Inclusion of People with Disabilities

Sposób pomiaru efektów kształcenia:

1. Wiedza - kolokwium pisemne i ustne;

2. Umiejętności - dyskusja o pedagogice w języku niemieckim;

3. Kompetencje społeczne - korzystanie z literatury niemieckiego obszaru językowego w pracy z osobą z niepełnosprawnością

Nauka terminologii fachowej z zakresu pedagogiki specjalnej w języku niemieckim wymaga zarówno umiejętności semantycznych użycia słownictwa, jak i syntaktycznych oraz dyskursywnych. Celem przedmiotu jest trening korzystania z literatury pedagogicznej niemieckiego obszaru językowego oraz umiejętność czynnego posługiwania się tym słownictwem.

Zakres tematów:

1. Słownictwo niemieckie z zakresu pedagogiki ogólnej.

2. Słownictwo niemieckie z zakresu pedagogiki specjalnej ze szczególnym uwzględnieniem inkluzji społecznej osób z niepełnosprawnościami.

3. Adekwatne użycie słownictwa z poszanowaniem zasad charakterystycznych dla stylu naukowego języka niemieckiego.

4. Podstawowe osiągnięcia niemieckiej pedagogiki po II wojnie światowej ze szczególnym uwzględnieniem inkluzji społecznej osób z niepełnosprawnościami.

1. Böhm, W. (2005). Wörterbuch der Pädagogik. Stuttgart: Alfred Kröner Verlag.

2. Böhm, W. (2013). Geschichte der Pädagogik. Von Platon bis zur Gegenwart. München: Verlag C.H. Beck.

3. Benner, D., Brüggen, F. (2011). Geschichte der Pädagogik. Vom Beginn der Neuzeit bis zur Gegenwart. Stuttgart: Reclam.

4. Bürli, A. (1997). Internationale Tendenzen in der Sonderpädagogik. Vergleichende Betrachtung mit Schwerpunkt auf den europäischen

Raum. Hagen: Fernuniversität.

5. Fees, K. (2015). Geschichte der Pädagogik. Ein Kompaktkurs. Stuttgart: Verlag W. Kohlhammer.

6.Fend, H. (2006). Neue Theorie der Schule. Einführung in das Verstehen von Bildungssystemen. Wiesbaden: VS Verlag für

Sozialwissenschaften.

7. Feyerer, E. (1998). Behindern Behinderte? Integrativer Unterricht auf der Sekundarstufe I. Innsbruck/Wien: Studien Verlag.

8. Feyerer, E., Prammer, W. (2003). Gemeinsamer Unterricht in der Sekundarstufe I. Anregungen für eine integrative Praxis. Weinheim:

Beltz.

9. Honecker, M. (1995). Grundriß der Sozialethik. Berlin/New York: Verlag Walter de Gruyter.

10. Hübner, R. (2000). Die Rehabilitationspädagogik in der DDR: Zur Entwicklung einer Profession. Frankfurt am Main/Berlin/Bern/

Bruxelles/New York/Wien: Peter Lang Verlag.

11. Petersen, N. (2003). Geistigbehinderte Menschen - im Gefüge von Gesellschaft, Diakonie und Kirche. Münster/Hamburg/London: LIT

Verlag.

12. Prengel, A. (2006). Pädagogik der Vielfalt. Verschiedenheit und Gleichberechtigung in Interkultureller, Feministischer und Integrativer

Pädagogik. Wiesbaden: VS Verlag für Sozialwissenschaften.

13. Beck, I. (red.) (2016). Inklusion im Gemeinwesen. Stuttgart: Verlag W. Kohlhammer.

14. Biermann, H. (red.) (2015). Inklusion im Beruf. Stuttgart: Verlag W. Kohlhammer.

15. Ahrbeck, B. (2014). Inklusion. Eine Kritik. Stuttgart: Verlag W. Kohlhammer.

16. Schnell, I. (red.) (2015). Herausforderung Inklusion. Theoriebildung und Praxis. Bad Heilbrunn: Verlag Julius Klinkhardt.

Metody dydaktyczne:

1. Praca nad tekstem niemieckojęzycznym - tłumaczenie (10 godz.)

2. Rozumienie tekstu czytanego w języka niemieckim (5 godz.)

3. Rozumienie ze słuchu (5 godz.)

4. Konwersacje w języku niemieckim na tematy pedagogiczne (10 godz.)

Metody i kryteria oceniania:

1. Systematyczna ocena postępów w opanowywaniu niemieckiego słownictwa pedagogicznego w postaci regularnych sprawdzianów ustnych i pisemnych.

2. Aktywny udział w zajęciach.

3. Sprawdzian końcowy.

Praca własna studenta:

- samodzielna praca nad tekstem w j. niemieckim (20 godz.)

- nauka słownictwa (20 godz.)

- przygotowywanie tekstu w j. niemieckim (20 godz.)

Przyjęto zasadę, że 25-30 godz. pracy własnej studenta odpowiada 1 punktowi ECTS.

Sumaryczna liczba punktów ECTS: 2.