Zapobieganie zachowaniom problemowym okresu dzieciństwa i dorastania
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 20-3F-ZZP |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Zapobieganie zachowaniom problemowym okresu dzieciństwa i dorastania |
Jednostka: | Instytut Psychologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Przedmiot obejmuje podstawy profilaktyki zachowań problemowych oraz ryzykownych, skierowanej do dzieci i młodzieży, opartej na psychologicznej wiedzy o mechanizmach i zależnościach pomiędzy kontekstem środowiskowym (rodzina, szkoła, grupa, społeczność), uwarunkowaniami osobowościowymi i temperamentalnymi a skłonnością do zachowań społecznie nieakceptowanych, stanowiących ryzyko dla życia lub zdrowia jednostki. Wykład kończy się egzaminem testowym (z częścią opisową), ćwiczenia wymagają od studentów opracowania scenariusza zajęć profilaktycznych w ramach zaliczenia zajęć. |
Pełny opis: |
Zachowania problemowe okresu dzieciństwa, dorastania i wczesnej dorosłości – podstawowe pojęcia, definicje i uwarunkowania Rodzaje i charakterystyka głównych form zachowań problemowych w okresie dzieciństwa i adolescencji z uwzględnieniem okresów rozwojowych oraz kontekstu społecznego. Czynniki kontekstualne zachowań problemowych: rodzina, grupa rówieśnicza, czynniki osobowościowe. Zachowania problemowe dzieci i młodzieży jako efekt doświadczeń kryzysowych i traumatycznych. Uzależnienia: rodzaje, przyczyny i mechanizmy podtrzymujące. Zachowania antyspołeczne w okresie dorastania (przemoc, agresja, podejmowanie ryzyka, przestępczość nieletnich). Zmiana zachowania i czynniki ochronne. Psychopatologia zachowania jako efekt utrwalonych zachowań problemowych. |
Literatura: |
PODSTAWOWA Bakiera, L. (2009). Czy dorastanie musi być trudne?. Warszawa: Scholar, Wolińska, J.M. (2010). Agresywność młodzieży. Problem indywidualny i społeczny. Lublin: Wydawnictwo UMCS Janicka, I., Liberska, H. (2014). Psychologia rodziny. Warszawa: PWN (cz. I rozdz. 6, cz. II rozdz. 4, 5, 6) Jędrzejko, M.Z., Rosik, B.P., Kowalski, M. (red) (2015). Uzależnienia behawioralne. Pułtusk-Warszawa: Wyd. Akademii Humanistycznej i Centrum Profilaktyki Społecznej Urban B. (2005). Zachowania dewiacyjne młodzieży w interakcjach rówieśniczych. Kraków: Wyd. UJ Strelau, J., Zawadzki, B, Kaczmarek, M. (red)(2009). Konsekwencje psychiczne traumy. Warszawa: Scholar (rozdz. 2, 7 i 11) UZUPEŁNIAJĄCA Skwarek,B., Wulbach, E., Lewicka, I. (2014). Patologie i uzależnienia. Warszawa, Łódź: Wyd. AGH Goszczyńska M, Studenski R. (red.) (2006). Psychologia zachowań ryzykownych. Warszawa, Żak. Schaffer, H.R. (2005). Psychologia dziecka. Warszawa: PWN, Brzezińska A., Hornowska E. (red.) (2004) Dzieci i młodzież wobec agresji przemocy. Warszawa Minahan, J., Rappaport, N. (2014). Kod zachowania. Jak rozszyfrować i zmienić najtrudniejsze zachowania. Warszawa: Wyd. Fraszka Edukacyjna, Woronowicz B. (2009). Uzależnienia. Warszawa: Parpamedia Aouil B.,Czerwiński, K., Wosik-Kawala, D. (2014). Internet w psychologii. Psychologia w internecie. Toruń: Wyd. Adam Marszałek Flannery D.J., Huff C.R (1999). Youth violence: prevention, intervention and social policy, Washington: American Psychiatric Press |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Student zna i rozumie pojęcie „zachowania problemowe” na tle charakterystyki okresu dorastania i wczesnej dorosłości. Rozumie pojęcia i rolę czynników ochronnych oraz czynników ryzyka, potrafi podać przykłady dotyczące różnych zachowań problemowych. Zna założenia podstawowych modeli wyjaśniających podejmowanie przez młodzież zachowań problemowych i zmiany zachowań zdrowotnych oraz koncepcji dotyczących czynników ochronnych. Ma pogłębioną wiedzę o rodzajach więzi społecznych i o rządzących nimi prawidłowościach istotnych z punktu widzenia podejmowania zachowań problemowych. Zna teoretyczne podstawy działań profilaktycznych w zakresie właściwym dla psychologii. Ma uporządkowaną wiedzę o patologiach i zaburzeniach związanych ze sferą zachowania człowieka oraz o ich biologicznych, społecznych i indywidualnych uwarunkowaniach. Rozumie mechanizmy, które decydują o podejmowaniu przez młodzież zachowań problemowych, w tym wczesnej inicjacji i aktywności seksualnej, używania substancji psychoaktywnych, hazardu, zachowań antyspołecznych. Zna behawioralne, psychologiczne i fizjologiczne wskaźniki uzależnienia. Zna zasady promocji zdrowia i zdrowego trybu życia w aspekcie psychologicznym. Umiejętności Student potrafi ułożyć scenariusz pracy z grupą w zakresie profilaktyki pierwszo- lub drugorzędowej. Potrafi przeprowadzić zajęcia z dotyczące profilaktyki zachowań problemowych. Kompetencje społeczne Student współpracuje w grupie zadaniowej. Odznacza się dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań w zakresie profilaktyki zachowań problemowych. |
Metody i kryteria oceniania: |
- Uczestnictwo w wykładach i ćwiczeniach; - Przygotowanie się do zajęć, lektury; - Przygotowanie się do egzaminu; - Przygotowanie scenariusza zajęć. |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.