Elementy psychopatologii i psychologii klinicznej dzieci i młodzieży [EP-3S-EPM]
Semestr zimowy 2020/2021
Wykład,
grupa nr 1
| Przedmiot: | Elementy psychopatologii i psychologii klinicznej dzieci i młodzieży [EP-3S-EPM] | ||||||||||||||||
| Zajęcia: |
Semestr zimowy 2020/2021 [2020Z]
(zakończony)
Wykład [WYK], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
||||||||||||||||
|
Termin i miejsce:
|
każda środa, 8:00 - 9:35
(sala nieznana) |
||||||||||||||||
|
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
||||||||||||||||
| Liczba osób w grupie: | 12 | ||||||||||||||||
| Limit miejsc: | (brak danych) | ||||||||||||||||
| Prowadzący: | Anna Hryniewicka | ||||||||||||||||
| Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk: G.W.P. (wybrane zagadnienia). 2. Czabała Cz., Sęk. H. (2000) Wprowadzenie do psychologii klinicznej. W: J. Strelau (red.): Psychologia, Podręcznik akademicki, T.III, Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej, Gdańsk: GWP. (Rozdz. 60). 3. Czabała Cz. (2006). Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa: PWN. 4. Kendall P. C. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Mechanizmy zaburzeń i techniki terapeutyczne. GWP. (wybrane zagadnienia). 5. Sęk H. (2005) Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN. Literatura uzupełniająca: 1. Antonovsky A. (1995.) Rozwikłanie tajemnicy zdrowia, Warszawa: Fundacja IPN. 2.DC: 0-3 (2013). Opisy kliniczne dzieci i ich rodzin. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Fundament”. 3. Hammen C. (2004). Depresja. Modele kliniczne i techniki terapeutyczne. Gdańsk: G.W.P. 4. Kryteria diagnostyczne z DSM-5. Desk Reference (2015). Wrocław: Edra Urban & Partner. 5. Rachman S. (2005). Zaburzenia lękowe. Modele kliniczne i techniki terapeutyczne. Gdańsk: GWP. |
||||||||||||||||
| Zakres tematów: |
Specyficzne cechy psychologii klinicznej dzieci i młodzieży jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa). |
||||||||||||||||
| Metody dydaktyczne: |
wykład, studium przypadku, prezentacja multimedialna |
||||||||||||||||
| Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin pisemny w formie testu wielokrotnego wyboru, obejmujący materiał realizowany zarówno na wykładach, jak i ćwiczeniach oraz zdobyty samodzielnie zgodnie ze wskazaniami przekazanymi podczas 1-szych zajęć organizacyjnych. |
||||||||||||||||
| Uwagi: |
gr wykładowa II DZEP-ATM 1 |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
