Psychologia uczenia się

Zajęcia ze studentami będą prowadzone w trybie zdalnym, synchronicznie zgodnie z wyznaczonym terminarzem zajęć z wykorzystaniem aplikacji MS Teams. Kod lub link umożliwiający wejście studentom do grupy zajęciowej w Teamsach zostanie im przesłany przez pocztę USOS.

Ponadto studenci mają możliwość kontaktu z prowadzącym zajęcia drogą mailową za pośrednictwem poczty w domenie aps.edu.pl lub aplikacji Teams w czasie wyznaczonych dyżurów.

Pomiar efektów kształcenia:

Ćwiczenia: praca problemowa i wystąpienie (prezentacja w Power Point, propozycje ćwiczeń, metody aktywizujące grupę) przygotowane w zespołach 2 - osobowych; obecność na zajęciach; aktywność na zajęciach.

1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad

uczeniem się.

2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

3. Proces uczenia się i jego efekty.

3.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje

terminologiczne.

3.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające

poza warunkowanie.

3.3. Uczenie się a pamięć. Przechowywanie skutków uczenia się.

3.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone;

świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się

przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się

poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się

społeczne).

3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne

osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl

poznawczy; zainteresowania, itp.)

4. Strategie uczenia się

4.1. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

4.2. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku

szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik

procesu uczenia się.

4.3. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

4.4. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

4.4.1. Metapoznanie w uczeniu się.

4.4.2. Style uczenia się

5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Linki do zespołów:

Grupa 1: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a86801717081d4388be5c2ba912b97dab%40thread.tacv2/conversations?groupId=377ee26d-099e-4b8a-b3e6-a2b6a1703fd1&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 2: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a220423a2a81046eea14bacc0aa8d890b%40thread.tacv2/conversations?groupId=22947837-3612-47f7-850a-1ba3d2a937a2&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 3: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a418cc79a9c2340538f1d61175338b775%40thread.tacv2/conversations?groupId=c365753e-d167-4668-b50e-2c01f84f5de7&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 4: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a106e805bc04e4ad688b799a935cb56b4%40thread.tacv2/conversations?groupId=ae625798-697e-4a45-9f20-50ecb90402af&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Realizacja zajęć w trybie zdalnym odbywa się za pomocą aplikacji MS Teams (synchronicznie zgodnie z ustalonym terminarzem zajęć) oraz dodatkowo za pomocą poczty elektronicznej w domenie aps.edu.pl.

Studenci mają także możliwość zadawania pytań, wyjaśniania wątpliwości poprzez pocztę elektroniczną lub aplikację Teams w trakcie cotygodniowych dyżurów.

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący online za pomocą aplikacji MS Teams, ;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 30 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Zajęcia ze Studentami będą prowadzone w trybie zdalnym, synchronicznie zgodnie z wyznaczonym terminarzem zajęć z wykorzystaniem aplikacji MS Teams.

Terminy zajęć zostały wprowadzone do kalendarza we wspomnianej już aplikacji. Poprzez wybór konkretnego terminu spotkania należy dołączyć do zajęć.

Studenci mają możliwość kontaktu z Wykładowcą drogą mailową za pośrednictwem poczty w domenie aps.edu.pl lub aplikacji Teams w czasie wyznaczonych dyżurów.

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

- opracowanie zagadnienia (w formie prezentacji multimedialnej) w małych podgrupach na wskazany przez Wykładowcę temat;

- obecność i aktywne uczestnictwo w pracy i dyskursie prowadzonym podczas zajęć,

- ocena z kolokwium

1. Rozwój a uczenia się dziecka

2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

2. Proces uczenia się i jego efekty.

2.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje

terminologiczne.

2.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające

poza warunkowanie.

2.3. Uczenie się a pamięć. Przechowywanie skutków uczenia się.

2.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone;

świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się

przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się

poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się

społeczne).

3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne

osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl

poznawczy; zainteresowania, itp.)

4. Strategie uczenia się

4.1. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

4.2. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku

szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik

procesu uczenia się.

4.3. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

4.4. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

4.4.1. Metapoznanie w uczeniu się.

4.4.2. Style uczenia się

5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący online za pomocą aplikacji MS Teams, ;

Link do zespołu przedmiotowego został przekazany Studentom drogą mailową za pomocą poczty w domenie aps.edu.pl przed pierwszym spotkaniem.

Poniżej zamieszczam go raz jeszcze:

Gr 1

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3afbece81df082415aa1cfbc8312899b0f%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=54765582-e3c9-4817-b157-71fe822c455d&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Gr 2

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3aba4ecf7d6f7245038dd02ca8acc2aa7e%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=000bf19f-0945-4245-95df-2e0fc011188f&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 15 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Zajęcia ze studentami będą prowadzone w trybie mieszanym (stacjonarnym lub zdalnym w zależności od sytuacji epidemiologicznej) zgodnie z wyznaczonym terminarzem zajęć. Kod lub link umożliwiający wejście studentom do grupy zajęciowej w Teamsach zostanie im przesłany przez pocztę USOS.

Ponadto studenci mają możliwość kontaktu z prowadzącym zajęcia drogą mailową za pośrednictwem poczty w domenie aps.edu.pl lub aplikacji Teams w czasie wyznaczonych dyżurów.

Pomiar efektów kształcenia:

Ćwiczenia: praca problemowa i wystąpienie na temat wyznaczony przez wykładowcę (prezentacja w Power Point, propozycje ćwiczeń, metody aktywizujące grupę) przygotowane w zespołach 2 - osobowych; obecność na zajęciach; aktywność na zajęciach.

Treści programowe:

1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad uczeniem się.

2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

3. Proces uczenia się i jego efekty.

3.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje terminologiczne.

3.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające poza warunkowanie – poznawcze koncepcje uczenia się.

3.3. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci.

3.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).

3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl poznawczy; zainteresowania, itp.).

3.6. Zależność przebiegu i efektów uczenia się od aktywności podmiotu i czynników sytuacyjnych.

4. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się.

4.1. Uczenie się – nauczanie w perspektywie socjokulturowej. Implikacje teorii L.S. Wygotskiego i J. Brunera w problematyce nauczania – uczenia się.

4.2. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

4.3. Uczenie się dziecka przy pomocy osoby dorosłej – wspólna aktywność dziecka i dorosłego w Strefie Najbliższego Rozwoju; Budowanie rusztowania; Wrażliwa kontrola Nauczania.

4.4. Strategie uczenia się. Jak wiedza o strategiach uczenia się pomaga w organizowaniu aktywności edukacyjnej?

4.5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

4.6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych.

4.7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

4.7.1. Metapoznanie w uczeniu się. Komponenenty metapoznania według J. Flavella.

4.7.2. Style uczenia się. Model stylów uczenia się D. Kolba;

5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

10. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.

11.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.

12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Linki do Zespołów:

Grupa 1:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a84Yd7STmXyk-O5l4E4LCem58tsnhy93b-pSMT7f2e9w1%40thread.tacv2/conversations?groupId=7c481eb2-d296-4a3d-b8bf-dc38c5561d09&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 2:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3agGuMK2vBxqROdtjgXSKVWOwfepljMFMlcI36pfDjhYI1%40thread.tacv2/conversations?groupId=ed96493a-fe7c-4f9e-bc19-48a49425260f&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 3:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ay3erkyO9mjwjkryd_E13TB8N1XWmYNw-Sj9FMAq-3So1%40thread.tacv2/conversations?groupId=a25f731b-5f35-4ba1-90d9-e4acb4edf695&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 4:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3azl8zebVZivIh2T-N9XAUPogd0JFYc2LG0t9LoYCM9Fk1%40thread.tacv2/conversations?groupId=33108927-90b8-4e5e-8428-a0496a94613f&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 5:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aMOoT2z_Bcpx9mBLMZpRtw1ziW-hvFmh8oTctec3r8-I1%40thread.tacv2/conversations?groupId=aecfb4fc-440a-43c2-b72b-8101e3b2b926&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Realizacja zajęć w trybie zdalnym w razie takiej konieczności będzie odbywała się za pomocą aplikacji MS Teams (synchronicznie zgodnie z ustalonym terminarzem zajęć) oraz dodatkowo za pomocą poczty elektronicznej w domenie aps.edu.pl.

Studenci mają także możliwość zadawania pytań, wyjaśniania wątpliwości poprzez pocztę elektroniczną lub aplikację Teams w trakcie cotygodniowych dyżurów.

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 30 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Aktywny udział w zajęciach, przygotowanie prezentacji na wybrany temat oraz kolokwium

Wprowadzenie. Pojęcie uczenia się. Rodzaje uczenia się.

Przebieg i efekty uczenia się a wiek i cechy rozwojowe

Przebieg i efekty uczenia się a cechy indywidualne

Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych

Strategie uczenia się

Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci i style uczenia się

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Praca z tekstem, praca w grupach, analiza przypadków , dyskusja.

Nakład pracy studenta:

15 h - zajęcia

15 h - przygotowanie do zajęć

10 h - przygotowanie prezentacji

10 h - przygotowanie się do kolokwium

2 pkt ECTS

Pomiar efektów kształcenia:

Ćwiczenia: praca problemowa i wystąpienie na temat wyznaczony przez wykładowcę (prezentacja w Power Point, propozycje ćwiczeń, metody aktywizujące grupę) przygotowane w zespołach 2 - osobowych; obecność na zajęciach; aktywność na zajęciach.

Treści programowe:

1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad uczeniem się.

2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

3. Proces uczenia się i jego efekty.

3.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje terminologiczne.

3.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające poza warunkowanie – poznawcze koncepcje uczenia się.

3.3. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci.

3.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).

3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl poznawczy; zainteresowania, itp.).

3.6. Zależność przebiegu i efektów uczenia się od aktywności podmiotu i czynników sytuacyjnych.

4. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się.

4.1. Uczenie się – nauczanie w perspektywie socjokulturowej. Implikacje teorii L.S. Wygotskiego i J. Brunera w problematyce nauczania – uczenia się.

4.2. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

4.3. Uczenie się dziecka przy pomocy osoby dorosłej – wspólna aktywność dziecka i dorosłego w Strefie Najbliższego Rozwoju; Budowanie rusztowania; Wrażliwa kontrola Nauczania.

4.4. Strategie uczenia się. Jak wiedza o strategiach uczenia się pomaga w organizowaniu aktywności edukacyjnej?

4.5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

4.6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych.

4.7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

4.7.1. Metapoznanie w uczeniu się. Komponenenty metapoznania według J. Flavella.

4.7.2. Style uczenia się. Model stylów uczenia się D. Kolba;

5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

10. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.

11.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.

12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 30 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Pomiar efektów kształcenia:

Ćwiczenia: praca problemowa i wystąpienie na temat wyznaczony przez wykładowcę (prezentacja w Power Point, propozycje ćwiczeń, metody aktywizujące grupę) przygotowane; obecność na zajęciach; aktywność na zajęciach.

Treści programowe:

1. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

2. Proces uczenia się i jego efekty.

2.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje terminologiczne.

2.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające poza warunkowanie – poznawcze koncepcje uczenia się.

2.3. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci.

2.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).

2.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl poznawczy; zainteresowania, itp.).

2.6. Zależność przebiegu i efektów uczenia się od aktywności podmiotu i czynników sytuacyjnych.

3. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się.

3.1. Uczenie się – nauczanie w perspektywie socjokulturowej. Implikacje teorii L.S. Wygotskiego i J. Brunera w problematyce nauczania – uczenia się.

3.2. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

3.3. Uczenie się dziecka przy pomocy osoby dorosłej – wspólna aktywność dziecka i dorosłego w Strefie Najbliższego Rozwoju; Budowanie rusztowania; Wrażliwa kontrola Nauczania.

3.4. Strategie uczenia się. Jak wiedza o strategiach uczenia się pomaga w organizowaniu aktywności edukacyjnej?

3.5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

3.6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych.

3.7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

3.7.1. Metapoznanie w uczeniu się. Komponenenty metapoznania według J. Flavella.

3.7.2. Style uczenia się. Model stylów uczenia się D. Kolba;

4. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

7. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

8. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

9. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.

10.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.

12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach, analiza przypadków;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 12 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15

Przygotowanie wystąpienia - 20

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 13

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Aktywny udział w zajęciach, przygotowanie prezentacji na wybrany temat oraz kolokwium

Wprowadzenie. Pojęcie uczenia się. Rodzaje uczenia się.

Przebieg i efekty uczenia się a wiek i cechy rozwojowe

Przebieg i efekty uczenia się a cechy indywidualne

Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych

Strategie uczenia się

Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci i style uczenia się

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Praca z tekstem, praca w grupach, analiza przypadków , dyskusja.

Nakład pracy studenta:

15 h - zajęcia

15 h - przygotowanie do zajęć

10 h - przygotowanie prezentacji

10 h - przygotowanie się do kolokwium

2 pkt ECTS

Pomiar efektów kształcenia:

Ćwiczenia: praca problemowa i wystąpienie na temat wyznaczony przez wykładowcę (prezentacja w Power Point, propozycje ćwiczeń, metody aktywizujące grupę) przygotowane; obecność na zajęciach; aktywność na zajęciach.

Treści programowe:

1. Uczenie się i nauczanie – różnorodność pojęć teoretycznych

2. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci. Metody wspomagania pamięci

3. Uczenie się a uwaga. Aspekty uwagi. Metody wspomagania uwagi.

4. Strategie metapozawcze. Style uczenia się.

5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.

6. Trening funkcji wykonawczych

7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

Literatura obowiązkowa:

1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.

2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

6. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

7. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

8. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

9. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.

10.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.

12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 12 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15

Przygotowanie wystąpienia - 20

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 13

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2