Animacja i promocja kultury

Wymagania zaliczeniowe:

1. Obecność i aktywność na zajęciach: dyskusja, referaty

2. Zaliczone kolokwium

TREŚCI PROGRAMOWE

1 Doświadczenia i wiedza uczestników grupy ćwiczeniowej. Wprowadzenie pojęć kultura, kultura istotna, animacja kulturowa, życie kulturalne, organizacja życia kulturalnego. Kultura jako porządek wyższej integracji, a inne poziomy organizacji rzeczywistości. Całościowa i ontologiczna perspektywa w badaniu kultury

2 Sposoby posługiwania się ciałem jako istotny aspekt przejawiania się kultury. Całościowy fakt społeczny.

3 Kultura jako dziedzictwo społeczne. Wzory kultury i błąd etnocentryzmu jako wyzwanie dla animatora

4 Autonomia i heteronomie kultury, jej status ontyczny, geneza; kulturoznawcza teoria kultury a nauki o kulturze. Status ontyczny wartości.

5 Kultura jako sposób życia podług wartości. Waluacja, doświadczanie i doświadczenie jako kategorie działania kultury

6 Podstawy animacji kultury. Animacja kultury versus przemoc symboliczna. Etos animatora: rzemiosło a intuicja. Decyzje twórcze a decyzje życiowe, wybór indywidualnej drogi. Norma i odmienność, inność

7 Intuicja i emocjonalność jako domena twórczości kulturowej: Tokarczuk, Estes, de Barbaro/Abramović, Natalia LL, Partum.

8 Działania animatorskie a działania społeczne: analiza aktywności Strajku Kobiet

9 Enkulturacja i ciało w różnych modelach wychowania: Liedloff, Eichelberger.

LITERATURA OBOWIAZKOWA

1. Mauss Marcel 1973, Sposoby posługiwania się ciałem [w:] Marcel Mauss; Socjologia i antropologia, Warszawa: PWN, s. 533-573

2. Benedict Ruth 1966, Wzory kultury, Warszawa: PWN.

3. Pietraszko Stanisław 2012, Kultura. Studia teoretyczne i metodologiczne, Wrocław: Instytut Kulturoznawstwa, Polskie Tow. Kulturoznawcze.

4. Wolska Dorota 2012, Odzyskać doświadczenie. Sporny temat humanistyki współczesnej, Kraków: Universitas.

5. Czyżewski Krzysztof 1991, Etos amatora. [w:] „Scena” 2004 nr 4-5 za: „i. Miesięcznik Trochę Inny” 1991 nr 4.

6. Kurz Iwona (red.) 2008, Lokalnie: Animacja kultury / Community arts, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa.

7. Estes Clarissa Pinkola2015, Biegnąca z wilkami, Poznań: Zysk i S-ka.

8. De Barbaro Natalia 2021, Czuła przewodniczka, Warszawa: Agora.

9. Tokarczuk Olga 2020, Czuły narrator, Kraków: Wydawnictwo Literackie.

10. Suchanow Klementyna 2020, To jest wojna. Kobiety, fundamentaliści i nowe średniowiecze, Warszawa: Agora.

11. Liedloff Jean 2021, W głębi kontinuum, Warszawa: Mamania.

12. Eichelberger Wojciech 2001, Ciałko, Warszawa: Prószyński i S-ka.

13. Jeannette Kalyta 2017, Położna. 3550 cudów narodzin, Warszawa: Muza.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

14. Godlewski Grzegorz, Kurz Iwona, Mencwel Andrzej, Wojtowski Michał (red.) 2002, Animacja Kultury. Doświadczenie i przyszłość. Warszawa: Instytut Kultury Polskiej UW.

15. Dąbrowski, Kazimierz 1981, Sens życia jako rozwiązanie problemów ludzkiej egzystencji [w:] „Studia Filozoficzne” 4, 99-108.

16. Maria Lis-Turlejska 1991 (red), Nowe zjawiska w psychoterapii, Warszawa: Santorski & Co

17. Bert Hellinger 2006, Porządki miłości. Czyli być sobą i żyć swoim życiem, Warszawa: Czarna Owca.

18. Mihaly Csikszentmihalyi 1990, Przepływ. Psychologia optymalnego doświadczenia, Warszawa: Studio Emka.

19. pARTner – katalog 1985

20. Byszewski Janusz 1994, Tutaj jestem. Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa: Zamek Ujazdowski.

21. B. K. S. Iyengar 1990, Joga, Warszawa: PWN.

22. Shunryu Suzuki 2010, Umysł zen, umysł początkującego, Wydawnictwo Elay.

23. Jakusho Kwong 2016, Bez Początku. Bez Końca. Intymne Serce Zen, Kielce: Charaktery.

24. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

25. Kultura, http://www.europarl.europa.eu/ftu/pdf/pl/FTU_4.17.4.pdf

26. Teraz! Animacja kultury / Culture animation NOW! Stowarzyszenie Warszawa: Katedra Kultury.

27. Stróżewski Władysław 2013, Logos, Wartość, miłość, Kraków: Wydawnictwo Znak.

28. Kolankiewicz Leszek 1978, Na drodze do kultury czynnej, Wrocław: Instytut Aktora - Teatr Laboratorium.

METODY KSZTAŁCENIA

wykład i dyskusja. Lektury, opracowywanie i prezentacja wybranych zagadnień.

Nakład pracy studentki/a:

30 godz. - ćwiczenia w trakcie planowych zajęć

30 godz. - lektury, opracowywanie własnych wystąpień

Student podczas zajęć ma poznać podstawowe zagadnienia z wiedzy o kulturze oraz jej animacji, orientować się w specyfice pracy wybranych lokalnych instytucji animacji kultury, poznać podstawowe zasady i regulacje prawne z zakresu ochrony własności intelektualnej oraz prawa autorskiego Podczas zajęć uczy się planować i realizować działania animacyjne. Potrafi również nawiązywać kontakt i podejmować działania z lokalnymi instytucjami animacji kultury

Potrafi podjąć merytoryczną dyskusję na temat sztuki, zjawisk kultury, ich roli i znaczenia w życiu społecznym, wykazując szacunek dla rozmówców oraz umiejętność przyjęcia krytyki i zrozumienia innego stanowiska pozostałych uczestników dyskusji.

Uczy się rozumieć organizację, funkcjonowanie oraz sposobu prowadzania działań przez instytucje animacji kultury.

Podczas zajęć studenci zapoznają się z praktyczną stroną pracy animatora kultury, spotykając się z pracownikami różnych prestiżowych instytucji: Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Muzeum Plakatu. Spotkają się z osobami odpowiedzialnymi za przyjmowanie w muzeum osób z różnymi niepełnosprawnościami (grupy osób niewidomych, niesłyszących, na wózkach). Zapoznają się z najnowszymi wytycznymi dotyczących tych zagadnień oraz poznają realne trudności związane z dostępnością. Studenci poznają również różne metody pracy z grupami należącymi do edukacji formalnej - klasy szkolne różnych poziomów nauczania, przedszkola. Studenci zapoznają się też z metodami wykorzystywania muzyki na spotkaniach w muzeum i muzykoterapii. Podczas zajęć studenci odwiedzą również wybrane instytucje kultury, wezmą udział w zajęciach dydaktycznych i zapoznają się z infrastrukturą służącą animacji i edukacji. Studenci zapoznają się również z metodami pracy modułów ECHOCAST. Metody zajęć: Lektury, wykład i dyskusja, wizyty studyjne, spotkania z pracownikami zajmującymi się animacją kultury. Praca grupowa w zakresie opracowywania i prezentacji wybranych zagadnień.

https://www.nimoz.pl/files/publications/17/ABC_Gosc_niepelnosprawny_lekki.pdf

W Muzeum wszystko wolno, książka dokumentująca wystawę, bajki i ilustracje: © Kuratorzy, koncepcja książki: Maria Bukowska, Anna Kiełczewska, projekt graficzny i projekt okładki: Maria Bukowska, s. 253, il., Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2016

K. Pomian, Zbieracze i osobliwości, Warszawa 2012

L. Turos, Muzeum swoista instytucja edukacyjna. Wybrane problemy w ujęciu historycznym i współczesnym, Warszawa 1999

Edukacja w muzeum rzeczywistym i wirtualnym, red. D. Folga - Januszewska, E. Grygiel, t. 7, Muzeologia, 2013

https://depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/20969/Kami%C5%84ska%20Kinga.pdf?sequence=1&isAllowed=y

METODY KSZTAŁCENIA

wykład i dyskusja. Lektury, opracowywanie i prezentacja wybranych zagadnień, wizyty w instytucjach kultury, spotkania z zaproszonymi gośćmi

Nakład pracy studentki/a:

30 godz. - ćwiczenia w trakcie planowych zajęć

30 godz. - lektury, opracowywanie własnych wystąpień

Wymagania zaliczeniowe:

1. Obecność i aktywność na zajęciach: dyskusja, referaty

2. Zaliczone kolokwium

TREŚCI PROGRAMOWE

1 Doświadczenia i wiedza uczestników grupy ćwiczeniowej. Wprowadzenie pojęć kultura, kultura istotna, animacja kulturowa, życie kulturalne, organizacja życia kulturalnego. Kultura jako porządek wyższej integracji, a inne poziomy organizacji rzeczywistości. Całościowa i ontologiczna perspektywa w badaniu kultury

2 Sposoby posługiwania się ciałem jako istotny aspekt przejawiania się kultury. Całościowy fakt społeczny.

3 Kultura jako dziedzictwo społeczne. Wzory kultury i błąd etnocentryzmu jako wyzwanie dla animatora

4 Autonomia i heteronomie kultury, jej status ontyczny, geneza; kulturoznawcza teoria kultury a nauki o kulturze. Status ontyczny wartości.

5 Kultura jako sposób życia podług wartości. Waluacja, doświadczanie i doświadczenie jako kategorie działania kultury

6 Podstawy animacji kultury. Animacja kultury versus przemoc symboliczna. Etos animatora: rzemiosło a intuicja. Decyzje twórcze a decyzje życiowe, wybór indywidualnej drogi. Norma i odmienność, inność

7 Intuicja i emocjonalność jako domena twórczości kulturowej: Tokarczuk, Estes, de Barbaro/Abramović, Natalia LL, Partum.

8 Działania animatorskie a działania społeczne: analiza aktywności Strajku Kobiet

9 Enkulturacja i ciało w różnych modelach wychowania: Liedloff, Eichelberger.

LITERATURA OBOWIAZKOWA

1. Mauss Marcel 1973, Sposoby posługiwania się ciałem [w:] Marcel Mauss; Socjologia i antropologia, Warszawa: PWN, s. 533-573

2. Benedict Ruth 1966, Wzory kultury, Warszawa: PWN.

3. Pietraszko Stanisław 2012, Kultura. Studia teoretyczne i metodologiczne, Wrocław: Instytut Kulturoznawstwa, Polskie Tow. Kulturoznawcze.

4. Wolska Dorota 2012, Odzyskać doświadczenie. Sporny temat humanistyki współczesnej, Kraków: Universitas.

5. Czyżewski Krzysztof 1991, Etos amatora. [w:] „Scena” 2004 nr 4-5 za: „i. Miesięcznik Trochę Inny” 1991 nr 4.

6. Kurz Iwona (red.) 2008, Lokalnie: Animacja kultury / Community arts, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa.

7. Estes Clarissa Pinkola2015, Biegnąca z wilkami, Poznań: Zysk i S-ka.

8. De Barbaro Natalia 2021, Czuła przewodniczka, Warszawa: Agora.

9. Tokarczuk Olga 2020, Czuły narrator, Kraków: Wydawnictwo Literackie.

10. Suchanow Klementyna 2020, To jest wojna. Kobiety, fundamentaliści i nowe średniowiecze, Warszawa: Agora.

11. Liedloff Jean 2021, W głębi kontinuum, Warszawa: Mamania.

12. Eichelberger Wojciech 2001, Ciałko, Warszawa: Prószyński i S-ka.

13. Jeannette Kalyta 2017, Położna. 3550 cudów narodzin, Warszawa: Muza.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

14. Godlewski Grzegorz, Kurz Iwona, Mencwel Andrzej, Wojtowski Michał (red.) 2002, Animacja Kultury. Doświadczenie i przyszłość. Warszawa: Instytut Kultury Polskiej UW.

15. Dąbrowski, Kazimierz 1981, Sens życia jako rozwiązanie problemów ludzkiej egzystencji [w:] „Studia Filozoficzne” 4, 99-108.

16. Maria Lis-Turlejska 1991 (red), Nowe zjawiska w psychoterapii, Warszawa: Santorski & Co

17. Bert Hellinger 2006, Porządki miłości. Czyli być sobą i żyć swoim życiem, Warszawa: Czarna Owca.

18. Mihaly Csikszentmihalyi 1990, Przepływ. Psychologia optymalnego doświadczenia, Warszawa: Studio Emka.

19. pARTner – katalog 1985

20. Byszewski Janusz 1994, Tutaj jestem. Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa: Zamek Ujazdowski.

21. B. K. S. Iyengar 1990, Joga, Warszawa: PWN.

22. Shunryu Suzuki 2010, Umysł zen, umysł początkującego, Wydawnictwo Elay.

23. Jakusho Kwong 2016, Bez Początku. Bez Końca. Intymne Serce Zen, Kielce: Charaktery.

24. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

25. Kultura, http://www.europarl.europa.eu/ftu/pdf/pl/FTU_4.17.4.pdf

26. Teraz! Animacja kultury / Culture animation NOW! Stowarzyszenie Warszawa: Katedra Kultury.

27. Stróżewski Władysław 2013, Logos, Wartość, miłość, Kraków: Wydawnictwo Znak.

28. Kolankiewicz Leszek 1978, Na drodze do kultury czynnej, Wrocław: Instytut Aktora - Teatr Laboratorium.

METODY KSZTAŁCENIA

wykład i dyskusja. Lektury, opracowywanie i prezentacja wybranych zagadnień.

Nakład pracy studentki/a:

30 godz. - ćwiczenia w trakcie planowych zajęć

30 godz. - lektury, opracowywanie własnych wystąpień