Diagnoza psychologiczna i metody pracy z dzieckiem z zaburzeniami rozwojowymi

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

- obecność na zajęciach

- przygotowanie i przedstawienie prezentacji multimedialnej wybranego zagadnienia kursu (prace w grupie)

- pisemny test jednokrotnego wyboru

WYKŁAD:

Literatura obowiązkowa:

Bobińska, K., Pietras, T., Gałecki, P. (red.) (2012). Niepełnosprawność intelektualna – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnoza, terapia. Wrocław: Wydawnictwo Continuo.

Czerwińska, K., Kucharczyk, I. (2019). Tyflopsychologia. Warszawa: PWN.

Mazanek, E. (2003). Mózgowe porażenie dziecięce. Problemy psychologiczno-pedagogiczne. Warszawa: Wydawnictwo WSPS.

Pietras, T., Witusik, A., Gałecki, P. (red.). (2010). Autyzm – epidemiologia, diagnoza i terapia. Wrocław: Wydawnictwo Continuo.

Literatura uzupełniająca:

Czerwińska, K. (red.) (2015). Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością wzroku – w kręgu diagnozy i terapii. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Danielewicz, D., Pisula, E. (red.). (2003). Terapia i edukacja osób z autyzmem. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Loska, M. (2005). Uczniowie z mózgowym porażeniem dziecięcym. Osiągnięcia edukacyjne. Warszawa: WSiP.

Michałowicz, R. (2001). (red.). Mózgowe porażenie dziecięce. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Pisula, E., Danielewicz, D. (red.) (2005). Wybrane formy terapii i rehabilitacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

ĆWICZENIA

Literatura obowiązkowa:

Czerwińska, K. (red.) (2015). Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością wzroku – w kręgu diagnozy i terapii. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Kulesza, E., M. (red.) (2011). Rehabilitacja dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w wieku przedszkolnym. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Mazanek, E. (2003). Mózgowe porażenie dziecięce. Problemy psychologiczno-pedagogiczne. Warszawa: Wydawnictwo WSPS.

Michałowicz, R. (2001). (red.). Mózgowe porażenie dziecięce. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Pisula, E., Danielewicz, D. (red.) (2005). Wybrane formy terapii i rehabilitacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Stachyra, J. (red.). (1995). Wybrane metody diagnostyczne w surdopsychologii. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej.

Literatura uzupełniająca:

Affolter, F. (1997). Spostrzeganie, rzeczywistość, język. Warszawa: WSiP.

Ayres, A. J. (2015). Dziecko a integracja sensoryczna. Gdańsk: Grupa Wydawnicza HARMONIA.

Bieńkowska, K. (2007). Słucham, mówię, jestem… Materiały instruktażowe dla rodziców. Krosno: Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu.

Błeszyński, J. (red.). (2008). Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Bogdanowicz, M. (2007). Metoda dobrego startu. Warszawa: WSiP

Bogdanowicz, M., Kisiel, B., Przasnyska, M. (1992). Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka. Warszawa: WSiP.

Borkowska, M. (2001). Uwarunkowania rozwoju ruchowego i jego zaburzenia w mózgowym porażeniu dziecięcym. Warszawa: Wydawnictwo Zaułek.

Cieszyńska, J.(2001). Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego. Droga nabywania systemu językowego przez dzieci niesłyszące w wieku poniemowlęcym i przedszkolnym. Kraków: Wydawnictwo Naukowe AP.

Danielewicz, D., Pisula, E. (red.). (2003). Terapia i edukacja osób z autyzmem. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Dońska-Olszko, M., Lechowicz, A. (1998). Komputerowe nauczanie dzieci z ciężkimi uszkodzeniami narządu ruchu. W: E. Mazanek (red.), Dziecko niepełnosprawne ruchowo. Wychowanie i nauczanie. Warszawa: WSiP.

Dońska-Olszko, M., Lechowicz, A. (1998). Dostosowanie komputera do indywidualnych potrzeb dziecka niepełnosprawnego. W: E. Mazanek (red.), Dziecko niepełnosprawne ruchowo. Wychowanie i nauczanie. Warszawa: WSiP

Gray, C., White, A.L. (2005). Historyjki społeczne. Ja i mój świat. Warszawa: Fraszka Edukacyjna i Fundacja Synapsis.

Gray, C. (2013). Nowe historyjki społeczne. Gdańsk: HARMONIA.

Jakubowski, S. (red.). (2005). Uczeń niewidomy i słabowidzący w ogólnodostępnej szkole średniej. Poradnik dla nauczycieli szkół ogólnodostępnych. Warszawa: Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu.

Kaczmarek, B.B., Wojciechowska, A. (2015). Autyzm i AAC. Alternatywne i wspomagające sposoby porozumiewania się w edukacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Kielin, J. (2002). Profil osiągnięć ucznia. Przewodnik dla nauczycieli i terapeutów z placówek specjalnych. Gdańsk: GWP.

Knill, M., Knill, Ch. (1995). Programy Aktywności, Świadomości Ciała, Kontakt i Komunikacja. Warszawa: CMPPP.

Knill, Ch. (1995). Dotyk i Komunikacja. Warszawa: CMPPP.

Krakowiak, K., Panasiuk, M. (1995). Karta Oceny Zachowań Komunikacyjnych Dziecka z Uszkodzonym Słuchem (KOZK). W: K. Krakowiak, Fonogesty jako narzędzie formowania języka dzieci z uszkodzonym słuchem. (319-346). Lublin: Wyd.UMCS

Krakowiak, K. (2006). Karta samooceny umiejętności komunikowania się z dzieckiem z uszkodzonym słuchem. W: K. Krakowiak, Studia i szkice o wychowaniu dzieci z uszkodzeniami słuchu. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Kujawa, E., Kurzyna, M. (1998). Metoda 18 struktur wyrazowych w pracy z dziećmi z trudnościami w czytaniu i pisaniu. Warszawa: WSiP.

Loska, M. (2005). Uczniowie z mózgowym porażeniem dziecięcym. Osiągnięcia edukacyjne. Warszawa: WSiP.

Löwe, A. (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić. Poznań: Media Rodzina.

Mazanek, E. (1998). Ocena poziomu rozwoju umysłowego dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. W: J. Rola (red.), Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci. (s.168-175). Warszawa: Wydawnictwo WSPS.

Orkan - Łęcka, M. Dąbrowska, M. (2004). Specyfika rozwoju i jego wspomagania u małych dzieci niewidomych lub słabo widzących. W: D. Kmita, T. Kaczmarek, (red.), Wczesna interwencja miejsce psychologa w opiece nad małym dzieckiem i jego rodziną. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, 2, (s.79 – 100). Warszawa: Wydawnictwo Emu.

Przyrowski, Z. (2012). Integracja sensoryczna. Wprowadzenie do teorii, diagnozy i terapii. Warszawa: EMPIS.

Schopler, E., Reichler, R., J., Bashford, A., Marcus, L., M. (1995). Profil Psychoedukacyjny. Gdańsk: SPOA.

Schopler, E., Reichler, R., Lansing, M. (1995). Techniki nauczania dla rodziców i profesjonalistów. Gdańsk: SPOA.

Schopler, E., Lansing, M., Waters, L. (1995). Ćwiczenia edukacyjne dla dzieci autystycznych. Gdańsk: SPOA.

Sherborne, W. (2006). Ruch rozwijający dla dzieci. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Skala rozwojowa programu INSITE. Ocena umiejętności rozwojowych małych dzieci z niepełnosprawnością sensoryczną i dodatkowymi uszkodzeniami w wieku od 0 do 6 lat. Część: WZROK. Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi w Laskach, Laski 2004.

Stillman, R., Battle, CH. (1995). Skala Callier - Azusa (H). Warszawa: Polski Związek Niewidomych.

Tomaszewski, P., (2001) Komunikacja językowa w rodzinie a życie emocjonalne i społeczne dziecka głuchego. W: J. Kobosko (red.), Bliżej życia: Materiały dla rodziców

dzieci z wadą słuchu. (s. 254 – 270). Warszawa: Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – Człowiekowi”.

Walczak, G. (1998). Program rozwijania umiejętności posługiwania się wzrokiem N.C. Barragi i J.E. Morris (możliwości diagnozy i rehabilitacji wzroku). W: J. Rola, (red.), Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci. (s. 151-161). Warszawa: SWPS.

Walkiewicz, M. (2000). Program „Lilli i Gogo”. Na podstawie instrukcji Autorki – Gertrude Jaritz i własnych doświadczeń. W: G. Walczak, (red.). Metody i formy wczesnej rehabilitacji dzieci z uszkodzonym wzrokiem. Warszawa: Fundacja na Rzecz Młodzieży Niepełnosprawnej.

Witkowski, T. (1988). Podręcznik do inwentarza PAC – 1 (PAC – 2 i PPAC) Gunzburga do oceny postępów w rozwoju społecznym upośledzonych umysłowo. Warszawa:

Witkowski, T. (1988). Metody PAC i PAS w społecznej rewalidacji upośledzonych umysłowo. Warszawa: MEN

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

- obecność na zajęciach

- przygotowanie i przedstawienie prezentacji multimedialnej wybranego zagadnienia kursu (prace w grupie)

- pisemny test jednokrotnego wyboru

WYKŁAD:

Literatura obowiązkowa:

Bobińska, K., Pietras, T., Gałecki, P. (red.) (2012). Niepełnosprawność intelektualna – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnoza, terapia. Wrocław: Wydawnictwo Continuo.

Czerwińska, K., Kucharczyk, I. (2019). Tyflopsychologia. Warszawa: PWN.

Mazanek, E. (2003). Mózgowe porażenie dziecięce. Problemy psychologiczno-pedagogiczne. Warszawa: Wydawnictwo WSPS.

Pietras, T., Witusik, A., Gałecki, P. (red.). (2010). Autyzm – epidemiologia, diagnoza i terapia. Wrocław: Wydawnictwo Continuo.

Literatura uzupełniająca:

Czerwińska, K. (red.) (2015). Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością wzroku – w kręgu diagnozy i terapii. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Danielewicz, D., Pisula, E. (red.). (2003). Terapia i edukacja osób z autyzmem. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Loska, M. (2005). Uczniowie z mózgowym porażeniem dziecięcym. Osiągnięcia edukacyjne. Warszawa: WSiP.

Michałowicz, R. (2001). (red.). Mózgowe porażenie dziecięce. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Pisula, E., Danielewicz, D. (red.) (2005). Wybrane formy terapii i rehabilitacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

ĆWICZENIA

Literatura obowiązkowa:

Czerwińska, K. (red.) (2015). Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością wzroku – w kręgu diagnozy i terapii. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Kulesza, E., M. (red.) (2011). Rehabilitacja dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w wieku przedszkolnym. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Mazanek, E. (2003). Mózgowe porażenie dziecięce. Problemy psychologiczno-pedagogiczne. Warszawa: Wydawnictwo WSPS.

Michałowicz, R. (2001). (red.). Mózgowe porażenie dziecięce. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Pisula, E., Danielewicz, D. (red.) (2005). Wybrane formy terapii i rehabilitacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Stachyra, J. (red.). (1995). Wybrane metody diagnostyczne w surdopsychologii. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej.

Literatura uzupełniająca:

Affolter, F. (1997). Spostrzeganie, rzeczywistość, język. Warszawa: WSiP.

Ayres, A. J. (2015). Dziecko a integracja sensoryczna. Gdańsk: Grupa Wydawnicza HARMONIA.

Bieńkowska, K. (2007). Słucham, mówię, jestem… Materiały instruktażowe dla rodziców. Krosno: Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu.

Błeszyński, J. (red.). (2008). Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Bogdanowicz, M. (2007). Metoda dobrego startu. Warszawa: WSiP

Bogdanowicz, M., Kisiel, B., Przasnyska, M. (1992). Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka. Warszawa: WSiP.

Borkowska, M. (2001). Uwarunkowania rozwoju ruchowego i jego zaburzenia w mózgowym porażeniu dziecięcym. Warszawa: Wydawnictwo Zaułek.

Cieszyńska, J.(2001). Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego. Droga nabywania systemu językowego przez dzieci niesłyszące w wieku poniemowlęcym i przedszkolnym. Kraków: Wydawnictwo Naukowe AP.

Danielewicz, D., Pisula, E. (red.). (2003). Terapia i edukacja osób z autyzmem. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Dońska-Olszko, M., Lechowicz, A. (1998). Komputerowe nauczanie dzieci z ciężkimi uszkodzeniami narządu ruchu. W: E. Mazanek (red.), Dziecko niepełnosprawne ruchowo. Wychowanie i nauczanie. Warszawa: WSiP.

Dońska-Olszko, M., Lechowicz, A. (1998). Dostosowanie komputera do indywidualnych potrzeb dziecka niepełnosprawnego. W: E. Mazanek (red.), Dziecko niepełnosprawne ruchowo. Wychowanie i nauczanie. Warszawa: WSiP

Gray, C., White, A.L. (2005). Historyjki społeczne. Ja i mój świat. Warszawa: Fraszka Edukacyjna i Fundacja Synapsis.

Gray, C. (2013). Nowe historyjki społeczne. Gdańsk: HARMONIA.

Jakubowski, S. (red.). (2005). Uczeń niewidomy i słabowidzący w ogólnodostępnej szkole średniej. Poradnik dla nauczycieli szkół ogólnodostępnych. Warszawa: Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu.

Kaczmarek, B.B., Wojciechowska, A. (2015). Autyzm i AAC. Alternatywne i wspomagające sposoby porozumiewania się w edukacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Kielin, J. (2002). Profil osiągnięć ucznia. Przewodnik dla nauczycieli i terapeutów z placówek specjalnych. Gdańsk: GWP.

Knill, M., Knill, Ch. (1995). Programy Aktywności, Świadomości Ciała, Kontakt i Komunikacja. Warszawa: CMPPP.

Knill, Ch. (1995). Dotyk i Komunikacja. Warszawa: CMPPP.

Krakowiak, K., Panasiuk, M. (1995). Karta Oceny Zachowań Komunikacyjnych Dziecka z Uszkodzonym Słuchem (KOZK). W: K. Krakowiak, Fonogesty jako narzędzie formowania języka dzieci z uszkodzonym słuchem. (319-346). Lublin: Wyd.UMCS

Krakowiak, K. (2006). Karta samooceny umiejętności komunikowania się z dzieckiem z uszkodzonym słuchem. W: K. Krakowiak, Studia i szkice o wychowaniu dzieci z uszkodzeniami słuchu. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Kujawa, E., Kurzyna, M. (1998). Metoda 18 struktur wyrazowych w pracy z dziećmi z trudnościami w czytaniu i pisaniu. Warszawa: WSiP.

Loska, M. (2005). Uczniowie z mózgowym porażeniem dziecięcym. Osiągnięcia edukacyjne. Warszawa: WSiP.

Löwe, A. (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić. Poznań: Media Rodzina.

Mazanek, E. (1998). Ocena poziomu rozwoju umysłowego dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. W: J. Rola (red.), Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci. (s.168-175). Warszawa: Wydawnictwo WSPS.

Orkan - Łęcka, M. Dąbrowska, M. (2004). Specyfika rozwoju i jego wspomagania u małych dzieci niewidomych lub słabo widzących. W: D. Kmita, T. Kaczmarek, (red.), Wczesna interwencja miejsce psychologa w opiece nad małym dzieckiem i jego rodziną. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, 2, (s.79 – 100). Warszawa: Wydawnictwo Emu.

Przyrowski, Z. (2012). Integracja sensoryczna. Wprowadzenie do teorii, diagnozy i terapii. Warszawa: EMPIS.

Schopler, E., Reichler, R., J., Bashford, A., Marcus, L., M. (1995). Profil Psychoedukacyjny. Gdańsk: SPOA.

Schopler, E., Reichler, R., Lansing, M. (1995). Techniki nauczania dla rodziców i profesjonalistów. Gdańsk: SPOA.

Schopler, E., Lansing, M., Waters, L. (1995). Ćwiczenia edukacyjne dla dzieci autystycznych. Gdańsk: SPOA.

Sherborne, W. (2006). Ruch rozwijający dla dzieci. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Skala rozwojowa programu INSITE. Ocena umiejętności rozwojowych małych dzieci z niepełnosprawnością sensoryczną i dodatkowymi uszkodzeniami w wieku od 0 do 6 lat. Część: WZROK. Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi w Laskach, Laski 2004.

Stillman, R., Battle, CH. (1995). Skala Callier - Azusa (H). Warszawa: Polski Związek Niewidomych.

Tomaszewski, P., (2001) Komunikacja językowa w rodzinie a życie emocjonalne i społeczne dziecka głuchego. W: J. Kobosko (red.), Bliżej życia: Materiały dla rodziców

dzieci z wadą słuchu. (s. 254 – 270). Warszawa: Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – Człowiekowi”.

Walczak, G. (1998). Program rozwijania umiejętności posługiwania się wzrokiem N.C. Barragi i J.E. Morris (możliwości diagnozy i rehabilitacji wzroku). W: J. Rola, (red.), Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci. (s. 151-161). Warszawa: SWPS.

Walkiewicz, M. (2000). Program „Lilli i Gogo”. Na podstawie instrukcji Autorki – Gertrude Jaritz i własnych doświadczeń. W: G. Walczak, (red.). Metody i formy wczesnej rehabilitacji dzieci z uszkodzonym wzrokiem. Warszawa: Fundacja na Rzecz Młodzieży Niepełnosprawnej.

Witkowski, T. (1988). Podręcznik do inwentarza PAC – 1 (PAC – 2 i PPAC) Gunzburga do oceny postępów w rozwoju społecznym upośledzonych umysłowo. Warszawa:

Witkowski, T. (1988). Metody PAC i PAS w społecznej rewalidacji upośledzonych umysłowo. Warszawa: MEN

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

- obecność na zajęciach

- przygotowanie i przedstawienie prezentacji multimedialnej wybranego zagadnienia kursu (prace w grupie)

- pisemny test jednokrotnego wyboru

WYKŁAD:

Literatura obowiązkowa:

Bobińska, K., Pietras, T., Gałecki, P. (red.) (2012). Niepełnosprawność intelektualna – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnoza, terapia. Wrocław: Wydawnictwo Continuo.

Czerwińska, K., Kucharczyk, I. (2019). Tyflopsychologia. Warszawa: PWN.

Mazanek, E. (2003). Mózgowe porażenie dziecięce. Problemy psychologiczno-pedagogiczne. Warszawa: Wydawnictwo WSPS.

Pietras, T., Witusik, A., Gałecki, P. (red.). (2010). Autyzm – epidemiologia, diagnoza i terapia. Wrocław: Wydawnictwo Continuo.

Literatura uzupełniająca:

Czerwińska, K. (red.) (2015). Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością wzroku – w kręgu diagnozy i terapii. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Danielewicz, D., Pisula, E. (red.). (2003). Terapia i edukacja osób z autyzmem. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Loska, M. (2005). Uczniowie z mózgowym porażeniem dziecięcym. Osiągnięcia edukacyjne. Warszawa: WSiP.

Michałowicz, R. (2001). (red.). Mózgowe porażenie dziecięce. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Pisula, E., Danielewicz, D. (red.) (2005). Wybrane formy terapii i rehabilitacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

ĆWICZENIA

Literatura obowiązkowa:

Czerwińska, K. (red.) (2015). Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością wzroku – w kręgu diagnozy i terapii. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Kulesza, E., M. (red.) (2011). Rehabilitacja dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w wieku przedszkolnym. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Mazanek, E. (2003). Mózgowe porażenie dziecięce. Problemy psychologiczno-pedagogiczne. Warszawa: Wydawnictwo WSPS.

Michałowicz, R. (2001). (red.). Mózgowe porażenie dziecięce. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Pisula, E., Danielewicz, D. (red.) (2005). Wybrane formy terapii i rehabilitacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Stachyra, J. (red.). (1995). Wybrane metody diagnostyczne w surdopsychologii. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej.

Literatura uzupełniająca:

Affolter, F. (1997). Spostrzeganie, rzeczywistość, język. Warszawa: WSiP.

Ayres, A. J. (2015). Dziecko a integracja sensoryczna. Gdańsk: Grupa Wydawnicza HARMONIA.

Bieńkowska, K. (2007). Słucham, mówię, jestem… Materiały instruktażowe dla rodziców. Krosno: Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu.

Błeszyński, J. (red.). (2008). Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Bogdanowicz, M. (2007). Metoda dobrego startu. Warszawa: WSiP

Bogdanowicz, M., Kisiel, B., Przasnyska, M. (1992). Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka. Warszawa: WSiP.

Borkowska, M. (2001). Uwarunkowania rozwoju ruchowego i jego zaburzenia w mózgowym porażeniu dziecięcym. Warszawa: Wydawnictwo Zaułek.

Cieszyńska, J.(2001). Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego. Droga nabywania systemu językowego przez dzieci niesłyszące w wieku poniemowlęcym i przedszkolnym. Kraków: Wydawnictwo Naukowe AP.

Danielewicz, D., Pisula, E. (red.). (2003). Terapia i edukacja osób z autyzmem. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Dońska-Olszko, M., Lechowicz, A. (1998). Komputerowe nauczanie dzieci z ciężkimi uszkodzeniami narządu ruchu. W: E. Mazanek (red.), Dziecko niepełnosprawne ruchowo. Wychowanie i nauczanie. Warszawa: WSiP.

Dońska-Olszko, M., Lechowicz, A. (1998). Dostosowanie komputera do indywidualnych potrzeb dziecka niepełnosprawnego. W: E. Mazanek (red.), Dziecko niepełnosprawne ruchowo. Wychowanie i nauczanie. Warszawa: WSiP

Gray, C., White, A.L. (2005). Historyjki społeczne. Ja i mój świat. Warszawa: Fraszka Edukacyjna i Fundacja Synapsis.

Gray, C. (2013). Nowe historyjki społeczne. Gdańsk: HARMONIA.

Jakubowski, S. (red.). (2005). Uczeń niewidomy i słabowidzący w ogólnodostępnej szkole średniej. Poradnik dla nauczycieli szkół ogólnodostępnych. Warszawa: Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu.

Kaczmarek, B.B., Wojciechowska, A. (2015). Autyzm i AAC. Alternatywne i wspomagające sposoby porozumiewania się w edukacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Kielin, J. (2002). Profil osiągnięć ucznia. Przewodnik dla nauczycieli i terapeutów z placówek specjalnych. Gdańsk: GWP.

Knill, M., Knill, Ch. (1995). Programy Aktywności, Świadomości Ciała, Kontakt i Komunikacja. Warszawa: CMPPP.

Knill, Ch. (1995). Dotyk i Komunikacja. Warszawa: CMPPP.

Krakowiak, K., Panasiuk, M. (1995). Karta Oceny Zachowań Komunikacyjnych Dziecka z Uszkodzonym Słuchem (KOZK). W: K. Krakowiak, Fonogesty jako narzędzie formowania języka dzieci z uszkodzonym słuchem. (319-346). Lublin: Wyd.UMCS

Krakowiak, K. (2006). Karta samooceny umiejętności komunikowania się z dzieckiem z uszkodzonym słuchem. W: K. Krakowiak, Studia i szkice o wychowaniu dzieci z uszkodzeniami słuchu. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Kujawa, E., Kurzyna, M. (1998). Metoda 18 struktur wyrazowych w pracy z dziećmi z trudnościami w czytaniu i pisaniu. Warszawa: WSiP.

Loska, M. (2005). Uczniowie z mózgowym porażeniem dziecięcym. Osiągnięcia edukacyjne. Warszawa: WSiP.

Löwe, A. (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić. Poznań: Media Rodzina.

Mazanek, E. (1998). Ocena poziomu rozwoju umysłowego dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. W: J. Rola (red.), Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci. (s.168-175). Warszawa: Wydawnictwo WSPS.

Orkan - Łęcka, M. Dąbrowska, M. (2004). Specyfika rozwoju i jego wspomagania u małych dzieci niewidomych lub słabo widzących. W: D. Kmita, T. Kaczmarek, (red.), Wczesna interwencja miejsce psychologa w opiece nad małym dzieckiem i jego rodziną. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, 2, (s.79 – 100). Warszawa: Wydawnictwo Emu.

Przyrowski, Z. (2012). Integracja sensoryczna. Wprowadzenie do teorii, diagnozy i terapii. Warszawa: EMPIS.

Schopler, E., Reichler, R., J., Bashford, A., Marcus, L., M. (1995). Profil Psychoedukacyjny. Gdańsk: SPOA.

Schopler, E., Reichler, R., Lansing, M. (1995). Techniki nauczania dla rodziców i profesjonalistów. Gdańsk: SPOA.

Schopler, E., Lansing, M., Waters, L. (1995). Ćwiczenia edukacyjne dla dzieci autystycznych. Gdańsk: SPOA.

Sherborne, W. (2006). Ruch rozwijający dla dzieci. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Skala rozwojowa programu INSITE. Ocena umiejętności rozwojowych małych dzieci z niepełnosprawnością sensoryczną i dodatkowymi uszkodzeniami w wieku od 0 do 6 lat. Część: WZROK. Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi w Laskach, Laski 2004.

Stillman, R., Battle, CH. (1995). Skala Callier - Azusa (H). Warszawa: Polski Związek Niewidomych.

Tomaszewski, P., (2001) Komunikacja językowa w rodzinie a życie emocjonalne i społeczne dziecka głuchego. W: J. Kobosko (red.), Bliżej życia: Materiały dla rodziców

dzieci z wadą słuchu. (s. 254 – 270). Warszawa: Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – Człowiekowi”.

Walczak, G. (1998). Program rozwijania umiejętności posługiwania się wzrokiem N.C. Barragi i J.E. Morris (możliwości diagnozy i rehabilitacji wzroku). W: J. Rola, (red.), Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci. (s. 151-161). Warszawa: SWPS.

Walkiewicz, M. (2000). Program „Lilli i Gogo”. Na podstawie instrukcji Autorki – Gertrude Jaritz i własnych doświadczeń. W: G. Walczak, (red.). Metody i formy wczesnej rehabilitacji dzieci z uszkodzonym wzrokiem. Warszawa: Fundacja na Rzecz Młodzieży Niepełnosprawnej.

Witkowski, T. (1988). Podręcznik do inwentarza PAC – 1 (PAC – 2 i PPAC) Gunzburga do oceny postępów w rozwoju społecznym upośledzonych umysłowo. Warszawa:

Witkowski, T. (1988). Metody PAC i PAS w społecznej rewalidacji upośledzonych umysłowo. Warszawa: MEN