Konstruowanie programów edukacyjno-terapeutycznych

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Test z treści przedmiotu- bloku specjalnościowego

2. Analiza opracowanych na podstawie diagnozy funkcjonalnej programów wspomagania rozwoju

Celem zajęć jest zintegrowanie treści specjalnościowych za kresu diagnozy, metod wspomagania rozwoju oraz mechanizmów uczenia się dzieci za burzeniami rozwojowymi

Osiągniecie zakładanych efektów uczenia weryfikowane na podstawie wykonanych zadań ( opracowania 4 IPET), realizowanych zajęć on-line oraz zaliczenia testu sprawdzającego wiedzę z zakresu specjalności przeprowadzonego w kontakcie bezpośrednim lub za pomocą aplikacji Teams

1. Miejsce ICD i ICF w procesie wspomagania rozwoju dziecka

2. Koncepcje konstruowania programów terapeutycznych

3. Proces wspomagania rozwoju: diagnozowanie - programowanie działań terapeutycznych - multidyscyplinarne postępowanie

4. Zasady konstruowania programów

5. Proces ewaluacji

6. studia przypadków- analiza diagnoz oraz opracowanie na ich podstawie programów terapeutycznych

1. Miejsce ICD i ICF w procesie wspomagania rozwoju dziecka

2. Koncepcje konstruowania programów terapeutycznych

3. Proces wspomagania rozwoju: diagnozowanie - programowanie działań terapeutycznych - multidyscyplinarne postępowanie

4. Zasady konstruowania programów

5. Proces ewaluacji

6. studia przypadków- analiza diagnoz oraz opracowanie na ich podstawie programów terapeutycznych

METODY KSZTAŁCENIA

WIEDZA:

- prezentacja multimedialna w wykonaniu wykładowcy

- rozmowa kierowana

- analiza literatury

UMIEJĘTNOŚCI:

- praca z tekstem

- działania praktyczne- analiza studiów przypadków na podstawie opisów, filmów

- opracowanie indywidualnych programów

- prezentacja multimedialna

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- dyskusja

- dialog

- umiejętność pracy w grupie

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin kontaktowych (ćwiczenia )- 18

Przygotowanie się do zajęć - 30

Przygotowanie się do zaliczenia - 40

Przygotowanie studiów przypadku-programów- 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 98

Liczba punktów ECTS - 3

Zaliczenie pisemne z bloku specjalnościowego

ocena programów wspomagania rozwoju

Na czas edukacji on-line prowadzenie pracy i monitorowanie wykonywanie zadań przez studentów na platformie Teams zgodnie z planem zajęć.

KONTAKT Z PROWADZĄCYM DO PRZESYŁANIA PRAC: rpiotrowicz@aps.edu.pl lub radek.piotrowicz@gmail.com

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA I REALIZACJA TREŚCI W FORMIE ZDALNEJ ZNAJDUJE SIĘ W INFORMACJACH DLA GRUPY oraz w zespole TEAMS

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a810b4d812c444465a8dd224d7ee967e6%40thread.tacv2/conversations?groupId=5960de0c-e175-4920-a073-ff60c8b8284a&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Test z treści przedmiotu- bloku specjalnościowego

2. Analiza opracowanych na podstawie diagnozy funkcjonalnej programów wspomagania rozwoju

Celem zajęć jest zintegrowanie treści specjalnościowych za kresu diagnozy, metod wspomagania rozwoju oraz mechanizmów uczenia się dzieci za burzeniami rozwojowymi

Osiągniecie zakładanych efektów uczenia weryfikowane na podstawie wykonanych zadań ( opracowania 4 IPET), realizowanych zajęć on-line oraz zaliczenia testu sprawdzającego wiedzę z zakresu specjalności przeprowadzonego w kontakcie bezpośrednim lub za pomocą aplikacji Teams

1. Miejsce ICD i ICF w procesie wspomagania rozwoju dziecka

2. Koncepcje konstruowania programów terapeutycznych

3. Proces wspomagania rozwoju: diagnozowanie - programowanie działań terapeutycznych - multidyscyplinarne postępowanie

4. Zasady konstruowania programów

5. Proces ewaluacji

6. studia przypadków- analiza diagnoz oraz opracowanie na ich podstawie programów terapeutycznych

METODY KSZTAŁCENIA

WIEDZA:

- prezentacja multimedialna w wykonaniu wykładowcy

- rozmowa kierowana

- analiza literatury

UMIEJĘTNOŚCI:

- praca z tekstem

- działania praktyczne- analiza studiów przypadków na podstawie opisów, filmów

- opracowanie indywidualnych programów

- prezentacja multimedialna

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- dyskusja

- dialog

- umiejętność pracy w grupie

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin kontaktowych (ćwiczenia )- 18

Przygotowanie się do zajęć - 30

Przygotowanie się do zaliczenia - 40

Przygotowanie studiów przypadku-programów- 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 98

Liczba punktów ECTS - 3

Zaliczenie pisemne z bloku specjalnościowego

ocena programów wspomagania rozwoju

Na czas edukacji on-line prowadzenie pracy i monitorowanie wykonywanie zadań przez studentów na platformie Teams zgodnie z planem zajęć.

KONTAKT Z PROWADZĄCYM DO PRZESYŁANIA PRAC: rpiotrowicz@aps.edu.pl lub radek.piotrowicz@gmail.com

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA I REALIZACJA TREŚCI W FORMIE ZDALNEJ ZNAJDUJE SIĘ W INFORMACJACH DLA GRUPY oraz w zespole TEAMS

gr. ćwiczeniowa II ZU/PC-ERIw1

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3abec5b76fda344bdb9ae98fb643965d6d%40thread.tacv2/conversations?groupId=aa8c0a22-0b71-487d-b450-f774cc9ac684&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

gr. ćwiczeniowa II ZU/PC-ERIw2

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ad73f78c46dcd403286afb1626f463bb3%40thread.tacv2/conversations?groupId=01ec746d-151a-482b-b63a-1388d25a7dc3&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Test z treści przedmiotu- bloku specjalnościowego

2. Analiza opracowanych na podstawie diagnozy funkcjonalnej programów wspomagania rozwoju

Celem zajęć jest zintegrowanie treści specjalnościowych za kresu diagnozy, metod wspomagania rozwoju oraz mechanizmów uczenia się dzieci za burzeniami rozwojowymi.

Osiągniecie zakładanych efektów uczenia weryfikowane na podstawie wykonanych zadań ( opracowania 4 IPET), realizowanych zajęć on-line oraz zaliczenia testu sprawdzającego wiedzę z zakresu specjalności przeprowadzonego w kontakcie bezpośrednim lub za pomocą aplikacji Teams

1. Miejsce ICD i ICF w procesie wspomagania rozwoju dziecka

2. Koncepcje konstruowania programów terapeutycznych

3. Proces wspomagania rozwoju: diagnozowanie - programowanie działań terapeutycznych - multidyscyplinarne postępowanie

4. Zasady konstruowania programów

5. Proces ewaluacji

6. studia przypadków- analiza diagnoz oraz opracowanie na ich podstawie programów terapeutycznych

1. Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010): Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną.(Rozdział I, II, IV)

2. Głodkowska J (1999). Poznanie ucznia szkoły specjalnej

3. Schopler E .i inni Profil psychoedukacyjny

4. Kielin J.(2008) Profil osiągnięć ucznia

5. Witkowski T. (1996) Podręcznik do INWENTARZA PAC-1 H.C. GUNZBURGA DO OCENY POSTĘPU W ROZWOJU SPOŁECZNYM OSÓB Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM. Lublin.

6. Witkowski T. (1996) Podręcznik do INWENTARZA PAC-2 H.C. GUNZBURGA DO OCENY POSTĘPU W ROZWOJU SPOŁECZNYM OSÓB Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM. Lublin.

7. Witkowski T. (1996) Podręcznik do INWENTARZA PPAC H.C. GUNZBURGA DO OCENY POSTĘPU W ROZWOJU SPOŁECZNYM OSÓB Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM. Lublin.

  Literatura uzupełniająca:

1. Marcinkowska B. (2004). Diagnoza umiejętności funkcjonalnych dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. (w:) Osobowość, samorealizacja, odpowiedzialność, bezpieczeństwo, autonomia; teoria, empiria i praktyka w rehabilitacji osób z niepełnosprawnością umysłową od dzieciństwa do późnej dorosłości. Red.: J. Głodkowska, A. Giryński, APS, Warszawa

2. Obuchowska I. (2002). Osoby niepełnosprawne: diagnoza dla rozwoju.[W:] D. Lotz, K. Wenta, W. Zeidler (red.), Diagnoza dla osób niepełnoprawnych. Szczecin: Agencja Wydawnicza „Kwadra”.

3. Marcinkowska B.(2009). Diagnoza dla jakości życia osób z niepełnosprawnością intelektualną.(w:) PEDAGOGIKA SPECJALNA. Różne poszukiwania – wspólna misja.

4. Marcinkowska B. (2013). Model kompetencji komunikacyjnych osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną - w poszukiwaniu wzajemności i współpracy Warszawa: APS.

METODY KSZTAŁCENIA

WIEDZA:

- prezentacja multimedialna w wykonaniu wykładowcy

- rozmowa kierowana

- analiza literatury

UMIEJĘTNOŚCI:

- praca z tekstem

- działania praktyczne- analiza studiów przypadków na podstawie opisów, filmów

- opracowanie indywidualnych programów

- prezentacja multimedialna

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- dyskusja

- dialog

- umiejętność pracy w grupie

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin kontaktowych (ćwiczenia )- 18

Przygotowanie się do zajęć - 30

Przygotowanie się do zaliczenia - 40

Przygotowanie studiów przypadku-programów- 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 98

Liczba punktów ECTS - 3

LINK DO ZESPOŁU: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3abENkjmYrMnppXXPDO0DacipLHXPf36JCkvCIbK8MvX01%40thread.tacv2/conversations?groupId=78c2a058-8a0f-43d8-a436-3f1828dfafb2&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Teams: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aAshHFx_OlG7jIHrYB2__5IVSTOAYNO5ZHhoa37Wd4-o1%40thread.tacv2/conversations?groupId=440d7ebe-b183-4b40-b58e-c8619baa8f47&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Test z treści przedmiotu- bloku specjalnościowego

2. Analiza opracowanych na podstawie diagnozy funkcjonalnej programów wspomagania rozwoju

Celem zajęć jest zintegrowanie treści specjalnościowych za kresu diagnozy, metod wspomagania rozwoju oraz mechanizmów uczenia się dzieci za burzeniami rozwojowymi.

1. Miejsce ICD i ICF w procesie wspomagania rozwoju dziecka

2. Koncepcje konstruowania programów terapeutycznych

3. Proces wspomagania rozwoju: diagnozowanie - programowanie działań terapeutycznych - multidyscyplinarne postępowanie

4. Zasady konstruowania programów

5. Proces ewaluacji

6. studia przypadków- analiza diagnoz oraz opracowanie na ich podstawie programów terapeutycznych

1. Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010): Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną.(Rozdział I, II, IV)

2. Głodkowska J (1999). Poznanie ucznia szkoły specjalnej

3. Schopler E .i inni Profil psychoedukacyjny

4. Kielin J.(2008) Profil osiągnięć ucznia

5. Witkowski T. (1996) Podręcznik do INWENTARZA PAC-1 H.C. GUNZBURGA DO OCENY POSTĘPU W ROZWOJU SPOŁECZNYM OSÓB Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM. Lublin.

6. Witkowski T. (1996) Podręcznik do INWENTARZA PAC-2 H.C. GUNZBURGA DO OCENY POSTĘPU W ROZWOJU SPOŁECZNYM OSÓB Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM. Lublin.

7. Witkowski T. (1996) Podręcznik do INWENTARZA PPAC H.C. GUNZBURGA DO OCENY POSTĘPU W ROZWOJU SPOŁECZNYM OSÓB Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM. Lublin.

  Literatura uzupełniająca:

1. Marcinkowska B. (2004). Diagnoza umiejętności funkcjonalnych dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. (w:) Osobowość, samorealizacja, odpowiedzialność, bezpieczeństwo, autonomia; teoria, empiria i praktyka w rehabilitacji osób z niepełnosprawnością umysłową od dzieciństwa do późnej dorosłości. Red.: J. Głodkowska, A. Giryński, APS, Warszawa

2. Obuchowska I. (2002). Osoby niepełnosprawne: diagnoza dla rozwoju.[W:] D. Lotz, K. Wenta, W. Zeidler (red.), Diagnoza dla osób niepełnoprawnych. Szczecin: Agencja Wydawnicza „Kwadra”.

3. Marcinkowska B.(2009). Diagnoza dla jakości życia osób z niepełnosprawnością intelektualną.(w:) PEDAGOGIKA SPECJALNA. Różne poszukiwania – wspólna misja.

4. Marcinkowska B. (2013). Model kompetencji komunikacyjnych osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną - w poszukiwaniu wzajemności i współpracy Warszawa: APS.

METODY KSZTAŁCENIA

WIEDZA:

- prezentacja multimedialna w wykonaniu wykładowcy

- rozmowa kierowana

- analiza literatury

UMIEJĘTNOŚCI:

- praca z tekstem

- działania praktyczne- analiza studiów przypadków na podstawie opisów, filmów

- opracowanie indywidualnych programów

- prezentacja multimedialna

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- dyskusja

- dialog

- umiejętność pracy w grupie

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin kontaktowych (ćwiczenia )- 15

Przygotowanie się do zajęć - 30

Przygotowanie się do zaliczenia - 40

Przygotowanie studiów przypadku-programów- 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 95

Liczba punktów ECTS - 3

kontakt: kkrus@aps.edu.pl

Sposoby pomiaru efektów kształcenia: pozytywnie

• Obecność na zajęciach

• Pozytywna ocena prac wykonanych w trakcie zajęć

• Opracowanie na podstawie danych IPETu

• Kolokwium pisemne

Prawne podstawy organizacji i udzielania pomocy psychologicznej uczniom z SPE

-WOPFU a konstruowanie IPET

-Etapy konstruowania indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych (IPET )

-Określanie celów długo i krótkoterminowych

-Warunki realizacji celów / zasady, zadania, metody, środki, miejsce czas/

-Ewaluacja- cele, przedmiot , sposoby

-Struktura IPETu- przykłady rożnych ujęć

-IPET a scenariusz zajęć

-Opracowywanie scenariuszy zajęć

-Dokumentacja zajęć

-Współpraca ze środowiskiem, wykorzystanie codziennych sytuacji w procesie terapii

-Cechy dobrego programu

Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010): Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa, Wyd. APS.

Marcinkowska, B. (2012). Indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne. W: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wyd. APS.

Śmiechowska-Petrovskij,E.( 2017). Dzieci z trudnościami rozwojowymi w młodszym wieku szkolnym. Warszawa: Wyd. Naukowe UKSW.

Walczak, G.( 2011). Diagnoza funkcjonalna podstawa konstruowania indywidualnych programów wczesnego wspomagania rozwoju dzieci zagrożonych niepełnosprawnością bądź z niepełnosprawnością. Warszawa: Wyd. APS

Rozporządzenie MEN z dn.28.08.2017 z późniejszymi zmianami

Metody kształcenia

Analiza literatury

Dyskusja

Prezentacje multimedialne

Projektowanie – opracowanie IPET

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia: 15

Przygotowanie się do zajęć, lektury: 30

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji (innych samodzielnych prac): 45

Sumaryczna liczba punktów ECTS: 2

Sposoby pomiaru efektów kształcenia: pozytywnie

• Obecność na zajęciach

• Pozytywna ocena prac wykonanych w trakcie zajęć

• Opracowanie na podstawie danych IPETu

• Kolokwium pisemne

Prawne podstawy organizacji i udzielania pomocy psychologicznej uczniom z SPE

-WOPFU a konstruowanie IPET

-Etapy konstruowania indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych (IPET )

-Określanie celów długo i krótkoterminowych

-Warunki realizacji celów / zasady, zadania, metody, środki, miejsce czas/

-Ewaluacja- cele, przedmiot , sposoby

-Struktura IPETu- przykłady rożnych ujęć

-IPET a scenariusz zajęć

-Opracowywanie scenariuszy zajęć

-Dokumentacja zajęć

-Współpraca ze środowiskiem, wykorzystanie codziennych sytuacji w procesie terapii

-Cechy dobrego programu

Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010): Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa, Wyd. APS.

Marcinkowska, B. (2012). Indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne. W: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wyd. APS.

Śmiechowska-Petrovskij,E.( 2017). Dzieci z trudnościami rozwojowymi w młodszym wieku szkolnym. Warszawa: Wyd. Naukowe UKSW.

Walczak, G.( 2011). Diagnoza funkcjonalna podstawa konstruowania indywidualnych programów wczesnego wspomagania rozwoju dzieci zagrożonych niepełnosprawnością bądź z niepełnosprawnością. Warszawa: Wyd. APS

Rozporządzenie MEN z dn.28.08.2017 z późniejszymi zmianami

Metody kształcenia

Analiza literatury

Dyskusja

Prezentacje multimedialne

Projektowanie – opracowanie IPET

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia: 15

Przygotowanie się do zajęć, lektury: 30

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji (innych samodzielnych prac): 45

Sumaryczna liczba punktów ECTS: