Podstawy pedagogiki w pracy nauczyciela
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | EP-3F-PPN |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Podstawy pedagogiki w pracy nauczyciela |
Jednostka: | Instytut Edukacji Artystycznej |
Grupy: |
Obowiązkowe dla 3 sem. (EP) edukacji artystycznej w zakr. sztuk plast., (3-l) stacjonarne I stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
2.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ: | Cel 4: Zapewnić wszystkim edukację wysokiej jakości oraz promować uczenie się przez całe życie |
Pełny opis: |
TREŚCI PROGRAMOWE: Pedagogika jako wiedza/ nauka o wychowaniu. Sytuacja pedagogiki w ponowoczesności. Podstawowe pojęcia pedagogiczne: edukacja, wychowanie, kształcenie, socjalizacja, inkulturacja. Wychowanie jako proces sprawczy. Ontologiczne, aksjologiczne, antropologiczne podstawy wychowania. Istota, dziedziny i funkcje wychowania. Proces wychowania, jego struktura, właściwości, dynamika. Współpraca rodziny i szkoły. Współpraca szkoły ze środowiskiem. Wychowawca wobec wartości, kompetencje osobiste i społeczne pedagoga oraz ich doskonalenie. Relacje wychowawca – wychowanek. Nauczyciel jako wychowawca klasy. Poszanowanie godności dziecka/ucznia/wychowanka. Różnicowanie, indywidualizacja i personalizacja pracy z uczniami. Klasa szkolna jako grupa społeczna, procesy społeczne w klasie. Rozwiązywanie konfliktów w klasie/grupie wychowawczej. Animowanie życia społeczno-kulturalnego klasy, wspieranie samorządności i autonomii uczniów. Społeczno-kulturowe konteksty wychowania. Problemy globalne współczesnej cywilizacji i ich związki z edukacją i wychowaniem. Dzieci zaniedbane i pozbawione opieki. Szkolna sytuacja dzieci emigrantów i reemigrantów. Dziecko w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej. Zagrożenia dzieci i młodzieży. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Student ma wiedzę nt. podstaw filozofii wychowania i aksjologii pedagogicznej, w szczególności zna i rozumie wychowanie w kontekście rozwoju: ontologiczne, aksjologiczne i antropologiczne podstawy wychowania; istotę i funkcje wychowania oraz proces wychowania, jego strukturę, właściwości i dynamikę; pomoc psychologiczno-pedagogiczną w szkole – regulacje prawne, formy i zasady udzielania wsparcia, a także znaczenie współpracy rodziny ucznia i szkoły oraz szkoły ze środowiskiem pozaszkolnym. Posiada wiedzę o klasycznych i współczesnych teoriach dotyczących rozwoju człowieka, wychowania, nauczania-uczenia się oraz różnorodnych uwarunkowań tych procesów, potrafi je krytycznie oceniać i twórczo z nich korzystać, w szczególności: zna i rozumie zasady pracy opiekuńczo-wychowawczej nauczyciela: obowiązki nauczyciela jako wychowawcy klasy, metodykę pracy wychowawczej, program pracy wychowawczej, style kierowania klasą, ład i dyscyplinę, poszanowanie godności dziecka, ucznia lub wychowanka, różnicowanie, indywidualizację i personalizację pracy z uczniami, funkcjonowanie klasy szkolnej jako grupy społecznej, procesy społeczne w klasie, rozwiązywanie konfliktów w klasie lub grupie wychowawczej, animowanie życia społeczno-kulturalnego klasy, wspieranie samorządności i autonomii uczniów, rozwijanie u dzieci, uczniów lub wychowanków kompetencji komunikacyjnych i umiejętności społecznych niezbędnych do nawiązywania poprawnych relacji; pojęcia integracji i inkluzji; sytuację dziecka z niepełnosprawnością fizyczną i intelektualną w szkole ogólnodostępnej, problemy dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i ich funkcjonowanie, problemy dzieci zaniedbanych i pozbawionych opieki oraz szkolną sytuację dzieci emigrantów i reemigrantów; zagadnienie dziecka w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej; zagrożenia dzieci i młodzieży: zjawiska agresji i przemocy, w tym agresji elektronicznej oraz uzależnień, w tym od środków psychoaktywnych i komputera, a także zagadnienia związane z grupami nieformalnymi, podkulturami młodzieżowymi i sektami. Ma wiedzę pedagogiczną o procesach rozwoju, socjalizacji, wychowania i nauczania-uczenia się, dającą podstawę do działań dydaktyczno-wychowawczych, na rzecz dobra każdego ucznia lub wychowanka, w poczuciu odpowiedzialności za jego postępy w nauce oraz integralny rozwój; w szczególności zna i rozumie: wychowanie w kontekście rozwoju: ontologiczne, aksjologiczne i antropologiczne podstawy wychowania; istotę i funkcje wychowania oraz proces wychowania, jego strukturę, właściwości i dynamikę; pomoc psychologiczno-pedagogiczną w szkole – regulacje prawne: formy i zasady udzielania wsparcia, a także znaczenie współpracy rodziny ucznia i szkoły oraz szkoły ze środowiskiem pozaszkolnym. Student zna i rozumie specyfikę głównych środowisk wychowawczych i procesów w nich zachodzących, ma wiedzę na temat norm, procedur i dobrych praktyk stosowanych w działalności pedagogicznej (wychowanie przedszkolne, nauczanie w szkołach ogólnokształcących, technikach i szkołach branżowych, kształcenie ustawiczne, w szkołach i oddziałach specjalnych oraz integracyjnych, w różnego typu ośrodkach wychowawczych); w szczególności zna i rozumie: system oświaty: organizację i funkcjonowanie systemu oświaty, podstawowe zagadnienia prawa oświatowego, krajowe i międzynarodowe regulacje dotyczące praw człowieka, dziecka, ucznia oraz osób z niepełnosprawnościami, znaczenie pozycji szkoły jako instytucji edukacyjnej, funkcje i cele edukacji szkolnej, modele współczesnej szkoły, pojęcie ukrytego programu szkoły, alternatywne formy edukacji, zagadnienie prawa wewnątrzszkolnego, podstawę programową w kontekście programu nauczania oraz tematykę oceny jakości działalności szkoły lub placówki oświatowej. Zna i rozumie główne pojęcia pedagogiki, jako dyscypliny naukowej oraz ich genezę, ma wiedzę wprowadzającą w zakresie wybranych wykładni teoretycznych głównych pojęć pedagogicznych, z uwzględnieniem ich odniesienia do praktyki wychowania, zna i rozumie genezę pedagogiki jako nauki, podstawowe kwestie związane ze współczesnym statusem naukowym pedagogiki, sposoby uprawiania pedagogiki jako nauki teoretycznej, stosowanej i normatywnej, a także powiązanie pedagogiki z innymi dyscyplinami, zna i rozumie specyfikę wychowania w środowisku rodzinnym, szkolnym i rówieśniczym. Zna i rozumie: system oświaty: organizację i funkcjonowanie systemu oświaty, podstawowe zagadnienia prawa oświatowego, krajowe i międzynarodowe regulacje dotyczące praw człowieka, dziecka, ucznia oraz osób z niepełnosprawnościami, znaczenie pozycji szkoły jako instytucji edukacyjnej, funkcje i cele edukacji szkolnej, modele współczesnej szkoły, pojęcie ukrytego programu szkoły, alternatywne formy edukacji, zagadnienie prawa wewnątrzszkolnego, podstawę programową w kontekście programu nauczania oraz tematykę oceny jakości działalności szkoły lub placówki oświatowej. Umiejętności Prowadzi obserwację sytuacji i zdarzeń pedagogicznych oraz dokonuje ich analizy na podstawie wiedzy pedagogiczno-psychologicznej, oraz proponuje adekwatne rozwiązania problemów, w szczególności potrafi wybrać program nauczania zgodny z wymaganiami podstawy programowej i dostosować go do tej podstawy. Diagnozuje potrzeby, możliwości i zdolności każdego ucznia, potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych, w szczególności potrafi: zdiagnozować ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i zaprojektować dla niego wsparcie, określić przybliżony potencjał ucznia i doradzić mu ścieżkę rozwoju. Potrafi adekwatnie do sytuacji dobierać, tworzyć i dostosowywać materiały i środki do potrzeb uczniów, w celu samodzielnego projektowania i efektywnego realizowania działań pedagogicznych, dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych i artystycznych. Posiada umiejętność projektowania i realizacji zindywidualizowanego programu kształcenia i wychowania, ma umiejętności potrzebne do pracy z dziećmi pochodzącymi ze środowisk odmiennych kulturowo; potrafi rozpoznawać sytuację zagrożeń i uzależnień uczniów. Samodzielnie potrafi zaprojektować ścieżkę własnego rozwoju zawodowego, rozwijać wiedzę oraz umiejętności pedagogiczne, z wykorzystaniem różnych źródeł (w tym obcojęzycznych) i technologii. Kompetencje społeczne Posiada zdolność porozumiewania się z osobami pochodzącymi z różnych środowisk, będącymi w różnej kondycji emocjonalnej, rozwiązywać konflikty poprzez dialog i tworzenie dobrej atmosfery dla komunikacji w klasie szkolnej i poza nią, buduje relacje wzajemnego zaufania między wszystkimi uczestnikami procesu kształcenia, w tym rodzicami (opiekunami) ucznia, jest gotów do włączania ich w działania sprzyjające efektywnemu nauczaniu. Jest gotów do podejmowania pracy w zespole oraz pełnienia różnych ról, umiejętnej współpracy z innymi nauczycielami, pedagogami i rodzicami ucznióworaz innymi osobami tworzącymi społeczność szkolną i lokalną. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
Przejdź do planu
PN CW
CW
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Marlena Grzelak-Klus | |
Prowadzący grup: | Marlena Grzelak-Klus | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
POMIAR EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WIEDZA: Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne w kursie e-learningowym oraz w czasie kolokwium, a także na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych. UMIEJĘTNOŚCI Ocena umiejętności na podstawie analizy problemowej sytuacji wychowawczej oraz na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych. KOMPETENCJE Ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi profesjonalizmu zawodowego obawiającego się potrzebą poszerzania wiedzy pedagogicznej na poziomie deklaratywnym, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych. |
|
Pełny opis: |
TREŚCI PROGRAMOWE Pytania o pedagogikę: - Pedagogika jako wiedza/ nauka o wychowaniu. Wiedza naukowa – jej istota i rozwój w kontekście wykładni współczesnych. Ewolucja ideałów społecznej racjonalności. - - Nowożytne rozumienie nauki. Powstanie i ewolucja pedagogiki jako nauki. Różnicowanie się teoretyczne pedagogiki w XX wieku i ewolucja jej tożsamości. Integracyjny i interdyscyplinarny charakter pedagogiki. - Nauki pedagogiczne dotyczące okresów rozwojowych człowieka oraz przedmiotu praktyki pedagogicznej. Sytuacja pedagogiki w ponowoczesności. Pedagogika nauką, techniką, sztuką wychowania. - Działy pedagogiki współczesnej. Pedagogika a nauki z nią współpracujące. Zakresy współpracy pedagogiki z filozofią, psychologią i socjologią. Podstawowe pojęcia pedagogiczne. Pytania o wychowanie - Wychowanie jako proces sprawczy – próby opisu. Istota, dziedziny, treści i uwarunkowania wychowania. Geneza wychowania – wychowanie w różnych kulturach i porządkach życia społecznego. - Charakterystyka procesu wychowania. Struktura procesu wychowania. - Działanie edukacyjne a wychowanie. Wychowanie a kształcenie. Wychowanie a inne procesy społecznego wpływu (a socjalizacja, inkulturacja, pielęgnacja i opieka, terapia). Funkcje i nurty wychowania. - Funkcje: społeczna (zachowawcza i rozwojowa), indywidualna (adaptacyjna i kompensacyjna) oraz kreacyjna. Nurty wychowania: naturalny na tle socjalizacji; celowy – instytucjonalny; intencjonalnych wpływów społecznych; samowychowania. - Celowość procesu wychowania . Aksjologiczny i teleologiczny wymiar wychowania. Wartości a cele wychowania (relacje). Cele ostateczne (finalne), pośrednie a cele konkretne i zadania wychowania. - Podmioty wychowania. Wychowawca – wobec wartości, kompetencje osobiste i społeczne pedagoga oraz ich doskonalenie; wychowanek - ujawniający i rozwijający swą podmiotowość przez wychowanie. Relacje wychowawca – wychowanek; style wychowania. Pytania o granice swobody i przymusu w wychowaniu – ramy dyskursu. - Tradycyjne i emancypacyjne ujecie i praktyki wychowania. - Wychowanie uprzedmiatawiające. Nowe wychowanie i odkrycie podmiotowości dziecka (E. Key, , M. Montessori) oraz wskazanie jego praw (J. Korczak). - Argumenty na rzecz stosowania przymusu i na rzecz swobody. - Egzemplifikacje praktyczne wychowania w swobodzie, porozumieniu z uczniami i wychowania w przymusie. Pytania o rzeczywistość: społeczno-kulturowe konteksty wychowania. - Problemy globalne współczesnej cywilizacji i ich związki z edukacją i wychowaniem. Problemy regionalne i ich implikacje dla edukacji. - Edukacja permanentna jako program rozwoju kwalifikacji i idea edukacyjnej koncepcji życia. - Problemy demokratyzacji życia i postępu społecznego. Edukacja obywatelska, do życia w społeczeństwie demokratycznym. - Problemy ładu aksjonormatywnego. Edukacja upodmiatawiająca przygotowująca do świadomego uczestnictwa, odpowiedzialności i podmiotowej komunikacji. Pytania o współczesne środowiska i praktyki wychowawcze. - Rodzina. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie „mikro” – rodziny. Możliwości i ograniczenia podmiotowości i dialogu w wychowaniu w rodzinie. Współczesne koncepcje oddziaływań wychowawczych w rodzinie (swoboda czy posłuszeństwo): A. Adler, T. Gordon., S. Sławiński - Szkoła. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie „mezo” – szkoły. Krytyczna analiza codzienności szkoły. Relacje społeczne w szkole – czynniki poprawiające i psujące relacje. Funkcje adaptacyjne i emancypacyjne szkoły i praktyki ich realizacji. Edukacja domowa jako alternatywa dla edukacji szkolnej. Przykłady - Instytucje kultury. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie „makro” – kultury. Edukacja kulturalna w świecie kultury urynkowionej. WYMAGANIA 1. Znajomość literatury podstawowej przekładająca się na aktywność w czasie zajęć. 2. Przepracowanie kursu e-learningowego z wynikiem wyższym niż 50% (szkolenie na pierwszych zajęciach, 10.01.2021r. zamknięcie kursu). 3.Uczestnictwo w ćwiczeniach i prezentacja własnej mapy pojęć pedagogicznych lub uargumentowanej tezy pedagogicznej na forum grupy. 4. Przygotowanie pracy z zakresu diagnozy i rozwiązania pedagogicznego problemowej sytuacji wychowawczej. |
|
Literatura: |
LITERATURA OBOWIĄZKOWA Hojnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Difin, Warszawa 2015 Humanistyka przełomu wieków, pod red. J. Kozieleckiego, Kraków 1999, cz.III, ss 241 – 342. Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub: Wychowanie bez porażek w praktyce , Warszawa 1994 Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 1993. Cz. I Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, cz. 1 Warszawa 2003 (Cz. I s. 18 - 69 ); cz.2 Warszawa 2004 (Cz. II S. 240 – 320) lub Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019 (s. 15-38; 365-380; 407-417; 549-556; 859-875; 981-1002) Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Wydawnictwo APS, Warszawa, 2011 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Bińczycka J., Między przemocą a swobodą w wychowaniu, Kraków 1997 Edukacja – jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO 1998 Fromm E., Mieć czy być, Poznań 1997, Czym jest modus posiadania (s. 123 –141) Czym jest modus bycia (s.146 – 173) Gadacz T., O umiejętności życia, „Znak”, Kraków 2003, s 38 – 62 Gutek G., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003 Ostrowska K., W poszukiwaniu wartości, Gdańsk 1994 Pachociński R., Oświata XXI wieku, Warszawa 1999, rozdz. Cywilizacja a postęp (s. 5 – 38), Oświata w społeczeństwie informacyjnym (s. 71 – 94) B.Suchodolski, Edukacja permanentna, Warszawa 2003 Toffler A., Trzecia fala, Warszawa 1997 lub: Budowa nowej cywilizacji. Polityka trzeciej fali, Poznań 1995 Lub: Wojna i antywojna, Warszawa 1997 Ritzer G., McDonaldyzacja społeczeństwa, Muza 1997. Szkudlarek T., Media. Szkic z filozofii i pedagogiki dystansu, Kraków 1999, ss. 108 - 134 Wołoszyn S., Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Kielce 1998. T. III. Ks. Pierwsza. Tekst E. Key: s. 46 – 67, Teksty Baden – Powella i A. Kamińskiego s. 311 – 328; Ks. Druga. Rozdz. Poszukiwanie nowych strategii oświatowych s. 508 – 543. |
|
Uwagi: |
LINK do ZESPOŁU w TEAMS dla grupy II DZEP-MTM: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3abcf60b2422c04caa85e04f35c7dcc334%40thread.tacv2/conversations?groupId=f9dbd6f7-dec8-460a-854d-014d3a523a03&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 KOD do ZESPOŁU w TEAMS dla grupy II DZEP-MTM: rlu5g6x LINK do ZESPOŁU w TEAMS dla grupy II DZEP-ATM: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a98d11defd48c429d985b4d9e30330ad2%40thread.tacv2/conversations?groupId=d9c92aef-b18c-4f58-9b1a-efaeecb4c3fb&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 KOD do ZESPOŁU w TEAMS dla grupy II DZEP-ATM: 96pxq5s METODY KSZTAŁCENIA Samodzielna praca z kursem pedagogiki umieszczonym na platformie APS oraz z literaturą. Podczas ćwiczeń – przeprowadzanie paneli dyskusyjnych, pracy w grupach, zadań indywidualnych. NAKŁAD PRACY STUDENTA szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności tj. liczba godzin kontaktowych: 30, liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 10, liczba godzin przeznaczonych e-learning: 10, liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie mapy pojęć lub tezy pedagogicznej: 8 , sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 58 , (z zachowaniem zasady, że średnio 25 - 30 godzinom pracy odpowiada 1 punkt ECTS) |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/2022" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
Przejdź do planu
PN CW
CW
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Edyta Zawadzka | |
Prowadzący grup: | Sylwia Jaronowska, Edyta Zawadzka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
Wiedza Ocena wiedzy na podstawie: 1. ilości punktów uzyskanych na kolokwium zawierającym pytania zamknięte o charakterze rekonstrukcyjnym i zamknięte o charakterze problemowym; 2. jakości uczestnictwa w dyskursie i aktywnościach realizowanych podczas zajęć; 3. jakości realizacji zadań indywidualnych i grupowych zamieszczonych w portfolio. Umiejętności Ocena umiejętności na podstawie: 1. ilości punktów uzyskanych na kolokwium zawierającym pytania zamknięte o charakterze rekonstrukcyjnym i zamknięte o charakterze problemowym; 2. jakości uczestnictwa w dyskursie i aktywnościach realizowanych podczas zajęć; 3. jakości realizacji zadań indywidualnych i grupowych zamieszczonych w portfolio. Kompetencje społeczne Ocena kompetencji społecznych na podstawie: 1. jakości uczestnictwa w dyskursie i aktywnościach realizowanych podczas zajęć; 3. jakości realizacji zadań indywidualnych i grupowych zamieszczonych w portfolio. |
|
Pełny opis: |
1.Pedagogika jako nauka i wiedza o wychowaniu i procesach edukacyjnych i jej rozwój. 2.Wychowanie i inne podstawowe pojęcia pedagogiczne w ujęciu osobistych potocznych teorii oraz pedagogiki jako nauki – perspektywa porównawcza. 3.Koncepcje i funkcje wychowania. Wychowawca i wychowanek oraz ich znaczenie w procesie wychowania. 4.Wychowanie w rodzinie - rodzinne potoczne teorie wychowania, wychowawcze funkcjonowanie rodziny w kontekście kultury pedagogicznej rodziny oraz przemian rodziny. 5.Szkoła jako przestrzeń realizacji wychowania i innych procesów edukacyjnych – pomiędzy założeniami a rzeczywistością. Ukryty program wychowania szkolnego. Wychowawcze konteksty w podstawach programowych. 6. Aksjologiczne aspekty działalności profesjonalnych i nieprofesjonalnych wychowawców – wychowawca wobec wartości. 7. Współpraca szkoły z innymi środowiskami wychowawczymi. 8. Procesy i relacje interpersonalne w klasie szkolnej jako kontekst i czynnik warunkujący szkolne i społeczne funkcjonowania ucznia. Pedagog i grupa klasowa wobec konfliktów. 9. Nauczyciel jako wychowawca klasy – kompetencje i wyzwania jego działalności. 10. Profil kompetencyjny wychowawcy/nauczyciela. Moje kompetencje a postulowany model kompetencyjny nauczyciela wychowawcy - wstęp do konstruowania planu rozwoju pedagogicznego. 11. Dziecko zaniedbane, pozbawione opieki, doświadczające kryzysu lub traumatycznych sytuacji jako podmiot i uczestnik procesów edukacyjnych i odziaływań wychowawcy. 12. Współczesne zagrożenia rozwoju i funkcjonowania dzieci i młodzieży oraz postawy pedagogów wobec nich. 13. Społeczno-kulturowe konteksty wychowania oraz problemy globalne jako źródło wyzwań edukacyjnych i wychowawczych. 14. Uczeń odmienny kulturowo w środowisku szkolnym i rówieśniczym-perspektywa, potencjał i wyzwania edukacji międzykulturowej. 15. Samowychowanie i idee animacji społeczno-kulturowej oraz ich znaczenie w pracy nauczycieli-wychowawców i przedstawicieli innych środowisk wychowawczych. Podsumowanie. |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa 1. Błasiak, A. (2009). Aksjologiczne aspekty procesu wychowania. Kraków: Ignatianum, s. 131-154 oraz jeden wybrany zakres strony spośród 154-163; 163-177, 177-190. 2. Brzezińska, A. (2003). Dzieci z układu ryzyka. W: A. Brzezińska, S. Jabłoński, M. Marchow (red.), Ukryte piętno. Zagrożenia rozwoju w okresie dzieciństwa. Poznań: Humaniora, s. 11-38. 3. Dorczak, R. (2012). Modele współpracy szkoły z organizacjami w środowisku lokalnym. W: G. Mazurkiewicz (red.), Jakość edukacji – różnorodne perspektywy Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 311-331. 4. Gołębniak, B.D. (2019). Proces kształcenia. W: B. Śliwerski, Z. Kwieciński (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki, s. 857-875. 5. Harwas-Napierała, B. (2008). Znaczenie przemian współczesnej rodziny dla rozwoju człowieka. Psychologia rozwojowa, 13, s. 21-27. 6. Hejnicka-Bezwińska, T. (2015). Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym. Warszawa: Difin, s. 191-227. 7. Herudzińska, M.H. (2018). Dzieci cudzoziemskie w polskiej szkole. Portret(y), wyzwania, problemy. Wychowanie w rodzinie, 1, s. 187-209. 8. Janke, A. W. (2009). Pedagogika rodziny i wychowanie rodzinne. W: S. Kawula, J. Brągiel, A.W. Janke (red.), Pedagogika rodziny. Obszary i panorama problematyki. Warszawa: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 94-112; 335-344; 351-356. 9. Jarosz, E, Nowak, A. (2012). Przemoc wobec dziecka w rodzinie – cechy zjawiska oraz standardy i problemy jego ograniczenia. W: E. Jarosz, A. Nowak, Dzieci ofiary przemocy w rodzinie. Raport Rzecznika Praw Dziecka. Warszawa: Rzecznik Praw Dziecka, s. 17-31. 10. Kluczyńska, S., Zabłocka-Żytka, L. (2020). Dziecko w sytuacji kryzysowej. Warszawa: ORE, s. 6-13, 20-44 (2 wybrane sytuacje). 11. Konieczna, A. (2020) „Nasza klasa. Obraz społeczności klas szkolnych: analiza empiryczna wzorów społecznego uczestnictwa jej członków. Warszawa: Wydawnictwo APS, s. 13-27. 12. Korczak, J. (2012). Jak kochać dziecko. Dziecko w rodzinie. Warszawa: Rzecznik Praw Dziecka, dowolne fragmenty (około 10 stron). 13. Kron, W. (2012). Pedagogika. Kluczowe zagadnienia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: GWP, s. 152-214. 14. Kwieciński, Z (2019). Edukacja w galaktyce znaczeń. W: B. Śliwerski, Z. Kwieciński (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN. s. 41-53. 15. Melosik, Z. (1998). Edukacja globalna – czy ideał wychowawczy XXI wieku. W: S. Wołoszyn (opracowanie), Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom III, księga II, s. 736-753. 16. Melosik, Z. (2015). Kultura popularna, pedagogika i młodzież. W: J. Pyżalski (red.), Wychowawcze i społeczno-kulturowe kompetencje współczesnych nauczycieli (s. 31-42). Łódź:theQ studio. 17. Nadolnik, I. (2014). Efektywna współpraca szkoły i rodziny: przykłady dobrych praktyk. Edukacja elementarna w Teorii i Praktyce, 4, s. 137-147. 18. Nowotniak, J. (2007). Ukryty program wychowania. W: M. Dudzikowa, M. Czerepniak-Walczak (red.), Wychowanie. Pojęcia. Procesy. Konteksty, tom 3, Gdańsk: GWP, s. 181-206. 19. Ostrowska, U. (2006). Aksjologiczne podstawy wychowania. W: B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podstawy nauk o wychowaniu, tom 1, Gdańsk: GWP, s. 391-415. 20. Piorunek, M. (2020). Nauczyciel-wychowawca (nie)wspierający ucznia – o znaczeniu nauczycielskich kompetencji społecznych. Poznań: UAM, s. 39-69. 21. Pyżalski, J., Kołodziejczyk, J. (2015). Nauczyciel wobec sytuacji trudnych wychowawczo. W: J. Pyżalski (red.), Wychowawcze i społeczno-kulturowe kompetencje współczesnych nauczycieli. Łódź: theQ studio, s. 77-94. 22. Podstawa programowa kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej (s. 11-33; 53-56) 23. Polak, K. (2010). Uczeń w sytuacji konfliktów szkolnych. W: D. Borecka-Biernat (red.), Sytuacje konfliktu w środowisku rodzinnym, szkolnym i rówieśniczym. Warszawa: Difin, s. 23-40. 24. Pyżalski, J., Kołodziejczyk, J. (2015). Nauczyciel wobec sytuacji trudnych wychowawczo. W: J. Pyżalski (red.), Wychowawcze i społeczno-kulturowe kompetencje współczesnych nauczycieli. Łódź: theQ studio, s. 77-94. 25. słowniki i encyklopedie pedagogiczne 26. Rubacha, K. (2003). Nowe kategorie pojęciowe współczesnej teorii wychowania, W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika, tom 2. Warszawa: PWN, s. 59-67. 27. Schindler, A. (2004). Czym jest animacja społeczno-kulturalna? W: K. Hrycyk (red.). Konteksty animacji społeczno-kulturalnej. Wrocław: Silesia, s. 19-36. 28. Szkudlarek, T. (2019). Pedagogika międzykulturowa. W: B. Śliwerski, Z. Kwieciński (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki, s. 603-624 29. Szołtysek, A. (2009). Kompetencje nauczyciela w zakresie wychowania i profilaktyki. Nauczyciel i szkoła, 1-2, s. 61-72. 30. Śliwerski, B. (2012). Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości. Rozdział 2. Systematyzowanie wiedzy o wychowaniu. Kraków: Impuls, s. 31-66, 257-269. 31. Tanaś, M. (2016). Primum non nocere a internetowa przestrzeń wolności i aktywności nastolatków. W: M. Tanaś (red.), Nastolatki wobec Internetu. Warszawa: NASK, s. 41-54. 32. Uryga, D. (2018). „Mała szkoła” – w drodze ku rewitalizacji szkoły środowiskowej. Forum Oświatowe, 30 (1), s. 103-118. 33. Wysocka, E. (2012). Relacje nauczyciel-uczeń w dobie postmodernizmu- wyzwania i zagrożenia. Prace Naukowe AJD. Pedagogika, 21, s. 39-55. Literatura uzupełniająca 1. Archer, M. (2013). Człowieczeństwo: Problem sprawstwa. Kraków: Zakład Wydawniczy „Nomos”. 2. Bińczycka, J. (2005). Między swobodą a przemocą w wychowaniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. 3. Bauman, Z. (2006). Płynna nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Literackie. 4. Brezinka, W. (2005). Wychowanie i pedagogika w dobie przemian kulturowych. Podręcznik akademicki. Kraków: Wydawnictwo WAM. 5. Chałas, K. (red.) (2014). Pedagogika szkolna, wczesnoszkolna i przedszkolna. Teoria i praktyka, tom 1: Wokół aktualnych problemów wychowania i nauczania. Lublin: Wydawnictwo KUL. 6. Chałas, K. (red.) (2016). Pedagogika szkolna, wczesnoszkolna i przedszkolna. Teoria i praktyka, tom 2: Wokół aktualnych problemów rozwoju szkoły. Lublin: Wydawnictwo KUL. 7. Czerepaniak-Walczak, M. (2006). Pedagogika emancypacyjna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. 8. Gara, J. (2014). Idea interdyscyplinarności i interdyscyplinarna natura wiedzy pedagogicznej. „Forum Pedgogiczne, 1, s. 35-54. 9. Gordon, T. (2014). Wychowanie bez porażek. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax. 10. Hejnicka-Bezwińska, T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. 11. Hejnicka-Bezwińska, T. (2015). Praktyka edukacyjna w warunkach zmiany kulturowej. Warszawa: PWN. 12. Jaworski, M. (2006). Kultura popularna jako źródło inspiracji pedagogicznej i edukacyjnej. W: D. Kubinowski (red.), Kultura współczesna a wychowania człowieka (233-242). Lublin: Oficyna Wydawnicza Verba. 13. Kubiak-Szymborska, E. (2013). W czym wyraża się pluralizm teoretycznej wiedzy o wychowaniu. W: E. Kubiak-Szymborska, D. Zając. Wychowanie w kręgu pytań. (11-23). Bydgoszcz: Wydawnictwo Edukacyjne Wers. 14. Kunowski, S. (1993). Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie. 15. Łobocki, M. (2006). Teoria wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 16. Milerski, B., Karwowski, M. (2016). Racjonalność procesu kształcenia. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 17. Nowak, M. (2008). Teorie i koncepcje wychowania. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe i Profesjonalne. 18. Nowak-Dziemianowicz, M. (2012). Edukacja i wychowanie w dyskursie codzienności. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. 19. Opozda, D. (2012). Struktura i treść jednostkowej wiedzy o wychowaniu: Studium pedagogiczne wiedzy rodziców i jej korelatów. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. 20. Szymanik, J. (2013). Pedagogika szkolna. Koszalin : Wydawnictwo Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej. 21. Śliwerski, B. (2015). Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 22. Tarnowski, J. (1993). Jak wychowywać?. Warszawa: Wydawnictwa Akademii Teologii Katolickiej. 23. Tyszka, Z. (2003). Rodzina w świecie współczesnym – jej znaczenie dla jednostki i społeczeństwa. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. 24.Wiśniewski Cz. (2009). Wychowanie-studia teoriopoznawcze i aksjologiczne. Łódź: Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. 25. Wrońska, K. (2019) (red.). Dobra edukacji i ich pedagogiczna eksploracja. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 26. Zarzecki L. (2012). Teoretyczne podstawy wychowania. Teoria i praktyka w zarysie. Jelenia Góra: KPSW. |
|
Uwagi: |
Metody kształcenia: wykład problemowy, metoda problemowa, dyskusja, burza mózgów, realizacja zadań indywidualnych i zespołowych, analiza przypadków. Nakład pracy studenta (z zachowaniem założenia, że 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom aktywności) liczba godzin zajęciowych: 30, liczba godzin przeznaczonych na konsultacje z nauczycielem: 2 liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć (lektura tekstów): 11 liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie się do kolokwium: 10 liczba godzin przeznaczonych na realizację zadań do portfolio: 7 sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 60 W związku z Zarządzeniem Rektor nr 303/2022 dokonane zostały następujące zmiany w zakresie weryfikacji efektów uczenia się: dr Edyta Zawadzka - zmiana formy oddania portfolio z elektronicznej/papierowej (w zależności od wyboru studenta) na elektroniczną oraz zmiana formy kolokwium z pisemnej stacjonarnej na pisemną zdalną (z zastosowaniem aplikacji Microsoft Forms) dr Sylwia Jaronowska - zmiana formy oddania portfolio z papierowej na elektroniczną oraz zmiana formy kolokwium z pisemnej stacjonarnej na pisemną zdalną (z zastosowaniem aplikacji Microsoft Forms). |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
Przejdź do planu
PN WT CW
CW
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Edyta Zawadzka | |
Prowadzący grup: | Sylwia Jaronowska, Edyta Zawadzka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
Wiedza Ocena wiedzy na podstawie: 1. ilości punktów uzyskanych na kolokwium zawierającym pytania zamknięte o charakterze rekonstrukcyjnym i otwarte o charakterze problemowym; 2. jakości i poziomu merytorycznego uczestnictwa w dyskursie i aktywnościach realizowanych podczas zajęć; 3. jakości i poziomu merytorycznego realizacji zadań indywidualnych i grupowych zamieszczonych w portfolio. Umiejętności Ocena umiejętności na podstawie: 1. jakości i poziomu merytorycznego uczestnictwa w dyskursie i aktywnościach realizowanych podczas zajęć; 2. jakości i poziomu merytorycznego realizacji zadań indywidualnych i grupowych zamieszczonych w portfolio. Kompetencje społeczne: Ocena kompetencji społecznych na podstawie: 1. jakości i poziomu merytorycznego uczestnictwa w dyskursie i aktywnościach realizowanych podczas zajęć; 2. jakości i poziomu merytorycznego realizacji zadań indywidualnych i grupowych zamieszczonych w portfolio. |
|
Pełny opis: |
1. Pedagogika jako nauka i wiedza o wychowaniu i procesach edukacyjnych i jej rozwój. 2. Wychowanie i inne podstawowe pojęcia pedagogiczne w ujęciu osobistych potocznych teorii oraz pedagogiki jako nauki – perspektywa porównawcza. 3. Koncepcje i funkcje wychowania. Wychowawca i wychowanek oraz ich znaczenie w procesie wychowania. 4. Wychowanie w rodzinie - rodzinne potoczne teorie wychowania, wychowawcze funkcjonowanie rodziny w kontekście kultury pedagogicznej rodziny. 5. Szkoła jako przestrzeń realizacji wychowania i innych procesów edukacyjnych – pomiędzy założeniami a rzeczywistością. Znaczenie i treść podstaw programowych w kontekście procesu wychowania i kształcenia. 6. Aksjologiczne aspekty działalności profesjonalnych i nieprofesjonalnych wychowawców – wychowawca wobec wartości. 7. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole. Współpraca szkoły z innymi środowiskami wychowawczymi. 8. Procesy i relacje interpersonalne w klasie szkolnej jako kontekst i czynnik warunkujący szkolne i społeczne funkcjonowania ucznia. Pedagog i grupa klasowa wobec konfliktów. 9. Nauczyciel jako wychowawca klasy – kompetencje i wyzwania jego działalności. 10. Profil kompetencyjny wychowawcy/nauczyciela. Moje kompetencje a postulowany model kompetencyjny nauczyciela wychowawcy - wstęp do konstruowania planu rozwoju pedagogicznego. 11. Dziecko zaniedbane, pozbawione opieki, doświadczające kryzysu lub traumatycznych sytuacji jako podmiot procesów edukacyjnych i odziaływań wychowawcy. 12. Współczesne zagrożenia rozwoju i funkcjonowania dzieci i młodzieży oraz postawy pedagogów wobec nich. 13. Społeczno-kulturowe konteksty wychowania oraz problemy globalne jako źródło wyzwań edukacyjnych i wychowawczych. 14. Uczeń odmienny kulturowo w środowisku szkolnym i rówieśniczym-perspektywa, potencjał i wyzwania edukacji międzykulturowej. 15. Samowychowanie i idee animacji społeczno-kulturowej oraz ich znaczenie w pracy nauczycieli-wychowawców i przedstawicieli innych środowisk wychowawczych. Podsumowanie. |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa 1. Błasiak, A. (2009). Aksjologiczne aspekty procesu wychowania. Kraków: Ignatianum. 2. Brzezińska, A. (2003). Dzieci z układu ryzyka. W: A. Brzezińska, S. Jabłoński, M. Marchow (red.), Ukryte piętno. Zagrożenia rozwoju w okresie dzieciństwa. Poznań: Humaniora. 3. Gasik, H. Metody rozwiązywania sytuacji konfliktowych w szkole. Warszawa: ORE. 4. Gołębniak, B.D. (2019). Proces kształcenia. W: B. Śliwerski, Z. Kwieciński (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN. 5. Hejnicka-Bezwińska, T. (2015). Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym. Warszawa: Difin. 6. Herudzińska, M.H. (2018). Dzieci cudzoziemskie w polskiej szkole. Portret(y), wyzwania, problemy. Wychowanie w rodzinie, 1. 7. Janke, A. W. (2009). Pedagogika rodziny i wychowanie rodzinne. W: S. Kawula, J. Brągiel, A.W. Janke (red.), Pedagogika rodziny. Obszary i panorama problematyki. Warszawa: Wydawnictwo Adam Marszałek. 8. Jarosz, E, Nowak, A. (2012). Przemoc wobec dziecka w rodzinie – cechy zjawiska oraz standardy i problemy jego ograniczenia. W: E. Jarosz, A. Nowak, Dzieci ofiary przemocy w rodzinie. Raport Rzecznika Praw Dziecka. Warszawa: Rzecznik Praw Dziecka. 9. Kluczyńska, S., Zabłocka-Żytka, L. (2020). Dziecko w sytuacji kryzysowej. 10. Konieczna, A. (2020) „Nasza klasa. Obraz społeczności klas szkolnych: analiza empiryczna wzorów społecznego uczestnictwa jej członków. Warszawa: Wydawnictwo APS. 11. Korczak, J. (2012). Jak kochać dziecko. Dziecko w rodzinie. Warszawa: Rzecznik Praw Dziecka, dowolne fragmenty. 12. Kron, W. (2012). Pedagogika. Kluczowe zagadnienia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: GWP. 13. Mendel, M. (2009). Nauczyciel z uczniem, rodzicami i lokalną społecznością. Koncepcja partnerstwa edukacyjnego. W: D. Klus-Stańska, M. Szczepska-Pustkowska (red.). Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. 14. Melosik, Z. (1998). Edukacja globalna – czy ideał wychowawczy XXI wieku. W: S. Wołoszyn (opracowanie), Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom III, księga II. 15. Melosik, Z. (2015). Kultura popularna, pedagogika i młodzież. W: J. Pyżalski (red.), Wychowawcze i społeczno-kulturowe kompetencje współczesnych nauczycieli. Łódź:theQ studio. 16. Ostrowska, U. (2006). Aksjologiczne podstawy wychowania. W: B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podstawy nauk o wychowaniu, tom 1, Gdańsk: GWP. 17. Piorunek, M. (2020). Nauczyciel-wychowawca (nie)wspierający ucznia – o znaczeniu nauczycielskich kompetencji społecznych. Poznań: UAM. 18. Pyżalski, J., Kołodziejczyk, J. (2015). Nauczyciel wobec sytuacji trudnych wychowawczo. W: J. Pyżalski (red.), Wychowawcze i społeczno-kulturowe kompetencje współczesnych nauczycieli. Łódź: theQ studio. 19. Podstawa programowa kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej. 20. Pyżalski, J., Kołodziejczyk, J. (2015). Nauczyciel wobec sytuacji trudnych wychowawczo. W: J. Pyżalski (red.), Wychowawcze i społeczno-kulturowe kompetencje współczesnych nauczycieli. Łódź: theQ studio. 21. Słowniki i encyklopedie pedagogiczne. 22. Rubacha, K. (2003). Nowe kategorie pojęciowe współczesnej teorii wychowania, W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika, tom 2. Warszawa: PWN. 23. Schindler, A. (2004). Czym jest animacja społeczno-kulturalna? W: K. Hrycyk (red.). Konteksty animacji społeczno-kulturalnej. Wrocław: Silesia. 24. Szkudlarek, T. (2019). Pedagogika międzykulturowa. W: B. Śliwerski, Z. Kwieciński (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN. 25. Szołtysek, A. (2009). Kompetencje nauczyciela w zakresie wychowania i profilaktyki. Nauczyciel i szkoła, 1-2. 26. Śliwerski, B. (2012). Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości. Rozdział 2. Systematyzowanie wiedzy o wychowaniu. Kraków: Impuls. 27. Wysocka, E. (2012). Relacje nauczyciel-uczeń w dobie postmodernizmu- wyzwania i zagrożenia. Prace Naukowe AJD. Pedagogika, 21. Literatura uzupełniająca 1. Archer, M. (2013). Człowieczeństwo: Problem sprawstwa. Kraków: Zakład Wydawniczy „Nomos”. 2. Bińczycka, J. (2005). Między swobodą a przemocą w wychowaniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. 3. Bauman, Z. (2006). Płynna nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Literackie. 4. Brezinka, W. (2005). Wychowanie i pedagogika w dobie przemian kulturowych. Podręcznik akademicki. Kraków: Wydawnictwo WAM. 5. Chałas, K. (red.) (2014). Pedagogika szkolna, wczesnoszkolna i przedszkolna. Teoria i praktyka, tom 1: Wokół aktualnych problemów wychowania i nauczania. Lublin: Wydawnictwo KUL. 6. Chałas, K. (red.) (2016). Pedagogika szkolna, wczesnoszkolna i przedszkolna. Teoria i praktyka, tom 2: Wokół aktualnych problemów rozwoju szkoły. Lublin: Wydawnictwo KUL. 7. Czerepaniak-Walczak, M. (2006). Pedagogika emancypacyjna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. 8. Gara, J. (2014). Idea interdyscyplinarności i interdyscyplinarna natura wiedzy pedagogicznej. „Forum Pedgogiczne, 1, s. 35-54. 9. Gordon, T. (2014). Wychowanie bez porażek. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax. 10. Hejnicka-Bezwińska, T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. 11. Hejnicka-Bezwińska, T. (2015). Praktyka edukacyjna w warunkach zmiany kulturowej. Warszawa: PWN. 12. Jaworski, M. (2006). Kultura popularna jako źródło inspiracji pedagogicznej i edukacyjnej. W: D. Kubinowski (red.), Kultura współczesna a wychowania człowieka (233-242). Lublin: Oficyna Wydawnicza Verba. 13. Kubiak-Szymborska, E. (2013). W czym wyraża się pluralizm teoretycznej wiedzy o wychowaniu. W: E. Kubiak-Szymborska, D. Zając. Wychowanie w kręgu pytań. (11-23). Bydgoszcz: Wydawnictwo Edukacyjne Wers. 14. Kunowski, S. (1993). Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie. 15. Łobocki, M. (2006). Teoria wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 16. Milerski, B., Karwowski, M. (2016). Racjonalność procesu kształcenia. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 17. Nowak, M. (2008). Teorie i koncepcje wychowania. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe i Profesjonalne. 18. Nowak-Dziemianowicz, M. (2012). Edukacja i wychowanie w dyskursie codzienności. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. 19. Opozda, D. (2012). Struktura i treść jednostkowej wiedzy o wychowaniu: Studium pedagogiczne wiedzy rodziców i jej korelatów. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. 20. Szymanik, J. (2013). Pedagogika szkolna. Koszalin : Wydawnictwo Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej. 21. Śliwerski, B. (2015). Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 22. Tarnowski, J. (1993). Jak wychowywać?. Warszawa: Wydawnictwa Akademii Teologii Katolickiej. 23. Tyszka, Z. (2003). Rodzina w świecie współczesnym – jej znaczenie dla jednostki i społeczeństwa. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. 24.Wiśniewski Cz. (2009). Wychowanie-studia teoriopoznawcze i aksjologiczne. Łódź: Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. 25. Wrońska, K. (2019) (red.). Dobra edukacji i ich pedagogiczna eksploracja. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 26. Zarzecki L. (2012). Teoretyczne podstawy wychowania. Teoria i praktyka w zarysie. Jelenia Góra: KPSW. |
|
Uwagi: |
Metody kształcenia: wykład problemowy, metoda problemowa, dyskusja, burza mózgów, realizacja zadań indywidualnych i zespołowych, analiza przypadków. Nakład pracy studenta (z zachowaniem założenia, że 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom aktywności) liczba godzin zajęciowych: 30 liczba godzin przeznaczonych na konsultacje z nauczycielem: 2 liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć (lektura tekstów): 9 liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie się do kolokwium: 10 liczba godzin przeznaczonych na realizację zadań do portfolio: 9 sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 60 linki, do zespołów Teams, w którym realizowane są zajęcia: grupa 1 (prowadzona przez dr S. Joronowską): https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aNTj1wboklWNXLOZ-B38XOQ-T5jTGsyHDeGFi7kCHwwA1%40thread.tacv2/conversations?groupId=61059a33-12c7-4f6f-a598-08ef9d841917&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 grupa 2 (prowadzona przez dr E. Zawadzką): https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aP9xKWkVMQPW5hbtJnQqM8jPI66FZyWp3prXg-8aBOG41%40thread.tacv2/conversations?groupId=a4be9930-da8f-473e-aff1-b44aea925e62&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-02-18 |
Przejdź do planu
PN CW
CW
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Edyta Zawadzka | |
Prowadzący grup: | Sylwia Jaronowska, Edyta Zawadzka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
Wiedza Ocena wiedzy na podstawie: 1. jakości i poziomu merytorycznego odpowiedzi na pytania podczas rozmowy zaliczającej; 2. jakości i poziomu merytorycznego uczestnictwa w dyskursie i aktywnościach realizowanych podczas zajęć; 3. jakości i poziomu merytorycznego realizacji zadań indywidualnych izamieszczonych w portfolio. Umiejętności Ocena umiejętności na podstawie: 1. jakości i poziomu merytorycznego odpowiedzi na pytania podczas rozmowy zaliczającej; 2. jakości i poziomu merytorycznego uczestnictwa w dyskursie i aktywnościach realizowanych podczas zajęć; 3. jakości i poziomu merytorycznego realizacji zadań indywidualnych zamieszczonych w portfolio. Kompetencje społeczne: Ocena kompetencji społecznych na podstawie:. 1. jakości i poziomu merytorycznego odpowiedzi na pytania podczas rozmowy zaliczającej; 2. jakości i poziomu merytorycznego uczestnictwa w dyskursie i aktywnościach realizowanych podczas zajęć; 3. jakości i poziomu merytorycznego realizacji zadań indywidualnych zamieszczonych w portfolio. |
|
Pełny opis: |
1. Pedagogika jako nauka i wiedza o wychowaniu i procesach edukacyjnych i jej rozwój. 2. Wychowanie i inne podstawowe pojęcia pedagogiczne w ujęciu osobistych potocznych teorii oraz pedagogiki jako nauki – perspektywa porównawcza. 3. Koncepcje i funkcje wychowania. Wychowawca i wychowanek oraz ich znaczenie w procesie wychowania. 4. Wychowanie w rodzinie - rodzinne potoczne teorie wychowania, wychowawcze funkcjonowanie rodziny w kontekście kultury pedagogicznej rodziny. 5. Szkoła jako przestrzeń realizacji wychowania i innych procesów edukacyjnych w oparciu o wiedzę naukową/profesjonalną – perspektywa postulatywno-krytyczna. 6. Aksjologiczne aspekty działalności profesjonalnych i nieprofesjonalnych wychowawców – wychowawca wobec wartości. 7. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole. Współpraca szkoły z innymi środowiskami wychowawczymi. 8. Procesy i relacje interpersonalne w klasie szkolnej jako kontekst i czynnik warunkujący szkolne i społeczne funkcjonowania ucznia. Pedagog i grupa klasowa wobec konfliktów. 9. Nauczyciel jako wychowawca klasy – kompetencje, zadania i wyzwania jego działalności. 10. Profil kompetencyjny wychowawcy/nauczyciela. Moje kompetencje a postulowany model kompetencyjny nauczyciela wychowawcy - wstęp do konstruowania planu rozwoju pedagogicznego.. 11. Dziecko zaniedbane, pozbawione opieki, doświadczające kryzysu lub traumatycznych sytuacji jako podmiot procesów edukacyjnych i odziaływań wychowawcy. 12. Współczesne zagrożenia rozwoju i funkcjonowania dzieci i młodzieży oraz postawy pedagogów wobec nich. 13. Społeczno-kulturowe konteksty wychowania oraz problemy globalne jako źródło wyzwań edukacyjnych i wychowawczych. 14. Uczeń odmienny kulturowo w środowisku szkolnym i rówieśniczym-perspektywa, potencjał i wyzwania edukacji międzykulturowej. 15. Idee animacji społeczno-kulturowej oraz ich znaczenie w pracy nauczycieli-wychowawców i przedstawicieli innych środowisk wychowawczych. Podsumowanie. |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. Błasiak, A. (2009). Aksjologiczne aspekty procesu wychowania. Kraków: Ignatianum, s. 131-154 lub 154-163 l ub163-177 lub 177-190. 2. Brzezińska, A. (2003). Dzieci z układu ryzyka. W: A. Brzezińska, S. Jabłoński, M. Marchow (red.), Ukryte piętno. Zagrożenia rozwoju w okresie dzieciństwa. Poznań: Humaniora, s. 11-38. 3. Chomczyńska-Rubacha, M. (2019). Szkolne środowisko uczenia się (paragraf: Język i wzorce porozumiewania się w klasie szkolnej). W: B. Śliwerski, Z. Kwieciński (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN, s. 819-831. 4. Gasik, H. Metody rozwiązywania sytuacji konfliktowych w szkole. Warszawa: ORE. 5. Gołębniak, B.D. (2019). Proces kształcenia. W: B. Śliwerski, Z. Kwieciński (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki, Warszawa: PWN, s. 866-875. 6. Hejnicka-Bezwińska, T. (2015). Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym. Warszawa: Difin, s. 191-226. 7. Herudzińska, M.H. (2018). Dzieci cudzoziemskie w polskiej szkole. Portret(y), wyzwania, problemy. Wychowanie w rodzinie, 1, s. 187-209. 8. Jarosz, E, Nowak, A. (2012). Przemoc wobec dziecka w rodzinie – cechy zjawiska oraz standardy i problemy jego ograniczenia. W: E. Jarosz, A. Nowak, Dzieci ofiary przemocy w rodzinie. Raport Rzecznika Praw Dziecka. Warszawa: Rzecznik Praw Dziecka, s. 17-31. 9. Kawula, S. (2009). Kultura pedagogiczna rodziców jako czynnik stymulacji i rozwoju młodego pokolenia. W: S. Kawula, J. Brągiel, A.W. Janke (red.), Pedagogika rodziny: Obszary i panorama problematyki. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 335-357. 10. Kluczyńska, S., Zabłocka-Żytka, L. (2020). Dziecko w sytuacji kryzysowej. Warszawa: ORE, s. 6-13, 20-44 (2 wybrane sytuacje). 11. Komendant-Brodowska, A. (2014). Agresja i przemoc szkolna. Raport o stanie badań. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych, s. 6-20, 40-50. 12. Korczak, J. (2012). Jak kochać dziecko. Dziecko w rodzinie. Warszawa: Rzecznik Praw Dziecka, dowolne fragmenty (około 10 stron). 13. Kron, W. (2012). Pedagogika. Kluczowe zagadnienia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: GWP, s. 152-176 oraz jeden wybrany fragment spośród stron (1) 176-180; (2)180-189; (3)189-201; (4) 201-214. 14. Kupisiewicz, Cz. (2012). Dydaktyka. Kraków: Oficyna Wydawnicza: Impuls, s. 263-278. 15. Melosik, Z. (2015). Kultura popularna, pedagogika i młodzież. W: J. Pyżalski (red.), Wychowawcze i społeczno-kulturowe kompetencje współczesnych nauczycieli (s. 31-42). Łódź:theQ studio. 16. Melosik, Z. (1998). Edukacja globalna – czy ideał wychowawczy XXI wieku. W: S. Wołoszyn (opracowanie), Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom III, księga II, s. 736-753. 17. Mendel, M. (2009). Nauczyciel z uczniem, rodzicami i lokalną społecznością. Koncepcja partnerstwa edukacyjnego. W: D. Klus-Stańska, M. Szczepska-Pustkowska (red.). Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, s. 185-223. 18. Ostrowska, U. (2006). Aksjologiczne podstawy wychowania. W: B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podstawy nauk o wychowaniu, tom 1, Gdańsk: GWP, s. 391-415. 19. Piorunek, M. (2020). Nauczyciel-wychowawca (nie)wspierający ucznia – o znaczeniu nauczycielskich kompetencji społecznych. Poznań: UAM, s. 39-69. 20. Pyżalski, J., Kołodziejczyk, J. (2015). Nauczyciel wobec sytuacji trudnych wychowawczo. W: J. Pyżalski (red.), Wychowawcze i społeczno-kulturowe kompetencje współczesnych nauczycieli. Łódź: theQ studio, s. 77-94. 21. Podstawa programowa kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej (s. 11-18; 31-33, 87-91). 22. Rozporządzenie ministra edukacji narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. 23. Schindler, A. (2004). Czym jest animacja społeczno-kulturalna? W: K. Hrycyk (red.). Konteksty animacji społeczno-kulturalnej. Wrocław: Silesia, s. 19-36. 24. Słowniki i Encyklopedie pedagogiczne. 25. Szkudlarek, T. (2019). Pedagogika międzykulturowa. W: B. Śliwerski, Z. Kwieciński (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki, s. 603-624. 26. Śliwerski, B. (2012). Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości. Rozdział 2. Systematyzowanie wiedzy o wychowaniu. Kraków: Impuls, s. 31-42. 27. Tłuściak-Deliowska, A. (2022). Klimat klasy szkolnej jako kategoria pedagogiczna. Studia z Teorii Wychowania, 4 (41). 93-107. Literatura uzupełniająca 1. Archer, M. (2013). Człowieczeństwo: Problem sprawstwa. Kraków: Zakład Wydawniczy „Nomos”. 2. Bińczycka, J. (2005). Między swobodą a przemocą w wychowaniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. 3. Bauman, Z. (2006). Płynna nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Literackie. 4. Brezinka, W. (2005). Wychowanie i pedagogika w dobie przemian kulturowych. Podręcznik akademicki. Kraków: Wydawnictwo WAM. 5. Chałas, K. (red.) (2014). Pedagogika szkolna, wczesnoszkolna i przedszkolna. Teoria i praktyka, tom 1: Wokół aktualnych problemów wychowania i nauczania. Lublin: Wydawnictwo KUL. 6. Chałas, K. (red.) (2016). Pedagogika szkolna, wczesnoszkolna i przedszkolna. Teoria i praktyka, tom 2: Wokół aktualnych problemów rozwoju szkoły. Lublin: Wydawnictwo KUL. 7. Czerepaniak-Walczak, M. (2006). Pedagogika emancypacyjna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. 8. Gara, J. (2014). Idea interdyscyplinarności i interdyscyplinarna natura wiedzy pedagogicznej. „Forum Pedgogiczne, 1, s. 35-54. 9. Gordon, T. (2014). Wychowanie bez porażek. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax. 10. Hejnicka-Bezwińska, T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. 11. Hejnicka-Bezwińska, T. (2015). Praktyka edukacyjna w warunkach zmiany kulturowej. Warszawa: PWN. 12. Jaworski, M. (2006). Kultura popularna jako źródło inspiracji pedagogicznej i edukacyjnej. W: D. Kubinowski (red.), Kultura współczesna a wychowania człowieka (233-242). Lublin: Oficyna Wydawnicza Verba. 13. Kubiak-Szymborska, E. (2013). W czym wyraża się pluralizm teoretycznej wiedzy o wychowaniu. W: E. Kubiak-Szymborska, D. Zając. Wychowanie w kręgu pytań. (11-23). Bydgoszcz: Wydawnictwo Edukacyjne Wers. 14. Kunowski, S. (1993). Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie. 15. Łobocki, M. (2006). Teoria wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 16. Milerski, B., Karwowski, M. (2016). Racjonalność procesu kształcenia. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 17. Nowak, M. (2008). Teorie i koncepcje wychowania. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe i Profesjonalne. 18. Nowak-Dziemianowicz, M. (2012). Edukacja i wychowanie w dyskursie codzienności. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. 19. Opozda, D. (2012). Struktura i treść jednostkowej wiedzy o wychowaniu: Studium pedagogiczne wiedzy rodziców i jej korelatów. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. 20. Szymanik, J. (2013). Pedagogika szkolna. Koszalin : Wydawnictwo Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej. 21. Śliwerski, B. (2015). Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 22. Tarnowski, J. (1993). Jak wychowywać?. Warszawa: Wydawnictwa Akademii Teologii Katolickiej. 23. Tyszka, Z. (2003). Rodzina w świecie współczesnym – jej znaczenie dla jednostki i społeczeństwa. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. 24.Wiśniewski Cz. (2009). Wychowanie-studia teoriopoznawcze i aksjologiczne. Łódź: Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. 25. Wrońska, K. (2019) (red.). Dobra edukacji i ich pedagogiczna eksploracja. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 26. Zarzecki L. (2012). Teoretyczne podstawy wychowania. Teoria i praktyka w zarysie. Jelenia Góra: KPSW. |
|
Uwagi: |
Metody kształcenia: wykład problemowy, metoda problemowa, dyskusja, burza mózgów, realizacja zadań indywidualnych i zespołowych, analiza przypadków. Nakład pracy studenta (z zachowaniem założenia, że 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom aktywności) liczba godzin zajęciowych: 30 liczba godzin przeznaczonych na konsultacje z nauczycielem: 2 liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć (lektura tekstów): 11 liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie się rozmowy zaliczeniowej: 7 liczba godzin przeznaczonych na realizację zadań do portfolio: 10 sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 60, co odpowiada 2 punktom ECTS. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (jeszcze nie rozpoczęty)
Okres: | 2024-10-01 - 2025-02-23 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | (brak danych) | |
Prowadzący grup: | (brak danych) | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.