Psychologia kliniczna

PC1_KK_W02 Posiada elementarna wiedzę na temat metodologicznych powiązań pomiędzy

psychologią kliniczną a pedagogiką

PC1_KS_W06 Posiada wiedzę na temat metod i celów diagnozy psychologicznej, potrafi opisać najczęściej

stosowane narzędzia badawcze

PC1_KK_W06 Posiada elementarną wiedzę na temat źródeł i objawów najczęściej występujących psychopatologii dziecka i człowieka dorosłego

PC1_KK_W05 Opisuje podstawowe formy psychoterapii i oddziaływania różnych szkół terapeutycznych

PC1_KS_U01 Potrafi wykorzystywać wiedzę na temat zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania do analizy sytuacji problemowych w pracy dydaktyczno – wychowawczej a także do planowania działań

profilaktycznych i terapeutycznych

PC1_KS_U03 Określa podstawowy zakres zadań diagnostycznych i pomocowych adekwatny do określonego problemu klinicznego

PC1_KK_K03 Dostrzega i uwzględnia w swojej pracy zawodowej specyfikę kontaktu z pacjentami psychiatrycznymi,

PC1_KK_K02 Ma świadomość znaczenia profilaktyki zdrowia psychicznego

Tematyka wykładów

Podstawowe pojęcia psychologii klinicznej. Epidemiologia psychiatryczna, miary epidemiologii.

Pojęcie zdrowia i choroby. Wskaźniki zdrowia psychicznego. Poglądy dotyczące zdrowia psychicznego.

Psychologia i psychopatologia przywiązania. Trauma relacyjna i jej konsekwencje rozwojowe. Zaburzenia związane z deprywacja i maltretowaniem.

Paradygmaty psychologii klinicznej (biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny).

Metody stosowane w psychologii klinicznej. Pojęcie diagnozy.

Norma w psychologii klinicznej i różne koncepcje normy. Wybrane klasyfikacje odchyleń od normy.

Psychopatologia rozwojowa – wybrane zagadnienia: rozległe zaburzenia rozwojowe, zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe,

Pojęcie trudności w uczeniu się, przyczyny, rodzaje i diagnoza

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, przyczyny i metody terapii dzieci nadpobudliwych

Zaburzenia psychosomatyczne podział i rodzaje (wybrane modele teoretyczne powstawania zaburzeń psychosomatycznych ).

Zaburzenia odżywiania rozpowszechnienie obraz kliniczny, metody terapii.

Problem stresu i sposobów radzenia sobie z nim. Pojęcie sytuacji trudnej. Teoria stresu biologicznego H.Selyego. Pojęcie stresu psychologicznego R. Lazarusa, Folkman. Sposoby i style radzenia sobie ze stresem. Zespoły pourazowe: normalna reakcja na stres, ostra katastroficzna reakcja na stres, zespół stresu pourazowego, osobowość postraumatyczna.

Zaburzenia snu.

Zachowania autodestrukcyjne, przyczyny, mechanizmy psychologiczne, obraz kliniczny.

Zaburzenia osobowości.

Tematyka ćwiczeń

Rola psychologa klinicznego, działy psychologii klinicznej, podstawy terminologii norma a patologia

Zaburzenia osobowości:

Wybrane zaburzenia nerwicowe

Psychozy o wczesnym początku

Programy terapeutyczne i rehabilitacyjne dla młodzieży z zaburzeniami psychicznymi

Uzależnienia behawioralne

Wpływu zaburzeń psychicznych na funkcjonowanie psychospołeczne młodzieży i młodych dorosłych

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe wykład i ćwiczenia 45

Przygotowanie się do zajęć, lektury 30

Przygotowanie się do egzaminu 30

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Psychologia kliniczna jako dziedzina naukowi

Modele i teorie zdrowia i zaburzeń zdrowia psychicznego

Psychologiczna diagnoza kliniczna

Metody pomocy psychologicznej; profilaktyka zdrowia psychicznego

Stres i radzenie sobie z nim; zaburzenia po stresie; kryzysy, sytuacje straty

Wsparcie psychologiczne

Zaburzenia zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży

Zaburzenia zdrowia psychicznego dorosłego

człowiek chory somatycznie

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów kierunków pedagogicznych z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii klinicznej, klasyfikacją zaburzeń rozwojowych, ich objawami, etiologią, psychologicznymi mechanizmami leżącymi u ich podłoża oraz metodami diagnozy i terapii.

Treści ogólne przedmiotu: Dotyczą zadań psychologii klinicznej, normy i patologii klinicznej, psychologicznej diagnozy zaburzeń psychicznych, ich klasyfikacji oraz promocji zdrowia i prewencji psychopatologii.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 45

przygotowanie do zajęć, lektury - 30

przygotowanie się do egzaminu - 30

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów kierunków pedagogicznych z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii klinicznej, klasyfikacją zaburzeń rozwojowych, ich objawami, etiologią, psychologicznymi mechanizmami leżącymi u ich podłoża oraz metodami diagnozy i terapii.

Treści ogólne przedmiotu: Dotyczą zadań psychologii klinicznej, normy i patologii klinicznej, psychologicznej diagnozy zaburzeń psychicznych, ich klasyfikacji oraz promocji zdrowia i prewencji psychopatologii.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Tematyka wykładów

Podstawowe pojęcia psychologii klinicznej.

Pojęcie zdrowia i choroby. Wskaźniki zdrowia psychicznego. Poglądy dotyczące zdrowia psychicznego.

Psychologia i psychopatologia przywiązania.

Paradygmaty psychologii klinicznej (biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny).

Metody stosowane w psychologii klinicznej. Pojęcie diagnozy.

Norma w psychologii klinicznej i różne koncepcje normy. Wybrane klasyfikacje odchyleń od normy.

Psychopatologia rozwojowa – wybrane zagadnienia: całościowe zaburzenia rozwojowe, zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe,

Pojęcie trudności w uczeniu się, przyczyny, rodzaje i diagnoza

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, przyczyny i metody terapii dzieci nadpobudliwych

Psychologiczne aspekty rozwoju dziecka głuchego.

Zaburzenia odżywiania rozpowszechnienie obraz kliniczny, metody terapii.

Problem stresu i sposobów radzenia sobie z nim. Pojęcie odporności psychicznej.

Zachowania autodestrukcyjne, przyczyny, mechanizmy psychologiczne, obraz kliniczny.

Zaburzenia osobowości.

Tematyka ćwiczeń

Rola psychologa klinicznego, działy psychologii klinicznej, podstawy terminologii norma a patologia

Zaburzenia osobowości:

Wybrane zaburzenia nerwicowe

Psychozy o wczesnym początku

Programy terapeutyczne i rehabilitacyjne dla młodzieży z zaburzeniami psychicznymi

Uzależnienia behawioralne

Wpływu zaburzeń psychicznych na funkcjonowanie psychospołeczne młodzieży i młodych dorosłych

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 45

przygotowanie do zajęć, lektury - 30

przygotowanie się do egzaminu - 30

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów kierunków pedagogicznych z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii klinicznej, klasyfikacją zaburzeń rozwojowych, ich objawami, etiologią, psychologicznymi mechanizmami leżącymi u ich podłoża oraz metodami diagnozy i terapii.

Treści ogólne przedmiotu: Dotyczą zadań psychologii klinicznej, normy i patologii klinicznej, psychologicznej diagnozy zaburzeń psychicznych, ich klasyfikacji oraz promocji zdrowia i prewencji psychopatologii.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Tematyka wykładów

Podstawowe pojęcia psychologii klinicznej.

Pojęcie zdrowia i choroby. Wskaźniki zdrowia psychicznego. Poglądy dotyczące zdrowia psychicznego.

Psychologia i psychopatologia przywiązania.

Paradygmaty psychologii klinicznej (biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny).

Metody stosowane w psychologii klinicznej. Pojęcie diagnozy.

Norma w psychologii klinicznej i różne koncepcje normy. Wybrane klasyfikacje odchyleń od normy.

Psychopatologia rozwojowa – wybrane zagadnienia: całościowe zaburzenia rozwojowe, zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe,

Pojęcie trudności w uczeniu się, przyczyny, rodzaje i diagnoza

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, przyczyny i metody terapii dzieci nadpobudliwych

Psychologiczne aspekty rozwoju dziecka głuchego.

Zaburzenia odżywiania rozpowszechnienie obraz kliniczny, metody terapii.

Problem stresu i sposobów radzenia sobie z nim. Pojęcie odporności psychicznej.

Zachowania autodestrukcyjne, przyczyny, mechanizmy psychologiczne, obraz kliniczny.

Zaburzenia osobowości.

Tematyka ćwiczeń

Rola psychologa klinicznego, działy psychologii klinicznej, podstawy terminologii norma a patologia

Zaburzenia osobowości:

Wybrane zaburzenia nerwicowe

Psychozy o wczesnym początku

Programy terapeutyczne i rehabilitacyjne dla młodzieży z zaburzeniami psychicznymi

Uzależnienia behawioralne

Wpływu zaburzeń psychicznych na funkcjonowanie psychospołeczne młodzieży i młodych dorosłych

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 45

przygotowanie do zajęć, lektury - 30

przygotowanie się do egzaminu - 30

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów kierunków pedagogicznych z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii klinicznej, klasyfikacją zaburzeń rozwojowych, ich objawami, etiologią, psychologicznymi mechanizmami leżącymi u ich podłoża oraz metodami diagnozy i terapii.

Treści ogólne przedmiotu: Dotyczą zadań psychologii klinicznej, normy i patologii klinicznej, psychologicznej diagnozy zaburzeń psychicznych, ich klasyfikacji oraz promocji zdrowia i prewencji psychopatologii.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów kierunków pedagogicznych z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii klinicznej, klasyfikacją zaburzeń rozwojowych, ich objawami, etiologią, psychologicznymi mechanizmami leżącymi u ich podłoża oraz metodami diagnozy i terapii.

Treści ogólne przedmiotu: Dotyczą zadań psychologii klinicznej, normy i patologii klinicznej, psychologicznej diagnozy zaburzeń psychicznych, ich klasyfikacji oraz promocji zdrowia i prewencji psychopatologii.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Wymagania zaliczeniowe/egzaminacyjne: Uzyskanie poprawnej oceny z egzaminu pisemnego obejmującego materiał omówiony na wykładach i ćwiczeniach oraz zdobyty samodzielnie zgodnie ze wskazaniami przekazanymi podczas 1-szych zajęć organizacyjnych, aktywność na zajęciach, samodzielne przygotowanie i wygłoszenie referatu na wybrany temat.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.