Diagnoza i terapia logopedyczna osób z wadą słuchu

Sposób pomiaru efektów kształcenia w ramach całego przedmiotu: egzamin pisemny (pytania zamknięte i otwarte, m.in. zawierające analizę przypadku z nagrania audio-video)

Ćwiczenia: opracowanie programu usprawniania surdologopedycznego dla wybranej osoby, opracowanie konspektu zajęć z dzieckiem z wadą słuchu

Zagadnienia wykład:

1. Przypomnienie podstaw surdologopedii (terminologia, typologie zaburzeń słuchu, stan słuchu a możliwości percepcji bodźców akustycznych, czynniki warunkujące rozwój mowy dziecka z niedosłuchem)

2. Charakterystyka stanów mowy oraz diagnoz surdologopedycznych będących skutkiem różnych typów niedosłuchu oraz zróżnicowanych uwarunkowań rozwoju komunikacji dzieci z uszkodzonym narządem słuchu

3. Zasady diagnozowania surdologopedycznego

4. Metodyka ogólna pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem prelingwalnym

4. Schemat opinii surdologopedycznej

5. Schemat konstruowania programów terapii surdologopedycznej

Ćwiczenia:

1. Badanie surdologopedyczne – różne narzędzia badawcze

2. Metodyka szczegółowa pracy surdologopedycznej osób z niedosłuchem postlingwalnym

3. Metodyka szczegółowa pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem pre- i perilingwalnym

4. Szczegółowa metodyka postępowania surdologopedycznego – omawianie różnych przypadków

5. Opinie surdologopedyczne – przykłady

6. Konstruowanie planów terapii - przykłady

Literatura obowiązkowa

Bieńkowska K.I. (2011). Słucham, mówię, jestem. Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno.

Cieszyńska J. (2001).Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego Kraków: wyd. AP.

Emiluta-Rozya D. (2017). Surdologopedia dawniej i obecnie. W: Kurowska M., Zawadka J. (red.). Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.

Emiluta-Rozya D. (2016). Kąpiel słowna jako metoda terapii i profilaktyki logopedycznej. W: E. Lewandowska-Tarasiuk (red.). Terapia słowem. Warszawa: Wydawnictwo Pani Twardowska.

Gunia G. (2006). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Kraków: Impuls

Krakowiak K. (2012). Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS.

Krakowiak K. (2012) „Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu”. Lublin: UMCS.

Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: UMCS.

Kurkowski Z.M. (2013) Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin: Wyd. UMCS.

Lorenc A. (2012). Charakterystyka fonetyczna mowy osób niesłyszących. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wyd. UMCS.

Lorenc A. (2015). Programowanie rozwoju fonologicznego dzieci z zaburzeniami słuchu. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wyd. UMCS.

Muzyka- Furtak E. (red.) (2015). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis.

Schmid – Giovannimi S. (1996) „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” WSiP, Warszawa

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

Borkowska–Geartig D. (1982). System słuchowy a zaburzenia mowy u dzieci. W: J. Szumska (red.). Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa: PZWL.

Csanyi Y. (1995). Słuchowo – werbalne – wychowanie dzieci z uszkodzonym narzadem słuchu. Warszawa: WSiP.

Emiluta – Rozya D. (1994). Wymowa dzieci niedosłyszących. W: S. Grabias(red.) Głuchota a język. UMCS, (tylko z erattą).

Góralówna M. (1982). Listy o wychowaniu dziecka głuchego. Warszawa: WSiP.

Góralówna M, Hołyńska B. (1984). Rehabilitacja małych dzieci z wada słuchu”, Warszawa: PZWL.

Jastrzębowska G., Kukuła M. (2003). Diagnoza i terapia zaburzeń mowy dzieci niedosłyszących i głuchych. W: T.Gałkowski, G. Jastrzębowska (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: UO.

Kobosko J. (red.). (1999). Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa.

Kobosko J. (red.), (2001) Bliżej życia, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa,.

Krakowiak K., (2015). Postępowanie logopedyczne z zastosowaniem metody fonogestów. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wydawnictwo Lublin: UMCS.

Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6-8 letnich z uszkodzeniami słuchu, Radom: PZG.

Kurkowski Z. M. (2015). Usprawnianie percepcji słuchowej. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL.

Löwe A. (1981). Mamo naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL.

Löwe A. (1990). Wybór pism, Wyd. Szczecin

Löwe A. (1995). Wychowanie słuchowe, Warszawa

Löwe A., (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić, Media Rodzina

Muzyka-Furtak E., (2012) Zaburzenia mowy dzieci niesłyszących – propozycja typologii [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin

Muzyka-Furtak E., (2015) Postępowanie logopedyczne w głuchocie i niedosłuchu. Programowanie języka [w:] S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego”. Wydawnictwo UMCS, Lublin

Obrębowski A. i współautorzy (2011) Problemy kliniczne w neuropatii słuchowej [w:] Gałkowski T., Radziszewska-Konopka M. (red.) Wspomaganie rozwoju małego dziecka z wadą słuchu,

Ratyńska J. (2004) Neuropatia słuchowa, AUDIOFONOLOGIA, tom 26

Rodak H., Nawrocka D. (1995). Od obrazka do słowa, WSiP, Warszawa

Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015.

Senderski A. (2014) Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzanie słuchowego u dzieci. OTOLARYNGOLOGIA, NR 13.

Zalewska M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: Wyd. Santorski.

Metody pracy: wykład za pomocą aplikacji Teams (prezentacja multimedialna); ćwiczenia: dyskusje w grupie, laboratoria - analiza nagrań video, zajęcia warsztatowe.

link do wykładu:

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a54612c576b9340df8aaf8c4c29dbf726%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=774dda1c-e578-486e-962b-a5aea4b510ea&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 30

Przygotowanie się do zajęć, lektury 5

Przygotowanie się do egzaminu 10

Przygotowanie programu terapii surdologopedycznej i konspektu zajęć i pomocy logopedycznych - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

WYKŁAD

1. Charakterystyka stanów mowy oraz diagnoz surdologopedycznych będących skutkiem różnych typów niedosłuchu oraz zróżnicowanych uwarunkowań rozwoju komunikacji dzieci z uszkodzonym narządem słuchu.

2. Metodyka pracy surdologopedycznej z dziećmi w zalezności od stanu mowu i wieku.

3. Metodyka pracy z dorosłymi (pre i poslingwalnymi).

3. Metodyka pracy z osobami z US w wieku senioralnym.

ĆWICZENIA I LABORATORIA

1. Badanie surdologopedyczne (różne metody i narzędzia diagnozowania surdologopedycznego)

2. Ćwiczenia z dorosłymi.

3. Konstruowanie programów terapii surdologopedycznej.

4. Szczegółowa metodyka postępowania surdologopedycznego (na podstwie ogladanych filmów)

5. Nauka samodzielnego sporządzania diagnozy, opinii surdologopedycznej oraz planu terapii.

Literatura obowiązkowa:

1.K. Bieńkowska „Słucham, mówię, jestem” Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno, 2011.

3.J. Cieszyńska „Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego”, AP, 2001

4. D.Emiluta-Rozya,"Surdologopedia dawniej i obecnie" [w:] Kurowska M., J.Zawadka (red.) Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna, Dom Wydawniczy ELIPSA. 2017

5.G. Gunia „Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy” Impuls, 2006

6. Krakowiak K. (2012) Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin

7. Krakowiak K. – Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu. Lublin, 2012.

8. Muzyka- Furtak E. (red.) – Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk 2015.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

1.D. Emiluta – Rozya „Wymowa dzieci niedosłyszących” [w:] S. Grabias(red.) „Głuchota a język” UMCS, 1994

2.Kurkowski Z.M – Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin 2013.

4. Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015.

5. Grabias S., Kurkowski M. – Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wydawnictwo UMCS. Lublin 2014. – rozdziały dotyczące zaburzeń kompetencji.

Wykłady: zajęcia prowadzone będą on-line w trybie synchronicznym

na platformie teams:

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a769e7f6f14f847fa8222abe61820ef89%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=2a9a173b-7389-4604-a657-6f3bff938f01&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Egzamin - forma pisemna - platforma forms.

Sposób pomiaru efektów kształcenia w ramach całego przedmiotu: egzamin pisemny (pytania zamknięte i otwarte, m.in. zawierające analizę przypadku z nagrania audio-video)

Ćwiczenia: opracowanie programu usprawniania surdologopedycznego dla wybranej osoby, opracowanie konspektu zajęć z dzieckiem z wadą słuchu

Zagadnienia wykład:

1. Przypomnienie podstaw surdologopedii (terminologia, typologie zaburzeń słuchu, stan słuchu a możliwości percepcji bodźców akustycznych, czynniki warunkujące rozwój mowy dziecka z niedosłuchem)

2. Charakterystyka stanów mowy oraz diagnoz surdologopedycznych będących skutkiem różnych typów niedosłuchu oraz zróżnicowanych uwarunkowań rozwoju komunikacji dzieci z uszkodzonym narządem słuchu

3. Zasady diagnozowania surdologopedycznego

4. Metodyka ogólna pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem prelingwalnym

4. Schemat opinii surdologopedycznej

5. Schemat konstruowania programów terapii surdologopedycznej

Ćwiczenia:

1. Badanie surdologopedyczne – różne narzędzia badawcze

2. Metodyka szczegółowa pracy surdologopedycznej osób z niedosłuchem postlingwalnym

3. Metodyka szczegółowa pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem pre- i perilingwalnym

4. Szczegółowa metodyka postępowania surdologopedycznego – omawianie różnych przypadków

5. Opinie surdologopedyczne – przykłady

6. Konstruowanie planów terapii - przykłady

Literatura obowiązkowa

Bieńkowska K.I. (2011). Słucham, mówię, jestem. Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno.

Cieszyńska J. (2001).Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego Kraków: wyd. AP.

Emiluta-Rozya D. (2017). Surdologopedia dawniej i obecnie. W: Kurowska M., Zawadka J. (red.). Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.

Emiluta-Rozya D. (2016). Kąpiel słowna jako metoda terapii i profilaktyki logopedycznej. W: E. Lewandowska-Tarasiuk (red.). Terapia słowem. Warszawa: Wydawnictwo Pani Twardowska.

Gunia G. (2006). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Kraków: Impuls

Krakowiak K. (2012). Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS.

Krakowiak K. (2012) „Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu”. Lublin: UMCS.

Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: UMCS.

Kurkowski Z.M. (2013) Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin: Wyd. UMCS.

Lorenc A. (2012). Charakterystyka fonetyczna mowy osób niesłyszących. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wyd. UMCS.

Lorenc A. (2015). Programowanie rozwoju fonologicznego dzieci z zaburzeniami słuchu. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wyd. UMCS.

Muzyka- Furtak E. (red.) (2015). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis.

Schmid – Giovannimi S. (1996) „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” WSiP, Warszawa

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

Borkowska–Geartig D. (1982). System słuchowy a zaburzenia mowy u dzieci. W: J. Szumska (red.). Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa: PZWL.

Csanyi Y. (1995). Słuchowo – werbalne – wychowanie dzieci z uszkodzonym narzadem słuchu. Warszawa: WSiP.

Emiluta – Rozya D. (1994). Wymowa dzieci niedosłyszących. W: S. Grabias(red.) Głuchota a język. UMCS, (tylko z erattą).

Góralówna M. (1982). Listy o wychowaniu dziecka głuchego. Warszawa: WSiP.

Góralówna M, Hołyńska B. (1984). Rehabilitacja małych dzieci z wada słuchu”, Warszawa: PZWL.

Jastrzębowska G., Kukuła M. (2003). Diagnoza i terapia zaburzeń mowy dzieci niedosłyszących i głuchych. W: T.Gałkowski, G. Jastrzębowska (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: UO.

Kobosko J. (red.). (1999). Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa.

Kobosko J. (red.), (2001) Bliżej życia, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa,.

Krakowiak K., (2015). Postępowanie logopedyczne z zastosowaniem metody fonogestów. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wydawnictwo Lublin: UMCS.

Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6-8 letnich z uszkodzeniami słuchu, Radom: PZG.

Kurkowski Z. M. (2015). Usprawnianie percepcji słuchowej. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL.

Löwe A. (1981). Mamo naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL.

Löwe A. (1990). Wybór pism, Wyd. Szczecin

Löwe A. (1995). Wychowanie słuchowe, Warszawa

Löwe A., (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić, Media Rodzina

Muzyka-Furtak E., (2012) Zaburzenia mowy dzieci niesłyszących – propozycja typologii [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin

Muzyka-Furtak E., (2015) Postępowanie logopedyczne w głuchocie i niedosłuchu. Programowanie języka [w:] S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego”. Wydawnictwo UMCS, Lublin

Obrębowski A. i współautorzy (2011) Problemy kliniczne w neuropatii słuchowej [w:] Gałkowski T., Radziszewska-Konopka M. (red.) Wspomaganie rozwoju małego dziecka z wadą słuchu,

Ratyńska J. (2004) Neuropatia słuchowa, AUDIOFONOLOGIA, tom 26

Rodak H., Nawrocka D. (1995). Od obrazka do słowa, WSiP, Warszawa

Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015.

Senderski A. (2014) Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzanie słuchowego u dzieci. OTOLARYNGOLOGIA, NR 13.

Zalewska M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: Wyd. Santorski.

Metody pracy: wykład

ćwiczenia: dyskusje w grupie, laboratoria - analiza nagrań video, zajęcia warsztatowe.

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 30

Przygotowanie się do zajęć, lektury 5

Przygotowanie się do egzaminu 10

Przygotowanie programu terapii surdologopedycznej i konspektu zajęć i pomocy logopedycznych - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

Sposób pomiaru efektów kształcenia w ramach całego przedmiotu: egzamin pisemny (pytania zamknięte i otwarte, m.in. zawierające analizę przypadku z nagrania audio-video)

Ćwiczenia: opracowanie programu usprawniania surdologopedycznego dla wybranej osoby, opracowanie konspektu zajęć z dzieckiem z wadą słuchu

Zagadnienia wykład:

1. Przypomnienie podstaw surdologopedii (terminologia, typologie zaburzeń słuchu, stan słuchu a możliwości percepcji bodźców akustycznych, czynniki warunkujące rozwój mowy dziecka z niedosłuchem)

2. Charakterystyka stanów mowy oraz diagnoz surdologopedycznych będących skutkiem różnych typów niedosłuchu oraz zróżnicowanych uwarunkowań rozwoju komunikacji dzieci z uszkodzonym narządem słuchu

3. Zasady diagnozowania surdologopedycznego

4. Metodyka ogólna pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem prelingwalnym

4. Schemat opinii surdologopedycznej

5. Schemat konstruowania programów terapii surdologopedycznej

Ćwiczenia:

1. Badanie surdologopedyczne – różne narzędzia badawcze

2. Metodyka szczegółowa pracy surdologopedycznej osób z niedosłuchem postlingwalnym

3. Metodyka szczegółowa pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem pre- i perilingwalnym

4. Szczegółowa metodyka postępowania surdologopedycznego – omawianie różnych przypadków

5. Opinie surdologopedyczne – przykłady

6. Konstruowanie planów terapii - przykłady

Literatura obowiązkowa

Bieńkowska K.I. (2011). Słucham, mówię, jestem. Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno.

Cieszyńska J. (2001).Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego Kraków: wyd. AP.

Emiluta-Rozya D. (2017). Surdologopedia dawniej i obecnie. W: Kurowska M., Zawadka J. (red.). Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.

Emiluta-Rozya D. (2016). Kąpiel słowna jako metoda terapii i profilaktyki logopedycznej. W: E. Lewandowska-Tarasiuk (red.). Terapia słowem. Warszawa: Wydawnictwo Pani Twardowska.

Gunia G. (2006). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Kraków: Impuls

Krakowiak K. (2012). Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS.

Krakowiak K. (2012) „Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu”. Lublin: UMCS.

Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: UMCS.

Kurkowski Z.M. (2013) Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin: Wyd. UMCS.

Lorenc A. (2012). Charakterystyka fonetyczna mowy osób niesłyszących. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wyd. UMCS.

Lorenc A. (2015). Programowanie rozwoju fonologicznego dzieci z zaburzeniami słuchu. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wyd. UMCS.

Muzyka- Furtak E. (red.) (2015). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis.

Schmid – Giovannimi S. (1996) „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” WSiP, Warszawa

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

Borkowska–Geartig D. (1982). System słuchowy a zaburzenia mowy u dzieci. W: J. Szumska (red.). Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa: PZWL.

Csanyi Y. (1995). Słuchowo – werbalne – wychowanie dzieci z uszkodzonym narzadem słuchu. Warszawa: WSiP.

Emiluta – Rozya D. (1994). Wymowa dzieci niedosłyszących. W: S. Grabias(red.) Głuchota a język. UMCS, (tylko z erattą).

Góralówna M. (1982). Listy o wychowaniu dziecka głuchego. Warszawa: WSiP.

Góralówna M, Hołyńska B. (1984). Rehabilitacja małych dzieci z wada słuchu”, Warszawa: PZWL.

Jastrzębowska G., Kukuła M. (2003). Diagnoza i terapia zaburzeń mowy dzieci niedosłyszących i głuchych. W: T.Gałkowski, G. Jastrzębowska (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: UO.

Kobosko J. (red.). (1999). Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa.

Kobosko J. (red.), (2001) Bliżej życia, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa,.

Krakowiak K., (2015). Postępowanie logopedyczne z zastosowaniem metody fonogestów. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wydawnictwo Lublin: UMCS.

Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6-8 letnich z uszkodzeniami słuchu, Radom: PZG.

Kurkowski Z. M. (2015). Usprawnianie percepcji słuchowej. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL.

Löwe A. (1981). Mamo naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL.

Löwe A. (1990). Wybór pism, Wyd. Szczecin

Löwe A. (1995). Wychowanie słuchowe, Warszawa

Löwe A., (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić, Media Rodzina

Muzyka-Furtak E., (2012) Zaburzenia mowy dzieci niesłyszących – propozycja typologii [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin

Muzyka-Furtak E., (2015) Postępowanie logopedyczne w głuchocie i niedosłuchu. Programowanie języka [w:] S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego”. Wydawnictwo UMCS, Lublin

Obrębowski A. i współautorzy (2011) Problemy kliniczne w neuropatii słuchowej [w:] Gałkowski T., Radziszewska-Konopka M. (red.) Wspomaganie rozwoju małego dziecka z wadą słuchu,

Ratyńska J. (2004) Neuropatia słuchowa, AUDIOFONOLOGIA, tom 26

Rodak H., Nawrocka D. (1995). Od obrazka do słowa, WSiP, Warszawa

Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015.

Senderski A. (2014) Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzanie słuchowego u dzieci. OTOLARYNGOLOGIA, NR 13.

Zalewska M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: Wyd. Santorski.

Metody pracy: wykład

ćwiczenia: dyskusje w grupie, laboratoria - analiza nagrań video, zajęcia warsztatowe.

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 30

Przygotowanie się do zajęć, lektury 5

Przygotowanie się do egzaminu 10

Przygotowanie programu terapii surdologopedycznej i konspektu zajęć i pomocy logopedycznych - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2