Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Diagnoza i terapia logopedyczna osób z NMPK

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: PC-2S-DNM
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Diagnoza i terapia logopedyczna osób z NMPK
Jednostka: Instytut Pedagogiki Specjalnej
Grupy: Obowiązkowe dla 1 sem. PC, logopedia, (2-l) niestacj. II st.
Obowiązkowe dla 1 sem. PC, logopedia, (2-l) stacj. II st.
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 2.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Pełny opis:

TREŚCI PROGRAMOWE

- Terminologia - alalia; afazja-dziecięca, wrodzona, pierwotna; dysfazja; opóźniony rozwój mowy; niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego, SLI

- Etiologia i patomechanizm zaburzenia

- Charakterystycznych objawów poszczególnych typów NMPK

- Zaburzenia językowe i niejęzykowe w NMPK

- Diagnoza dzieci z NMPK - przegląd narzędzi diagnostycznych.

- Diagnoza na podstawie objawów.

- Metody wykorzystywane w terapii logopedycznej dzieci z NMPK

- Projektowanie programu terapii.

- Ocena efektów terapii.

- Konstruowanie szczegółowego planu zajęć (tworzenie konspektów zajęć logopedycznych)

- Prowadzenie zajęć logopedycznych z dziećmi z NMPK

Efekty uczenia się:

Wiedza

Potrafi opisać zasady diagnozy i terapii dzieci z NMPK

Umie wyjaśnić dobór metod diagnostycznych i terapeutycznych stosownie do potrzeb pacjenta

Umiejętności

Poddaje trafnej analizie objawy zaburzeń w mowie i w piśmie dzieci z NMPK

Umie zaprojektować program terapii dla dziecka z NMPK

Umie prowadzić zajęcia logopedyczne z dzieckiem z NMPK

Kompetencje społeczne

Jest wrażliwy na indywidualne potrzeby edukacyjne pacjenta z NMPK

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)

Okres: 2019-10-01 - 2020-02-16
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 5 godzin więcej informacji
Laboratorium/warsztaty, 10 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Katarzyna Bieńkowska, Aleksandra Karwowska
Prowadzący grup: Katarzyna Bieńkowska, Aleksandra Karwowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiarów efektów kształcenia:

- egzamin pisemny końcowy,

- obserwacja słuchaczy podczas zajęć (przygotowanie merytoryczne i praktyczne)

- ocena zajęć praktycznych (zajęcia logopedyczne prowadzone przez studentów z pacjentem z diagnozą NMPK) oraz przygotowanie konspektów prowadzonych przez siebie zajęć logopedycznych

Pełny opis:

1.Utrwalenie terminologii (alalia; afazja-dziecięca, wrodzona, pierwotna; dysfazja; opóźniony rozwój mowy; niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego, SLI).

2.Etiologia i patomechanizm zaburzenia

3.Zestawienie charakterystycznych objawów poszczególnych typów NMPK

4. Zaburzenia językowe i niejęzykowe w NMPK

5. Diagnoza dzieci z NMPK - przegląd narzędzi diagnostycznych.

6. Diagnoza na podstawie objawów.

6.Metody wykorzystywane w terapii logopedycznej dzieci z NMPK

7.Projektowanie programu terapii.

8. Ocena efektów terapii.

9. Konstruowanie szczegółowego planu zajęć (tworzenie konspektów zajęć logopedycznych)

10. Prowadzenie zajęć logopedycznych z dziećmi z NMPK

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Dilling – Ostrowska E. (1982) ”Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego”. [w:] red.J.Szumska „Zaburzenia mowy u dzieci”, Warszawa.

2. Emiluta – Rozya D. (2002) „Projekt „Badania mowy” Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego”, Szkoła Specjalna nr 3.

3. Emiluta-Rozya D. 2007, „Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy”, Poradnik Językowy nr. 8, s.54-65.

4. Emiluta-Rozya D. 2008 "Madyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya, [w:] J. Porajski-Pomsta (red.) Diagnoza i terapia w logopedii, , Elipsa, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D. 2013, "Całościowe badanie logopedyczne z materiałem obrazkowym". Wydawnictwo Akademii Padagogiki Specjalnej, Warszawa.

6. Herzyk A. (1992) „Afazja i mutyzm dziecięcy”, Lublin.

7. Herzyk A. (1993) „Mózgowa organizacja języka

w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne”, Audiofonologia T.V., Warszawa-Lublin.

8. Kaczmarek B. (1986) „Z zagadnień kształtowania mowy u dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne”. Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej nr 2-3, Warszawa.

9. Kaczmarek B. ( 1993) „Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej”. [w:] Scholasticus 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.

10. Kordyl Z. ( 1969) „Psychologiczne problemy afazji dziecięcej”, PWN, Warszawa.

11. Kułakowska Z. współ. Konera W. (2003) „Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji”. Folium. Lublin

12. Kurowska M. (2008) „Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi

i samodzielnego wypowiadania u dzieci niedokształceniem mowy pochodzenia korowego”. [w:] Diagnoza i Terapia w Logopedii (red.) Porayski-Pomsta J., Elipsa, Warszawa.

13. Kurowska M. (2009) „Umiejętność tworzenia opisu i opowiadania przez dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. [w:] Poradnik Językowy z. 8, Warszawa.

14. Kurowska M. (2012) „Rozwijanie aktywności werbalnej jako działanie diagnostyczno-usprawniajace”[w:] Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, red. Porayski-Pomsta J, Przybysz-Piwko M., Elipsa, Warszawa.

15. Kurowska M. (2012) „Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego w świetle materiału badawczego”. [w:] Poradnik Językowy z.10, Warszawa..

16. Kurowska M. (2015) „Rokowania dotyczące rozwoju mowy i języka u dzieci

z zaburzeniami uwarunkowanymi uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, "Poradnik Językowy", z.5, Warszawa.

17. Maryniak A. (2000) „Rozwój dzieci z guzami mózgu”, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa

18. Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) „Afa-Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego?”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

19. Parol U.Z. (1989) „ Dziecko z niedokształceniem mowy”, WSiP, Warszawa.

20. Parol U.Z. (1998) „Diagnostyka logopedyczna

w przypadkach alalii (niedokształcenia mowy o typie afazji”. Szkoła Specjalna nr 3.

21. Przybysz- Piwkowa M. (1993) „Jak pomóc dziecku z trudnościami w komunikacji werbalnej w poznawaniu morfologii języka”, Uniwersytet Gdański

22. Sovak M. „Alalia”, Logopedia 10, Lublin.

23. Stecko E. (1994) „Badanie słuchu odróżniające alalię sensoryczną od niedosłuchu”. w: „Zaburzenia mowy u dzieci – wczesnerozpoznawanie i postępowanie logopedyczne”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

24. Zaleski T.(1992) „Opóźniony rozwój mowy u dzieci”, PZWL, Warszawa

25. Leonard L. (2005) „SLI- Specyficzne zaburzenia komunikacji językowej”, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

26. Szeląg E. (1996) „ Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych.”, Logopedia nr 23, Lublin.

Literatura uzupełniająca:

1. Lorens G., Karwowska A., Wiecek-Poborczyk I.(2017) "GORA Gesty obrazujące ruchy artykulatorów", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk

Uwagi:

Metody kształcenia:

Wykład, ćwiczenia, warsztaty, dyskusje, konsultacje indywidualne, prezentacje multimedialne, zajęcia praktyczne-hospitacje

Nakład pracy studenta:

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 15 + 15

Przygotowanie się do zajęć(np. lektura tekstu) 10

Przygotowanie się do egzaminu 15

Przygotowanie referatu, zajęć próbnych 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2019/2020" (zakończony)

Okres: 2019-10-01 - 2020-02-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 5 godzin więcej informacji
Laboratorium/warsztaty, 10 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Katarzyna Bieńkowska, Aleksandra Karwowska
Prowadzący grup: Katarzyna Bieńkowska, Aleksandra Karwowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiarów efektów kształcenia:

- egzamin pisemny końcowy,

- obserwacja słuchaczy podczas zajęć (przygotowanie merytoryczne i praktyczne)

- ocena zajęć praktycznych (zajęcia logopedyczne prowadzone przez studentów z pacjentem z diagnozą NMPK) oraz przygotowanie konspektów prowadzonych przez siebie zajęć logopedycznych

Pełny opis:

1.Utrwalenie terminologii (alalia; afazja-dziecięca, wrodzona, pierwotna; dysfazja; opóźniony rozwój mowy; niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego, SLI).

2.Etiologia i patomechanizm zaburzenia

3.Zestawienie charakterystycznych objawów poszczególnych typów NMPK

4. Zaburzenia językowe i niejęzykowe w NMPK

5. Diagnoza dzieci z NMPK - przegląd narzędzi diagnostycznych.

6. Diagnoza na podstawie objawów.

6.Metody wykorzystywane w terapii logopedycznej dzieci z NMPK

7.Projektowanie programu terapii.

8. Ocena efektów terapii.

9. Konstruowanie szczegółowego planu zajęć (tworzenie konspektów zajęć logopedycznych)

10. Prowadzenie zajęć logopedycznych z dziećmi z NMPK

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Dilling – Ostrowska E. (1982) ”Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego”. [w:] red.J.Szumska „Zaburzenia mowy u dzieci”, Warszawa.

2. Emiluta – Rozya D. (2002) „Projekt „Badania mowy” Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego”, Szkoła Specjalna nr 3.

3. Emiluta-Rozya D. 2007, „Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy”, Poradnik Językowy nr. 8, s.54-65.

4. Emiluta-Rozya D. 2008 "Madyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya, [w:] J. Porajski-Pomsta (red.) Diagnoza i terapia w logopedii, , Elipsa, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D. 2013, "Całościowe badanie logopedyczne z materiałem obrazkowym". Wydawnictwo Akademii Padagogiki Specjalnej, Warszawa.

6. Herzyk A. (1992) „Afazja i mutyzm dziecięcy”, Lublin.

7. Herzyk A. (1993) „Mózgowa organizacja języka

w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne”, Audiofonologia T.V., Warszawa-Lublin.

8. Kaczmarek B. (1986) „Z zagadnień kształtowania mowy u dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne”. Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej nr 2-3, Warszawa.

9. Kaczmarek B. ( 1993) „Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej”. [w:] Scholasticus 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.

10. Kordyl Z. ( 1969) „Psychologiczne problemy afazji dziecięcej”, PWN, Warszawa.

11. Kułakowska Z. współ. Konera W. (2003) „Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji”. Folium. Lublin

12. Kurowska M. (2008) „Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi

i samodzielnego wypowiadania u dzieci niedokształceniem mowy pochodzenia korowego”. [w:] Diagnoza i Terapia w Logopedii (red.) Porayski-Pomsta J., Elipsa, Warszawa.

13. Kurowska M. (2009) „Umiejętność tworzenia opisu i opowiadania przez dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. [w:] Poradnik Językowy z. 8, Warszawa.

14. Kurowska M. (2012) „Rozwijanie aktywności werbalnej jako działanie diagnostyczno-usprawniajace”[w:] Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, red. Porayski-Pomsta J, Przybysz-Piwko M., Elipsa, Warszawa.

15. Kurowska M. (2012) „Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego w świetle materiału badawczego”. [w:] Poradnik Językowy z.10, Warszawa..

16. Kurowska M. (2015) „Rokowania dotyczące rozwoju mowy i języka u dzieci

z zaburzeniami uwarunkowanymi uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, "Poradnik Językowy", z.5, Warszawa.

17. Maryniak A. (2000) „Rozwój dzieci z guzami mózgu”, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa

18. Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) „Afa-Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego?”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

19. Parol U.Z. (1989) „ Dziecko z niedokształceniem mowy”, WSiP, Warszawa.

20. Parol U.Z. (1998) „Diagnostyka logopedyczna

w przypadkach alalii (niedokształcenia mowy o typie afazji”. Szkoła Specjalna nr 3.

21. Przybysz- Piwkowa M. (1993) „Jak pomóc dziecku z trudnościami w komunikacji werbalnej w poznawaniu morfologii języka”, Uniwersytet Gdański

22. Sovak M. „Alalia”, Logopedia 10, Lublin.

23. Stecko E. (1994) „Badanie słuchu odróżniające alalię sensoryczną od niedosłuchu”. w: „Zaburzenia mowy u dzieci – wczesnerozpoznawanie i postępowanie logopedyczne”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

24. Zaleski T.(1992) „Opóźniony rozwój mowy u dzieci”, PZWL, Warszawa

25. Leonard L. (2005) „SLI- Specyficzne zaburzenia komunikacji językowej”, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

26. Szeląg E. (1996) „ Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych.”, Logopedia nr 23, Lublin.

Literatura uzupełniająca:

1. Lorens G., Karwowska A., Wiecek-Poborczyk I.(2017) "GORA Gesty obrazujące ruchy artykulatorów", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk

Uwagi:

Metody kształcenia:

Wykład, ćwiczenia, warsztaty, dyskusje, konsultacje indywidualne, prezentacje multimedialne, zajęcia praktyczne-hospitacje

Nakład pracy studenta:

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 15 + 15

Przygotowanie się do zajęć(np. lektura tekstu) 10

Przygotowanie się do egzaminu 15

Przygotowanie referatu, zajęć próbnych 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-02-21
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 20 godzin więcej informacji
Laboratorium/warsztaty, 10 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Aleksandra Karwowska
Prowadzący grup: Aleksandra Karwowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiarów efektów kształcenia:

- ćwiczenia: pisemne zaliczenie końcowe (z wykorzystaniem aplikacji Microsoft Forms),

- Zaliczenie warsztatów na podstawie obecności oraz przygotowania (w parach) planu terapii oraz konspektu zajęć logopedycznych dla pacjenta analizowanego na nagraniu.

Pełny opis:

1.Utrwalenie terminologii (alalia; afazja-dziecięca, wrodzona, pierwotna; dysfazja; opóźniony rozwój mowy; niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego, SLI).

2. Etiologia i patomechanizm zaburzenia

3. Typy NMPK i ich charakterystyczne objawy

4. Zaburzenia językowe i niejęzykowe w NMPK

5. Diagnoza dzieci z NMPK - przegląd narzędzi diagnostycznych.

6. Diagnoza na podstawie objawów.

7. Terapia logopedyczna dzieci z NMPK

8. Obserwowanie przebiegu badania diagnostycznego, interpretacja wyników badania, formułowanie diagnozy

9. Projektowanie programu terapii dla pacjenta z NMPK analizowanego na nagraniu

10. Konstruowanie szczegółowego planu zajęć (tworzenie konspektów zajęć logopedycznych) dla pacjenta z NMPK analizowanego na nagraniu

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Dilling – Ostrowska E. (1982) ”Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego”. [w:] red.J.Szumska „Zaburzenia mowy u dzieci”, Warszawa.

2. Emiluta – Rozya D. (2002) „Projekt „Badania mowy” Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego”, Szkoła Specjalna nr 3.

3. Emiluta-Rozya D. 2007, „Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy”, Poradnik Językowy nr. 8, s.54-65.

4. Emiluta-Rozya D. 2008 "Madyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya, [w:] J. Porajski-Pomsta (red.) Diagnoza i terapia w logopedii, , Elipsa, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D. 2013, "Całościowe badanie logopedyczne z materiałem obrazkowym". Wydawnictwo Akademii Padagogiki Specjalnej, Warszawa.

6. Herzyk A. (1992) „Afazja i mutyzm dziecięcy”, Lublin.

7. Herzyk A. (1993) „Mózgowa organizacja języka

w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne”, Audiofonologia T.V., Warszawa-Lublin.

8. Kaczmarek B. (1986) „Z zagadnień kształtowania mowy u dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne”. Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej nr 2-3, Warszawa.

9. Kaczmarek B. ( 1993) „Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej”. [w:] Scholasticus 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.

10. Kordyl Z. ( 1969) „Psychologiczne problemy afazji dziecięcej”, PWN, Warszawa.

11. Kułakowska Z. współ. Konera W. (2003) „Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji”. Folium. Lublin

12. Kurowska M. (2008) „Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi

i samodzielnego wypowiadania u dzieci niedokształceniem mowy pochodzenia korowego”. [w:] Diagnoza i Terapia w Logopedii (red.) Porayski-Pomsta J., Elipsa, Warszawa.

13. Kurowska M. (2009) „Umiejętność tworzenia opisu i opowiadania przez dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. [w:] Poradnik Językowy z. 8, Warszawa.

14. Kurowska M. (2012) „Rozwijanie aktywności werbalnej jako działanie diagnostyczno-usprawniajace”[w:] Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, red. Porayski-Pomsta J, Przybysz-Piwko M., Elipsa, Warszawa.

15. Kurowska M. (2012) „Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego w świetle materiału badawczego”. [w:] Poradnik Językowy z.10, Warszawa..

16. Kurowska M. (2015) „Rokowania dotyczące rozwoju mowy i języka u dzieci

z zaburzeniami uwarunkowanymi uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, "Poradnik Językowy", z.5, Warszawa.

17. Maryniak A. (2000) „Rozwój dzieci z guzami mózgu”, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa

18. Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) „Afa-Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego?”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

19. Parol U.Z. (1989) „ Dziecko z niedokształceniem mowy”, WSiP, Warszawa.

20. Parol U.Z. (1998) „Diagnostyka logopedyczna

w przypadkach alalii (niedokształcenia mowy o typie afazji”. Szkoła Specjalna nr 3.

21. Przybysz- Piwkowa M. (1993) „Jak pomóc dziecku z trudnościami w komunikacji werbalnej w poznawaniu morfologii języka”, Uniwersytet Gdański

22. Sovak M. „Alalia”, Logopedia 10, Lublin.

23. Stecko E. (1994) „Badanie słuchu odróżniające alalię sensoryczną od niedosłuchu”. w: „Zaburzenia mowy u dzieci – wczesnerozpoznawanie i postępowanie logopedyczne”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

24. Zaleski T.(1992) „Opóźniony rozwój mowy u dzieci”, PZWL, Warszawa

25. Leonard L. (2005) „SLI- Specyficzne zaburzenia komunikacji językowej”, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

26. Szeląg E. (1996) „ Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych.”, Logopedia nr 23, Lublin.

Literatura uzupełniająca:

1. Lorens G., Karwowska A., Wiecek-Poborczyk I.(2017) "GORA Gesty obrazujące ruchy artykulatorów", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk

Uwagi:

Metody kształcenia:

- ćwiczenia w aplikacji Teams (prezentacje mulimedialne)

- warsztaty (w podgrupach) z wykorzystaniem aplikacji Microsoft Teams z wykorzystaniem filmów z pacjentami z NMPK

Kontakt z prowadzącą ćwiczenia i warsztaty odbywać się będzie drogą mailową za pośrednictwem poczty w domenie aps.edu.pl. Dodatkowo w wyznaczonych terminach dyżurów kontakt z prowadzącą z wykorzystaniem aplikacji MS Teams.

Sposób dołączenia studentów na zajęcia został przekazany grupie w wiadomości mailowej przez USOSmail.

Nakład pracy studenta:

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 20 + 10

Przygotowanie się do zajęć(np. lektura tekstu) 20

Przygotowanie się do zaliczenia 20

Przygotowanie referatu, zajęć próbnych 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2020/2021" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-02-21
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 5 godzin więcej informacji
Laboratorium/warsztaty, 10 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Katarzyna Bieńkowska, Aleksandra Karwowska
Prowadzący grup: Katarzyna Bieńkowska, Aleksandra Karwowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiarów efektów kształcenia:

- Egzamin pisemny (egzamin zostanie przeprowadzony z wykorzystaniem aplikacji Microsoft Forms)

- Zaliczenie ćwiczeń i warsztatów na podstawie obecności oraz przygotowania (w parach) planu terapii oraz konspektu zajęć logopedycznych dla pacjenta analizowanego na nagraniu.

Pełny opis:

1.Utrwalenie terminologii (alalia; afazja-dziecięca, wrodzona, pierwotna; dysfazja; opóźniony rozwój mowy; niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego, SLI).

2. Etiologia i patomechanizm zaburzenia

3. Typy NMPK i ich charakterystyczne objawy

4. Zaburzenia językowe i niejęzykowe w NMPK

5. Diagnoza dzieci z NMPK - przegląd narzędzi diagnostycznych.

6. Diagnoza na podstawie objawów.

7. Terapia logopedyczna dzieci z NMPK

8. Obserwowanie przebiegu badania diagnostycznego, interpretacja wyników badania, formułowanie diagnozy

9. Projektowanie programu terapii dla pacjenta z NMPK analizowanego na nagraniu

10. Konstruowanie szczegółowego planu zajęć (tworzenie konspektów zajęć logopedycznych) dla pacjenta z NMPK analizowanego na nagraniu

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Dilling – Ostrowska E. (1982) ”Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego”. [w:] red.J.Szumska „Zaburzenia mowy u dzieci”, Warszawa.

2. Emiluta – Rozya D. (2002) „Projekt „Badania mowy” Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego”, Szkoła Specjalna nr 3.

3. Emiluta-Rozya D. 2007, „Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy”, Poradnik Językowy nr. 8, s.54-65.

4. Emiluta-Rozya D. 2008 "Madyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya, [w:] J. Porajski-Pomsta (red.) Diagnoza i terapia w logopedii, , Elipsa, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D. 2013, "Całościowe badanie logopedyczne z materiałem obrazkowym". Wydawnictwo Akademii Padagogiki Specjalnej, Warszawa.

6. Herzyk A. (1992) „Afazja i mutyzm dziecięcy”, Lublin.

7. Herzyk A. (1993) „Mózgowa organizacja języka

w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne”, Audiofonologia T.V., Warszawa-Lublin.

8. Kaczmarek B. (1986) „Z zagadnień kształtowania mowy u dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne”. Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej nr 2-3, Warszawa.

9. Kaczmarek B. ( 1993) „Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej”. [w:] Scholasticus 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.

10. Kordyl Z. ( 1969) „Psychologiczne problemy afazji dziecięcej”, PWN, Warszawa.

11. Kułakowska Z. współ. Konera W. (2003) „Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji”. Folium. Lublin

12. Kurowska M. (2008) „Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi

i samodzielnego wypowiadania u dzieci niedokształceniem mowy pochodzenia korowego”. [w:] Diagnoza i Terapia w Logopedii (red.) Porayski-Pomsta J., Elipsa, Warszawa.

13. Kurowska M. (2009) „Umiejętność tworzenia opisu i opowiadania przez dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. [w:] Poradnik Językowy z. 8, Warszawa.

14. Kurowska M. (2012) „Rozwijanie aktywności werbalnej jako działanie diagnostyczno-usprawniajace”[w:] Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, red. Porayski-Pomsta J, Przybysz-Piwko M., Elipsa, Warszawa.

15. Kurowska M. (2012) „Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego w świetle materiału badawczego”. [w:] Poradnik Językowy z.10, Warszawa..

16. Kurowska M. (2015) „Rokowania dotyczące rozwoju mowy i języka u dzieci

z zaburzeniami uwarunkowanymi uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, "Poradnik Językowy", z.5, Warszawa.

17. Maryniak A. (2000) „Rozwój dzieci z guzami mózgu”, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa

18. Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) „Afa-Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego?”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

19. Parol U.Z. (1989) „ Dziecko z niedokształceniem mowy”, WSiP, Warszawa.

20. Parol U.Z. (1998) „Diagnostyka logopedyczna

w przypadkach alalii (niedokształcenia mowy o typie afazji”. Szkoła Specjalna nr 3.

21. Przybysz- Piwkowa M. (1993) „Jak pomóc dziecku z trudnościami w komunikacji werbalnej w poznawaniu morfologii języka”, Uniwersytet Gdański

22. Sovak M. „Alalia”, Logopedia 10, Lublin.

23. Stecko E. (1994) „Badanie słuchu odróżniające alalię sensoryczną od niedosłuchu”. w: „Zaburzenia mowy u dzieci – wczesnerozpoznawanie i postępowanie logopedyczne”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

24. Zaleski T.(1992) „Opóźniony rozwój mowy u dzieci”, PZWL, Warszawa

25. Leonard L. (2005) „SLI- Specyficzne zaburzenia komunikacji językowej”, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

26. Szeląg E. (1996) „ Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych.”, Logopedia nr 23, Lublin.

Literatura uzupełniająca:

1. Lorens G., Karwowska A., Wiecek-Poborczyk I.(2017) "GORA Gesty obrazujące ruchy artykulatorów", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk

Uwagi:

Metody kształcenia:

- Wykład z wykorzystaniem aplikacji Microsoft Teams

Kontakt z prowadzącym wykład odbywać się będzie drogą mailową za pośrednictwem poczty w domenie aps.edu.pl. Dodatkowo w wyznaczonych terminach dyżurów kontakt z prowadzącym z wykorzystaniem aplikacji MS Teams.

- ćwiczenia w aplikacji Teams (prezentacje mulimedialne)

- warsztaty (w podgrupach) z wykorzystaniem aplikacji Microsoft Teams z wykorzystaniem filmów z pacjentami z NMPK

Kontakt z prowadzącą ćwiczenia i warsztaty odbywać się będzie drogą mailową za pośrednictwem poczty w domenie aps.edu.pl. Dodatkowo w wyznaczonych terminach dyżurów kontakt z prowadzącą z wykorzystaniem aplikacji MS Teams.

Sposób dołączenia studentów na zajęcia został przekazany grupie w wiadomości mailowej przez USOSmail.

Nakład pracy studenta:

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 15 + 15

Przygotowanie się do zajęć(np. lektura tekstu) 10

Przygotowanie się do egzaminu 15

Przygotowanie referatu, zajęć próbnych 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/2022" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-02-20
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 5 godzin więcej informacji
Laboratorium/warsztaty, 10 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Aleksandra Karwowska
Prowadzący grup: Agnieszka Jarzyńska-Bućko, Aleksandra Karwowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiarów efektów kształcenia:

- egzamin pisemny końcowy,

- obserwacja słuchaczy podczas zajęć (przygotowanie merytoryczne i praktyczne)

- Zaliczenie warsztatów na podstawie obecności oraz przygotowania (w parach) planu terapii oraz konspektu zajęć logopedycznych dla pacjenta analizowanego na nagraniu.

Pełny opis:

1.Utrwalenie terminologii (alalia; afazja-dziecięca, wrodzona, pierwotna; dysfazja; opóźniony rozwój mowy; niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego, SLI).

2.Etiologia i patomechanizm zaburzenia

3.Zestawienie charakterystycznych objawów poszczególnych typów NMPK

4. Zaburzenia językowe i niejęzykowe w NMPK

5. Diagnoza dzieci z NMPK - przegląd narzędzi diagnostycznych.

6. Diagnoza na podstawie objawów.

6.Metody wykorzystywane w terapii logopedycznej dzieci z NMPK

7.Projektowanie programu terapii.

8. Obserwowanie przebiegu badania diagnostycznego, interpretacja wyników badania, formułowanie diagnozy

9. Projektowanie programu terapii dla pacjenta z NMPK analizowanego na nagraniu

10. Konstruowanie szczegółowego planu zajęć (tworzenie konspektów zajęć logopedycznych) dla pacjenta z NMPK analizowanego na nagraniu

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Dilling – Ostrowska E. (1982) ”Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego”. [w:] red.J.Szumska „Zaburzenia mowy u dzieci”, Warszawa.

2. Emiluta – Rozya D. (2002) „Projekt „Badania mowy” Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego”, Szkoła Specjalna nr 3.

3. Emiluta-Rozya D. 2007, „Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy”, Poradnik Językowy nr. 8, s.54-65.

4. Emiluta-Rozya D. 2008 "Madyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya, [w:] J. Porajski-Pomsta (red.) Diagnoza i terapia w logopedii, , Elipsa, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D. 2013, "Całościowe badanie logopedyczne z materiałem obrazkowym". Wydawnictwo Akademii Padagogiki Specjalnej, Warszawa.

6. Herzyk A. (1992) „Afazja i mutyzm dziecięcy”, Lublin.

7. Herzyk A. (1993) „Mózgowa organizacja języka

w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne”, Audiofonologia T.V., Warszawa-Lublin.

8. Kaczmarek B. (1986) „Z zagadnień kształtowania mowy u dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne”. Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej nr 2-3, Warszawa.

9. Kaczmarek B. ( 1993) „Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej”. [w:] Scholasticus 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.

10. Kordyl Z. ( 1969) „Psychologiczne problemy afazji dziecięcej”, PWN, Warszawa.

11. Kułakowska Z. współ. Konera W. (2003) „Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji”. Folium. Lublin

12. Kurowska M. (2008) „Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi

i samodzielnego wypowiadania u dzieci niedokształceniem mowy pochodzenia korowego”. [w:] Diagnoza i Terapia w Logopedii (red.) Porayski-Pomsta J., Elipsa, Warszawa.

13. Kurowska M. (2009) „Umiejętność tworzenia opisu i opowiadania przez dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. [w:] Poradnik Językowy z. 8, Warszawa.

14. Kurowska M. (2012) „Rozwijanie aktywności werbalnej jako działanie diagnostyczno-usprawniajace”[w:] Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, red. Porayski-Pomsta J, Przybysz-Piwko M., Elipsa, Warszawa.

15. Kurowska M. (2012) „Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego w świetle materiału badawczego”. [w:] Poradnik Językowy z.10, Warszawa..

16. Kurowska M. (2015) „Rokowania dotyczące rozwoju mowy i języka u dzieci

z zaburzeniami uwarunkowanymi uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, "Poradnik Językowy", z.5, Warszawa.

17. Maryniak A. (2000) „Rozwój dzieci z guzami mózgu”, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa

18. Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) „Afa-Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego?”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

19. Parol U.Z. (1989) „ Dziecko z niedokształceniem mowy”, WSiP, Warszawa.

20. Parol U.Z. (1998) „Diagnostyka logopedyczna

w przypadkach alalii (niedokształcenia mowy o typie afazji”. Szkoła Specjalna nr 3.

21. Przybysz- Piwkowa M. (1993) „Jak pomóc dziecku z trudnościami w komunikacji werbalnej w poznawaniu morfologii języka”, Uniwersytet Gdański

22. Sovak M. „Alalia”, Logopedia 10, Lublin.

23. Stecko E. (1994) „Badanie słuchu odróżniające alalię sensoryczną od niedosłuchu”. w: „Zaburzenia mowy u dzieci – wczesnerozpoznawanie i postępowanie logopedyczne”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

24. Zaleski T.(1992) „Opóźniony rozwój mowy u dzieci”, PZWL, Warszawa

25. Leonard L. (2005) „SLI- Specyficzne zaburzenia komunikacji językowej”, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

26. Szeląg E. (1996) „ Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych.”, Logopedia nr 23, Lublin.

Literatura uzupełniająca:

1. Lorens G., Karwowska A., Wiecek-Poborczyk I.(2017) "GORA Gesty obrazujące ruchy artykulatorów", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk

Uwagi:

Metody kształcenia:

Wykład, ćwiczenia, warsztaty, dyskusje, konsultacje indywidualne, prezentacje multimedialne, zajęcia praktyczne

Nakład pracy studenta:

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 15 + 15

Przygotowanie się do zajęć(np. lektura tekstu) 10

Przygotowanie się do egzaminu 15

Przygotowanie prezentacji, zajęć próbnych 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2021/2022" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-02-20
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 5 godzin więcej informacji
Laboratorium/warsztaty, 10 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Aleksandra Karwowska
Prowadzący grup: Agnieszka Jarzyńska-Bućko, Aleksandra Karwowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiarów efektów kształcenia:

- egzamin pisemny końcowy,

- obserwacja słuchaczy podczas zajęć (przygotowanie merytoryczne i praktyczne)

- Zaliczenie warsztatów na podstawie obecności oraz przygotowania (w parach) planu terapii oraz konspektu zajęć logopedycznych dla pacjenta analizowanego na nagraniu.

Pełny opis:

1.Utrwalenie terminologii (alalia; afazja-dziecięca, wrodzona, pierwotna; dysfazja; opóźniony rozwój mowy; niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego, SLI).

2.Etiologia i patomechanizm zaburzenia

3.Zestawienie charakterystycznych objawów poszczególnych typów NMPK

4. Zaburzenia językowe i niejęzykowe w NMPK

5. Diagnoza dzieci z NMPK - przegląd narzędzi diagnostycznych.

6. Diagnoza na podstawie objawów.

6.Metody wykorzystywane w terapii logopedycznej dzieci z NMPK

7.Projektowanie programu terapii.

8. Obserwowanie przebiegu badania diagnostycznego, interpretacja wyników badania, formułowanie diagnozy

9. Projektowanie programu terapii dla pacjenta z NMPK analizowanego na nagraniu

10. Konstruowanie szczegółowego planu zajęć (tworzenie konspektów zajęć logopedycznych) dla pacjenta z NMPK analizowanego na nagraniu

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Dilling – Ostrowska E. (1982) ”Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego”. [w:] red.J.Szumska „Zaburzenia mowy u dzieci”, Warszawa.

2. Emiluta – Rozya D. (2002) „Projekt „Badania mowy” Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego”, Szkoła Specjalna nr 3.

3. Emiluta-Rozya D. 2007, „Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy”, Poradnik Językowy nr. 8, s.54-65.

4. Emiluta-Rozya D. 2008 "Madyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya, [w:] J. Porajski-Pomsta (red.) Diagnoza i terapia w logopedii, , Elipsa, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D. 2013, "Całościowe badanie logopedyczne z materiałem obrazkowym". Wydawnictwo Akademii Padagogiki Specjalnej, Warszawa.

6. Herzyk A. (1992) „Afazja i mutyzm dziecięcy”, Lublin.

7. Herzyk A. (1993) „Mózgowa organizacja języka

w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne”, Audiofonologia T.V., Warszawa-Lublin.

8. Kaczmarek B. (1986) „Z zagadnień kształtowania mowy u dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne”. Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej nr 2-3, Warszawa.

9. Kaczmarek B. ( 1993) „Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej”. [w:] Scholasticus 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.

10. Kordyl Z. ( 1969) „Psychologiczne problemy afazji dziecięcej”, PWN, Warszawa.

11. Kułakowska Z. współ. Konera W. (2003) „Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji”. Folium. Lublin

12. Kurowska M. (2008) „Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi

i samodzielnego wypowiadania u dzieci niedokształceniem mowy pochodzenia korowego”. [w:] Diagnoza i Terapia w Logopedii (red.) Porayski-Pomsta J., Elipsa, Warszawa.

13. Kurowska M. (2009) „Umiejętność tworzenia opisu i opowiadania przez dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. [w:] Poradnik Językowy z. 8, Warszawa.

14. Kurowska M. (2012) „Rozwijanie aktywności werbalnej jako działanie diagnostyczno-usprawniajace”[w:] Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, red. Porayski-Pomsta J, Przybysz-Piwko M., Elipsa, Warszawa.

15. Kurowska M. (2012) „Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego w świetle materiału badawczego”. [w:] Poradnik Językowy z.10, Warszawa..

16. Kurowska M. (2015) „Rokowania dotyczące rozwoju mowy i języka u dzieci

z zaburzeniami uwarunkowanymi uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, "Poradnik Językowy", z.5, Warszawa.

17. Maryniak A. (2000) „Rozwój dzieci z guzami mózgu”, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa

18. Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) „Afa-Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego?”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

19. Parol U.Z. (1989) „ Dziecko z niedokształceniem mowy”, WSiP, Warszawa.

20. Parol U.Z. (1998) „Diagnostyka logopedyczna

w przypadkach alalii (niedokształcenia mowy o typie afazji”. Szkoła Specjalna nr 3.

21. Przybysz- Piwkowa M. (1993) „Jak pomóc dziecku z trudnościami w komunikacji werbalnej w poznawaniu morfologii języka”, Uniwersytet Gdański

22. Sovak M. „Alalia”, Logopedia 10, Lublin.

23. Stecko E. (1994) „Badanie słuchu odróżniające alalię sensoryczną od niedosłuchu”. w: „Zaburzenia mowy u dzieci – wczesnerozpoznawanie i postępowanie logopedyczne”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

24. Zaleski T.(1992) „Opóźniony rozwój mowy u dzieci”, PZWL, Warszawa

25. Leonard L. (2005) „SLI- Specyficzne zaburzenia komunikacji językowej”, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

26. Szeląg E. (1996) „ Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych.”, Logopedia nr 23, Lublin.

Literatura uzupełniająca:

1. Lorens G., Karwowska A., Wiecek-Poborczyk I.(2017) "GORA Gesty obrazujące ruchy artykulatorów", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk

Uwagi:

Metody kształcenia:

Wykład, ćwiczenia, warsztaty, dyskusje, konsultacje indywidualne, prezentacje multimedialne, zajęcia praktyczne

Nakład pracy studenta:

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 15 + 15

Przygotowanie się do zajęć(np. lektura tekstu) 10

Przygotowanie się do egzaminu 15

Przygotowanie prezentacji, zajęć próbnych 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)