Orientacja w otoczeniu i precyzyjne porozumiewanie się

Za pomocą egzaminu będzie sprawdzany to, czy:

- Student zna przebieg kształtowania się: orientacji w otoczeniu i precyzyjnego porozumiewania się: od wytyczania kierunków i położenia obiektów względem siebie, drugiej osoby i przyjętego układu odniesienia, poprzez odnajdowanie informacji na kartce papieru do posługiwania się uproszczonymi rysunkami

- Student wykazuje się umiejętnościami planowania i realizowania treści kształcenia w każdym z wymienionych zakresów wspomagania rozwoju

- Student ustala co dzieci wiedzą i potrafią, a potem dostosowuje zakres i metody kształtowania wiadomości i umiejętności matematycznych do kompetencji dzieci

- Student potrafi umiejętnie rozszerzać treści kształcenia w każdym z wymienionych zakresów wspomagania rozwoju i edukacji matematycznej małych

- Student właściwe kieruje procesem uczenia się dzieci

- Student właściwe traktuje dzieci podczas naprzemiennego układania i rozwiązywania zadań

- Student przejawia właściwy stosunek do dziecka

Literatura obowiązkowa

• O dzieciach matematycznie uzdolnionych. Książka dla rodziców i nauczycieli, red. E. Gruszczyk-Kolczyńska, Wydawnictwo Nowa Era, Warszawa 2012; rozdziały: „Orientacja w otoczeniu i precyzyjne porozumiewanie się: od wytyczania kierunków i położenia obiektów, przez odnajdywanie informacji na kartce, do posługiwania się uproszczonymi rysunkami”,

• Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji, red. E. Gruszczyk-Kolczyńska, Wydawnictwo Edukacja Polska, Warszawa 2009, rozdziały: ”Orientacja w przestrzeni i kształtowanie umiejętności społecznych dzieci”.

Literatura obowiązkowa

• Gruszczyk-Kolczyńska E.: Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze, WSiP, Warszawa 1992; „schemat własnego ciała i orientacja przestrzenna”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E.: Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się, WSiP, Warszawa 2000; „Jaki jestem? Poznaję samego siebie...”, „Lepiej poznaję przestrzeń wokół mnie...”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E.: Wspomaganie rozwoju umysłowego czterolatków i pięciolatków, WSiP, Warszawa 2004; „Kształtowanie świadomości własnego „Ja” oraz orientacji przestrzennej”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E.: Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli, WSiP, Warszawa 1997; „Orientacja przestrzenna”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E.: Dziecięca matematyka. Metodyka i scenariusze zajęć z 6-latkami w przedszkolu, w szkole i placówkach integracyjnych, WSiP, Warszawa 2000; „Orientacja przestrzenna”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E.: Dziecięca matematyka. Program dla przedszkoli, klas zerowych i placówek integracyjnych, WSiP, Warszawa 1999; „Orientacja przestrzenna i umiejętności społeczne”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E. i Zielińska E., Kupisiewicz M.: Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli dzieci z wadą słuchu. WSiP, Warszawa 1999;

• Głodkowska J.: Pomóżmy dziecku z upośledzeniem umysłowym doświadczać przestrzeni. Orientacja przestrzenna w teorii, diagnozie i rozwoju dziecka. Wydawnictwo WSPS, Warszawa 2000 - autorka proponuje wiele ciekawych metod z użyciem inscenizacji i dramy, w grach i zabawach;

• Mihilewicz S.: Schemat ciała i orientacja w przestrzeni u dzieci z porażeniem mózgowym, Wydaw. Dolnośląska Szkoła Wyższej Edukacji, Wrocław 1999; “Schemat ciała i orientacja przestrzenna”;

• Kwapisz J. i J.: Orientacja przestrzenna i poruszanie się niewidzących oraz słabowidzących, WSiP, Warzawa 1990; “wprowadzenie”;

• Bogdanowicz M.: Ćwiczenia grafomotoryczne. Przedszkole; klasy “0” - 1. Wyda. Speed, Gdańsk 1992;

• Bogdanowicz M.: Dyktanda graficzne;

• Bogdanowicz M., Okrzesik D.: Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Harmonia, Gdańsk 2006 – książka zapewnia wiele ćwiczeń na: świadomość własnego ciała, poznanie przestrzeni;

• Bogdanowicz M.: Leworęczność u dzieci, WSiP, Warszawa 1989 – zestaw przydatnych ćwiczeń do postępowania z dzieckiem leworęcznym (i nie tylko);

• Hannaford C.: Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł. Podstawy kinezjologii edukacyjnej. Medyk, Warszawa 1998 – skuteczna w rozwoju może okazać się również metod Paula Denisona;

• Frostig M., Horne D.: Wzory i obrazki, poziom: podstawowy, średni i wysoki. PTP Warszawa 1989 – przydatne będą do rozwijania orientacji na płaskiej kartce papieru;

Za pomocą egzaminu będzie sprawdzany to, czy:

- Student zna przebieg kształtowania się: orientacji w otoczeniu i precyzyjnego porozumiewania się: od wytyczania kierunków i położenia obiektów względem siebie, drugiej osoby i przyjętego układu odniesienia, poprzez odnajdowanie informacji na kartce papieru do posługiwania się uproszczonymi rysunkami

- Student wykazuje się umiejętnościami planowania i realizowania treści kształcenia w każdym z wymienionych zakresów wspomagania rozwoju

- Student ustala co dzieci wiedzą i potrafią, a potem dostosowuje zakres i metody kształtowania wiadomości i umiejętności matematycznych do kompetencji dzieci

- Student potrafi umiejętnie rozszerzać treści kształcenia w każdym z wymienionych zakresów wspomagania rozwoju i edukacji matematycznej małych

- Student właściwe kieruje procesem uczenia się dzieci

- Student właściwe traktuje dzieci podczas naprzemiennego układania i rozwiązywania zadań

- Student przejawia właściwy stosunek do dziecka

Literatura obowiązkowa

• O dzieciach matematycznie uzdolnionych. Książka dla rodziców i nauczycieli, red. E. Gruszczyk-Kolczyńska, Wydawnictwo Nowa Era, Warszawa 2012; rozdziały: „Orientacja w otoczeniu i precyzyjne porozumiewanie się: od wytyczania kierunków i położenia obiektów, przez odnajdywanie informacji na kartce, do posługiwania się uproszczonymi rysunkami”,

• Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji, red. E. Gruszczyk-Kolczyńska, Wydawnictwo Edukacja Polska, Warszawa 2009, rozdziały: ”Orientacja w przestrzeni i kształtowanie umiejętności społecznych dzieci”.

Literatura uzupełniająca

• Gruszczyk-Kolczyńska E.: Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze, WSiP, Warszawa 1992; „schemat własnego ciała i orientacja przestrzenna”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E.: Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się, WSiP, Warszawa 2000; „Jaki jestem? Poznaję samego siebie...”, „Lepiej poznaję przestrzeń wokół mnie...”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E.: Wspomaganie rozwoju umysłowego czterolatków i pięciolatków, WSiP, Warszawa 2004; „Kształtowanie świadomości własnego „Ja” oraz orientacji przestrzennej”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E.: Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli, WSiP, Warszawa 1997; „Orientacja przestrzenna”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E.: Dziecięca matematyka. Metodyka i scenariusze zajęć z 6-latkami w przedszkolu, w szkole i placówkach integracyjnych, WSiP, Warszawa 2000; „Orientacja przestrzenna”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E.: Dziecięca matematyka. Program dla przedszkoli, klas zerowych i placówek integracyjnych, WSiP, Warszawa 1999; „Orientacja przestrzenna i umiejętności społeczne”;

• Gruszczyk-Kolczyńska E. i Zielińska E., Kupisiewicz M.: Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli dzieci z wadą słuchu. WSiP, Warszawa 1999;

• Głodkowska J.: Pomóżmy dziecku z upośledzeniem umysłowym doświadczać przestrzeni. Orientacja przestrzenna w teorii, diagnozie i rozwoju dziecka. Wydawnictwo WSPS, Warszawa 2000 - autorka proponuje wiele ciekawych metod z użyciem inscenizacji i dramy, w grach i zabawach;

• Mihilewicz S.: Schemat ciała i orientacja w przestrzeni u dzieci z porażeniem mózgowym, Wydaw. Dolnośląska Szkoła Wyższej Edukacji, Wrocław 1999; “Schemat ciała i orientacja przestrzenna”;

• Kwapisz J. i J.: Orientacja przestrzenna i poruszanie się niewidzących oraz słabowidzących, WSiP, Warzawa 1990; “wprowadzenie”;

• Bogdanowicz M.: Ćwiczenia grafomotoryczne. Przedszkole; klasy “0” - 1. Wyda. Speed, Gdańsk 1992;

• Bogdanowicz M.: Dyktanda graficzne;

• Bogdanowicz M., Okrzesik D.: Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Harmonia, Gdańsk 2006 – książka zapewnia wiele ćwiczeń na: świadomość własnego ciała, poznanie przestrzeni;

• Bogdanowicz M.: Leworęczność u dzieci, WSiP, Warszawa 1989 – zestaw przydatnych ćwiczeń do postępowania z dzieckiem leworęcznym (i nie tylko);

• Hannaford C.: Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł. Podstawy kinezjologii edukacyjnej. Medyk, Warszawa 1998 – skuteczna w rozwoju może okazać się również metod Paula Denisona;

• Frostig M., Horne D.: Wzory i obrazki, poziom: podstawowy, średni i wysoki. PTP Warszawa 1989 – przydatne będą do rozwijania orientacji na płaskiej kartce papieru;