Pedagogika specjalna

obowiązkowe

sposób pomiaru efektów kształcenia - egzamin pisemny

Wiedza

Zna terminologię z obszaru pedagogiki specjalnej i potrafi posługiwać się następującymi pojęciami: subdyscypliny pedagogiki specjalnej, cele i zasady pedagogiki specjalnej, podmiotowość i autonomia osoby z niepełnosprawnością, normalizacja, integracja, włączanie, wyrównywanie szans osób z niepełnosprawnością.

Zna podstawowe koncepcje rehabilitacji, edukacji, terapii, resocjalizacji osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów.

Potrafi przedstawić ogólny i specyficzny system pedagogiki specjalnej (subdyscypliny).

Umiejętności

Analizuje i interpretuje zdobyte informacje formując swój pogląd na teorię i praktykę dyscypliny jaką jest pedagogika specjalna – ocenia dziedzinę, która staje się ścieżką jego rozwoju zawodowego.

Kompetencje społeczne

Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.

Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy.

Potrafi samodzielnie i krytycznie uzupełniać wiedzę i umiejętności rozszerzone o wymiar interdyscyplinarny.

Ćwiczenia - sprawdzian pisemny/test; aktywność podczas zajęć; praca grupowa - mapa myśli - podsumowująca tematykę ćwiczeń

Wykład- sprawdzian pisemny/test obejmujący swym zakresem tematykę wykładów

Ocena końcowa- średnia z oceny z ćwiczeń i wykładów

Wykład

Pedagogika specjalna jako nauka.Podstawowe pojęcia. Teoretyczne podstawy pedagogiki specjalnej. Przedmiot,podmiot, cele, zasady oraz funkcje pedagogiki specjalnej. Relacje pedagogiki specjalnej z innymi dyscyplinami naukowymi i pedagogiką. Subdyscypliny pedagogiki specjalnej.

Opieka nad osobami z niepełnosprawnością od starożytności do współczesności. Przemiany w rozumieniu niepełnosprawności. Orzekanie o niepełnosprawności i o stopniu niepełnosprawności. Skala i dynamika niepełnosprawności.

Idee humanistyczne w koncepcjach pedagogiki specjalnej (podmiotowość, autonomia; normalizacja warunków życia osób z niepełnosprawnością); idea integracji osób z niepełnosprawnością ze społeczeństwem. Postawy społeczne wobec osób z niepełnosprawnością. Kreatywność osób z niepełnosprawnością w różnych przejawach ludzkiej aktywności.

Pomoc osobom z niepełnosprawnością i ich rodzinom (cele i formy pomocy społecznej, jednostki organizacyjne); działalność organizacji pozarządowych- porównanie celów i strategii działania wybranych organizacji pozarządowych działających w środowiskach osób niepełnosprawnych;

Pomoc dziecku z niepełnosprawnością i jego rodzinie (diagnoza;wczesna interwencja, wczesne wspomaganie rozwoju);Wyrównywanie szans edukacyjnych osób z niepełnosprawnością. Współczesne rozwiązania organizacyjne stosowane w kształceniu dzieci/osób z niepełnosprawnością (też w odniesieniu do idei normalizacji).

Analiza porównawcza i typologia systemów kształcenia specjalnego w Polsce na tle systemów w innych krajach oraz wybranych problemów, dotyczących efektywności wyrównywania szans edukacyjnych.

System kształcenia pedagogów specjalnych w Polsce a potrzeby systemu rehabilitacji i edukacji osób niepełnosprawnych.

Ćwiczenia

Wspólne i swoiste problemy osób z różnymi niepełnosprawnościami (niewidomych i słabowidzących, niesłyszących i słabosłyszących, niepełnosprawnych intelektualnie, przewlekle chorych i niepełnosprawnych ruchowo, osób z autyzmem) oraz podstawy ich rehabilitacji.

Wybrane zagadnienia dotyczące sieroctwa społecznego oraz z pedagogiki resocjalizacyjnej i profilaktyki niedostosowania społecznego.

Literatura obowiązkowa:

1. Dykcik, W. (red.)(2010). Pedagogika specjalna. Poznań:Wydawnictwo UAM.

2. Kosakowski, Cz.(2003). Węzłowe problemy pedagogiki specjalnej. Toruń:Wydawnictwo Edukacyjne "Akapit".

3. Obuchowska, I. (red.)(2008). Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Warszawa:Wydawnictwo WSiP.

4. Piekut - Brodzka, D., Kuczyńska - Kwapisz, J. (red.)(2009). Pedagogika specjalna dla pracowników socjalnych. Warszawa:Wydawnictwo APS.

5. Sękowska, Z.(2001). Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej.

Warszawa:Wydawnictwo APS.

6. Zawiślak, A. (2009). Wybrane zagadnienia pedagogiki specjalnej. Kraków:Oficyna wydawnicza "Impuls".

Literatura dodatkowa:

1. Sowa, J. (1999). Pedagogika specjalna w zarysie. Rzeszów:Wydawnictwo Oświatowe "Fosze".

2. Szczepanik, R.(2007). Elementy pedagogiki specjalnej. Łódź:Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno - Ekonomicznej.

3. Skrętowicz, B., Komorska, M. (red.)(2008). Osoby niepełnosprawne w społeczeństwie polskim okresu transformacji. Lublin:Wydawnictwo UMCS.

4. Szumski, G.(2006). Integracyjne kształcenie niepełnosprawnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Metody prowadzenia zajęć:

wykład, dyskusja, praca z książką,prezentacja multimedialna prowadzącego zajęcia/wykłady, praca w grupach, pokaz filmu/fragmentów filmów.

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe: 15 w + 15 ćw=30h

Przygotowanie do zajęć, studiowanie literatury:25h

Przygotowanie do sprawdzianu pisemnego/testu z tematyki ćwiczeń i z tematyki wykładów: 20h

Sumaryczna liczba punktów ECTS: 3

Ćwiczenia - sprawdzian pisemny/test; aktywność podczas zajęć; praca grupowa - mapa myśli - podsumowująca tematykę ćwiczeń

Wykład- sprawdzian pisemny/test obejmujący swym zakresem tematykę wykładów

Ocena końcowa- średnia z oceny z ćwiczeń i wykładów

Wykład

Pedagogika specjalna jako nauka.Podstawowe pojęcia. Teoretyczne podstawy pedagogiki specjalnej. Przedmiot,podmiot, cele, zasady oraz funkcje pedagogiki specjalnej. Relacje pedagogiki specjalnej z innymi dyscyplinami naukowymi i pedagogiką. Subdyscypliny pedagogiki specjalnej.

Opieka nad osobami z niepełnosprawnością od starożytności do współczesności. Przemiany w rozumieniu niepełnosprawności. Orzekanie o niepełnosprawności i o stopniu niepełnosprawności. Skala i dynamika niepełnosprawności.

Idee humanistyczne w koncepcjach pedagogiki specjalnej (podmiotowość, autonomia; normalizacja warunków życia osób z niepełnosprawnością); idea integracji osób z niepełnosprawnością ze społeczeństwem. Postawy społeczne wobec osób z niepełnosprawnością. Kreatywność osób z niepełnosprawnością w różnych przejawach ludzkiej aktywności.

Pomoc osobom z niepełnosprawnością i ich rodzinom (cele i formy pomocy społecznej, jednostki organizacyjne); działalność organizacji pozarządowych- porównanie celów i strategii działania wybranych organizacji pozarządowych działających w środowiskach osób niepełnosprawnych;

Pomoc dziecku z niepełnosprawnością i jego rodzinie (diagnoza;wczesna interwencja, wczesne wspomaganie rozwoju);Wyrównywanie szans edukacyjnych osób z niepełnosprawnością. Współczesne rozwiązania organizacyjne stosowane w kształceniu dzieci/osób z niepełnosprawnością (też w odniesieniu do idei normalizacji).

Analiza porównawcza i typologia systemów kształcenia specjalnego w Polsce na tle systemów w innych krajach oraz wybranych problemów, dotyczących efektywności wyrównywania szans edukacyjnych.

System kształcenia pedagogów specjalnych w Polsce a potrzeby systemu rehabilitacji i edukacji osób niepełnosprawnych.

Ćwiczenia

Wspólne i swoiste problemy osób z różnymi niepełnosprawnościami (niewidomych i słabowidzących, niesłyszących i słabosłyszących, niepełnosprawnych intelektualnie, przewlekle chorych i niepełnosprawnych ruchowo, osób z autyzmem) oraz podstawy ich rehabilitacji.

Wybrane zagadnienia dotyczące sieroctwa społecznego oraz z pedagogiki resocjalizacyjnej i profilaktyki niedostosowania społecznego.

Literatura obowiązkowa:

1. Dykcik, W. (red.)(2010). Pedagogika specjalna. Poznań:Wydawnictwo UAM.

2. Kosakowski, Cz.(2003). Węzłowe problemy pedagogiki specjalnej. Toruń:Wydawnictwo Edukacyjne "Akapit".

3. Obuchowska, I. (red.)(2008). Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Warszawa:Wydawnictwo WSiP.

4. Piekut - Brodzka, D., Kuczyńska - Kwapisz, J. (red.)(2009). Pedagogika specjalna dla pracowników socjalnych. Warszawa:Wydawnictwo APS.

5. Sękowska, Z.(2001). Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej.

Warszawa:Wydawnictwo APS.

6. Zawiślak, A. (2009). Wybrane zagadnienia pedagogiki specjalnej. Kraków:Oficyna wydawnicza "Impuls".

Literatura dodatkowa:

1. Sowa, J. (1999). Pedagogika specjalna w zarysie. Rzeszów:Wydawnictwo Oświatowe "Fosze".

2. Szczepanik, R.(2007). Elementy pedagogiki specjalnej. Łódź:Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno - Ekonomicznej.

3. Skrętowicz, B., Komorska, M. (red.)(2008). Osoby niepełnosprawne w społeczeństwie polskim okresu transformacji. Lublin:Wydawnictwo UMCS.

4. Szumski, G.(2006). Integracyjne kształcenie niepełnosprawnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Metody prowadzenia zajęć:

wykład, dyskusja, praca z książką,prezentacja multimedialna prowadzącego zajęcia/wykłady, praca w grupach, pokaz filmu/fragmentów filmów.

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe: 15 w + 15 ćw=30h

Przygotowanie do zajęć, studiowanie literatury:25h

Przygotowanie do sprawdzianu pisemnego/testu z tematyki ćwiczeń i z tematyki wykładów: 20h

Sumaryczna liczba punktów ECTS: 3