Psychologia kliniczna

Wymagania zaliczeniowe/egzaminacyjne: Uzyskanie poprawnej oceny z egzaminu pisemnego obejmującego materiał omówiony na wykładach i ćwiczeniach oraz zdobyty samodzielnie zgodnie ze wskazaniami przekazanymi podczas 1-szych zajęć organizacyjnych, aktywność na zajęciach, samodzielne przygotowanie i wygłoszenie referatu na wybrany temat.

Literatura obowiązkowa:

1. Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk: G.W.P. (wybrane zagadnienia).

2. Czabała Cz., Sęk. H. (2000) Wprowadzenie do psychologii klinicznej. W: J. Strelau (red.): Psychologia, Podręcznik akademicki, T.3. Gdańsk: GWP. (Rozdz. 60).

3. Czabała Cz. (2006). Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa: PWN.

4. Kendall P. C. (2012). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Mechanizmy zaburzeń i techniki terapeutyczne. GWP. (wybrane zagadnienia).

5. Sęk H. (2005). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN.

Literatura uzupełniająca:

1. Antonovsky A. (1995.) Rozwikłanie tajemnicy zdrowia, Warszawa: Fundacja IPN.

2. Grzesiuk L. Psychoterapia. (W): J. Strelau (red.): Podręcznik akademicki. T.III. Gdańsk: GWP. (Rozdz. 69).

3. ICD-10 Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. badawcze kryteria diagnostyczne (1998). Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”.

4. Sęk H., Cieślak R. (red.) (2004). Wsparcie społeczne, stres i zdrowie. Warszawa: PWN.

Zaliczenie egzamin: próg zaliczenia 60 % poprawnych odpowiedzi w teście jednokrotnego wyboru, z zakresu treści poruszanych na wykładzie oraz w literaturze przedmiotu.

Zaliczenie ćwiczenia- każda osoba występuje: w roli pedagoga opisującego konkretne zaburzenia oraz w roli osoby prowadzącej rozmowę (krótki wywiad) z pedagogiem. Zaliczenie kolokwium jednokrotnego wyboru próg zaliczenia 60 % poprawnych odpowiedzi.

Tematyka wykładów

Podstawowe pojęcia psychologii klinicznej. Epidemiologia psychiatryczna, miary epidemiologii.

Pojęcie zdrowia i choroby. Wskaźniki zdrowia psychicznego. Poglądy dotyczące zdrowia psychicznego.

Psychologia i psychopatologia przywiązania. Trauma relacyjna i jej konsekwencje rozwojowe. Zaburzenia związane z deprywacja i maltretowaniem.

Paradygmaty psychologii klinicznej (biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny).

Metody stosowane w psychologii klinicznej. Pojęcie diagnozy.

Norma w psychologii klinicznej i różne koncepcje normy. Wybrane klasyfikacje odchyleń od normy.

Psychopatologia rozwojowa – wybrane zagadnienia: rozległe zaburzenia rozwojowe, zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe,

Pojęcie trudności w uczeniu się, przyczyny, rodzaje i diagnoza

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, przyczyny i metody terapii dzieci nadpobudliwych

Zaburzenia psychosomatyczne podział i rodzaje (wybrane modele teoretyczne powstawania zaburzeń psychosomatycznych ).

Zaburzenia odżywiania rozpowszechnienie obraz kliniczny, metody terapii.

Problem stresu i sposobów radzenia sobie z nim. Pojęcie sytuacji trudnej. Teoria stresu biologicznego H.Selyego. Pojęcie stresu psychologicznego R. Lazarusa, Folkman. Sposoby i style radzenia sobie ze stresem. Zespoły pourazowe: normalna reakcja na stres, ostra katastroficzna reakcja na stres, zespół stresu pourazowego, osobowość postraumatyczna.

Zaburzenia snu.

Zachowania autodestrukcyjne, przyczyny, mechanizmy psychologiczne, obraz kliniczny.

Zaburzenia osobowości.

Tematyka ćwiczeń

Rola psychologa klinicznego, działy psychologii klinicznej, podstawy terminologii norma a patologia

Zaburzenia osobowości:

Wybrane zaburzenia nerwicowe

Psychozy o wczesnym początku

Programy terapeutyczne i rehabilitacyjne dla młodzieży z zaburzeniami psychicznymi

Uzależnienia behawioralne

Wpływu zaburzeń psychicznych na funkcjonowanie psychospołeczne młodzieży i młodych dorosłych

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe wykład i ćwiczenia 45

Przygotowanie się do zajęć, lektury 30

Przygotowanie się do egzaminu 30

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Psychologia kliniczna jako dziedzina naukowi

Modele i teorie zdrowia i zaburzeń zdrowia psychicznego

Psychologiczna diagnoza kliniczna

Metody pomocy psychologicznej; profilaktyka zdrowia psychicznego

Stres i radzenie sobie z nim; zaburzenia po stresie; kryzysy, sytuacje straty

Wsparcie psychologiczne

Zaburzenia zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży

Zaburzenia zdrowia psychicznego dorosłego

człowiek chory somatycznie

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów kierunków pedagogicznych z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii klinicznej, klasyfikacją zaburzeń rozwojowych, ich objawami, etiologią, psychologicznymi mechanizmami leżącymi u ich podłoża oraz metodami diagnozy i terapii.

Treści ogólne przedmiotu: Dotyczą zadań psychologii klinicznej, normy i patologii klinicznej, psychologicznej diagnozy zaburzeń psychicznych, ich klasyfikacji oraz promocji zdrowia i prewencji psychopatologii.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 45

przygotowanie do zajęć, lektury - 30

przygotowanie się do egzaminu - 30

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów kierunków pedagogicznych z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii klinicznej, klasyfikacją zaburzeń rozwojowych, ich objawami, etiologią, psychologicznymi mechanizmami leżącymi u ich podłoża oraz metodami diagnozy i terapii.

Treści ogólne przedmiotu: Dotyczą zadań psychologii klinicznej, normy i patologii klinicznej, psychologicznej diagnozy zaburzeń psychicznych, ich klasyfikacji oraz promocji zdrowia i prewencji psychopatologii.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Tematyka wykładów

Podstawowe pojęcia psychologii klinicznej.

Pojęcie zdrowia i choroby. Wskaźniki zdrowia psychicznego. Poglądy dotyczące zdrowia psychicznego.

Psychologia i psychopatologia przywiązania.

Paradygmaty psychologii klinicznej (biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny).

Metody stosowane w psychologii klinicznej. Pojęcie diagnozy.

Norma w psychologii klinicznej i różne koncepcje normy. Wybrane klasyfikacje odchyleń od normy.

Psychopatologia rozwojowa – wybrane zagadnienia: całościowe zaburzenia rozwojowe, zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe,

Pojęcie trudności w uczeniu się, przyczyny, rodzaje i diagnoza

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, przyczyny i metody terapii dzieci nadpobudliwych

Psychologiczne aspekty rozwoju dziecka głuchego.

Zaburzenia odżywiania rozpowszechnienie obraz kliniczny, metody terapii.

Problem stresu i sposobów radzenia sobie z nim. Pojęcie odporności psychicznej.

Zachowania autodestrukcyjne, przyczyny, mechanizmy psychologiczne, obraz kliniczny.

Zaburzenia osobowości.

Tematyka ćwiczeń

Rola psychologa klinicznego, działy psychologii klinicznej, podstawy terminologii norma a patologia

Zaburzenia osobowości:

Wybrane zaburzenia nerwicowe

Psychozy o wczesnym początku

Programy terapeutyczne i rehabilitacyjne dla młodzieży z zaburzeniami psychicznymi

Uzależnienia behawioralne

Wpływu zaburzeń psychicznych na funkcjonowanie psychospołeczne młodzieży i młodych dorosłych

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 45

przygotowanie do zajęć, lektury - 30

przygotowanie się do egzaminu - 30

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów kierunków pedagogicznych z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii klinicznej, klasyfikacją zaburzeń rozwojowych, ich objawami, etiologią, psychologicznymi mechanizmami leżącymi u ich podłoża oraz metodami diagnozy i terapii.

Treści ogólne przedmiotu: Dotyczą zadań psychologii klinicznej, normy i patologii klinicznej, psychologicznej diagnozy zaburzeń psychicznych, ich klasyfikacji oraz promocji zdrowia i prewencji psychopatologii.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Tematyka wykładów

Podstawowe pojęcia psychologii klinicznej.

Pojęcie zdrowia i choroby. Wskaźniki zdrowia psychicznego. Poglądy dotyczące zdrowia psychicznego.

Psychologia i psychopatologia przywiązania.

Paradygmaty psychologii klinicznej (biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny).

Metody stosowane w psychologii klinicznej. Pojęcie diagnozy.

Norma w psychologii klinicznej i różne koncepcje normy. Wybrane klasyfikacje odchyleń od normy.

Psychopatologia rozwojowa – wybrane zagadnienia: całościowe zaburzenia rozwojowe, zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe,

Pojęcie trudności w uczeniu się, przyczyny, rodzaje i diagnoza

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, przyczyny i metody terapii dzieci nadpobudliwych

Psychologiczne aspekty rozwoju dziecka głuchego.

Zaburzenia odżywiania rozpowszechnienie obraz kliniczny, metody terapii.

Problem stresu i sposobów radzenia sobie z nim. Pojęcie odporności psychicznej.

Zachowania autodestrukcyjne, przyczyny, mechanizmy psychologiczne, obraz kliniczny.

Zaburzenia osobowości.

Tematyka ćwiczeń

Rola psychologa klinicznego, działy psychologii klinicznej, podstawy terminologii norma a patologia

Zaburzenia osobowości:

Wybrane zaburzenia nerwicowe

Psychozy o wczesnym początku

Programy terapeutyczne i rehabilitacyjne dla młodzieży z zaburzeniami psychicznymi

Uzależnienia behawioralne

Wpływu zaburzeń psychicznych na funkcjonowanie psychospołeczne młodzieży i młodych dorosłych

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 45

przygotowanie do zajęć, lektury - 30

przygotowanie się do egzaminu - 30

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów kierunków pedagogicznych z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii klinicznej, klasyfikacją zaburzeń rozwojowych, ich objawami, etiologią, psychologicznymi mechanizmami leżącymi u ich podłoża oraz metodami diagnozy i terapii.

Treści ogólne przedmiotu: Dotyczą zadań psychologii klinicznej, normy i patologii klinicznej, psychologicznej diagnozy zaburzeń psychicznych, ich klasyfikacji oraz promocji zdrowia i prewencji psychopatologii.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów kierunków pedagogicznych z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii klinicznej, klasyfikacją zaburzeń rozwojowych, ich objawami, etiologią, psychologicznymi mechanizmami leżącymi u ich podłoża oraz metodami diagnozy i terapii.

Treści ogólne przedmiotu: Dotyczą zadań psychologii klinicznej, normy i patologii klinicznej, psychologicznej diagnozy zaburzeń psychicznych, ich klasyfikacji oraz promocji zdrowia i prewencji psychopatologii.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.

Treści programowe:

Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.

Wymagania zaliczeniowe/egzaminacyjne: Uzyskanie poprawnej oceny z egzaminu pisemnego obejmującego materiał omówiony na wykładach i ćwiczeniach oraz zdobyty samodzielnie zgodnie ze wskazaniami przekazanymi podczas 1-szych zajęć organizacyjnych, aktywność na zajęciach, samodzielne przygotowanie i wygłoszenie referatu na wybrany temat.

Nakład pracy studenta:

godziny kontraktowe: wykład i ćwiczenia - 27

przygotowanie do zajęć, lektury - 35

przygotowanie się do egzaminu - 35

przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4.