(in Polish) Psychoterapia dzieci i młodzieży

Omówienie głównych podejść w psychoterapii dzieci i młodzieży.

Główne nurty w psychoterapii dzieci i młodzieży:

- psychoanaliza

- podejście psychodynamiczne

- podejście poznawczo-behawioralne

- podejście humanistyczne

- podejście integracyjne

Kontrakt wychowawczy w psychoterapii.

Podstawowe umiejętności warsztatowe w psychoterapii dzieci i młodzieży.

Sytuacje trudne w psychoterapii - sposoby radzenia sobie z nimi.

Kozielecki J. (2000). Koncepcje psychologiczne człowieka. Wydawnictwo Akademickie „Żak”. Warszawa.

Oleś P. K. (2009). Wprowadzenie do psychologii osobowości. Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Warszawa.

Hall C. S., Lindzey G. (1994). Teorie osobowości. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa.

Zimbardo P. G., Ruch F. G.(1994). Psychologia i życie. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa.

Sęk H. (red.). (1993). Społeczna Psychologia Kliniczna. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa.

Grzesiuk L. ( red.). (1994).Psychoterapia. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa.

Stankiewicz S., Tomczak K. (2012). Psychodrama w Psychoterapii. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Sopot.

WIEDZA:

- ma pogłębioną wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia w aspekcie psychologicznym oraz społecznym;

- rozumie i poddaje analizie procesy psychologiczne ważne dla zdrowia i jego ochrony.

UMIEJĘTNOŚCI:

- potrafi sprawnie posługiwać się wybranymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania podejmowanych działań praktycznych;

- potrafi wybrać i zastosować właściwy dla danej działalności psychologicznej sposób postępowania; potrafi dobierać środki i metody pracy w celu efektywnego wykonania pojawiających się zadań zawodowych

- posiada umiejętność przetwarzania i interpretowania informacji na temat zjawisk psychologicznych i społecznych rozmaitej natury, przy wykorzystaniu różnych źródeł.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- utożsamia się z wartościami, celami i zadaniami realizowanymi w praktyce socjoterapeutycznej; odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań socjoterapeutycznych;

- odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i prowadzone działania oraz ich skutki; czuje się odpowiedzialny wobec ludzi, dla których dobra stara się działać;

- posiada świadomość specyfiki kontaktu z drugim człowiekiem w sytuacji pomagania i jest wrażliwy na znaczenie relacji interpersonalnej w pracy socjoterapeuty.

Metody pracy: wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej, dyskusja, metody problemowe, case study, metody aktywizujące, "burza mózgów".

Nakład pracy:

Udział. zajęciach - 15 godzin

Przygotowanie się do zajęć - 45 godzin