Neurologopedia - niedokształcenie mowy pochodzenia korowego

zna treść i zakres użycia terminów: afazja, alalia, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego

zna różne klasyfikacje mózgowych

zaburzeń mowy

zna przyczyny, patomechanizm mózgowych zaburzeń mowy i języka

zna objawy językowe i pozajęzykowe mózgowych zaburzeń mowy

zna różne metody diagnozowania i usprawniania dzieci z niedokształceniem mowy pochodzenia korowego

zna sposoby usprawniania rozwoju mowy i języka u dzieci z niedokształceniem mowy pochodzenia korowego

Umiejętności (max. 10)

potrafi samodzielnie opisywać, analizować objawy językowe i pozajęzykowe niedokształcenia mowy pochodzenia korowego

potrafi diagnozować dzieci z zaburzeniami

mózgowymi

potrafi opracować plan terapii uwzględniając potrzeby i możliwości pacjenta

potrafi prowadzić terapię z pacjentem

Kompetencje społeczne (max. 10)

posiada umiejętność rozumienia sytuacji emocjonalno-społecznej pacjenta z niedokształceniem mowy pochodzenia korowego i jego rodziny

potrafi współpracować z innymi specjalistami w celu tworzenia skutecznego procesu usprawniania pacjenta z dysfunkcjami mózgowymi

1. Dilling – Ostrowska E. (1982) ”Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego”. [w:] red.J.Szumska „Zaburzenia mowy u dzieci”, Warszawa.

2. Emiluta – Rozya D. (2002) „Projekt „Badania mowy” Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego”, Szkoła Specjalna nr 3.

3. Emiluta-Rozya D. 2007, Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy, Poradnik Językowy nr. 8, s.54-65.

4. Herzyk A. (1992) „Afazja i mutyzm dziecięcy”, Lublin.

5. Herzyk A. (1993) „Mózgowa organizacja języka

w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne”, Audiofonologia T.V., Warszawa-Lublin.

6. Kaczmarek B. (1986) „Z zagadnień kształtowania mowy u dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne”. Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej nr 2-3, Warszawa.

7. Kaczmarek B. ( 1993) „Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej”. [w:] Scholasticus 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.

8. Kordyl Z. ( 1969) „Psychologiczne problemy afazji dziecięcej”, PWN, Warszawa.

9. Kułakowska Z. współ. Konera W. (2003) „Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji”. Folium. Lublin

10. Kurowska M. (2008) „Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi

i samodzielnego wypowiadania u dzieci niedokształceniem mowy pochodzenia korowego”. [w:] Diagnoza i Terapia w Logopedii (red.) Porayski-Pomsta J., Elipsa, Warszawa.

11. Kurowska M. (2009) „Umiejętność tworzenia opisu i opowiadania przez dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. [w:] Poradnik Językowy z. 8, Warszawa.

12. Kurowska M. (2012) „Rozwijanie aktywności werbalnej jako działanie diagnostyczno-usprawniajace”[w:] Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, red. Porayski-Pomsta J, Przybysz-Piwko M., Elipsa, Warszawa.

13. Kurowska M. (2012) „Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego w świetle materiału badawczego”. [w:] Poradnik Językowy z.10, Warszawa..

14. Kurowska M. (2015) „Rokowania dotyczące rozwoju mowy i języka u dzieci

z zaburzeniami uwarunkowanymi uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, "Poradnik Językowy", z.5, Warszawa.

15. Maryniak A. (2000) „Rozwój dzieci z guzami mózgu”, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa

16. Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) „Afa-Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego?”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

17. Parol U.Z. (1989) „ Dziecko z niedokształceniem mowy”, WSiP, Warszawa.

18. Parol U.Z. (1998) „Diagnostyka logopedyczna

w przypadkach alalii (niedokształcenia mowy o typie afazji”. Szkoła Specjalna nr 3.

19. Przybysz- Piwkowa M. (1993) „Jak pomóc dziecku z trudnościami w komunikacji werbalnej w poznawaniu morfologii języka”, Uniwersytet Gdański

20. Sovak M. „Alalia”, Logopedia 10, Lublin.

21. Stecko E. (1994) „Badanie słuchu odróżniające alalię sensoryczną od niedosłuchu”. w: „Zaburzenia mowy u dzieci – wczesnerozpoznawanie i postępowanie logopedyczne”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

22. Zaleski T.(1992) „Opóźniony rozwój mowy u dzieci”, PZWL, Warszawa

23. Leonard L. (2005) „SLI- Specyficzne zaburzenia komunikacji językowej”, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

24. Szeląg E. (1996) „ Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych.”, Logopedia nr 23, Lublin.

WYKŁAD

1. Wyjaśnienie terminologii (alalia; afazja-dziecięca, wrodzona, pierwotna; dysfazja; opóźnienie rozwoju mowy, prosty opóźniony rozwój mowy; niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego).

2. Przedstawienie etiologii i patomechanizmu zaburzenia (wieloczynnikowość, okres wczesnego dzieciństwa).

3. Zestawienie charakterystycznych objawów pozajęzykowych i językowych.

4. Badanie logopedyczne. Narzędzia diagnostyczne

5. Diagnoza różnicowa – niedokształcenie mowy pochodzenia korowego a: proste opóźnienie rozwoju mowy, niedokształcenie mowy uwarunkowane niepełnosprawnością intelektualną, autyzm.

6. Proces stymulowania rozwoju mowy i języka

LICZBA GODZIN: 10

ĆWICZENIA:

1. Diagnoza i terapia dzieci z NMPK

2. Diagnoza różnicowa NMPK z

innymi zaburzeniami mowy

3. Konstruowanie programu terapii

LICZBA GODZIN: 6

NAKŁAD PRACY STUDENTA

FORMA AKTYWNOŚCI ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 10+6g

Przygotowanie się do zajęć(np. lektura tekstu) 30g

Przygotowanie się do egzaminu 30g

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 30g

Sumaryczna liczba punktów ECTS 4