Drukuj sylabusKierunki pedagogiki współczesnej
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | PC-5F-KPE |
| Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Kierunki pedagogiki współczesnej |
| Jednostka: | Instytut Pedagogiki Specjalnej |
| Grupy: | |
| Strona przedmiotu: | https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3ac77d1b19518d4c31b8f7b9c8f7ccda70%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=922b4283-7cd0-4835-9a4f-0e8649d2d31d&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 |
| Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
5.00
(w zależności od programu)
|
| Język prowadzenia: | polski |
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
| Pełny opis: |
Zajęcia obejmują następujące treści programowe: Różnicowanie się pedagogiki i sposoby jej uprawiania: różnicowanie się teoretyczne pedagogiki na początku XX w.; rozróżnienie pedagogiki i pedagogii; relacja pomiędzy teorią i praktyką; sposoby uprawiania pedagogiki: pedagogika teoretyczna, stosowana (prakseologiczna), normatywna; podstawowe paradygmaty pedagogiki współczesnej: analityczno-empiryczny, humanistyczno-filozoficzny, krytyczny; kategorie metodologiczne: opis, rozumienie, wyjaśnianie, interpretacja krytyczna; przyjęta „mapa” współczesnych kierunków pedagogicznych. Pedagogika analityczno-empiryczna: pozytywistyczny wzorzec nauki; powstanie pedagogiki eksperymentalnej i jej przedstawiciele (E. Meumann), powstanie behawioryzmu i jego przedstawiciele (J.B. Watson, B. Skinner); warunkowanie klasyczne i instrumentalne jako formy nauczania i ich znaczenie pedagogiczne; teorie curricularne jako uzupełnienie dotychczasowej dydaktyki - projektowanie przebiegu i operacjonalizacja celów kształcenia (S.B. Bloom, J.S. Brunner); nauczanie programowane; psychologia uczenia się i nauczania (Ch. Galloway); próba odróżnienia: pedagogika filozoficzna i pedagogika praktyczna a empiryczna nauka o wychowaniu (W. Berzinka); metodologiczne konsekwencje pedagogiki analityczno-empirycznej; przykłady badań. Pedagogika kultury jako pedagogika humanistyczna: powstanie pedagogiki kultury i jej przedstawiciele: W. Dilthey, W. Flitner, Th. Litt, H. Nohl, E. Spranger, O.-F. Bollnow, E. Weniger, B. Nawroczyński, S. Hessen; pedagogika kultury jako pedagogika ludzkiej duchowości; nauki przyrodnicze a nauki humanistyczne (antynaturalistyczne uprawomocnienie pedagogiki); rozumienie jako kategoria metodologiczna i egzystencjalno-edukacyjna; wychowanie jako przyswajanie kulturowo danych sensów i wartości; charakterystyka wytworów (dóbr) kulturowych; implikacje dla dydaktyki szkolnej; krytyka pedagogiki kultury. Pedagogika hermeneutyczna i hermeneutyka pedagogiczna: pojęcie hermeneutyki i jej klasycy (F. Schleiermacher, W. Dilthey, M. Heidegger, H.-G. Gadamer, P. Ricoeur); hermeneutyka a problem metody; hermeneutyczna reinterpretacja pedagogiki kultury; przejście od pedagogiki hermeneutycznej do hermeneutyki pedagogicznej; hermeneutyka pedagogiczna jako koncepcja teorii edukacji i jako koncepcja metodologii badań pedagogicznych. Pedagogika fenomenologiczna i fenomenologia pedagogiczna: pojęcie fenomenologii i jej charakterystyka filozoficzna (E. Husserl, M. Heidegger, R. Otto, R. Ingarden, H. Schmitz); metoda postępowania fenomenologicznego; fenomenologia w badaniach humanistycznych i społecznych (A. Schütz, Th. Luckmann, P. Berger); fenomenologiczny opis wychowania; pedagogika fenomenologiczna i jej implikacje metodologiczne (O.F. Bollnow, M.J. Langeveld, W. Lippitz). Pedagogika egzystencjalno-dialogiczna: filozoficzna charakterystyka egzystencjalizmu (m.in. S. Kierkegaard, M. Heidegger, A. Camus, J.P. Sartre); egzystencjalizm a myślenie o wychowaniu (O.F. Bollnow); dialogiczne „poszerzenie” egzystencjalizmu: filozofia dialogu (m.in. M. Buber, E. Grisebach, E. Levinas, J. Tischner); dialog jako podstawowa relacja wychowawcza; wychowanie jako urzeczywistnianie człowieczeństwa (J. Tarnowski); implikacje dla dydaktyki szkolnej (C. van Morris). Pedagogika personalistyczna: pedagogika personalistyczna a egzystencjalno-dialogiczna; filozoficzna charakterystyka personalizmu (R. Guardini, J. Maritain); filozofia osoby: podstawy tomistyczne (M. Gogacz) i inspiracje dialogiczne (T. Gadacz); filozofia personalistyczna a myślenie o wychowaniu; wychowanie jako urzeczywistnianie osoby ludzkiej; implikacje dla dydaktyki szkolnej (F. Adamski, S. Kunowski, M. Nowak). Pedagogika pajdocentryczna: powstanie nurtu Nowego Wychowania i jego przedstawiciele; cechy charakterystyczne: odnowa szkoły, pajdocentryzm, aktywizm poznawczy, krytyka herbartyzmu, uznanie znaczenia pedagogiki eksperymentalnej; główne propozycje dydaktyczne; analiza wybranych koncepcji (C. Freinet, M. Montessori, R. Steiner, J. Korczak); rozwój tzw. szkolnictwa i edukacji alternatywnej; pedagogika pajdocentryczna jako pedagogika antyautorytarna; próby radykalizacji pedagogiki pajdocentrycznej - antypedagogika i jej krytyka Pedagogika pragmatyzmu i neopragmatyzmu: powstanie pragmatyzmu i jego przedstawiciele; pragmatyzm i progresywizm; podstawowe kategorie pragmatycznej koncepcji wychowania i nauczania na przykładzie pedagogiki J. Deweya; krytyka stopni formalnych; szkoła a życie społeczne; edukacja jako proces rekonstrukcji doświadczeń; neopragmatyzm R. Rorty’ego; neopragmatyzm a hermeneutyka i teoria krytyczna. Pedagogika krytyczna: neomarksistowskie korzenie teorii krytycznej; teoria krytyczna a teoria tradycyjna (M. Horkheimer); krytyka neutralnego charakteru teorii społecznej; recepcja teorii krytycznej w pedagogice; krytyka edukacji jako miejsca „przemocy symbolicznej” i „kolonizacji” (P. Bourdieu); krytyka autorytaryzmu i osobowości autorytarnej (Th. Adorno); koncepcja ukrytego programu szkoły; postulat edukacji zaangażowanej na rzecz pluralistycznego, upodmiotowionego i demokratycznego społeczeństwa; zagadnienie marginalizacji i wykluczania społecznego; koncepcja wspólnoty i działań komunikacyjnych (J. Habermas); edukacja jako uzdolnienie do włączenia się w proces komunikacji społecznej; problem „wymazywania różnic” (H.P. Giroux, P. McLaren); współczesna pedagogika krytyczna a pedagogika hermeneutyczna, pedagogika neopragmatyzmu i pedagogika postmodernistyczna; pedagogika krytyczna jako paradygmat badawczy w pedagogice; badania w Polsce. Pedagogika międzykulturowa: przesłanki teoretyczne – filozofia (neo)pragmatyzmu, teoria krytyczna, filozofia dialogu; przesłanki społeczne – migracja, odkrywanie wielokulturowości; od pedagogiki dla cudzoziemców do pedagogiki międzykulturowej (przykład Niemiec); cele edukacji międzykulturowej; charakterystyka współczesnej pedagogiki międzykulturowej; ideologiczne uwarunkowania koncepcji edukacji międzykulturowej; krytyka pedagogiki międzykulturowej; próby redefinicji zadań edukacji międzykulturowej. Pedagogika konstruktywistyczna i teoria systemów: podstawowe wyznaczniki teorii systemów i konstruktywizmu; recepcja teorii systemów i konstruktywizmu w pedagogice. |
| Efekty uczenia się: |
Wiedza Zna kierunki rozwoju współczesnej pedagogiki. Umiejętności Potrafi identyfikować i interpretować złożone zjawiska i problemy wychowawcze ukazując ich powiązania z różnymi obszarami pedagogiki, pedagogiki specjalnej i innych nauk społecznych oraz humanistycznych i medycznych. Potrafi analizować własne działania pedagogiczne, dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze, wskazywać obszary wymagające modyfikacji, eksperymentowania i wdrażania działań innowacyjnych; samodzielnie planować i realizować program własnego rozwoju osobowego i zawodowego a także inspirować uczestników procesów pedagogicznych do planowania i realizowania własnego rozwoju i uczenia się przez całe życie. Kompetencje społeczne Jest gotów do krytycznej oceny wiedzy i umiejętności własnych, kreatywnego korzystania z wiedzy naukowej w rozwiązywaniu pedagogicznych problemów poznawczych i praktycznych, zasięgania opinii innych nauczycieli i ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązywaniem tych problemów. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)
| Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
 
PN WT CW
CW
CW
ŚR CW
CW
WYK
CW
CW
CZ CW
CW
PT |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Bogusław Milerski | |
| Prowadzący grup: | Sylwia Jaronowska, Bogusław Milerski, Elżbieta Strutyńska-Laskus, Agnieszka Zamarian | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Egzamin | |
| Skrócony opis: |
Opis sposobów pomiaru efektów kształcenia Wiedza Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena wiedzy na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie testu wielokrotnego wyboru. Umiejętności Ocena umiejętności na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena umiejętności na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Kompetencje społeczne Ocena kompetencji na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. |
|
| Pełny opis: |
Opis treści programowych Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne korzenie i źródła inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej. Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej. Pedagogika pozytywistyczna (założenia filozofii pozytywistycznej, socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych: socjologizm, psychologizm, pedagogizm). Pedagogika kultury (założenia i postacie; kategoria kultury i jej eksplikacje dla procesów wychowawczo-edukacyjnych). Pedagogika fenomenologiczna (źródła pedagogicznych recepcji fenomenologii, podstawowe kategorie filozofii fenomenologicznej oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki). Pedagogika personalistyczna (różne odsłony myśli personalistycznej, podstawowe kategorie personalizmu, pryncypia i akcenty personalistycznej praktyki pedagogicznej). Pedagogika egzystencjalna (podstawowe założenia, kategorie egzystencjalizmu – wolność, odpowiedzialność, tragizm; teoretyczne i praktyczne aplikacje pedagogiczne), pedagogika dialogu (idee filozofii dialogu, postacie i przejawy pedagogiki zorientowanej dialogicznie). Pedagogika hermeneutyczna (kategorie przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania). Pedagogika krytyczna (teoria krytyczna i jej implikacje pedagogiczne; problem społecznych uprawomocnień, ich kryzysu i rozpadu). Pedagogika emancypacyjna (podstawowe założenia i twierdzenia; problem równouprawnienia oraz ukrytych form społecznej dyskryminacji). Pedagogika postmodernistyczna (sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie, założenia i pedagogiczne aplikacje teorii ponowoczesnej). |
|
| Literatura: |
Obowiązkowa Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003. Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990. Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004. Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990. Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988. Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003. Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997. Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005. Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003. Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990. Wokół rozumienia, wybór G. Sowiński, Kraków 1993. Zasoby elektroniczne w kształceniu zdalnym - R. Kwaśnica, Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://opub.dsw.edu.pl/bitstream/11479/198/8/Dyskurs_edukacyjny_po_inwazji_rozumu_instrumentalnego.pdf - M. Nowak-Dziemianowicz, Oblicza edukacji. Między pozorami a refleksyjną zmianą, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://core.ac.uk/download/pdf/51278987.pdf - J. Gara, Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego - implementacje (część druga), „Forum Pedagogiczne” 2019 nr. 2/1, s. 175-192. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2019_2_13 - J. Gara, Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna, „Horyzonty Wychowania". Współczesne dyskursy edukacyjne, 2018 tom 17, nr. 41, s. 75-96. https://horyzonty.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1450/1477 - J. Gara, Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu, „Przegląd Pedagogiczny” 2018, nr. 2, s. 120-147. https://przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl/archive/article/90/1/article.pdf 75.- J. Gara, Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji, „Forum Pedagogiczne” 2017 nr. 2, s. 145-167. http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2017_2_11 - J. Gara, Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta, „Przegląd Pedagogiczny” 2012, nr 2, s. 22-32. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.desklight-dca12eb8-204e-4f63-8ab2-afa3ac92b634 Uzupełniająca Benner D., Pedagogika ogólna. Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systematycznym i historyczno-problemowym, Warszawa 2015. Bogaj A., Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością, Warszawa 2000. Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992. Chmaj L., Kierunki i prądy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1938. Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993. Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004. Gara J., Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania, Warszawa 2009. Gara J., Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Kraków 2008. Krüger H.-H., Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, Gdańsk 2005. Nieobecne dyskursy część III, red. Z. Kwieciński, Toruń 1993. Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, red. S. Palka, Kraków 1998. Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991. Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994. Sawicki A., Hermeneutyka pedagogiczna, Warszawa 1996. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2001. Tarnowski J., Jak wychowywać?, Warszawa 1993. |
|
| Uwagi: |
Opis metod kształcenia Wykład - link do Zespołu w Teams: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a9fe3bb97902c408b8cd0a3e902b4094a%40thread.tacv2/conversations?groupId=a23c72ba-e3d7-4257-b13a-1bc5b6a67dcc&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 Ćwiczenia - link do Zespołu w Teams: IIZM/PC1: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a5392bc1818e94398922fa9f0247181e2%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=1a0d3a6c-e207-4421-928f-3fb2a106fc1c&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 IIZM/PC2:https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a4a443267f85e4d5c9509255302a6833c%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=3d42c44e-8419-4537-b0f3-ea056d7b0da7&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 IIZM/PC3: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a6536678cf736455384f1c6624db52f22%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=8a642430-9481-40bd-a0bc-49360bf76209&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), e-learning, metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów”. Nakład pracy Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 12+12 Przygotowanie się do zajęć, lektury 36 Przygotowanie się do egzaminu 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3 |
|
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2020/2021" (zakończony)
| Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
PN WT ŚR CZ PT WYK
SO CW
CW
CW
N CW
CW
CW
|
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 12 godzin
Wykład, 12 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Jarosław Gara | |
| Prowadzący grup: | Jarosław Gara, Agnieszka Zamarian | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Egzamin | |
| Skrócony opis: |
Opis sposobów pomiaru efektów kształcenia Wiedza Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena wiedzy na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie testu wielokrotnego wyboru. Umiejętności Ocena umiejętności na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena umiejętności na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Kompetencje społeczne Ocena kompetencji na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. |
|
| Pełny opis: |
Opis treści programowych Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne korzenie i źródła inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej. Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej. Pedagogika pozytywistyczna (założenia filozofii pozytywistycznej, socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych: socjologizm, psychologizm, pedagogizm). Pedagogika kultury (założenia i postacie; kategoria kultury i jej eksplikacje dla procesów wychowawczo-edukacyjnych). Pedagogika fenomenologiczna (źródła pedagogicznych recepcji fenomenologii, podstawowe kategorie filozofii fenomenologicznej oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki). Pedagogika personalistyczna (różne odsłony myśli personalistycznej, podstawowe kategorie personalizmu, pryncypia i akcenty personalistycznej praktyki pedagogicznej). Pedagogika egzystencjalna (podstawowe założenia, kategorie egzystencjalizmu – wolność, odpowiedzialność, tragizm; teoretyczne i praktyczne aplikacje pedagogiczne), pedagogika dialogu (idee filozofii dialogu, postacie i przejawy pedagogiki zorientowanej dialogicznie). Pedagogika hermeneutyczna (kategorie przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania). Pedagogika krytyczna (teoria krytyczna i jej implikacje pedagogiczne; problem społecznych uprawomocnień, ich kryzysu i rozpadu). Pedagogika emancypacyjna (podstawowe założenia i twierdzenia; problem równouprawnienia oraz ukrytych form społecznej dyskryminacji). Pedagogika postmodernistyczna (sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie, założenia i pedagogiczne aplikacje teorii ponowoczesnej). |
|
| Literatura: |
Obowiązkowa Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003. Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990. Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004. Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990. Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988. Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003. Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997. Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005. Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003. Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990. Wokół rozumienia, wybór G. Sowiński, Kraków 1993. Zasoby elektroniczne w kształceniu zdalnym - R. Kwaśnica, Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://opub.dsw.edu.pl/bitstream/11479/198/8/Dyskurs_edukacyjny_po_inwazji_rozumu_instrumentalnego.pdf - M. Nowak-Dziemianowicz, Oblicza edukacji. Między pozorami a refleksyjną zmianą, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://core.ac.uk/download/pdf/51278987.pdf - J. Gara, Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego - implementacje (część druga), „Forum Pedagogiczne” 2019 nr. 2/1, s. 175-192. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2019_2_13 - J. Gara, Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna, „Horyzonty Wychowania". Współczesne dyskursy edukacyjne, 2018 tom 17, nr. 41, s. 75-96. https://horyzonty.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1450/1477 - J. Gara, Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu, „Przegląd Pedagogiczny” 2018, nr. 2, s. 120-147. https://przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl/archive/article/90/1/article.pdf 75.- J. Gara, Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji, „Forum Pedagogiczne” 2017 nr. 2, s. 145-167. http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2017_2_11 - J. Gara, Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta, „Przegląd Pedagogiczny” 2012, nr 2, s. 22-32. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.desklight-dca12eb8-204e-4f63-8ab2-afa3ac92b634 Uzupełniająca Benner D., Pedagogika ogólna. Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systematycznym i historyczno-problemowym, Warszawa 2015. Bogaj A., Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością, Warszawa 2000. Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992. Chmaj L., Kierunki i prądy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1938. Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993. Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004. Gara J., Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania, Warszawa 2009. Gara J., Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Kraków 2008. Krüger H.-H., Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, Gdańsk 2005. Nieobecne dyskursy część III, red. Z. Kwieciński, Toruń 1993. Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, red. S. Palka, Kraków 1998. Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991. Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994. Sawicki A., Hermeneutyka pedagogiczna, Warszawa 1996. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2001. Tarnowski J., Jak wychowywać?, Warszawa 1993. |
|
| Uwagi: |
Opis metod kształcenia Wykład - link do Zespołu w Teams: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a9fe3bb97902c408b8cd0a3e902b4094a%40thread.tacv2/conversations?groupId=a23c72ba-e3d7-4257-b13a-1bc5b6a67dcc&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 Egzamin: studenci za pośrednictwem usos otrzymują na skrzynki mailowe link do testu egzaminacyjnego w aplikacji Forms wraz z instrukcją uczestnictwa w egzaminie. Termin uzgadniany jest w porozumieniu ze studentami z 30 dniowym wyprzedzeniem. Ćwiczenia - link do Zespołu w Teams: IIZM/PC1: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a5392bc1818e94398922fa9f0247181e2%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=1a0d3a6c-e207-4421-928f-3fb2a106fc1c&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 IIZM/PC2:https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a4a443267f85e4d5c9509255302a6833c%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=3d42c44e-8419-4537-b0f3-ea056d7b0da7&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 IIZM/PC3: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a6536678cf736455384f1c6624db52f22%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=8a642430-9481-40bd-a0bc-49360bf76209&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), e-learning, metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów”. Nakład pracy Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 12+12 Przygotowanie się do zajęć, lektury 36 Przygotowanie się do egzaminu 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3 |
|
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/2022" (zakończony)
| Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
PN WT CW
CW
CW
CW
CW
ŚR CW
CW
CZ PT WYK
CW
|
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Jarosław Gara | |
| Prowadzący grup: | Jarosław Gara, Sylwia Jaronowska, Natalia Rapa, Edyta Zawadzka | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Egzamin | |
| Skrócony opis: |
Opis sposobów pomiaru efektów kształcenia Wiedza Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena wiedzy na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie testu wielokrotnego wyboru. Umiejętności Ocena umiejętności na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena umiejętności na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Kompetencje społeczne Ocena kompetencji na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. |
|
| Pełny opis: |
Opis treści programowych Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne źródła i przesłanki inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej. Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej. Pedagogika pozytywistyczna. Socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych. Podstawowe założenia i przesłanki pedagogiki analityczno-empirycznej podejście eksperymentalne; behawioralne wzorce myślenia i działania (warunkowanie klasyczne i instrumentalne w wychowaniu i kształceniu). Pedagogika kultury. Kategoria kultury i jej eksplikacje na rzecz procesów wychowawczo-edukacyjnych; humanistyczny wymiar pedagogiki kultury; odmienność uprawomocnień nauk przyrodniczych i nauk humanistycznych; kategorie duchowości ludzkiej oraz świata ducha jako metodologiczne podstawy wiedzy humanistycznej; wychowanie jako internalizacja wytworów i wartości kulturowych. Pedagogika fenomenologiczna. Pedagogiczne recepcje fenomenologii; podstawowe pojęcia fenomenologii (fenomen, istota rzeczy, kategorialne stany rzeczy, świat życia codziennego) oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki. Fenomenologia jako metoda postępowania badawczego; wybrane fenomeny wychowania i kształcenia. Pedagogika personalistyczna. Postacie myśli personalistycznej, pryncypia personalistycznej praktyki pedagogicznej; personalizm jako afirmacja osobowego wymiaru istnienia; kategorie osoby, wartości, wspólnoty; wychowanie i kształcenie jako urzeczywistnianie człowieczeństwa i wychowanie do wartości. Pedagogika egzystencjalna. Egzystencjalizm jako zjawisko kulturowe; egzystencjalne sposoby problematyzowania ludzkiego życia i jego rozwoju; podstawowe kategorie: jednostkowość, sytuacyjność, autokreacja, wybór; wychowanie i kształcenie jako inicjowanie samo-stwarzania na drodze urzeczywistniania własnego indywiduum oraz niepowtarzalnego miejsca w świecie. Pedagogika dialogu. Dowartościowanie intersubiektywnej przestrzeni „Pomiędzy” i otwarcie na drugiego człowieka; podstawowe kategorie: relacja, mowa, spotkanie, inność; wychowanie i kształcenie jako uobecnienie (siebie samego) i pedagogiczne obejmowanie troską na drodze urzeczywistniania samego siebie w relacji do drugiego człowieka. Pedagogika hermeneutyczna. Kategorie: przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania zorientowane hermeneutycznie; hermeneutyka jako metoda postępowania badawczego; wychowanie i kształcenie jako samowychowanie i samokształcenie oraz problematyzowanie tego, co znane i nieznane, oswojone i inne. Pedagogika emancypacyjna. Podstawowe założenia i twierdzenia; kulturowe wytwarzanie różnicy rodzajowej; wychowanie i kształcenie jako reprodukowanie ukrytych wzorców nierówności; problem równouprawnienia oraz ukrytych form społecznej dyskryminacji. Założenia i przesłanki pedagogiki krytycznej. Krytyka fabrykowania uprawomocnień i ukrytych form autorytaryzmu; podstawowe kategorie: „przemoc symboliczna”; „kolonizacja”; ukryty „program szkoły”; „racjonalność instrumentalna i komunikacyjna”. idea descholaryzacji społeczeństwa. Pedagogika postmodernistyczna. Sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie: rozpad wielkich narracji, kultura instant, kultura zainscenizowanej różnicy; kategoria płynności: płynne czasy, płynny lęk; płynne ryzyko; pedagogiczne postacie i aplikacje teorii ponowoczesnej. |
|
| Literatura: |
Obowiązkowa Berner H., Współczesne kierunki pedagogiczne, w: Pedagogika, t. 1: Podstawy nauk o wychowaniu, red. B. Śliwerski, Gdańsk 2006. Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990. Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003. Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997. Kron F. W., Pedagogika. Kluczowe zagadnienia, tłum. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2012. Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003. Wołoszyn S., Nauki o wychowaniu w Polsce w XX wieku, Kielce 1998. Zasoby elektroniczne - R. Kwaśnica, Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://opub.dsw.edu.pl/bitstream/11479/198/8/Dyskurs_edukacyjny_po_inwazji_rozumu_instrumentalnego.pdf - M. Nowak-Dziemianowicz, Oblicza edukacji. Między pozorami a refleksyjną zmianą, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://core.ac.uk/download/pdf/51278987.pdf - J. Gara, Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego - implementacje (część druga), „Forum Pedagogiczne” 2019 nr. 2/1, s. 175-192. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2019_2_13 - J. Gara, Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna, „Horyzonty Wychowania". Współczesne dyskursy edukacyjne, 2018 tom 17, nr. 41, s. 75-96. https://horyzonty.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1450/1477 - J. Gara, Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu, „Przegląd Pedagogiczny” 2018, nr. 2, s. 120-147. https://przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl/archive/article/90/1/article.pdf 75.- J. Gara, Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji, „Forum Pedagogiczne” 2017 nr. 2, s. 145-167. http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2017_2_11 - J. Gara, Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta, „Przegląd Pedagogiczny” 2012, nr 2, s. 22-32. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.desklight-dca12eb8-204e-4f63-8ab2-afa3ac92b634 Uzupełniająca Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003. Benner D., Pedagogika ogólna. Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systematycznym i historyczno-problemowym, Warszawa 2015. Bogaj A., Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością, Warszawa 2000. Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990. Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992. Chmaj L., Kierunki i prądy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1938. Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993. Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004. Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004. Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988. Gara J., Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania, Warszawa 2009. Gara J., Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Kraków 2008. Krüger H.-H., Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, Gdańsk 2005. Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005. Nieobecne dyskursy część III, red. Z. Kwieciński, Toruń 1993. Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, red. S. Palka, Kraków 1998. Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991. Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994. Sawicki A., Hermeneutyka pedagogiczna, Warszawa 1996. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2001. Tarnowski J., Jak wychowywać?, Warszawa 1993. Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990. Wokół rozumienia. Studia i szkice z hermeneutyki, wybór G. Sowiński, Kraków 1993. |
|
| Uwagi: |
Opis metod kształcenia Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), opcjonalnie e-learning, metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów. Egzamin: Test sprawdzający wiedzę w formie zdalnej za pośrednictwem aplikacji Forms, zgodnie z ustalonym ze studentami uprzednio (stacjonarnie) terminem. Nakład pracy Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 30+15 Przygotowanie się do zajęć, lektury 20 Przygotowanie się do egzaminu 45 Przygotowanie się do kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń 10 |
|
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2021/2022" (zakończony)
| Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
PN WT ŚR CZ PT SO WYK
CW
CW
N CW
CW
|
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 12 godzin
Wykład, 12 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Jarosław Gara | |
| Prowadzący grup: | Jarosław Gara, Elżbieta Strutyńska-Laskus | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Egzamin | |
| Skrócony opis: |
Opis sposobów pomiaru efektów kształcenia Wiedza Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena wiedzy na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie testu wielokrotnego wyboru. Umiejętności Ocena umiejętności na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena umiejętności na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Kompetencje społeczne Ocena kompetencji na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. |
|
| Pełny opis: |
Opis treści programowych Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne korzenie i źródła inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej. Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej. Pedagogika pozytywistyczna (założenia filozofii pozytywistycznej, socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych: socjologizm, psychologizm, pedagogizm). Pedagogika kultury (założenia i postacie; kategoria kultury i jej eksplikacje dla procesów wychowawczo-edukacyjnych). Pedagogika fenomenologiczna (źródła pedagogicznych recepcji fenomenologii, podstawowe kategorie filozofii fenomenologicznej oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki). Pedagogika personalistyczna (różne odsłony myśli personalistycznej, podstawowe kategorie personalizmu, pryncypia i akcenty personalistycznej praktyki pedagogicznej). Pedagogika egzystencjalna (podstawowe założenia, kategorie egzystencjalizmu – wolność, odpowiedzialność, tragizm; teoretyczne i praktyczne aplikacje pedagogiczne), pedagogika dialogu (idee filozofii dialogu, postacie i przejawy pedagogiki zorientowanej dialogicznie). Pedagogika hermeneutyczna (kategorie przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania). Pedagogika krytyczna (teoria krytyczna i jej implikacje pedagogiczne; problem społecznych uprawomocnień, ich kryzysu i rozpadu). Pedagogika emancypacyjna (podstawowe założenia i twierdzenia; problem równouprawnienia oraz ukrytych form społecznej dyskryminacji). Pedagogika postmodernistyczna (sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie, założenia i pedagogiczne aplikacje teorii ponowoczesnej). |
|
| Literatura: |
Obowiązkowa Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003. Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990. Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004. Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990. Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988. Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003. Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997. Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005. Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003. Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990. Wokół rozumienia, wybór G. Sowiński, Kraków 1993. Zasoby elektroniczne - R. Kwaśnica, Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://opub.dsw.edu.pl/bitstream/11479/198/8/Dyskurs_edukacyjny_po_inwazji_rozumu_instrumentalnego.pdf - M. Nowak-Dziemianowicz, Oblicza edukacji. Między pozorami a refleksyjną zmianą, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://core.ac.uk/download/pdf/51278987.pdf - J. Gara, Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego - implementacje (część druga), „Forum Pedagogiczne” 2019 nr. 2/1, s. 175-192. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2019_2_13 - J. Gara, Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna, „Horyzonty Wychowania". Współczesne dyskursy edukacyjne, 2018 tom 17, nr. 41, s. 75-96. https://horyzonty.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1450/1477 - J. Gara, Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu, „Przegląd Pedagogiczny” 2018, nr. 2, s. 120-147. https://przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl/archive/article/90/1/article.pdf 75.- J. Gara, Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji, „Forum Pedagogiczne” 2017 nr. 2, s. 145-167. http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2017_2_11 - J. Gara, Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta, „Przegląd Pedagogiczny” 2012, nr 2, s. 22-32. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.desklight-dca12eb8-204e-4f63-8ab2-afa3ac92b634 Uzupełniająca Benner D., Pedagogika ogólna. Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systematycznym i historyczno-problemowym, Warszawa 2015. Bogaj A., Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością, Warszawa 2000. Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992. Chmaj L., Kierunki i prądy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1938. Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993. Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004. Gara J., Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania, Warszawa 2009. Gara J., Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Kraków 2008. Krüger H.-H., Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, Gdańsk 2005. Nieobecne dyskursy część III, red. Z. Kwieciński, Toruń 1993. Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, red. S. Palka, Kraków 1998. Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991. Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994. Sawicki A., Hermeneutyka pedagogiczna, Warszawa 1996. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2001. Tarnowski J., Jak wychowywać?, Warszawa 1993. |
|
| Uwagi: |
Opis metod kształcenia Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), opcjonalnie e-learning, metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów”. Egzamin: test sprawdzający wiedzę. Labor./warsztat - grupa 1 i 2, studia niestacjonarne Forma zaliczenia: kolokwium przeprowadzone w formie zdalnej za pośrednictwem aplikacji Forms. Nakład pracy Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 12+12 Przygotowanie się do zajęć, lektury 36 Przygotowanie się do egzaminu 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3 |
|
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)
| Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
PN WT ŚR CW
CW
CW
CW
CW
CZ CW
CW
CW
CW
PT WYK
WYK
|
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Jarosław Gara | |
| Prowadzący grup: | Jarosław Gara, Sylwia Jaronowska, Jarosław Korczak, Edyta Zawadzka | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Egzamin | |
| Skrócony opis: |
Opis sposobów pomiaru efektów kształcenia Wiedza Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena wiedzy na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie testu wielokrotnego wyboru. Umiejętności Ocena umiejętności na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena umiejętności na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Kompetencje społeczne Ocena kompetencji na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. |
|
| Pełny opis: |
Opis treści programowych Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne źródła i przesłanki inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej. Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej. Pedagogika pozytywistyczna. Socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych. Podstawowe założenia i przesłanki pedagogiki analityczno-empirycznej podejście eksperymentalne; behawioralne wzorce myślenia i działania - warunkowanie klasyczne i instrumentalne w wychowaniu i kształceniu (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Pedagogika kultury. Kategoria kultury i jej eksplikacje na rzecz procesów wychowawczo-edukacyjnych; humanistyczny wymiar pedagogiki kultury; odmienność uprawomocnień nauk przyrodniczych i nauk humanistycznych; kategorie duchowości ludzkiej oraz świata ducha jako metodologiczne podstawy wiedzy humanistycznej; wychowanie jako internalizacja wytworów i wartości kulturowych (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Pedagogika fenomenologiczna. Pedagogiczne recepcje fenomenologii; podstawowe pojęcia fenomenologii (fenomen, istota rzeczy, kategorialne stany rzeczy, świat życia codziennego) oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki. Fenomenologia jako metoda postępowania badawczego; wybrane fenomeny wychowania i kształcenia (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Pedagogika personalistyczna. Postacie myśli personalistycznej, pryncypia personalistycznej praktyki pedagogicznej; personalizm jako afirmacja osobowego wymiaru istnienia; kategorie osoby, wartości, wspólnoty; wychowanie i kształcenie jako urzeczywistnianie człowieczeństwa i wychowanie do wartości (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Pedagogika egzystencjalna. Egzystencjalizm jako zjawisko kulturowe; egzystencjalne sposoby problematyzowania ludzkiego życia i jego rozwoju; podstawowe kategorie: jednostkowość, sytuacyjność, autokreacja, wybór; wychowanie i kształcenie jako inicjowanie samo-stwarzania na drodze urzeczywistniania własnego indywiduum oraz niepowtarzalnego miejsca w świecie (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego z wyeksponowaniem związków z egzystencjalną rangą kategorii dialogu). Pedagogika dialogu. Dowartościowanie intersubiektywnej przestrzeni „Pomiędzy” i otwarcie na drugiego człowieka; podstawowe kategorie: relacja, mowa, spotkanie, inność; wychowanie i kształcenie jako uobecnienie (siebie samego) i pedagogiczne obejmowanie troską na drodze urzeczywistniania samego siebie w relacji do drugiego człowieka. Pedagogika hermeneutyczna. Kategorie: przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania zorientowane hermeneutycznie; hermeneutyka jako metoda postępowania badawczego; wychowanie i kształcenie jako samowychowanie i samokształcenie oraz problematyzowanie tego, co znane i nieznane, oswojone i inne (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Pedagogika pragmatyzmu. Sposób rozumienia świata społeczno-kulturowego (role kategorii zmiany i różnorodności). Sposób rozumienia wiedzy i działania, godnych zaufania. Podstawowe idee praktyki edukacyjnej: uczenie się przez działanie i doświadczenie, afirmacja indywidualizmu pedagogicznego, praktyka edukacyjna jako praktyka na rzecz demokracji społecznej. Nowe postacie i wymiary humanistycznych idei w teorii i praktyce pedagogicznej. Pedagogika emancypacyjna. Podstawowe założenia i twierdzenia; kulturowe wytwarzanie różnicy rodzajowej; wychowanie i kształcenie jako reprodukowanie ukrytych wzorców nierówności; problem równouprawnienia oraz ukrytych form społecznej dyskryminacji. Założenia i przesłanki pedagogiki krytycznej. Krytyka fabrykowania uprawomocnień i ukrytych form autorytaryzmu; podstawowe kategorie: „przemoc symboliczna”; „kolonizacja”; ukryty „program szkoły”; „racjonalność instrumentalna i komunikacyjna”. idea descholaryzacji społeczeństwa (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Pedagogika postmodernistyczna. Sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie: rozpad wielkich narracji, kultura instant, kultura zainscenizowanej różnicy; kategoria płynności: płynne czasy, płynny lęk; płynne ryzyko; pedagogiczne postacie i aplikacje teorii ponowoczesnej. |
|
| Literatura: |
Obowiązkowa Berner H., Współczesne kierunki pedagogiczne, w: Pedagogika, t. 1: Podstawy nauk o wychowaniu, red. B. Śliwerski, Gdańsk 2006. Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990. Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003. Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997. Kron F. W., Pedagogika. Kluczowe zagadnienia, tłum. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2012. Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003. Wołoszyn S., Nauki o wychowaniu w Polsce w XX wieku, Kielce 1998. Pelcova N., Człowiek i wychowanie w refleksji fenomenologicznej, Warszawa 2014, s. 94-99, 143-161. Zasoby elektroniczne - R. Kwaśnica, Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://opub.dsw.edu.pl/bitstream/11479/198/8/Dyskurs_edukacyjny_po_inwazji_rozumu_instrumentalnego.pdf - M. Nowak-Dziemianowicz, Oblicza edukacji. Między pozorami a refleksyjną zmianą, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://core.ac.uk/download/pdf/51278987.pdf - J. Gara, Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego - implementacje (część druga), „Forum Pedagogiczne” 2019 nr. 2/1, s. 175-192. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2019_2_13 - J. Gara, Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna, „Horyzonty Wychowania". Współczesne dyskursy edukacyjne, 2018 tom 17, nr. 41, s. 75-96. https://horyzonty.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1450/1477 - J. Gara, Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu, „Przegląd Pedagogiczny” 2018, nr. 2, s. 120-147. https://przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl/archive/article/90/1/article.pdf 75.- J. Gara, Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji, „Forum Pedagogiczne” 2017 nr. 2, s. 145-167. http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2017_2_11 - J. Gara, Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta, „Przegląd Pedagogiczny” 2012, nr 2, s. 22-32. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.desklight-dca12eb8-204e-4f63-8ab2-afa3ac92b634 Uzupełniająca Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003. Benner D., Pedagogika ogólna. Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systematycznym i historyczno-problemowym, Warszawa 2015. Bogaj A., Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością, Warszawa 2000. Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990. Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992. Chmaj L., Kierunki i prądy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1938. Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993. Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004. Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004. Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988. Gara J., Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania, Warszawa 2009. Gara J., Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Kraków 2008. Krüger H.-H., Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, Gdańsk 2005. Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005. Nieobecne dyskursy część III, red. Z. Kwieciński, Toruń 1993. Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, red. S. Palka, Kraków 1998. Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991. Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994. Sawicki A., Hermeneutyka pedagogiczna, Warszawa 1996. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2001. Tarnowski J., Jak wychowywać?, Warszawa 1993. Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990. Wokół rozumienia. Studia i szkice z hermeneutyki, wybór G. Sowiński, Kraków 1993. Gara J., Istnienie i wychowanie. Egzystencjalne inspiracje myślenia i działania pedagogicznego, Warszawa 2021. |
|
| Uwagi: |
Opis metod kształcenia Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), (opcjonalnie e-learning - w sytuacji potrzeby przejścia na edukację zdalną), metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów. Egzamin: Test sprawdzający wiedzę (a w sytuacji potrzeby przejścia na edukację zdalną w formie zdalnej za pośrednictwem aplikacji Forms, zgodnie z ustalonym ze studentami uprzednio terminem. Nakład pracy Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 30+15 Przygotowanie się do zajęć, lektury 20 Przygotowanie się do egzaminu 45 Przygotowanie się do kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń 10 |
|
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2022/2023" (zakończony)
| Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
PN WT ŚR CZ PT SO WYK
CW
CW
N CW
CW
|
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 12 godzin
Wykład, 12 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Jarosław Gara | |
| Prowadzący grup: | Jarosław Gara, Sylwia Jaronowska | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Egzamin | |
| Skrócony opis: |
Opis sposobów pomiaru efektów kształcenia Wiedza Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena wiedzy na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie testu wielokrotnego wyboru. Umiejętności Ocena umiejętności na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. Ocena umiejętności na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń. Kompetencje społeczne Ocena kompetencji na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych. |
|
| Pełny opis: |
Opis treści programowych Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne korzenie i źródła inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej. Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej. Pedagogika pozytywistyczna (założenia filozofii pozytywistycznej, socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych: socjologizm, psychologizm, pedagogizm). Pedagogika kultury (założenia i postacie; kategoria kultury i jej eksplikacje dla procesów wychowawczo-edukacyjnych). Pedagogika fenomenologiczna (źródła pedagogicznych recepcji fenomenologii, podstawowe kategorie filozofii fenomenologicznej oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki). Pedagogika personalistyczna (różne odsłony myśli personalistycznej, podstawowe kategorie personalizmu, pryncypia i akcenty personalistycznej praktyki pedagogicznej). Pedagogika egzystencjalna (podstawowe założenia, kategorie egzystencjalizmu – wolność, odpowiedzialność, tragizm; teoretyczne i praktyczne aplikacje pedagogiczne), pedagogika dialogu (idee filozofii dialogu, postacie i przejawy pedagogiki zorientowanej dialogicznie). Pedagogika hermeneutyczna (kategorie przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania). Pedagogika krytyczna (teoria krytyczna i jej implikacje pedagogiczne; problem społecznych uprawomocnień, ich kryzysu i rozpadu). Pedagogika pragmatyzmu. Sposób rozumienia wiedzy i działania, godnych zaufania. Podstawowe idee praktyki edukacyjnej: uczenie się przez działanie i doświadczenie, afirmacja indywidualizmu pedagogicznego, praktyka edukacyjna jako praktyka na rzecz demokracji społecznej. Pedagogika emancypacyjna (podstawowe założenia i twierdzenia; problem równouprawnienia oraz ukrytych form społecznej dyskryminacji). Pedagogika postmodernistyczna (sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie, założenia i pedagogiczne aplikacje teorii ponowoczesnej). |
|
| Literatura: |
Obowiązkowa Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003. Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990. Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004. Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990. Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988. Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003. Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997. Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005. Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003. Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990. Wokół rozumienia, wybór G. Sowiński, Kraków 1993. Pelcova N., Człowiek i wychowanie w refleksji fenomenologicznej, Warszawa 2014. Zasoby elektroniczne - R. Kwaśnica, Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://opub.dsw.edu.pl/bitstream/11479/198/8/Dyskurs_edukacyjny_po_inwazji_rozumu_instrumentalnego.pdf - M. Nowak-Dziemianowicz, Oblicza edukacji. Między pozorami a refleksyjną zmianą, Wrocław 2014. Dostęp on-line: https://core.ac.uk/download/pdf/51278987.pdf - J. Gara, Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego - implementacje (część druga), „Forum Pedagogiczne” 2019 nr. 2/1, s. 175-192. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2019_2_13 - J. Gara, Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna, „Horyzonty Wychowania". Współczesne dyskursy edukacyjne, 2018 tom 17, nr. 41, s. 75-96. https://horyzonty.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1450/1477 - J. Gara, Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu, „Przegląd Pedagogiczny” 2018, nr. 2, s. 120-147. https://przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl/archive/article/90/1/article.pdf 75.- J. Gara, Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji, „Forum Pedagogiczne” 2017 nr. 2, s. 145-167. http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2017_2_11 - J. Gara, Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta, „Przegląd Pedagogiczny” 2012, nr 2, s. 22-32. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.desklight-dca12eb8-204e-4f63-8ab2-afa3ac92b634 Uzupełniająca Benner D., Pedagogika ogólna. Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systematycznym i historyczno-problemowym, Warszawa 2015. Bogaj A., Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością, Warszawa 2000. Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992. Chmaj L., Kierunki i prądy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1938. Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993. Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004. Gara J., Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania, Warszawa 2009. Gara J., Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Kraków 2008. Krüger H.-H., Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, Gdańsk 2005. Nieobecne dyskursy część III, red. Z. Kwieciński, Toruń 1993. Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, red. S. Palka, Kraków 1998. Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991. Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994. Sawicki A., Hermeneutyka pedagogiczna, Warszawa 1996. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993. Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2001. Tarnowski J., Jak wychowywać?, Warszawa 1993. Gara J., Istnienie i wychowanie. Egzystencjalne inspiracje myślenia i działania pedagogicznego, Warszawa 2021. |
|
| Uwagi: |
Opis metod kształcenia Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), opcjonalnie e-learning, metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów”. Egzamin: test sprawdzający wiedzę. Labor./warsztat - grupa 1 i 2, studia niestacjonarne Forma zaliczenia: kolokwium przeprowadzone w formie zdalnej za pośrednictwem aplikacji Forms. Nakład pracy Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 12+12 Przygotowanie się do zajęć, lektury 36 Przygotowanie się do egzaminu 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3 |
|
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
