Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | SP-PKM |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki Specjalnej |
Grupy: |
Obowiązkowe dla stud. podyplomowych: edukacja integracyjna i włączająca |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
3.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: - Zna i rozumie podstawy psychologii klinicznej dzieci i młodzieży: pojęcie normy, normalności i zdrowia, zaburzenia zdrowia psychicznego w okresie dzieciństwa i dorastania, specyfikę zaburzeń okresu dzieciństwa i adolescencji, w tym emocjonalnych i behawioralnych, całościowe zaburzenia rozwoju, uwarunkowania problemów klinicznych w rozwoju dzieci i młodzieży; problematykę stresu i sytuacji kryzysowych oraz sposoby radzenia sobie z nimi, psychologicznych następstw doświadczeń traumatycznych, w tym choroby przewlekłej lub niepełnosprawności, psychologicznych aspektów zaburzeń komunikacji językowej, psychologicznych metod diagnozy problemów związanych ze zdrowiem, chorobą i niepełnosprawnością; formy pomocy psychologicznej w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych. Umiejętności: - Potrafi analizować zjawiska, zależności, związki i problemy zachodzące w obszarze procesu nauczania-uczenia się dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, odwołując się do wiedzy psychologicznej. Kompetencje społeczne: - Jest gotów do korzystania z wiedzy z zakresu psychologii rehabilitacji i niepełnosprawności w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych oraz zasięgania opinii psychologów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązywaniem problemów; - Jest gotów do prezentowania właściwej postawy wobec uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2021/2022" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Kornelia Czerwińska | |
Prowadzący grup: | Kornelia Czerwińska, Iwona Omelańczuk | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów uczenia się: pisemny egzamin w formie testu jednokrotnego wyboru; próg zaliczenia 51% poprawności |
|
Pełny opis: |
TREŚCI PROGRAMOWE WYKŁAD 1. Psychologia kliniczna jako dziedzina badań i praktyki, związki psychologii klinicznej z innymi dyscyplinami naukowymi. Pojęcie normy, normalności i zdrowia. Rodzaje norm w psychologii klinicznej. Podejście patogenetyczne i salutogenetyczne jako komplementarne ujęcia w psychologii klinicznej. Specyfika psychologii klinicznej dzieci i młodzieży – zorientowanie na rozwój w diagnozie i terapii, współpraca ze środowiskiem rodzinnym i edukacyjnym. 2. Charakterystyka najczęstszych, typowych zaburzeń psychicznych i rozwojowych okresu dzieciństwa i adolescencji w kontekście ich wpływu na sytuację szkolną dziecka / nastolatka - zaburzenia nastroju, czyny samobójcze, zaburzenia lękowe; epidemiologia, etiologia, objawy wg klasyfikacji DSM V i ICD-10, konsekwencje funkcjonalne, leczenie i formy pomocy psychologicznej. 3. Stres i sytuacje kryzysowe w okresie dzieciństwa i adolescencji: przyczyny, mechanizmy powstawania, objawy, sposoby radzenia sobie z nimi. Psychologiczne następstwa doświadczeń traumatycznych w okresie dzieciństwa i dorastania. Czynniki zakłócające proces kształtowania się osobowości w okresie adolescencji. 4. Formy pomocy psychologicznej w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych dzieci i młodzieży. Rola i udział nauczyciela w procesie diagnozy i terapii dzieci z zaburzeniami psychicznymi i rozwojowymi. ĆWICZENIA 1. Charakterystyka najczęstszych, typowych zaburzeń psychicznych i rozwojowych okresu dzieciństwa i adolescencji w kontekście ich wpływu na sytuację szkolną dziecka / nastolatka: zaburzenia zachowania, zaburzenia odżywiania, ADHD, całościowe zaburzenia rozwoju, niepełnosprawność intelektualna – etiologia, objawy wg klasyfikacji DSM V i ICD-10, konsekwencje funkcjonalne, leczenie i formy pomocy psychologicznej. Psychologiczne aspekty zaburzeń komunikacji językowej. 2. Modele teoretyczne i wybrane koncepcje uzależnień, rodzaje i symptomy uzależnień. Zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych. |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L., Borkowska, A. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Jerzak M. (2016). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Marcelli, D. (2013). Psychopatologia wieku dziecięcego. Wrocław: Elsevier. Literatura uzupełniająca: Kendall P.C. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Mechanizmy zaburzeń i techniki terapeutyczne. Gdańsk: GWP. Obuchowska I. (2005). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży – wybrane zagadnienia. W: H. Sęk (red.) Psychologia kliniczna, tom II (s. 25-46). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Sęk H. (2008). Pojęcia normy, normalności i zdrowia. W: H. Sęk (red.) Psychologia kliniczna, tom I (s. 55-64). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. |
|
Uwagi: |
metody nauczania: wykład konwersatoryjny, dyskusja, analiza przypadków, praca na materiale filmowym, metody ćwiczebne Nakład pracy studenta: Liczba godzin kontaktowych: 30 Zapoznanie się z literaturą: 15 Przygotowanie się do egzaminu: 15 Liczba punktów ECTS - 3 ECTS |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Kornelia Czerwińska | |
Prowadzący grup: | Kornelia Czerwińska, Julia Serwa | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów uczenia się: pisemny egzamin w formie testu jednokrotnego wyboru; próg zaliczenia 51% poprawności |
|
Pełny opis: |
TREŚCI PROGRAMOWE WYKŁAD 1. Psychologia kliniczna jako dziedzina badań i praktyki, związki psychologii klinicznej z innymi dyscyplinami naukowymi. Pojęcie normy, normalności i zdrowia. Rodzaje norm w psychologii klinicznej. Podejście patogenetyczne i salutogenetyczne jako komplementarne ujęcia w psychologii klinicznej. Specyfika psychologii klinicznej dzieci i młodzieży – zorientowanie na rozwój w diagnozie i terapii, współpraca ze środowiskiem rodzinnym i edukacyjnym. 2. Charakterystyka najczęstszych, typowych zaburzeń psychicznych i rozwojowych okresu dzieciństwa i adolescencji w kontekście ich wpływu na sytuację szkolną dziecka / nastolatka - zaburzenia nastroju, czyny samobójcze, zaburzenia lękowe; epidemiologia, etiologia, objawy wg klasyfikacji DSM V i ICD-10, konsekwencje funkcjonalne, leczenie i formy pomocy psychologicznej. 3. Stres i sytuacje kryzysowe w okresie dzieciństwa i adolescencji: przyczyny, mechanizmy powstawania, objawy, sposoby radzenia sobie z nimi. Psychologiczne następstwa doświadczeń traumatycznych w okresie dzieciństwa i dorastania. Czynniki zakłócające proces kształtowania się osobowości w okresie adolescencji. 4. Formy pomocy psychologicznej w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych dzieci i młodzieży. Rola i udział nauczyciela w procesie diagnozy i terapii dzieci z zaburzeniami psychicznymi i rozwojowymi. ĆWICZENIA 1. Charakterystyka najczęstszych, typowych zaburzeń psychicznych i rozwojowych okresu dzieciństwa i adolescencji w kontekście ich wpływu na sytuację szkolną dziecka / nastolatka: zaburzenia zachowania, zaburzenia odżywiania, ADHD, całościowe zaburzenia rozwoju, niepełnosprawność intelektualna – etiologia, objawy wg klasyfikacji DSM V i ICD-10, konsekwencje funkcjonalne, leczenie i formy pomocy psychologicznej. Psychologiczne aspekty zaburzeń komunikacji językowej. 2. Modele teoretyczne i wybrane koncepcje uzależnień, rodzaje i symptomy uzależnień. Zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych. |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L., Borkowska, A. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Jerzak M. (2016). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Marcelli, D. (2013). Psychopatologia wieku dziecięcego. Wrocław: Elsevier. Literatura uzupełniająca: Kendall P.C. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Mechanizmy zaburzeń i techniki terapeutyczne. Gdańsk: GWP. Obuchowska I. (2005). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży – wybrane zagadnienia. W: H. Sęk (red.) Psychologia kliniczna, tom II (s. 25-46). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Sęk H. (2008). Pojęcia normy, normalności i zdrowia. W: H. Sęk (red.) Psychologia kliniczna, tom I (s. 55-64). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. |
|
Uwagi: |
metody nauczania: wykład konwersatoryjny, dyskusja, analiza przypadków, praca na materiale filmowym, metody ćwiczebne Nakład pracy studenta: Liczba godzin kontaktowych: 30 Zapoznanie się z literaturą: 15 Przygotowanie się do egzaminu: 15 Materiały dydaktyczne i literatura do wykładów zostały zamieszczone w zespole Teams w zakładce Pliki w folderze "Psychologia kliniczna_wykłady" Liczba punktów ECTS - 3 ECTS |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.