Niewerbalne metody komunikacji w rehabilitacji małego dziecka

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Test z treści przedmiotu

2. Symulacje, zajęcia praktyczne

3. Opracowanie pomocy komunikacyjnych

Celem zajęć jest poznanie meto wspomagających i alternatywnych komunikacje dziecka z zaburzeniami rozwojowymi oraz poznanie specyfiki i opanowanie umiejętności określenia profilu komunikacyjnego dziecka

Osiągniecie zakładanych efektów uczenia weryfikowane na podstawie wykonanych zadań, realizowanych zajęć on-line oraz zaliczenia testu sprawdzającego wiedzę z zakresu przeprowadzonego w kontakcie bezpośrednim lub za pomocą aplikacji Teams

1. Pojęcie komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC)

2. Komunikacja na poziomie przedsymbolicznym- sygnały sensoryczne a wyzwalanie aktywności,

3. Poranny Krąg J. Kielina – organizacja przestrzeni i rozumienie świata

4. Komunikacja na poziomie symboli konkretnych – system kalendarzowy ( metodyka wprowadzania pojęć)

5. Komunikacja na poziomie symboli abstrakcyjnych.

6. Ocena predyspozycji dziecka do zastosowania wspomagających i alternatywnych metod komunikacji.

7. Zasady doboru metod alternatywnych i wspomagających komunikacji

8. Porozumiewanie się z użyciem AAC- zasady pracy z dzieckiem

9. Rodzaje, dobór oraz wykorzystanie środków technicznych do komunikacji z dzieckiem niepełnosprawnym.

10. Kolokwium końcowe

Literatura obowiązkowa:

1. Błeszczyński J., (2006). (red): Alternatywne i wspomagające metody komunikacji: Impuls: Kraków.

2. Demel G., (1982). Elementy logopedii, WSiP, Warszawa.

3. Dońska-Olszko M., Lechowicz A., (1998). Komputerowe nauczanie wspomagania nauczania dzieci z ciężkimi uszkodzeniami narządu ruchu., W: Mazanek E. [red.] Dziecko niepełnosprawne ruchowo, cz. 3, WSiP, Warszawa.

4. Knill Ch., (1992). Dotyk i komunikacja, CMPP-P, Warszawa.

5. Lechowicz A., Użytkownicy systemu komunikacji Bliss twarzą w twarz ze światem W: Przyjaciel Dziecka 1 - 3, 1997.

6. Ligęza M.,(1999). Podstawy rozwoju języka i mowy dzieci, W: Gałkowski T., Jastrzębowska G [red.] Logopedia. Pytania i odpowiedzi, Uniwersytet Opolski, Opole.

7. Loebl W., (1998). Uniwersalny system pasygraficzny w komunikacji językowej osób niepełnosprawnych, W: Szkoła Specjalna 6 Wyd. APS. Warszawa.

8. Żurek T., (1999). Alternatywna i wspomagająca komunikacja dla osób niepełnosprawnych, W: Pilecki J., Olszewski S., [red.] Wspomaganie rozwoju osób niepełnosprawnych, Kraków.

Literatura uzupełniająca:

1. Piszczek M., (1998). Nauka porozumiewania się gestami W: Rewalidacja 1(3)/98, str. 21 – 37.

2. Piszczek M., Uwagi dotyczące wykorzystania gestykulacji w porozumiewaniu się z dzieckiem upośledzonym umysłowo, W: Piszczek M. [red.],(1997) Metody komunikacji alternatywnej w pracy z osobami niepełnosprawnymi, CMPP-P MEN, Warszawa.

3. Smyczek A., Szczawiński P., (2000). Wspomagające sposoby porozumiewania się. Gesty, Stowarzyszenie "Mówić bez słów", Warszawa.

4. Smyczek A., Szwiec J., (2000). Metodyka nauczania alternatywnych sposobów porozumiewania się i techniki posługiwania się symbolami. W: Rewalidacja 1(7)/2000.

5. Stecko E., (1997). Zaburzenia mowy u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, W: Rewalidacja, 2/1997.

6. Tkaczuk L., (1996). Komunikacja niewerbalna. Postawa, mimika, gest. Wydawnictwo Astrum, Wrocław.

7. Zaorska M., 91998). Niewerbalne sygnały komunikacji u dzieci słabowidzących, W: Logopedia 26, 1998.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- dyskusja

- dialog

- symulacja

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin kontaktowych - 30

Przygotowanie się do zajęć - 10

Przygotowanie pomocy - 10

Przygotowanie się do zaliczenia - 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 60

Liczba punktów ECTS - 1

Na czas edukacji on-line prowadzenie pracy i monitorowanie wykonywanie zadań przez studentów na platformie Teams zgodnie z planem zajęć.

KONTAKT Z PROWADZĄCYM DO PRZESYŁANIA PRAC: rpiotrowicz@aps.edu.pl lub radek.piotrowicz@gmail.com

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA I REALIZACJA TREŚCI W FORMIE ZDALNEJ ZNAJDUJE SIĘ W INFORMACJACH DLA GRUPY oraz w zespole TEAMS

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Test z treści przedmiotu

2. Symulacje, zajęcia praktyczne

3. Opracowanie pomocy komunikacyjnych

Celem zajęć jest poznanie meto wspomagających i alternatywnych komunikacje dziecka z zaburzeniami rozwojowymi oraz poznanie specyfiki i opanowanie umiejętności określenia profilu komunikacyjnego dziecka

Osiągniecie zakładanych efektów uczenia weryfikowane na podstawie wykonanych zadań, realizowanych zajęć on-line oraz zaliczenia testu sprawdzającego wiedzę z zakresu przeprowadzonego w kontakcie bezpośrednim lub za pomocą aplikacji Teams

1. Pojęcie komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC)

2. Komunikacja na poziomie przedsymbolicznym- sygnały sensoryczne a wyzwalanie aktywności,

3. Poranny Krąg J. Kielina – organizacja przestrzeni i rozumienie świata

4. Komunikacja na poziomie symboli konkretnych – system kalendarzowy ( metodyka wprowadzania pojęć)

5. Komunikacja na poziomie symboli abstrakcyjnych.

6. Ocena predyspozycji dziecka do zastosowania wspomagających i alternatywnych metod komunikacji.

7. Zasady doboru metod alternatywnych i wspomagających komunikacji

8. Porozumiewanie się z użyciem AAC- zasady pracy z dzieckiem

9. Rodzaje, dobór oraz wykorzystanie środków technicznych do komunikacji z dzieckiem niepełnosprawnym.

10. Kolokwium końcowe

Literatura obowiązkowa:

1. Błeszczyński J., (2006). (red): Alternatywne i wspomagające metody komunikacji: Impuls: Kraków.

2. Demel G., (1982). Elementy logopedii, WSiP, Warszawa.

3. Dońska-Olszko M., Lechowicz A., (1998). Komputerowe nauczanie wspomagania nauczania dzieci z ciężkimi uszkodzeniami narządu ruchu., W: Mazanek E. [red.] Dziecko niepełnosprawne ruchowo, cz. 3, WSiP, Warszawa.

4. Knill Ch., (1992). Dotyk i komunikacja, CMPP-P, Warszawa.

5. Lechowicz A., Użytkownicy systemu komunikacji Bliss twarzą w twarz ze światem W: Przyjaciel Dziecka 1 - 3, 1997.

6. Ligęza M.,(1999). Podstawy rozwoju języka i mowy dzieci, W: Gałkowski T., Jastrzębowska G [red.] Logopedia. Pytania i odpowiedzi, Uniwersytet Opolski, Opole.

7. Loebl W., (1998). Uniwersalny system pasygraficzny w komunikacji językowej osób niepełnosprawnych, W: Szkoła Specjalna 6 Wyd. APS. Warszawa.

8. Żurek T., (1999). Alternatywna i wspomagająca komunikacja dla osób niepełnosprawnych, W: Pilecki J., Olszewski S., [red.] Wspomaganie rozwoju osób niepełnosprawnych, Kraków.

Literatura uzupełniająca:

1. Piszczek M., (1998). Nauka porozumiewania się gestami W: Rewalidacja 1(3)/98, str. 21 – 37.

2. Piszczek M., Uwagi dotyczące wykorzystania gestykulacji w porozumiewaniu się z dzieckiem upośledzonym umysłowo, W: Piszczek M. [red.],(1997) Metody komunikacji alternatywnej w pracy z osobami niepełnosprawnymi, CMPP-P MEN, Warszawa.

3. Smyczek A., Szczawiński P., (2000). Wspomagające sposoby porozumiewania się. Gesty, Stowarzyszenie "Mówić bez słów", Warszawa.

4. Smyczek A., Szwiec J., (2000). Metodyka nauczania alternatywnych sposobów porozumiewania się i techniki posługiwania się symbolami. W: Rewalidacja 1(7)/2000.

5. Stecko E., (1997). Zaburzenia mowy u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, W: Rewalidacja, 2/1997.

6. Tkaczuk L., (1996). Komunikacja niewerbalna. Postawa, mimika, gest. Wydawnictwo Astrum, Wrocław.

7. Zaorska M., 91998). Niewerbalne sygnały komunikacji u dzieci słabowidzących, W: Logopedia 26, 1998.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- dyskusja

- dialog

- symulacja

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin kontaktowych - 30

Przygotowanie się do zajęć - 10

Przygotowanie pomocy - 10

Przygotowanie się do zaliczenia - 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 60

Liczba punktów ECTS - 1

Na czas edukacji on-line prowadzenie pracy i monitorowanie wykonywanie zadań przez studentów na platformie Teams zgodnie z planem zajęć.

KONTAKT Z PROWADZĄCYM DO PRZESYŁANIA PRAC: rpiotrowicz@aps.edu.pl lub radek.piotrowicz@gmail.com

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA I REALIZACJA TREŚCI W FORMIE ZDALNEJ ZNAJDUJE SIĘ W INFORMACJACH DLA GRUPY oraz w zespole TEAMS