Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Historia kształcenia specjalnego

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: PC-5F-HKS1
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Historia kształcenia specjalnego
Jednostka: Instytut Pedagogiki Specjalnej
Grupy: Obowiązkowe dla 2 sem. (PC) pedagogiki specjalnej, (5-l) niestacjonarne jednolite magisterskie
Obowiązkowe dla 2 sem. (PC) pedagogiki specjalnej, (5-l) stacjonarne jednolite magisterskie
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 1.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ:

Cel 4: Zapewnić wszystkim edukację wysokiej jakości oraz promować uczenie się przez całe życie

Pełny opis:

TREŚCI PROGRAMOWE

- Początki kształcenia osób niepełnosprawnych w Europie i na świecie.

- Historia kształcenia dzieci i młodzieży niedostosowanej społecznie.

- Historia kształcenia dzieci i młodzieży niewidomej i słabowidzącej.

- Historia kształcenia dzieci i młodzieży niesłyszącej i słabosłyszącej.

- Historia kształcenia dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie.

- Historia kształcenia dzieci i młodzieży wybitnie zdolnych.

- Historia kształcenia dzieci i młodzieży przewlekle chorej i młodzieży z dysfunkcją ruchu.

Efekty uczenia się:

Wiedza

Zna najważniejsze tradycje i współczesne nurty pedagogiki specjalnej.

Umiejętności

Dokonuje krytycznej analizy historycznych nurtów w pedagogice specjalnej.

Analizuje tendencje rozwojowe w pedagogice specjalnej.

Kompetencje społeczne

Rozumie związek tradycji z współczesnymi nurtami w pedagogice specjalnej.

Podtrzymuje etos zawodowy pedagoga specjalnego.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/2023" (zakończony)

Okres: 2023-02-20 - 2023-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Jacek Kulbaka
Prowadzący grup: Iwona Czarnecka, Jacek Kulbaka
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia:

Test z pytaniami zamkniętymi z zagadnień omawianych na ćwiczeniach.

Pełny opis:

Opis treści programowych:

Początki kształcenia osób niepełnosprawnych w Europie i świecie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niedostosowanej społecznie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niewidomej i słabowidzącej

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niesłyszącej i słabosłyszącej

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży wybitnie zdolnej

historia kształcenia dzieci i młodzieży przewlekle chorej i kalekiej

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Balcerek M., Dzieje opieki nad dzieckiem w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju kształcenia upośledzonych umysłowo, Wyd. WSPS, Warszawa 1977.

Dycht M., Rozwój polskiej pedagogiki specjalnej, Wyd. UKSW, Warszawa 2006.

Kalinowski M., Pełka J., Zarys dziejów resocjalizacji nieletnich, Wyd. APS, Warszawa 2003.

Nurowski E., Surdopedagogika polska, PWN, Warszawa 1983.

Sękowska Z., Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Wyd. WSPS, Warszawa 1998.

Mauersberg S. (red.), Dzieje szkolnictwa i pedagogiki specjalnej, PWN, Warszawa 1990.

Kulbaka J., Niepełnosprawni Z dziejów kształcenia specjalnego, Wyd. APS, Warszawa 2012.

Hryniewicka A., W stronę człowieka... O odwadze twórczego myślenia Marii Grzegorzewskiej, Warszawa 2022, Wyd. APS.

Hryniewicka A., Szkolnictwo wyższe w latach II wojny światowej ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie i jego pracowników w: "Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo" 2015, nr 3, s. 33-51

Garbat M., Historia niepełnosprawności Geneza i rozwój rehabilitacji, pomocy technicznych oraz wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami, Novae Res, Gdynia 2015.

Literatura uzupełniająca:

Pańczyk J. (red.), Pedagogika specjalna lat dwutysięcznych, Dajas, Łódź 2000.

Głodkowska J., Rozwój pedagogiki specjalnej, Wyd. APS, Warszawa 2002.

Dykcik W. (red.), Pedagogika specjalna, Wyd. UAM, Poznań 1997.

Błeszyński J., Baczała D., Binnebesel J.(red.), Historyczne dyskursy nad pedagogiką specjalną w ujęciu pedagogicznym, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Edukacji Zdrowotnej w Łodzi, Łódź 2008.

Krause A., Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej, Impuls, Kraków 2011.

Chrzanowska I., Pedagogika specjalna: od tradycji do współczesności, Impuls, Kraków 2018.

Zeszyty Naukowe Pedagogiki Specjalnej

Uwagi:

Opis metod kształcenia:

czytanie i omawianie tekstów źródłowych, dyskusja, metody aktywizujące, prezentacje, referaty

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 15

Przygotowanie się do zajęć - 5

Przygotowanie się do kolokwium końcowego - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 1

Zajęcia w cyklu "Semestr letni dla niestacjonarnych 2022/2023" (zakończony)

Okres: 2023-02-20 - 2023-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 12 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Iwona Czarnecka
Prowadzący grup: Iwona Czarnecka
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia:

Test z pytaniami zamkniętymi z zagadnień omawianych na ćwiczeniach

Pełny opis:

Opis treści programowych:

Początki kształcenia osób niepełnosprawnych w Europie i świecie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niedostosowanej społecznie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niewidomej i słabowidzącej

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niesłyszącej i słabosłyszącej

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży wybitnie zdolnej

historia kształcenia dzieci i młodzieży przewlekle chorej i kalekiej

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Balcerek M., Dzieje opieki nad dzieckiem w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju kształcenia upośledzonych umysłowo,

Warszawa 1977, Wyd. WSPS.

Dycht M., Rozwój polskiej pedagogiki specjalnej, Warszawa 2006,

Wyd. UKSW.

Kalinowski M., Pełka J., Zarys dziejów resocjalizacji nieletnich, Warszawa 2003, Wyd. APS.

Nurowski E., Surdopedagogika polska, Warszawa 1983, PWN.

Sękowska Z., Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Warszawa 1998, Wyd. WSPS.

Mauersberg S. (red.), Dzieje szkolnictwa i pedagogiki specjalnej, Warszawa 1990, PWN.

Kulbaka J., Niepełnosprawni Z dziejów kształcenia specjalnego, Warszawa 2012, Wyd. APS.

Hryniewicka A., Szkolnictwo wyższe w latach II wojny światowej ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji Państwowego Instytutu

Pedagogiki Specjalnej w Warszawie i jego pracowników w: "Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo" Nr 3 2015, s. 33-51.

Hryniewicka A., W stronę człowieka... O odwadze twórczego myślenia Marii Grzegorzewskiej, Warszawa 2022, Wyd. APS.

Garbat M., Historia niepełnosprawności Geneza i rozwój rehabilitacji, pomocy technicznych oraz wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami, Gdynia 2015, Novae Res.

Literatura uzupełniająca:

Pańczyk J. (red.), Pedagogika specjalna lat dwutysięcznych, Łódź 2000

Głodkowska J., Rozwój pedagogiki specjalnej, Warszawa 2002, Wyd. APS

Dykcik W. (red.), Pedagogika specjalna, Poznań 1997, Wyd. UAM

Uwagi:

Opis metod kształcenia:/czytanie i omawianie tekstów źródłowych, dyskusja, metody aktywizujące, prezentacje, referatyNakład pracy studenta:Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 12Przygotowanie się do zajęć - 3Przygotowanie się do kolokwium końcowego - 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS - 1

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/2024" (w trakcie)

Okres: 2024-02-19 - 2024-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Iwona Czarnecka
Prowadzący grup: Iwona Czarnecka, Jacek Kulbaka
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia:

Test z pytaniami zamkniętymi z zagadnień omawianych na ćwiczeniach.

Pełny opis:

Opis treści programowych:

Początki kształcenia osób niepełnosprawnych w Europie i świecie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niedostosowanej społecznie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niewidomej i słabowidzącej

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niesłyszącej i słabosłyszącej

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży wybitnie zdolnej

historia kształcenia dzieci i młodzieży przewlekle chorej i kalekiej

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Balcerek M., Dzieje opieki nad dzieckiem w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju kształcenia upośledzonych umysłowo, Wyd. WSPS, Warszawa 1977.

Dycht M., Rozwój polskiej pedagogiki specjalnej, Wyd. UKSW, Warszawa 2006.

Kalinowski M., Pełka J., Zarys dziejów resocjalizacji nieletnich, Wyd. APS, Warszawa 2003.

Nurowski E., Surdopedagogika polska, PWN, Warszawa 1983.

Sękowska Z., Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Wyd. WSPS, Warszawa 1998.

Mauersberg S. (red.), Dzieje szkolnictwa i pedagogiki specjalnej, PWN, Warszawa 1990.

Kulbaka J., Niepełnosprawni Z dziejów kształcenia specjalnego, Wyd. APS, Warszawa 2012.

Hryniewicka A., W stronę człowieka... O odwadze twórczego myślenia Marii Grzegorzewskiej, Warszawa 2022, Wyd. APS.

Hryniewicka A., Szkolnictwo wyższe w latach II wojny światowej ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie i jego pracowników w: "Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo" 2015, nr 3, s. 33-51

Garbat M., Historia niepełnosprawności Geneza i rozwój rehabilitacji, pomocy technicznych oraz wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami, Novae Res, Gdynia 2015.

Literatura uzupełniająca:

Pańczyk J. (red.), Pedagogika specjalna lat dwutysięcznych, Dajas, Łódź 2000.

Głodkowska J., Rozwój pedagogiki specjalnej, Wyd. APS, Warszawa 2002.

Dykcik W. (red.), Pedagogika specjalna, Wyd. UAM, Poznań 1997.

Błeszyński J., Baczała D., Binnebesel J.(red.), Historyczne dyskursy nad pedagogiką specjalną w ujęciu pedagogicznym, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Edukacji Zdrowotnej w Łodzi, Łódź 2008.

Krause A., Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej, Impuls, Kraków 2011.

Chrzanowska I., Pedagogika specjalna: od tradycji do współczesności, Impuls, Kraków 2018.

Zeszyty Naukowe Pedagogiki Specjalnej

Uwagi:

Opis metod kształcenia:

czytanie i omawianie tekstów źródłowych, dyskusja, metody aktywizujące, prezentacje, referaty, materiały pomocnicze dla studentów w programie PowerPoint

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 15

Przygotowanie się do zajęć - 5

Przygotowanie się do kolokwium końcowego - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 1

Zajęcia w cyklu "Semestr letni dla niestacjonarnych 2023/2024" (w trakcie)

Okres: 2024-02-19 - 2024-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 12 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Iwona Czarnecka
Prowadzący grup: Iwona Czarnecka
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia:

Test z pytaniami zamkniętymi z zagadnień omawianych na ćwiczeniach

Pełny opis:

Opis treści programowych:

Początki kształcenia osób niepełnosprawnych w Europie i świecie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niedostosowanej społecznie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niewidomej i słabowidzącej

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niesłyszącej i słabosłyszącej

Historia kształcenia dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie

Historia kształcenia dzieci i młodzieży wybitnie zdolnej

historia kształcenia dzieci i młodzieży przewlekle chorej i kalekiej

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

- Kosakowski Cz., Pedagog specjalny - między tradycją a dniem dzisiejszym, „Szkoła Specjalna” 2001, nr 4, s. 195-202.

- Eckert U., Zadania szkoły dla dzieci niedosłyszących (na podstawie własnej pracy w szkole dla dzieci niedosłyszących w Szczecinie), „Szkoła Specjalna” 1966, nr 3, s. 161-166.

- Grzegorzewska M., Nauczyciel niewidomy jego przygotowanie i wartość pracy w szkole dla niewidomych, „Szkoła Specjalna” 1937/38, nr 1, s. 13-18.

- Fetzki T., Koncepcje pedagogiczne Édouarda Séguina, „Szkoła Specjalna” 2012, nr 3, s. 165-174.

Literatura uzupełniająca:

Balcerek M., Dzieje opieki nad dzieckiem w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju kształcenia upośledzonych umysłowo,

Warszawa 1977, Wyd. WSPS.

Dycht M., Rozwój polskiej pedagogiki specjalnej, Warszawa 2006,

Wyd. UKSW.

Kalinowski M., Pełka J., Zarys dziejów resocjalizacji nieletnich, Warszawa 2003, Wyd. APS.

Nurowski E., Surdopedagogika polska, Warszawa 1983, PWN.

Sękowska Z., Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Warszawa 1998, Wyd. WSPS.

Mauersberg S. (red.), Dzieje szkolnictwa i pedagogiki specjalnej, Warszawa 1990, PWN.

Kulbaka J., Niepełnosprawni Z dziejów kształcenia specjalnego, Warszawa 2012, Wyd. APS.

Hryniewicka A., Szkolnictwo wyższe w latach II wojny światowej ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji Państwowego Instytutu

Pedagogiki Specjalnej w Warszawie i jego pracowników w: "Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo" Nr 3 2015, s. 33-51.

Hryniewicka A., W stronę człowieka... O odwadze twórczego myślenia Marii Grzegorzewskiej, Warszawa 2022, Wyd. APS.

Garbat M., Historia niepełnosprawności Geneza i rozwój rehabilitacji, pomocy technicznych oraz wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami, Gdynia 2015, Novae Res.

Pańczyk J. (red.), Pedagogika specjalna lat dwutysięcznych, Łódź 2000

Głodkowska J., Rozwój pedagogiki specjalnej, Warszawa 2002, Wyd. APS

Dykcik W. (red.), Pedagogika specjalna, Poznań 1997, Wyd. UAM

Uwagi:

Opis metod kształcenia:/czytanie i omawianie tekstów źródłowych, dyskusja, metody aktywizujące, prezentacjeNakład pracy studenta:Godziny kontaktowe - ćwiczenia - 12Przygotowanie się do zajęć - 3Przygotowanie się do kolokwium końcowego - 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS - 1

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)