Metody komunikacji alternatywnej

Pojęcie komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC).Komunikacja na poziomie przedsymbolicznym- sygnały sensoryczne a wyzwalanie aktywności. Komunikacja na poziomie symboli konkretnych – system kalendarzowy ( metodyka wprowadzania pojęć). Komunikacja na poziomie symboli abstrakcyjnych.

Ocena predyspozycji i ograniczeń ucznia do zastosowania wspomagających i alternatywnych metod komunikacji. Zasady doboru metod alternatywnych i wspomagających komunikacji. Rodzaje, dobór oraz wykorzystanie środków technicznych do komunikacji z dzieckiem niepełnosprawnym.

Słuchacz:

zna cele i funkcje komunikacji; zna czynniki warunkujące skuteczność doboru metod komunikacyjnych, zna metody komunikacji alternatywnej; potrafi wykorzystać w praktyce wybrane metody komunikacji alternatywnej; potrafi dokonać oceny możliwości komunikacyjnych osób niepełnosprawnych; potrafi tworzyć pomoce wspomagające komunikację osób niepełnosprawnych z otoczeniem.

1. Błeszyński J., (2006).Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Kraków: oficyna IMPULS

2. Bogucka J., Grycman M., Kaniecka K.(2011). Porozmawiajmy. Poradnik dla nauczyciela. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Excalibur

3. Grycman M., Smyczek A. [red.], (2004).Wiem czego chcę! Z praktyki polskich użytkowników i terapeutów AAC. Kraków: Stowarzyszenie „Mówić bez słów”

4. Grycman M.,(2009).Sprawdź jak się porozumiewam. Ocena efektywności porozumiewania się dzieci niemówiących wraz z propozycjami strategii terapeutycznych. Kwidzyn: RCRP

Literatura uzupełniająca:

1. Kaczmarek B.B.,(2011). Program porozumiewania się Makaton w edukacji i terapii. Kraków: Wyd. Impuls

2. Knill Ch., (1992). Dotyk i komunikacja. Warszawa: CMPP-P MEN

3. Von Tetzchner S., Martinsen H., (2002). Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się. Warszawa: Stowarzyszenie „Mówić bez słów”

dyskusja, praca z tekstem, działania praktyczne, metoda sytuacyjna

liczba godzin kontaktowych:

ćwiczenia - 10

liczba godzin przygotowania się do zajęć, lektury - 10

liczba godzin przygotowania się do kolokwium - 10

sumaryczna liczba punktów ECTS - 1

. Błeszyński J., (2006).Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Kraków: oficyna IMPULS

2. Bogucka J., Grycman M., Kaniecka K.(2011). Porozmawiajmy. Poradnik dla nauczyciela. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Excalibur

3. Grycman M., Smyczek A. [red.], (2004).Wiem czego chcę! Z praktyki polskich użytkowników i terapeutów AAC. Kraków: Stowarzyszenie „Mówić bez słów”

4. Grycman M.,(2009).Sprawdź jak się porozumiewam. Ocena efektywności porozumiewania się dzieci niemówiących wraz z propozycjami strategii terapeutycznych. Kwidzyn: RCRP

Literatura uzupełniająca:

1. Kaczmarek B.B.,(2011). Program porozumiewania się Makaton w edukacji i terapii. Kraków: Wyd. Impuls

2. Knill Ch., (1992). Dotyk i komunikacja. Warszawa: CMPP-P MEN

3. Von Tetzchner S., Martinsen H., (2002). Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się. Warszawa: Stowarzyszenie „Mówić bez słów”.

dyskusja, praca z tekstem, działania praktyczne, metoda sytuacyjna

. Błeszyński J., (2006).Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Kraków: oficyna IMPULS

2. Bogucka J., Grycman M., Kaniecka K.(2011). Porozmawiajmy. Poradnik dla nauczyciela. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Excalibur

3. Grycman M., Smyczek A. [red.], (2004).Wiem czego chcę! Z praktyki polskich użytkowników i terapeutów AAC. Kraków: Stowarzyszenie „Mówić bez słów”

4. Grycman M.,(2009).Sprawdź jak się porozumiewam. Ocena efektywności porozumiewania się dzieci niemówiących wraz z propozycjami strategii terapeutycznych. Kwidzyn: RCRP

Literatura uzupełniająca:

1. Kaczmarek B.B.,(2011). Program porozumiewania się Makaton w edukacji i terapii. Kraków: Wyd. Impuls

2. Knill Ch., (1992). Dotyk i komunikacja. Warszawa: CMPP-P MEN

3. Von Tetzchner S., Martinsen H., (2002). Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się. Warszawa: Stowarzyszenie „Mówić bez słów”