Patofonetyka

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Zaliczenie na ocenę

2. Ocena wypowiedzi studenta podczas zajęć

3. Ocena przygotowanej przez studenta pracy (zadania praktycznego): nagrania wymowy zaburzonej i jej transkrypcji

ĆWICZENIA:

1. Fonologia, fonetyka,patofonetyka. Przedmiot i cel badań patofonetyki. Opis deformacji w kontekście systemu fonologicznego języka polskiego. Nienormatywne głoski a ich etiologia

2. Sposoby transkrypcji fonetycznej nienormatywnych głosek – przegląd prac

3. Zapis zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym

4. Analiza i transkrypcja wymowy zdeformowanej

WARSZTATY:

1. Warsztaty z transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej oraz z interpretacji zapisu

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Siudzińska N., 2011, „Co to jest fonetyka postartykulacyjna (patofonetyka)?”, [w:] „Poradnik Językowy” nr 9, s. 52-59.

2. Pluta-Wojciechowska D., Nowakowska-Kempna I., 2010, „Patofonetyka jako przedmiot kształcenia logopedycznego”, [w:] M. Młynarska, T. Smereka, red., „Logopedia XXI wieku” ,Wrocław, Mkwadrat Maciej Młynarski.

3. Porayski-Pomsta J., Kwasiborska J., Jauer-Niworowska O., Lipiec D., Więcek-Poborczyk I., Golanowska M., Malinowska A., 2013, „Znaki fonetyczne do zapisu poprawnych i zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym”, Gdańsk, Glottispol.

4. Pluta-Wojciechowska D., 2012, „Patofonetyka - nowy przedmiot kształcenia czy nowe ujęcie starych tematów”, [w:] S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray, red., „Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki”, Harmonia Universalis.

5. Więcek-Poborczyk I., Lipiec D., 2017, Patofonetyka w praktyce logopedycznej [w:] Myszka A., Bieńkowska K. I., Marczykowska I. (red.), Głos Język Komunikacja, Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, s. 79-92.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Kaczmarek L., 1963, „Projekt pisowni fonetycznej specjalnej”, [w:] „Prace filologiczne”, t. XVIII, PWN, Warszawa.

2. Madelska L., 2005, „Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny”, Kraków.

3. Pluta-Wojciechowska D., 2010, „Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej: dyslokacje”, Wydawnictwo Ergo-Sum, Bytom.

4. Sadowska M., 1996, „Zmiany zakłóceń głosek w procesie reedukacji osób z afazją”, Kraków.

METODY KSZTAŁCENIA:

Ćwiczenia – prezentacja multimedialna; ćwiczenia w odsłuchu, analizie i transkrypcji wymowy zdeformowanej

Warsztaty (w małych podgrupach) – analiza wymowy zdeformowanej; odsłuchy indywidualne i grupowe, dyskusja, zapis wymowy z zastosowaniem międzynarodowego i slawistycznego alfabetu fonetycznego

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia, warsztaty - 15 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 5 godz.

Przygotowanie pracy praktycznej: nagrania i transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej - 10 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS 1

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Zaliczenie na ocenę

2. Ocena wypowiedzi studenta podczas zajęć

3. Ocena przygotowanej przez studenta pracy (zadania praktycznego): nagrania wymowy zaburzonej i jej transkrypcji

TREŚCI PROGRAMOWE:

ĆWICZENIA:

1. Fonologia, fonetyka,patofonetyka. Przedmiot i cel badań patofonetyki. Opis deformacji w kontekście systemu fonologicznego języka polskiego. Nienormatywne głoski a ich etiologia

2. Sposoby transkrypcji fonetycznej nienormatywnych głosek – przegląd prac

3. Zapis zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym

4. Analiza i transkrypcja wymowy zdeformowanej

WARSZTATY:

1. Warsztaty z transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej oraz z interpretacji zapisu

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Siudzińska N., 2011, „Co to jest fonetyka postartykulacyjna (patofonetyka)?”, [w:] „Poradnik Językowy” nr 9, s. 52-59.

2. Pluta-Wojciechowska D., Nowakowska-Kempna I., 2010, „Patofonetyka jako przedmiot kształcenia logopedycznego”, [w:] M. Młynarska, T. Smereka, red., „Logopedia XXI wieku” ,Wrocław, Mkwadrat Maciej Młynarski.

3. Porayski-Pomsta J., Kwasiborska J., Jauer-Niworowska O., Lipiec D., Więcek-Poborczyk I., Golanowska M., Malinowska A., 2013, „Znaki fonetyczne do zapisu poprawnych i zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym”, Gdańsk, Glottispol.

4. Pluta-Wojciechowska D., 2012, „Patofonetyka - nowy przedmiot kształcenia czy nowe ujęcie starych tematów”, [w:] S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray, red., „Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki”, Harmonia Universalis.

5. Więcek-Poborczyk I., Lipiec D., 2017, Patofonetyka w praktyce logopedycznej [w:] Myszka A., Bieńkowska K. I., Marczykowska I. (red.), Głos Język Komunikacja, Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, s. 79-92.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Kaczmarek L., 1963, „Projekt pisowni fonetycznej specjalnej”, [w:] „Prace filologiczne”, t. XVIII, PWN, Warszawa.

2. Madelska L., 2005, „Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny”, Kraków.

3. Pluta-Wojciechowska D., 2010, „Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej: dyslokacje”, Wydawnictwo Ergo-Sum, Bytom.

4. Sadowska M., 1996, „Zmiany zakłóceń głosek w procesie reedukacji osób z afazją”, Kraków.

METODY KSZTAŁCENIA:

Ćwiczenia – prezentacja multimedialna; ćwiczenia w odsłuchu, analizie i transkrypcji wymowy zdeformowanej

Warsztaty (w małych podgrupach) – analiza wymowy zdeformowanej; odsłuchy indywidualne i grupowe, dyskusja, zapis wymowy z zastosowaniem międzynarodowego i slawistycznego alfabetu fonetycznego

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia, warsztaty - 15 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 5 godz.

Przygotowanie pracy praktycznej: nagrania i transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej - 10 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS 1

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Zaliczenie na ocenę

2. Ocena wypowiedzi studenta podczas zajęć

3. Ocena przygotowanej przez studenta pracy (zadania praktycznego): nagrania wymowy zaburzonej i jej transkrypcji

Zajęcia odbywają się z zastosowaniem aplikacji MS Teams.

TREŚCI PROGRAMOWE:

ĆWICZENIA:

1. Fonologia, fonetyka,patofonetyka. Przedmiot i cel badań patofonetyki. Opis deformacji w kontekście systemu fonologicznego języka polskiego. Nienormatywne głoski a ich etiologia

2. Sposoby transkrypcji fonetycznej nienormatywnych głosek – przegląd prac

3. Zapis zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym

4. Analiza i transkrypcja wymowy zdeformowanej

WARSZTATY:

1. Warsztaty z transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej oraz z interpretacji zapisu

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Siudzińska N., 2011, „Co to jest fonetyka postartykulacyjna (patofonetyka)?”, [w:] „Poradnik Językowy” nr 9, s. 52-59.

2. Pluta-Wojciechowska D., Nowakowska-Kempna I., 2010, „Patofonetyka jako przedmiot kształcenia logopedycznego”, [w:] M. Młynarska, T. Smereka, red., „Logopedia XXI wieku” ,Wrocław, Mkwadrat Maciej Młynarski.

3. Porayski-Pomsta J., Kwasiborska J., Jauer-Niworowska O., Lipiec D., Więcek-Poborczyk I., Golanowska M., Malinowska A., 2013, „Znaki fonetyczne do zapisu poprawnych i zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym”, Gdańsk, Glottispol.

4. Pluta-Wojciechowska D., 2012, „Patofonetyka - nowy przedmiot kształcenia czy nowe ujęcie starych tematów”, [w:] S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray, red., „Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki”, Harmonia Universalis.

5. Więcek-Poborczyk I., Lipiec D., 2017, Patofonetyka w praktyce logopedycznej [w:] Myszka A., Bieńkowska K. I., Marczykowska I. (red.), Głos Język Komunikacja, Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, s. 79-92.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Kaczmarek L., 1963, „Projekt pisowni fonetycznej specjalnej”, [w:] „Prace filologiczne”, t. XVIII, PWN, Warszawa.

2. Madelska L., 2005, „Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny”, Kraków.

3. Pluta-Wojciechowska D., 2010, „Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej: dyslokacje”, Wydawnictwo Ergo-Sum, Bytom.

4. Sadowska M., 1996, „Zmiany zakłóceń głosek w procesie reedukacji osób z afazją”, Kraków.

Zajęcia odbywają się z zastosowaniem aplikacji MS Teams.

Sposób dołączenia do zespołu został przekazany studentom poprzez USOS mail.

METODY KSZTAŁCENIA:

Ćwiczenia – prezentacja multimedialna; prezentacja filmów- ćwiczenia w odsłuchu, analizie i transkrypcji wymowy zdeformowanej

Warsztaty (w podgrupach) – analiza wymowy zdeformowanej; odsłuchy indywidualne i grupowe, dyskusja, zapis wymowy z zastosowaniem międzynarodowego i slawistycznego alfabetu fonetycznego

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia, warsztaty - 15 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 5 godz.

Przygotowanie pracy praktycznej: nagrania i transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej - 10 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS 1

Zajęcia odbywają się z zastosowaniem aplikacji MS Teams.

Zaliczenie przedmiotu z zastosowaniem aplikacji MS Teams.

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Zaliczenie na ocenę

2. Ocena wypowiedzi studenta podczas zajęć

3. Ocena przygotowanej przez studenta pracy (zadania praktycznego): nagrania wymowy zaburzonej i jej transkrypcji

Zajęcia odbywają się z zastosowaniem aplikacji MS Teams.

TREŚCI PROGRAMOWE:

ĆWICZENIA:

1. Fonologia, fonetyka,patofonetyka. Przedmiot i cel badań patofonetyki. Opis deformacji w kontekście systemu fonologicznego języka polskiego. Nienormatywne głoski a ich etiologia

2. Sposoby transkrypcji fonetycznej nienormatywnych głosek – przegląd prac

3. Zapis zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym

4. Analiza i transkrypcja wymowy zdeformowanej

WARSZTATY:

1. Warsztaty z transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej oraz z interpretacji zapisu

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Siudzińska N., 2011, „Co to jest fonetyka postartykulacyjna (patofonetyka)?”, [w:] „Poradnik Językowy” nr 9, s. 52-59.

2. Pluta-Wojciechowska D., Nowakowska-Kempna I., 2010, „Patofonetyka jako przedmiot kształcenia logopedycznego”, [w:] M. Młynarska, T. Smereka, red., „Logopedia XXI wieku” ,Wrocław, Mkwadrat Maciej Młynarski.

3. Porayski-Pomsta J., Kwasiborska J., Jauer-Niworowska O., Lipiec D., Więcek-Poborczyk I., Golanowska M., Malinowska A., 2013, „Znaki fonetyczne do zapisu poprawnych i zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym”, Gdańsk, Glottispol.

4. Pluta-Wojciechowska D., 2012, „Patofonetyka - nowy przedmiot kształcenia czy nowe ujęcie starych tematów”, [w:] S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray, red., „Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki”, Harmonia Universalis.

5. Więcek-Poborczyk I., Lipiec D., 2017, Patofonetyka w praktyce logopedycznej [w:] Myszka A., Bieńkowska K. I., Marczykowska I. (red.), Głos Język Komunikacja, Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, s. 79-92.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Kaczmarek L., 1963, „Projekt pisowni fonetycznej specjalnej”, [w:] „Prace filologiczne”, t. XVIII, PWN, Warszawa.

2. Madelska L., 2005, „Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny”, Kraków.

3. Pluta-Wojciechowska D., 2010, „Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej: dyslokacje”, Wydawnictwo Ergo-Sum, Bytom.

4. Sadowska M., 1996, „Zmiany zakłóceń głosek w procesie reedukacji osób z afazją”, Kraków.

Zajęcia odbywają się z zastosowaniem aplikacji MS Teams.

Sposób dołączenia do zespołu został przekazany studentom poprzez USOS mail.

METODY KSZTAŁCENIA:

Ćwiczenia – prezentacja multimedialna; ćwiczenia w odsłuchu, analizie i transkrypcji wymowy zdeformowanej

Warsztaty (w podgrupach) – analiza wymowy zdeformowanej; odsłuchy indywidualne i grupowe, dyskusja, zapis wymowy z zastosowaniem międzynarodowego i slawistycznego alfabetu fonetycznego

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia, warsztaty - 15 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 5 godz.

Przygotowanie pracy praktycznej: nagrania i transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej - 10 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS 1

Zajęcia odbywają się z zastosowaniem aplikacji MS Teams.

Zaliczenie przedmiotu z zastosowaniem aplikacji MS Teams.

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Zaliczenie na ocenę

2. Ocena wypowiedzi studenta podczas zajęć

3. Ocena przygotowanej przez studenta pracy (zadania praktycznego): nagrania wymowy zaburzonej i jej transkrypcji

TREŚCI PROGRAMOWE:

ĆWICZENIA:

1. Fonologia, fonetyka,patofonetyka. Przedmiot i cel badań patofonetyki. Opis deformacji w kontekście systemu fonologicznego języka polskiego. Nienormatywne głoski a ich etiologia

2. Sposoby transkrypcji fonetycznej nienormatywnych głosek – przegląd prac

3. Zapis zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym

4. Analiza i transkrypcja wymowy zdeformowanej

WARSZTATY:

1. Warsztaty z transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej oraz z interpretacji zapisu

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1.Lipiec D., Więcek-Poborczyk I., 2021, Nienormatywne dźwiękowe realizacje fonemów języka polskiego u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, [w:] A.Domagała, U.Mirecka, red., "Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna. Rozwój sprawnosci językowych. Podstawowe problemy logopedyczne", Gdańsk, Harmonia Universalis, s. 88-121

2. Siudzińska N., 2011, „Co to jest fonetyka postartykulacyjna (patofonetyka)?”, [w:] „Poradnik Językowy” nr 9, s. 52-59.

3. Pluta-Wojciechowska D., Nowakowska-Kempna I., 2010, „Patofonetyka jako przedmiot kształcenia logopedycznego”, [w:] M. Młynarska, T. Smereka, red., „Logopedia XXI wieku” ,Wrocław, Mkwadrat Maciej Młynarski.

4. Porayski-Pomsta J., Kwasiborska J., Jauer-Niworowska O., Lipiec D., Więcek-Poborczyk I., Golanowska M., Malinowska A., 2013, „Znaki fonetyczne do zapisu poprawnych i zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym”, Gdańsk, Glottispol.

5. Pluta-Wojciechowska D., 2012, „Patofonetyka - nowy przedmiot kształcenia czy nowe ujęcie starych tematów”, [w:] S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray, red., „Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki”, Harmonia Universalis.

6. Więcek-Poborczyk I., Lipiec D., 2017, Patofonetyka w praktyce logopedycznej [w:] Myszka A., Bieńkowska K. I., Marczykowska I. (red.), Głos Język Komunikacja, Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, s. 79-92.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Kaczmarek L., 1963, „Projekt pisowni fonetycznej specjalnej”, [w:] „Prace filologiczne”, t. XVIII, PWN, Warszawa.

2. Madelska L., 2005, „Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny”, Kraków.

3. Pluta-Wojciechowska D., 2010, „Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej: dyslokacje”, Wydawnictwo Ergo-Sum, Bytom.

4. Sadowska M., 1996, „Zmiany zakłóceń głosek w procesie reedukacji osób z afazją”, Kraków.

METODY KSZTAŁCENIA:

Ćwiczenia – prezentacja multimedialna; ćwiczenia w odsłuchu, analizie i transkrypcji wymowy zdeformowanej

Warsztaty (w podgrupach) – analiza wymowy zdeformowanej; odsłuchy indywidualne i grupowe, dyskusja, zapis wymowy z zastosowaniem międzynarodowego i slawistycznego alfabetu fonetycznego

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia, warsztaty - 15 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 5 godz.

Przygotowanie pracy praktycznej: nagrania i transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej - 10 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS 1

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1. Zaliczenie na ocenę

2. Ocena wypowiedzi studenta podczas zajęć

3. Ocena przygotowanej przez studenta pracy (zadania praktycznego): nagrania wymowy zaburzonej i jej transkrypcji

TREŚCI PROGRAMOWE:

ĆWICZENIA:

1. Fonologia, fonetyka,patofonetyka. Przedmiot i cel badań patofonetyki. Opis deformacji w kontekście systemu fonologicznego języka polskiego. Nienormatywne głoski a ich etiologia

2. Sposoby transkrypcji fonetycznej nienormatywnych głosek – przegląd prac

3. Zapis zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym

4. Analiza i transkrypcja wymowy zdeformowanej

WARSZTATY:

1. Warsztaty z transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej oraz z interpretacji zapisu

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1.Lipiec D., Więcek-Poborczyk I., 2021, Nienormatywne dźwiękowe realizacje fonemów języka polskiego u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, [w:] A.Domagała, U.Mirecka, red., "Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna. Rozwój sprawnosci językowych. Podstawowe problemy logopedyczne", Gdańsk, Harmonia Universalis, s. 88-121

2. Siudzińska N., 2011, „Co to jest fonetyka postartykulacyjna (patofonetyka)?”, [w:] „Poradnik Językowy” nr 9, s. 52-59.

3. Pluta-Wojciechowska D., Nowakowska-Kempna I., 2010, „Patofonetyka jako przedmiot kształcenia logopedycznego”, [w:] M. Młynarska, T. Smereka, red., „Logopedia XXI wieku” ,Wrocław, Mkwadrat Maciej Młynarski.

4. Porayski-Pomsta J., Kwasiborska J., Jauer-Niworowska O., Lipiec D., Więcek-Poborczyk I., Golanowska M., Malinowska A., 2013, „Znaki fonetyczne do zapisu poprawnych i zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym”, Gdańsk, Glottispol.

5. Pluta-Wojciechowska D., 2012, „Patofonetyka - nowy przedmiot kształcenia czy nowe ujęcie starych tematów”, [w:] S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray, red., „Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki”, Harmonia Universalis.

6. Więcek-Poborczyk I., Lipiec D., 2017, Patofonetyka w praktyce logopedycznej [w:] Myszka A., Bieńkowska K. I., Marczykowska I. (red.), Głos Język Komunikacja, Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, s. 79-92.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Kaczmarek L., 1963, „Projekt pisowni fonetycznej specjalnej”, [w:] „Prace filologiczne”, t. XVIII, PWN, Warszawa.

2. Madelska L., 2005, „Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny”, Kraków.

3. Pluta-Wojciechowska D., 2010, „Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej: dyslokacje”, Wydawnictwo Ergo-Sum, Bytom.

4. Sadowska M., 1996, „Zmiany zakłóceń głosek w procesie reedukacji osób z afazją”, Kraków.

METODY KSZTAŁCENIA:

Ćwiczenia – prezentacja multimedialna; ćwiczenia w odsłuchu, analizie i transkrypcji wymowy zdeformowanej

Warsztaty (w podgrupach) – analiza wymowy zdeformowanej; odsłuchy indywidualne i grupowe, dyskusja, zapis wymowy z zastosowaniem międzynarodowego i slawistycznego alfabetu fonetycznego

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia, warsztaty - 15 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 5 godz.

Przygotowanie pracy praktycznej: nagrania i transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej - 10 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS 1