Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Pedagogika

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: PE-2F-PED
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Pedagogika
Jednostka: Instytut Pedagogiki
Grupy: Obowiązkowe dla 1 sem. (PE) pedagogiki, (2-l) niestacjonarne II stopnia
Obowiązkowe dla 1 sem. (PE) pedagogiki, (2-l) stacjonarne II stopnia
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 4.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ:

Cel 4: Zapewnić wszystkim edukację wysokiej jakości oraz promować uczenie się przez całe życie

Pełny opis:

TREŚCI PROGRAMOWE:

Pedagogika jako wiedza/nauka o wychowaniu. Integracyjny i interdyscyplinarny charakter pedagogiki. Podstawowe pojęcia pedagogiczne. Wychowanie jako proces sprawczy. Funkcje edukacji w życiu społeczeństw i egzystencji jednostek. Granice swobody i przymusu w wychowaniu – ramy dyskursu. Tradycyjne i emancypacyjne ujęcie praktyki wychowania. Wychowanie uprzedmiatawiające. Nowe wychowanie i odkrycie podmiotowości dziecka (E. Key, M. Montessori, A. S. Neill) i wskazanie jego praw (J. Korczak) oraz współcześni kontynuatorzy (J. Tarnowski, T. Gordon). Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze. Procesy edukacyjne w środowisku rodzinnym, szkolnym, rówieśniczym. Ukryte programy instytucji edukacyjnych. Przymus i przemoc w wychowaniu. Edukacja wobec współczesnych zagrożeń cywilizacyjno-kulturowych.

Efekty uczenia się:

Wiedza

Ma wiedzę o źródłach i miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innym dyscyplinami naukowymi; zna terminologię stosowaną w obrębie pedagogiki.

Ma podbudowaną teoretycznie wiedzę, obejmującą kluczowe zagadnienia pedagogiczne oraz wiedzę dotyczącą procesów związanych z kształceniem, wychowaniem i opieką.

Ma wiedzę o współczesnych kierunkach rozwoju pedagogiki oraz o ich historycznych i kulturowych uwarunkowaniach.

Umiejętności

Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu diagnozowania problemów pedagogicznych i ich analizy. 

Posiada umiejętności obserwowania, interpretacji i krytycznej oceny zjawisk społecznych w perspektywie pedagogicznej, a także umiejętności wyszukiwania i przetwarzania informacji z tego zakresu, przy użyciu różnych źródeł oraz technik, w tym zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych.

Kompetencje społeczne

Docenia znaczenie nauk pedagogicznych dla rozwoju jednostki i prawidłowych więzi w środowiskach społecznych; przejawia pozytywne nastawienie do nabywania wiedzy z zakresu studiowanej dyscypliny naukowej i budowania warsztatu pracy pedagoga, a w sytuacjach problemowych poszukuje wiedzy eksperckiej.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-02-19
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Dorota Jankowska
Prowadzący grup: Dorota Jankowska, Elżbieta Strutyńska-Laskus
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. WIEDZA

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne podczas kolokwium egzaminacyjnego pisemnego

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych

2. UMIEJĘTNOŚCI

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas kolokwium pisemnego

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą debaty

3. KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi profesjonalizmu zawodowego obawiającego się etycznym postępowaniem na poziomie deklaratywnym, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą debaty,

- ocena kompetencji na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas egzaminu pisemnego

Egzamin w formie części testowej:20 pytań zamkniętych (w skali 0-1 pkt) oraz opisowej: dwa pytania otwarte (w skali 0-7 punktów).

Łączna liczba punktów maksymalnie 34. Zalicza uzyskanie minimum 17 punktów

Pełny opis:

I. PYTANIA O PEDAGOGIKĘ:

Pedagogika jako wiedza/ nauka o wychowaniu.

Wiedza naukowa – jej istota i rozwój w kontekście wykładni współczesnych. Ewolucja ideałów społecznej racjonalności. Nowożytne rozumienie nauki. Postmodernistyczne kontrowersje wokół pojmowania wiedzy naukowej.

Powstanie i ewolucja pedagogiki jako nauki. Różnicowanie się teoretyczne pedagogiki w XX wieku i ewolucja jej tożsamości. Przedmiot i podstawowe pojęcia pedagogiczne: edukacja, wychowanie, kształcenie, socjalizacja, inkulturacja. Specyfika przedmiotu pedagogiki. Sytuacja pedagogiki w ponowoczesności. Paradygmaty w pedagogice współczesnej.

Integracyjny i interdyscyplinarny charakter pedagogiki. Nauki pedagogiczne dotyczące okresów rozwojowych człowieka oraz przedmiotu praktyki pedagogicznej.

II. PYTANIA O WYCHOWANIE

Wychowanie jako proces sprawczy – próby opisu. Istota, dziedziny, treści i uwarunkowania wychowania. Struktura procesu wychowania. Funkcje wychowania. Aksjologiczny i teleologiczny wymiar wychowania.

III. PYTANIA O WIODĄCE KIERUNKI WYCHOWANIA

- Tradycyjne i emancypacyjne ujęcie wychowania. Tradycje wychowania uprzedmiatawiającego wychowanka. Nowe wychowanie i odkrycie podmiotowości dziecka (E. Key, , M. Montessori) oraz wskazanie jego praw (J. Korczak).

- Nowe wychowanie w Ameryce i idee progresywizmu i pragmatyzmu w edukacji

- Pedagogika kultury i humanistyczne idee wychowanie do rozwoju duchowego

-Wychowanie w perspektywie pedagogiki krytycznej

-Postmodernistyczne dylematy wielości kierunków i stanowisk wobec wychowania, relacji wychowawczych, granic swobody i przymusu w wychowaniu. Kontestacje antypedagogiczne.

IV. PYTANIA O WSPÓŁCZESNE NURTY WYCHOWANIA

-Naturalny na tle socjalizacji. Rodzina jako podstawowe środowisko wychowania naturalnego. Współczesne praktyki wychowawcze na poziomie – rodziny. Możliwości i ograniczenia podmiotowości i dialogu w wychowaniu w rodzinie’ wychowanie naturalne w swobodzie

- Celowy – instytucjonalny; Szkoła jako instytucja wychowania celowego. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie szkoły. Przemoc, czy emancypacja instytucji wychowujących.

- Intencjonalnych wpływów społecznych; Edukacyjny potencjał instytucji kultury w świecie kultury urynkowionej. Edukacja wobec naporu kultury masowej i popularnej.

-Samowychowania i autoedukacji jako celu wychowania i drogi rozwoju osobowego

Literatura:

Bińczycka J., Między przemocą a swobodą w wychowaniu, Kraków 1997 

Edukacja – jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO 1998

Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub: tenże, Wychowanie bez porażek w praktyce , Warszawa 1994

Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Warszawa 2015

Karkowska M., Czarnecka W., Przemoc w szkole, Kraków 1995

Melosik Z., Szkudlarek T., Kultura, tożsamość, edukacja – migotanie znaczeń, Kraków 1998

Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, cz. 1 Warszawa 2003 (Cz. I s. 18 - 69 ); cz.2 Warszawa 2004 (Cz. II S. 68-91)

Rodzina i jej funkcja wychowawcza, w: Encyklopedia pedagogiczna pod redakcja W. Pomykało, Warszawa 1997

Sławiński S. , Wychowywać do posłuszeństwa, PAX, Warszawa 1991

Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Wydawnictwo APS,

Warszawa, 2011

Śliwerski B., Współczesne teorii i nurty wychowania, Kraków 1998

Szkudlarek T., Śliwerski B., Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki, Kraków 1993

Tutoring w szkole – między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej – TEO Wrocław 2009

Wołoszyn S., Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Kielce 1998. T. III. Ks. Pierwsza. Tekst E. Key: s. 46 – 67, J. Korczaka, Baden – Powella i A. Kamińskiego s. 311 – 328; Ks. Druga. Rozdz. Ruch społeczny „wychowania bez porażek T. Gordona, s. 367 – 403) Poszukiwanie nowych strategii oświatowych s. 508 – 543.

Przegląd artykułów w bieżącej prasie społecznej o tematyce pedagogicznej.

UZUPEŁNIAJĄCA

Ostrowska K., W poszukiwaniu wartości, Gdańsk 1994

Toffler A., Trzecia fala, Warszawa 1997 lub: tenże, Budowa nowej cywilizacji. Polityka trzeciej fali, Poznań 1995 Lub: tenże, Wojna i antywojna, Warszawa 1997

Ritzer G., McDonaldyzacja społeczeństwa, Muza 1997.

Uwagi:

Wykład kursowy, ilustrowany prezentacjami multimedialnymi i filmami dydaktycznymi.

Samodzielna praca z kursem pedagogiki umieszczonym na platformie APS.

Podczas ćwiczeń – praca w grupach, przeprowadzanie paneli dyskusyjnych przy współudziale studentów, zadania pisemne - wskazane przez prowadzącego

NAKŁAD PRACY STUDENTA szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności tj.

liczba godzin kontaktowych: 30,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 20,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu/ zaliczenia: 10,

liczba godzin przeznaczonych na wykonanie prac pisemnych/referatu w ramach ćwiczeń:10,

liczba godzin pracy własnej na platformie e-learningowej : 30

sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 100

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2022/2023" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-02-19
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 12 godzin więcej informacji
Wykład, 12 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Marlena Grzelak-Klus
Prowadzący grup: Marlena Grzelak-Klus, Dorota Jankowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

POMIAR EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

WIEDZA:

Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne podczas egzaminu pisemnego, a także na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych.

UMIEJĘTNOŚCI

Ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas egzaminu pisemnego oraz na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych.

KOMPETENCJE

Ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi profesjonalizmu zawodowego obawiającego się potrzebą poszerzania wiedzy pedagogicznej na poziomie deklaratywnym, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych.

Pełny opis:

I. PYTANIA O PEDAGOGIKĘ:

Pedagogika jako wiedza/ nauka o wychowaniu.

Wiedza naukowa – jej istota i rozwój w kontekście wykładni współczesnych. Ewolucja ideałów społecznej racjonalności. Nowożytne rozumienie nauki. Postmodernistyczne kontrowersje wokół pojmowania wiedzy naukowej.

Powstanie i ewolucja pedagogiki jako nauki. Różnicowanie się teoretyczne pedagogiki w XX wieku i ewolucja jej tożsamości. Przedmiot i podstawowe pojęcia pedagogiczne: edukacja, wychowanie, kształcenie, socjalizacja, inkulturacja. Specyfika przedmiotu pedagogiki. Sytuacja pedagogiki w ponowoczesności. Paradygmaty w pedagogice współczesnej.

Integracyjny i interdyscyplinarny charakter pedagogiki. Nauki pedagogiczne dotyczące okresów rozwojowych człowieka oraz przedmiotu praktyki pedagogicznej.

II. PYTANIA O WYCHOWANIE

Wychowanie jako proces sprawczy – próby opisu. Istota, dziedziny, treści i uwarunkowania wychowania. Struktura procesu wychowania. Funkcje wychowania. Aksjologiczny i teleologiczny wymiar wychowania.

III. PYTANIA O WIODĄCE KIERUNKI WYCHOWANIA

- Tradycyjne i emancypacyjne ujęcie wychowania. Tradycje wychowania uprzedmiatawiającego wychowanka. Nowe wychowanie i odkrycie podmiotowości dziecka (E. Key, , M. Montessori) oraz wskazanie jego praw (J. Korczak).

- Nowe wychowanie w Ameryce i idee progresywizmu i pragmatyzmu w edukacji

- Pedagogika kultury i humanistyczne idee wychowanie do rozwoju duchowego

-Wychowanie w perspektywie pedagogiki krytycznej

-Postmodernistyczne dylematy wielości kierunków i stanowisk wobec wychowania, relacji wychowawczych, granic swobody i przymusu w wychowaniu. Kontestacje antypedagogiczne.

IV. PYTANIA O WSPÓŁCZESNE NURTY WYCHOWANIA

-Naturalny na tle socjalizacji. Rodzina jako podstawowe środowisko wychowania naturalnego. Współczesne praktyki wychowawcze na poziomie – rodziny. Możliwości i ograniczenia podmiotowości i dialogu w wychowaniu w rodzinie’ wychowanie naturalne w swobodzie

- Celowy – instytucjonalny; Szkoła jako instytucja wychowania celowego. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie szkoły. Przemoc, czy emancypacja instytucji wychowujących.

- Intencjonalnych wpływów społecznych; Edukacyjny potencjał instytucji kultury w świecie kultury urynkowionej. Edukacja wobec naporu kultury masowej i popularnej.

-Samowychowania i autoedukacji jako celu wychowania i drogi rozwoju osobowego

Wymagania:

1. znajomość literetury obowiązkowej

2. przepracowanie kursu e-learningowego (szkolenie w Teamsach, 19.02.2023r. zamknięcie kursu).

3. zaliczenie ćwiczeń

4. zdanie egzaminu: termin ZEROWY 29.01.2023 godzina 11.00 SALA 3305; termin I 12.02.2023 godzina 9.00 SALA 3305; termin POPRAWKOWY 19.02.2023 godzina 9.00 SALA 3305;

Literatura:

LITERATURA OBOWIĄZKOWA

Hojnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Difin, Warszawa 2015

Humanistyka przełomu wieków, pod red. J. Kozieleckiego, Kraków 1999, cz.III, ss 241 – 342.

Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub: Wychowanie bez porażek w praktyce , Warszawa 1994

Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 1993. Cz. I

Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, cz. 1 Warszawa 2003 (Cz. I s. 18 - 69 ); cz.2 Warszawa 2004 (Cz. II S. 240 – 320) lub Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019 (s. 15-38; 365-380; 407-417; 549-556; 859-875; 981-1002)

Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Wydawnictwo APS, Warszawa, 2011

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

Bińczycka J., Między przemocą a swobodą w wychowaniu, Kraków 1997 

Edukacja – jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO 1998

Fromm E., Mieć czy być, Poznań 1997, Czym jest modus posiadania (s. 123 –141) Czym jest modus bycia (s.146 – 173)

Gadacz T., O umiejętności życia, „Znak”, Kraków 2003, s 38 – 62

Gutek G., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003

Ostrowska K., W poszukiwaniu wartości, Gdańsk 1994

Pachociński R., Oświata XXI wieku, Warszawa 1999, rozdz. Cywilizacja a postęp (s. 5 – 38), Oświata w społeczeństwie informacyjnym (s. 71 – 94)

B.Suchodolski, Edukacja permanentna, Warszawa 2003

Toffler A., Trzecia fala, Warszawa 1997 lub: Budowa nowej cywilizacji. Polityka trzeciej fali, Poznań 1995 Lub: Wojna i antywojna, Warszawa 1997

Ritzer G., McDonaldyzacja społeczeństwa, Muza 1997.

Szkudlarek T., Media. Szkic z filozofii i pedagogiki dystansu, Kraków 1999, ss. 108 - 134

Wołoszyn S., Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Kielce 1998. T. III. Ks. Pierwsza. Tekst E. Key: s. 46 – 67, Teksty Baden – Powella i A. Kamińskiego s. 311 – 328; Ks. Druga. Rozdz. Poszukiwanie nowych strategii oświatowych s. 508 – 543.

Uwagi:

METODY KSZTAŁCENIA

Wykład kursowy, ilustrowany prezentacjami multimedialnymi i filmami dydaktycznymi.

Samodzielna praca z kursem pedagogiki umieszczonym na platformie APS.

Dla aktywizacji studentów podczas ćwiczeń – przeprowadzanie paneli dyskusyjnych przy współudziale studentów.

NAKŁAD PRACY STUDENTA szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności tj.

liczba godzin kontaktowych: 24,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 20,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu/ zaliczenia: 26

liczba godzin przeznaczonych e-learning: 20,

liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń: 10,

sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 100 ,

(z zachowaniem zasady, że średnio 25 - 30 godzinom pracy odpowiada 1 punkt ECTS)

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-02-18
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Dorota Jankowska
Prowadzący grup: Dorota Jankowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. WIEDZA

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne podczas kolokwium egzaminacyjnego pisemnego

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych

2. UMIEJĘTNOŚCI

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas kolokwium pisemnego

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą debaty

3. KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi profesjonalizmu zawodowego obawiającego się etycznym postępowaniem na poziomie deklaratywnym, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą debaty,

- ocena kompetencji na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas egzaminu pisemnego

Egzamin w formie części testowej:20 pytań zamkniętych (w skali 0-1 pkt) oraz opisowej: dwa pytania otwarte (w skali 0-7 punktów).

Łączna liczba punktów maksymalnie 34. Zalicza uzyskanie minimum 17 punktów

Pełny opis:

I. PYTANIA O PEDAGOGIKĘ:

Pedagogika jako wiedza/ nauka o wychowaniu.

Wiedza naukowa – jej istota i rozwój w kontekście wykładni współczesnych. Ewolucja ideałów społecznej racjonalności. Nowożytne rozumienie nauki. Postmodernistyczne kontrowersje wokół pojmowania wiedzy naukowej.

Powstanie i ewolucja pedagogiki jako nauki. Różnicowanie się teoretyczne pedagogiki w XX wieku i ewolucja jej tożsamości. Przedmiot i podstawowe pojęcia pedagogiczne: edukacja, wychowanie, kształcenie, socjalizacja, inkulturacja. Specyfika przedmiotu pedagogiki. Sytuacja pedagogiki w ponowoczesności. Paradygmaty w pedagogice współczesnej.

Integracyjny i interdyscyplinarny charakter pedagogiki. Nauki pedagogiczne dotyczące okresów rozwojowych człowieka oraz przedmiotu praktyki pedagogicznej.

II. PYTANIA O WYCHOWANIE

Wychowanie jako proces sprawczy – próby opisu. Istota, dziedziny, treści i uwarunkowania wychowania. Struktura procesu wychowania. Funkcje wychowania. Aksjologiczny i teleologiczny wymiar wychowania.

III. PYTANIA O WIODĄCE KIERUNKI WYCHOWANIA

- Tradycyjne i emancypacyjne ujęcie wychowania. Tradycje wychowania uprzedmiatawiającego wychowanka. Nowe wychowanie i odkrycie podmiotowości dziecka (E. Key, , M. Montessori) oraz wskazanie jego praw (J. Korczak).

- Nowe wychowanie w Ameryce i idee progresywizmu i pragmatyzmu w edukacji

- Pedagogika kultury i humanistyczne idee wychowanie do rozwoju duchowego

-Wychowanie w perspektywie pedagogiki krytycznej

-Postmodernistyczne dylematy wielości kierunków i stanowisk wobec wychowania, relacji wychowawczych, granic swobody i przymusu w wychowaniu. Kontestacje antypedagogiczne.

IV. PYTANIA O WSPÓŁCZESNE NURTY WYCHOWANIA

-Naturalny na tle socjalizacji. Rodzina jako podstawowe środowisko wychowania naturalnego. Współczesne praktyki wychowawcze na poziomie – rodziny. Możliwości i ograniczenia podmiotowości i dialogu w wychowaniu w rodzinie’ wychowanie naturalne w swobodzie

- Celowy – instytucjonalny; Szkoła jako instytucja wychowania celowego. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie szkoły. Przemoc, czy emancypacja instytucji wychowujących.

- Intencjonalnych wpływów społecznych; Edukacyjny potencjał instytucji kultury w świecie kultury urynkowionej. Edukacja wobec naporu kultury masowej i popularnej.

-Samowychowania i autoedukacji jako celu wychowania i drogi rozwoju osobowego

Literatura:

Bińczycka J., Między przemocą a swobodą w wychowaniu, Kraków 1997 

Edukacja – jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO 1998

Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub: tenże, Wychowanie bez porażek w praktyce , Warszawa 1994

Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Warszawa 2015

Karkowska M., Czarnecka W., Przemoc w szkole, Kraków 1995

Melosik Z., Szkudlarek T., Kultura, tożsamość, edukacja – migotanie znaczeń, Kraków 1998

Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, cz. 1 Warszawa 2003 (Cz. I s. 18 - 69 ); cz.2 Warszawa 2004 (Cz. II S. 68-91)

Rodzina i jej funkcja wychowawcza, w: Encyklopedia pedagogiczna pod redakcja W. Pomykało, Warszawa 1997

Sławiński S. , Wychowywać do posłuszeństwa, PAX, Warszawa 1991

Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Wydawnictwo APS,

Warszawa, 2011

Śliwerski B., Współczesne teorii i nurty wychowania, Kraków 1998

Szkudlarek T., Śliwerski B., Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki, Kraków 1993

Tutoring w szkole – między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej – TEO Wrocław 2009

Wołoszyn S., Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Kielce 1998. T. III. Ks. Pierwsza. Tekst E. Key: s. 46 – 67, J. Korczaka, Baden – Powella i A. Kamińskiego s. 311 – 328; Ks. Druga. Rozdz. Ruch społeczny „wychowania bez porażek T. Gordona, s. 367 – 403) Poszukiwanie nowych strategii oświatowych s. 508 – 543.

Przegląd artykułów w bieżącej prasie społecznej o tematyce pedagogicznej.

UZUPEŁNIAJĄCA

Ostrowska K., W poszukiwaniu wartości, Gdańsk 1994

Toffler A., Trzecia fala, Warszawa 1997 lub: tenże, Budowa nowej cywilizacji. Polityka trzeciej fali, Poznań 1995 Lub: tenże, Wojna i antywojna, Warszawa 1997

Ritzer G., McDonaldyzacja społeczeństwa, Muza 1997.

Uwagi:

Wykład kursowy, ilustrowany prezentacjami multimedialnymi i filmami dydaktycznymi.

Samodzielna praca z kursem pedagogiki umieszczonym na platformie APS.

Podczas ćwiczeń – praca w grupach, przeprowadzanie paneli dyskusyjnych przy współudziale studentów, zadania pisemne - wskazane przez prowadzącego

NAKŁAD PRACY STUDENTA szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności tj.

liczba godzin kontaktowych: 30,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 20,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu/ zaliczenia: 10,

liczba godzin przeznaczonych na wykonanie prac pisemnych/referatu w ramach ćwiczeń:10,

liczba godzin pracy własnej na platformie e-learningowej : 30

sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 100

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2023/2024" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-02-18
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 12 godzin więcej informacji
Wykład, 12 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Marlena Grzelak-Klus
Prowadzący grup: Marlena Grzelak-Klus
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. WIEDZA

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne podczas kolokwium egzaminacyjnego pisemnego

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych

2. UMIEJĘTNOŚCI

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas kolokwium pisemnego

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą debaty

3. KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi profesjonalizmu zawodowego obawiającego się etycznym postępowaniem na poziomie deklaratywnym, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą debaty,

- ocena kompetencji na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas egzaminu pisemnego

Egzamin w formie: testowej:20 pytań zamkniętych (w skali 0-1 pkt) oraz opisowej: dwa pytania otwarte (w skali 0-10 punktów).

Łączna liczba punktów maksymalnie 40. Zalicza uzyskanie minimum 20 punktów

Pełny opis:

I. PYTANIA O PEDAGOGIKĘ:

Pedagogika jako wiedza/ nauka o wychowaniu.

Wiedza naukowa – jej istota i rozwój w kontekście wykładni współczesnych. Ewolucja ideałów społecznej racjonalności. Nowożytne rozumienie nauki. Postmodernistyczne kontrowersje wokół pojmowania wiedzy naukowej.

Powstanie i ewolucja pedagogiki jako nauki. Różnicowanie się teoretyczne pedagogiki w XX wieku i ewolucja jej tożsamości. Przedmiot i podstawowe pojęcia pedagogiczne: edukacja, wychowanie, kształcenie, socjalizacja, inkulturacja. Specyfika przedmiotu pedagogiki. Sytuacja pedagogiki w ponowoczesności. Paradygmaty w pedagogice współczesnej.

Integracyjny i interdyscyplinarny charakter pedagogiki. Nauki pedagogiczne dotyczące okresów rozwojowych człowieka oraz przedmiotu praktyki pedagogicznej.

II. PYTANIA O WYCHOWANIE

Wychowanie jako proces sprawczy – próby opisu. Istota, dziedziny, treści i uwarunkowania wychowania. Struktura procesu wychowania. Funkcje wychowania. Aksjologiczny i teleologiczny wymiar wychowania.

III. PYTANIA O WIODĄCE KIERUNKI WYCHOWANIA

- Tradycyjne i emancypacyjne ujęcie wychowania. Tradycje wychowania uprzedmiatawiającego wychowanka. Nowe wychowanie i odkrycie podmiotowości dziecka (E. Key, , M. Montessori) oraz wskazanie jego praw (J. Korczak).

- Nowe wychowanie w Ameryce i idee progresywizmu i pragmatyzmu w edukacji

- Pedagogika kultury i humanistyczne idee wychowanie do rozwoju duchowego

-Wychowanie w perspektywie pedagogiki krytycznej

-Postmodernistyczne dylematy wielości kierunków i stanowisk wobec wychowania, relacji wychowawczych, granic swobody i przymusu w wychowaniu. Kontestacje antypedagogiczne.

IV. PYTANIA O WSPÓŁCZESNE NURTY WYCHOWANIA

-Naturalny na tle socjalizacji. Rodzina jako podstawowe środowisko wychowania naturalnego. Współczesne praktyki wychowawcze na poziomie – rodziny. Możliwości i ograniczenia podmiotowości i dialogu w wychowaniu w rodzinie’ wychowanie naturalne w swobodzie

- Celowy – instytucjonalny; Szkoła jako instytucja wychowania celowego. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie szkoły. Przemoc, czy emancypacja instytucji wychowujących.

- Intencjonalnych wpływów społecznych; Edukacyjny potencjał instytucji kultury w świecie kultury urynkowionej. Edukacja wobec naporu kultury masowej i popularnej.

-Samowychowania i autoedukacji jako celu wychowania i drogi rozwoju osobowego

Literatura:

Bińczycka J., Między przemocą a swobodą w wychowaniu, Kraków 1997 

Edukacja – jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO 1998

Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub: tenże, Wychowanie bez porażek w praktyce , Warszawa 1994

Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Warszawa 2015

Karkowska M., Czarnecka W., Przemoc w szkole, Kraków 1995

Melosik Z., Szkudlarek T., Kultura, tożsamość, edukacja – migotanie znaczeń, Kraków 1998

Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, cz. 1 Warszawa 2003 (Cz. I s. 18 - 69 ); cz.2 Warszawa 2004 (Cz. II S. 68-91)

Rodzina i jej funkcja wychowawcza, w: Encyklopedia pedagogiczna pod redakcja W. Pomykało, Warszawa 1997

Sławiński S. , Wychowywać do posłuszeństwa, PAX, Warszawa 1991

Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Wydawnictwo APS,

Warszawa, 2011

Śliwerski B., Współczesne teorii i nurty wychowania, Kraków 1998

Szkudlarek T., Śliwerski B., Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki, Kraków 1993

Tutoring w szkole – między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej – TEO Wrocław 2009

Wołoszyn S., Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Kielce 1998. T. III. Ks. Pierwsza. Tekst E. Key: s. 46 – 67, J. Korczaka, Baden – Powella i A. Kamińskiego s. 311 – 328; Ks. Druga. Rozdz. Ruch społeczny „wychowania bez porażek T. Gordona, s. 367 – 403) Poszukiwanie nowych strategii oświatowych s. 508 – 543.

Przegląd artykułów w bieżącej prasie społecznej o tematyce pedagogicznej.

UZUPEŁNIAJĄCA

Ostrowska K., W poszukiwaniu wartości, Gdańsk 1994

Toffler A., Trzecia fala, Warszawa 1997 lub: tenże, Budowa nowej cywilizacji. Polityka trzeciej fali, Poznań 1995 Lub: tenże, Wojna i antywojna, Warszawa 1997

Ritzer G., McDonaldyzacja społeczeństwa, Muza 1997.

Uwagi:

Wykład kursowy, ilustrowany prezentacjami multimedialnymi i filmami dydaktycznymi.

Samodzielna praca z kursem pedagogiki umieszczonym na platformie APS.

Podczas ćwiczeń – praca w grupach, przeprowadzanie paneli dyskusyjnych przy współudziale studentów, zadania pisemne - wskazane przez prowadzącego

NAKŁAD PRACY STUDENTA szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności tj.

liczba godzin kontaktowych: 30,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 20,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu/ zaliczenia: 10,

liczba godzin przeznaczonych na wykonanie prac pisemnych/referatu w ramach ćwiczeń:10,

liczba godzin pracy własnej na platformie e-learningowej : 30

sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 100

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (w trakcie)

Okres: 2024-10-01 - 2025-02-23
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Marlena Grzelak-Klus
Prowadzący grup: Marlena Grzelak-Klus
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. WIEDZA

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne podczas kolokwium egzaminacyjnego pisemnego

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych

2. UMIEJĘTNOŚCI

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas kolokwium pisemnego

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą debaty

3. KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi profesjonalizmu zawodowego obawiającego się etycznym postępowaniem na poziomie deklaratywnym, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą debaty,

- ocena kompetencji na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas egzaminu pisemnego

Egzamin w formie części testowej:20 pytań zamkniętych (w skali 0-1 pkt) oraz opisowej: dwa pytania otwarte (w skali 0-7 punktów).

Łączna liczba punktów maksymalnie 34. Zalicza uzyskanie minimum 17 punktów

Pełny opis:

I. PYTANIA O PEDAGOGIKĘ:

Pedagogika jako wiedza/ nauka o wychowaniu.

Wiedza naukowa – jej istota i rozwój w kontekście wykładni współczesnych. Ewolucja ideałów społecznej racjonalności. Nowożytne rozumienie nauki. Postmodernistyczne kontrowersje wokół pojmowania wiedzy naukowej.

Powstanie i ewolucja pedagogiki jako nauki. Różnicowanie się teoretyczne pedagogiki w XX wieku i ewolucja jej tożsamości. Przedmiot i podstawowe pojęcia pedagogiczne: edukacja, wychowanie, kształcenie, socjalizacja, inkulturacja. Specyfika przedmiotu pedagogiki. Sytuacja pedagogiki w ponowoczesności. Paradygmaty w pedagogice współczesnej.

Integracyjny i interdyscyplinarny charakter pedagogiki. Nauki pedagogiczne dotyczące okresów rozwojowych człowieka oraz przedmiotu praktyki pedagogicznej.

II. PYTANIA O WYCHOWANIE

Wychowanie jako proces sprawczy – próby opisu. Istota, dziedziny, treści i uwarunkowania wychowania. Struktura procesu wychowania. Funkcje wychowania. Aksjologiczny i teleologiczny wymiar wychowania.

III. PYTANIA O WIODĄCE KIERUNKI WYCHOWANIA

- Tradycyjne i emancypacyjne ujęcie wychowania. Tradycje wychowania uprzedmiatawiającego wychowanka. Nowe wychowanie i odkrycie podmiotowości dziecka (E. Key, , M. Montessori) oraz wskazanie jego praw (J. Korczak).

- Nowe wychowanie w Ameryce i idee progresywizmu i pragmatyzmu w edukacji

- Pedagogika kultury i humanistyczne idee wychowanie do rozwoju duchowego

-Wychowanie w perspektywie pedagogiki krytycznej

-Postmodernistyczne dylematy wielości kierunków i stanowisk wobec wychowania, relacji wychowawczych, granic swobody i przymusu w wychowaniu. Kontestacje antypedagogiczne.

IV. PYTANIA O WSPÓŁCZESNE NURTY WYCHOWANIA

-Naturalny na tle socjalizacji. Rodzina jako podstawowe środowisko wychowania naturalnego. Współczesne praktyki wychowawcze na poziomie – rodziny. Możliwości i ograniczenia podmiotowości i dialogu w wychowaniu w rodzinie’ wychowanie naturalne w swobodzie

- Celowy – instytucjonalny; Szkoła jako instytucja wychowania celowego. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie szkoły. Przemoc, czy emancypacja instytucji wychowujących.

- Intencjonalnych wpływów społecznych; Edukacyjny potencjał instytucji kultury w świecie kultury urynkowionej. Edukacja wobec naporu kultury masowej i popularnej.

-Samowychowania i autoedukacji jako celu wychowania i drogi rozwoju osobowego

Literatura:

Bińczycka J., Między przemocą a swobodą w wychowaniu, Kraków 1997 

Edukacja – jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO 1998

Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub: tenże, Wychowanie bez porażek w praktyce , Warszawa 1994

Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Warszawa 2015

Karkowska M., Czarnecka W., Przemoc w szkole, Kraków 1995

Melosik Z., Szkudlarek T., Kultura, tożsamość, edukacja – migotanie znaczeń, Kraków 1998

Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, cz. 1 Warszawa 2003 (Cz. I s. 18 - 69 ); cz.2 Warszawa 2004 (Cz. II S. 68-91)

Rodzina i jej funkcja wychowawcza, w: Encyklopedia pedagogiczna pod redakcja W. Pomykało, Warszawa 1997

Sławiński S. , Wychowywać do posłuszeństwa, PAX, Warszawa 1991

Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Wydawnictwo APS,

Warszawa, 2011

Śliwerski B., Współczesne teorii i nurty wychowania, Kraków 1998

Szkudlarek T., Śliwerski B., Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki, Kraków 1993

Tutoring w szkole – między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej – TEO Wrocław 2009

Wołoszyn S., Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Kielce 1998. T. III. Ks. Pierwsza. Tekst E. Key: s. 46 – 67, J. Korczaka, Baden – Powella i A. Kamińskiego s. 311 – 328; Ks. Druga. Rozdz. Ruch społeczny „wychowania bez porażek T. Gordona, s. 367 – 403) Poszukiwanie nowych strategii oświatowych s. 508 – 543.

Przegląd artykułów w bieżącej prasie społecznej o tematyce pedagogicznej.

UZUPEŁNIAJĄCA

Ostrowska K., W poszukiwaniu wartości, Gdańsk 1994

Toffler A., Trzecia fala, Warszawa 1997 lub: tenże, Budowa nowej cywilizacji. Polityka trzeciej fali, Poznań 1995 Lub: tenże, Wojna i antywojna, Warszawa 1997

Ritzer G., McDonaldyzacja społeczeństwa, Muza 1997.

Uwagi:

Wykład kursowy, ilustrowany prezentacjami multimedialnymi i filmami dydaktycznymi.

Samodzielna praca z kursem pedagogiki umieszczonym na platformie APS.

Podczas ćwiczeń – praca w grupach, przeprowadzanie paneli dyskusyjnych przy współudziale studentów, zadania pisemne - wskazane przez prowadzącego

NAKŁAD PRACY STUDENTA szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności tj.

liczba godzin kontaktowych: 30,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 20,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu/ zaliczenia: 10,

liczba godzin przeznaczonych na wykonanie prac pisemnych/referatu w ramach ćwiczeń:10,

liczba godzin pracy własnej na platformie e-learningowej : 30

sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 100

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2024/2025" (w trakcie)

Okres: 2024-10-01 - 2025-02-23
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 12 godzin więcej informacji
Wykład, 12 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Marlena Grzelak-Klus
Prowadzący grup: Marlena Grzelak-Klus
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. WIEDZA

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne podczas kolokwium egzaminacyjnego pisemnego

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych

2. UMIEJĘTNOŚCI

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas kolokwium pisemnego

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą debaty

3. KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi profesjonalizmu zawodowego obawiającego się etycznym postępowaniem na poziomie deklaratywnym, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą debaty,

- ocena kompetencji na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas egzaminu pisemnego

Egzamin w formie: testowej:20 pytań zamkniętych (w skali 0-1 pkt) oraz opisowej: dwa pytania otwarte (w skali 0-10 punktów).

Łączna liczba punktów maksymalnie 40. Zalicza uzyskanie minimum 20 punktów

Pełny opis:

I. PYTANIA O PEDAGOGIKĘ:

Pedagogika jako wiedza/ nauka o wychowaniu.

Wiedza naukowa – jej istota i rozwój w kontekście wykładni współczesnych. Ewolucja ideałów społecznej racjonalności. Nowożytne rozumienie nauki. Postmodernistyczne kontrowersje wokół pojmowania wiedzy naukowej.

Powstanie i ewolucja pedagogiki jako nauki. Różnicowanie się teoretyczne pedagogiki w XX wieku i ewolucja jej tożsamości. Przedmiot i podstawowe pojęcia pedagogiczne: edukacja, wychowanie, kształcenie, socjalizacja, inkulturacja. Specyfika przedmiotu pedagogiki. Sytuacja pedagogiki w ponowoczesności. Paradygmaty w pedagogice współczesnej.

Integracyjny i interdyscyplinarny charakter pedagogiki. Nauki pedagogiczne dotyczące okresów rozwojowych człowieka oraz przedmiotu praktyki pedagogicznej.

II. PYTANIA O WYCHOWANIE

Wychowanie jako proces sprawczy – próby opisu. Istota, dziedziny, treści i uwarunkowania wychowania. Struktura procesu wychowania. Funkcje wychowania. Aksjologiczny i teleologiczny wymiar wychowania.

III. PYTANIA O WIODĄCE KIERUNKI WYCHOWANIA

- Tradycyjne i emancypacyjne ujęcie wychowania. Tradycje wychowania uprzedmiatawiającego wychowanka. Nowe wychowanie i odkrycie podmiotowości dziecka (E. Key, , M. Montessori) oraz wskazanie jego praw (J. Korczak).

- Nowe wychowanie w Ameryce i idee progresywizmu i pragmatyzmu w edukacji

- Pedagogika kultury i humanistyczne idee wychowanie do rozwoju duchowego

-Wychowanie w perspektywie pedagogiki krytycznej

-Postmodernistyczne dylematy wielości kierunków i stanowisk wobec wychowania, relacji wychowawczych, granic swobody i przymusu w wychowaniu. Kontestacje antypedagogiczne.

IV. PYTANIA O WSPÓŁCZESNE NURTY WYCHOWANIA

-Naturalny na tle socjalizacji. Rodzina jako podstawowe środowisko wychowania naturalnego. Współczesne praktyki wychowawcze na poziomie – rodziny. Możliwości i ograniczenia podmiotowości i dialogu w wychowaniu w rodzinie’ wychowanie naturalne w swobodzie

- Celowy – instytucjonalny; Szkoła jako instytucja wychowania celowego. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie szkoły. Przemoc, czy emancypacja instytucji wychowujących.

- Intencjonalnych wpływów społecznych; Edukacyjny potencjał instytucji kultury w świecie kultury urynkowionej. Edukacja wobec naporu kultury masowej i popularnej.

-Samowychowania i autoedukacji jako celu wychowania i drogi rozwoju osobowego

Literatura:

Bińczycka J., Między przemocą a swobodą w wychowaniu, Kraków 1997 

Edukacja – jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO 1998

Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub: tenże, Wychowanie bez porażek w praktyce , Warszawa 1994

Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Warszawa 2015

Karkowska M., Czarnecka W., Przemoc w szkole, Kraków 1995

Melosik Z., Szkudlarek T., Kultura, tożsamość, edukacja – migotanie znaczeń, Kraków 1998

Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, cz. 1 Warszawa 2003 (Cz. I s. 18 - 69 ); cz.2 Warszawa 2004 (Cz. II S. 68-91)

Rodzina i jej funkcja wychowawcza, w: Encyklopedia pedagogiczna pod redakcja W. Pomykało, Warszawa 1997

Sławiński S. , Wychowywać do posłuszeństwa, PAX, Warszawa 1991

Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Wydawnictwo APS,

Warszawa, 2011

Śliwerski B., Współczesne teorii i nurty wychowania, Kraków 1998

Szkudlarek T., Śliwerski B., Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki, Kraków 1993

Tutoring w szkole – między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej – TEO Wrocław 2009

Wołoszyn S., Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Kielce 1998. T. III. Ks. Pierwsza. Tekst E. Key: s. 46 – 67, J. Korczaka, Baden – Powella i A. Kamińskiego s. 311 – 328; Ks. Druga. Rozdz. Ruch społeczny „wychowania bez porażek T. Gordona, s. 367 – 403) Poszukiwanie nowych strategii oświatowych s. 508 – 543.

Przegląd artykułów w bieżącej prasie społecznej o tematyce pedagogicznej.

UZUPEŁNIAJĄCA

Ostrowska K., W poszukiwaniu wartości, Gdańsk 1994

Toffler A., Trzecia fala, Warszawa 1997 lub: tenże, Budowa nowej cywilizacji. Polityka trzeciej fali, Poznań 1995 Lub: tenże, Wojna i antywojna, Warszawa 1997

Ritzer G., McDonaldyzacja społeczeństwa, Muza 1997.

Uwagi:

Wykład kursowy, ilustrowany prezentacjami multimedialnymi i filmami dydaktycznymi.

Samodzielna praca z kursem pedagogiki umieszczonym na platformie APS.

Podczas ćwiczeń – praca w grupach, przeprowadzanie paneli dyskusyjnych przy współudziale studentów, zadania pisemne - wskazane przez prowadzącego

NAKŁAD PRACY STUDENTA szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności tj.

liczba godzin kontaktowych: 30,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 20,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu/ zaliczenia: 10,

liczba godzin przeznaczonych na wykonanie prac pisemnych/referatu w ramach ćwiczeń:10,

liczba godzin pracy własnej na platformie e-learningowej : 30

sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 100

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
Ul. Szczęśliwicka 40,
02-353 Warszawa
tel: +48 22 589 36 00 https://www.aps.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.0.0-9 (2024-12-18)