Konstruowanie programów edukacyjnych i terapeutycznych

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

- Egzamin (treści wykładów oraz ćwiczeń)

- Ocena 2 projektów (praca w grupach) - PDW oraz IPET

OPIS TREŚCI PROGRAMOWYCH:

TEMATY (wykłady):

1. Analiza rozporządzeń MEN dotyczących udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

2. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

3. Dokumentacja ucznia oraz analiza jego wytworów.

4. Diagnoza funkcjonalna. Model wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania.

5. Metody, technika i narzędzia wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.

6.Ocena efektywności udzielanej pomocy uczniowi posiadającemu orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

TREŚCI PROGRAMOWE (ćwiczenia):

Analiza opinii i innych dokumentów ucznia uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe.

Opracowanie karty dostosowanej do indywidualnych potrzeb ucznia.

Konstruowanie planu działań wspierających (PDW) dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się czytania i pisania.

Konstruowanie planu działań wspierających dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki.

Ewaluacja efektów udzielanej uczniowi ze zdiagnozowanymi specyficznymi trudnościami w uczeniu się pomocy.

Analiza orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

Konstruowanie narzędzi do wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania.

Zasady dostosowania wymagań zawartych w podstawie programowej do potrzeb i możliwości ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Konstruowanie Indywidualnego Programu Edukacyjno – Terapeutycznego (IPET) na podstawie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Attwood, T. (1998). Zespół Aspergera, Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo.

2. Bogdanowicz, M. Adryjanek, A. (2009). Uczeń z dysleksją w szkole. Poradnik nie tylko dla polonistów. Gdynia: Operon.

3. Głodkowska, J. (red.). (2011). Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

4. Głodkowska, J. (red.). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

5. Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.

6. Gruszczyk-Kolczyńska, E., Dobosz, K., Zielińska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP.

7. Kossewska, J. (2009). Kompleksowe wspomaganie rozwoju uczniów z autyzmem i zaburzeniami pokrewnymi. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

8. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe cz. I., II. Ministerstwo Edukacji Narodowej, 2010.

9. Aktualne Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

10. Smith, D. D. (2009). Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki cz.2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydawnictwo APS.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Al-Khamisy, D. Obserwacja dziecka w przedszkolu. RAABE.

2. Brzezińska, A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (rozdział 7-10). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

3. Jastrząb, J. Baczała, D. (2011). Pedagogika toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.

METODY KSZTAŁCENIA:

− metody asymilacji wiedzy (podająca)

− metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy (problemowa) - klasyczna metoda problemowa, burza mózgów

− metody praktyczne.

SZACOWANY NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia (łącznie 15 w+30 ć.)

Przygotowanie się do zajęć, lektury (15 h.)

Przygotowanie się do egzaminu (15 h.)

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji (15 h.)

ECTS- 4

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

- Egzamin (treści wykładów oraz ćwiczeń)

- Ocena 2 projektów (praca w grupach) - PDW oraz IPET

OPIS TREŚCI PROGRAMOWYCH:

TEMATY (wykłady):

1. Analiza rozporządzeń MEN dotyczących udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

2. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

3. Dokumentacja ucznia oraz analiza jego wytworów.

4. Diagnoza funkcjonalna. Model wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania.

5. Metody, technika i narzędzia wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.

6.Ocena efektywności udzielanej pomocy uczniowi posiadającemu orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

TREŚCI PROGRAMOWE (ćwiczenia):

Analiza opinii i innych dokumentów ucznia uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe.

Opracowanie karty dostosowanej do indywidualnych potrzeb ucznia.

Konstruowanie planu działań wspierających (PDW) dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się czytania i pisania.

Konstruowanie planu działań wspierających dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki.

Ewaluacja efektów udzielanej uczniowi ze zdiagnozowanymi specyficznymi trudnościami w uczeniu się pomocy.

Analiza orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

Konstruowanie narzędzi do wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania.

Zasady dostosowania wymagań zawartych w podstawie programowej do potrzeb i możliwości ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Konstruowanie Indywidualnego Programu Edukacyjno – Terapeutycznego (IPET) na podstawie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Attwood, T. (1998). Zespół Aspergera, Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo.

2. Bogdanowicz, M. Adryjanek, A. (2009). Uczeń z dysleksją w szkole. Poradnik nie tylko dla polonistów. Gdynia: Operon.

3. Głodkowska, J. (red.). (2011). Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

4. Głodkowska, J. (red.). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

5. Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.

6. Gruszczyk-Kolczyńska, E., Dobosz, K., Zielińska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP.

7. Kossewska, J. (2009). Kompleksowe wspomaganie rozwoju uczniów z autyzmem i zaburzeniami pokrewnymi. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

8. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe cz. I., II. Ministerstwo Edukacji Narodowej, 2010.

9. Aktualne Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

10. Smith, D. D. (2009). Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki cz.2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydawnictwo APS.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Al-Khamisy, D. Obserwacja dziecka w przedszkolu. RAABE.

2. Brzezińska, A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (rozdział 7-10). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

3. Jastrząb, J. Baczała, D. (2011). Pedagogika toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.

METODY KSZTAŁCENIA:

− metody asymilacji wiedzy (podająca)

− metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy (problemowa) - klasyczna metoda problemowa, burza mózgów

− metody praktyczne.

SZACOWANY NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia (łącznie 15 w+30 ć.)

Przygotowanie się do zajęć, lektury (15 h.)

Przygotowanie się do egzaminu (15 h.)

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji (15 h.)

ECTS- 4

Link do Zespołu na Teamsach (wykład, ćwiczenia; Urszula Gosk): https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a9ba124454b944dcb9e58c68821b17597%40thread.tacv2/conversations?groupId=53c5a774-cdf3-4738-9fdc-19343bef4c6c&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Link do Zespołu na Temasach (ćwiczenia; Paulina Zalewska): https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a5d9fa22f50a14052a612a4d294d7d0f1%40thread.tacv2/conversations?groupId=cc97f8c7-0090-497c-983d-fd0e4f22607d&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86)

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

- egzamin pisemny (pytania otwarte i zamknięte) poprzez aplikację MS Teams,

- prace zaliczeniowe (opracowanie Programu pomocy p-p i IPETu),

- obecność i aktywność na zajęciach online.

OPIS TREŚCI PROGRAMOWYCH:

1. Analiza rozporządzeń MEN dotyczących udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

2. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

3. Dokumentacja ucznia oraz analiza jego wytworów.

4. Analiza opinii i innych dokumentów ucznia uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe.

5. Analiza programów pomocy psychogiczno-pedagogicznej dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się.

6. Konstruowanie programów pomocy psychologiczno-pedagogicznej w oparciu o indywidualny przypadek ucznia o specyficznych trudnościach w uczeniu się.

7. Ewaluacja efektów udzielanej uczniowi ze zdiagnozowanymi specyficznymi trudnościami w uczeniu się pomocy.

8. Analiza orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

9. Konstruowanie narzędzi do wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania.

10. Zasady dostosowania wymagań zawartych w podstawie programowej do potrzeb i możliwości ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

11. Konstruowanie Indywidualnego Programu Edukacyjno – Terapeutycznego (IPET) na podstawie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.

12. Ewaluacja efektów udzielanej uczniowi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Olechowska, A. (2016). Specjalne potrzeby edukacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

2. Radwańska, A. (2017). Jak pomóc dziecku z dysleksją. Poradnik dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: Difin.

3. Głodkowska, J. (red.). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

4. Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.

5. Naprawa, R., Tanajewska, A., Mach, C., Szczepańska, K. (2012). Karta indywidualnych potrzeb ucznia. Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

6. Łaszczyk, J., Jabłonowska, M. (2009). Zdolności i twórczość jako perspektywa współczesnej edukacji, Warszawa: Wydawnictwo Universitas Rediviva.

7. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe cz. I, II. Ministerstwo Edukacji Narodowej.

8. Aktualne Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

9. Smith, D. D. (2009). Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki. (cz.2. ). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydawnictwo APS.

10. Słupek, K. (2018). Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, dostosowanie wymagań. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

11. Skłabania, B., Lewandowska-Kidoń, T. (2019). Terapia pedagogiczna w teorii i działaniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Al-Khamisy, D. Obserwacja dziecka w przedszkolu. RAABE.

2. Brzezińska, A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (rozdział 7-10). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

3. Jastrząb, J. Baczała, D. (2011). Pedagogika toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.

4. Skibska, J. (red.) (2017). Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".

Link do zespołu w aplikacji MS Teams:

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a76ec2aa43a034b92a49b1f41dd2378c8%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=6374d236-8664-4a85-871f-f6c1b9274a61&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

METODY KSZTAŁCENIA:

− metody asymilacji wiedzy (podająca)

− metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy (problemowa) - klasyczna metoda problemowa, burza mózgów

− metody praktyczne.

SZACOWANY NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Nauczanie zdalne z wykorzystaniem platformy Teams: 18 h.

Przygotowanie się do zajęć, lektury (25 h.)

Przygotowanie się do kolokwium (15 h.)

Przygotowanie prac zaliczeniowych (20 h.)

Punkty ECTS- 4