Współczesne kierunki pedagogiki

Opis sposobów pomiaru efektów kształcenia

Wiedza

Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych (ocena jakościowa w formie przyjętego systemu odznaczeń przez osobę prowadzącą zajęcia).

Ocena wiedzy na postawie kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń (wypowiedź pisemna sprawdzająca wiedzę; próg zaliczenia: 50%).

Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie testu egzaminacyjnego sprawdzającego wiedzę z treści programowych wykładu (próg zaliczenia: 40%).

Umiejętności

Ocena umiejętności na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych (ocena jakościowa w formie przyjętego systemu odznaczeń przez osobę prowadzącą zajęcia).

Ocena umiejętności na podstawie prezentacji w trakcie zajęć ćwiczeniowych oraz kolokwium z treści programowych ćwiczeń (wypowiedź pisemna sprawdzająca wiedzę; próg zaliczenia: 50%; ocena umiejętności przygotowania i przedstawienia treści prezentacji; prezentacja zespołowa)

Kompetencje społeczne

Ocena kompetencji na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych (ocena jakościowa w formie przyjętego systemu odznaczeń przez osobę prowadzącą zajęcia).

Opis treści programowych

Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne źródła i przesłanki inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej. Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej.

Pedagogika pozytywistyczna. Socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych. Podstawowe założenia i przesłanki pedagogiki analityczno-empirycznej podejście eksperymentalne; behawioralne wzorce myślenia i działania (warunkowanie klasyczne i instrumentalne w wychowaniu i kształceniu).

Pedagogika kultury. Kategoria kultury i jej eksplikacje na rzecz procesów wychowawczo-edukacyjnych; humanistyczny wymiar pedagogiki kultury; odmienność uprawomocnień nauk przyrodniczych i nauk humanistycznych; kategorie duchowości ludzkiej oraz świata ducha jako metodologiczne podstawy wiedzy humanistycznej; wychowanie jako internalizacja wytworów i wartości kulturowych.

Idee nurtu Nowego Wychowania. Pajdocentryzm jako afirmacja podmiotowości i autonomii świata dziecięcego; krytyka tradycyjnego modelu wychowania i kształcenia; wybrane postacie współczesnej realizacji idei pajdocentrycznych (edukacja alternatywna, antyautorytarna; antypedagogika/postpedagogika).

Podstawowe założenia i przesłanki pragmatyzmu. Edukacyjna idea progresywizmu; pragmatyczna koncepcji wychowania i nauczania; szkoła a życie społeczne; edukacja jako proces rekonstrukcji doświadczeń.

Pedagogika egzystencjalna. Egzystencjalizm jako zjawisko kulturowe; egzystencjalne sposoby problematyzowania ludzkiego życia i jego rozwoju; podstawowe kategorie: jednostkowość, sytuacyjność, autokreacja, wybór; wychowanie i kształcenie jako inicjowanie samo-stwarzania na drodze urzeczywistniania własnego indywiduum oraz niepowtarzalnego miejsca w świecie.

Relacja pedagogiczna jako dialog edukacyjny Dowartościowanie intersubiektywnej przestrzeni „Pomiędzy” i otwarcie na drugiego człowieka; podstawowe kategorie: relacja, mowa, spotkanie, inność; wychowanie i kształcenie jako uobecnienie (siebie samego) i pedagogiczne obejmowanie troską na drodze urzeczywistniania samego siebie w relacji do drugiego człowieka.

Pedagogika personalistyczna. Postacie myśli personalistycznej, pryncypia personalistycznej praktyki pedagogicznej; personalizm jako afirmacja osobowego wymiaru istnienia; kategorie osoby, wartości, wspólnoty; wychowanie i kształcenie jako urzeczywistnianie człowieczeństwa i wychowanie do wartości.

Założenia i postulaty pedagogiki krytycznej; przesłanki i źródła krytycznej teorii społecznej. Krytyka fabrykowania uprawomocnień i ukrytych form autorytaryzmu; podstawowe kategorie: „przemoc symboliczna”; „kolonizacja”; ukryty „program szkoły”; „racjonalność instrumentalna i komunikacyjna”. idea descholaryzacji społeczeństwa. Pedagogika krytyczna i racjonalność emancypacyjna oraz jej ekspozycja w ramach pedagogiki emancypacyjnej.

Podstawowe założenia i przesłanki idei wielokulturowości. Cele edukacji międzykulturowej; uwarunkowania rozwoju pedagogiki międzykulturowej; Zadań i strategie edukacji międzykulturowej we współczesnym świecie. Sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie i kwestia urzeczywistniania idei wielokulturowości: rozpad wielkich narracji, kultura instant, kultura zainscenizowanej różnicy.

Przesłanki konstruowania sytuacji pedagogicznej i podmiotowej sprawczości ucznia w oparciu o kształtowanie swobodnej aktywności ucznia (umożliwianie dostępu do zasobów kultury, akcentowanie aktywności i otwartości w interakcjach środowiskowych i rówieśniczych, poszukiwanie mocnych stron dziecka, indywidualne interpretowanie roli dziecka oraz wsparcia w wspieraniu rozwoju, wspieranie w specjalizowaniu się dzieci w ramach ich zainteresowań i zdolności)

Literatura podstawowa

Berner H., Współczesne kierunki pedagogiczne, w: Pedagogika, t. 1: Podstawy nauk o wychowaniu, red. B. Śliwerski, Gdańsk 2006.

Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990.

Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003.

Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997.

Kron F. W., Pedagogika. Kluczowe zagadnienia, tłum. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2012.

Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003.

Wołoszyn S., Nauki o wychowaniu w Polsce w XX wieku, Kielce 1998.

Literatura uzupełniająca

Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003.

Benner D., Pedagogika ogólna. Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systematycznym i historyczno-problemowym, Warszawa 2015.

Bogaj A., Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością, Warszawa 2000.

Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990.

Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992.

Chmaj L., Kierunki i prądy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1938.

Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993.

Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004.

Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004.

Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988.

Gara J., Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania, Warszawa 2009.

Gara J., Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Kraków 2008.

Krüger H.-H., Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, Gdańsk 2005.

Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005.

Nieobecne dyskursy część III, red. Z. Kwieciński, Toruń 1993.

Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, red. S. Palka, Kraków 1998.

Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991.

Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994.

Sawicki A., Hermeneutyka pedagogiczna, Warszawa 1996.

Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.

Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.

Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2001.

Tarnowski J., Jak wychowywać?, Warszawa 1993.

Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990.

Wokół rozumienia. Studia i szkice z hermeneutyki, wybór G. Sowiński, Kraków 1993.

Buber M., Wychowanie, tłum. S. Grygiel, „Znak” 1968, nr 4.

Nowak M., Pedagogika egzystencjalizmu: jej założenia, cele i rola w rozwoju nauk pedagogicznych, „Rocznik Nauk Społecznych” 2004, tom XXXII, zeszyt 2.

Mounier E., Co to jest personalizm, w: Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom III - księga druga, wybór S. Wołoszyn, Kielce 1998.

Maritain J., Od filozofii człowieka do filozofii wychowania, w: Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993.

Gadacz T., Wychowanie jako spotkanie osób, w: : Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993.

Claparede E., Wychowanie funkcjonalne, Warszawa 2006.

Korczak J., Jak kochać dziecko. Prawo dziecka do szacunku, Warszawa 2002.

Montessori M., Domy dziecięce, Warszawa 2005.

Dewey J., Moje pedagogiczne credo, Warszawa 2005.

Dewey J., Jak myślimy?, Warszawa 1988.

Rorty R., Edukacja i wyzwanie postnowoczesności, w: Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.

Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994.

Giroux H. A., Teoria krytyczna i racjonalność w edukacji obywatelskiej, w: Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.

Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990.

Nikitorowicz J., Kreowanie tożsamości dziecka. Wyzwania edukacji międzykulturowej, Gdańsk 2005.

Lewowicki T., W poszukiwaniu modelu edukacji międzykulturowej, w: Pedagogika i edukacja wobec nowych wspólnot i różnic w jednoczącej się Europie, red. E. Malewska, B. Śliwerski, Kraków 2002.

Schoenebeck, H. von., Antypedagogika. Być i wspierać zamiast wychowywać, Warszawa 1994, s. 86-128.

Illich I., Celebrowanie świadomości, Poznań 1994.

Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004.

Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991.

Zasoby elektroniczne

- R. Kwaśnica, Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności, Wrocław 2014. Dostęp on-line:

https://opub.dsw.edu.pl/bitstream/11479/198/8/Dyskurs_edukacyjny_po_inwazji_rozumu_instrumentalnego.pdf

- M. Nowak-Dziemianowicz, Oblicza edukacji. Między pozorami a refleksyjną zmianą, Wrocław 2014. Dostęp on-line:

https://core.ac.uk/download/pdf/51278987.pdf

- J. Gara, Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego - implementacje (część druga), „Forum Pedagogiczne” 2019 nr. 2/1, s. 175-192.

http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2019_2_13

- J. Gara, Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna, „Horyzonty Wychowania". Współczesne dyskursy edukacyjne, 2018 tom 17, nr. 41, s. 75-96.

https://horyzonty.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1450/1477

- J. Gara, Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu, „Przegląd Pedagogiczny” 2018, nr. 2, s. 120-147.

https://przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl/archive/article/90/1/article.pdf

- J. Gara, Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji, „Forum Pedagogiczne” 2017 nr. 2, s. 145-167.

http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2017_2_11

- J. Gara, Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta, „Przegląd Pedagogiczny” 2012, nr 2, s. 22-32.

http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.desklight-dca12eb8-204e-4f63-8ab2-afa3ac92b634

Opis metod kształcenia

Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, wykład monograficzny, dyskusja, praca z książką), metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów, prezentacja.

Egzamin: Test sprawdzający wiedzę (próg zaliczenia: 40%)

Zaliczenie ćwiczeń: kolokwium pisemne (próg zaliczenia: 50%, skala punktacji: 1-10p)

Nakład pracy

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 15+15

Przygotowanie się do zajęć, lektury 10

Przygotowanie się do egzaminu 10

Przygotowanie się do kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń 7

Przygotowanie prezentacji 3

Opis sposobów pomiaru efektów kształcenia

Wiedza

Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych (ocena jakościowa w formie przyjętego systemu odznaczeń przez osobę prowadzącą zajęcia).

Ocena wiedzy na postawie przygotowania pracy pisemnej (ocena poprawności formalnej i merytorycznej pracy pisemnej, zgodnie z wskazanymi kryteriami, na zadany temat)

Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie testu egzaminacyjnego sprawdzającego wiedzę z treści programowych wykładu (próg zaliczenia: 40%).

Umiejętności

Ocena umiejętności na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych (ocena jakościowa w formie przyjętego systemu odznaczeń przez osobę prowadzącą zajęcia).

Ocena umiejętności na podstawie przygotowania wybranego problemu w formie pracy pisemnej (ocena poprawności formalnej i merytorycznej pracy pisemnej, zgodnie z wskazanymi kryteriami, na zadany temat).

Kompetencje społeczne

Ocena kompetencji na podstawie uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć ćwiczeniowych (ocena jakościowa w formie przyjętego systemu odznaczeń przez osobę prowadzącą zajęcia).

Opis treści programowych

Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne źródła i przesłanki inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej. Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej.

Pedagogika pozytywistyczna. Socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych. Podstawowe założenia i przesłanki pedagogiki analityczno-empirycznej podejście eksperymentalne; behawioralne wzorce myślenia i działania (warunkowanie klasyczne i instrumentalne w wychowaniu i kształceniu).

Pedagogika kultury. Kategoria kultury i jej eksplikacje na rzecz procesów wychowawczo-edukacyjnych; humanistyczny wymiar pedagogiki kultury; odmienność uprawomocnień nauk przyrodniczych i nauk humanistycznych; kategorie duchowości ludzkiej oraz świata ducha jako metodologiczne podstawy wiedzy humanistycznej; wychowanie jako internalizacja wytworów i wartości kulturowych.

Idee nurtu Nowego Wychowania. Pajdocentryzm jako afirmacja podmiotowości i autonomii świata dziecięcego; krytyka tradycyjnego modelu wychowania i kształcenia; wybrane postacie współczesnej realizacji idei pajdocentrycznych (edukacja alternatywna, antyautorytarna; antypedagogika/postpedagogika).

Podstawowe założenia i przesłanki pragmatyzmu. Edukacyjna idea progresywizmu; pragmatyczna koncepcji wychowania i nauczania; szkoła a życie społeczne; edukacja jako proces rekonstrukcji doświadczeń.

Pedagogika egzystencjalna. Egzystencjalizm jako zjawisko kulturowe; egzystencjalne sposoby problematyzowania ludzkiego życia i jego rozwoju; podstawowe kategorie: jednostkowość, sytuacyjność, autokreacja, wybór; wychowanie i kształcenie jako inicjowanie samo-stwarzania na drodze urzeczywistniania własnego indywiduum oraz niepowtarzalnego miejsca w świecie.

Relacja pedagogiczna jako dialog edukacyjny Dowartościowanie intersubiektywnej przestrzeni „Pomiędzy” i otwarcie na drugiego człowieka; podstawowe kategorie: relacja, mowa, spotkanie, inność; wychowanie i kształcenie jako uobecnienie (siebie samego) i pedagogiczne obejmowanie troską na drodze urzeczywistniania samego siebie w relacji do drugiego człowieka.

Pedagogika personalistyczna. Postacie myśli personalistycznej, pryncypia personalistycznej praktyki pedagogicznej; personalizm jako afirmacja osobowego wymiaru istnienia; kategorie osoby, wartości, wspólnoty; wychowanie i kształcenie jako urzeczywistnianie człowieczeństwa i wychowanie do wartości.

Założenia i postulaty pedagogiki krytycznej; przesłanki i źródła krytycznej teorii społecznej. Krytyka fabrykowania uprawomocnień i ukrytych form autorytaryzmu; podstawowe kategorie: „przemoc symboliczna”; „kolonizacja”; ukryty „program szkoły”; „racjonalność instrumentalna i komunikacyjna”. idea descholaryzacji społeczeństwa. Pedagogika krytyczna i racjonalność emancypacyjna oraz jej ekspozycja w ramach pedagogiki emancypacyjnej.

Podstawowe założenia i przesłanki idei wielokulturowości. Cele edukacji międzykulturowej; uwarunkowania rozwoju pedagogiki międzykulturowej; Zadań i strategie edukacji międzykulturowej we współczesnym świecie. Sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie i kwestia urzeczywistniania idei wielokulturowości: rozpad wielkich narracji, kultura instant, kultura zainscenizowanej różnicy.

Przesłanki konstruowania sytuacji pedagogicznej i podmiotowej sprawczości ucznia w oparciu o kształtowanie swobodnej aktywności ucznia (umożliwianie dostępu do zasobów kultury, akcentowanie aktywności i otwartości w interakcjach środowiskowych i rówieśniczych, poszukiwanie mocnych stron dziecka, indywidualne interpretowanie roli dziecka oraz wsparcia w wspieraniu rozwoju, wspieranie w specjalizowaniu się dzieci w ramach ich zainteresowań i zdolności)

Literatura podstawowa

Berner H., Współczesne kierunki pedagogiczne, w: Pedagogika, t. 1: Podstawy nauk o wychowaniu, red. B. Śliwerski, Gdańsk 2006.

Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990.

Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003.

Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997.

Kron F. W., Pedagogika. Kluczowe zagadnienia, tłum. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2012.

Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003.

Wołoszyn S., Nauki o wychowaniu w Polsce w XX wieku, Kielce 1998.

Literatura uzupełniająca

Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003.

Benner D., Pedagogika ogólna. Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systematycznym i historyczno-problemowym, Warszawa 2015.

Bogaj A., Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością, Warszawa 2000.

Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990.

Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992.

Chmaj L., Kierunki i prądy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1938.

Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993.

Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004.

Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004.

Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988.

Gara J., Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania, Warszawa 2009.

Gara J., Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Kraków 2008.

Krüger H.-H., Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, Gdańsk 2005.

Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005.

Nieobecne dyskursy część III, red. Z. Kwieciński, Toruń 1993.

Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, red. S. Palka, Kraków 1998.

Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991.

Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994.

Sawicki A., Hermeneutyka pedagogiczna, Warszawa 1996.

Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.

Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.

Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2001.

Tarnowski J., Jak wychowywać?, Warszawa 1993.

Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990.

Wokół rozumienia. Studia i szkice z hermeneutyki, wybór G. Sowiński, Kraków 1993.

Buber M., Wychowanie, tłum. S. Grygiel, „Znak” 1968, nr 4.

Nowak M., Pedagogika egzystencjalizmu: jej założenia, cele i rola w rozwoju nauk pedagogicznych, „Rocznik Nauk Społecznych” 2004, tom XXXII, zeszyt 2.

Mounier E., Co to jest personalizm, w: Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom III - księga druga, wybór S. Wołoszyn, Kielce 1998.

Maritain J., Od filozofii człowieka do filozofii wychowania, w: Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993.

Gadacz T., Wychowanie jako spotkanie osób, w: : Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993.

Claparede E., Wychowanie funkcjonalne, Warszawa 2006.

Korczak J., Jak kochać dziecko. Prawo dziecka do szacunku, Warszawa 2002.

Montessori M., Domy dziecięce, Warszawa 2005.

Dewey J., Moje pedagogiczne credo, Warszawa 2005.

Dewey J., Jak myślimy?, Warszawa 1988.

Rorty R., Edukacja i wyzwanie postnowoczesności, w: Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.

Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994.

Giroux H. A., Teoria krytyczna i racjonalność w edukacji obywatelskiej, w: Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.

Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990.

Nikitorowicz J., Kreowanie tożsamości dziecka. Wyzwania edukacji międzykulturowej, Gdańsk 2005.

Lewowicki T., W poszukiwaniu modelu edukacji międzykulturowej, w: Pedagogika i edukacja wobec nowych wspólnot i różnic w jednoczącej się Europie, red. E. Malewska, B. Śliwerski, Kraków 2002.

Schoenebeck, H. von., Antypedagogika. Być i wspierać zamiast wychowywać, Warszawa 1994, s. 86-128.

Illich I., Celebrowanie świadomości, Poznań 1994.

Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004.

Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991.

Zasoby elektroniczne

- R. Kwaśnica, Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności, Wrocław 2014. Dostęp on-line:

https://opub.dsw.edu.pl/bitstream/11479/198/8/Dyskurs_edukacyjny_po_inwazji_rozumu_instrumentalnego.pdf

- M. Nowak-Dziemianowicz, Oblicza edukacji. Między pozorami a refleksyjną zmianą, Wrocław 2014. Dostęp on-line:

https://core.ac.uk/download/pdf/51278987.pdf

- J. Gara, Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego - implementacje (część druga), „Forum Pedagogiczne” 2019 nr. 2/1, s. 175-192.

http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2019_2_13

- J. Gara, Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna, „Horyzonty Wychowania". Współczesne dyskursy edukacyjne, 2018 tom 17, nr. 41, s. 75-96.

https://horyzonty.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1450/1477

- J. Gara, Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu, „Przegląd Pedagogiczny” 2018, nr. 2, s. 120-147.

https://przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl/archive/article/90/1/article.pdf

- J. Gara, Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji, „Forum Pedagogiczne” 2017 nr. 2, s. 145-167.

http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2017_2_11

- J. Gara, Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta, „Przegląd Pedagogiczny” 2012, nr 2, s. 22-32.

http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.desklight-dca12eb8-204e-4f63-8ab2-afa3ac92b634

Opis metod kształcenia

Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, wykład monograficzny, dyskusja, praca z książką), metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów, prezentacja.

Egzamin: Test sprawdzający wiedzę (próg zaliczenia: 40%)

Zaliczenie ćwiczeń: aktywność na zajęciach oraz przygotowanie pracy pisemnej na zadany temat.

Nakład pracy

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 12+6

Przygotowanie się do zajęć, lektury 8

Przygotowanie się do egzaminu 10

Przygotowanie pracy pisemnej 14