Zastosowanie kompetencji coachingowych w zawodzie pedagoga i animatora

ocena aktywności na ćwiczeniach i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym na nich

ocena zawartości merytorycznej jednostronicowych pigułek wiedzy dotyczących znaczenia kompetencji coachingowych w pracy pedagogicznej/animacyjnej

ocena zwartości merytorycznej przygotowanych w grupach prezentacji multimedialnych dotyczących obszarów wykorzystania kompetencji coachingowych w pracy pedagogicznej/animacyjnej

ocena zawartości merytorycznej raportu z realizacji krótkiego procesu coachingowego w obszarze pedagogiki/animacji

Literatura obowiązkowa

1. Atkinson, M., Chois R. (2010). Coaching. Krok po kroku. Warszawa: New Dawn

2. Bennewicz, M. (2018). Coaching: zestaw narzędzi. Gliwice: Wydawnictwo Helion

3. Bird, J. (2017). Sztuka coachingu: zbiór narzędzi i wskazówek. Łódź: Galaktyka

4. Carson, R. (2008). Poskramianie swojego gremlina. Katowice: KOS

5. Czarkowska, L.D. (2016). Coaching jako konstruktywny dialog. Warszawa: Poltext

6. Dilts, R. (2006). Od przewodnika do inspiratora, czyli coaching przed duże „C”. Warszawa: PINLP

7. Kukiełka-Pucher, D. (2009). Kompetencje profesjonalnego coacha. W: M. Sidor-Rządkowska (red.), Coaching: Teoria, praktyka, studia przypadków. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwers business

8. Kupaj, L. (2014). Kompetencje coachingowe nauczycieli: jak rozwijać potencjał ucznia w szkole. Warszawa: ABC a Wolters Kluwers business

9. Malinowski, J.A. (2015). Coaching i tutoring: w stronę nowoczesnej pracy dydaktycznej. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit

10. Marciniak, Ł.T., Rogala-Marciniak, S. (2013). Coaching. Zbiór narzędzi wspierania rozwoju. Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business

11. Parsloe, E, Wray, M. (2002). Trener i mentor: udział coachingu i mentoringu w doskonaleniu procesu uczenia się. Kraków: Oficyna Wydawnicza

12. Rogers, J. (2015). Coaching: podstawy umiejętności. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

13. Sidor-Rządkowska, M. (2009). Etyka coachingu. W: M. Sidor-Rządkowska (red.), Coaching: Teoria, praktyka, studia przypadków. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwers business

14. Stoltzfus, T. (2012). Sztuka zadawania pytań w coachingu. Jak opanować najważniejszą umiejętność coacha? Warszawa: Aetos Media

15. Wildflower, L., Brennan, D. (2018). Kompedium wiedzy coacha. Warszawa: Co&Me

Literatura uzupełniająca

1. Bachkirova, T., Spence, G., Drake, D. (red.) (2017). The SAGE Handbook of Coaching. Los Angeles: SAGE Publications

2. Bungay, S.M. (2017). Nawyk coachingu: mów mniej, pytaj więcej i stań się lepszym liderem. Łódź: Galaktyka

3. Czasopismo Coaching; numery w zależności od zainteresowań oraz potrzeb uczestników zajęć związanych z zadaniem zaliczeniowym

4. Hargrove, R. (2006). Mistrzowski coaching. Kraków: Oficyna Ekonomiczna

5. Harris, J.O. (2008). Feedback czyli informacja zwrotna. Gliwice: Wydawnictwo Helion

6. Kordziński, J. (2013). Nauczyciel, trener, coach. Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business

7. Kozłowski, R. (2016), Coaching drogi. Konin: Wydawnictwo Psychoskok

8. Kulesza, M. (2013) (red.). Coaching społeczny: w poszukiwaniu efektywnych form wsparcia osób w trudnych sytuacjach życiowych. Warszawa: Difin.

9. Low, H., Ireland, S., Hussain Z. (2010). Psychologia coachingu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

10. Miskimin, D. (2011). Coaching rodzicielski. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej „Academica”

11. Nowosielska, J., Bartnicka, D. (red.) (2016). Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku

12. Ozorkowski, M. (2015) (red.). Coaching rodzinny: innowacyjne podejście do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym

13. Parsloe, E. (2000). Coaching i mentoring. Warszawa: Petit

14. Smółka, P. (2009). Coaching: inspiracje z perspektywy nauki, praktyki i klientów. Gliwice: Onepress

15. Starr, J. (2005). Coaching: procesy, zasady, umiejętności. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne