Ocena funkcjonalna rozwoju dziecka

obowiązkowe

Wiedza

Zna prawidłowy przebiegu procesu diagnostycznego ze szczególnym uwzględnieniem roli wieloprofilowej, kompleksowej oceny funkcjonalnej.

Zna narzędzia diagnostyczne do oceny rozwoju dziecka w celu określenia profilu funkcjonalnego dziecka.

Zna zasady konstruowania narzędzi do oceny funkcjonalnej (arkusze obserwacji, zadania diagnostyczne).

Posiada wiedzę z zakresu wybranych metod i technik oceny małego dziecka.

Zna poziomy wsparcia WWR i zasady kwalifikacji dziecka na poziomy wsparcia.

Umiejętności

Potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zachowań małego dziecka w domu i środowisku pozarodzinnym, potrafi określić fazy rozwoju dziecka.

Potrafi scharakteryzować wybrane narzędzia diagnostyczne uwzględniając wiek rozwojowy, zespół zaburzeń klinicznych, zakres i stopień niepełnosprawności.

Potrafi planować, przeprowadzać i analizować diagnozę funkcjonalną we wczesnym wspomaganiu rozwoju; planować, realizować i interpretować wielospecjalistyczną ocenę rozwoju dziecka i sfery jego najbliższego rozwoju.

Umie zinterpretować dane z orzeczeń i opinii, i na ich podstawie dobrać odpowiednie techniki, narzędzia, próby badawcze w celu opracowania kompleksowej oceny funkcjonowania dziecka z wraz z wytycznymi do planu usprawniania.

Potrafi opracować arkusz danych diagnostycznych do obserwacji i badania małego dziecka.

Potrafi samodzielnie dokonać obserwacji rozwoju dziecka oraz dokonać oceny funkcjonalnej.

Komunikować się ze specjalistami i osobami spoza środowiska pedagogicznego z uwzględnieniem obowiązujących norm językowych, przy pomocy różnych technik i kanałów komunikacyjnych; czynnie uczestniczyć w debatach dotyczących złożonych zagadnień związanych z pedagogiką specjalną, precyzyjnie prezentować własne opinie i stanowiska, wątpliwości i sugestie, dokonywać oceny innych stanowisk

Kompetencje społeczne

Jest gotów do wykorzystania wiedzy do analizy zdarzeń pedagogicznych sytuacji dziecka i rodziny oraz podejmowania skutecznych działań wspomagających rozwój dziecka i podnoszących jakość życia rodziny

Ma przekonanie o sensie zdobywania wiedzy, wartości i potrzebie podejmowania działań wspomagających rozwój małego dziecka.

Potrafi współpracować ze specjalistami z zespołu diagnostyczno-rehabilitacyjnego w zakresie konstruowania programu diagnozy i terapii dziecka z niepełnosprawnością wzrokową.

Jest wrażliwy na problemy wynikające z niepełnosprawności wzroku, prezentuje właściwą postawę wobec dzieci niewidomych i słabowidzących.

Potrafi przyjąć odpowiedzialność za przygotowane i prowadzone zajęcia dzieckiem z niepełnosprawnością wzrokową.