Diagnoza specyficznych trudności w praktyce poradni psychologiczno-pedagogicznej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 10-5S-DSP1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnoza specyficznych trudności w praktyce poradni psychologiczno-pedagogicznej |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki Specjalnej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
2.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Efekty uczenia się: |
Wiedza PC2_KS_W01 Omawia przebieg procesu diagnostycznego w praktyce poradni psychologiczno-pedagogicznej uczniów ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu oraz uczeniu się matematyki używając specjalistycznej terminologii PC2_KS_W05 Omawia metody, techniki i narzędzia diagnostyczne stosowane w specjalistycznej diagnozie specyficznych trudności w uczeniu się w praktyce poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz uzasadnia ich wybór Umiejętności PC2_KS_U03 Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu specyficznych trudności w czytaniu, pisaniu i liczeniu w celu analizy złożonych problemów diagnostycznych oraz wytycza kierunki diagnozy PC2_KS_U02 PC2_KS_W03 Opracowuje, prezentuje i interpretuje wyniki badań, wyciąga wnioski do działań terapeutycznych PC2_KS_U01 Łączy zdiagnozowane u ucznia dysfunkcje z trudnościami w uczeniu się oraz wyjaśnia występujące zależności Kompetencje społeczne PC2_KS_K01 Zachowuje się w sposób profesjonalny i przestrzega zasad etyki zawodowej |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-02-16 |
Przejdź do planu
PN WT CW
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Agnieszka Dłużniewska | |
Prowadzący grup: | Magdalena Łuszkiewicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia: - pisemna interpretacja wyników diagnozy przeprowadzonej z wykorzystaniem jednego z omówionych narzędzi, - opracowanie wywiadu (pod kątem specyficznych trudności w uczeniu się) z rodzicami dziecka, - ocena aktywności studenta podczas zajęć - obserwacja, - egzamin. |
|
Pełny opis: |
Treści: 1. Definicje diagnozy. 2. Diagnoza - wyznaczanie kierunków działań. 3. Fazy diagnozy. 4. Etapy diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się. 5. Kryteria diagnostyczne według ICD-10 oraz DSM-V. 6. Etiopatogeneza specyficznych trudności w uczeniu się (dysleksji) - główne koncepcje. 7. Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się. 8. Diagnoza ryzyka dysleksji i dysleksji- metody, techniki, narzędzia. 9. Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się. 10. Przebieg działań postdiagnostycznych. |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: Bogdanowicz M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Harmonia. Bogdanowicz M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej, Warszawa: PTP. Gruszczyk-Kolczyńska E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP. Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. (2009). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis, Gdańsk: HARMONIA. Oszwa U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: „Impuls”. Pietras I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: GWP. Oszwa U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: „Impuls”. Literatura uzupełniająca: Bogdanowicz M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP. Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. (2004). Red. Anna Grabowska, Krystyna Rymarczyk. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN. Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. (2006). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis. Gdańsk: GWP. Górniewicz E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek. Krasowicz-Kupis G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN Reid G., Wearmouth J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: GWP. |
|
Uwagi: |
Metody kształcenia: wykład, dyskusja, pogadanka, działania praktyczne, problemowa, symulacja, metoda sytuacyjna Nakład pracy studenta: Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 25 Przygotowanie się do egzaminu - 10 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 20 Inne formy - 30 Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-02-28 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT SO CW
CW
N CW
CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 20 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Agnieszka Dłużniewska | |
Prowadzący grup: | Agnieszka Dłużniewska, Magdalena Łuszkiewicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia: - pisemna interpretacja wyników diagnozy przeprowadzonej z wykorzystaniem jednego z omówionych narzędzi, - opracowanie wywiadu (pod kątem specyficznych trudności w uczeniu się) z rodzicami dziecka, - ocena aktywności studenta podczas zajęć - obserwacja, - egzamin. |
|
Pełny opis: |
Treści: 1. Definicje diagnozy. 2. Diagnoza - wyznaczanie kierunków działań. 3. Fazy diagnozy. 4. Etapy diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się. 5. Kryteria diagnostyczne według ICD-10 oraz DSM-V. 6. Etiopatogeneza specyficznych trudności w uczeniu się (dysleksji) - główne koncepcje. 7. Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się. 8. Diagnoza ryzyka dysleksji i dysleksji- metody, techniki, narzędzia. 9. Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się. 10. Przebieg działań postdiagnostycznych. |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: Bogdanowicz M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Harmonia. Bogdanowicz M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej, Warszawa: PTP. Gruszczyk-Kolczyńska E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP. Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. (2009). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis, Gdańsk: HARMONIA. Oszwa U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: „Impuls”. Pietras I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: GWP. Oszwa U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: „Impuls”. Literatura uzupełniająca: Bogdanowicz M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP. Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. (2004). Red. Anna Grabowska, Krystyna Rymarczyk. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN. Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. (2006). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis. Gdańsk: GWP. Górniewicz E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek. Krasowicz-Kupis G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN Reid G., Wearmouth J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: GWP. |
|
Uwagi: |
Metody kształcenia: wykład, dyskusja, pogadanka, działania praktyczne, problemowa, symulacja, metoda sytuacyjna Nakład pracy studenta: Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 20 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 Przygotowanie się do egzaminu - 10 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 20 Inne formy - 30 Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4 |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.