Pedagogika ogólna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | PC-5F-PEO1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Pedagogika ogólna |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki Specjalnej |
Grupy: |
Obowiązkowe dla 1 sem. (PC) pedagogiki specjalnej, (5-l) niestacjonarne jednolite magisterskie Obowiązkowe dla 1 sem. (PC) pedagogiki specjalnej, (5-l) stacjonarne jednolite magisterskie |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
2.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ: | Cel 4: Zapewnić wszystkim edukację wysokiej jakości oraz promować uczenie się przez całe życie |
Skrócony opis: |
Przedmiot obejmuje zagadnienia związane z problematyką pedagogiki ogólnej wymagające pogłębionych studiów. Stąd istotny jest nakład pracy własnej studenta obejmującej nawet 90 godzi lektur i studiów. Oraz dług czas przygotowywania do egzaminu sięgający 30 godzin pracy. |
Pełny opis: |
TREŚCI PROGRAMOWE - Miejsce pedagogiki ogólnej w strukturze pedagogiki. - Uzasadnienie dyscyplinarności naukowej. - Subdyscypliny pedagogiki. - Umocowanie pedagogiki wśród nauk społecznych i humanistycznych. - Paradygmaty pedagogiczne, rodzaje myślenia o wychowaniu a naukowy charakter pedagogiki - myślenie potoczne, intuicyjne, mityczne magiczne, mistyczne, religijne, techniczne filozoficzne, praktycystyczne, moralistyczne, estetyczne ideologiczne. Metodologiczne podstawy pedagogiki, spór agnostycznego i realistycznego podejścia do nauki jako przesłanka współczesnych dyskusji o pedagogice i jego konsekwencje, struktura nauk pedagogicznych, redukcjonizm i antyredukcjonizn w pedagogice, humanistyczne podejście do uprawiania pedagogiki. - Podstawowe wymiary refleksji nad edukacją w ujęciu statycznym - rozwój biologiczny i psychiczny, socjalizacja, kulturacja, polityzacja, temporalny aspekt refleksji nad edukacją, edukacja jako wychowanie dla przyszłości, perspektywa adaptacyjna i perspektywa kreacyjna. Możliwość syntezy obu perspektyw. - Edukacja a społeczeństwo industrialne i postindustrialne - edukacja w świetle teorii postindustrializmu a edukacja w świetle filozofii postmodernizmu, konsumpcjonizm a edukacja, globalizacja jako wyzwanie dla edukacji, edukacja a ochrona środowiska, edukacja a wdrażanie idei zrównoważonego rozwoju, edukacja drogą ku alternatywnej cywilizacji humanistycznej. |
Literatura: |
1. B. Śliwerski, Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości, Impuls, Kraków 2012. 2. T. Hejnicka –Bezwińska, Pedagogika ogólna, Wyd. Akademickie i profesjonalne, Warszawa 2008 3. Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Kwieciński, B. Śliwerski, t. 1 i 2, PWN, Warszawa 2003, 4. Pedagogika Leksykon PWN, Red. B. Milerski, B. Śliwerski, PWN, Warszawa 2000 5. Wprowadzenie do pedagogiki. Wybór tekstów, Red T. Jaworska, R. Leppert, Impus., Kraków 1996 5 L. Tuszyńska,Pedagogika zrównoważonego rozwoju z przyrodą w tle. Toruń: Wyd. Adam Marszałek.Toruń 2018 6. B. Suchodolski, Edukacja permanentna. Rozdroża i nadzieje, tł. I. Wojnar, TWWP, Warszawa 2003. 7. R. Kwaśnica, Dwie racjonalności. Od filozofii sensu ku pedagogice ogólnej, Wrocław 2007 literatura i tematyka ćwiczeń z pedagogiki ogólnej dla studiów stacjonarnychniestacjonarnych do układu 30 godzin wykładu 15 godzin ćwiczeń. Układ 15 godz. ćwiczeń w 8 zajęciach 1) Zygmunt Mysłakowski, Pedagogika ogólna, /w:/ Encyklopedia wychowania t.1, Nasza Księgarnia, Warszawa 1934, s. 701-785 2) Sergiusz Hessen, Opis koncepcji pedagogiki filozoficznej /w:/ Moje życie, /w:/ S. Hessen, Dzieła zebrane Tom V. Pisma pomniejsze, Wyd. „Żak”, Warszawa 1997, s.48-51. 3) Zbigniew Kwieciński, Dziesięciościan edukacji (składniki i aspekty –potrzeba całościowego ujęcia) /w:/ Wprowadzenie do pedagogiki. Wybór tekstów, Red T. Jaworska, R. Leppert, Impuls, Kraków 1996 , s. 37-44. 4) Irena Wojnar. Jedność i różnorodność pedagogiki zwanej ogólną, /w:/ Tejże, Humanistyczne intencje edukacji, Wyd. Akad. „Żak”, Warszawa 2000, s.15-26 5) Hubertus von Schoenebeck, Antypedagogika. Być i wspierać zamiast wychowywać, Warszawa 1994, s. 86-128. 6) Ivan Illich, Społeczeństwo bez szkoły, PIW, Warszawa 1976, Rozdział I Dlaczego musimy znieść szkoły, s 29-63 . Opcjonalnie wstęp do tej edycji pióra B. Suchodolskiego, (Istnieje także nowe wydanie w nowym przekładzie: I. Illich, Odszkolnić społeczeństwo, Halart 2011) 7) Jagna Rybaczek, Przekraczanie tematów tabu we współczesnych książkach dla dzieci/w:/ Transgresja jako motyw refleksji nad wychowaniem, ered A.Ciążela ,S. Jaronowska, Wyd. APS, Warszawa 2017, s 343-259. 8) James W. Botkin, Mahdi Elmandjra, Mircea Malitza, Uczyć się bez granic. Jak zewrzeć „lukę ludzką”? Raport Klubu Rzymskiego, PWN, Warszawa 1982, Rozdział I i II. S. 39-107 9) Tomasz S. Markiewka, Zmienić świat raz jeszcze. Jak wygrać walkę o klimat, Czarna Owca, Warszawa 2021, s. 7-21; 55-82 10). Margaret Mead, Kultura i tożsamość . Studium dystansu międzypokoleniowego, PWN, Warszawa 1978; Warszawa 2000. (istnieje również w Internecie wersja PDF. (chomikuj))Najlepiej całość. Jeżeli nie to s. 25 czyli pierwsze strony rozdziału I. Przeszłość. Kultury postfiguratywne czyli nieocenieni przodkowie. i Rozdział III Przyszłość. Kultury prefiguratywne czyli zagadkowe dzieci. s. 106-147 z oraz rozumieć przynajmniej tytuł z Rozdziału II edukacji Wyd. Akad. „Żak”, Warszawa 2000, s.27-41Teraźniejszość. Kultury konfiguratywne czyli odnalezieni rówieśnicy. 11)Nicolas Carr, Płytki umysł . Jak Internet wpływa na nasz mózg, Helion, Gliwice 2013, s. 123-184 12) Martin Ford, Świt robotów. Czy sztuczna inteligencja pozbawi nas pracy?, cdp.pl, Warszawa 2016 s. 7-15; 139-154; 257-291 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Zna genezę pedagogiki jako dyscypliny naukowej. Zna i rozumie podstawowe kwestie związane ze współczesnym statusem naukowym pedagogiki jako nauki. Zna i rozumie powiązanie pedagogiki z innymi dyscyplinami. Rozumie ewolucję pedagogiki, potrafi wyjaśniać jej związek ze zmianami kulturowymi oraz ewolucją modelu nauki. Zna główne pojęcia pedagogiki jako dyscypliny naukowej, z uwzględnieniem ich odniesienia do praktyki wychowania. Ma wiedzę wprowadzającą w zakresie wybranych wykładni teoretycznych głównych pojęć pedagogicznych, z uwzględnieniem ich odniesienia do praktyki wychowania. Rozumie uwarunkowania edukacji, miejsca powstawania relacji edukacyjnych, kultury, ideologii, zagadnienie ekonomii w kontekście edukacji, zmiany i wyzwania edukacyjne XXI wieku. Umiejętności Potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin do analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych. Kompetencje społeczne Odznacza się świadomością potrzeby poszerzania swojej wiedzy teoretycznej z zakresu pedagogiki i nauk z nią powiązanych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Egzami pisemny pytania opisowe do wyboru z zakresu ykładu i ćwiczeń Cwiczenia frekwencja i aktywność. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
Przejdź do planu
PN CW
CW
CW
CW
CW
WT ŚR CW
CW
CZ WYK
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Marlena Grzelak-Klus | |
Prowadzący grup: | Marlena Grzelak-Klus, Konrad Pasikowski, Agnieszka Zamarian | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
POMIAR EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WIEDZA: Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne podczas egzaminu pisemnego, a także na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych. UMIEJĘTNOŚCI Ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas egzaminu pisemnego oraz na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych. KOMPETENCJE Ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi profesjonalizmu zawodowego obawiającego się potrzebą poszerzania wiedzy pedagogicznej na poziomie deklaratywnym, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych. |
|
Pełny opis: |
TREŚCI PROGRAMOWE Pytania o pedagogikę: - Pedagogika jako wiedza/ nauka o wychowaniu. Wiedza naukowa – jej istota i rozwój w kontekście wykładni współczesnych. Ewolucja ideałów społecznej racjonalności. - - Nowożytne rozumienie nauki. Powstanie i ewolucja pedagogiki jako nauki. Różnicowanie się teoretyczne pedagogiki w XX wieku i ewolucja jej tożsamości. Integracyjny i interdyscyplinarny charakter pedagogiki. - Nauki pedagogiczne dotyczące okresów rozwojowych człowieka oraz przedmiotu praktyki pedagogicznej. Sytuacja pedagogiki w ponowoczesności. Pedagogika nauką, techniką, sztuką wychowania. - Działy pedagogiki współczesnej. Pedagogika a nauki z nią współpracujące. Zakresy współpracy pedagogiki z filozofią, psychologią i socjologią. Podstawowe pojęcia pedagogiczne. Pytania o wychowanie - Wychowanie jako proces sprawczy – próby opisu. Istota, dziedziny, treści i uwarunkowania wychowania. Geneza wychowania – wychowanie w różnych kulturach i porządkach życia społecznego. - Charakterystyka procesu wychowania. Struktura procesu wychowania. - Działanie edukacyjne a wychowanie. Wychowanie a kształcenie. Wychowanie a inne procesy społecznego wpływu (a socjalizacja, inkulturacja, pielęgnacja i opieka, terapia). Funkcje i nurty wychowania. - Funkcje: społeczna (zachowawcza i rozwojowa), indywidualna (adaptacyjna i kompensacyjna) oraz kreacyjna. Nurty wychowania: naturalny na tle socjalizacji; celowy – instytucjonalny; intencjonalnych wpływów społecznych; samowychowania. - Celowość procesu wychowania . Aksjologiczny i teleologiczny wymiar wychowania. Wartości a cele wychowania (relacje). Cele ostateczne (finalne), pośrednie a cele konkretne i zadania wychowania. - Podmioty wychowania. Wychowawca – wobec wartości, kompetencje osobiste i społeczne pedagoga oraz ich doskonalenie; wychowanek - ujawniający i rozwijający swą podmiotowość przez wychowanie. Relacje wychowawca – wychowanek; style wychowania. Pytania o granice swobody i przymusu w wychowaniu – ramy dyskursu. - Tradycyjne i emancypacyjne ujecie i praktyki wychowania. - Wychowanie uprzedmiatawiające. Nowe wychowanie i odkrycie podmiotowości dziecka (E. Key, , M. Montessori) oraz wskazanie jego praw (J. Korczak). - Argumenty na rzecz stosowania przymusu i na rzecz swobody. - Egzemplifikacje praktyczne wychowania w swobodzie, porozumieniu z uczniami i wychowania w przymusie. Pytania o rzeczywistość: społeczno-kulturowe konteksty wychowania. - Problemy globalne współczesnej cywilizacji i ich związki z edukacją i wychowaniem. Problemy regionalne i ich implikacje dla edukacji. - Edukacja permanentna jako program rozwoju kwalifikacji i idea edukacyjnej koncepcji życia. - Problemy demokratyzacji życia i postępu społecznego. Edukacja obywatelska, do życia w społeczeństwie demokratycznym. - Problemy ładu aksjonormatywnego. Edukacja upodmiatawiająca przygotowująca do świadomego uczestnictwa, odpowiedzialności i podmiotowej komunikacji. Pytania o współczesne środowiska i praktyki wychowawcze. - Rodzina. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie „mikro” – rodziny. Możliwości i ograniczenia podmiotowości i dialogu w wychowaniu w rodzinie. Współczesne koncepcje oddziaływań wychowawczych w rodzinie (swoboda czy posłuszeństwo): A. Adler, T. Gordon., S. Sławiński - Szkoła. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie „mezo” – szkoły. Krytyczna analiza codzienności szkoły. Relacje społeczne w szkole – czynniki poprawiające i psujące relacje. Funkcje adaptacyjne i emancypacyjne szkoły i praktyki ich realizacji. Edukacja domowa jako alternatywa dla edukacji szkolnej. Przykłady - Instytucje kultury. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie „makro” – kultury. Edukacja kulturalna w świecie kultury urynkowionej. WYMAGANIA 1. Znajomość literatury podstawowej. 2. Przepracowanie kursu e-learningowego (szkolenie w Teamsach, 19.02.2023r. zamknięcie kursu). 3. Uczestnictwo w ćwiczeniach i prezentacja własnej mapy pojęć pedagogicznych, słownika pedagogicznego lub uargumentowanej tezy pedagogicznej na forum grupy. 4. Zdanie egzaminu końcowego (egzamin zerowy - 26.01.2023 godzina 17.10 w auli C, pierwszy termin egzaminu - 02.02.2023 godzina 11.00 w auli A, egzamin poprawkowy - 16.02.2023 godzina 11.00 w auli A |
|
Literatura: |
LITERATURA OBOWIĄZKOWA Hojnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Difin, Warszawa 2015 Humanistyka przełomu wieków, pod red. J. Kozieleckiego, Kraków 1999, cz.III, ss 241 – 342. Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub: Wychowanie bez porażek w praktyce , Warszawa 1994 Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 1993. Cz. I Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, cz. 1 Warszawa 2003 (Cz. I s. 18 - 69 ); cz.2 Warszawa 2004 (Cz. II S. 240 – 320) lub Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019 (s. 15-38; 365-380; 407-417; 549-556; 859-875; 981-1002) Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Wydawnictwo APS, Warszawa, 2011 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Bińczycka J., Między przemocą a swobodą w wychowaniu, Kraków 1997 Edukacja – jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO 1998 Fromm E., Mieć czy być, Poznań 1997, Czym jest modus posiadania (s. 123 –141) Czym jest modus bycia (s.146 – 173) Gadacz T., O umiejętności życia, „Znak”, Kraków 2003, s 38 – 62 Gutek G., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003 Ostrowska K., W poszukiwaniu wartości, Gdańsk 1994 Pachociński R., Oświata XXI wieku, Warszawa 1999, rozdz. Cywilizacja a postęp (s. 5 – 38), Oświata w społeczeństwie informacyjnym (s. 71 – 94) B.Suchodolski, Edukacja permanentna, Warszawa 2003 Toffler A., Trzecia fala, Warszawa 1997 lub: Budowa nowej cywilizacji. Polityka trzeciej fali, Poznań 1995 Lub: Wojna i antywojna, Warszawa 1997 Ritzer G., McDonaldyzacja społeczeństwa, Muza 1997. Szkudlarek T., Media. Szkic z filozofii i pedagogiki dystansu, Kraków 1999, ss. 108 - 134 Wołoszyn S., Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Kielce 1998. T. III. Ks. Pierwsza. Tekst E. Key: s. 46 – 67, Teksty Baden – Powella i A. Kamińskiego s. 311 – 328; Ks. Druga. Rozdz. Poszukiwanie nowych strategii oświatowych s. 508 – 543. |
|
Uwagi: |
METODY KSZTAŁCENIA Wykład kursowy, ilustrowany prezentacjami multimedialnymi i filmami dydaktycznymi. Samodzielna praca z kursem pedagogiki umieszczonym na platformie APS. Dla aktywizacji studentów podczas ćwiczeń – przeprowadzanie paneli dyskusyjnych przy współudziale studentów. NAKŁAD PRACY STUDENTA szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności tj. liczba godzin kontaktowych: 21, liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 7, liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu/ zaliczenia: 7, liczba godzin przeznaczonych e-learning: 10, liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie mapy pojęć: 5, sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 50 , (z zachowaniem zasady, że średnio 25 - 30 godzinom pracy odpowiada 1 punkt ECTS) |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT SO N WYK
CW
CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 9 godzin
Wykład, 12 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Marlena Grzelak-Klus | |
Prowadzący grup: | Marlena Grzelak-Klus, Agnieszka Zamarian | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
POMIAR EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WIEDZA: Ocena wiedzy, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania rekonstruujące wiedzę oraz pytanie problemowo-erudycyjne podczas egzaminu pisemnego, a także na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych. UMIEJĘTNOŚCI Ocena umiejętności kognitywnych, w tym rozumienia treści przedmiotu, na podstawie odpowiedzi na pytania problemowe podczas egzaminu pisemnego oraz na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych. KOMPETENCJE Ocena kompetencji, w tym rozumienia wagi profesjonalizmu zawodowego obawiającego się potrzebą poszerzania wiedzy pedagogicznej na poziomie deklaratywnym, na podstawie poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć ćwiczeniowych. |
|
Pełny opis: |
TREŚCI PROGRAMOWE Pytania o pedagogikę: - Pedagogika jako wiedza/ nauka o wychowaniu. Wiedza naukowa – jej istota i rozwój w kontekście wykładni współczesnych. Ewolucja ideałów społecznej racjonalności. - - Nowożytne rozumienie nauki. Powstanie i ewolucja pedagogiki jako nauki. Różnicowanie się teoretyczne pedagogiki w XX wieku i ewolucja jej tożsamości. Integracyjny i interdyscyplinarny charakter pedagogiki. - Nauki pedagogiczne dotyczące okresów rozwojowych człowieka oraz przedmiotu praktyki pedagogicznej. Sytuacja pedagogiki w ponowoczesności. Pedagogika nauką, techniką, sztuką wychowania. - Działy pedagogiki współczesnej. Pedagogika a nauki z nią współpracujące. Zakresy współpracy pedagogiki z filozofią, psychologią i socjologią. Podstawowe pojęcia pedagogiczne. Pytania o wychowanie - Wychowanie jako proces sprawczy – próby opisu. Istota, dziedziny, treści i uwarunkowania wychowania. Geneza wychowania – wychowanie w różnych kulturach i porządkach życia społecznego. - Charakterystyka procesu wychowania. Struktura procesu wychowania. - Działanie edukacyjne a wychowanie. Wychowanie a kształcenie. Wychowanie a inne procesy społecznego wpływu (a socjalizacja, inkulturacja, pielęgnacja i opieka, terapia). Funkcje i nurty wychowania. - Funkcje: społeczna (zachowawcza i rozwojowa), indywidualna (adaptacyjna i kompensacyjna) oraz kreacyjna. Nurty wychowania: naturalny na tle socjalizacji; celowy – instytucjonalny; intencjonalnych wpływów społecznych; samowychowania. - Celowość procesu wychowania . Aksjologiczny i teleologiczny wymiar wychowania. Wartości a cele wychowania (relacje). Cele ostateczne (finalne), pośrednie a cele konkretne i zadania wychowania. - Podmioty wychowania. Wychowawca – wobec wartości, kompetencje osobiste i społeczne pedagoga oraz ich doskonalenie; wychowanek - ujawniający i rozwijający swą podmiotowość przez wychowanie. Relacje wychowawca – wychowanek; style wychowania. Pytania o granice swobody i przymusu w wychowaniu – ramy dyskursu. - Tradycyjne i emancypacyjne ujecie i praktyki wychowania. - Wychowanie uprzedmiatawiające. Nowe wychowanie i odkrycie podmiotowości dziecka (E. Key, , M. Montessori) oraz wskazanie jego praw (J. Korczak). - Argumenty na rzecz stosowania przymusu i na rzecz swobody. - Egzemplifikacje praktyczne wychowania w swobodzie, porozumieniu z uczniami i wychowania w przymusie. Pytania o rzeczywistość: społeczno-kulturowe konteksty wychowania. - Problemy globalne współczesnej cywilizacji i ich związki z edukacją i wychowaniem. Problemy regionalne i ich implikacje dla edukacji. - Edukacja permanentna jako program rozwoju kwalifikacji i idea edukacyjnej koncepcji życia. - Problemy demokratyzacji życia i postępu społecznego. Edukacja obywatelska, do życia w społeczeństwie demokratycznym. - Problemy ładu aksjonormatywnego. Edukacja upodmiatawiająca przygotowująca do świadomego uczestnictwa, odpowiedzialności i podmiotowej komunikacji. Pytania o współczesne środowiska i praktyki wychowawcze. - Rodzina. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie „mikro” – rodziny. Możliwości i ograniczenia podmiotowości i dialogu w wychowaniu w rodzinie. Współczesne koncepcje oddziaływań wychowawczych w rodzinie (swoboda czy posłuszeństwo): A. Adler, T. Gordon., S. Sławiński - Szkoła. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie „mezo” – szkoły. Krytyczna analiza codzienności szkoły. Relacje społeczne w szkole – czynniki poprawiające i psujące relacje. Funkcje adaptacyjne i emancypacyjne szkoły i praktyki ich realizacji. Edukacja domowa jako alternatywa dla edukacji szkolnej. Przykłady - Instytucje kultury. Współczesne środowiska i praktyki wychowawcze na poziomie „makro” – kultury. Edukacja kulturalna w świecie kultury urynkowionej. WYMAGANIA 1. Znajomość literatury podstawowej. 2. Przepracowanie kursu e-learningowego. (szkolenie w Teams, 19.02.2023r. zamknięcie kursu). 3. Uczestnictwo w ćwiczeniach i przesłanie do 29.01.2022 uargumentowanej tezy pedagogicznej na Teams w zadaniach. 4. Zdanie egzaminu końcowego (egzamin zerowy - 18.12.2022 godzina 9.40 sala 2120, pierwszy termin egzaminu - 29.01.2023 godzina 13.30 sala 2120, egzamin poprawkowy - 19.02.2023 godzina 10.00 sala 3305. |
|
Literatura: |
LITERATURA OBOWIĄZKOWA Hojnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Difin, Warszawa 2015 Humanistyka przełomu wieków, pod red. J. Kozieleckiego, Kraków 1999, cz.III, ss 241 – 342. Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub: Wychowanie bez porażek w praktyce , Warszawa 1994 Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 1993. Cz. I Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, cz. 1 Warszawa 2003 (Cz. I s. 18 - 69 ); cz.2 Warszawa 2004 (Cz. II S. 240 – 320) lub Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019 (s. 15-38; 365-380; 407-417; 549-556; 859-875; 981-1002) Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Wydawnictwo APS, Warszawa, 2011 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Bińczycka J., Między przemocą a swobodą w wychowaniu, Kraków 1997 Edukacja – jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO 1998 Fromm E., Mieć czy być, Poznań 1997, Czym jest modus posiadania (s. 123 –141) Czym jest modus bycia (s.146 – 173) Gadacz T., O umiejętności życia, „Znak”, Kraków 2003, s 38 – 62 Gutek G., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003 Ostrowska K., W poszukiwaniu wartości, Gdańsk 1994 Pachociński R., Oświata XXI wieku, Warszawa 1999, rozdz. Cywilizacja a postęp (s. 5 – 38), Oświata w społeczeństwie informacyjnym (s. 71 – 94) B.Suchodolski, Edukacja permanentna, Warszawa 2003 Toffler A., Trzecia fala, Warszawa 1997 lub: Budowa nowej cywilizacji. Polityka trzeciej fali, Poznań 1995 Lub: Wojna i antywojna, Warszawa 1997 Ritzer G., McDonaldyzacja społeczeństwa, Muza 1997. Szkudlarek T., Media. Szkic z filozofii i pedagogiki dystansu, Kraków 1999, ss. 108 - 134 Wołoszyn S., Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Kielce 1998. T. III. Ks. Pierwsza. Tekst E. Key: s. 46 – 67, Teksty Baden – Powella i A. Kamińskiego s. 311 – 328; Ks. Druga. Rozdz. Poszukiwanie nowych strategii oświatowych s. 508 – 543. |
|
Uwagi: |
METODY KSZTAŁCENIA Wykład kursowy, ilustrowany prezentacjami multimedialnymi i filmami dydaktycznymi. Samodzielna praca z kursem pedagogiki umieszczonym na platformie APS. Dla aktywizacji studentów podczas ćwiczeń – przeprowadzanie paneli dyskusyjnych przy współudziale studentów. NAKŁAD PRACY STUDENTA szacowany w godzinach potrzebnych do zrealizowania danej aktywności tj. liczba godzin kontaktowych: 21, liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 7, liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu/ zaliczenia: 7, liczba godzin przeznaczonych e-learning: 10, liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie mapy pojęć: 5, sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 50 , (z zachowaniem zasady, że średnio 25 - 30 godzinom pracy odpowiada 1 punkt ECTS) |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-02-18 |
Przejdź do planu
PN CW
CW
WT WYK
CW
CW
CW
ŚR CZ PT CW
CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Andrzej Ciążela | |
Prowadzący grup: | Andrzej Ciążela, Elżbieta Strutyńska-Laskus | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WIEDZA: - egzamin pisemny (odpowiedzi na pytania zamknięte, o charakterze rekonstruującym oraz pytania otwarte, o charakterze problemowym); - aktywność podczas ćwiczeń (poziom i jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych). UMIEJĘTNOŚCI: - egzamin pisemny (odpowiedzi na pytania zamknięte, o charakterze rekonstruującym oraz pytania otwarte, o charakterze problemowym); - aktywność podczas ćwiczeń (poziom i jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych). KOMPETENCJE: - egzamin pisemny (odpowiedzi na pytania zamknięte, o charakterze rekonstruującym oraz pytania otwarte, o charakterze problemowym); - aktywność podczas ćwiczeń (poziom i jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych). |
|
Pełny opis: |
PEDAGOGIKA OGÓLNA - WPROWADZENIE: - ujęcia definicyjne; - kompleksy tematyczne stanowiące obszar jej zainteresowań; - jej miejsce w strukturze pedagogiki (subdyscypliny i działy pedagogiki). PEDAGOGIKA JAKO DZIEDZINA WIEDZY O EDUKACJI: - edukacja/praktyka edukacyjna (procesy i dyskursy edukacyjne) jako przedmiot zainteresowań pedagogiki; - procesy szczegółowe wchodzące w skład edukacji (edukacyjne procesy naturalnego rozwoju, edukacyjne procesy uspołeczniania jednostki, edukacyjne procesy celowościowe); -adaptacyjna i emancypacyjna funkcja edukacji, możliwość łączenia obu perspektyw; - edukacja formalna, pozaformalna, nieformalna; - pojęcia związane z procesami edukacyjnymi (wychowanie, kształcenie, system oświaty, socjalizacja, inkulturacja, opieka); - związek między teorią i praktyką edukacyjną (potoczna a naukowa wiedza o edukacji, pedagogika a pedagogia); - edukacja wobec zmian i wyzwań kulturowych (kultura nowoczesna a kultura ponowoczesna, społeczeństwo industrialne a społeczeństwo postindustrialne, problemy globalne (luka ludzka, społeczeństwo ryzyka), uczenie się jako droga do alternatywnej cywilizacji humanistycznej: ideologiczne, teoretyczne i praktyczne aspekty uczenia się; - wzory uczenia się. PEDAGOGIKA JAKO DYSCYPLINA NAUKOWA: - metodologiczne podstawy pedagogiki; - miejsce pedagogiki w systemie nauk, jej powiązane z innym dyscyplinami (zwł. psychologią, socjologią, filozofią); - geneza pedagogiki jako dyscypliny naukowej (uwarunkowania kulturowe: oświeceniowa idea postępu, (neo)humanizm, nowoczesny model nauki, idea oświecenia publicznego, rozwój pedagogiki w obszarze niemieckojęzycznym, rozwój pedagogiki w obszarze polskojęzycznym); - ewolucja tożsamości pedagogiki (od ortodoksji do heterogeniczności: ewolucja przedmiotu i paradygmatu badań pedagogicznych (wychowanie/edukacja, paradygmat pozytywistyczny/paradygmat postpozytywistyczny), jej związek z przemianami kulturowymi i w zakresie modelu nauki. WYMAGANIA: - znajomość literatury obowiązkowej; - obecność i aktywność podczas ćwiczeń; opracowanie i prezentacja mapy pojęć pedagogicznych lub wybranej tezy pedagogicznej; - zdanie egzaminu końcowego (termin egzaminu zerowego - 04.02.23, właściwego i poprawkowego - do ustalenia). |
|
Literatura: |
LITERATURA OBOWIĄZKOWA: Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika ogólna, Warszawa 2008. Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, cz. I.: Wstęp do pedagogiki jako nauki i cz. III.: Pedagogika teoretyczna. Proces wychowawczego rozwoju człowieka, Warszawa 2000. Pedagogika, Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, t. 1., rozdz. I.: Pedagogika jako nauka, Warszawa 2003. Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub Gordon T. Wychowanie bez porażek w praktyce, Warszawa 1994. Gołębniak D., Proces kształcenia, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 859-875. Surzykiewicz J., Agresja i przemoc szkolna, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 981-1002. Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 365-380. Pyżalski J., Cyfrowa pedagogika medialna, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 407-417. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Warszawa 2015. Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Warszawa 2011. Pedagogika, Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, t. 1., rozdz. II.: Rozwój i zmienność wychowania i kształcenia, Warszawa 2003. Pedagogika ogólna. Dyskursy o statusie naukowym i dydaktycznym, red. T. Hejnicka-Bezwińska, Bydgoszcz 2011: Kostkiewicz J., Przedmiot pedagogiki (ogólnej) w sytuacji wielości nurtów i koncepcji pedagogicznych (s. 58-72); Przyborowska B., Pedagogika ogólna – jej wymiar holistyczny i integralny (s. 159-166); Stępkowski D, Poza alternatywą: adaptacja – emancypacja. W kierunku nieafirmacyjnej pedagogiki ogólnej (s. 167-177); Palka S., Teoretyczność i praktyczność wiedzy pedagogicznej (s. 255-264); Nowak M., O specyfice podejścia pedagogiki ogólnej do problemów praktyki i teorii pedagogicznej, s. 265-289. Gutek G., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003. Pachociński R., Oświata XXI wieku, Warszawa 1999. Suchodolski B., Edukacja permanentna, Warszawa 2003. |
|
Uwagi: |
METODY KSZTAŁCENIA: - wykład wspierany prezentacjami multimedialnymi; - dyskusje problemowe w czasie ćwiczeń. NAKŁAD PRACY STUDENTA: - liczba godzin kontaktowych: 21; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 9; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu: 15; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania pracy zaliczeniowej w ramach ćwiczeń: 5 Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 50 (z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom odpowiada 1 punkt ECTS) |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2023/2024" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-02-18 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT SO WYK
CW
CW
N WYK
CW
CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 9 godzin
Wykład, 12 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Agnieszka Zamarian | |
Prowadzący grup: | Agnieszka Zamarian | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WIEDZA: - egzamin pisemny (odpowiedzi na pytania zamknięte, o charakterze rekonstruującym oraz pytania otwarte, o charakterze problemowym); - aktywność podczas ćwiczeń (poziom i jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych). UMIEJĘTNOŚCI: - egzamin pisemny (odpowiedzi na pytania zamknięte, o charakterze rekonstruującym oraz pytania otwarte, o charakterze problemowym); - aktywność podczas ćwiczeń (poziom i jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych). KOMPETENCJE: - egzamin pisemny (odpowiedzi na pytania zamknięte, o charakterze rekonstruującym oraz pytania otwarte, o charakterze problemowym); - aktywność podczas ćwiczeń (poziom i jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych). |
|
Pełny opis: |
PEDAGOGIKA OGÓLNA - WPROWADZENIE: - ujęcia definicyjne; - kompleksy tematyczne stanowiące obszar jej zainteresowań; - jej miejsce w strukturze pedagogiki (subdyscypliny i działy pedagogiki). PEDAGOGIKA JAKO DZIEDZINA WIEDZY O EDUKACJI: - edukacja/praktyka edukacyjna (procesy i dyskursy edukacyjne) jako przedmiot zainteresowań pedagogiki; - procesy szczegółowe wchodzące w skład edukacji (edukacyjne procesy naturalnego rozwoju, edukacyjne procesy uspołeczniania jednostki, edukacyjne procesy celowościowe); -adaptacyjna i emancypacyjna funkcja edukacji, możliwość łączenia obu perspektyw; - edukacja formalna, pozaformalna, nieformalna; - pojęcia związane z procesami edukacyjnymi (wychowanie, kształcenie, system oświaty, socjalizacja, inkulturacja, opieka); - związek między teorią i praktyką edukacyjną (potoczna a naukowa wiedza o edukacji, pedagogika a pedagogia); - edukacja wobec zmian i wyzwań kulturowych (kultura nowoczesna a kultura ponowoczesna, społeczeństwo industrialne a społeczeństwo postindustrialne, problemy globalne (luka ludzka, społeczeństwo ryzyka), uczenie się jako droga do alternatywnej cywilizacji humanistycznej: ideologiczne, teoretyczne i praktyczne aspekty uczenia się; - wzory uczenia się. PEDAGOGIKA JAKO DYSCYPLINA NAUKOWA: - metodologiczne podstawy pedagogiki; - miejsce pedagogiki w systemie nauk, jej powiązane z innym dyscyplinami (zwł. psychologią, socjologią, filozofią); - geneza pedagogiki jako dyscypliny naukowej (uwarunkowania kulturowe: oświeceniowa idea postępu, (neo)humanizm, nowoczesny model nauki, idea oświecenia publicznego, rozwój pedagogiki w obszarze niemieckojęzycznym, rozwój pedagogiki w obszarze polskojęzycznym); - ewolucja tożsamości pedagogiki (od ortodoksji do heterogeniczności: ewolucja przedmiotu i paradygmatu badań pedagogicznych (wychowanie/edukacja, paradygmat pozytywistyczny/paradygmat postpozytywistyczny), jej związek z przemianami kulturowymi i w zakresie modelu nauki. WYMAGANIA: - znajomość literatury obowiązkowej; - obecność i aktywność podczas ćwiczeń; opracowanie i prezentacja mapy pojęć pedagogicznych; - zdanie egzaminu końcowego: 10 pytań zamkniętych (testowych) i 2 pytania otwarte (termin egzaminu "zerowego" - 04.02.24, właściwego i poprawkowego - do ustalenia). Link do kanału MS Teams: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3aJmhtCCxZMZNdfTFYcaT65xGM7RTEb-ahRSJxNlgI7_I1%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=dc3161d7-ac26-438a-a0c4-ba97fc3fd451&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 |
|
Literatura: |
LITERATURA OBOWIĄZKOWA: Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika ogólna, Warszawa 2008. Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, cz. I.: Wstęp do pedagogiki jako nauki i cz. III.: Pedagogika teoretyczna. Proces wychowawczego rozwoju człowieka, Warszawa 2000. Pedagogika, Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, t. 1., rozdz. I.: Pedagogika jako nauka, Warszawa 2003. Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub Gordon T. Wychowanie bez porażek w praktyce, Warszawa 1994. Gołębniak D., Proces kształcenia, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 859-875. Surzykiewicz J., Agresja i przemoc szkolna, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 981-1002. Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 365-380. Pyżalski J., Cyfrowa pedagogika medialna, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 407-417. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Warszawa 2015. Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Warszawa 2011. Pedagogika, Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, t. 1., rozdz. II.: Rozwój i zmienność wychowania i kształcenia, Warszawa 2003. Pedagogika ogólna. Dyskursy o statusie naukowym i dydaktycznym, red. T. Hejnicka-Bezwińska, Bydgoszcz 2011: Kostkiewicz J., Przedmiot pedagogiki (ogólnej) w sytuacji wielości nurtów i koncepcji pedagogicznych (s. 58-72); Przyborowska B., Pedagogika ogólna – jej wymiar holistyczny i integralny (s. 159-166); Stępkowski D, Poza alternatywą: adaptacja – emancypacja. W kierunku nieafirmacyjnej pedagogiki ogólnej (s. 167-177); Palka S., Teoretyczność i praktyczność wiedzy pedagogicznej (s. 255-264); Nowak M., O specyfice podejścia pedagogiki ogólnej do problemów praktyki i teorii pedagogicznej, s. 265-289. Gutek G., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003. Pachociński R., Oświata XXI wieku, Warszawa 1999. Suchodolski B., Edukacja permanentna, Warszawa 2003. |
|
Uwagi: |
METODY KSZTAŁCENIA: - wykład wspierany prezentacjami multimedialnymi; - dyskusje problemowe w czasie ćwiczeń. NAKŁAD PRACY STUDENTA: - liczba godzin kontaktowych: 21; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 9; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu: 15; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania pracy zaliczeniowej w ramach ćwiczeń: 5 Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 50 (z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom odpowiada 1 punkt ECTS) |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (w trakcie)
Okres: | 2024-10-01 - 2025-02-23 |
Przejdź do planu
PN CW
WT WYK
CW
CW
CW
CW
ŚR CZ PT CW
CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Andrzej Ciążela | |
Prowadzący grup: | Andrzej Ciążela, Sylwia Jaronowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WIEDZA: - egzamin pisemny (odpowiedzi na pytania zamknięte, o charakterze rekonstruującym oraz pytania otwarte, o charakterze problemowym); - aktywność podczas ćwiczeń (poziom i jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych). UMIEJĘTNOŚCI: - egzamin pisemny (odpowiedzi na pytania zamknięte, o charakterze rekonstruującym oraz pytania otwarte, o charakterze problemowym); - aktywność podczas ćwiczeń (poziom i jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych). KOMPETENCJE: - egzamin pisemny (odpowiedzi na pytania zamknięte, o charakterze rekonstruującym oraz pytania otwarte, o charakterze problemowym); - aktywność podczas ćwiczeń (poziom i jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych). |
|
Pełny opis: |
PEDAGOGIKA OGÓLNA - WPROWADZENIE: - ujęcia definicyjne; - kompleksy tematyczne stanowiące obszar jej zainteresowań; - jej miejsce w strukturze pedagogiki (subdyscypliny i działy pedagogiki). PEDAGOGIKA JAKO DZIEDZINA WIEDZY O EDUKACJI: - edukacja/praktyka edukacyjna (procesy i dyskursy edukacyjne) jako przedmiot zainteresowań pedagogiki; - procesy szczegółowe wchodzące w skład edukacji (edukacyjne procesy naturalnego rozwoju, edukacyjne procesy uspołeczniania jednostki, edukacyjne procesy celowościowe); -adaptacyjna i emancypacyjna funkcja edukacji, możliwość łączenia obu perspektyw; - edukacja formalna, pozaformalna, nieformalna; - pojęcia związane z procesami edukacyjnymi (wychowanie, kształcenie, system oświaty, socjalizacja, inkulturacja, opieka); - związek między teorią i praktyką edukacyjną (potoczna a naukowa wiedza o edukacji, pedagogika a pedagogia); - edukacja wobec zmian i wyzwań kulturowych (kultura nowoczesna a kultura ponowoczesna, społeczeństwo industrialne a społeczeństwo postindustrialne, problemy globalne (luka ludzka, społeczeństwo ryzyka), uczenie się jako droga do alternatywnej cywilizacji humanistycznej: ideologiczne, teoretyczne i praktyczne aspekty uczenia się; - wzory uczenia się. PEDAGOGIKA JAKO DYSCYPLINA NAUKOWA: - metodologiczne podstawy pedagogiki; - miejsce pedagogiki w systemie nauk, jej powiązane z innym dyscyplinami (zwł. psychologią, socjologią, filozofią); - geneza pedagogiki jako dyscypliny naukowej (uwarunkowania kulturowe: oświeceniowa idea postępu, (neo)humanizm, nowoczesny model nauki, idea oświecenia publicznego, rozwój pedagogiki w obszarze niemieckojęzycznym, rozwój pedagogiki w obszarze polskojęzycznym); - ewolucja tożsamości pedagogiki (od ortodoksji do heterogeniczności: ewolucja przedmiotu i paradygmatu badań pedagogicznych (wychowanie/edukacja, paradygmat pozytywistyczny/paradygmat postpozytywistyczny), jej związek z przemianami kulturowymi i w zakresie modelu nauki. WYMAGANIA: - znajomość literatury obowiązkowej; - obecność i aktywność podczas ćwiczeń; opracowanie i prezentacja mapy pojęć pedagogicznych lub wybranej tezy pedagogicznej; - zdanie egzaminu końcowego (termin egzaminu zerowego - 04.02.23, właściwego i poprawkowego - do ustalenia). |
|
Literatura: |
LITERATURA OBOWIĄZKOWA: Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika ogólna, Warszawa 2008. Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, cz. I.: Wstęp do pedagogiki jako nauki i cz. III.: Pedagogika teoretyczna. Proces wychowawczego rozwoju człowieka, Warszawa 2000. Pedagogika, Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, t. 1., rozdz. I.: Pedagogika jako nauka, Warszawa 2003. Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub Gordon T. Wychowanie bez porażek w praktyce, Warszawa 1994. Gołębniak D., Proces kształcenia, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 859-875. Surzykiewicz J., Agresja i przemoc szkolna, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 981-1002. Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 365-380. Pyżalski J., Cyfrowa pedagogika medialna, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 407-417. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Warszawa 2015. Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Warszawa 2011. Pedagogika, Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, t. 1., rozdz. II.: Rozwój i zmienność wychowania i kształcenia, Warszawa 2003. Pedagogika ogólna. Dyskursy o statusie naukowym i dydaktycznym, red. T. Hejnicka-Bezwińska, Bydgoszcz 2011: Kostkiewicz J., Przedmiot pedagogiki (ogólnej) w sytuacji wielości nurtów i koncepcji pedagogicznych (s. 58-72); Przyborowska B., Pedagogika ogólna – jej wymiar holistyczny i integralny (s. 159-166); Stępkowski D, Poza alternatywą: adaptacja – emancypacja. W kierunku nieafirmacyjnej pedagogiki ogólnej (s. 167-177); Palka S., Teoretyczność i praktyczność wiedzy pedagogicznej (s. 255-264); Nowak M., O specyfice podejścia pedagogiki ogólnej do problemów praktyki i teorii pedagogicznej, s. 265-289. Gutek G., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003. Pachociński R., Oświata XXI wieku, Warszawa 1999. Suchodolski B., Edukacja permanentna, Warszawa 2003. |
|
Uwagi: |
METODY KSZTAŁCENIA: - wykład wspierany prezentacjami multimedialnymi; - dyskusje problemowe w czasie ćwiczeń. NAKŁAD PRACY STUDENTA: - liczba godzin kontaktowych: 21; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 9; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu: 15; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania pracy zaliczeniowej w ramach ćwiczeń: 5 Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 50 (z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom odpowiada 1 punkt ECTS) |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2024/2025" (w trakcie)
Okres: | 2024-10-01 - 2025-02-23 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT SO WYK
CW
CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 9 godzin
Wykład, 12 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Agnieszka Zamarian | |
Prowadzący grup: | Agnieszka Zamarian | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WIEDZA: - egzamin pisemny (odpowiedzi na pytania zamknięte, o charakterze rekonstruującym oraz pytania otwarte, o charakterze problemowym); - aktywność podczas ćwiczeń (jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych, znajomość i rozumienie tekstów źródłowych). UMIEJĘTNOŚCI: - aktywność podczas ćwiczeń (jakość uczestnictwa w dyskusjach problemowych); - przygotowanie i prezentacja mapy pojęć pedagogicznych. KOMPETENCJE SPOŁECZNE: - praca w grupach zadaniowych (zespołach) podczas ćwiczeń; - mapa pojęć pedagogicznych jako efekt pracy zespołowej. |
|
Pełny opis: |
PEDAGOGIKA OGÓLNA jako METAPEDAGOGIKA - WPROWADZENIE: - ujęcia definicyjne; - kompleksy tematyczne stanowiące obszar jej zainteresowań; - jej miejsce w strukturze pedagogiki (subdyscypliny i działy pedagogiki). PEDAGOGIKA JAKO DZIEDZINA WIEDZY O EDUKACJI: - edukacja/praktyka edukacyjna (procesy i dyskursy edukacyjne) jako przedmiot zainteresowań pedagogiki; - procesy szczegółowe wchodzące w skład edukacji (edukacyjne procesy naturalnego rozwoju, edukacyjne procesy uspołeczniania jednostki, edukacyjne procesy celowościowe); - edukacja formalna, pozaformalna, nieformalna; - pojęcia związane z procesami edukacyjnymi (wychowanie, kształcenie, system oświaty, socjalizacja, inkulturacja, opieka); - związek między teorią i praktyką edukacyjną (potoczna a naukowa wiedza o edukacji, pedagogika a pedagogia); - adaptacyjna i emancypacyjna funkcja edukacji, możliwość łączenia obu perspektyw; - idea podmiotowości i upodmiotowienia w edukacji; - przemoc w edukacji; - edukacja wobec zmian i wyzwań kulturowych - uczenie się jako droga do alternatywnej cywilizacji humanistycznej. PEDAGOGIKA JAKO DYSCYPLINA NAUKOWA: - metodologiczne podstawy pedagogiki; - miejsce pedagogiki w systemie nauk, jej powiązane z innym dyscyplinami (zwł. psychologią, socjologią, filozofią); - geneza pedagogiki jako dyscypliny naukowej (uwarunkowania kulturowe: oświeceniowa idea postępu, (neo)humanizm, nowoczesny model nauki, idea oświecenia publicznego, rozwój pedagogiki w obszarze niemieckojęzycznym, rozwój pedagogiki w obszarze polskojęzycznym); - ewolucja tożsamości pedagogiki (od ortodoksji do heterogeniczności: ewolucja przedmiotu i paradygmatu badań pedagogicznych (wychowanie/edukacja, paradygmat pozytywistyczny/paradygmat postpozytywistyczny), jej związek z przemianami kulturowymi i w zakresie modelu nauki. WYMAGANIA: - znajomość literatury obowiązkowej; - obecność i aktywność podczas ćwiczeń; opracowanie i prezentacja mapy pojęć pedagogicznych; - zdanie egzaminu końcowego: 10 pytań zamkniętych (testowych) i 2 pytania otwarte (termin egzaminu "zerowego" - 09.02.2024, właściwego i poprawkowego - do ustalenia). Link do kanału MS Teams: |
|
Literatura: |
LITERATURA OBOWIĄZKOWA: Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika ogólna, Warszawa 2008. Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, cz. I.: Wstęp do pedagogiki jako nauki i cz. III.: Pedagogika teoretyczna. Proces wychowawczego rozwoju człowieka, Warszawa 2000. Pedagogika, Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, t. 1., rozdz. I.: Pedagogika jako nauka, Warszawa 2003. Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 1991 lub Gordon T. Wychowanie bez porażek w praktyce, Warszawa 1994. Gołębniak D., Proces kształcenia, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 859-875. Surzykiewicz J., Agresja i przemoc szkolna, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 981-1002. Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 365-380. Pyżalski J., Cyfrowa pedagogika medialna, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2019, s. 407-417. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Hejnicka-Bezwińska T., Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym, Warszawa 2015. Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Warszawa 2011. Pedagogika, Podręcznik akademicki, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, t. 1., rozdz. II.: Rozwój i zmienność wychowania i kształcenia, Warszawa 2003. Pedagogika ogólna. Dyskursy o statusie naukowym i dydaktycznym, red. T. Hejnicka-Bezwińska, Bydgoszcz 2011: Kostkiewicz J., Przedmiot pedagogiki (ogólnej) w sytuacji wielości nurtów i koncepcji pedagogicznych (s. 58-72); Przyborowska B., Pedagogika ogólna – jej wymiar holistyczny i integralny (s. 159-166); Stępkowski D, Poza alternatywą: adaptacja – emancypacja. W kierunku nieafirmacyjnej pedagogiki ogólnej (s. 167-177); Palka S., Teoretyczność i praktyczność wiedzy pedagogicznej (s. 255-264); Nowak M., O specyfice podejścia pedagogiki ogólnej do problemów praktyki i teorii pedagogicznej, s. 265-289. Gutek G., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003. Pachociński R., Oświata XXI wieku, Warszawa 1999. Suchodolski B., Edukacja permanentna, Warszawa 2003. |
|
Uwagi: |
METODY KSZTAŁCENIA: - wykład wspierany prezentacjami multimedialnymi; - dyskusje problemowe w czasie ćwiczeń; - metoda pracy zespołowej (w grupach zadaniowych). NAKŁAD PRACY STUDENTA: - liczba godzin kontaktowych: 21; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć: 9; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu: 15; - liczba godzin potrzebnych do przygotowania pracy zaliczeniowej w ramach ćwiczeń: 5 Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 50 (z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom odpowiada 1 punkt ECTS) |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.