Pedagogika specjalna [PC-5F-PES] Semestr letni 2020/2021
Ćwiczenia, grupa nr 6

1.Rodzina osób z niepełnosprawnością

Maciarz, A. (1993) Wspomaganie rodziny w wypełnianiu podmiotowej roli w wychowaniu i rehabilitacji dzieci, W: R. Kostecki, A. Maciarz, Podmiotowa rola rodziców w rehabilitacji dzieci niepełnosprawnych. Zielona Góra: Wydawnictwo Wyższa Szkoła Pedagogiczna im.

T. Kotarbińskiego.

Pisula, E. (2007). Rodzice i rodzeństwo dzieci z zaburzeniami w rozwoju. Warszawa: Wydział Psychologii UW

Twardowski, A. (2008). Rodzina a dziecko niepełnosprawne. W: I. Obuchowska (red.). Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Warszawa: WSiP.

Ziemska, M. (2009). Postawy rodzicielskie. Warszawa. Wydawnictwo Wiedza Powszechna

2.Wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

Chrzanowska, I. (2015). Pedagogika specjalna. Kraków: Oficyna wydawnicza „Impuls”.

Chrzanowska, I. , Szumski, G. (2019). Edukacja włączająca w przedszkolu i szkole. Warszawa: Wydawnictwo FRSE.(2015).

Dykcik, W. (red.). Pedagogika specjalna. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Olechowska, A. (2016). „Specjalne potrzeby edukacyjne”. Wydawnictwo PWN

Paradowska, E. (2018). Nauczyciele szkół podstawowych ogólnodostępnych wobec edukacji włączającej W: J. Głodkowska ,K. Sipowicz, Patejuk - Mazurek, I. (red.). Tradycja i współczesność pedagogiki specjalnej w tworzeniu społeczeństwa dla wszystkich. W 95-lecie Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej.Warszawa: Wydawnictwo. APS

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 09 sierpnia 2017r. W sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno - pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.

3.Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością sprzężoną - głuchoniewidomych

Paradowska, E., Książek, M. (2017). Dostęp dzieci głuchoniewidomych do różnych form edukacji. W: E. Domagała-Zyśk, G. Wiącek, M. Książek (red.). Świat osób głuchoniewidomych. Wyzwania współczesności. Lublin: Wydawnictwo Episteme

Książek, M., Paradowska, E. (2012). Edukacja włączająca w kontekście dzieci głuchoniewidomych - założenia a rzeczywistość. Niepełnosprawność, 7

Zaorska, M. (2008). Komunikacja alternatywna osób głuchoniewidomych. Toruń: Wydawnictwo edukacyjne Akapit.

4.Uczeń zdolny (w tym z niepełnosprawnością) jako uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

Chrzanowska, I. (2015). Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności. Kraków: Wydawnictwo Impuls

Cybis, N., Drap, E., Rowiński, T., Cieciuch, J. (2013).Uczeń zdolny - analiza dostępnych narzędzi diagnostycznych. Warszawa. Wydawnictwo: Ośrodek Rozwoju Edukacji

Woroniecka-Borowska, A. (2019). Prawne aspekty organizacji kształcenia ucznia zdolnego. Warszawa. Wydawnictwo: Ośrodek Rozwoju Edukacji

5.Kreatywność osób z niepełnosprawnością w różnych przejawach ludzkiej aktywności(w tym różne formy twórczości i aktywności).

Gajda,A., Jankowska, A., Wołowicz-Ruszkowska, A. (2017). Kreatywność osób z niepełnosprawnością intelektualną - próba syntezy teoretycznej i empirycznej. Niepełnosprawność, 25.

Głodkowska, J., Giryński, A. (red.), Kreatywność osób z niepełnosprawnością intelektualną – czy umiemy myśleć inaczej? Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akapit.

Konarska, J. (2015).Bariery aktywności psychospołecznej osób z niepełnosprawnością - mity i rzeczywistość. Przegląd badań edukacyjnych, 21

Niedbalski, J. (2019). Niepełnosprawność i osoby z niepełnosprawnością. Od pasywności i wykluczenia do aktywności życiowej i integracji. Łódź: Wydawnictwo UŁ

Nieduziak, E. (2015). (Czy) twórcza obecność osób niepełnosprawnych w przestrzeni publicznej?. Interdyscyplinarne konteksty pedagogiki specjalnej, 9.

6.Nowe technologie a aktywność społeczna osób z niepełnosprawnością -na przykładzie osób niewidomych

Jak… żyć z niepełnosprawnością wzroku. (2018).Warszawa: Wydawnictwo ZUS

7.Wspomaganie rozwoju dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym

Błeszyński, J. (2008). Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Kraków: Wydawnictwo Impuls.

Borzęcka, A. (2014). Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym. W: Skibska, J. (2014)(red.). Wspieranie rozwoju małego dziecka. Kraków: Wydawnictwo Libron.

Szaflik, B. (2006). Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne w stymulowaniu rozwoju dzieci u progu startu szkolnego. Nauczyciel i Szkoła, 3-4.

8.Wspomaganie rozwoju dzieci z autyzmem

Błeszyński, J. (2008). Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Kraków: Wydawnictwo Impuls.

Jagieła, J. (2017). Psychopedagogika uczenia się i zachowania, czyli o związkach behawioryzmu z edukacyjną analizą transakcyjną. Edukacyjna Analiza Transakcyjna, 6.

9.Rehabilitacja społeczna i zawodowa osób z różnymi niepełnosprawnościami - przykłady dobrych praktyk

Kubicki,P., Bieliński, J., Bielińska, M., Błaszczak - Banasik, A. (2017). Asystent osobisty osoby z niepełnosprawnością - zapotrzebowanie na miarę Konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami. Analiza i zalecenia. Warszawa: Wydawnictwo Rzecznik Praw Obywatelskich.

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej ws. Ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o pomocy społecznej z dn. 17 września 2020r.

Podgórska- Jachnik, D. (2009). Problemy rzecznictwa i reprezentacji osób niepełnosprawnych. Łódź: Wydawnictwo WSP.

Trochimiak, B., Wolan-Nowakowska, M. (2017).(red.). Zatrudnienie wspomagane szansą na samodzielność osób z niepełnosprawnością. Warszawa: Wydawnictwo APS.

Zima-Parjaszewska, M., Abramowska, B.E. (red.) (2017). Asystent osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Poradnik metodyczny dla profesjonalistów. Warszawa: Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną.

10.Postawy społeczne wobec osób z niepełnosprawnością, ich konsekwencje dla procesu rehabilitacji

Chrzanowska, I. (2015). Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności. Kraków: Wydawnictwo Impuls

Sahaj, T. (2013). Niepełnosprawni i niepełnosprawność w mediach. Warszawa: Instytut Rozwoju Służb Społecznych.

Struck- Pergończyk, M. (2013). Wizerunek osób niepełnosprawnych w środkach masowego przekazu - zarys zjawiska.

11.Sieroctwo społeczne jako problem Pedagogiki specjalnej

Matejek, J. (2014). Kompensacja sieroctwa społecznego w działalności Rodzinnych Domów Dziecka: wybrane aspekty metodyczne. Labor et Educatio, 2.

Chrąściel, K. (2007). Sieroctwo społeczne jako skutek dysfunkcjonalności wychowawczej środowiska rodzinnego. Wychowanie na Co Dzień, 7/8.

Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

12.Dostępność środowiska jako element wyrównywania szans osób z niepełnosprawnością

Program rządowy Dostępność Plus 2018-2025. Warszawa: Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju.

13.Bajkoterapia jako metoda pedagogiki specjalnej

Molicka, M. (2002). Bajkoterapia. O lękach dzieci i nowej metodzie leczenia. Poznań: Wydawnictwo: Media Rodzina

1. Zajęcia wstępne

2. Rodzina osób z niepełnosprawnością

3. Wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Systemy kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. systemy kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi - system segregacyjny a system włączający (cele i zadania kształcenia specjalnego, typy systemów kształcenia uczniów z niepełnosprawnością; zasady funkcjonowania szkoły integracyjnej, edukacji włączającej,; zasady funkcjonowania szkoły specjalnej). Rola pedagoga specjalnego. Kształcenie pedagogów specjalnych.

4. Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością sprzężoną - głuchoniewidomych.

5. Uczeń zdolny (w tym z niepełnosprawnością) jako uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

6. Kreatywność osób z niepełnosprawnością w różnych przejawach ludzkiej aktywności(w tym różne formy twórczości i aktywności).

7. Nowe technologie a aktywność społeczna osób z niepełnosprawnością -na przykładzie osób niewidomych.

8. Wspomaganie rozwoju dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym.

9. Wspomaganie rozwoju dzieci z autyzmem (metody pracy).

10. Rehabilitacja społeczna i zawodowa osób z różnymi niepełnosprawnościami - przykłady dobrych praktyk.

11. Postawy społeczne wobec osób z niepełnosprawnością, ich konsekwencje dla procesu rehabilitacji.

12. Sieroctwo społeczne jako problem Pedagogiki specjalnej.

13. Dostępność środowiska oraz normalizacja warunków życia jako element wyrównywania szans osób z niepełnosprawnością.

14. Bajkoterapia jako metoda pedagogiki specjalnej.

15. Zajęcia końcowe - podsumowanie (wspólne) omówionych tematów/zagadnień w ramach ćwiczeń Pedagogika specjalna (z wykorzystaniem metody "burza mózgów" i w oparciu o mapę myśli wykonaną przez prowadzącego ćwiczenia).

Praca z tekstem, pogadanka, dyskusja,prezentacja multimedialna opracowana przez prowadzącego ćwiczenia, indywidualne zadania praktyczne do poszczególnych tematów (podawane studentom systematycznie w mailach grupowych).

Napisanie i zaliczenie dwóch kolokwiów (w aplikacji Forms- linki do kolokwiów przesłane przez pocztę USOSmail) , wykonanie/zaliczenie trzech zadań praktycznych do omawianych tematów - wskazanych przez prowadzącego zajęcia, aktywność podczas zajęć.

gr ćwiczeniowa I DMPC 6

kontakt do wykładowcy: eparadowska@aps.edu.pl

Link do zespołu:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aed1ce04b58e249cfb4a074fe8bd8a96d%40thread.tacv2/conversations?groupId=961e8deb-7c67-42fc-a810-20a8c92f2fae&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86