Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychopatologia rozwoju [PE-2F-PRU] Semestr zimowy 2020/2021
Ćwiczenia, grupa nr 4

Przejdź do planu zaznaczono terminy wyświetlanej grupy
To jest strona grupy zajęciowej. Jeśli szukasz opisu przedmiotu, zobacz stronę przedmiotu
Przedmiot: Psychopatologia rozwoju [PE-2F-PRU]
Zajęcia: Semestr zimowy 2020/2021 [2020Z] (zakończony)
Ćwiczenia [CW], grupa nr 4 [pozostałe grupy]
Termin i miejsce: Podana informacja o terminie jest orientacyjna. W celu uzyskania pewnej informacji obejrzyj kalendarz roku akademickiego lub skontaktuj się z wykładowcą (nieregularności zdarzają się przede wszystkim w przypadku zajęć odbywających się rzadziej niż co tydzień).
każdy poniedziałek, 19:00 - 20:30
(sala nieznana)
Terminy najbliższych spotkań: Daty odbywania się zajęć grupy. Prezentują informacje na podstawie zdefiniowanych w USOS terminów oraz spotkań.
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem.
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
Data i miejsceProwadzący
Liczba osób w grupie: 14
Limit miejsc: (brak danych)
Prowadzący: Dominika Wiśniewska
Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Baran – Furga, H., Steinbarth – Chmielewska, K. (). Używanie substancji psychoaktywnych przez młodzież. [w:] T.Wolańczyk, J. Komander, Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. (s.248 – 310), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Borecka - Biernat, D. Agresja – Dlaczego Dzieci Ranią i Jak Możemy Temu Przeciwdziałać? Przegląd Naukowo-Metodyczny Edukacja Dla Bezpieczeństwa, 1 (22), s.283 -337.

Borucka, A., Ostaszewski K. (2008). Koncepcja resilience. Kluczowe pojęcia i wybrane zagadnienia. Medycyna Wieku Rozwojowego.12(2 Pt 1), 587–597.

Butcher, J, N., Hooley, J, H.,Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP,

Butcher, J, N., HooleyJ, H., Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, 85 – 103; s. 105 – 110; 112 – 120. 120 – 139;177-197;

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN, s.453 - 471

Drat - Ruszczak., K, Drążkowska – Zielińska. (2005). Podręcznik pomagania. Szkoły i kierunki psychoterapii. Warszawa: Academica Wydawnictwo SWPS, s. 95-100;123-132; 115- 120, 103 – 113.

Grzegorzewska, I. (2015). Zachowania agresywne dzieci i młodzieży ujęcie kliniczno –rozwojowe. Polskie Forum Psychologiczne.20,4,484- 498.

Junik, W. (2014). Czynniki chroniące polską młodzież przed podejmowaniem zachowań ryzykownych/problemowych w świetle wybranych badań [w:]. J. Jarczyńska (red.) Uzależnienia behawioralne i zachowania problemowe młodzieży. Teoria, diagnoza, profilaktyka, terapia. (s. 163 – 184). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

Klasyfikacja diagnostyczna DC:0-3R (2005). Oficyna wydawnicza „Fundament”, s. 83-99; 101- 114.

Kwarta, P., Grzelińska, J., Pietras, T. (2012). Postraumatyczny rozwój u dzieci i młodzieży – pespektywy badawcze. Postępy Psychiatrii i Neurologii.21(3), 293-297.

Lelonek-Kuleta, B. (2014). Uzależnienia behawioralne – podstawy teoretyczne [w:]. J. Jarczyńska (red.) Uzależnienia behawioralne i zachowania problemowe młodzieży. Teoria, diagnoza, profilaktyka, terapia. (s. 15 – 32). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

Namysłowska, I. (2000). Terapia rodzin. Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii, s.13-42.

Oszwa, U. (2007). Dziecko z zaburzeniami rozwoju i zachowania w klasie szkolnej. Vademecum nauczycieli i rodziców. Kraków: Impuls, s.131 – 139.

Pilecka, W., Fryt,J. (2011). Teoria dziecięcej odporności psychicznej. [w:] W. Pilecka (red.) Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Perspektywa kliniczna. Kraków: Wydawnictwo UJ, s.48 – 67.

Popiel, A., Pragłowska, E. (2008). Psychoterapia poznawczo –behawioralna. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Paradygmat, s.33-80.

Schaffer, H. R. (2008). Psychologia dziecka. Warszawa: PWN, s.109- 142; 146 – 162; 162- 179.

Seligman, M.E.P., Walker, E.F., Rosenhan, D.L. (2001). Psychopatologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk I S-ka, s.138 – 177,103 – 113; 113 - 116.

Sęk, H., Pasikowski. T.(2001). Zdrowie-stres-zasoby. O znaczeniu poczucia koherencji dla zdrowia. Poznań: Wydawnictwo Humaniora, s.13- 56, 101-126.

Stycharczyk, D., Clough, P.(2017). Odporność psychiczna. Strategie i Narzędzia Rozwoju. Gdańsk: GWP, s.35-49;123-131;185-201.

Literatura uzupełniająca:

Antonovsky, A.(2005) Rozwikłanie tajemnicy zdrowia. Jak radzić sobie ze stresem i nie zwariować. Warszawa: IPiN,s.10-70.

Borucka, A., Pisarska, A. (2012). Koncepcja resilience – czyli jak pomóc dzieciom i młodzieży z grup podwyższonego ryzyka. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Kołakowski, A. (2005). Zaburzenia zachowania. [w:] T. Wolańczyk, J. Komander, Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. (s.238 – 258), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Kozierecki, J. (1998). Koncepcje psychologiczne człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Akademicki „Żak”.

Zakres tematów:

1. Źródła psychopatologii: biologiczne, psychologiczne i społeczne

Butcher, J, N., HooleyJ, H., Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, 85 – 103; 120 – 139; 177-197;

Seligman, M.E.P., Walker, E.F., Rosenhan, D.L. (2001). Psychopatologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk I S-ka, s.138 - 177

2. Źródła psychopatologii tkwiące w dziecku, jego rodzinie i środowisku (DC03R)

Zagadnienia: aspekty rozwojowe w wyjaśnianiu mechanizmów i przyczyn zaburzeń, opis dziecka radzącego sobie i przejawiającego trudności w rozwoju, udział poszczególnych czynników w rozwoju psychopatologii – perspektywa psychopatologii rozwojowej, rodzina jako miejsce wspierania rozwoju dziecka vs patologizacji rozwoju, środowisko: jako miejsce wspierania rozwoju dziecka vs patologizacji rozwoju

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN, s.453 - 471

Schaffer, H. R. (2008). Psychologia dziecka. Warszawa: PWN, s.109- 142.

Klasyfikacja diagnostyczna DC:0-3R (2005). Oficyna wydawnicza „Fundament”, s. 83-99; 101- 114.

3. Psychopatologia w ujęciu: psychodynamicznym, systemowym

Mechanizmy psychopatologii w wybranych nurtach psychologicznych

Drat - Ruszczak., K, Drążkowska – Zielińska. (2005). Podręcznik pomagania. Szkoły i kierunki psychoterapii. Warszawa: Academica Wydawnictwo SWPS, s. 95-100;123-132.

Butcher, J, N., HooleyJ, H., Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, s. 105 – 110;

Seligman, M.E.P., Walker, E.F., Rosenhan, D.L. (2001). Psychopatologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka, s.103 – 113; 113 - 116.

Namysłowska, I. (2000). Terapia rodzin. Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii, s.13-42.

4. Psychopatologia w ujęciu: humanistycznym, poznawczo-behawioralnym

Mechanizmy psychopatologii w wybranych nurtach psychologicznych

Drat-Ruszczak., K, Drążkowska –Zielińska. (2005). Podręcznik pomagania. Szkoły i kierunki psychoterapii. Warszawa: Academica Wydawnoctwo SWPS, s.115- 120, 103 – 113.

Popiel, A., Pragłowska, E. (2008). Psychoterapia poznawczo –behawioralna. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Paradygmat, s.33-80.

Butcher, J, N., Hooley, J, H.,Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, s. 112 – 120.

5. Przyczyny uzależnień behawioralnych i od substancji psychoaktywnych

Czynniki sprzyjające uzależnieniu, czynniki chroniące przez uzależnieniem. Definicja uzależnienia

Baran – Furga, H., Steinbarth – Chmielewska, K. (). Używanie substancji psychoaktywnych przez młodzież. [w:] T.Wolańczyk, J. Komander, Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. (s.248 – 310), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Lelonek-Kuleta, B. (2014). Uzależnienia behawioralne – podstawy teoretyczne [w:]. J. Jarczyńska (red.) Uzależnienia behawioralne i zachowania problemowe młodzieży. Teoria, diagnoza, profilaktyka, terapia. (s. 15 – 32). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

Junik, W. (2014). Czynniki chroniące polską młodzież przed podejmowaniem zachowań ryzykownych/problemowych w świetle wybranych badań [w:]. J. Jarczyńska (red.) Uzależnienia behawioralne i zachowania problemowe młodzieży. Teoria, diagnoza, profilaktyka, terapia. (s. 163 – 184). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

6. Źródła agresji

Definicja emocji, agresji, socjalizacja emocji, źródła agresji, rodzaje agresji, wpływ agresji na rozwój dziecka, sprawca agresji, ofiara agresji

Schaffer, H.R. (2008). Psychologia dziecka. Warszawa: PWN, s.146 – 162; 162- 179.

Grzegorzewska, I. (2015). Zachowania agresywne dzieci i młodzieży ujęcie kliniczno –rozwojowe. Polskie Forum Psychologiczne.20,4,484- 498.

Oszwa, U. (2007). Dziecko z zaburzeniami rozwoju i zachowania w klasie szkolnej. Vademecum nauczycieli i rodziców. Kraków: Impuls, s.131 – 139.

Kołakowski, A. (2005). Zaburzenia zachowania. [w:] T. Wolańczyk, J. Komander, Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. (s.238 – 258), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Borecka - Biernat, D. Agresja – Dlaczego Dzieci Ranią i Jak Możemy Temu Przeciwdziałać? Przegląd Naukowo-Metodyczny Edukacja Dla Bezpieczeństwa, 1 (22), s.283 -337.

7. Czym są zasoby? Zjawiska: odporność psychiczna, koherencji, resylienci i wzrostu postraumatycznego

Zagadnienia: definicja podstawowych pojęć: odporność psychiczna, koherencja, resyliencja, wzrost postraumatyczny, warunki rozwoju zasobów: temperamentalne, poznawcze, środowiskowe, możliwości wzmacniania zasobów dziecka

Stycharczyk, D., Clough, P.(2017). Odporność psychiczna. Strategie i Narzędzia Rozwoju. Gdańsk: GWP, s.35-49;123-131;185-201.

Antonovsky, A.(2005) Rozwikłanie tajemnicy zdrowia. Jak radzić sobie ze stresem i nie zwariować. Warszawa: IPiN,s.10-70.

Sęk, H., Pasikowski. T.(2001). Zdrowie-stres-zasoby. O znaczeniu poczucia koherencji dla zdrowia. Poznań: Wydawnictwo Humaniora, s.13- 56, 101-126.

Pilecka, W., Fryt,J. (2011). Teoria dziecięcej odporności psychicznej. [w:] W. Pilecka (red.) Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Perspektywa kliniczna. Kraków: Wydawnictwo UJ, s.48 – 67.

Borucka, A., Ostaszewski K. (2008). Koncepcja resilience. Kluczowe pojęcia i wybrane zagadnienia. Medycyna Wieku Rozwojowego.12(2 Pt 1), 587–597.

Borucka, A., Pisarska, A. (2012). Koncepcja resilience – czyli jak pomóc dzieciom i młodzieży z grup podwyższonego ryzyka. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Kwarta, P., Grzelińska, J., Pietras, T. (2012). Postraumatyczny rozwój u dzieci i młodzieży – pespektywy badawcze. Postępy Psychiatrii i Neurologii.21(3), 293-297.

Metody dydaktyczne:

praca w grupach

przygotowanie krótkich pisemnych wypowiedzi

dyskusja

prezentacja ppt.

rozwiązywanie zadań problemowych przedstawianych przez prowadzącego

Metody i kryteria oceniania:

Kolokwium: 20 pytań, jednokrotnego wyboru, próg zaliczenia 60 %

Uwagi:

gr ćw II DUPE-PSD

Zajęcia odbywają się online z wykorzystaniem aplikacji Teams link do zajeć:

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a60af90d833b04651b71b45a70e5f2829%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=0c8e8df4-175a-45f1-822f-038b7b152cee&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)