| Literatura: |
1) Zygmunt Mysłakowski, Pedagogika ogólna, /w:/ Encyklopedia wychowania t.1, Nasza Księgarnia, Warszawa 1934, s. 701-785
2) Sergiusz Hessen, Opis koncepcji pedagogiki filozoficznej /w:/ Moje życie, /w:/ S. Hessen, Dzieła zebrane Tom V. Pisma pomniejsze, Wyd. „Żak”, Warszawa 1997, s.48-51.
3) Joanna Rutkowiak, Odmiany myślenia o edukacji, J. Rutkowiak /red./ Impuls Kraków 1995 s. 13-46
4) Zbigniew Kwieciński, Dziesięciościan edukacji (składniki iaspekty –potrzeba całościowego ujęcia) /w:/ Wprowadzenie do pedagogiki. Wybór tekstów, Red T. Jaworska, R. Leppert, Impuls, Kraków 1996 , s. 37-44.
5) Irena Wojnar. Jedność i różnorodność pedagogiki zwanej ogólną, /w:/ Tejże, Humanistyczne intencje edukacji, Wyd. Akad. „Żak”, Warszawa 2000, s.15-26
6) Hubertus von Schoenebeck, Antypedagogika. Być i wspierać zamiast wychowywać, Warszawa 1994, s. 86-128.
7) Ivan Illich, Społeczeństwo bez szkoły, PIW, Warszawa 1976, Rozdział I Dlaczego musimy znieść szkoły, s 29-63 . Opcjonalnie wstęp do tej edycji pióra B. Suchodolskiego, (Istnieje także nowe wydanie w nowym przekładzie: I. Illich, Odszkolnić społeczeństwo, Halart 2011)
8) James W. Botkin, Mahdi Elmandjra, Mircea Malitza, Uczyć się bez granic. Jak zewrzeć „lukę ludzką”? Raport Klubu Rzymskiego, PWN, Warszawa 1982, Rozdział I i II. S. 39-107
9). Margaret Mead, Kultura i tożsamość . Studium dystansu międzypokoleniowego, PWN, Warszawa 1978; Warszawa 2000. (istnieje również w Internecie wersja PDF. (chomikuj))Najlepiej całość. Jeżeli nie to s. 25 czyli pierwsze strony rozdziału I. Przeszłość. Kultury postfiguratywne czyli nieocenieni przodkowie. i Rozdział III Przyszłość. Kultury prefiguratywne czyli zagadkowe dzieci. s. 106-147 z oraz rozumieć przynajmniej tytuł z Rozdziału II Teraźniejszość. Kultury konfiguratywne czyli odnalezieni rówieśnicy.
10) Bogdan Suchodolski, Edukacja permanentna. Rozdroża i nadzieje, TWWP, Warszawa 2003s.39-72
11) Irena Wojnar, Humanistyczna pedagogika w nieprzyjaznym otoczeniu, /w:/ Tejże, Humanistyczne intencje edukacji Wyd. Akad. „Żak”, Warszawa 2000, s.27-41
|
| Efekty uczenia się: |
WIEDZA
PE2_W01
- Zna genezę i źródła filozoficzne głównych pojęć pedagogiki, jako dyscypliny naukowej, ze szczególnym uwzględnieniem tradycji pedagogiki ogólnej i teorii wychowania.
PE2_W02
- Ma pogłębioną wiedzę na temat powiązań pedagogiki z innymi, ze szczególnym uwzględnieniem nauk humanistycznych.
PE2_W03
- Ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o założeniach określonych nurtów i systemów pedagogicznych istotnych dla współczesnej pedagogiki.
UMIEJĘTNOŚCI
PE2_U01
- Posiada pogłębione umiejętności obserwowania i interpretowania aktualnych zjawisk społecznych i tendencji kulturowych, w tym – możliwości i zagrożeń dla jednostkowych i społecznych form rozwoju człowieka.
PE2_U02
- Projektuje działania pedagogiczne w oparciu różne dziedzinowe źródła wiedzy, wyjaśniające jednostkowe i społeczne aspekty rozwoju człowieka.
PE2_U04
- Posiada umiejętność tworzenia własnych typów uzasadnień i argumentacji w odniesieniu do określonych rozwiązań i wdrożeń działań pedagogicznych.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
PE2_K01
- Ma pogłębioną świadomość konieczności poszerzania swojej wiedzy teoretycznej z zakresu pedagogiki i nauk z nią powiązanych.
PE2_K06
- Wyraża przekonanie o własnej odpowiedzialności za działania w ramach zakładanych/pełnionych funkcji
|
