Dydaktyka specjalna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 10-2F-DYS | Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Dydaktyka specjalna | ||
Jednostka: | Instytut Pedagogiki Specjalnej | ||
Grupy: |
Obowiązkowe dla II r. PC, (3-l) stacjonarne I stopnia Obowiązkowe dla II r. pedagogiki specjalnej (PC), (3-l) niestacjonarne I stopnia |
||
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
4.00
(w zależności od programu) ![]() ![]() |
||
Język prowadzenia: | polski | ||
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
||
Efekty uczenia się: |
PC1_KK_W02 Nazywa związki dydaktyki specjalnej z dydaktyką ogólną, pedagogiką specjalną. PC1_KK_W03 Zna podstawowe pojęcia z zakresu dydaktyki specjalnej jako subdyscypliny pedagogicznej. PC1_KK_W04 Wymienia obszary, którymi zajmuje sie dydaktyka specjalna. PC1_KK_W12 Zna postacie pedagogów związanych z dydaktyką specjalną i określa ich wkład w rozwój dydaktyki specjalnej. PC1_KK_W07 Zna aktualny system kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w Polsce i w wybranych państwach. PC1_KK_W09 Zna cele, treści, zasady, metody, formy kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. PC1_KK_W10 Zna regulacje prawne kształcenia uczniów ze secjalnymi potrzebami edukacyjnymi. PC1_KK_W10 Zna podstawowe założenia i metody wspierania rodziny z osobą niepełnosprawną. PC1_KK_W14 Zna kompetencje zawodowe do pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. PC1_KK_U01 Umie wykazać interdyscyplinarność dydaktyki specjalnej. PC1_KK_U01 Wyjaśnia implikacje wybranych stanowisk dydaktycznych dla dydaktyki specjalnej. PC1_KK_U02 Potrafi omówić potrzeby i możliwości uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. PC1_KK_U01 Potrafi analizować aktualne wzorce dydaktyki specjalnej. PC1_KK_U03 Potrafi operacjonalizować cele, konstruować rozwiązania dydaktyczne w odniesieniu do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. PC1_KK_U02 Umie analizować przebieg procesu dydaktycznego uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. PC1_KK_K01 Przejawia zainteresowania dydaktyką specjalną jako obszarem teoretycznym i praktycznym. PC1_KK_K01 Przejawia potrzebę samodzielnego formułowania problemów dydaktycznych oraz ich analizowania i rozwiązywania. PC1_KK_K01 Przejawia zachowania kreatywne w budowaniu kontekstów edukacyjnych. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2014/2015" (zakończony)
Okres: | 2014-10-01 - 2015-02-23 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Joanna Głodkowska | |
Prowadzący grup: | Justyna Gasik, Joanna Głodkowska, Iwona Konieczna, Barbara Trochimiak, Magdalena Wałachowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia: Egzamin pisemny – test wielokrotnego wyboru. | |
Pełny opis: |
WYKŁAD: 1. Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Podział dydaktyki specjalnej. 2. Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym. 3. Neurodydaktyka- neurologiczne podstawy funkcjonowania intelektualnego i kształcenia specjalnego. 4. Dydaktyka specjalna w kontekście tematycznym i metodologicznym dydaktyki ogólnej i pedagogiki specjalnej, psychologii, socjologii, pedeutologii. Psychologia różnic indywidualnych jako przesłanka dydaktyki specjalnej. 5. Dydaktyka specjalna a humanistyczne koncepcje kształcenia i pedagogiczne standardy europejskie. 6. Koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego. 7. Wzorce edukacyjne a dydaktyka specjalna. 8. Dydaktyka specjalna a metodyki nauczania na poszczególnych etapach edukacji. 9. Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, oligofrenodydaktyka, surdodydaktyka, tyflodydaktyka. 10. Zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 11. Ewaluacja i efektywność w kształceniu specjalnym. Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w szkolnictwie ogólnodostępnym. ĆWICZENIA: 1. Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2. Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3. Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4. Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5. Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6. Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7. Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. | |
Literatura: |
Byers R., Rose R., Jak zaplanować pracę z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, APS, Warszawa 2002 Baranowicz K. (2006). Pozadydaktyczne efekty edukacji integracyjnej dzieci niepełnosprawnych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Chrzanowska I., Z badań nad ocenianiem uczniów szkół podstawowych dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, WSPS, Warszawa 1997 Głodkowska J. (red.) Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. Gruszczyk- Kolczyńska E. (2004). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. Dykcik W. (red.), Społeczeństwo wobec autonomii osób niepełnosprawnych, Eruditus, Poznań 1996 Niemierko B. (2007). Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne. | |
Uwagi: |
METODY: Wykład, metody aktywizujące, projekt. Godziny kontaktowe: wykład i ćwiczenia - 45 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15 Przygotowanie się do egzaminu - 20 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 5 Inne formy - 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS 4 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2015/2016" (zakończony)
Okres: | 2015-10-01 - 2016-02-19 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Joanna Głodkowska | |
Prowadzący grup: | Justyna Gasik, Joanna Głodkowska, Iwona Konieczna, Barbara Trochimiak, Magdalena Wałachowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia: Egzamin pisemny – test wielokrotnego wyboru. | |
Pełny opis: |
WYKŁAD: 1.Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Podział dydaktyki specjalnej. 2.Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym. 3.Neurodydaktyka- neurologiczne podstawy funkcjonowania intelektualnego i kształcenia specjalnego. 4.Dydaktyka specjalna w kontekście tematycznym i metodologicznym dydaktyki ogólnej i pedagogiki specjalnej, psychologii, socjologii, pedeutologii. Psychologia różnic indywidualnych jako przesłanka dydaktyki specjalnej. 5.Dydaktyka specjalna a humanistyczne koncepcje kształcenia i pedagogiczne standardy europejskie. 6.Koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego. 7.Wzorce edukacyjne a dydaktyka specjalna. 8.Dydaktyka specjalna a metodyki nauczania na poszczególnych etapach edukacji. 9.Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, oligofrenodydaktyka, surdodydaktyka, tyflodydaktyka. 10.Zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 11.Ewaluacja i efektywność w kształceniu specjalnym. Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w szkolnictwie ogólnodostępnym. ĆWICZENIA: 1.Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2.Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3.Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4.Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5.Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6.Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7.Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. 8. Metoda baśniowych spotkań. Konstruowanie scenariuszy. | |
Literatura: |
Byers R., Rose R., Jak zaplanować pracę z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, APS, Warszawa 2002 Baranowicz K. (2006). Pozadydaktyczne efekty edukacji integracyjnej dzieci niepełnosprawnych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Chrzanowska I., Z badań nad ocenianiem uczniów szkół podstawowych dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, WSPS, Warszawa 1997 Głodkowska J. (red.) Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. Gruszczyk- Kolczyńska E. (2004). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. Dykcik W. (red.), Społeczeństwo wobec autonomii osób niepełnosprawnych, Eruditus, Poznań 1996 Niemierko B. (2007). Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne. | |
Uwagi: |
METODY: Wykład, metody aktywizujące, projekt. Godziny kontaktowe: wykład i ćwiczenia - 45 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15 Przygotowanie się do egzaminu - 20 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 5 Inne formy - 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS 4 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2015/2016" (zakończony)
Okres: | 2015-10-01 - 2016-02-21 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Marta Pągowska | |
Prowadzący grup: | Mariusz Maciątek, Marta Pągowska, Ewelina Wójcik | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia: - Egzamin pisemny (pytania otwarte i zamknięte). - Prace zaliczeniowe grupowe: mapa myśli, projekt edukacyjny, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, przygotowanie pomocy dydaktycznych. - Obserwacja aktywności słuchaczy podczas ćwiczeń (teoretyczne i praktyczne przygotowanie do zajęć). | |
Pełny opis: |
TREŚCI WYKŁADÓW: 1. Podstawy terminologiczne i analizy porównawcze dydaktyki specjalnej. Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Dydaktyka specjalna w kontekście tematycznym i metodologicznym dydaktyki ogólnej i pedagogiki specjalnej, psychologii, socjologii, medycyny, filozofii, pedeutologii. Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, oligofrenodydaktyka, surdodydaktyka, tyflodydaktyka. 2. Rozwiązania dydaktyczne w kształceniu uczniów ze SPE: proces nauczania i uczenia się, kierunki oddziaływania dydaktycznego, obudowa metodyczna kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, zasady kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 3. Koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego. Formy organizacyjne kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: kształcenie specjalne, kształcenie integracyjne, edukacja włączająca. Podstawy prawne, rozwiązania praktyczne, efektywność form organizacyjnych kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w doniesieniach z badań naukowych. 4. Podmiot zainteresowania dydaktyki specjalnej – uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Ustalenie terminologiczne. Wsparcie ucznia ze SPE: wsparcie techniczne, psychospołeczne, edukacyjne. Pomoc psychologoczno-pedagogiczna: podstawy prawne, formy. Dostosowanie procesu dydaktyczne i wymagań edukacyjnych do specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów. 5. Ekosystem ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi a proces dydaktyczny: rodzina ucznia, organizacja środowiska uczenia się, kompetencje pedagoga specjalnego. 6. Neurodydaktyka- neurologiczne podstawy funkcjonowania intelektualnego i kształcenia specjalnego. 7. Wzorce edukacyjne a dydaktyka specjalna. Psychologia różnic indywidualnych jako przesłanka dydaktyki specjalnej. TREŚCI ĆWICZEŃ: 1. Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2. Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3. Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4. Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5. Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6. Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7. Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. | |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa do wykładów: Głodkowska, J.(red). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: podręcznik akademicki. Warszawa: APS. (Rozdział I, Rozdział II, Rozdział IV, Rozdział V, Rozdział VII – G. Walczak: Obudowa metodyczna kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi; Rozdział XI). Szumski, G.(2016). Integracyjne kształcenie niepełnosprawnych. Warszawa: PWN (Rozdział 3. Kiedy kształcenie niepełnosprawnych nie jest segregacyjne? s. 97-157). Rozporządzenia MEN: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. 2015 poz. 1113). ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 17 czerwca 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2016, poz.895). R O Z P O R Z Ą D Z E N I E MI N I S T R A E D U K A C J I N A R O D OWE J 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. 2013 poz. 532). Literatura do ćwiczeń: 1. Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się. 2. Vopel K.W. Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce, Jedność; cz. 1,2,3,4; (s.5 – 16). 3. Chałas K. , Metoda projektów i jej egzemplifikacja w praktyce, Warszawa, 4. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 5. Haring N.G., Schiefelbusch R.L. (red.), Nauczanie specjalne, PWN, Warszawa, rozdział 10 pt. Podsumowanie: Szkoła Super 6. Nathan H. Azrin i Viktoria A. Besalel, Jak stosować praktykę pozytywną, autokorekcję i hiperkorekcję, S. Striefel, Jak uczyć przez modelowanie i imitację 7. Semenowicz H., Freinet w Polsce, WSiP, Warszawa, Kłosińska T. , Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków, Impuls. 8. Kapica G. Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym, Warszawa 9. Buzan, B. Buzan, Mapy twoich myśli, Wydawnictwo RAVI, ŁÓDŹ | |
Uwagi: |
Metody kształcenia: Wykład, prezentacje wykładowcy, metody aktywizujące, projekty grupowe, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, praca z tekstem źródłowym. Nakład pracy studenta: Godziny kontaktowe (wykład, ćwiczenia) - 30; Przygotowanie się do zajęć, lektury - 25; Przygotowanie się do egzaminu - 20; Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 15; Inne formy - 15; Sumaryczna liczba punktów ECTS 4. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2016/2017" (zakończony)
Okres: | 2016-10-01 - 2017-02-19 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Joanna Głodkowska | |
Prowadzący grup: | Justyna Gasik, Joanna Głodkowska, Iwona Konieczna, Elżbieta Paradowska, Barbara Trochimiak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia: Egzamin pisemny – test wielokrotnego wyboru. | |
Pełny opis: |
WYKŁAD: 1.Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Podział dydaktyki specjalnej. 2.Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym. 3.Neurodydaktyka- neurologiczne podstawy funkcjonowania intelektualnego i kształcenia specjalnego. 4.Dydaktyka specjalna w kontekście tematycznym i metodologicznym dydaktyki ogólnej i pedagogiki specjalnej, psychologii, socjologii, pedeutologii. Psychologia różnic indywidualnych jako przesłanka dydaktyki specjalnej. 5.Dydaktyka specjalna a humanistyczne koncepcje kształcenia i pedagogiczne standardy europejskie. 6.Koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego. 7.Wzorce edukacyjne a dydaktyka specjalna. 8.Dydaktyka specjalna a metodyki nauczania na poszczególnych etapach edukacji. 9.Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, oligofrenodydaktyka, surdodydaktyka, tyflodydaktyka. 10.Zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 11.Ewaluacja i efektywność w kształceniu specjalnym. Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w szkolnictwie ogólnodostępnym. ĆWICZENIA: 1.Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2.Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3.Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4.Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5.Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6.Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7.Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. 8. Metoda baśniowych spotkań. Konstruowanie scenariuszy. | |
Literatura: |
Byers R., Rose R., Jak zaplanować pracę z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, APS, Warszawa 2002 Baranowicz K. (2006). Pozadydaktyczne efekty edukacji integracyjnej dzieci niepełnosprawnych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Chrzanowska I., Z badań nad ocenianiem uczniów szkół podstawowych dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, WSPS, Warszawa 1997 Głodkowska J. (red.) Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. Gruszczyk- Kolczyńska E. (2004). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. Dykcik W. (red.), Społeczeństwo wobec autonomii osób niepełnosprawnych, Eruditus, Poznań 1996 Niemierko B. (2007). Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne. | |
Uwagi: |
METODY: Wykład, metody aktywizujące, projekt. Godziny kontaktowe: wykład i ćwiczenia - 45 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15 Przygotowanie się do egzaminu - 20 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 5 Inne formy - 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS 4 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2016/2017" (zakończony)
Okres: | 2016-10-01 - 2017-02-26 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Marta Pągowska | |
Prowadzący grup: | Mariusz Maciątek, Marta Pągowska, Ewelina Wójcik | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia: - Egzamin pisemny (pytania otwarte i zamknięte). - Prace zaliczeniowe grupowe: mapa myśli, projekt edukacyjny, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, przygotowanie pomocy dydaktycznych. - Obserwacja aktywności słuchaczy podczas ćwiczeń (teoretyczne i praktyczne przygotowanie do zajęć). | |
Pełny opis: |
TREŚCI WYKŁADÓW: Wykład 1. • Podstawy terminologiczne i analizy porównawcze dydaktyki specjalnej. Związek dydaktyki specjalnej z kontekstem tematycznym i metodologicznym: dydaktyki ogólnej, pedagogiki specjalnej. Terminologia z zakresu pedagogiki specjalnej: rehabilitacja, rewalidacja, reedukacja, resocjalizacja. • Dydaktyka specjalna a pedagogika specjalna i jej subdyscypliny. • Elementy systemu dydaktyczno-wychowawczego. • Dydaktyka specjalna i jej interdyscyplinarny wymiar (biologia, medycyna, psychologia, socjologia, prawo). • Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, dydaktyka niepełnosprawnych intelektualnie (oligofrenodydaktyka), surdodydaktyka, tyflodydaktyka (wg. J. Pańczyka) • Podmiot dydaktyki specjalnej – uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Regulacje prawne kształcenia uczniów ze SPE (pojęcie specjalnych potrzeb edukacyjnych, wsparcie edukacyjne, podstawa programowa kształcenia uczniów ze SPE, diagnoza i klasyfikacja do form kształcenia specjalnego). • Dostosowanie wymagań edukacyjnych do potrzeb uczniów z niepełnosprawnością. Wykład 2. • Modele edukacji uczniów ze SPE (edukacja włączająca, kształcenie integracyjne, kształcenie specjalne). Wzorce dydaktyki specjalnej wg J. Głodkowskiej. Jakość edukacji niepełnosprawnych warunkiem ich skutecznej rehabilitacji - analiza przykładowych badań empirycznych. • Cele, treści, zasady i formy nauczania specjalnego (dydaktyki specjalnej). • Rozwiązania dydaktyczne w kształceniu uczniów ze SPE (proces nauczania i uczenia, kierunki oddziaływania dydaktycznego, obudowa metodyczna kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi). Wykład 3. • Sytuacje trudne w procesie nauczania uczniów ze specjalnymi potrzebami. Planowanie oddziaływań wychowawczych: koncepcja poznawcza, psychodynamiczna, humanistyczna, behawioralna – zaburzenia wpływające na osiągnięcia szkolne uczniów, postępowanie dydaktyczne. Wykład 4. • Pedagog specjalny w kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Kompetencje i osobowość pedagoga specjalnego, doskonalenie zawodowe, modele rozwoju zawodowego, motywy wyboru zawodu. • Rodzina ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Wykład 5. • Egzamin pisemny • Swoistość metodologiczna dydaktyki specjalnej. Podejście jakościowe w procesie poznania dydaktycznego a podejście ilościowe, wybrane aspekty poznania dydaktycznego. TREŚCI ĆWICZEŃ: 1. Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2. Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3. Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4. Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5. Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6. Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7. Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. | |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa do wykładów: Głodkowska, J.(red). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: podręcznik akademicki. Warszawa: APS. (Rozdział I, Rozdział II, Rozdział IV, Rozdział V, Rozdział VII – G. Walczak: Obudowa metodyczna kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi; Rozdział XI). Szumski, G.(2016). Integracyjne kształcenie niepełnosprawnych. Warszawa: PWN (Rozdział 3. Kiedy kształcenie niepełnosprawnych nie jest segregacyjne? s. 97-157). Rozporządzenia MEN: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. 2015 poz. 1113). ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 17 czerwca 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2016, poz.895). R O Z P O R Z Ą D Z E N I E MI N I S T R A E D U K A C J I N A R O D OWE J 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. 2013 poz. 532). Literatura do ćwiczeń: 1. Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się. 2. Vopel K.W. Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce, Jedność; cz. 1,2,3,4; (s.5 – 16). 3. Chałas K. , Metoda projektów i jej egzemplifikacja w praktyce, Warszawa, 4. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 5. Haring N.G., Schiefelbusch R.L. (red.), Nauczanie specjalne, PWN, Warszawa, rozdział 10 pt. Podsumowanie: Szkoła Super 6. Nathan H. Azrin i Viktoria A. Besalel, Jak stosować praktykę pozytywną, autokorekcję i hiperkorekcję, S. Striefel, Jak uczyć przez modelowanie i imitację 7. Semenowicz H., Freinet w Polsce, WSiP, Warszawa, Kłosińska T. , Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków, Impuls. 8. Kapica G. Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym, Warszawa 9. Buzan, B. Buzan, Mapy twoich myśli, Wydawnictwo RAVI, ŁÓDŹ | |
Uwagi: |
Metody kształcenia: Wykład, prezentacje wykładowcy, metody aktywizujące, projekty grupowe, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, praca z tekstem źródłowym. Nakład pracy studenta: Godziny kontaktowe (wykład, ćwiczenia) - 30; Przygotowanie się do zajęć, lektury - 25; Przygotowanie się do egzaminu - 20; Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 15; Inne formy - 15; Sumaryczna liczba punktów ECTS 4. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2017/2018" (zakończony)
Okres: | 2017-10-01 - 2018-02-18 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Joanna Głodkowska | |
Prowadzący grup: | Justyna Gasik, Joanna Głodkowska, Iwona Konieczna, Barbara Trochimiak, Magdalena Wałachowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia: Egzamin pisemny – test wielokrotnego wyboru. | |
Pełny opis: |
WYKŁAD: 1.Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Podział dydaktyki specjalnej. 2.Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym. 3.Neurodydaktyka- neurologiczne podstawy funkcjonowania intelektualnego i kształcenia specjalnego. 4.Dydaktyka specjalna w kontekście tematycznym i metodologicznym dydaktyki ogólnej i pedagogiki specjalnej, psychologii, socjologii, pedeutologii. Psychologia różnic indywidualnych jako przesłanka dydaktyki specjalnej. 5.Dydaktyka specjalna a humanistyczne koncepcje kształcenia i pedagogiczne standardy europejskie. 6.Koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego. 7.Wzorce edukacyjne a dydaktyka specjalna. 8.Dydaktyka specjalna a metodyki nauczania na poszczególnych etapach edukacji. 9.Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, oligofrenodydaktyka, surdodydaktyka, tyflodydaktyka. 10.Zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 11.Ewaluacja i efektywność w kształceniu specjalnym. Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w szkolnictwie ogólnodostępnym. ĆWICZENIA: 1.Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2.Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3.Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4.Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5.Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6.Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7.Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. 8. Metoda baśniowych spotkań. Konstruowanie scenariuszy. | |
Literatura: |
Byers R., Rose R., Jak zaplanować pracę z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, APS, Warszawa 2002 Baranowicz K. (2006). Pozadydaktyczne efekty edukacji integracyjnej dzieci niepełnosprawnych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Chrzanowska I., Z badań nad ocenianiem uczniów szkół podstawowych dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, WSPS, Warszawa 1997 Głodkowska J. (red.) Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. Gruszczyk- Kolczyńska E. (2004). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. Dykcik W. (red.), Społeczeństwo wobec autonomii osób niepełnosprawnych, Eruditus, Poznań 1996 Niemierko B. (2007). Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne. | |
Uwagi: |
METODY: Wykład, metody aktywizujące, projekt. Godziny kontaktowe: wykład i ćwiczenia - 45 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15 Przygotowanie się do egzaminu - 20 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 5 Inne formy - 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS 4 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2017/2018" (zakończony)
Okres: | 2017-10-01 - 2018-02-26 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Marta Pągowska | |
Prowadzący grup: | Agnieszka Łomża, Mariusz Maciątek, Marta Pągowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia: - Egzamin pisemny (pytania otwarte i zamknięte). - Prace zaliczeniowe grupowe: mapa myśli, projekt edukacyjny, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, przygotowanie pomocy dydaktycznych. - Obserwacja aktywności słuchaczy podczas ćwiczeń (teoretyczne i praktyczne przygotowanie do zajęć). | |
Pełny opis: |
TREŚCI WYKŁADÓW: Wykład 1. • Podstawy terminologiczne i analizy porównawcze dydaktyki specjalnej. Związek dydaktyki specjalnej z kontekstem tematycznym i metodologicznym: dydaktyki ogólnej, pedagogiki specjalnej. Terminologia z zakresu pedagogiki specjalnej: rehabilitacja, rewalidacja, reedukacja, resocjalizacja. • Dydaktyka specjalna a pedagogika specjalna i jej subdyscypliny. • Elementy systemu dydaktyczno-wychowawczego. • Dydaktyka specjalna i jej interdyscyplinarny wymiar (biologia, medycyna, psychologia, socjologia, prawo). • Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, dydaktyka niepełnosprawnych intelektualnie (oligofrenodydaktyka), surdodydaktyka, tyflodydaktyka (wg. J. Pańczyka) • Podmiot dydaktyki specjalnej – uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Regulacje prawne kształcenia uczniów ze SPE (pojęcie specjalnych potrzeb edukacyjnych, wsparcie edukacyjne, podstawa programowa kształcenia uczniów ze SPE, diagnoza i klasyfikacja do form kształcenia specjalnego). • Dostosowanie wymagań edukacyjnych do potrzeb uczniów z niepełnosprawnością. Wykład 2. • Modele edukacji uczniów ze SPE (edukacja włączająca, kształcenie integracyjne, kształcenie specjalne). Wzorce dydaktyki specjalnej wg J. Głodkowskiej. Jakość edukacji niepełnosprawnych warunkiem ich skutecznej rehabilitacji - analiza przykładowych badań empirycznych. • Cele, treści, zasady i formy nauczania specjalnego (dydaktyki specjalnej). • Rozwiązania dydaktyczne w kształceniu uczniów ze SPE (proces nauczania i uczenia, kierunki oddziaływania dydaktycznego, obudowa metodyczna kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi). Wykład 3. • Sytuacje trudne w procesie nauczania uczniów ze specjalnymi potrzebami. Planowanie oddziaływań wychowawczych: koncepcja poznawcza, psychodynamiczna, humanistyczna, behawioralna – zaburzenia wpływające na osiągnięcia szkolne uczniów, postępowanie dydaktyczne. Wykład 4. • Pedagog specjalny w kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Kompetencje i osobowość pedagoga specjalnego, doskonalenie zawodowe, modele rozwoju zawodowego, motywy wyboru zawodu. • Rodzina ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Wykład 5. • Egzamin pisemny • Swoistość metodologiczna dydaktyki specjalnej. Podejście jakościowe w procesie poznania dydaktycznego a podejście ilościowe, wybrane aspekty poznania dydaktycznego. TREŚCI ĆWICZEŃ: 1. Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2. Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3. Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4. Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5. Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6. Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7. Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. | |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa do wykładów: Głodkowska, J.(red). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: podręcznik akademicki. Warszawa: APS. (Rozdział I, Rozdział II, Rozdział IV, Rozdział V, Rozdział VII – G. Walczak: Obudowa metodyczna kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi; Rozdział XI). Pągowska, M.(2017). Dydaktyka specjalna – teoretyczne i empiryczne podstawy kształcenia uczniów wymagających specjalnej realizacji ich potrzeb edukacyjnych. W: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna. Od systematyki do projektowania dydaktyk specjalistycznych. Warszawa: PWN. Szumski, G.(2016). Integracyjne kształcenie niepełnosprawnych. Warszawa: PWN (Rozdział 3. Kiedy kształcenie niepełnosprawnych nie jest segregacyjne? s. 97-157). Rozporządzenia MEN: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym.... Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach Literatura do ćwiczeń: 1. Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się. 2. Vopel K.W. Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce, Jedność; cz. 1,2,3,4; (s.5 – 16). 3. Chałas K. , Metoda projektów i jej egzemplifikacja w praktyce, Warszawa, 4. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 5. Haring N.G., Schiefelbusch R.L. (red.), Nauczanie specjalne, PWN, Warszawa, rozdział 10 pt. Podsumowanie: Szkoła Super 6. Nathan H. Azrin i Viktoria A. Besalel, Jak stosować praktykę pozytywną, autokorekcję i hiperkorekcję, S. Striefel, Jak uczyć przez modelowanie i imitację 7. Semenowicz H., Freinet w Polsce, WSiP, Warszawa, Kłosińska T. , Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków, Impuls. 8. Kapica G. Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym, Warszawa 9. Buzan, B. Buzan, Mapy twoich myśli, Wydawnictwo RAVI, ŁÓDŹ | |
Uwagi: |
Metody kształcenia: Wykład, prezentacje wykładowcy, metody aktywizujące, projekty grupowe, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, praca z tekstem źródłowym. Nakład pracy studenta: Godziny kontaktowe (wykład, ćwiczenia) - 30; Przygotowanie się do zajęć, lektury - 25; Przygotowanie się do egzaminu - 20; Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 15; Inne formy - 15; Sumaryczna liczba punktów ECTS 4. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2018/2019" (zakończony)
Okres: | 2018-10-01 - 2019-02-17 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Joanna Głodkowska | |
Prowadzący grup: | Justyna Gasik, Joanna Głodkowska, Barbara Trochimiak, Magdalena Wałachowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia: Egzamin pisemny – test wielokrotnego wyboru. | |
Pełny opis: |
WYKŁAD: 1.Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Podział dydaktyki specjalnej. 2.Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym. 3.Neurodydaktyka- neurologiczne podstawy funkcjonowania intelektualnego i kształcenia specjalnego. 4.Dydaktyka specjalna w kontekście tematycznym i metodologicznym dydaktyki ogólnej i pedagogiki specjalnej, psychologii, socjologii, pedeutologii. Psychologia różnic indywidualnych jako przesłanka dydaktyki specjalnej. 5.Dydaktyka specjalna a humanistyczne koncepcje kształcenia i pedagogiczne standardy europejskie. 6.Koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego. 7.Wzorce edukacyjne a dydaktyka specjalna. 8.Dydaktyka specjalna a metodyki nauczania na poszczególnych etapach edukacji. 9.Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, oligofrenodydaktyka, surdodydaktyka, tyflodydaktyka. 10.Zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 11.Ewaluacja i efektywność w kształceniu specjalnym. Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w szkolnictwie ogólnodostępnym. ĆWICZENIA: 1.Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2.Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3.Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4.Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5.Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6.Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7.Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. 8. Metoda baśniowych spotkań. Konstruowanie scenariuszy. | |
Literatura: |
Byers R., Rose R., Jak zaplanować pracę z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, APS, Warszawa 2002 Baranowicz K. (2006). Pozadydaktyczne efekty edukacji integracyjnej dzieci niepełnosprawnych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Chrzanowska I., Z badań nad ocenianiem uczniów szkół podstawowych dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, WSPS, Warszawa 1997 Głodkowska J. (red.) Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. Gruszczyk- Kolczyńska E. (2004). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. Dykcik W. (red.), Społeczeństwo wobec autonomii osób niepełnosprawnych, Eruditus, Poznań 1996 Niemierko B. (2007). Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne. | |
Uwagi: |
METODY: Wykład, metody aktywizujące, projekt. Godziny kontaktowe: wykład i ćwiczenia - 45 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15 Przygotowanie się do egzaminu - 20 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 5 Inne formy - 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS 4 |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2018/2019" (zakończony)
Okres: | 2019-02-18 - 2019-09-30 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() Wykład, 30 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | (brak danych) | |
Prowadzący grup: | Joanna Głodkowska, Magdalena Wałachowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2018/2019" (zakończony)
Okres: | 2018-10-01 - 2019-03-01 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Marta Pągowska | |
Prowadzący grup: | Marcin Lerka, Mariusz Maciątek, Marta Pągowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia: - Egzamin pisemny (pytania otwarte i zamknięte). - Prace zaliczeniowe grupowe: mapa myśli, projekt edukacyjny, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, przygotowanie pomocy dydaktycznych. - Obserwacja aktywności słuchaczy podczas ćwiczeń (teoretyczne i praktyczne przygotowanie do zajęć). | |
Pełny opis: |
TREŚCI WYKŁADÓW: Wykład 1. • Podstawy terminologiczne i analizy porównawcze dydaktyki specjalnej. Związek dydaktyki specjalnej z kontekstem tematycznym i metodologicznym: dydaktyki ogólnej, pedagogiki specjalnej. Terminologia z zakresu pedagogiki specjalnej: rehabilitacja, rewalidacja, reedukacja, resocjalizacja. • Dydaktyka specjalna a pedagogika specjalna i jej subdyscypliny. • Elementy systemu dydaktyczno-wychowawczego. • Dydaktyka specjalna i jej interdyscyplinarny wymiar (biologia, medycyna, psychologia, socjologia, prawo). • Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, dydaktyka niepełnosprawnych intelektualnie (oligofrenodydaktyka), surdodydaktyka, tyflodydaktyka (wg. J. Pańczyka) • Podmiot dydaktyki specjalnej – uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Regulacje prawne kształcenia uczniów ze SPE (pojęcie specjalnych potrzeb edukacyjnych, wsparcie edukacyjne, podstawa programowa kształcenia uczniów ze SPE, diagnoza i klasyfikacja do form kształcenia specjalnego). • Dostosowanie wymagań edukacyjnych do potrzeb uczniów z niepełnosprawnością. Wykład 2. • Modele edukacji uczniów ze SPE (edukacja włączająca, kształcenie integracyjne, kształcenie specjalne). Wzorce dydaktyki specjalnej wg J. Głodkowskiej. Jakość edukacji niepełnosprawnych warunkiem ich skutecznej rehabilitacji - analiza przykładowych badań empirycznych. • Cele, treści, zasady i formy nauczania specjalnego (dydaktyki specjalnej). • Rozwiązania dydaktyczne w kształceniu uczniów ze SPE (proces nauczania i uczenia, kierunki oddziaływania dydaktycznego, obudowa metodyczna kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi). Wykład 3. • Sytuacje trudne w procesie nauczania uczniów ze specjalnymi potrzebami. Planowanie oddziaływań wychowawczych: koncepcja poznawcza, psychodynamiczna, humanistyczna, behawioralna – zaburzenia wpływające na osiągnięcia szkolne uczniów, postępowanie dydaktyczne. Wykład 4. • Pedagog specjalny w kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Kompetencje i osobowość pedagoga specjalnego, doskonalenie zawodowe, modele rozwoju zawodowego, motywy wyboru zawodu. • Rodzina ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Wykład 5. • Egzamin pisemny • Swoistość metodologiczna dydaktyki specjalnej. Podejście jakościowe w procesie poznania dydaktycznego a podejście ilościowe, wybrane aspekty poznania dydaktycznego. TREŚCI ĆWICZEŃ: 1. Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2. Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3. Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4. Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5. Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6. Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7. Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. | |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa do wykładów: Głodkowska, J.(red). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: podręcznik akademicki. Warszawa: APS. (Rozdział I, Rozdział II, Rozdział IV, Rozdział V, Rozdział VII – G. Walczak: Obudowa metodyczna kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi; Rozdział XI). Pągowska, M.(2017). Dydaktyka specjalna – teoretyczne i empiryczne podstawy kształcenia uczniów wymagających specjalnej realizacji ich potrzeb edukacyjnych. W: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna. Od systematyki do projektowania dydaktyk specjalistycznych. Warszawa: PWN. Szumski, G.(2016). Integracyjne kształcenie niepełnosprawnych. Warszawa: PWN (Rozdział 3. Kiedy kształcenie niepełnosprawnych nie jest segregacyjne? s. 97-157). Rozporządzenia MEN: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym.... Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach Literatura do ćwiczeń: 1. Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się. 2. Vopel K.W. Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce, Jedność; cz. 1,2,3,4; (s.5 – 16). 3. Chałas K. , Metoda projektów i jej egzemplifikacja w praktyce, Warszawa, 4. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 5. Haring N.G., Schiefelbusch R.L. (red.), Nauczanie specjalne, PWN, Warszawa, rozdział 10 pt. Podsumowanie: Szkoła Super 6. Nathan H. Azrin i Viktoria A. Besalel, Jak stosować praktykę pozytywną, autokorekcję i hiperkorekcję, S. Striefel, Jak uczyć przez modelowanie i imitację 7. Semenowicz H., Freinet w Polsce, WSiP, Warszawa, Kłosińska T. , Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków, Impuls. 8. Kapica G. Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym, Warszawa 9. Buzan, B. Buzan, Mapy twoich myśli, Wydawnictwo RAVI, ŁÓDŹ | |
Uwagi: |
Metody kształcenia: Wykład, prezentacje wykładowcy, metody aktywizujące, projekty grupowe, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, praca z tekstem źródłowym. Nakład pracy studenta: Godziny kontaktowe (wykład, ćwiczenia) - 30; Przygotowanie się do zajęć, lektury - 25; Przygotowanie się do egzaminu - 20; Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 15; Inne formy - 15; Sumaryczna liczba punktów ECTS 4. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-02-16 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Joanna Głodkowska | |
Prowadzący grup: | Joanna Głodkowska, Elżbieta Paradowska, Barbara Trochimiak, Magdalena Wałachowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia: Egzamin pisemny – test wielokrotnego wyboru. | |
Pełny opis: |
WYKŁAD: 1.Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Podział dydaktyki specjalnej. 2.Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym. 3.Neurodydaktyka- neurologiczne podstawy funkcjonowania intelektualnego i kształcenia specjalnego. 4.Dydaktyka specjalna w kontekście tematycznym i metodologicznym dydaktyki ogólnej i pedagogiki specjalnej, psychologii, socjologii, pedeutologii. Psychologia różnic indywidualnych jako przesłanka dydaktyki specjalnej. 5.Dydaktyka specjalna a humanistyczne koncepcje kształcenia i pedagogiczne standardy europejskie. 6.Koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego. 7.Wzorce edukacyjne a dydaktyka specjalna. 8.Dydaktyka specjalna a metodyki nauczania na poszczególnych etapach edukacji. 9.Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, oligofrenodydaktyka, surdodydaktyka, tyflodydaktyka. 10.Zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 11.Ewaluacja i efektywność w kształceniu specjalnym. Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w szkolnictwie ogólnodostępnym. ĆWICZENIA: 1.Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2.Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3.Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4.Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5.Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6.Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7.Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. 8. Metoda baśniowych spotkań. Konstruowanie scenariuszy. | |
Literatura: |
Byers R., Rose R., Jak zaplanować pracę z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, APS, Warszawa 2002 Baranowicz K. (2006). Pozadydaktyczne efekty edukacji integracyjnej dzieci niepełnosprawnych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Chrzanowska I., Z badań nad ocenianiem uczniów szkół podstawowych dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, WSPS, Warszawa 1997 Głodkowska J. (red.) Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. Gruszczyk- Kolczyńska E. (2004). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. Dykcik W. (red.), Społeczeństwo wobec autonomii osób niepełnosprawnych, Eruditus, Poznań 1996 Niemierko B. (2007). Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne. | |
Uwagi: |
METODY: Wykład, metody aktywizujące, projekt. Godziny kontaktowe: wykład i ćwiczenia - 45 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15 Przygotowanie się do egzaminu - 20 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 5 Inne formy - 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS 4 |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2020-02-17 - 2020-09-30 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() Wykład, 30 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | (brak danych) | |
Prowadzący grup: | Barbara Trochimiak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-02-28 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Marta Pągowska | |
Prowadzący grup: | Marcin Lerka, Mariusz Maciątek, Marta Pągowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia: - Egzamin pisemny (pytania otwarte i zamknięte). - Prace zaliczeniowe grupowe: mapa myśli, projekt edukacyjny, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, przygotowanie pomocy dydaktycznych. - Obserwacja aktywności słuchaczy podczas ćwiczeń (teoretyczne i praktyczne przygotowanie do zajęć). | |
Pełny opis: |
TREŚCI WYKŁADÓW: Wykład 1. • Podstawy terminologiczne i analizy porównawcze dydaktyki specjalnej. Związek dydaktyki specjalnej z kontekstem tematycznym i metodologicznym: dydaktyki ogólnej, pedagogiki specjalnej. Terminologia z zakresu pedagogiki specjalnej: rehabilitacja, rewalidacja, reedukacja, resocjalizacja. • Dydaktyka specjalna a pedagogika specjalna i jej subdyscypliny. • Elementy systemu dydaktyczno-wychowawczego. • Dydaktyka specjalna i jej interdyscyplinarny wymiar (biologia, medycyna, psychologia, socjologia, prawo). • Podział dydaktyki specjalnej: dydaktyka korekcyjna, dydaktyka resocjalizacyjna, dydaktyka wspierająca uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, dydaktyka niepełnosprawnych intelektualnie (oligofrenodydaktyka), surdodydaktyka, tyflodydaktyka (wg. J. Pańczyka) • Podmiot dydaktyki specjalnej – uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Regulacje prawne kształcenia uczniów ze SPE (pojęcie specjalnych potrzeb edukacyjnych, wsparcie edukacyjne, podstawa programowa kształcenia uczniów ze SPE, diagnoza i klasyfikacja do form kształcenia specjalnego). • Dostosowanie wymagań edukacyjnych do potrzeb uczniów z niepełnosprawnością. Wykład 2. • Modele edukacji uczniów ze SPE (edukacja włączająca, kształcenie integracyjne, kształcenie specjalne). Wzorce dydaktyki specjalnej wg J. Głodkowskiej. Jakość edukacji niepełnosprawnych warunkiem ich skutecznej rehabilitacji - analiza przykładowych badań empirycznych. • Cele, treści, zasady i formy nauczania specjalnego (dydaktyki specjalnej). • Rozwiązania dydaktyczne w kształceniu uczniów ze SPE (proces nauczania i uczenia, kierunki oddziaływania dydaktycznego, obudowa metodyczna kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi). Wykład 3. • Sytuacje trudne w procesie nauczania uczniów ze specjalnymi potrzebami. Planowanie oddziaływań wychowawczych: koncepcja poznawcza, psychodynamiczna, humanistyczna, behawioralna – zaburzenia wpływające na osiągnięcia szkolne uczniów, postępowanie dydaktyczne. Wykład 4. • Pedagog specjalny w kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Kompetencje i osobowość pedagoga specjalnego, doskonalenie zawodowe, modele rozwoju zawodowego, motywy wyboru zawodu. • Rodzina ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Wykład 5. • Egzamin pisemny • Swoistość metodologiczna dydaktyki specjalnej. Podejście jakościowe w procesie poznania dydaktycznego a podejście ilościowe, wybrane aspekty poznania dydaktycznego. TREŚCI ĆWICZEŃ: 1. Metoda projektów (historia, rodzaje, wymiar dydaktyczny metody, walory wychowawcze metody projektów). Opracowanie projektu. 2. Gry interakcyjne – jako sposób budowania pozytywnych relacji w zespole (zasady gier, cechy charakterystyczne, cele gier interakcyjnych, etapy wprowadzania, walory gier interakcyjnych). Konstruowanie gier interakcyjnych. 3. Gry i zabawy dydaktyczne (rodzaje gier, etapy wprowadzania gier dydaktycznych, sposoby konstruowania, gry i zabawy w nauczaniu początkowym). Konstruowanie przykładowych gier dydaktycznych. 4. Aspekt wychowawczy (praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie). 5. Metody aktywizujące (metody wspierające rozwój grupy, techniki asertywne, metody i techniki uczenia się, metody i techniki rozwiązywania problemów). 6. Mind mapping. Konstruowanie przykładowych map myśli. 7. Techniki Freineta – rozwijanie twórczego myślenia uczniów. Przygotowanie przykładowych pomocy dydaktycznych. | |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa do wykładów: Głodkowska, J.(red). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: podręcznik akademicki. Warszawa: APS. (Rozdział I, Rozdział II, Rozdział IV, Rozdział V, Rozdział VII – G. Walczak: Obudowa metodyczna kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi; Rozdział XI). Pągowska, M.(2017). Dydaktyka specjalna – teoretyczne i empiryczne podstawy kształcenia uczniów wymagających specjalnej realizacji ich potrzeb edukacyjnych. W: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna. Od systematyki do projektowania dydaktyk specjalistycznych. Warszawa: PWN. Szumski, G.(2016). Integracyjne kształcenie niepełnosprawnych. Warszawa: PWN (Rozdział 3. Kiedy kształcenie niepełnosprawnych nie jest segregacyjne? s. 97-157). Rozporządzenia MEN: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym.... Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach Literatura do ćwiczeń: 1. Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się. 2. Vopel K.W. Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce, Jedność; cz. 1,2,3,4; (s.5 – 16). 3. Chałas K. , Metoda projektów i jej egzemplifikacja w praktyce, Warszawa, 4. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 5. Haring N.G., Schiefelbusch R.L. (red.), Nauczanie specjalne, PWN, Warszawa, rozdział 10 pt. Podsumowanie: Szkoła Super 6. Nathan H. Azrin i Viktoria A. Besalel, Jak stosować praktykę pozytywną, autokorekcję i hiperkorekcję, S. Striefel, Jak uczyć przez modelowanie i imitację 7. Semenowicz H., Freinet w Polsce, WSiP, Warszawa, Kłosińska T. , Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków, Impuls. 8. Kapica G. Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym, Warszawa 9. Buzan, B. Buzan, Mapy twoich myśli, Wydawnictwo RAVI, ŁÓDŹ | |
Uwagi: |
Metody kształcenia: Wykład, prezentacje wykładowcy, metody aktywizujące, projekty grupowe, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, praca z tekstem źródłowym. Nakład pracy studenta: Godziny kontaktowe (wykład, ćwiczenia) - 30; Przygotowanie się do zajęć, lektury - 25; Przygotowanie się do egzaminu - 20; Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 15; Inne formy - 15; Sumaryczna liczba punktów ECTS 4. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (w trakcie)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | (brak danych) | |
Prowadzący grup: | Joanna Głodkowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.