Warsztat umiejętności wychowawczych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 10-1S-WUM |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Warsztat umiejętności wychowawczych |
Jednostka: | Instytut Wspomagania Rozwoju Człowieka i Edukacji |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Tożsamość wychowawcy jako instrument wychowania. Konstruktywna współpraca z dzieckiem: aktywne słuchanie, bariery komunikacyjne Prawidłowe relacje dorosły (rodzic, nauczyciel) – dziecko. Znaczenie autorytetu rodzica dla dziecka. Budowanie autorytetu. Strategie zmiany kodu niepożądanego lub nieodpowiedniego zachowania dziecka, Skuteczne motywowanie dziecka do współdziałania, Techniki komunikacyjne i techniki rozwiązywania problemów. Konstruktywne rozwiązywanie konfliktów. Budowania relacji w duchu podmiotowości i dialogu |
Pełny opis: |
Tożsamość wychowawcy jako instrument wychowania – wymiary tożsamości, komunikowanie tożsamości. Formy oddziaływania pedagogicznego (profilaktyka zagrożeń, pomoc w sytuacjach kryzysu, modelowanie właściwych zachowań) Praca z wychowankiem Diagnoza wychowanka.Dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i wychowawczymi. Opracowanie założeń pracy wychowawczej Formy oddziaływania pedagogicznego (profilaktyka zagrożeń, pomoc w sytuacjach kryzysu, modelowanie właściwych zachowań, pozytywne formy i metody oddziaływania na dziecko). Praca z zespołem klasowym, grupą wychowawczą. Diagnoza grupy klasowej, wychowawczej. Klasa w procesie grupowym. Role indywidualne w klasie, grupie wychowawczej. Integracja klasy, grupy wychowawczej i budowanie poczucia bezpieczeństwa. Ukierunkowanie myślenia na potrzeby i możliwości dzieci – wzmacnianie w dziecku jego naturalnych możliwości i zdolności. Umiejętność rozpoznawania uczuć w kontaktach z dziećmi, nazywanie ich, budowanie relacji z wychowankami. Techniki komunikacyjne i techniki rozwiązywania problemów. Konstruktywne rozwiązywanie konfliktów. Budowania relacji w duchu podmiotowości i dialogu Wychowanie przez współpracę. Praca z rodziną wychowanka. Rodzina jako system. Postawy wychowawcze rodziców wobec dzieci. Współpraca z innymi nauczycielami.Rodzina a szkoła, placówka opiekuńczo - wychowawcza. Rodzice, instytucje, stowarzyszenia jako partnerzy pracy wychowawczej szkoły. |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa i uzupełniająca: 1. Bałutowski D., Jak oglądać filmy z młodzieżą, Warszawa 2010 2. Bloomquist M.l., Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi, WUJ, Kraków 2011 3. Bogdanowicz M., Ryzyko dysleksji, dysortografii i dysgrafii, Warszawa 2011 4. Barkley Russell A., ADHD. Podjąć wyzwanie, Poznań 2009 5. Bernau S., ADHD u dorosłych, Kraków 2007 6. Bobkowicz – Lewartowska L., Autyzm dziecięcy. Zagadnienia diagnozy i terapii, Kraków 2005 7. Całusińska M., Malinowski W., Trening umiejętności wychowawczych, GWP, Sopot 2012 8. Cieszyńska J., Korendo M., Wczesna interwencja terapeutyczna, Kraków 2007 9. Corey G., Corey M., Grupy, Warszawa 2003 10. Corey G., Teoria i praktyka poradnictwa i psychoterapii, Poznań 2005 11. Cotugno A.J., Terapia grupowa dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, Warszawa 2010 12. Cybis N., Drop E., Rowinski t., Cieciuch J., Uczeń zdolny – analiza dostępnych narzędzi diagnostycznych, Warszawa 2013 13. Cytowska, B. Winczura (red.) – Dziecko z zaburzeniami w rozwoju. Konteksty diagnostyczne i terapeutyczne, Kraków 2006 14. Cytowska B., Winczura B., Stawarski A., Dzieci chore, niepełnosprawne i z utrudnieniami w rozwoju, Kraków 2008 15. Fijewski P., Jak rozwinąć skrzydła, WAB, Warszawa 2005 16. Forehand R., Long N., Jak wychowywać uparte dziecko, Warszawa 2010 17. Geldard K., Skuteczne interwencje w pracy z młodymi ludźmi grup ryzyka, Warszawa 2010 18. Geldard K., Geldard D., Jak pracować z dziecięcymi grupami terapeutycznymi, Gdańsk 2005 19. Geldard K., Geldard D., Rozmowa która pomaga, Gdańsk 2005 20. Gaś Z., Psychoprofilaktyka. Procedury konstruowania programów wczesnej interwencji, Lublin 2000 21. Gmurzyńska E., Morek R., Mediacje. Teoria i praktyka, Warszawa 2014 22. Godwin Emmons P., McKendry Anderson L., Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej, Warszawa 2007 23. Guziuk – Tkacz M., Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Warszawa 2011 24. Hayman Su., Wychowujemy nastolatka, Warszawa 2010 25. Janowski A., Poznawanie ucznia, Warszawa 2012 26. Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna - podstawowe problemy i rozwiązania, Warszawa 2006 27. Jastrząb J. (red.), Edukacja terapeutyczna, Toruń 2002 28. Johnsn D.W., Podaj dłoń, Warszawa 1992 29. King G., Umiejętności terapeutyczne nauczyciela, Gdańsk 2004 30. Kołakowski A., Pisula A., Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna, Sopot 2014 31. Kołakowski A., Wolańczyk T., Pisula A., Skotnicka M., Bryńska A. ADHD - zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Przewodnik dla rodziców i wychowawców. Gdańsk 2006 32. Kołakowski A.(red.), Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka, Sopot 2013 33. Kranowitz C.S., Nie-zgrane dziecko w świecie gier i zabaw. Zajecia dla dzieci z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego, Gdańsk 2012 34. Krasowicz-Kupis G.(red.), Diagnoza dysleksji, Gdańsk 2009 35. Kurzeja A., Dzieci ulicy. Profilaktyka zagrożeń, Kraków 2010 36. Lawrence D., Jak nauczyć uczniów szacunku do samych siebie, Warszawa 2008 37. Lepalczyk I. Badura J., (red.), Elementy diagnostyki pedagogicznej, Warszawa 1987 38. Lewinson J., Pomóż dziecku z dysgrafią, Warszawa 2006 39. McKenzie R. J, Kiedy pozwolić? Kiedy zabronić?, Sopot 2006 40. Mielcarek D.(red.) Mini-max o dysleksji czyli minimum tego, co na ten temat powinni wiedzieć rodzice i nauczyciele ucznia dyslektycznego by maksymalnie mu pomóc. 41. Niemierko B., Diagnostyka edukacyjna, Warszawa 2009 42. Pauli S., Kisch A., Co się dzieje z moim dzieckiem? Zaburzenia rozwoju ruchowego i postrzegania, Warszawa 2004 43. Plummer Deborah M., Jak rozwinąć u dzieci poczucie własnej wartości, Warszawa 2010 44. Rockwell S., A co mi zrobisz? Od chaosu do współpracy w klasie, Warszawa 2008 45. Rogers B., Dyscyplina w szkole. Rzecz o wychowaniu, Warszawa 2011 46. Sałasiński M., Badziukiewicz B., Vademecum pedagoga szkolnego, Warszawa 2003 47. Sanders P., Sztuka prowadzenia poradnictwa przez telefon, Kraków 2004 48. Seweryńska A.M., Uczeń z rodziny dysfunkcyjnej, Warszawa 2004 49. Siemionow J., Niedostosowanie społeczne nieletnich: działania, zmiana, efektywność, Warszawa 2011 50. Skorek E.M., Terapia pedagogiczna, Kraków 2007 51. Stallard P., Czujesz tak, jak myślisz, Poznań 2006 52. Suchańska A., Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007 |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu modułu student: PEP1_W14 ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności pedagogicznej, zorientowaną na zastosowanie w praktycznej działalności pedagogicznej w obszarze pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej PEP1_U03 potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki i powiązanych z nią dyscyplin oraz praktyki do ćwiczenia umiejętności niezbędnych w pracy opiekuńczo-wychowawczej oraz projektowania i realizowania działań związanych z pedagogiką opiekuńczo-wychowawczą PEP1_U15 potrafi ocenić przydatność i zastosować typowe metody, procedury i dobre praktyki do realizacji zadań związanych z pracą opiekuńczo-wychowawczą, potrafi podjąć, posiada umiejętności radzenia sobie ze stresem i agresją, potrafi podjąć działania związane z modyfikowaniem niepożądanych zachowań uczestników działalności pedagogicznej PEP1_U16 potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w działalności opiekuńczo-wychowawczej, dostrzega i analizuje dylematy etyczne w powiązaniu z działalnością praktyczną; przewiduje skutki konkretnych działań pedagogicznych PEP1_K05 dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą, poszukuje optymalnych rozwiązań sytuacji problemowych w pracy opiekuńczo-wychowawczej, potrafi rozpoznawać, wyrażać i akceptować uczucia, ma umiejętność aktywnego słuchania, postępuje zgodnie z zasadami etyki, |
Metody i kryteria oceniania: |
- 5 (bardzo dobry) wybitne osiągnięcia z dopuszczeniem drugorzędnych błędów - 4,5 (dobry plus) wyniki powyżej średniego standardu z pewnymi błędami - 4 (dobry) solidna praca z szeregiem zauważonych błędów - 3,5 (dostateczny plus) ogólny wynik zadowalający, lecz z istotnymi błędami - 3 (dostateczny) wyniki spełniają minimalne kryteria - 2 (niedostateczny) podstawowe braki w opanowaniu materiału – brak zaliczenia zajęć |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.