Praktyka pedagogiczna (śródroczna) w gabinetach logopedycznych w przedszkolach lub szkołach

Zaliczenie praktyki dokonywane jest po indywidualnej rozmowie, w której student powinien potwierdzić odpowiednie nabycie efektów

kształcenia zakładanych dla praktyki zawodowej. Opiekun praktyk z ramienia uczelni jest zobowiązany do weryfikacji osiągniętych efektów

praktyki na drodze analizy dokumentacji i indywidualnej rozmowy ze studentem.

Zaliczenie praktyk obejmuje przedłożenie następujących dokumentów:

Karta praktykanta APS (podpisana przez dyrektora placówki)

Karta oceny przebiegu praktyki

Protokół hospitacji zajęć

Scenariusze/konspekty prowadzonych przez studenta zajęć

1) Poznanie struktury placówki, warsztatu pracy nauczyciela-logopedy

2) Poznanie metod i narzędzi dokonywania diagnozy i prowadzenia terapii logopedycznej dziecka

4) Zapoznanie się z prowadzoną w placówce dokumentacją logopedyczną

5) Hospitowanie zajęć logopedycznych z dziećmi z dyslalią

6). Samodzielne prowadzenie zajęć logopedycznych

7). Zapoznanie się z koncepcją pracy zespołu wspierajacego rozwój mowy dziecka

8). Indywidualna rozmowa ze studentem weryfikujaca osiągnięte efekty praktyki.

TERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Antos D., Demel G., Styczek I. (1978) Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy WSiP, Warszawa.

2. Borsuk-Sorota E., Kruszewska A. (2014) Smaczne ćwiczenia buzi i języka. Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego dla dzieci. Harmonia.

Gdańsk.

3. Czaplewska E. (2012) Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji [w:] Czaplewska E., Milewski S. (red.) Diagnoza logopedyczna. GWP,

Sopot.

4. Demel G. (1983) Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WSiP, Warszawa.

5. Emiluta - Rozya D. (1998) Diagnoza logopedyczna dzieci z wadami wymowy , [w:] Rola J.(red.) Wybrane problemy psychologicznej

diagnozy zaburzeń [w:] Rola J.(red.) Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci , Wyd. WSPS (wydanie drugie

zmienione), Warszawa.

6. Emiluta- Rozya D. (2006) Dyslalia - w teorii logopedycznej i praktyce pedagogicznej [w:] Bałachowicz J. , Frycie S. (red) JęzykLiteratura- Wychowanie. WSP TWP, Warszawa.

7. Golanowska M., Kwasiborska J.,Lipiec D, Sienniak A., D. Emiluta – Rozya (2011) Wybrane zagadnienia logopedyczne. Część III. ś, ź, ć,

dź. Komlogo.

8. Konopska L. (2015) Postępowanie logopedyczne w przypadku osób z wadą zgryzu [w:] Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.)

Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wyd. UMCS, Lublin.

9. Ostapiuk B. (2015) Postępowanie logopedyczne u osób z dyslalią i ankyloglosją [w:] Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.)

Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wyd. UMCS, Lublin.

10. Pluta-Wojciechowska D. (2011) O ćwiczeniach tak zwanej pionizacji języka [w:] M. Michalik (red.) Biologiczne uwarunkowania rozwoju

i zaburzeń mowy. Collegium Columbinum, Kraków.

11. Pluta-Wojciechowska D. (2015) Standard postępowania logopedycznego w przypadku rozszczepu wargi i podniebienia [w:] Grabias

S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wyd. UMCS, Lublin.

12. Rocławski B. (1991) Słuch fonemowy i fonetyczny, Wyd. UG, Gdańsk.

13. Rodak H. (1994) Terapia dziecka z wadą wymowy, Wyd. UW, Warszawa.

14. Sachajska E. (1981) Uczymy poprawnej wymowy, WSiP, Warszawa.

15. Sołtys- Chmielowicz A. (1999) Z doświadczeń własnych w pracy z dziećmi dyslalicznymi, „Logopedia” nr 26.

16. Styczek I (1982) Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego, WSiP, Warszawa.

17. Toczyska B. (1992) Kama makaka ma! (wprawki dykcyjne), Wyd. UG Gdańsk.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Emiluta- Rozya D., Mierzejewska H., Atys P. (1995) Badania przesiewowe do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci dwu- ,

cztero- i sześcioletnich, wyd. WSPS, Warszawa.

2. Galewska-Kustra M., Szwajkowscy E. i W. (2014) Wierszyki ćwiczące języki, czyli rymowanki logopedyczne dla dzieci. Nasza

Księgarnia, Warszawa.

3. Rodak H., Wójtowiczowa J. (1986), Metody terapii logopedycznej dzieci z dyslalia, PSLog UW Warszawa.

4. Toczyska B. (1997) Sarabanda w chaszczach (ćwiczenia samogłosek), Wyd. Podkowa, Gdańsk.

5. Wójtowiczowa J. (1991) Logopedyczny zbiór wyrazów, WSiP Warszawa

Studenci mający przed sobą jeszcze co najmniej jeden rok studiów będą mieli

kilka możliwości zaliczenia praktyki: zaliczenie praktyk w późniejszym terminie do 30 września b.r. lub („w przypadku utrzymywania się dłużej obecnego stanu”) nawet w kolejnym roku akademickim.

Kontakt z opiekunem praktyki w aplikacji MS Teams i drogą mailową (adres iwiecek@aps.edu.pl)

NAKŁAD PRACY STUDENTA

Godziny kontaktowe - 40 godzin

Przygotowanie do zajęć -10 godzin

Przygotowanie dokumentacji praktyki - 5 godzin

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

Zaliczenie praktyki dokonywane jest po indywidualnej rozmowie, w której student powinien potwierdzić odpowiednie nabycie efektów

kształcenia zakładanych dla praktyki zawodowej. Opiekun praktyk z ramienia uczelni jest zobowiązany do weryfikacji osiągniętych efektów

praktyki na drodze analizy dokumentacji i indywidualnej rozmowy ze studentem.

Zaliczenie praktyk obejmuje przedłożenie następujących dokumentów:

Karta praktykanta APS (podpisana przez dyrektora placówki)

Karta oceny przebiegu praktyki

Protokół hospitacji zajęć

Scenariusze/konspekty prowadzonych przez studenta zajęć

1) Poznanie struktury placówki, warsztatu pracy nauczyciela-logopedy

2) Poznanie metod i narzędzi dokonywania diagnozy i prowadzenia terapii logopedycznej dziecka

4) Zapoznanie się z prowadzoną w placówce dokumentacją logopedyczną

5) Hospitowanie zajęć logopedycznych z dziećmi z dyslalią

6). Samodzielne prowadzenie zajęć logopedycznych

7). Zapoznanie się z koncepcją pracy zespołu wspierajacego rozwój mowy dziecka

8). Indywidualna rozmowa ze studentem weryfikujaca osiągnięte efekty praktyki.

TERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Antos D., Demel G., Styczek I. (1978) Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy WSiP, Warszawa.

2. Borsuk-Sorota E., Kruszewska A. (2014) Smaczne ćwiczenia buzi i języka. Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego dla dzieci. Harmonia.

Gdańsk.

3. Czaplewska E. (2012) Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji [w:] Czaplewska E., Milewski S. (red.) Diagnoza logopedyczna. GWP,

Sopot.

4. Demel G. (1983) Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WSiP, Warszawa.

5. Emiluta - Rozya D. (1998) Diagnoza logopedyczna dzieci z wadami wymowy , [w:] Rola J.(red.) Wybrane problemy psychologicznej

diagnozy zaburzeń [w:] Rola J.(red.) Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci , Wyd. WSPS (wydanie drugie

zmienione), Warszawa.

6. Emiluta- Rozya D. (2006) Dyslalia - w teorii logopedycznej i praktyce pedagogicznej [w:] Bałachowicz J. , Frycie S. (red) JęzykLiteratura- Wychowanie. WSP TWP, Warszawa.

7. Golanowska M., Kwasiborska J.,Lipiec D, Sienniak A., D. Emiluta – Rozya (2011) Wybrane zagadnienia logopedyczne. Część III. ś, ź, ć,

dź. Komlogo.

8. Konopska L. (2015) Postępowanie logopedyczne w przypadku osób z wadą zgryzu [w:] Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.)

Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wyd. UMCS, Lublin.

9. Ostapiuk B. (2015) Postępowanie logopedyczne u osób z dyslalią i ankyloglosją [w:] Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.)

Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wyd. UMCS, Lublin.

10. Pluta-Wojciechowska D. (2011) O ćwiczeniach tak zwanej pionizacji języka [w:] M. Michalik (red.) Biologiczne uwarunkowania rozwoju

i zaburzeń mowy. Collegium Columbinum, Kraków.

11. Pluta-Wojciechowska D. (2015) Standard postępowania logopedycznego w przypadku rozszczepu wargi i podniebienia [w:] Grabias

S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wyd. UMCS, Lublin.

12. Rocławski B. (1991) Słuch fonemowy i fonetyczny, Wyd. UG, Gdańsk.

13. Rodak H. (1994) Terapia dziecka z wadą wymowy, Wyd. UW, Warszawa.

14. Sachajska E. (1981) Uczymy poprawnej wymowy, WSiP, Warszawa.

15. Sołtys- Chmielowicz A. (1999) Z doświadczeń własnych w pracy z dziećmi dyslalicznymi, „Logopedia” nr 26.

16. Styczek I (1982) Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego, WSiP, Warszawa.

17. Toczyska B. (1992) Kama makaka ma! (wprawki dykcyjne), Wyd. UG Gdańsk.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Emiluta- Rozya D., Mierzejewska H., Atys P. (1995) Badania przesiewowe do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci dwu- ,

cztero- i sześcioletnich, wyd. WSPS, Warszawa.

2. Galewska-Kustra M., Szwajkowscy E. i W. (2014) Wierszyki ćwiczące języki, czyli rymowanki logopedyczne dla dzieci. Nasza

Księgarnia, Warszawa.

3. Rodak H., Wójtowiczowa J. (1986), Metody terapii logopedycznej dzieci z dyslalia, PSLog UW Warszawa.

4. Toczyska B. (1997) Sarabanda w chaszczach (ćwiczenia samogłosek), Wyd. Podkowa, Gdańsk.

5. Wójtowiczowa J. (1991) Logopedyczny zbiór wyrazów, WSiP Warszawa

Aktualnie obowiązuje Zarządzenie nr 50/2020 Rektora APS im. M.Grzegorzewskiej z dn. 19 października 2020 r. "2.Praktyki na kierunkach i specjalnościach nauczycielskich nie mogą być realizowane w formie stacjonarnej, w placówce, o której mowa w ust. 1.3.Praktyki na kierunkach i specjalnościach nauczycielskich nie mogą być realizowane do czasu wydania przez ministra właściwego ds. nauki i szkolnictwa wyższego przepisów o innych możliwościach realizacji praktyk"

Kontakt z opiekunem praktyki w aplikacji MS Teams i drogą mailową (adres iwiecek@aps.edu.pl)

NAKŁAD PRACY STUDENTA

Godziny kontaktowe - 40 godzin

Przygotowanie do zajęć -10 godzin

Przygotowanie dokumentacji praktyki - 5 godzin

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

Zaliczenie praktyki dokonywane jest po indywidualnej rozmowie, w której student powinien potwierdzić odpowiednie nabycie efektów

kształcenia zakładanych dla praktyki zawodowej. Opiekun praktyk z ramienia uczelni jest zobowiązany do weryfikacji osiągniętych efektów

praktyki na drodze analizy dokumentacji i indywidualnej rozmowy ze studentem.

Zaliczenie praktyk obejmuje przedłożenie następujących dokumentów:

Karta praktykanta APS (podpisana przez dyrektora placówki)

Karta oceny przebiegu praktyki

Protokół hospitacji zajęć

Scenariusze/konspekty prowadzonych przez studenta zajęć

1) Poznanie struktury placówki, warsztatu pracy nauczyciela-logopedy

2) Poznanie metod i narzędzi dokonywania diagnozy i prowadzenia terapii logopedycznej dziecka

4) Zapoznanie się z prowadzoną w placówce dokumentacją logopedyczną

5) Hospitowanie zajęć logopedycznych z dziećmi z dyslalią

6). Samodzielne prowadzenie zajęć logopedycznych

7). Zapoznanie się z koncepcją pracy zespołu wspierajacego rozwój mowy dziecka

8). Indywidualna rozmowa ze studentem weryfikujaca osiągnięte efekty praktyki.

TERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Antos D., Demel G., Styczek I. (1978) Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy WSiP, Warszawa.

2. Borsuk-Sorota E., Kruszewska A. (2014) Smaczne ćwiczenia buzi i języka. Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego dla dzieci. Harmonia.

Gdańsk.

3. Czaplewska E. (2012) Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji [w:] Czaplewska E., Milewski S. (red.) Diagnoza logopedyczna. GWP,

Sopot.

4. Demel G. (1983) Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WSiP, Warszawa.

5. Emiluta - Rozya D. (1998) Diagnoza logopedyczna dzieci z wadami wymowy , [w:] Rola J.(red.) Wybrane problemy psychologicznej

diagnozy zaburzeń [w:] Rola J.(red.) Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci , Wyd. WSPS (wydanie drugie

zmienione), Warszawa.

6. Emiluta- Rozya D. (2006) Dyslalia - w teorii logopedycznej i praktyce pedagogicznej [w:] Bałachowicz J. , Frycie S. (red) JęzykLiteratura- Wychowanie. WSP TWP, Warszawa.

7. Golanowska M., Kwasiborska J.,Lipiec D, Sienniak A., D. Emiluta – Rozya (2011) Wybrane zagadnienia logopedyczne. Część III. ś, ź, ć,

dź. Komlogo.

8. Konopska L. (2015) Postępowanie logopedyczne w przypadku osób z wadą zgryzu [w:] Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.)

Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wyd. UMCS, Lublin.

9. Ostapiuk B. (2015) Postępowanie logopedyczne u osób z dyslalią i ankyloglosją [w:] Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.)

Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wyd. UMCS, Lublin.

10. Pluta-Wojciechowska D. (2011) O ćwiczeniach tak zwanej pionizacji języka [w:] M. Michalik (red.) Biologiczne uwarunkowania rozwoju

i zaburzeń mowy. Collegium Columbinum, Kraków.

11. Pluta-Wojciechowska D. (2015) Standard postępowania logopedycznego w przypadku rozszczepu wargi i podniebienia [w:] Grabias

S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wyd. UMCS, Lublin.

12. Rocławski B. (1991) Słuch fonemowy i fonetyczny, Wyd. UG, Gdańsk.

13. Rodak H. (1994) Terapia dziecka z wadą wymowy, Wyd. UW, Warszawa.

14. Sachajska E. (1981) Uczymy poprawnej wymowy, WSiP, Warszawa.

15. Sołtys- Chmielowicz A. (1999) Z doświadczeń własnych w pracy z dziećmi dyslalicznymi, „Logopedia” nr 26.

16. Styczek I (1982) Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego, WSiP, Warszawa.

17. Toczyska B. (1992) Kama makaka ma! (wprawki dykcyjne), Wyd. UG Gdańsk.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Emiluta- Rozya D., Mierzejewska H., Atys P. (1995) Badania przesiewowe do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci dwu- ,

cztero- i sześcioletnich, wyd. WSPS, Warszawa.

2. Galewska-Kustra M., Szwajkowscy E. i W. (2014) Wierszyki ćwiczące języki, czyli rymowanki logopedyczne dla dzieci. Nasza

Księgarnia, Warszawa.

3. Rodak H., Wójtowiczowa J. (1986), Metody terapii logopedycznej dzieci z dyslalia, PSLog UW Warszawa.

4. Toczyska B. (1997) Sarabanda w chaszczach (ćwiczenia samogłosek), Wyd. Podkowa, Gdańsk.

5. Wójtowiczowa J. (1991) Logopedyczny zbiór wyrazów, WSiP Warszawa

Kontakt z opiekunem praktyki w aplikacji MS Teams i drogą mailową (adres iwiecek@aps.edu.pl)

NAKŁAD PRACY STUDENTA

(Kontynuacja - zaliczenie praktyk przeniesione z powodu pandemii COVID-19)

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2