Praca z dzieckiem/uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi cz.2 (moduł z zakresu diagnostyki i dydaktyki specjalnej)

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

zaliczenie bez oceny

(na podstawie obecności i wykonania zadań ćwiczeniowych poleconych przez prowadzącego w trakcie zajęć)

Diagnoza oraz specyfika funkcjonowania dzieci /uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym m.in. z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną, spektrum zaburzeń autystycznych, niepełnosprawnością wzroku, niepełnosprawnością słuchu i szczególnymi uzdolnieniami.

Zasady pracy oraz wybrane metody , techniki i programy stosowane w pracy z dzieckiem/uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym m.in. z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną, spektrum zaburzeń autystycznych, niepełnosprawnością wzroku, niepełnosprawnością słuchu i szczególnymi uzdolnieniami.

Adaptacja otoczenia do indywidualnych potrzeb dziecka/ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

Elementy integracji sensorycznej w pracy z dzieckiem/ uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

Alternatywne i wspomagające metody komunikacji w pracy z dzieckiem/ uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

Literatura podstawowa:

1. Barraga, N. C., Morris, J. E. (1997). Program rozwijania umiejętności posługiwania się wzrokiem. Materiały źródłowe, Cz. I i III. Warszawa: WSPS.

2. Błeszyński ,J. (2011). Autyzm a niepełnosprawność intelektualna i opóźnienie w rozwoju. Skala Oceny Zachowań Autystycznych. Warszawa: Wyd. Harmonia.

3. Bobkowicz-Lewartowska , L. (2011). Autyzm dziecięcy. Zagadnienia diagnozy i terapii. Kraków: Wyd. Impuls.

4. Borkowska, M. , Szwiling, Z. (2011). Metoda NDT - Bobath. Warszawa: PZWL.

5. Cieszyńska, J., Korendo, M. (2008). Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6 r. ż. Kraków: WE.

6. Cieszyńska, J. (2001). Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego. Droga nabywania systemu językowego przez dzieci niesłyszące w wieku poniemowlęcym i przedszkolnym. Kraków: Wydawnictwo Naukowe AP.

7. Corn, A. (1991). Model funkcjonowania wzrokowego słabowidzących. Materiały Tyflologiczne, 7.

8. Góralówna, M., Hołyńska, B. (1993). Rehabilitacja małych dzieci z wadą słuchu. Warszawa: PZWL.

9. Csanyi Y. (1994). Słuchowo-werbalne wychowanie dzieci z uszkodzonym narządem słuchu. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

10. Cytowska, B., Winczura, B. (red.). (2011). Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka. Kraków: Impuls.

11. Czochańska, J. (1995). Badanie i ocena neurorozwojowa niemowląt i noworodków. Lublin: Folium.

12. Kielin, J. (2009). Rozwój daje radość. Terapia dzieci upośledzonych w stopniu głębokim. Gdańsk: GWP.

13. Krakowiak, K. (2012). Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami słuchu. Lublin: KUL, s. 344-414.

14. Krakowiak K., Panasiuk M. (1992). Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Komunikacja językowa i jej zaburzenia. T. 3. Lublin: Zakład Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego UMCS.

15. Kulczycka, E. (2004). Wychowanie słuchowo – werbalne dzieci z wadą słuchu w wieku przedszkolnym. Warszawa: Wydawnictwo APS.

16. Kulesza, E. M. (red.). (2005). Rehabilitacja dzieci w wieku przedszkolnym. Warszawa: APS.

17. Löwe A. (1981). Mamo, naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL.

18. Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL.

19. Mikler – Chwastek, A. (2011). Sprawdzian rozwoju psychoruchowego niemowląt. Gdańsk: Harmonia Universalis.

20. Minczakiewicz, E.M. (2010). Psychoruchowy rozwój dziecka. Diagnoza. Kraków: Wyd. Impuls.

21. Monachijska funkcjonalna diagnostyka rozwojowa . t. 1-2,

22. Pilecki J. (red.). (1998). Usprawnianie wychowanie i nauczanie osób z głębszym upośledzeniem umysłowym. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej.

23. Pisula, E. (2012). Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej. GWP, Gdańsk.

24. Szuchnik, J., Kurkowska, E., Pankowska, A., Senderski, A., Kurkowski, Z., M. (2005). Program pracy z dziećmi z wadą słuchu lub zagrożonymi wadą słuchu w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka (O-6 lat). Poradnik dla nauczycieli.

25. Szuchnik, J., Skarżyńki, H., (2004). Uczeń – zmysły – komunikacja. Warszawa: Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących.

26. Walkiewicz, M. (2002). Funkcjonalna ocena wzroku i proces wspomagania rozwoju widzenia u dzieci słabo widzących. Warszawa: WSPS.

Literatura uzupełniająca

1. Barraga, N. C., Collins, M. (1991). Rozwijanie umiejętności posługiwania się wzrokiem. Materiały Tyflologiczne, 7.

2. Buryn, U., Hulboj, T., Kowalska, M., Podziemska, T., Rychlicka, B. (2005). Uczeń z wadą słuchu chce zrozumieć świat. Poradnik dla nauczycieli ogólnodostępnych szkół ponadpodstawowych. Warszawa: MENiS.

3. Dryżałowska, G. (1997). Rozwój językowy dziecka z uszkodzonym słuchem a integracja edukacyjna. Warszawa: Wydawnictwo UW.

4. Jakubowski, S. (2001). Poradnik dydaktyczny. Warszawa: MEN.

5. Niemczuk – Kozłowska, R. (1992). Przydatność pomocy optycznych dla słabowidzących. Przegląd Tyflologiczny, 2.

6. Walczak, G. (2005). Wczesne wspomaganie rozwoju dzieci z uszkodzonym wzrokiem. Poradnik dla nauczycieli. Warszawa: MEN.

7. Walczak, G. (1998). Stymulacja umiejętności widzenia słabo widzących dzieci. Warszawa: WSiP.

Link do zajęć:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ae82d6e64f7fc4c9b9c9e47b67e7656c3%40thread.tacv2/conversations?groupId=0519a1fc-2661-45d2-a182-bd4c20b70a02&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

METODY KSZTAŁCENIA

wykład, dyskusja, pogadanka, burza mózgów, pokaz, symulacja, ćwiczenie, praca z tekstem, film, gra dydaktyczna, praca zdalna

AKŁAD PRACY STUDENTA

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 20 h

Przygotowanie się do zajęć, lektury 20h

Przygotowanie się do egzaminu 10h

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji

Inne formy 10h

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

zaliczenie na podstawie obecności i wykonania zadań ćwiczeniowych poleconych przez prowadzącego w trakcie zajęć.

1. Diagnoza oraz specyfika funkcjonowania dzieci /uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym m.in. z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną, spektrum zaburzeń autystycznych, niepełnosprawnością wzroku, niepełnosprawnością słuchu i szczególnymi uzdolnieniami.

2. Zasady pracy oraz wybrane metody, techniki i programy stosowane w pracy z dzieckiem/uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym m.in. z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną, spektrum zaburzeń autystycznych, niepełnosprawnością wzroku, niepełnosprawnością słuchu i szczególnymi uzdolnieniami.

3. Adaptacja otoczenia do indywidualnych potrzeb dziecka/ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Literatura podstawowa:

1. Barraga, N. C., Morris, J. E. (1997). Program rozwijania umiejętności posługiwania się wzrokiem. Materiały źródłowe, Cz. I i III. Warszawa: WSPS.

2. Błeszyński ,J. (2011). Autyzm a niepełnosprawność intelektualna i opóźnienie w rozwoju. Skala Oceny Zachowań Autystycznych. Warszawa: Wyd. Harmonia.

3. Bobkowicz-Lewartowska , L. (2011). Autyzm dziecięcy. Zagadnienia diagnozy i terapii. Kraków: Wyd. Impuls.

4. Borkowska, M. , Szwiling, Z. (2011). Metoda NDT - Bobath. Warszawa: PZWL.

5. Cieszyńska, J., Korendo, M. (2008). Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6 r. ż. Kraków: WE.

6. Cieszyńska, J. (2001). Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego. Droga nabywania systemu językowego przez dzieci niesłyszące w wieku poniemowlęcym i przedszkolnym. Kraków: Wydawnictwo Naukowe AP.

7. Corn, A. (1991). Model funkcjonowania wzrokowego słabowidzących. Materiały Tyflologiczne, 7.

8. Góralówna, M., Hołyńska, B. (1993). Rehabilitacja małych dzieci z wadą słuchu. Warszawa: PZWL.

9. Csanyi Y. (1994). Słuchowo-werbalne wychowanie dzieci z uszkodzonym narządem słuchu. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

10. Cytowska, B., Winczura, B. (red.). (2011). Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka. Kraków: Impuls.

11. Czochańska, J. (1995). Badanie i ocena neurorozwojowa niemowląt i noworodków. Lublin: Folium.

12. Kielin, J. (2009). Rozwój daje radość. Terapia dzieci upośledzonych w stopniu głębokim. Gdańsk: GWP.

13. Krakowiak, K. (2012). Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami słuchu. Lublin: KUL, s. 344-414.

14. Krakowiak K., Panasiuk M. (1992). Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Komunikacja językowa i jej zaburzenia. T. 3. Lublin: Zakład Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego UMCS.

15. Kulczycka, E. (2004). Wychowanie słuchowo – werbalne dzieci z wadą słuchu w wieku przedszkolnym. Warszawa: Wydawnictwo APS.

16. Kulesza, E. M. (red.). (2005). Rehabilitacja dzieci w wieku przedszkolnym. Warszawa: APS.

17. Löwe A. (1981). Mamo, naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL.

18. Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL.

19. Mikler – Chwastek, A. (2011). Sprawdzian rozwoju psychoruchowego niemowląt. Gdańsk: Harmonia Universalis.

20. Minczakiewicz, E.M. (2010). Psychoruchowy rozwój dziecka. Diagnoza. Kraków: Wyd. Impuls.

21. Monachijska funkcjonalna diagnostyka rozwojowa . t. 1-2,

22. Pilecki J. (red.). (1998). Usprawnianie wychowanie i nauczanie osób z głębszym upośledzeniem umysłowym. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej.

23. Pisula, E. (2012). Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej. GWP, Gdańsk.

24. Szuchnik, J., Kurkowska, E., Pankowska, A., Senderski, A., Kurkowski, Z., M. (2005). Program pracy z dziećmi z wadą słuchu lub zagrożonymi wadą słuchu w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka (O-6 lat). Poradnik dla nauczycieli.

25. Szuchnik, J., Skarżyńki, H., (2004). Uczeń – zmysły – komunikacja. Warszawa: Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących.

26. Walkiewicz, M. (2002). Funkcjonalna ocena wzroku i proces wspomagania rozwoju widzenia u dzieci słabo widzących. Warszawa: WSPS.

Literatura uzupełniająca

1. Barraga, N. C., Collins, M. (1991). Rozwijanie umiejętności posługiwania się wzrokiem. Materiały Tyflologiczne, 7.

2. Buryn, U., Hulboj, T., Kowalska, M., Podziemska, T., Rychlicka, B. (2005). Uczeń z wadą słuchu chce zrozumieć świat. Poradnik dla nauczycieli ogólnodostępnych szkół ponadpodstawowych. Warszawa: MENiS.

3. Dryżałowska, G. (1997). Rozwój językowy dziecka z uszkodzonym słuchem a integracja edukacyjna. Warszawa: Wydawnictwo UW.

4. Jakubowski, S. (2001). Poradnik dydaktyczny. Warszawa: MEN.

5. Niemczuk – Kozłowska, R. (1992). Przydatność pomocy optycznych dla słabowidzących. Przegląd Tyflologiczny, 2.

6. Walczak, G. (2005). Wczesne wspomaganie rozwoju dzieci z uszkodzonym wzrokiem. Poradnik dla nauczycieli. Warszawa: MEN.

7. Walczak, G. (1998). Stymulacja umiejętności widzenia słabo widzących dzieci. Warszawa: WSiP.

METODY KSZTAŁCENIA

wykład, dyskusja, pogadanka, burza mózgów, pokaz, symulacja, ćwiczenie, praca z tekstem, film, gra dydaktyczna

NAKŁAD PRACY STUDENTA

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 20 h

Przygotowanie się do zajęć, lektury 20h

Przygotowanie się do egzaminu 10h

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji

Inne formy 10h

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

zaliczenie na podstawie obecności i wykonania zadań ćwiczeniowych poleconych przez prowadzącego w trakcie zajęć.

1. Diagnoza oraz specyfika funkcjonowania dzieci /uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym m.in. z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną, spektrum zaburzeń autystycznych, niepełnosprawnością wzroku, niepełnosprawnością słuchu i szczególnymi uzdolnieniami.

2. Zasady pracy oraz wybrane metody, techniki i programy stosowane w pracy z dzieckiem/uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym m.in. z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną, spektrum zaburzeń autystycznych, niepełnosprawnością wzroku, niepełnosprawnością słuchu i szczególnymi uzdolnieniami.

3. Adaptacja otoczenia do indywidualnych potrzeb dziecka/ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Literatura podstawowa:

1. Barraga, N. C., Morris, J. E. (1997). Program rozwijania umiejętności posługiwania się wzrokiem. Materiały źródłowe, Cz. I i III. Warszawa: WSPS.

2. Błeszyński ,J. (2011). Autyzm a niepełnosprawność intelektualna i opóźnienie w rozwoju. Skala Oceny Zachowań Autystycznych. Warszawa: Wyd. Harmonia.

3. Bobkowicz-Lewartowska , L. (2011). Autyzm dziecięcy. Zagadnienia diagnozy i terapii. Kraków: Wyd. Impuls.

4. Borkowska, M. , Szwiling, Z. (2011). Metoda NDT - Bobath. Warszawa: PZWL.

5. Cieszyńska, J., Korendo, M. (2008). Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6 r. ż. Kraków: WE.

6. Cieszyńska, J. (2001). Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego. Droga nabywania systemu językowego przez dzieci niesłyszące w wieku poniemowlęcym i przedszkolnym. Kraków: Wydawnictwo Naukowe AP.

7. Corn, A. (1991). Model funkcjonowania wzrokowego słabowidzących. Materiały Tyflologiczne, 7.

8. Góralówna, M., Hołyńska, B. (1993). Rehabilitacja małych dzieci z wadą słuchu. Warszawa: PZWL.

9. Csanyi Y. (1994). Słuchowo-werbalne wychowanie dzieci z uszkodzonym narządem słuchu. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

10. Cytowska, B., Winczura, B. (red.). (2011). Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka. Kraków: Impuls.

11. Czochańska, J. (1995). Badanie i ocena neurorozwojowa niemowląt i noworodków. Lublin: Folium.

12. Kielin, J. (2009). Rozwój daje radość. Terapia dzieci upośledzonych w stopniu głębokim. Gdańsk: GWP.

13. Krakowiak, K. (2012). Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami słuchu. Lublin: KUL, s. 344-414.

14. Krakowiak K., Panasiuk M. (1992). Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Komunikacja językowa i jej zaburzenia. T. 3. Lublin: Zakład Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego UMCS.

15. Kulczycka, E. (2004). Wychowanie słuchowo – werbalne dzieci z wadą słuchu w wieku przedszkolnym. Warszawa: Wydawnictwo APS.

16. Kulesza, E. M. (red.). (2005). Rehabilitacja dzieci w wieku przedszkolnym. Warszawa: APS.

17. Löwe A. (1981). Mamo, naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL.

18. Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL.

19. Mikler – Chwastek, A. (2011). Sprawdzian rozwoju psychoruchowego niemowląt. Gdańsk: Harmonia Universalis.

20. Minczakiewicz, E.M. (2010). Psychoruchowy rozwój dziecka. Diagnoza. Kraków: Wyd. Impuls.

21. Monachijska funkcjonalna diagnostyka rozwojowa . t. 1-2,

22. Pilecki J. (red.). (1998). Usprawnianie wychowanie i nauczanie osób z głębszym upośledzeniem umysłowym. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej.

23. Pisula, E. (2012). Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej. GWP, Gdańsk.

24. Szuchnik, J., Kurkowska, E., Pankowska, A., Senderski, A., Kurkowski, Z., M. (2005). Program pracy z dziećmi z wadą słuchu lub zagrożonymi wadą słuchu w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka (O-6 lat). Poradnik dla nauczycieli.

25. Szuchnik, J., Skarżyńki, H., (2004). Uczeń – zmysły – komunikacja. Warszawa: Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących.

26. Walkiewicz, M. (2002). Funkcjonalna ocena wzroku i proces wspomagania rozwoju widzenia u dzieci słabo widzących. Warszawa: WSPS.

Literatura uzupełniająca

1. Barraga, N. C., Collins, M. (1991). Rozwijanie umiejętności posługiwania się wzrokiem. Materiały Tyflologiczne, 7.

2. Buryn, U., Hulboj, T., Kowalska, M., Podziemska, T., Rychlicka, B. (2005). Uczeń z wadą słuchu chce zrozumieć świat. Poradnik dla nauczycieli ogólnodostępnych szkół ponadpodstawowych. Warszawa: MENiS.

3. Dryżałowska, G. (1997). Rozwój językowy dziecka z uszkodzonym słuchem a integracja edukacyjna. Warszawa: Wydawnictwo UW.

4. Jakubowski, S. (2001). Poradnik dydaktyczny. Warszawa: MEN.

5. Niemczuk – Kozłowska, R. (1992). Przydatność pomocy optycznych dla słabowidzących. Przegląd Tyflologiczny, 2.

6. Walczak, G. (2005). Wczesne wspomaganie rozwoju dzieci z uszkodzonym wzrokiem. Poradnik dla nauczycieli. Warszawa: MEN.

7. Walczak, G. (1998). Stymulacja umiejętności widzenia słabo widzących dzieci. Warszawa: WSiP.

METODY KSZTAŁCENIA

wykład, dyskusja, pogadanka, burza mózgów, pokaz, symulacja, ćwiczenie, praca z tekstem, film, gra dydaktyczna

NAKŁAD PRACY STUDENTA

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 20 h

Przygotowanie się do zajęć, lektury 20h

Przygotowanie się do egzaminu 10h

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji

Inne formy 10h

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2