| Literatura: |
Literatura podstawowa:
Weisz, J. R., Kazdin, A. E. (2020). Metody w psychoterapii dzieci i młodzieży oparte na dowodach. Kraków: WUJ.
Kendall, P. (2010). Terapia dzieci i młodzieży. Procedury behawioralno-poznawcze. Kraków: WUJ.
Morrison, J., Flegel, K. (2018). Wywiad diagnostyczny z dziećmi i młodzieżą. Kraków: WUJ.
Gmitrowicz, A., Janas-Kozik, M. (2018). Zaburzenia psychiczne dzieci i młodzieży. Warszawa: Medical Tribune Polska.
Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk: GWP.
Kołakowski, A., Pisula, A. (2014). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot: GWP.
Landreth, G. L. (2016). Terapia zabawą. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Oster G., Gould P. (1999). Rysunek w psychoterapii, Gdańsk: GWP.
Stemplewska-Żakowicz, K., Krejtz, K. (2005). Wywiad psychologiczny. tom III, Warszawa: Wydawnictwo PTP/PTP.
Uzupełniająca:
Kazdin, A. E., Weisz, J. R. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków: WUJ.
Manassis, K. (2014). Opracowanie przypadku w terapii dzieci i młodzieży. . Kraków: WUJ.
Kendall, P., Hedtke, K. A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u dzieci. Podręcznik terapeuty, Gdańsk: GWP.
Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Praktyka.
Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Problemy pacjentów
Ambroziak, K., Kołakowski, A., Siwek, K. (2018). Depresja nastolatków. Gdańsk: GWP.
Kaduson, H., Schaefer, Ch. (2001). Zabawa w psychoterapii, Gdańsk: GWP.
Molicka, M. (2002). Bajkoterapia. O lękach dzieci i nowej metodzie terapii. Poznań: Media Rodzina.
|
| Efekty uczenia się: |
Wiedza studenta:
Potrafi scharakteryzować specyfikę pomocy psychologicznej udzielanej dzieciom i młodzieży.
Zna kolejne etapy pomocy psychologicznej skierowanej do dzieci i młodzieży.
Zna podstawowe techniki terapeutyczne stosowane w psychoterapii dzieci i młodzieży.
Zna zasady etyczne udzielania pomocy psychologicznej dzieciom i młodzieży
Umiejętności studenta:
Posiada na poziomie podstawowym umiejętności potrzebne do nawiązania kontaktu terapeutycznego z dzieckiem i jego rodzicami.
Potrafi określać czynniki zakłócające rozwój dzieci i młodzieży.
Potrafi zaplanować i dobrać formy pomocy psychologicznej w zależności od problemu dziecka.
Posiada umiejętności w zakresie obserwacji, kontaktu klinicznego z dzieckiem i jego rodzicami oraz takich technik terapeutycznych jak zabawa czy rysunek.
Kompetencje społeczne studenta:
Posiada świadomość specyfiki funkcjonowania dziecka na poszczególnych etapach rozwoju i potrafi z tej wiedzy skorzystać w kontakcie z dzieckiem i jego rodzicami.
Wrażliwy na ograniczenia i możliwości funkcjonowania emocjonalnego, poznawczego i społecznego dziecka na poszczególnych etapach rozwoju.
Jest wrażliwy na ochronę dobrostanu psychicznego i praw dzieci do poszanowania ich prywatności w procesie udzielanej pomocy psychologicznej
|
| Zakres tematów: |
1. Pomoc psychologiczna dzieciom i młodzieży – rys historyczny, specyfika zjawiska, formy pomocy, kontekst rozwojowy i rodzinny.
2. Diagnoza a terapia – opracowanie planu terapeutycznego. Proces diagnostyczny dzieci i młodzieży w kontekście rozwojowym. Elementy diagnozy różnicowej.
3. Podstawowe elementy procesu terapeutycznego. Metody terapii opartej na dowodach.
4. Terapia dzieci w ujęciu różnych szkół terapeutycznych - podejście behawioralno-poznawcze, humanistyczne, psychodynamiczne, systemowe i integracyjne.
5. Terapia zaburzeń internalizacyjnych i eksternalizacyjnych – przykłady zaburzeń.
6. Włączanie systemu rodzinnego w proces terapeutyczny. Dostępne formy terapeutyczne.
7. Problemy etyczne w pracy psychoterapeuty dzieci i młodzieży.
|
