Diagnoza i terapia logopedyczna osób z dyzartrią [PC-2S-DDY] Semestr letni dla niestacjonarnych 2021/2022
Wykład, grupa nr 1

Literatura obowiązkowa:

1. Borkowska M. (red.), (1997), „Dziecko niepełnosprawne ruchowo cz. 2.”, wyd. WS i P , Warszawa,

2. Jauer Niworowska O., Kwasiborska J., (2009), „Dyzartria Wskazówki do diagnozy różnicowej poszczególnych typów dyzartrii”, wyd. Komlogo, Gliwice,

3. Jauer Niworowska O.,(2008), „Diagnoza zaburzeń dyzartrycznych z uwzględnieniem ich patomechanizmu na podstawie doświadczeń własnych i danych z literatury przedmiotu”, [w:] Porayski – Pomsta J. (red.) Diagnoza i terapia w logopedii, wyd. Dom wydawniczy Elipsa, Warszawa,

4. Jauer – Niworowska O., (2009), „Dyzartria nabyta. Diagnoza logopedyczna i terapia osób dorosłych”, wyd. APS Warszawa

5. Mirecka U., K. Gustaw K., (2006), „Skala dyzartrii. Wersja dla dzieci", Wrocław.

6. Gatkowska I., "Diagnoza dyzartrii u dorosłych w neurologii klinicznej", Wyd. UJ, Kraków,

Literatura uzupełniająca:

1. Tłokiński W.,(2005), „Zaburzenia mowy o typie dysartrii”, [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G., (red.), Podstawy neurologopedii Podręcznik akademicki, wyd. Uniwersytetu Opolskiego, Opole

2.Duffy J.R., (2005), “Motor Speech Disorders, Substrates, Differential Diagnosis and Management”, wyd. Mosby Elsevier

Dodatkowo:

Jauer-Niworowska, O. (2012). Zaburzenia dyzartryczne - próba przedstawienia patomechanizmu. Wybrane problemy diagnozy. Studia Pragmalingwistyczne s. 39-52.

Źródło dostępu:

http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2015/07/SP-2012_noRev.pdf

Kucińska, P. (2016). Wybrane przyczyny dyzartrii związane z lokalizacją uszkodzenia w obrębie układu nerwowego. Otolaryngologia, 15(1), s. 8-15.

źródło dostępu:

https://www.otorynolaryngologia-pk.pl/f/file/orl-2016-1-008.pdf

Mirecka, U. (2014). Zaburzenia dyzartryczne w ocenie własnej osób z mózgowym porażeniem dziecięcym. Logopedia Silesiana, t. 3, s. 155-165.

Źródło dostępu:

http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Logopedia_Silesiana/Logopedia_Silesiana-r2014-t3/Logopedia_Silesiana-r2014-t3-s155-165/Logopedia_Silesiana-r2014-t3-s155-165.pdf

Pawlukowska, W., Honczarenko, K., Gołąb-Janowska, M. (2013). Charakter zaburzeń mowy w chorobie Parkinsona. Neurologia i Neurochirurgia Polska, 47)3), s. 263-270.

http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Logopedia_Silesiana/Logopedia_Silesiana-r2014-t3/Logopedia_Silesiana-r2014-t3-s155-165/Logopedia_Silesiana-r2014-t3-s155-165.pdf

Pietrzyk, I., Seniów, J. (2013). Dyzartria w klinice osób dorosłych. Neurologia po Dyplomie.

Źródło dostępu:

https://podyplomie.pl/neurologia/15449,dyzartria-w-klinice-osob-doroslych

Szewczyk, B. (2019). Diagnoza i terapia zaburzeń oddechowo-fonacyjnych w dyzartrii. Studia indywidualnych przypadków. Logopedia Silesiana, t.8, s. 264-281.

Źródło dostępu:

https://www.researchgate.net/publication/338833124_Diagnoza_i_terapia_zaburzen_oddechowo-fonacyjnych_w_dyzartrii_Studia_indywidualnych_przypadkow

TREŚCI PROGRAMOWE

- Zaburzenia dyzartryczne, diagnoza logopedycznej pacjenta z dyzartrią

- Mięśnie mimiczne, języka, podniebienia, układu żuchwowego oraz szyi

- Nerwy czaszkowe - rodzaje, rola oraz objawy uszkodzeń

- Zasady diagnozy logopedycznej pacjenta z dyzartrią (prezentacja wybranych narzędzi diagnostycznych).

- Zasady terapii pacjentów z dyzartrią

- Techniki terapeutyczne wykorzystywane w terapii osób z dyzartrią

- Stosowanie narzędzi diagnostycznych

- Przebieg badania diagnostycznego, interpretacja wyników badania, formułowanie diagnozy opisowej

- Samodzielne diagnozowanie stanu mowy pod kątem obecności i nasilenia dyzartrii oraz próby rozpoznania typu dyzartrii na podstawie opisu objawów lub analizy nagrania filmowego

- Samodzielne stosowanie wybranych technik terapii (masaże, techniki relaksacji, wybrane ćwiczenia oddechowe i fonacyjne)

- Tworzenie programów terapii logopedycznej dla zdiagnozowanych pacjentów

- Zajęcia z pacjentami z dyzartrią

Wiedza

Potrafi opisać zasady diagnozy i terapii osób z dyzartrią o różnej etiologii

Umie wyjaśnić dobór metod diagnostycznych i terapeutycznych stosownie do potrzeb pacjenta

Umiejętności

Poddaje trafnej analizie objawy zaburzeń dyzartrycznych u pacjenta

Potrafi zaprojektować i/lub przeprowadzić zajęcia logopedyczne z osobą z dyzartrią

Potrafi elastycznie dostosować formy kontaktu z chorym do jego możliwości i potrzeb

Kompetencje społeczne

Jest wrażliwy na indywidualne potrzeby pacjenta z dyzartrią

wykład

filmy

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

godziny kontaktowe- wykład, ćwiczenia 15+5+10

przygotowanie do zajęć, lektura 15h

przygotowanie do egzaminu 20h

inne formy 15h

Sumaryczna liczba punktów ECTS 3

gr.wykładowa I ZU/PC-LOGo