Dyslalia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | SP-DYL |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Dyslalia |
Jednostka: | Instytut Wspomagania Rozwoju Człowieka i Edukacji |
Grupy: |
Obowiązkowe dla I roku stud. podyplomowych: logopedia |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
5.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Uzyskanie efektów kształcenia jest prowadzone w formie: 1. wykładu (25g.) - prezentacja multimedialna) połączony z omówieniem przypadków w postaci nagrań DVD; analiza prezentowanych przypadków dokonana wspólnie ze studentami , autorskie materiały pisemne przesyłane słuchaczom PSLog - prawa są zastrzeżone. 2. ćwiczeń (25g.) w formie hospitacji zajęć i zajęć próbnych słuchaczy, a w okresie pandemii zajęć zdalnych na podstawie nagrań DVD i materiałów opracowanych w Zakładzie Logopedii APS - prawa są zastrzeżone. |
Pełny opis: |
Wykład: 1. Wprowadzenie do terminologii dyslalii 2. Przyczyny i patomechanizmy zaburzeń artykulacyjnych 3. Objawy zaburzeń artykulacyjnych 4. Badanie i diagnoza logopedyczna u dzieci z zaburzeniami artykulacyjnymi 5. Metodyka ogólna pracy logopedycznej w przypadkach dyslalii : - Klasyfikacje metod logopedycznych w przypadkach - Etapy pracy logopedycznej w przypadkach dyslalii Ćwiczenia: Terapia logopedyczna w przypadku dyslalii (na podstawie nagrań DVD). Zajęcia logopedyczne jako jednostka metodyczna Metodyka szczegółowa w przypadkach dyslalii - Ćwiczenia wstępne (ćw. funkcji w obrębie narządu żucia, sprawności aparatu artykulacyjnego, oddechowe, fonacyjne, słuchowe), - ćwiczenia artykulacyjne - metody wywoływania głosek i ich utrwalania |
Literatura: |
Antos D., Demel G., Styczek I.(1978), Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy. WSiP, Warszawa. 2. Czaplewska E. (2012), Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji [w:] Czaplewska E., Milewski S. (red.) Diagnoza logopedyczna. GWP, Sopot. 3. Demel G.(1978 i następne wydania), Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola ,WSiP , Warszawa . 4. Emiluta - Rozya D. (2006), Dyslalia – w teorii logopedycznej i praktyce pedagogicznej. [w:] Bałachowicz J., Frycie S. (red.) Język – Literatura – Wychowanie. WSP TWP, Warszawa . 5. Emiluta - Rozya D. (1998), Na temat terminu „ dyslalia” [w:] Nowakowska - Kempna I. (red.), Logopedia jako nauka interdyscyplinarna - teoretyczna i stosowana, Wyd. UŚ , Katowice. 6. Emiluta-Rozya D. (2008), Modyfikacja form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya. [w:] Porayski-Pomsta J. (red.) Diagnoza i terapia w logopedii. Elipsa. Warszawa. 7. Emiluta-Rozya D. (2013), Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa (do egzaminu z dyslalii tylko s. 29-40). 8. Emiluta-Rozya D., Lipiec D. (w druku 2021) Zaburzenia artykulacji – przyczyny, symptomatologia, klasyfikacje oraz wskazówki do diagnozy logopedycznej [w] Domagała A. (red.) Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna. Harmonia Universalis 9. Emiluta-Rozya D. (2015), Uwagi do narzędzi mojego autorstwa i współautorstwa [w:] Wolańska E., Kurowska M. (red.) Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii. ELIPSA, Warszawa (tylko ss. 38-40 i 44-48). 10. Golanowska M., Kwasiborska J., Lipiec D., Sienniak A. , Emiluta – Rozya D. (2011), Wybrane zagadnienia logopedyczne. Część III. ś, ź, ć, dź. W: MULTIMEDIALNY PAKIET LOGOPEDYCZNY, Komlogo. 11. Kania J. T.(1982), Szkice logopedyczne ,WSiP, Warszawa (obowiązkowo ss.244-265, 279-290). 12. Karniewska H. (1999)Terapia zaburzeń artykulacyjnych, LOGOPEDIA NR 26. 13. Konopska L. (2006), Wymowa osób z wadą zgryzu. Uniwersytet Szczeciński, Szczecin. 14. Krajna E. (2008), 100-wyrazowy test artykulacyjny. Wydawnictwo Komlogo. 15. Lipiec D., Więcek-Poborczyk I. (2018) Normatywne i nienormatywne realizacje fonemu[r]we współczesnym języku polski, [w:] Śniatkowski S, Emiluta-Rozya D., Bieńkowska K.I. (red.) Norma i zaburzenia komunikacji językowej w kontekście edukacyjnym, Wyd. APS. 16. Lipiec D., Więcek-Poborczyk I. (w druku 2021) Nienormatywne dźwiękowe realizacje fonemów języka polskiego u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym [w:] Domagała A. (red.) Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna. Harmonia Universalis 17. Łyżyczka I. (1992), Metody korekcji wymowy u dzieci z rozszczepem podniebienia , SCHOLASTIKUS, Wyd. Linea , nr 3 - 4. 18. Ostapiuk B. (2013), Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego, [w:] Grabias S., Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wyd. UMCS. 19. Ostapiuk B. (2005), Logopedyczna ocena ruchomości języka, [w:] Młynarska M., Smereka T. (red.) Logopedia. teoria i praktyka. Agencja Wydawnicza a linea, Wrocław. 20. Ostapiuk B. (2002), Dziecięca artykulacja czy wada wymowy − między fizjologią a patologią. „Logopedia” t. 31, s. 95-156. 21. Ostapiuk B. (1997), Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego – propozycja terminów i klasyfikacji. „Audiofonologia”, t. 10, s. 117-136 22. Pluta-Wojciechowska D. (2013), Zaburzenia czynności prymarnych i artykulacji, Wyd. Ergo-Sum, Bytom. 23. Pluta-Wojciechowska D. (2013), Typologia dyslalii obwodowej, [w:] Grabias S., Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wyd. UMCS. 24. Pluta-Wojciechowska D. (2006)(2008), Zaburzenia mowy u dzieci z rozszczepem podniebienia. Badania – Teoria – Praktyka.Wyd. ATH, Bielsko – Biała. 25. Pluta – Wojciechowska D. (2011), Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej. Wydawnictwo Ergo –Sum. 26. Pluta-Wojciechowska D. (2011), Mowa dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. 27. Pluta-Wojciechowska D. (2017), Dyslalia obwodowa, Wyd. Ergo-Sum, Bytom. 28. Pluta-Wojciechowska D. (2019), Efektywność terapii dyslalii. Logopedyczno-lingwistyczna analiza wyników badań. Wyd. UŚ. Katowice. 28. Rocławski B. (1991), Słuch fonemowy i fonetyczny ,Wyd. UG, Gdańsk. 29. Rodak H.(1994), Terapia dziecka z wadą wymowy ,Wyd. UW, Warszawa. 30. Rodak H., Wójtowiczowa J.(1986), Metody terapii logopedycznej dzieci z dyslalią , PSLog UW Warszawa. 31. Sachajska E. (1981),Uczymy poprawnej wymowy , WSiP, Warszawa. 32. Sołtys-Chmielowicz A. (1999), Z doświadczeń własnych w pracy z dziećmi dyslalicznymi,LOGOPEDIA NR 26. 33. Sołtys-Chmielowicz A. (2000), Klasyfikacje wad wymowy, LOGOPEDIA TOM 28 34. Sołtys-Chmielowicz A. (2004), O niejasnościach i niespójnościach terminów nazywających wady wymowy, LOGOPEDIA TOM 33. 35. Sołtys-Chmielowicz A. (2008), Zaburzenia artykulacji. Teoria i praktyka, Impuls. 36. Styczek I. (1982), Logopedia , PWN , Warszawa , tylko rozdz.II , V !!! 37. Styczek I. (1982), Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego , WSiP, Warszawa. Literatura uzupełniająca: • Borsuk – Sorota E., Kruszewska A. (2013), Smaczne i zdrowe zabawy językowe. Warszawa • Emiluta - Rozya D. (1998), Diagnoza logopedyczna dzieci z wadami wymowy , [w:] Rola J.(red.) Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci , Wyd. WSPS (wydanie drugie zmienione), Warszawa • Galewska-Kustra M., Szwajkowscy E. i W.(2014), Wierszyki ćwiczące języki, czyli rymowanki logopedyczne dla dzieci. Nasza Księgarnia, Warszawa • Galewska-Kustra M.(2015), Z muchą na luzie ćwiczymy buzie, czyli zabawy logopedyczne dla dzieci • Galewska-Kustra M.(2015), Zeszytowy trening mowy. Nasza Księgarnia • Grabias S., (2015), Postępowanie logopedyczne. Standardy terapii [w:] Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, Wyd. UMCS • Kryteria diagnostyczne z DSM-5 (2013), edra URBAN&PARTNER • Kaczmarek L. (1955) , Kwestionariusz do ustalania zaburzeń mowy (dyslalii) u dzieci, PWN , Warszawa. • Ołtuszewski W. (1905), Szkic nauki o mowie i jej zboczeniach. Biblioteka lekarska. Warszawa • Ostapiuk B.,(2012), Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego – propozycja terminów i klasyfikacji [w:] Grabias S.Kurkowski Z.M. (red.)Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wyd. UMCS • Ostapiuk B.,(2015), Postępowanie logopedyczne u osób z dyslalią i ankyloglosją [w:] Grabias S., Panasiuk j., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, Wyd. UMCS • Pruszewicz A. (1992). Foniatria kliniczna, PWN • Stasiak J.,(2015),Postępowanie logopedyczne w przypadkach dyslalii [w:] Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, Wyd. UMCS • Toczyska B.(1992), Kama makaka ma ! (wprawki dykcyjne) , Wyd. UG Gdańsk. • Toczyska B. (1997), Sarabanda w chaszczach (ćwiczenia samogłosek), Wyd. Podkowa , Gdańsk • Wójtowiczowa J. (1991), Logopedyczny zbiór wyrazów, WSiP , Warszawa. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: - Zna i rozumie definicje terminu „dyslalia” podawane przez różnych autorów reprezentujących różne dyscypliny. - Zna różne objawowe i etiologiczne klasyfikacje zaburzeń artykulacyjnych. Zna zasady diagnostyki logopedycznej różnych rodzajów zaburzeń wymowy (dyslalii). Umiejętności: - Potrafi zauważyć i okreslać zaburzenia wymowy(dyslalię) według klasyfikacji objawowych. - Potrafi dobrać odpowiednie metody korekcji zaburzeń artykulacyjnych. - Potrafi zaprojektować zajęcia logopedyczne z dzieckiem z dyslalią. Kompetencje społeczne: - Jest gotów do podejmowania działań logopedycznych w środowisku społecznym: ma poczucie odpowiedzialności za uwagi o swoim podopiecznym kierowane do innych specjalistów, pedagogów oraz rodziców. - samodzielnego pogłębiania wiedzy logopedycznej. |
Metody i kryteria oceniania: |
Oceny aktywności Słuchaczy podczas zajęć dydaktycznych, oceny zaleconych przez wykładowców prac pisemnych, np. opracowanych konspektów zajęć logopedycznych z dzieckiem z dyslalią oceny zajęć próbnych prowadzonych z dzieckiem z dyslalią (jeżeli możliwa jest bezpośrednia realizacja zajęć w placówkach oświatowych) oraz przede wszystkim egzaminu ustnego na podstawie przekazanych zagadnień NAKŁAD PRACY STUDENTA FORMA AKTYWNOŚCI ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 50 Przygotowanie się do zajęć: lektura źródeł i materiałów z wykładów 30 Przygotowanie się do egzaminu 30 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji Zaplanowanie zajęć przeprowadzanych z dziećmi: przygotowanie konspektów zajęć własnych, samodzielne przygotowanie pomocy do zajęć, 30 Sumaryczna liczba punktów ECTS 5 |
Praktyki zawodowe: |
Praktyka wprowadzająca - diagnoza i korekcja wad wymowy Może być realizowana po zakończeniu wykładów i ćwiczeń oraz zdaniu egzaminu z przedmiotu Dyslalia. Praktyka obejmuje 50 godzin. W tym czasie słuchacz powinien odbyć: minimum 10 godz. hospitacji zajęć logopedycznych z dziećmi z wadami wymowy, przygotować konspekty wraz z pomocami dydaktycznymi (na co przeznacza się 20 godzin) i przeprowadzić (pod kontrolą logopedy) 20 godz. zajęć logopedycznych z dziećmi z dyslalią. Praktyka może być realizowana w wybranej przez słuchacza placówce (najczęściej w miejscu zamieszkania) lub w razie trudności ze zrealizowaniem praktyki w gabinetach współpracujących z APS. Miejscem praktyki są gabinety logopedyczne znajdujące się w przedszkolach lub w szkołach podstawowych lub poradniach (publicznych i niepublicznych). Należy udokumentować w dzienniczku 30 godzin praktyki (10 godzin hospitacji w formie sprawozdania i 20 godzin przeprowadzonych przez słuchacza zajęć w formie konspektów). |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 25 godzin
Wykład, 25 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Danuta Emiluta-Rozya | |
Prowadzący grup: | Danuta Emiluta-Rozya | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Treści przedmiotu, literatura i wymagania nie uległy zmianie. Słuchaczy kieruję do podstawowych informacji o przedmiocie (niezależnie od cyklu) Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest obecność na wszystkich zajęciach, przygotowanie konspektu zajęć dla jednego z dzieci obserwowanych na nagraniach, nagranie filmu z wywoływanie głoski r metodą fonetyczno-mechaniczną i poprawne wykonywanie ćwiczeń aparatu artykulacyjnego w trakcie ćwiczeń. Konspekty i filmy student przesyła pocztą w domenie aps.edu.pl lub w aplikacji MS Teams. |
|
Pełny opis: |
Treści programowe ćwiczeń: 1.Organizacja pracy logopedy w placówce oświatowej. 2.Zasady pracy logopedycznej z dzieckiem z dyslalią. 3.Praktyczna prezentacja sposobu prowadzenia badań logopedycznych w ramach diagnozowania dziecka z dyslalią. 4.Omówienie zasad konstruowania planu terapii dla dziecka z dyslalią na podstawie prezentowanych przypadków. 5.Metodyka postępowania logopedycznego w przypadku dyslalii: -ćwiczenia wstępne (ćwiczenia funkcji w obrębie narządu żucia, sprawności aparatu artykulacyjnego, oddechowe, fonacyjne, słuchowe); -ćwiczenia artykulacyjne na określonym materiale językowym; -szczegółowa metodyka wywoływania głosek. 6.Prezentacja i omawianie nagrań zajęć logopedycznych z dziećmi z dyslalią. 7.Prezentacja i omówienie zasad konstruowania konspektów zajęć logopedycznych z dzieckiem z dyslalią. |
|
Literatura: |
podana jest w sylabusie ogólnym (niezależnie od cyklu) |
|
Uwagi: |
Wykład realizowany jest zdalnie za pomocą Teams w zespole PSLog 19 wg przekazanego Słuchaczom rozkładu zajęć. Ćwiczenia są prowadzone zdalnie (Teams ) w 2 grupach. Ćwiczenia w wymiarze po 25 godzin dla każdej grupy. Członkowie zespołu dr Doroty Lipiec i zespołu mgr Agaty Mężyk zostali dodani do zespołów przez prowadzące - otrzymali powiadomienia poprzez aplikację Teams Egzamin odbędzie się w formie ustnej (Teams) według ustalonych ze Słuchaczami i podanych przez wykładowcę terminów. Zagadnienia do egzaminu zostały wysłane Słuchaczom przez wykładowcę na adresy w domenie APS (z wykorzystaniem USOS) |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2021/2022" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 25 godzin
Wykład, 25 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Danuta Emiluta-Rozya | |
Prowadzący grup: | Danuta Emiluta-Rozya, Dorota Lipiec, Agata Mężyk | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Uzyskanie efektów kształcenia jest prowadzone w formie: 1. wykładu (25g.) - prezentacja multimedialna połączona z ilustracją rodzajów dyslalii w postaci nagrań DVD, autorskie materiały pisemne przesyłane słuchaczom PSLog - prawa są zastrzeżone. 2. ćwiczeń (25g.) w formie stacjonarnej w APS lub zdalnej (Teams) na podstawie autorskich nagrań DVD połączonych ze szczegółowym omówieniem przypadków oraz materiałów opracowanych w Zakładzie Logopedii APS - prawa są zastrzeżone. Przedmiot kończy się egzaminem ustnym według zagadnień podanych przez wykładowcę |
|
Pełny opis: |
bez zmian (jak w sylabusie "niezależnie od cyklu") |
|
Literatura: |
Antos D., Demel G., Styczek I.(1978). Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy. WSiP, Warszawa. • Demel G.(1978 i następne wydania). Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola ,WSiP , Warszawa . • Emiluta - Rozya D. (2006). Dyslalia – w teorii logopedycznej i praktyce pedagogicznej. [w:] Bałachowicz J., Frycie S. (red.) Język – Literatura – Wychowanie. WSP TWP, Warszawa . • Emiluta-Rozya D. (2013). Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa (do egzaminu z dyslalii tylko s. 29-40). • Emiluta-Rozya D., Lipiec D. (2021). Zaburzenia artykulacji – przyczyny, symptomatologia, klasyfikacje oraz wskazówki do diagnozy logopedycznej [w] Domagała A. (red.) Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna. Harmonia Universalis • Emiluta-Rozya D. (2015). Uwagi do narzędzi mojego autorstwa i współautorstwa [w:] Wolańska E., Kurowska M. (red.) Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii. ELIPSA, Warszawa (tylko ss. 38-40 i 44-48). • Golanowska M., Kwasiborska J., Lipiec D., Sienniak A. , Emiluta – Rozya D. (2011). Wybrane zagadnienia logopedyczne. Część III. ś, ź, ć, dź. W: MULTIMEDIALNY PAKIET LOGOPEDYCZNY, Komlogo. • Kania J. T.(1982). Szkice logopedyczne ,WSiP, Warszawa (obowiązkowo ss.244-265, 279-290). • Konopska L. (2006). Wymowa osób z wadą zgryzu. Uniwersytet Szczeciński, Szczecin. • Krajna E. (2008). 100-wyrazowy test artykulacyjny. Wydawnictwo Komlogo. • Lipiec D., Więcek-Poborczyk I. (2018). Normatywne i nienormatywne realizacje fonemu[r]we współczesnym języku polski, [w:] Śniatkowski S, Emiluta-Rozya D., Bieńkowska K.I. (red.) Norma i zaburzenia komunikacji językowej w kontekście edukacyjnym, Wyd. APS. • Lipiec D., Więcek-Poborczyk I. (2021). Nienormatywne dźwiękowe realizacje fonemów języka polskiego u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym [w:] Domagała A. (red.) Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna. Harmonia Universalis • Łyżyczka I. (1992). Metody korekcji wymowy u dzieci z rozszczepem podniebienia , SCHOLASTIKUS, Wyd. Linea , nr 3 - 4. • Ostapiuk B. (2013). Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego, [w:] Grabias S., Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wyd. UMCS. • Ostapiuk B. (2005). Logopedyczna ocena ruchomości języka, [w:] Młynarska M., Smereka T. (red.) Logopedia. teoria i praktyka. Agencja Wydawnicza a linea, Wrocław. • Ostapiuk B. (2002). Dziecięca artykulacja czy wada wymowy − między fizjologią a patologią. „Logopedia” t. 31, s. 95-156. • Ostapiuk B. (1997). Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego – propozycja terminów i klasyfikacji. „Audiofonologia”, t. 10, s. 117-136 • Pluta-Wojciechowska D. (2013). Zaburzenia czynności prymarnych i artykulacji, Wyd. Ergo-Sum, Bytom. • Pluta-Wojciechowska D. (2013). Typologia dyslalii obwodowej, [w:] Grabias S., Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wyd. UMCS. • Pluta-Wojciechowska D. (2006)(2008). Zaburzenia mowy u dzieci z rozszczepem podniebienia. Badania – Teoria – Praktyka.Wyd. ATH, Bielsko – Biała. • Pluta – Wojciechowska D. (2011). Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej. Wydawnictwo Ergo –Sum. • Pluta-Wojciechowska D. (2011). Mowa dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. • Pluta-Wojciechowska D. (2017). Dyslalia obwodowa, Wyd. Ergo-Sum, Bytom. • Rocławski B. (1991 i inne wydania). Słuch fonemowy i fonetyczny ,Wyd. UG, Gdańsk. • Sołtys-Chmielowicz A. (1999). Z doświadczeń własnych w pracy z dziećmi dyslalicznymi,LOGOPEDIA NR 26. • Sołtys-Chmielowicz A. (2000). Klasyfikacje wad wymowy, LOGOPEDIA TOM 28 • Sołtys-Chmielowicz A. (2004). O niejasnościach i niespójnościach terminów nazywających wady wymowy, LOGOPEDIA TOM 33. • Sołtys-Chmielowicz A. (2008). Zaburzenia artykulacji. Teoria i praktyka, Impuls. • Styczek I. (1982). Logopedia , PWN , Warszawa , tylko rozdz. II , V !!! • Styczek I. (1982). Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego , WSiP, Warszawa. • Więcek-Poborczyk I., Lipiec D., Mężyk A. (2021). Faza ustna połykania u dzieci w wieku przedszkolnym – perspektywa logopedyczna. Wyd. APS, Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA • Borsuk–Sorota E., Kruszewska A. (2013). Smaczne i zdrowe zabawy językowe. Warszawa • Czaplewska E. (2012), Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji [w:] Czaplewska E., Milewski S. (red.) Diagnoza logopedyczna. GWP, Sopot. • Emiluta-Rozya D. (1998), Na temat terminu „ dyslalia” [w:] Nowakowska - Kempna I. (red.), Logopedia jako nauka interdyscyplinarna - teoretyczna i stosowana, Wyd. UŚ , Katowice. • Galewska-Kustra M., Szwajkowscy E. i W.(2014). Wierszyki ćwiczące języki, czyli rymowanki logopedyczne dla dzieci. Nasza Księgarnia, Warszawa • Galewska-Kustra M.(2015). Z muchą na luzie ćwiczymy buzie, czyli zabawy logopedyczne dla dzieci • Galewska-Kustra M.(2015). Zeszytowy trening mowy. Nasza Księgarnia • Grabias S., (2015). Postępowanie logopedyczne. Standardy terapii [w:] Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, Wyd. UMCS • Kryteria diagnostyczne z DSM-5 (2013). edra URBAN&PARTNER • Kaczmarek L. (1955). Kwestionariusz do ustalania zaburzeń mowy (dyslalii) u dzieci, PWN , Warszawa. • Karniewska H. (1999).Terapia zaburzeń artykulacyjnych, LOGOPEDIA NR 26. • Ołtuszewski W. (1905). Szkic nauki o mowie i jej zboczeniach. Biblioteka lekarska. Warszawa • Ostapiuk B.,(2012), Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego – propozycja terminów i klasyfikacji [w:] Grabias S.Kurkowski Z.M. (red.)Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wyd. UMCS • Ostapiuk B.,(2015). Postępowanie logopedyczne u osób z dyslalią i ankyloglosją [w:] Grabias S., Panasiuk j., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, Wyd. UMCS • Pruszewicz A. Obrębowski A. (2019). Zarys foniatrii klinicznej, Wyd. UM Poznań. • Rodak H.(1994). Terapia dziecka z wadą wymowy ,Wyd. UW, Warszawa. • Rodak H., Wójtowiczowa J.(1986). Metody terapii logopedycznej dzieci z dyslalią , PSLog UW Warszawa. • Sachajska E. (1981). Uczymy poprawnej wymowy , WSiP, Warszawa. • Stasiak J. (2015). Postępowanie logopedyczne w przypadkach dyslalii [w:] Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, Wyd. UMCS • Toczyska B.(1992). Kama makaka ma ! (wprawki dykcyjne) , Wyd. UG Gdańsk. • Toczyska B. (1997). Sarabanda w chaszczach (ćwiczenia samogłosek), Wyd. Podkowa , Gdańsk • Wójtowiczowa J. (1991). Logopedyczny zbiór wyrazów, WSiP , Warszawa. |
|
Uwagi: |
Oceny aktywności Słuchaczy podczas zajęć dydaktycznych, oceny zaleconych przez wykładowców prac pisemnych, np. opracowanych konspektów zajęć logopedycznych z dzieckiem z dyslalią oceny zajęć próbnych prowadzonych z dzieckiem z dyslalią (jeżeli możliwa jest bezpośrednia realizacja zajęć w placówce przedszkolnej) - w r. akad. 2021/22 zadanie to nie będzie realizowane z powodu pandemii (dyrektorzy odmówili przyjęcia podgrup słuchaczy w placówkach oświatowych) oraz przede wszystkim egzaminu ustnego na podstawie przekazanych zagadnień NAKŁAD PRACY STUDENTA FORMA AKTYWNOŚCI ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 50 Przygotowanie się do zajęć: lektura źródeł i materiałów z wykładów 30 Przygotowanie się do egzaminu 30 Zaplanowanie zajęć przeprowadzanych z dziećmi: przygotowanie konspektów zajęć własnych i nagranie DVD wg instrukcji podczas ćwiczeń 30 Sumaryczna liczba punktów ECTS 5 |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.