Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Diagnoza specyficznych trudności w praktyce poradni psychologiczno-pedagogicznej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: PC-2S-DSP
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Diagnoza specyficznych trudności w praktyce poradni psychologiczno-pedagogicznej
Jednostka: Instytut Pedagogiki Specjalnej
Grupy: Obowiązkowe dla 3 sem. PC, terapia pedagogiczna, (2-l) niestac. II st.
Obowiązkowe dla 3 sem. PC, terapia pedagogiczna, (2-l) stac. II st.
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 2.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Skrócony opis:

Sposoby pomiaru efektów kształcenia:

- pisemna interpretacja wyników diagnozy przeprowadzonej z wykorzystaniem jednego z omówionych narzędzi,

- opracowanie wywiadu (pod kątem specyficznych trudności w uczeniu się) z rodzicami dziecka,

- ocena aktywności studenta podczas zajęć - obserwacja,

- egzamin pisemny

Pełny opis:

- Definicje diagnozy.

- Diagnoza - wyznaczanie kierunków działań.

- Fazy diagnozy.

- Etapy diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

- Kryteria diagnostyczne według ICD-10 oraz DSM-V.

- Etiopatogeneza specyficznych trudności w uczeniu się (dysleksji) - główne koncepcje.

- Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

- Diagnoza ryzyka dysleksji i dysleksji- metody, techniki, narzędzia.

- Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w

uczeniu się.

- Przebieg działań postdiagnostycznych.

Literatura:

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

Bogdanowicz, M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Wyd. Harmonia.

Bogdanowicz, M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej. Warszawa: PTP.

Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: Wyd. WSiP.

Krasowicz-Kupis. (red.)(2009). Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. Gdańsk: Wyd. Harmonia.

Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: " Oficyna Wyd. "Impuls”.

Pietras, I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: Wyd. GWP.

Oszwa, U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: Oficyna Wyd. „Impuls”.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

Bogdanowicz, M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP.

Grabowska, A., Rymarczyk, K. (red.)(2004). Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN.

Górniewicz, E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek.

Krasowicz-Kupis, G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: Wyd. PWN

Krasowicz-Kupis, G. (2006). Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. Gdańsk: Wyd. GWP.

Reid G., Wearmouth, J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: Wyd. GWP.

Efekty uczenia się:

Wiedza

Omawia przebieg procesu diagnostycznego w praktyce poradni psychologiczno-pedagogicznej uczniów ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu oraz uczeniu się matematyki używając specjalistycznej terminologii

Omawia metody, techniki i narzędzia diagnostyczne stosowane w specjalistycznej diagnozie specyficznych trudności w uczeniu się w praktyce poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz uzasadnia ich wybór

Umiejętności

Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu specyficznych trudności w czytaniu, pisaniu i liczeniu w celu analizy złożonych problemów diagnostycznych oraz wytycza kierunki diagnozy

Opracowuje, prezentuje i interpretuje wyniki badań, wyciąga wnioski do działań terapeutycznych

Łączy zdiagnozowane u ucznia dysfunkcje z trudnościami w uczeniu się oraz wyjaśnia występujące zależności

Kompetencje społeczne

Zachowuje się w sposób profesjonalny i przestrzega zasad etyki zawodowej

Metody i kryteria oceniania:

Metody kształcenia:

wykład, dyskusja, pogadanka, działania praktyczne, problemowa, symulacja, metoda sytuacyjna

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 20

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30

Przygotowanie się do egzaminu - 10

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 10

Inne formy - 30

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-02-21
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Dłużniewska
Prowadzący grup: Agnieszka Dłużniewska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiaru efektów kształcenia:

- pisemna interpretacja wyników diagnozy przeprowadzonej z wykorzystaniem jednego z omówionych narzędzi,

- opracowanie wywiadu (pod kątem specyficznych trudności w uczeniu się) z rodzicami dziecka,

- ocena aktywności studenta podczas zajęć - obserwacja,

- egzamin.

Pełny opis:

Treści:

1. Definicje diagnozy.

2. Diagnoza - wyznaczanie kierunków działań:

a. Zakres diagnozy.

b. Fazy diagnozy.

c. Analiza diagnostyczna.

d. Rzetelność diagnozy.

e. Etapy postępowania diagnostycznego w przypadku specyficznych trudności w uczeniu się.

5. Kryteria diagnostyczne według ICD-10 oraz DSM-V.

6. Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

7. Diagnoza ryzyka dysleksji i dysleksji- metody, techniki, narzędzia.

8. Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

9. Przebieg działań postdiagnostycznych.

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Bogdanowicz M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Harmonia.

Bogdanowicz M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej, Warszawa: PTP.

Gruszczyk-Kolczyńska E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP.

Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. (2009). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis, Gdańsk: HARMONIA.

Oszwa U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: „Impuls”.

Pietras I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: GWP.

Oszwa U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: „Impuls”.

Literatura uzupełniająca:

Bogdanowicz M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP.

Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. (2004). Red. Anna Grabowska, Krystyna Rymarczyk. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN.

Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. (2006). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis. Gdańsk: GWP.

Górniewicz E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek.

Krasowicz-Kupis G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN

Reid G., Wearmouth J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: GWP.

Uwagi:

Link do zajęć:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a4e01f830922242a2918fa93d51d533bb%40thread.tacv2/conversations?groupId=2ce0b460-297c-435d-8c7d-bedc1fd32df2&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Metody kształcenia:

wykład, dyskusja, pogadanka, działania praktyczne, problemowa, symulacja, metoda sytuacyjna

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 15

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30

Przygotowanie się do egzaminu - 10

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 15

Inne formy - 30

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2020/2021" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-02-21
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 20 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Dłużniewska
Prowadzący grup: Agnieszka Dłużniewska, Paulina Zalewska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiaru efektów kształcenia:

- pisemna interpretacja wyników diagnozy przeprowadzonej z wykorzystaniem jednego z omówionych narzędzi,

- opracowanie wywiadu (pod kątem specyficznych trudności w uczeniu się) z rodzicami dziecka,

- ocena aktywności studenta podczas zajęć - obserwacja,

- egzamin.

Pełny opis:

Treści:

1. Definicje diagnozy.

2. Diagnoza - wyznaczanie kierunków działań:

a. Zakres diagnozy.

b. Fazy diagnozy.

c. Analiza diagnostyczna.

d. Rzetelność diagnozy.

e. Etapy postępowania diagnostycznego w przypadku specyficznych trudności w uczeniu się.

5. Kryteria diagnostyczne według ICD-10 oraz DSM-V.

6. Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

7. Diagnoza ryzyka dysleksji i dysleksji- metody, techniki, narzędzia.

8. Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

9. Przebieg działań postdiagnostycznych.

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Bogdanowicz M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Harmonia.

Bogdanowicz M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej, Warszawa: PTP.

Gruszczyk-Kolczyńska E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP.

Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. (2009). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis, Gdańsk: HARMONIA.

Oszwa U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: „Impuls”.

Pietras I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: GWP.

Oszwa U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: „Impuls”.

Literatura uzupełniająca:

Bogdanowicz M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP.

Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. (2004). Red. Anna Grabowska, Krystyna Rymarczyk. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN.

Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. (2006). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis. Gdańsk: GWP.

Górniewicz E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek.

Krasowicz-Kupis G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN

Reid G., Wearmouth J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: GWP.

Uwagi:

Link do zajęć z dr Agnieszka Dłużniewską (Grupa 1)

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a602add065f2c478e845bcf18d8c078b8%40thread.tacv2/conversations?groupId=920ffe1f-2869-469a-ad9b-c0e56838db0c&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Link do zajęć z mgr Paulina Zalewską (Grupa 2)

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a601b8ab0abfd45b0a6f82d88d159268b%40thread.tacv2/conversations?groupId=7bca4414-dfaa-406f-adea-22894a7573b9&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Metody kształcenia:

wykład, dyskusja, pogadanka, działania praktyczne, problemowa, symulacja, metoda sytuacyjna

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 20

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30

Przygotowanie się do egzaminu - 10

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 10

Inne formy - 30

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/2022" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-02-20
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Paulina Zalewska
Prowadzący grup: Paulina Zalewska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiaru efektów kształcenia:

- pisemna interpretacja wyników diagnozy przeprowadzonej z wykorzystaniem jednego z omówionych narzędzi,

- opracowanie wywiadu (pod kątem specyficznych trudności w uczeniu się) z rodzicami dziecka,

- ocena aktywności studenta podczas zajęć - obserwacja,

- egzamin.

Pełny opis:

Treści:

1. Definicje diagnozy.

2. Diagnoza - wyznaczanie kierunków działań:

a. Zakres diagnozy.

b. Fazy diagnozy.

c. Analiza diagnostyczna.

d. Rzetelność diagnozy.

e. Etapy postępowania diagnostycznego w przypadku specyficznych trudności w uczeniu się.

5. Kryteria diagnostyczne według ICD-10 oraz DSM-V.

6. Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

7. Diagnoza ryzyka dysleksji i dysleksji- metody, techniki, narzędzia.

8. Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

9. Przebieg działań postdiagnostycznych.

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Bogdanowicz M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Harmonia.

Bogdanowicz M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej, Warszawa: PTP.

Gruszczyk-Kolczyńska E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP.

Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. (2009). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis, Gdańsk: HARMONIA.

Oszwa U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: „Impuls”.

Pietras I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: GWP.

Oszwa U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: „Impuls”.

Literatura uzupełniająca:

Bogdanowicz M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP.

Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. (2004). Red. Anna Grabowska, Krystyna Rymarczyk. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN.

Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. (2006). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis. Gdańsk: GWP.

Górniewicz E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek.

Krasowicz-Kupis G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN

Reid G., Wearmouth J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: GWP.

Uwagi:

Metody kształcenia:

wykład, dyskusja, pogadanka, działania praktyczne, problemowa, symulacja, metoda sytuacyjna

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 15

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30

Przygotowanie się do egzaminu - 10

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 15

Inne formy - 30

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2021/2022" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-02-20
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 20 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Izabella Kucharczyk
Prowadzący grup: Izabella Kucharczyk
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiaru efektów kształcenia:

- pisemna interpretacja wyników diagnozy przeprowadzonej z wykorzystaniem jednego z omówionych narzędzi,

- opracowanie wywiadu (pod kątem specyficznych trudności w uczeniu się) z rodzicami dziecka,

- ocena aktywności studenta podczas zajęć - obserwacja,

- egzamin pisemny

Pełny opis:

Treści:

1. Definicje diagnozy.

2. Diagnoza - wyznaczanie kierunków działań.

e. Etapy postępowania diagnostycznego w przypadku specyficznych trudności w uczeniu się.

5. Kryteria diagnostyczne według ICD-10 oraz DSM-V.

6. Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

7. Diagnoza ryzyka dysleksji i dysleksji - metody, techniki, narzędzia.

8. Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

9. Przebieg działań postdiagnostycznych.

Literatura:

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

Bogdanowicz, M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Wyd. Harmonia.

Bogdanowicz, M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej. Warszawa: PTP.

Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: Wyd. WSiP.

Krasowicz-Kupis. (red.)(2009). Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. Gdańsk: Wyd. Harmonia.

Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: " Oficyna Wyd. "Impuls”.

Pietras, I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: Wyd. GWP.

Oszwa, U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: Oficyna Wyd. „Impuls”.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

Bogdanowicz, M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP.

Grabowska, A., Rymarczyk, K. (red.)(2004). Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN.

Górniewicz, E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek.

Krasowicz-Kupis, G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: Wyd. PWN

Krasowicz-Kupis, G. (2006). Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. Gdańsk: Wyd. GWP.

Reid G., Wearmouth, J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: Wyd. GWP.

Uwagi:

Metody kształcenia:

wykład, dyskusja, pogadanka, działania praktyczne, problemowa, symulacja, metoda sytuacyjna

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 20

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30

Przygotowanie się do egzaminu - 10

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 10

Inne formy - 30

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

Link do zespołu (grupa 1):

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aM9fwqQLoqfkAwx9ROdRwVeCmFeiyi6DIVs7x4QMrIus1%40thread.tacv2/conversations?groupId=83bcc318-021a-45dc-b6db-18d280eeae17&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Link do zespołu (grupa 2):

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3arYOMj1Zyr5gQOTauOBl0sza551j86E5LSzjf1SjBrlo1%40thread.tacv2/conversations?groupId=42ec262a-b63b-4678-9297-f3a49d54eb15&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-02-19
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Paulina Zalewska
Prowadzący grup: Paulina Zalewska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiaru efektów kształcenia:

- pisemna interpretacja wyników diagnozy przeprowadzonej z wykorzystaniem jednego z omówionych narzędzi,

- opracowanie wywiadu (pod kątem specyficznych trudności w uczeniu się) z rodzicami dziecka,

- ocena aktywności studenta podczas zajęć - obserwacja,

- odpowiedź ustna.

Pełny opis:

Treści:

1. Definicje diagnozy.

2. Diagnoza - wyznaczanie kierunków działań.

3. Etapy postępowania diagnostycznego w przypadku specyficznych trudności w uczeniu się.

4. Kryteria diagnostyczne według ICD oraz DSM.

5. Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

6. Diagnoza ryzyka dysleksji i dysleksji - metody, techniki, narzędzia.

7. Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

8. Przebieg działań postdiagnostycznych.

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Bogdanowicz M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Harmonia.

Bogdanowicz M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej, Warszawa: PTP.

Gruszczyk-Kolczyńska E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP.

Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. (2009). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis, Gdańsk: HARMONIA.

Oszwa U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: „Impuls”.

Pietras I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: GWP.

Oszwa U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: „Impuls”.

Literatura uzupełniająca:

Bogdanowicz M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP.

Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. (2004). Red. Anna Grabowska, Krystyna Rymarczyk. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN.

Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. (2006). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis. Gdańsk: GWP.

Górniewicz E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek.

Krasowicz-Kupis G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN

Reid G., Wearmouth J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: GWP.

Uwagi:

Metody kształcenia:

wykład, dyskusja, pogadanka, działania praktyczne, problemowa, symulacja, metoda sytuacyjna

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 15

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30

Przygotowanie się do egzaminu - 10

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 15

Inne formy - 30

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2022/2023" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-02-19
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Paulina Zalewska
Prowadzący grup: Paulina Zalewska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiaru efektów kształcenia:

- pisemna interpretacja wyników diagnozy przeprowadzonej z wykorzystaniem jednego z omówionych narzędzi,

- opracowanie wywiadu (pod kątem specyficznych trudności w uczeniu się) z rodzicami dziecka,

- ocena aktywności studenta podczas zajęć - obserwacja,

- odpowiedź ustna.

Pełny opis:

Treści:

1. Definicje diagnozy.

2. Diagnoza - wyznaczanie kierunków działań.

3. Etapy postępowania diagnostycznego w przypadku specyficznych trudności w uczeniu się.

4. Kryteria diagnostyczne według ICD oraz DSM.

5. Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

6. Diagnoza ryzyka dysleksji i dysleksji - metody, techniki, narzędzia.

7. Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.

8. Przebieg działań postdiagnostycznych.

Literatura:

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

Bogdanowicz, M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Wyd. Harmonia.

Bogdanowicz, M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej. Warszawa: PTP.

Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: Wyd. WSiP.

Krasowicz-Kupis. (red.)(2009). Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. Gdańsk: Wyd. Harmonia.

Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: " Oficyna Wyd. "Impuls”.

Pietras, I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: Wyd. GWP.

Oszwa, U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: Oficyna Wyd. „Impuls”.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

Bogdanowicz, M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP.

Grabowska, A., Rymarczyk, K. (red.)(2004). Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN.

Górniewicz, E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek.

Krasowicz-Kupis, G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: Wyd. PWN

Krasowicz-Kupis, G. (2006). Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. Gdańsk: Wyd. GWP.

Reid G., Wearmouth, J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: Wyd. GWP.

Uwagi:

Metody kształcenia:

wykład, dyskusja, pogadanka, działania praktyczne, problemowa, symulacja, metoda sytuacyjna

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 15

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30

Przygotowanie się do egzaminu - 10

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 10

Inne formy - 30

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)