Psychologia uczenia się

Zajęcia ze studentami będą prowadzone w trybie zdalnym, synchronicznie zgodnie z wyznaczonym terminarzem zajęć z wykorzystaniem aplikacji MS Teams. Kod lub link umożliwiający wejście studentom do grupy zajęciowej w Teamsach zostanie im przesłany przez pocztę USOS.

Ponadto studenci mają możliwość kontaktu z prowadzącym zajęcia drogą mailową za pośrednictwem poczty w domenie aps.edu.pl lub aplikacji Teams w czasie wyznaczonych dyżurów.

Pomiar efektów kształcenia:

Ćwiczenia: praca problemowa i wystąpienie (prezentacja w Power Point, propozycje ćwiczeń, metody aktywizujące grupę) przygotowane w zespołach 2 - osobowych; obecność na zajęciach; aktywność na zajęciach.

1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad

uczeniem się.

2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

3. Proces uczenia się i jego efekty.

3.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje

terminologiczne.

3.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające

poza warunkowanie.

3.3. Uczenie się a pamięć. Przechowywanie skutków uczenia się.

3.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone;

świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się

przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się

poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się

społeczne).

3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne

osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl

poznawczy; zainteresowania, itp.)

4. Strategie uczenia się

4.1. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

4.2. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku

szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik

procesu uczenia się.

4.3. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

4.4. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

4.4.1. Metapoznanie w uczeniu się.

4.4.2. Style uczenia się

5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Linki do zespołów:

Grupa 1: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a86801717081d4388be5c2ba912b97dab%40thread.tacv2/conversations?groupId=377ee26d-099e-4b8a-b3e6-a2b6a1703fd1&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 2: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a220423a2a81046eea14bacc0aa8d890b%40thread.tacv2/conversations?groupId=22947837-3612-47f7-850a-1ba3d2a937a2&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 3: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a418cc79a9c2340538f1d61175338b775%40thread.tacv2/conversations?groupId=c365753e-d167-4668-b50e-2c01f84f5de7&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 4: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a106e805bc04e4ad688b799a935cb56b4%40thread.tacv2/conversations?groupId=ae625798-697e-4a45-9f20-50ecb90402af&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Realizacja zajęć w trybie zdalnym odbywa się za pomocą aplikacji MS Teams (synchronicznie zgodnie z ustalonym terminarzem zajęć) oraz dodatkowo za pomocą poczty elektronicznej w domenie aps.edu.pl.

Studenci mają także możliwość zadawania pytań, wyjaśniania wątpliwości poprzez pocztę elektroniczną lub aplikację Teams w trakcie cotygodniowych dyżurów.

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący online za pomocą aplikacji MS Teams, ;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 30 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Zajęcia ze Studentami będą prowadzone w trybie zdalnym, synchronicznie zgodnie z wyznaczonym terminarzem zajęć z wykorzystaniem aplikacji MS Teams.

Terminy zajęć zostały wprowadzone do kalendarza we wspomnianej już aplikacji. Poprzez wybór konkretnego terminu spotkania należy dołączyć do zajęć.

Studenci mają możliwość kontaktu z Wykładowcą drogą mailową za pośrednictwem poczty w domenie aps.edu.pl lub aplikacji Teams w czasie wyznaczonych dyżurów.

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

- opracowanie zagadnienia (w formie prezentacji multimedialnej) w małych podgrupach na wskazany przez Wykładowcę temat;

- obecność i aktywne uczestnictwo w pracy i dyskursie prowadzonym podczas zajęć,

- ocena z kolokwium

1. Rozwój a uczenia się dziecka

2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

2. Proces uczenia się i jego efekty.

2.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje

terminologiczne.

2.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające

poza warunkowanie.

2.3. Uczenie się a pamięć. Przechowywanie skutków uczenia się.

2.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone;

świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się

przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się

poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się

społeczne).

3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne

osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl

poznawczy; zainteresowania, itp.)

4. Strategie uczenia się

4.1. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

4.2. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku

szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik

procesu uczenia się.

4.3. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

4.4. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

4.4.1. Metapoznanie w uczeniu się.

4.4.2. Style uczenia się

5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący online za pomocą aplikacji MS Teams, ;

Link do zespołu przedmiotowego został przekazany Studentom drogą mailową za pomocą poczty w domenie aps.edu.pl przed pierwszym spotkaniem.

Poniżej zamieszczam go raz jeszcze:

Gr 1

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3afbece81df082415aa1cfbc8312899b0f%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=54765582-e3c9-4817-b157-71fe822c455d&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Gr 2

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3aba4ecf7d6f7245038dd02ca8acc2aa7e%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=000bf19f-0945-4245-95df-2e0fc011188f&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 15 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Zajęcia ze studentami będą prowadzone w trybie mieszanym (stacjonarnym lub zdalnym w zależności od sytuacji epidemiologicznej) zgodnie z wyznaczonym terminarzem zajęć. Kod lub link umożliwiający wejście studentom do grupy zajęciowej w Teamsach zostanie im przesłany przez pocztę USOS.

Ponadto studenci mają możliwość kontaktu z prowadzącym zajęcia drogą mailową za pośrednictwem poczty w domenie aps.edu.pl lub aplikacji Teams w czasie wyznaczonych dyżurów.

Pomiar efektów kształcenia:

Ćwiczenia: praca problemowa i wystąpienie na temat wyznaczony przez wykładowcę (prezentacja w Power Point, propozycje ćwiczeń, metody aktywizujące grupę) przygotowane w zespołach 2 - osobowych; obecność na zajęciach; aktywność na zajęciach.

Treści programowe:

1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad uczeniem się.

2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

3. Proces uczenia się i jego efekty.

3.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje terminologiczne.

3.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające poza warunkowanie – poznawcze koncepcje uczenia się.

3.3. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci.

3.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).

3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl poznawczy; zainteresowania, itp.).

3.6. Zależność przebiegu i efektów uczenia się od aktywności podmiotu i czynników sytuacyjnych.

4. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się.

4.1. Uczenie się – nauczanie w perspektywie socjokulturowej. Implikacje teorii L.S. Wygotskiego i J. Brunera w problematyce nauczania – uczenia się.

4.2. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

4.3. Uczenie się dziecka przy pomocy osoby dorosłej – wspólna aktywność dziecka i dorosłego w Strefie Najbliższego Rozwoju; Budowanie rusztowania; Wrażliwa kontrola Nauczania.

4.4. Strategie uczenia się. Jak wiedza o strategiach uczenia się pomaga w organizowaniu aktywności edukacyjnej?

4.5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

4.6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych.

4.7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

4.7.1. Metapoznanie w uczeniu się. Komponenenty metapoznania według J. Flavella.

4.7.2. Style uczenia się. Model stylów uczenia się D. Kolba;

5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

10. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.

11.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.

12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Linki do Zespołów:

Grupa 1:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a84Yd7STmXyk-O5l4E4LCem58tsnhy93b-pSMT7f2e9w1%40thread.tacv2/conversations?groupId=7c481eb2-d296-4a3d-b8bf-dc38c5561d09&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 2:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3agGuMK2vBxqROdtjgXSKVWOwfepljMFMlcI36pfDjhYI1%40thread.tacv2/conversations?groupId=ed96493a-fe7c-4f9e-bc19-48a49425260f&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 3:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ay3erkyO9mjwjkryd_E13TB8N1XWmYNw-Sj9FMAq-3So1%40thread.tacv2/conversations?groupId=a25f731b-5f35-4ba1-90d9-e4acb4edf695&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 4:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3azl8zebVZivIh2T-N9XAUPogd0JFYc2LG0t9LoYCM9Fk1%40thread.tacv2/conversations?groupId=33108927-90b8-4e5e-8428-a0496a94613f&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 5:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aMOoT2z_Bcpx9mBLMZpRtw1ziW-hvFmh8oTctec3r8-I1%40thread.tacv2/conversations?groupId=aecfb4fc-440a-43c2-b72b-8101e3b2b926&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Realizacja zajęć w trybie zdalnym w razie takiej konieczności będzie odbywała się za pomocą aplikacji MS Teams (synchronicznie zgodnie z ustalonym terminarzem zajęć) oraz dodatkowo za pomocą poczty elektronicznej w domenie aps.edu.pl.

Studenci mają także możliwość zadawania pytań, wyjaśniania wątpliwości poprzez pocztę elektroniczną lub aplikację Teams w trakcie cotygodniowych dyżurów.

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 30 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Aktywny udział w zajęciach, przygotowanie prezentacji na wybrany temat oraz kolokwium

Wprowadzenie. Pojęcie uczenia się. Rodzaje uczenia się.

Przebieg i efekty uczenia się a wiek i cechy rozwojowe

Przebieg i efekty uczenia się a cechy indywidualne

Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych

Strategie uczenia się

Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci i style uczenia się

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Praca z tekstem, praca w grupach, analiza przypadków , dyskusja.

Nakład pracy studenta:

15 h - zajęcia

15 h - przygotowanie do zajęć

10 h - przygotowanie prezentacji

10 h - przygotowanie się do kolokwium

2 pkt ECTS

Pomiar efektów kształcenia:

Ćwiczenia: praca problemowa i wystąpienie na temat wyznaczony przez wykładowcę (prezentacja w Power Point, propozycje ćwiczeń, metody aktywizujące grupę) przygotowane w zespołach 2 - osobowych; obecność na zajęciach; aktywność na zajęciach.

Treści programowe:

1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad uczeniem się.

2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

3. Proces uczenia się i jego efekty.

3.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje terminologiczne.

3.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające poza warunkowanie – poznawcze koncepcje uczenia się.

3.3. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci.

3.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).

3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl poznawczy; zainteresowania, itp.).

3.6. Zależność przebiegu i efektów uczenia się od aktywności podmiotu i czynników sytuacyjnych.

4. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się.

4.1. Uczenie się – nauczanie w perspektywie socjokulturowej. Implikacje teorii L.S. Wygotskiego i J. Brunera w problematyce nauczania – uczenia się.

4.2. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

4.3. Uczenie się dziecka przy pomocy osoby dorosłej – wspólna aktywność dziecka i dorosłego w Strefie Najbliższego Rozwoju; Budowanie rusztowania; Wrażliwa kontrola Nauczania.

4.4. Strategie uczenia się. Jak wiedza o strategiach uczenia się pomaga w organizowaniu aktywności edukacyjnej?

4.5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

4.6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych.

4.7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

4.7.1. Metapoznanie w uczeniu się. Komponenenty metapoznania według J. Flavella.

4.7.2. Style uczenia się. Model stylów uczenia się D. Kolba;

5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

10. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.

11.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.

12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 30 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Pomiar efektów kształcenia:

Ćwiczenia: praca problemowa i wystąpienie na temat wyznaczony przez wykładowcę (prezentacja w Power Point, propozycje ćwiczeń, metody aktywizujące grupę) przygotowane; obecność na zajęciach; aktywność na zajęciach.

Treści programowe:

1. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

2. Proces uczenia się i jego efekty.

2.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje terminologiczne.

2.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające poza warunkowanie – poznawcze koncepcje uczenia się.

2.3. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci.

2.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).

2.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl poznawczy; zainteresowania, itp.).

2.6. Zależność przebiegu i efektów uczenia się od aktywności podmiotu i czynników sytuacyjnych.

3. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się.

3.1. Uczenie się – nauczanie w perspektywie socjokulturowej. Implikacje teorii L.S. Wygotskiego i J. Brunera w problematyce nauczania – uczenia się.

3.2. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

3.3. Uczenie się dziecka przy pomocy osoby dorosłej – wspólna aktywność dziecka i dorosłego w Strefie Najbliższego Rozwoju; Budowanie rusztowania; Wrażliwa kontrola Nauczania.

3.4. Strategie uczenia się. Jak wiedza o strategiach uczenia się pomaga w organizowaniu aktywności edukacyjnej?

3.5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

3.6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych.

3.7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

3.7.1. Metapoznanie w uczeniu się. Komponenenty metapoznania według J. Flavella.

3.7.2. Style uczenia się. Model stylów uczenia się D. Kolba;

4. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

7. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

8. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

9. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.

10.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.

12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach, analiza przypadków;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 12 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15

Przygotowanie wystąpienia - 20

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 13

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Aktywny udział w zajęciach, przygotowanie prezentacji na wybrany temat oraz kolokwium

Wprowadzenie. Pojęcie uczenia się. Rodzaje uczenia się.

Przebieg i efekty uczenia się a wiek i cechy rozwojowe

Przebieg i efekty uczenia się a cechy indywidualne

Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych

Strategie uczenia się

Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci i style uczenia się

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Praca z tekstem, praca w grupach, analiza przypadków , dyskusja.

Nakład pracy studenta:

15 h - zajęcia

15 h - przygotowanie do zajęć

10 h - przygotowanie prezentacji

10 h - przygotowanie się do kolokwium

2 pkt ECTS

Pomiar efektów kształcenia:

Na zaliczenie studentka/student:

Przedstawia metaforę uczenia się w postaci mapy myśli (15 pkt)

Przygotowuje (w grupie) zalecenia do pracy z dzieckiem w oparciu o opis trudności w uczeniu się tego dziecka (fragment diagnozy psychologiczno-pedagogicznej) (10 pkt)

Przygotowuje (w grupie) konspekt 4 godzinnego szkolenia dla nauczycieli na temat rozwijania zdolności samodzielnego uczenia się uczniów (zakres tematyczny, opis ćwiczeń/zadań dla nauczycieli, materiały wykorzystywane podczas szkolenia i materiały, które przekażesz nauczycielom) (25 pkt)

Tworzy (w grupie) dwa przykłady ćwiczeń stymulujących: pamięć (5 pkt) i koncentrację uwagi (5 pkt) dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym

Kryteria oceny zaleceń do pracy z dzieckiem:

Przeprowadzenie analizy potrzeb dziecka na podstawie opinii na temat dziecka (5pkt)

Przedstawienie wskazówek do pracy z dzieckiem dla nauczyciela i dla rodziców (5pkt)

Kryteria oceny projektu szkolenia: (25 pkt):

Plan szkolenia (5 pkt)

zawartość merytoryczna szkolenia, wykorzystanie podanych przez wykładowcę źródeł (5 pkt)

zawartość merytoryczna szkolenia, wykorzystanie źródeł samodzielnie wyszukanych przez studentki (5 pkt)

trafność wyboru metod i środków dydaktycznych do omawianego zagadnienia (5 pkt),

dostosowanie szkolenia, w tym materiałów dydaktycznych do potrzeb jego uczestników (5 pkt);

Kryteria zaliczenia metafory uczenia się:

przedstawienie metafory uczenia się (5 pkt)

uwzględnienie perspektywy psychologicznych koncepcji uczenia się (5 pkt)

estetyka wykonania mapy myśli (5) pkt

Za aktywności wskazane przez prowadzącego przyznawane są punkty. Łączna liczba punktów otrzymanych przez studentkę lub studenta jest przeliczana na ocenę zgodnie z zasadą:

0%-50% ocena niedostateczna

51%-60% ocena dostateczna

61%-70% ocena dostateczna plus

71%-80% ocena dobra

81%-90% ocena dobra plus

91% i więcej ocena bardzo dobra

Treści programowe:

1. Uczenie się i nauczanie – różnorodność pojęć teoretycznych

2. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci. Metody wspomagania pamięci

3. Uczenie się a uwaga. Aspekty uwagi. Metody wspomagania uwagi.

4. Strategie metapozawcze. Style uczenia się.

5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

6. Trening funkcji wykonawczych

7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

7. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

8. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

9. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.

10.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.

12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Nakład pracy studenta:

Metody kształcenia: wykład problemowy, studium przypadku, metoda warsztatowa

Godziny kontaktowe ćwiczenia 12 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15

Przygotowanie wystąpienia - 20

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 13

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Ćwiczenia:

-praca w grupach z wykorzystaniem aplikacji Padlet (wykonanie pracy zgodnie z poleceniem)

-kolokwium zaliczające przedmiot, w postaci testu jednokrotnego wyboru, składającego się z 30 pytań, ocenianego wg następujących kryteriów:

15-18 punktów - ocena 3

19-21 punktów - ocena 3,5

22-24 punktów - ocena 4

25-27 punktów - ocena 4,5

28-30 punktów - ocena 5

Student nabywa wiedzę z zakresu podstawowej psychologii uczenia się wraz z jej zastosowaniem praktycznym w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Student nabywa kompetencje z zakresu metod skutecznego uczenia się. W trakcie zajęć Student wykorzystuje aplikacje: Padlet, Mentimeter, Coggle oraz Blooket do nauki.

W trakcie zajęć Student rozwija następujące kompetencje społeczne:

-Empatia i wrażliwość na potrzeby innych – umiejętność rozumienia trudności w procesie uczenia się, zarówno u siebie, jak i u innych.

-Komunikacja interpersonalna – efektywne przekazywanie wiedzy, aktywne słuchanie i dostosowywanie przekazu do odbiorcy.

-Współpraca w grupie – umiejętność pracy zespołowej, dzielenia się wiedzą i doświadczeniem oraz wspólnego rozwiązywania problemów edukacyjnych.

-Rozwiązywanie konfliktów – radzenie sobie z różnicami w stylach uczenia się i poglądach na temat metod nauczania.

-Krytyczne myślenie i analiza informacji – ocenianie skuteczności różnych metod uczenia się i ich zastosowanie w praktyce.

-Samoregulacja i organizacja pracy własnej – planowanie procesu uczenia się, zarządzanie czasem i monitorowanie własnych postępów.

Po zakończeniu zajęć z przedmiotu Student będzie prezentował postawę:

-Otwartości na nowe metody nauczania i uczenia się – gotowość do eksperymentowania z różnymi technikami i dostosowywania ich do własnych potrzeb.

-Ciekawości poznawczej – chęć zgłębiania wiedzy na temat mechanizmów uczenia się i ich zastosowania w życiu codziennym.

-Krytycznej refleksyjności – gotowość do analizy własnych doświadczeń edukacyjnych oraz poszukiwania skuteczniejszych strategii nauki.

-Odpowiedzialności za własny rozwój – świadomość roli samokształcenia i ciągłego doskonalenia swoich umiejętności.

-Szacunku dla indywidualnych różnic w uczeniu się – akceptacja faktu, że różne osoby uczą się w różnym tempie i przy użyciu różnych metod.

-Etycznego podejścia do edukacji – uczciwość w zdobywaniu wiedzy, unikanie nieuczciwych praktyk oraz dbałość o rzetelność informacji.

Te kompetencje i postawy, kształtowane podczas dyskusji na zajęciach, wykładu, pracy w grupach, samokształcenia kierowanego przygotują Studentów do świadomego uczestnictwa w procesie edukacyjnym, zarówno jako uczących się, jak i przyszłych nauczycieli, trenerów czy specjalistów w różnych dziedzinach.

W trakcie zajęć realizowane są następujące treści programowe:

1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad uczeniem się.

2. Proces uczenia się i jego efekty, w tym

- pojęcie uczenia się – definicje i propozycje terminologiczne,

- modele uczenia się - warunkowanie klasyczne i sprawcze,

- poznawczo-behawioralna koncepcja uczenia się.

3. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się - prezentacja programu terapeutycznego bazującego na poznawczo-behawioralnej koncepcji uczenia się.

4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).

5. Uczenie się a pamięć, w tym: proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania; koncepcje pamięci.

6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych, w tym: bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

7.Metody i techniki skutecznego uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

10. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.

11.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.

12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach, analiza przypadków, wykład aktywizujący, indywidualna i grupowa praca w aplikacjach: Padlet, Mentimeter, Blooket, Coggle.

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 15 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Ćwiczenia:

-praca w grupach z wykorzystaniem aplikacji Padlet (wykonanie pracy zgodnie z poleceniem)

-kolokwium zaliczające przedmiot, w postaci testu jednokrotnego wyboru, składającego się z 30 pytań, ocenianego wg następujących kryteriów:

15-18 punktów - ocena 3

19-21 punktów - ocena 3,5

22-24 punktów - ocena 4

25-27 punktów - ocena 4,5

28-30 punktów - ocena 5

Student nabywa wiedzę z zakresu podstawowej psychologii uczenia się wraz z jej zastosowaniem praktycznym w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Student nabywa kompetencje z zakresu metod skutecznego uczenia się. W trakcie zajęć Student wykorzystuje aplikacje: Padlet, Mentimeter, Coggle oraz Blooket do nauki.

W trakcie zajęć Student rozwija następujące kompetencje społeczne:

-Empatia i wrażliwość na potrzeby innych – umiejętność rozumienia trudności w procesie uczenia się, zarówno u siebie, jak i u innych.

-Komunikacja interpersonalna – efektywne przekazywanie wiedzy, aktywne słuchanie i dostosowywanie przekazu do odbiorcy.

-Współpraca w grupie – umiejętność pracy zespołowej, dzielenia się wiedzą i doświadczeniem oraz wspólnego rozwiązywania problemów edukacyjnych.

-Rozwiązywanie konfliktów – radzenie sobie z różnicami w stylach uczenia się i poglądach na temat metod nauczania.

-Krytyczne myślenie i analiza informacji – ocenianie skuteczności różnych metod uczenia się i ich zastosowanie w praktyce.

-Samoregulacja i organizacja pracy własnej – planowanie procesu uczenia się, zarządzanie czasem i monitorowanie własnych postępów.

Po zakończeniu zajęć z przedmiotu Student będzie prezentował postawę:

-Otwartości na nowe metody nauczania i uczenia się – gotowość do eksperymentowania z różnymi technikami i dostosowywania ich do własnych potrzeb.

-Ciekawości poznawczej – chęć zgłębiania wiedzy na temat mechanizmów uczenia się i ich zastosowania w życiu codziennym.

-Krytycznej refleksyjności – gotowość do analizy własnych doświadczeń edukacyjnych oraz poszukiwania skuteczniejszych strategii nauki.

-Odpowiedzialności za własny rozwój – świadomość roli samokształcenia i ciągłego doskonalenia swoich umiejętności.

-Szacunku dla indywidualnych różnic w uczeniu się – akceptacja faktu, że różne osoby uczą się w różnym tempie i przy użyciu różnych metod.

-Etycznego podejścia do edukacji – uczciwość w zdobywaniu wiedzy, unikanie nieuczciwych praktyk oraz dbałość o rzetelność informacji.

Te kompetencje i postawy, kształtowane podczas dyskusji na zajęciach, wykładu, pracy w grupach, samokształcenia kierowanego przygotują Studentów do świadomego uczestnictwa w procesie edukacyjnym, zarówno jako uczących się, jak i przyszłych nauczycieli, trenerów czy specjalistów w różnych dziedzinach.

W trakcie zajęć realizowane są następujące treści programowe:

1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad uczeniem się.

2. Proces uczenia się i jego efekty, w tym

- pojęcie uczenia się – definicje i propozycje terminologiczne,

- modele uczenia się - warunkowanie klasyczne i sprawcze,

- poznawczo-behawioralna koncepcja uczenia się.

3. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się - prezentacja programu terapeutycznego bazującego na poznawczo-behawioralnej koncepcji uczenia się.

4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).

5. Uczenie się a pamięć, w tym: proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania; koncepcje pamięci.

6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych, w tym: bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

7.Metody i techniki skutecznego uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

10. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.

11.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.

12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach, analiza przypadków, wykład aktywizujący, indywidualna i grupowa praca w aplikacjach: Padlet, Mentimeter, Blooket, Coggle.

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 12 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2