Logopedyczno-pedagogiczne badania przesiewowe

OPIS POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1.Zaliczenie na ocenę

2.Ocena wiedzy z zakresu normatywnego rozwoju mowy dziecka i narzędzi do przeprowadzania logopedycznych badań przesiewowych

3. Ocena udziału/wypowiedzi studenta w dyskusji nt. prezentowanych podczas hospitacji dzieci

4. Ocena umiejętności przeprowadzenia badania przesiewowego podczas ćwiczeń praktycznych z dziećmi

5. Ocena wypełnionego przez studenta arkusza badań przesiewowych

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁAD:

1. Charakterystyka rozwoju mowy dziecka jako podstawa do wykonywania badań przesiewowych

2. Różnice pomiędzy całościowym badaniem logopedycznym (specjalistycznymi badaniami logopedycznymi) a badaniami przesiewowymi

3. Prezentacja i omówienie narzędzi do przeprowadzania logopedycznych badań przesiewowych

WARSZTATY:

1. Zasady praktycznego zastosowania omówionych na wykładach narzędzi – przygotowanie do hospitacji i prowadzenia badań przesiewowych w przedszkolach

2. Hospitowanie badań przesiewowych, omawianie hospitowanych zajęć

3.Zasady współpracy logopedy z innymi specjalistami (kierowanie na konsultacje dodatkowe)

4. Zasady kontaktów z rodzicami

5. Samodzielne prowadzenie logopedycznych badań przesiewowych, sporządzanie dokumentacji badania przesiewowego

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Cieszyńska J. , Korendo M., 2008, Karty diagnozy. 10 etapów rozwoju dziecka od 4. do 36. miesiąca życia, Wyd. Edukacyjne, Kraków.

2. Cieszyńska J. , Korendo M., 2007, Wczesna interwencja, Wyd. Edukacyjne, Kraków.

3. Emiluta – Rozya D., 2006, Wspomaganie rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym, CMPP-P, Warszawa.

4. Emiluta-Rozya D., 2013, Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D., 2015, Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa [w:] Wolańska E., Kurowska M., Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii, ELIPSA, Warszawa.

6. Emiluta-Rozya D., Mierzejewska H., Atys P., 2004, Badania przesiewowe do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci dwu-, cztero i sześcioletnich, Warszawa, (wydanie II uzupełnione).

7. Grabias S., Kurkowski Z.M., Woźniak T., 2007, Logopedyczny test przesiewowy dla dzieci w wieku szkolnym, UMCS, Lublin.

8. Kielar-Turska M., 2006, Rozwój dziecka (s. 483-495), Rozwój mowy (s. 498-509), [w:] T.Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. V., Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa.

9.Michalak-Widera I., Węsierska K., 2012, Test do badań przesiewowych mowy dla dzieci w wieku przedszkolnym, Wyd. Unikat2, Katowice.

10. Mierzejewska H., Emiluta-Rozya D., 2000, Projekt zestawienia form zaburzeń mowy, „Logopedia”, tom 28, s. 37- 48.

11. Styczek I., 1979, Logopedia, PWN, Warszawa.

12. Tarkowski Z., 2002, Przesiewowy Test Logopedyczny, Wydawnictwo Polskiej Fundacji Zaburzeń Mowy, Lublin.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1.Bryant P. E., Colman A. M., (red.), 1997, Psychologia rozwojowa, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań.

2. Dilling-Ostrowska E. „Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego” [w:] J. Szumska (red.), Zaburzenia mowy u dzieci, Warszawa.

3. Dołęga Z., 2003, Promowanie rozwoju mowy w okresie dzieciństwa – prawidłowości rozwoju, diagnozowanie i profilaktyka, Uniwersytet Śląski, Katowice.

4. Donaldson M., 1986, Myślenie dzieci, Wiedza Powszechna, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D., 2002, Projekt "Badania mowy" Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego, „Szkoła Specjalna“, nr 3, s. 142-154.

6. Rocławski B. (red.), 1991, Opieka logopedyczna od poczęcia, UG, Gdańsk.

7. Sawa B., 1991, Uwarunkowania i konsekwencje psychologiczne zaburzeń mowy u dzieci, Wyd.UW, Warszawa.

8. Skorek E.M., 2001, Oblicza wad wymowy, Wydaw. Akadem. "Żak", Warszawa.

9. Stecko E., 2009, Sprawdź jak mówię. Karta badania logopedycznego z materiałami pomocniczymi, Emart, Warszawa.

10.Tarkowski Z., 2000, Test słownika dziecka, Wydawnictwo Fundacji „Orator” Lublin.

11.Tarkowski Z., 2000, Test Sprawności Językowej, Lublin.

12. Żebrowska M., 1995, Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży, Warszawa

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład - prezentacja i analiza testów; ćwiczenia w sali - analiza prezentowanych nagrań DVD dokonana wspólnie ze studentami; ćwiczenia w formie zajęć praktycznych (w podgrupach), odbywających się w gabinecie logopedycznym w przedszkolu (hospitowanie przesiewowych badań logopedycznych prowadzonych przez logopedę, samodzielne prowadzenie przez studentów badań przesiewowych).

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

FORMA AKTYWNOŚCI /ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI

Godziny kontaktowe: wykład 15 godz., laboratorium/warsztaty 15 godz.

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 1

OPIS POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1.Zaliczenie na ocenę

2.Ocena wiedzy z zakresu normatywnego rozwoju mowy dziecka i narzędzi do przeprowadzania logopedycznych badań przesiewowych

3. Ocena udziału/wypowiedzi studenta w dyskusji nt. prezentowanych podczas hospitacji dzieci

4. Ocena umiejętności przeprowadzenia badania przesiewowego podczas ćwiczeń praktycznych z dziećmi

5. Ocena wypełnionego przez studenta arkusza badań przesiewowych

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁAD:

1. Charakterystyka rozwoju mowy dziecka jako podstawa do wykonywania badań przesiewowych

2. Różnice pomiędzy całościowym badaniem logopedycznym (specjalistycznymi badaniami logopedycznymi) a badaniami przesiewowymi

3. Prezentacja i omówienie narzędzi do przeprowadzania logopedycznych badań przesiewowych

WARSZTATY:

1. Zasady praktycznego zastosowania omówionych na wykładach narzędzi – przygotowanie do hospitacji i prowadzenia badań przesiewowych w przedszkolach

2. Hospitowanie badań przesiewowych, omawianie hospitowanych zajęć

3.Zasady współpracy logopedy z innymi specjalistami (kierowanie na konsultacje dodatkowe)

4. Zasady kontaktów z rodzicami

5. Samodzielne prowadzenie logopedycznych badań przesiewowych, sporządzanie dokumentacji badania przesiewowego

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Cieszyńska J. , Korendo M., 2008, Karty diagnozy. 10 etapów rozwoju dziecka od 4. do 36. miesiąca życia, Wyd. Edukacyjne, Kraków.

2. Cieszyńska J. , Korendo M., 2007, Wczesna interwencja, Wyd. Edukacyjne, Kraków.

3. Emiluta – Rozya D., 2006, Wspomaganie rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym, CMPP-P, Warszawa.

4. Emiluta-Rozya D., 2013, Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D., 2015, Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa [w:] Wolańska E., Kurowska M., Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii, ELIPSA, Warszawa.

6. Emiluta-Rozya D., Mierzejewska H., Atys P., 2004, Badania przesiewowe do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci dwu-, cztero i sześcioletnich, Warszawa, (wydanie II uzupełnione).

7. Grabias S., Kurkowski Z.M., Woźniak T., 2007, Logopedyczny test przesiewowy dla dzieci w wieku szkolnym, UMCS, Lublin.

8. Kielar-Turska M., 2006, Rozwój dziecka (s. 483-495), Rozwój mowy (s. 498-509), [w:] T.Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. V., Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa.

9.Michalak-Widera I., Węsierska K., 2012, Test do badań przesiewowych mowy dla dzieci w wieku przedszkolnym, Wyd. Unikat2, Katowice.

10. Mierzejewska H., Emiluta-Rozya D., 2000, Projekt zestawienia form zaburzeń mowy, „Logopedia”, tom 28, s. 37- 48.

11. Styczek I., 1979, Logopedia, PWN, Warszawa.

12. Tarkowski Z., 2002, Przesiewowy Test Logopedyczny, Wydawnictwo Polskiej Fundacji Zaburzeń Mowy, Lublin.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1.Bryant P. E., Colman A. M., (red.), 1997, Psychologia rozwojowa, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań.

2. Dilling-Ostrowska E. „Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego” [w:] J. Szumska (red.), Zaburzenia mowy u dzieci, Warszawa.

3. Dołęga Z., 2003, Promowanie rozwoju mowy w okresie dzieciństwa – prawidłowości rozwoju, diagnozowanie i profilaktyka, Uniwersytet Śląski, Katowice.

4. Donaldson M., 1986, Myślenie dzieci, Wiedza Powszechna, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D., 2002, Projekt "Badania mowy" Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego, „Szkoła Specjalna“, nr 3, s. 142-154.

6. Rocławski B. (red.), 1991, Opieka logopedyczna od poczęcia, UG, Gdańsk.

7. Sawa B., 1991, Uwarunkowania i konsekwencje psychologiczne zaburzeń mowy u dzieci, Wyd.UW, Warszawa.

8. Skorek E.M., 2001, Oblicza wad wymowy, Wydaw. Akadem. "Żak", Warszawa.

9. Stecko E., 2009, Sprawdź jak mówię. Karta badania logopedycznego z materiałami pomocniczymi, Emart, Warszawa.

10.Tarkowski Z., 2000, Test słownika dziecka, Wydawnictwo Fundacji „Orator” Lublin.

11.Tarkowski Z., 2000, Test Sprawności Językowej, Lublin.

12. Żebrowska M., 1995, Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży, Warszawa

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład - prezentacja i analiza testów; ćwiczenia w sali - analiza prezentowanych nagrań DVD dokonana wspólnie ze studentami; ćwiczenia w formie zajęć praktycznych (w podgrupach), odbywających się w gabinecie logopedycznym w przedszkolu (hospitowanie przesiewowych badań logopedycznych prowadzonych przez logopedę, samodzielne prowadzenie przez studentów badań przesiewowych).

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

FORMA AKTYWNOŚCI /ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI

Godziny kontaktowe: wykład 9 godz., laboratorium/warsztaty 6 godz.

Inne formy aktywności: studiowanie literatury i przygotowanie pomocy dydaktycznych do zajęć praktycznych 15 godz.

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 1

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy będą sprawdzane poprzez zaliczenie pisemne na ocenę (test wielokrotnego wyboru z punktami ujemnymi).

Kryteria oceny:

50-60% dst

61-70% dst+

71-80% db

81-90% db+

91-100% bdb

Efekty kształcenia dotyczące umiejętności będą sprawdzane poprzez ocenę:

1. udziału/wypowiedzi studenta w dyskusji nt. prezentowanych podczas hospitacji dzieci;

2. umiejętności przeprowadzenia badania przesiewowego podczas ćwiczeń praktycznych z dziećmi;

3. wypełnionego przez studenta arkusza badań przesiewowych.

Efekty kształcenia dotyczące kompetencji społecznych będą sprawdzane poprzez ocenę wypowiedzi studenta w trakcie warsztatów. Aktywność na warsztatach jest niezbędna i wymagana od wszystkich studentów.

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁAD:

1. Charakterystyka rozwoju mowy dziecka jako podstawa do wykonywania badań przesiewowych.

2. Różnice pomiędzy całościowym badaniem logopedycznym. (specjalistycznymi badaniami logopedycznymi) a badaniami przesiewowymi.

3. Prezentacja i omówienie narzędzi do przeprowadzania logopedycznych badań przesiewowych.

WARSZTATY:

1. Zasady praktycznego zastosowania omówionych na wykładach narzędzi – przygotowanie do hospitacji i prowadzenia badań przesiewowych w przedszkolach.

2. Hospitowanie badań przesiewowych, omawianie hospitowanych zajęć.

3. Zasady współpracy logopedy z innymi specjalistami (kierowanie na konsultacje dodatkowe).

4. Zasady kontaktów z rodzicami.

5. Samodzielne prowadzenie logopedycznych badań przesiewowych, sporządzanie dokumentacji badania przesiewowego.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Emiluta-Rozya D., Mierzejewska H., Atys P. (2004). Badania przesiewowe do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci dwu-, cztero i sześcioletnich. Warszawa: Wydawnictwo APS.

2. Grabias S., Kurkowski Z.M., Woźniak T. (2007). Logopedyczny test przesiewowy dla dzieci w wieku szkolnym. Lublin: UMCS.

3. Jeżewska-Krasnodębska, E. (2008). O potrzebie ujednolicenia logopedycznych badań przesiewowych (prowadzonych w przedszkolach i szkołach podstawowych). W: J. Porayski-Pomsta (red.), Diagnoza i terapia w logopedii (s. 173-182). Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA

4. LogoTest. Podręczny i interaktywny kwestionariusz do badań przesiewowych mowy dla dzieci w wieku 3-6 lat (2018) A. Grzegory, M. Szurek, M. Zielińska-Miętkiewicz

5. Mężyk A., (2019). Logopedyczne badania przesiewowe w teorii i praktyce. Strefa Logopedy, nr 6. Wiedza i Praktyka, Warszawa.

6. Michalak-Widera I., Węsierska K. (2012). Test do badań przesiewowych mowy dla dzieci w wieku przedszkolnym. Katowice: Wyd. Unikat2.

7. Moćko, N. (20121). Przesiewowe badania logopedyczne w przedszkolu i szkole. W: U. Mirecka, A. Domagała (red.), Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna. Diagnozowanie i terapia zaburzeń mowy, T. 2 (s. 59-–75). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia Universalis, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

8. Tarkowski Z. (2002). Przesiewowy Test Logopedyczny. Lublin: Wydawnictwo Polskiej Fundacji Zaburzeń Mowy.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Cieszyńska J. , Korendo M. (2008). Karty diagnozy. 10 etapów rozwoju dziecka od 4. do 36. miesiąca życia, Kraków: Wyd. Edukacyjne.

2. Domagała, A., Mirecka, U. (red.) (2021). Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna. T. 1: Rozwój sprawności językowych. Podstawowe problemy logopedyczne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia Universalis, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

3. Emiluta – Rozya D. (2006). Wspomaganie rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym. Warszawa: CMPP-P.

4. Emiluta-Rozya D. (2015). Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa. W: E. Wolańska, M. Kurowska (red.), Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii. Warszawa: ELIPSA.

5. Emiluta-Rozya, D., Lipiec, D., Więcek-Poborczyk, I. (2020). Zaburzenia komunikacji niewerbalnej i werbalnej u dzieci z ASD – porównanie z normatywnym rozwojem komunikacji społecznej. W: J. Kwasiborska-Dudek, D. Emiluta-Rozya (red.), Diagnoza i terapia logopedyczna małego dziecka z zaburzeniem ze spektrum autyzmu (ASD) (s. 51–88). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia Universalis, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

6. Kaczmarek, L. (1966). Nasze dziecko uczy się mowy. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.

7. Porayski-Pomsta, J. (2011). Zagadnienie periodyzacji rozwoju mowy dziecka. Studia Pedagogiczne. Problemy Społeczne, Edukacyjne i Artystyczne, 20, 173–198.

8. Porayski-Pomsta, J. (2015). O rozwoju mowy dziecka. Dwa studia. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.

9. Rocławski B. (red.), 1991, Opieka logopedyczna od poczęcia, UG, Gdańsk.

10. Węsierska, K. (2012). Profilaktyka logopedyczna w praktyce edukacyjnej. Katowice: Wydawnictwo UŚ.

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład konwencjonalny; prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy.

Warsztaty - oglądanie i analiza filmów z nagraniami logopedycznych badań przesiewowych, dyskusja w grupie; zajęcia praktyczne (w podgrupach), odbywające się w gabinecie logopedycznym w przedszkolu (hospitowanie przesiewowych badań logopedycznych prowadzonych przez logopedę, samodzielne prowadzenie przez studentów badań przesiewowych).

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe: wykład 15 godz., laboratorium/warsztaty 15 godz.

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 1

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy będą sprawdzane poprzez zaliczenie pisemne na ocenę (test wielokrotnego wyboru z punktami ujemnymi).

Kryteria oceny:

50-60% dst

61-70% dst+

71-80% db

81-90% db+

91-100% bdb

Efekty kształcenia dotyczące umiejętności będą sprawdzane poprzez ocenę:

1. udziału/wypowiedzi studenta w dyskusji nt. prezentowanych podczas hospitacji dzieci;

2. umiejętności przeprowadzenia badania przesiewowego podczas ćwiczeń praktycznych z dziećmi;

3. wypełnionego przez studenta arkusza badań przesiewowych.

Efekty kształcenia dotyczące kompetencji społecznych będą sprawdzane poprzez ocenę wypowiedzi studenta w trakcie warsztatów. Aktywność na warsztatach jest niezbędna i wymagana od wszystkich studentów.

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁAD:

1. Charakterystyka rozwoju mowy dziecka jako podstawa do wykonywania badań przesiewowych.

2. Różnice pomiędzy całościowym badaniem logopedycznym. (specjalistycznymi badaniami logopedycznymi) a badaniami przesiewowymi.

3. Prezentacja i omówienie narzędzi do przeprowadzania logopedycznych badań przesiewowych.

WARSZTATY:

1. Zasady praktycznego zastosowania omówionych na wykładach narzędzi – przygotowanie do hospitacji i prowadzenia badań przesiewowych w przedszkolach.

2. Hospitowanie badań przesiewowych, omawianie hospitowanych zajęć.

3. Zasady współpracy logopedy z innymi specjalistami (kierowanie na konsultacje dodatkowe).

4. Zasady kontaktów z rodzicami.

5. Samodzielne prowadzenie logopedycznych badań przesiewowych, sporządzanie dokumentacji badania przesiewowego.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Emiluta-Rozya D., Mierzejewska H., Atys P. (2004). Badania przesiewowe do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci dwu-, cztero i sześcioletnich. Warszawa: Wydawnictwo APS.

2. Grabias S., Kurkowski Z.M., Woźniak T. (2007). Logopedyczny test przesiewowy dla dzieci w wieku szkolnym. Lublin: UMCS.

3. Jeżewska-Krasnodębska, E. (2008). O potrzebie ujednolicenia logopedycznych badań przesiewowych (prowadzonych w przedszkolach i szkołach podstawowych). W: J. Porayski-Pomsta (red.), Diagnoza i terapia w logopedii (s. 173-182). Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA

4. LogoTest. Podręczny i interaktywny kwestionariusz do badań przesiewowych mowy dla dzieci w wieku 3-6 lat (2018) A. Grzegory, M. Szurek, M. Zielińska-Miętkiewicz

5. Mężyk A., (2019). Logopedyczne badania przesiewowe w teorii i praktyce. Strefa Logopedy, nr 6. Wiedza i Praktyka, Warszawa.

6. Michalak-Widera I., Węsierska K. (2012). Test do badań przesiewowych mowy dla dzieci w wieku przedszkolnym. Katowice: Wyd. Unikat2.

7. Moćko, N. (20121). Przesiewowe badania logopedyczne w przedszkolu i szkole. W: U. Mirecka, A. Domagała (red.), Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna. Diagnozowanie i terapia zaburzeń mowy, T. 2 (s. 59-–75). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia Universalis, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

8. Tarkowski Z. (2002). Przesiewowy Test Logopedyczny. Lublin: Wydawnictwo Polskiej Fundacji Zaburzeń Mowy.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Cieszyńska J. , Korendo M. (2008). Karty diagnozy. 10 etapów rozwoju dziecka od 4. do 36. miesiąca życia, Kraków: Wyd. Edukacyjne.

2. Domagała, A., Mirecka, U. (red.) (2021). Logopedia przedszkolna i wczesnoszkolna. T. 1: Rozwój sprawności językowych. Podstawowe problemy logopedyczne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia Universalis, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

3. Emiluta – Rozya D. (2006). Wspomaganie rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym. Warszawa: CMPP-P.

4. Emiluta-Rozya D. (2015). Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa. W: E. Wolańska, M. Kurowska (red.), Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii. Warszawa: ELIPSA.

5. Emiluta-Rozya, D., Lipiec, D., Więcek-Poborczyk, I. (2020). Zaburzenia komunikacji niewerbalnej i werbalnej u dzieci z ASD – porównanie z normatywnym rozwojem komunikacji społecznej. W: J. Kwasiborska-Dudek, D. Emiluta-Rozya (red.), Diagnoza i terapia logopedyczna małego dziecka z zaburzeniem ze spektrum autyzmu (ASD) (s. 51–88). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia Universalis, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

6. Kaczmarek, L. (1966). Nasze dziecko uczy się mowy. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.

7. Porayski-Pomsta, J. (2011). Zagadnienie periodyzacji rozwoju mowy dziecka. Studia Pedagogiczne. Problemy Społeczne, Edukacyjne i Artystyczne, 20, 173–198.

8. Porayski-Pomsta, J. (2015). O rozwoju mowy dziecka. Dwa studia. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.

9. Rocławski B. (red.), 1991, Opieka logopedyczna od poczęcia, UG, Gdańsk.

10. Węsierska, K. (2012). Profilaktyka logopedyczna w praktyce edukacyjnej. Katowice: Wydawnictwo UŚ.

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład konwencjonalny; prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy.

Warsztaty - zajęcia praktyczne (w podgrupach), odbywające się w gabinecie logopedycznym w przedszkolu (hospitowanie przesiewowych badań logopedycznych prowadzonych przez logopedę, samodzielne prowadzenie przez studentów badań przesiewowych).

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe: wykład 9 godz., laboratorium/warsztaty 6 godz.

Przygotowanie się do zaliczenia, lektury: 10 godz.

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 1

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy będą sprawdzane poprzez zaliczenie pisemne na ocenę (test pytań zamkniętych).

Kryteria oceny - punktacja/ocena:

95-100 pkt -5.0 (bardzo dobry)

85-94 pkt 4.5 (dobry plus)

75-84 pkt 4.0 (dobry)

65-74 pkt 3.5 (dostateczny plus)

51-64 pkt 3.0 (dostateczny)

0-50 pkt. 2.0 (niedostateczny)

Efekty kształcenia dotyczące umiejętności będą sprawdzane poprzez ocenę:

1. udziału/wypowiedzi studenta w dyskusji nt. prezentowanych podczas hospitacji dzieci;

2. umiejętności przeprowadzenia badania przesiewowego podczas ćwiczeń praktycznych z dziećmi;

3. wypełnionego przez studenta arkusza badań przesiewowych.

Efekty kształcenia dotyczące kompetencji społecznych będą sprawdzane poprzez ocenę wypowiedzi studenta w trakcie warsztatów. Aktywność na warsztatach jest niezbędna i wymagana od wszystkich studentów.

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁAD:

1. Charakterystyka etapów rozwoju dziecka jako podstawa do wykonywania badań przesiewowych (pedagogicznych i logopedycznych).

2. Różnice pomiędzy całościowym badaniem logopedycznym (specjalistycznymi badaniami logopedycznymi) a badaniami przesiewowymi.

3. Prezentacja i omówienie narzędzi do przeprowadzania logopedycznych i pedagogicznych badań przesiewowych.

WARSZTATY:

1. Zasady praktycznego zastosowania omówionych na wykładach narzędzi – przygotowanie do hospitacji i prowadzenia badań przesiewowych.

2. Hospitowanie badań przesiewowych, omawianie hospitowanych zajęć.

3.Zasady współpracy logopedy z innymi specjalistami (kierowanie na konsultacje dodatkowe).

4. Zasady kontaktów z rodzicami.

5. Samodzielne prowadzenie logopedycznych badań przesiewowych, sporządzanie dokumentacji badania przesiewowego.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Kaczorowska-Bray K. Milewski S. 2020, Wczesna interwencja logopedyczna wyd. Harmonia Universalis, Gdańsk

2. Kielar-Turska M., 2006, Rozwój dziecka (s. 483-495), Rozwój mowy (s. 498-509), [w:] T.Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. V., Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa.

3. Cieszyńska J. , Korendo M., 2007, Wczesna interwencja, Wyd. Edukacyjne, Kraków.

4. Emiluta – Rozya D., 2006, Wspomaganie rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym, CMPP-P, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D., 2013, Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa.

6. Cieszyńska J. , Korendo M., 2008, Karty diagnozy. 10 etapów rozwoju dziecka od 4. do 36. miesiąca życia, Wyd. Edukacyjne, Kraków.

Narzędzia do diagnozy:

1. Emiluta-Rozya D., 2015, Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa [w:] Wolańska E., Kurowska M., Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii, ELIPSA, Warszawa.

2.. Emiluta-Rozya D., Mierzejewska H., Atys P., 2004, Badania przesiewowe do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci dwu-, cztero i sześcioletnich, Warszawa, (wydanie II uzupełnione).

3. Grabias S., Kurkowski Z.M., Woźniak T., 2007, Logopedyczny test przesiewowy dla dzieci w wieku szkolnym, UMCS, Lublin.

4. Michalak-Widera, I. (2009). Logopedyczny test dla dzieci i młodzieży. Białystok: Wydawnictwo Unikat.

5. Michalak-Widera I., Węsierska K., 2012, Test do badań przesiewowych mowy dla dzieci w wieku przedszkolnym, Wyd. Unikat2, Katowice.

6. Mierzejewska H., Emiluta-Rozya D., 2000, Projekt zestawienia form zaburzeń mowy, „Logopedia”, tom 28, s. 37- 48.

7. Tarkowski Z., 2002, Przesiewowy Test Logopedyczny, Wydawnictwo Polskiej Fundacji Zaburzeń Mowy, Lublin

8. Smoczyńska M i współ. 2015, Inwentarz rozwoju mowy i komuikacji "Słowa i Zdania" oraz "Słowa i Gesty" wyd IBE, Warszawa.

Literatura uzupełniająca:

1.Bryant P. E., Colman A. M., (red.), 1997, Psychologia rozwojowa, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań.

2. Dilling-Ostrowska E. „Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego” [w:] J. Szumska (red.), Zaburzenia mowy u dzieci, Warszawa.

3. Dołęga Z., 2003, Promowanie rozwoju mowy w okresie dzieciństwa – prawidłowości rozwoju, diagnozowanie i profilaktyka, Uniwersytet Śląski, Katowice.

4. Donaldson M., 1986, Myślenie dzieci, Wiedza Powszechna, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D., 2002, Projekt "Badania mowy" Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego, „Szkoła Specjalna“, nr 3, s. 142-154.

6. Rocławski B. (red.), 1991, Opieka logopedyczna od poczęcia, UG, Gdańsk.

7. Sawa B., 1991, Uwarunkowania i konsekwencje psychologiczne zaburzeń mowy u dzieci, Wyd.UW, Warszawa.

8. Skorek E.M., 2001, Oblicza wad wymowy, Wydaw. Akadem. "Żak", Warszawa.

9. Stecko E., 2009, Sprawdź jak mówię. Karta badania logopedycznego z materiałami pomocniczymi, Emart, Warszawa.

10.Tarkowski Z., 2000, Test słownika dziecka, Wydawnictwo Fundacji „Orator” Lublin.

11.Tarkowski Z., 2000, Test Sprawności Językowej, Lublin.

12. Żebrowska M., 1995, Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży, Warszawa

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład konwencjonalny; prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy.

Warsztaty - oglądanie i analiza filmów z nagraniami logopedycznych badań przesiewowych, dyskusja w grupie; zajęcia praktyczne (w podgrupach), odbywające się w gabinecie logopedycznym w szkole podstawowej (hospitowanie przesiewowych badań logopedycznych prowadzonych przez logopedę, samodzielne prowadzenie przez studentów badań przesiewowych).

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe: wykład 15 godz., laboratorium/warsztaty 15 godz.

Przygotowanie się do zaliczenia, lektury: 10 godz.

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 1

OPIS POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

1.Zaliczenie na ocenę w oparciu o:

1.1 test pytań zamkniętych -50% (efekt kształcenia dotyczący wiedzy)

1.2 .Ocena umiejętności przeprowadzenia badania przesiewowego podczas ćwiczeń praktycznych z dziećmi 20% (efekt kształcenia dotyczący umiejętności)

1.3 Ocena wiedzy z zakresu normatywnego rozwoju mowy dziecka i narzędzi do przeprowadzania logopedycznych badań przesiewowych 20% (efekt kształcenia dotyczący wiedzy)

1.4 Ocena udziału/wypowiedzi studenta w dyskusji nt. prezentowanych podczas hospitacji dzieci 10% - efekt kształcenia dotyczący kompetencii społecznych

Kryteria oceny- punktacja/ocena

95-100 pkt -5.0 (bardzo dobry)

85-94 pkt 4.5 (dobry plus)

75-84 pkt 4.0 (dobry)

65-74 pkt 3.5 (dostateczny plus)

51-64 pkt 3.0 (dostateczny)

0-50 pkt. 2.0 (niedostateczny)

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁAD:

1. Charakterystyka etapów rozwoju dziecka jako podstawa do wykonywania badań przesiewowych (pedagogicznych i logopedycznych)

2. Różnice pomiędzy całościowym badaniem logopedycznym (specjalistycznymi badaniami logopedycznymi) a badaniami przesiewowymi

3. Prezentacja i omówienie narzędzi do przeprowadzania logopedycznych i pedagogicznych badań przesiewowych

WARSZTATY:

1. Zasady praktycznego zastosowania omówionych na wykładach narzędzi – przygotowanie do hospitacji i prowadzenia badań przesiewowych.

2. Hospitowanie badań przesiewowych, omawianie hospitowanych zajęć

3.Zasady współpracy logopedy z innymi specjalistami (kierowanie na konsultacje dodatkowe)

4. Zasady kontaktów z rodzicami

5. Samodzielne prowadzenie logopedycznych badań przesiewowych, sporządzanie dokumentacji badania przesiewowego

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Kaczorowska-Bray K. Milewski S. 2020, Wczesna interwencja logopedyczna wyd. Harmonia Universalis, Gdańsk

2. Kielar-Turska M., 2006, Rozwój dziecka (s. 483-495), Rozwój mowy (s. 498-509), [w:] T.Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. V., Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa.

3. Cieszyńska J. , Korendo M., 2007, Wczesna interwencja, Wyd. Edukacyjne, Kraków.

4. Emiluta – Rozya D., 2006, Wspomaganie rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym, CMPP-P, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D., 2013, Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa.

6. Cieszyńska J. , Korendo M., 2008, Karty diagnozy. 10 etapów rozwoju dziecka od 4. do 36. miesiąca życia, Wyd. Edukacyjne, Kraków.

narzędzia do diagnozy:

1. Emiluta-Rozya D., 2015, Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa [w:] Wolańska E., Kurowska M., Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii, ELIPSA, Warszawa.

2.. Emiluta-Rozya D., Mierzejewska H., Atys P., 2004, Badania przesiewowe do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci dwu-, cztero i sześcioletnich, Warszawa, (wydanie II uzupełnione).

3. Grabias S., Kurkowski Z.M., Woźniak T., 2007, Logopedyczny test przesiewowy dla dzieci w wieku szkolnym, UMCS, Lublin.

4. Michalak-Widera I., Węsierska K., 2012, Test do badań przesiewowych mowy dla dzieci w wieku przedszkolnym, Wyd. Unikat2, Katowice.

5. Mierzejewska H., Emiluta-Rozya D., 2000, Projekt zestawienia form zaburzeń mowy, „Logopedia”, tom 28, s. 37- 48.

6. Tarkowski Z., 2002, Przesiewowy Test Logopedyczny, Wydawnictwo Polskiej Fundacji Zaburzeń Mowy, Lublin

7. Smoczyńska M i współ. 2015, Inwentarz rozwoju mowy i komuikacji "Słowa i Zdania" oraz "Słowa i Gesty" wyd IBE, Warszawa.

Literatura uzupełniająca

1.Bryant P. E., Colman A. M., (red.), 1997, Psychologia rozwojowa, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań.

2. Dilling-Ostrowska E. „Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego” [w:] J. Szumska (red.), Zaburzenia mowy u dzieci, Warszawa.

3. Dołęga Z., 2003, Promowanie rozwoju mowy w okresie dzieciństwa – prawidłowości rozwoju, diagnozowanie i profilaktyka, Uniwersytet Śląski, Katowice.

4. Donaldson M., 1986, Myślenie dzieci, Wiedza Powszechna, Warszawa.

5. Emiluta-Rozya D., 2002, Projekt "Badania mowy" Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego, „Szkoła Specjalna“, nr 3, s. 142-154.

6. Rocławski B. (red.), 1991, Opieka logopedyczna od poczęcia, UG, Gdańsk.

7. Sawa B., 1991, Uwarunkowania i konsekwencje psychologiczne zaburzeń mowy u dzieci, Wyd.UW, Warszawa.

8. Skorek E.M., 2001, Oblicza wad wymowy, Wydaw. Akadem. "Żak", Warszawa.

9. Stecko E., 2009, Sprawdź jak mówię. Karta badania logopedycznego z materiałami pomocniczymi, Emart, Warszawa.

10.Tarkowski Z., 2000, Test słownika dziecka, Wydawnictwo Fundacji „Orator” Lublin.

11.Tarkowski Z., 2000, Test Sprawności Językowej, Lublin.

12. Żebrowska M., 1995, Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży, Warszawa

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład - prezentacja i analiza testów; ćwiczenia w sali - analiza prezentowanych nagrań DVD dokonana wspólnie ze studentami; ćwiczenia w formie zajęć praktycznych (w podgrupach), odbywających się w gabinecie logopedycznym w przedszkolu (hospitowanie przesiewowych badań logopedycznych prowadzonych przez logopedę, samodzielne prowadzenie przez studentów badań przesiewowych).

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

FORMA AKTYWNOŚCI /ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI

Godziny kontaktowe: wykład 15 godz., laboratorium/warsztaty 15 godz.=30 h

Przygotowanie do zajęć/analiza literatury przedmiotu 10 h

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 1