Tutoring i portfolio - 1

1. WIEDZA

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne podczas rozmowy grupowej.

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć.

2. UMIEJĘTNOŚCI

- ocena umiejętności kierowania rozwojem własnym, w tym rozumienia treści i zasadności podejmowanych działań o charakterze rozwojowym, na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas analizy planów rozwojowych, złożonego sprawozdania oraz efektywności i jakości uzupełniania portfolio, weryfikowanego na ostatnich zajęciach (portfolio jest własnością studenta).

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą dyskusji oraz w oparciu o postępy w deklarowanych celach rozwoju.

3. KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi umiejętności samooceny oraz informacji zwrotnej w trakcie realizacji postawionych sobie celów edukacyjno-zawodowych, objawiającego się etycznym postępowaniem na poziomie deklaratywnym oraz na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć.

TREŚCI PROGRAMOWE:

Tutoring jako paradygmat spersonalizowanej edukacji. Podłoże historyczne, terminologia, cele i wartości tutoringu.

Samorozwój w cyklu życia w aspekcie biologicznym, psychologicznym jak i społecznym oraz kulturowym. Uczenie samodzielnego myślenia, budowania opinii i sądów opartych na wiedzy, badaniach naukowych i innych rzeczowych argumentach związanych z wiedzą z obszaru pedagogiki. Dokumentacja osiąganych efektów kształcenia pod postacią portfolio.

Uczestnik studiów będzie miał możliwość wyboru tutora, z którym opracuje zindywidualizowany program tutoringu.

Znaczenie autorefleksji i samorozwoju: identyfikowanie zasobów własnych.

Dalszy dobór literatury uzależniony jest od podejmowanego tematu oraz planu rozwoju własnego

1. WIEDZA

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne podczas rozmowy grupowej.

- ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć.

2. UMIEJĘTNOŚCI

- ocena umiejętności kierowania rozwojem własnym, w tym rozumienia treści i zasadności podejmowanych działań o charakterze rozwojowym, na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas analizy planów rozwojowych, złożonego sprawozdania oraz efektywności i jakości uzupełniania portfolio, weryfikowanego na ostatnich zajęciach (portfolio jest własnością studenta).

- ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć prowadzonych metodą dyskusji oraz w oparciu o postępy w deklarowanych celach rozwoju.

3. KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi umiejętności samooceny oraz informacji zwrotnej w trakcie realizacji postawionych sobie celów edukacyjno-zawodowych, objawiającego się etycznym postępowaniem na poziomie deklaratywnym oraz na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć.

TREŚCI PROGRAMOWE:

Tutoring jako paradygmat spersonalizowanej edukacji. Podłoże historyczne, terminologia, cele i wartości tutoringu.

Samorozwój w cyklu życia w aspekcie biologicznym, psychologicznym jak i społecznym oraz kulturowym. Uczenie samodzielnego myślenia, budowania opinii i sądów opartych na wiedzy, badaniach naukowych i innych rzeczowych argumentach związanych z wiedzą z obszaru pedagogiki. Dokumentacja osiąganych efektów kształcenia pod postacią portfolio.

Uczestnik studiów będzie miał możliwość wyboru tutora, z którym opracuje zindywidualizowany program tutoringu.

Znaczenie autorefleksji i samorozwoju: identyfikowanie zasobów własnych.

• Bałachowicz Józefa, Rowicka Agnieszka (red.): Nowoczesny wychowawca - tutor, mentor, coach. Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Janusza Korczaka, 2013.

• Baranowska Aneta: Tutoring rówieśniczy. "Wychowawca" 2015, nr 10, s. 31-33

• Brzezińska Anna I., Appelt Karolina: Tutoring nauczycielski - tutoring rówieśniczy. Aspekty etyczne. "Forum Oświatowe" 2013, nr 2, s. 13-29

• Drozd Ewa, Zembrzuska Agnieszka: School Tutoring as a Concept and a Support Method in Student's Development. „Forum Oświatowe” 2013, nr 2, s. 167-175

• Fijałkowski Adam: Z dziejów myślenia o tutoringu. Krótki zarys historii indywidualnego kształcenia i wychowania. "Kwartalnik Pedagogiczny" 2009, nr 2, s. 5-33

• Pereświet-Sołtan Anetta: Tutoring jako ważny obszar uczenia się dorosłych. "Edukacja Dorosłych" 2011, nr 2, s. 137-15

• Sarnat-Ciastko Adrianna: Tutoring w polskiej szkole. Warszawa: Difin, 2015

• Sitko Maria: Tutoring szansą dla systemu edukacji. „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” 2011, nr 4, s. 27-32

Warsztat, dyskusja grupowa i indywidualna..

NAKŁAD PRACY STUDENTA szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności tj.

liczba godzin kontaktowych: 9,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć, w tym przygotowanie planu rozwojowego i weryfikacja postępów realizacji planu rozwojowego: 20,

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zaprezentowania indywidualnego planu rozwojowego: 10,

liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie i realizację działań związanych z realizacją planu rozwojowego: 20,

sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 59 ,

(z zachowaniem zasady, że średnio 25 - 30 godzinom pracy odpowiada 1 punkt ECTS)

1. WIEDZA

Ocena wiedzy na podstawie:

- udziału w dyskursie prowadzonym podczas zajęć;

- przygotowanej pigułki wiedzy dotyczącej tutoringu jako strategii edukacji spersonalizowanej;

- jakości i poziomu merytorycznego przygotowanego planu rozwojowego;

- jakości i poziomu merytorycznego prezentacji dotyczącej zjawiska pedagogicznego;

- jakości i poziomu merytorycznego uczestnictwa w rozmowie ewaluacyjnej

2. UMIEJĘTNOŚCI

Ocena umiejętności na podstawie:

- jakości i poziomu merytorycznego grupowej dyskusji dt. planów rozwojowych

- jakości i poziomu merytorycznego przygotowanego planu rozwojowego;

- jakości i poziomu merytorycznego rozmowy ewaluacyjnej

- jakości przygotowanego przez studentów portfolio (portfolio jest własnością studenta)

3. KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Ocena kompetencji społecznych na podstawie:

- jakości i poziomu merytorycznego przygotowanego planu rozwojowego;

- jakości i poziomu merytorycznego przygotowanego portfolio;

- jakości i poziomu merytorycznego rozmowy ewaluacyjnej

1. Zajęcia organizacyjne. Wybór tutora, poznanie grupy, przedstawienie założeń ćwiczeń i kryteriów ich zaliczenia. Ustalenie zasad współpracy.

2. Specyfika tutoringu jako strategii edukacji spersonalizowanej. Refleksja nad poziomem własnych kompetencji pedagogicznych niezbędnych w zawodzie wykonywanym w przyszłości jako punkt wyjścia do konstruowania celów planu rozwojowego realizowanego podczas 4 semestrów tutoringu.

3. Konstruowanie planu rozwoju pedagogicznego.

4. Prezentacja skonstruowanych planów rozwoju pedagogicznego i grupowa refleksja nad nimi (1/2 grupy)

5. Prezentacja skonstruowanych planów rozwoju pedagogicznego i grupowa refleksja nad nimi-połowa grupy.

6. Wyzwania pracy pedagogicznej – forum wymiany doświadczeń (1/2 grupy).

7. Wyzwania pracy pedagogicznej – forum wymiany doświadczeń (1/2 grupy).

8. Podsumowanie.

W związku ze specyfiką zajęć, studenci samodzielnie wyszukują literaturę niezbędną do przygotowania pigułki wiedzy oraz charakterystyki wyzwania pedagogicznego i sposobów ustosunkowywania się wobec niego. .

Prowadzący zapewniają studentom doradztwo w zakresie doboru literatury adekwatnie do potrzeb rozwojowych studentów.

Metody dydaktyczne: praca własna, metoda problemowa, realizacja zadań, dyskusja, burza mózgów

Nakład pracy studenta szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom odpowiada 1 punkt ECTS

liczba godzin kontaktowych: 15

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć (przygotowanie pigułki wiedzy oraz prezentacji wyzwania pedagogicznego): 8

Przygotowanie i realizacja planu rozwojowego oraz jego konsultowanie z prowadzącą/prowadzącym: 23

Przygotowanie portfolio: 10

Udział w rozmowie ewaluacyjnej: 1

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 57, co odpowiada 2 punktom ECTS

1. WIEDZA

Ocena wiedzy na podstawie:

- udziału w dyskursie prowadzonym podczas zajęć;

- przygotowanej pigułki wiedzy dotyczącej tutoringu jako strategii edukacji spersonalizowanej;

- jakości i poziomu merytorycznego przygotowanego planu rozwojowego;

- jakości i poziomu merytorycznego prezentacji dotyczącej zjawiska pedagogicznego;

- jakości i poziomu merytorycznego uczestnictwa w rozmowie ewaluacyjnej

2. UMIEJĘTNOŚCI

Ocena umiejętności na podstawie:

- jakości i poziomu merytorycznego grupowej dyskusji dt. planów rozwojowych

- jakości i poziomu merytorycznego przygotowanego planu rozwojowego;

- jakości i poziomu merytorycznego rozmowy ewaluacyjnej

- jakości przygotowanego przez studentów portfolio (portfolio jest własnością studenta)

3. KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Ocena kompetencji społecznych na podstawie:

- jakości i poziomu merytorycznego przygotowanego planu rozwojowego;

- jakości i poziomu merytorycznego przygotowanego portfolio;

- jakości i poziomu merytorycznego rozmowy ewaluacyjnej

1. Zajęcia organizacyjne. Specyfika tutoringu jako strategii edukacji spersonalizowanej. Diagnoza własnych kompetencji pedagogicznych i konstruowanie planu rozwojowego.

2. Prezentacja skonstruowanych planów rozwoju pedagogicznego i grupowa refleksja nad nimi

3. Wyzwania pracy pedagogicznej – forum wymiany doświadczeń

W związku ze specyfiką zajęć, studenci samodzielnie wyszukują literaturę niezbędną do przygotowania pigułki wiedzy oraz charakterystyki wyzwania pedagogicznego i sposobów ustosunkowywania się wobec niego. .

Prowadzący zapewniają studentom doradztwo w zakresie doboru literatury adekwatnie do potrzeb rozwojowych studentów.

Metody dydaktyczne: praca własna, metoda problemowa, realizacja zadań, dyskusja, burza mózgów

Nakład pracy studenta szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom odpowiada 1 punkt ECTS

liczba godzin kontaktowych: 9

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć (przygotowanie pigułki wiedzy oraz prezentacji wyzwania pedagogicznego): 8

Przygotowanie i realizacja planu rozwojowego oraz jego konsultowanie z prowadzącą/prowadzącym: 25

Przygotowanie portfolio: 10

Udział w rozmowie ewaluacyjnej: 1

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 53, co odpowiada 2 punktom ECTS

Poszczególne efekty uczenia są weryfikowane poprzez ocenę:

WIEDZA - jakości odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne obecne w trakcie dyskusji grupowej na zajęciach. W odniesieniu do problematyki istoty tutoringu, roli autorefleksji oraz celów i priorytetów autorozwoju.

UMIEJĘTNOŚCI - jakości odpowiedzi na pytania problemowe obecne podczas projektowania planów rozwojowych przez studenta; jakości zaprezentowania oraz refleksji, nad przebiegiem wybranej historii indywidualnych przypadków oddziaływań tutorskich; - jakości przygotowanej dokumentacji osiągniętych celów rozwojowych w postaci portfolio.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE - deklarowanego poziomu rozumienia wagi umiejętności samooceny oraz refleksji nad otrzymywaną odpowiedzą zwrotną w trakcie projektowania i realizacji postawionych sobie celów rozwojowych; poziomu i jakości uczestnictwa w dyskusji prowadzonej podczas zajęć.

TREŚCI PROGRAMOWE:

• Tutoring jako paradygmat spersonalizowanej edukacji. Podłoże historyczne, terminologia, cele i wartości tutoringu.

• Istota samorozwoju. Autorefleksja oraz budowanie indywidualnego programu rozwoju związanego z rozwojem kompetencji praktycznych w tym z działalnością naukową.

• Analiza doświadczeń oddziaływań tutorskich w oparciu o historie indywidualnych przypadków.

• Dokumentacja osiąganych efektów kształcenia pod postacią portfolio.

Uczestnik studiów będzie miał możliwość wyboru tutora, z którym opracuje zindywidualizowany program tutoringu.

• Dziedziczak-Foltyn A., Karpińska-Musiał B., Sarnat-Ciastko A., (2020), Tutoring drogą do doskonałości akademickiej, Gdańsk: Impuls.

• Karpińska-Musiał B., Panońko, M., (2018), Tutoring jako spotkanie. Historie indywidualnych przypadków, Warszawa: Wolters-Kluwer.

• Szala, M., Fingas, B., Czekierda, P., Tutoring. Teoria praktyka studia przypadków; Warszawa: Wolters-Kluwer.

Metody dydaktyczne: pogadanka, praca własna, metoda problemowa, realizacja zadań, dyskusja, burza mózgów.

liczba godzin kontaktowych: 9

liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 10

Przygotowanie i realizacja planu rozwojowego oraz jego konsultowanie z prowadzącą/prowadzącym: 25

Przygotowanie portfolio: 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 54, co odpowiada 2 punktom ECTS.