"Educational Activism - How Can Resistance Change Schools?"

Sposób weryfikacji efektów uczenia się:

- ocena zadań indywidualnych (wybór przypadku do analizy; prezentacja przypadku i jego analiza), według wskazanych kryteriów;

- ocena zadań zespołowych (tworzenie "mapy" zjawiska, wypracowanie kluczowych kategorii analizy, tworzenie definicji zjawiska, prowadzenie dyskusji), na podstawie ustalonych celów poszczególnych zadań.

Cel konwersatorium ma charakter poznawczy - przedmiotem eksploracji jest stosunkowo nowe w Polsce zjawisko aktywizmu edukacyjnego. W trakcie zajęć uczestnicy/uczestniczki będą mieli okazję do stworzenia narzędzia jego analizy i zdefiniowania go w perspektywie istotnych dla pedagogiki kategorii teoretycznych (podmiotowość, emancypacja, empowerment, opór, transformacja). Praca analityczna będzie przebiegać na wybranych przykładach aktywizmu edukacyjnego.

Tematy:

1. Aktywizm - rozpoznanie pola znaczeniowego terminu; identyfikacja kluczowych kategorii analizy.

2. Aktywizm edukacyjny - wybór, prezentacja i analiza przykładów; rewizja pola znaczeniowego i listy kategorii.

3. Pojęcia pedagogiczne pomocne w rozumieniu aktywizmu edukacyjnego (lektury).

4. Tworzenie definicji aktywizmu edukacyjnego

Babicka-Wirkus A. (2019). Kultury oporu w szkole. Działania – motywacje – przestrzeń. Wolters-Kluwer.

Biesta B. (2013). Uczący się, Student, Mówiący – o znaczeniu nazywania tych, których nauczamy. Teraźniejszość - Człowiek - Edukacja, 63(3).

Czerepaniak-Walczak M. (2020). Iluzja upełnomocnienia jako środka emancypacji w edukacji i poprzez edukację. W: R. Włodarczyk, Utopia a edukacja, t. IV, ss. 127-142.

W ramach zajęć studentki/studenci realizują:

godziny kontaktowe: 12 godz.

przygotowanie prezentacji (w tym wyszukiwanie informacji, konsultacje z prowadzącą, analiza danych): 15 godz.

lektura: 15 godz.

Razem: 45 godz., co odpowiada 2 ECTS.