Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Dydaktyka specjalna

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: PC-5F-DYS1
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Dydaktyka specjalna
Jednostka: Instytut Pedagogiki Specjalnej
Grupy: Obowiązkowe dla 3 sem (PC) pedagogiki specjalnej, (5-l) niestacjonarne jednolite magisterskie
Obowiązkowe dla 3 sem. (PC) pedagogiki specjalnej, (5-l) stacjonarne jednolite magisterskie
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 8.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Pełny opis:

TREŚCI PROGRAMOWE

- Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Podział dydaktyki specjalnej na dydaktyki szczegółowe.

- Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym.

- Koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego.

- Wzorce edukacyjne w odniesieniu do grupy osób ze zróżnicowanymi potrzebami edukacyjnymi a dydaktyka specjalna.

- Zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi uczniów z różnymi zaburzeniami w rozwoju (niepełnosprawność ruchowa, intelektualna, słuchu, wzroku, całościowe zaburzenia w rozwoju, zaburzenia sprzężone, zaburzenia dynamiki procesów nerwowych, choroba przewlekła, niedostosowanie społeczne i inne).

- Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w szkolnictwie ogólnodostępnym.

- Wybrane metody wspomagające proces kształcenia i wychowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: gry dydaktyczne; rozrywki umysłowe; gry interakcyjne rozwijające kompetencje społeczne, wspomagające zdolności poznawcze, rozwijające sprawność motoryczną i sensoryczną; metody aktywizujące do rozwiązywania problemów w twórczy sposób, do efektywnego współdziałania w zespole, do rozwoju sprawności umysłowych i osobistych zainteresowań; metoda baśniowych spotkań; metody i techniki oddziaływania instrumentalnego – „Szkoła super”, praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie; techniki Freineta; metoda projektów; mapy myśli; metody rozwijające umiejętność uczenia się; metody relaksacyjne – trening wizualizacji; metody rozwijające kreatywność.

Literatura:

Literatura do wykładów:

Literatura obowiązkowa:

1. Głodkowska, J. (red.). (2010, 2012a wydanie drugie). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

2. Głodkowska, J. (2017b). Dydaktyka specjalna ‒ od wzorca do interpretacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Głodkowska, J. (2020a) (red.). Dydaktyka specjalna w horyzoncie znaczeń, koncepcji i praktyki pedagogicznej. Warszawa, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Literatura uzupełniająca:

1. Głodkowska, J. (red.) (2017c). Dydaktyka specjalna ‒ od systematyki do projektowania dydaktyk specjalistycznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 61‒75.

2. Głodkowska, J. (2020b) (red.). Dydaktyka specjalna – od konstruktów teoretycznych do modeli badawczych. Warszawa, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

3. Zacharuk, T. Jówko, E. (2017) Edukacja inkluzyjna: bogactwo form i treści. Siedlce: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego

Literatura do ćwiczeń:

1. Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się.

2. Vopel K.W. Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce, Jedność; cz. 1,2,3,4; (s.5 – 16).

3. Chałas K. , Metoda projektów i jej egzemplifikacja w praktyce, Warszawa.

4. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa.

5. Haring N.G., Schiefelbusch R.L. (red.), Nauczanie specjalne, PWN, Warszawa, rozdział 10 pt. Podsumowanie: Szkoła Super

6. Nathan H. Azrin i Viktoria A. Besalel, Jak stosować praktykę pozytywną, autokorekcję i hiperkorekcję, S. Striefel, Jak uczyć przez modelowanie i imitację.

7. Semenowicz H., Freinet w Polsce, WSiP, Warszawa, Kłosińska T. , Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków, Impuls.

8. Kapica G. Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym, Warszawa.

9. Buzan, B. Buzan, Mapy twoich myśli, Wydawnictwo RAVI, ŁÓDŹ

Efekty uczenia się:

Wiedza

Potrafi opisać dydaktykę specjalną jako naukę teoretyczną i empiryczną, przedstawić klasyfikację dydaktyki specjalnej

z uwzględnieniem dydaktyk szczegółowych, przedstawić dydaktykę specjalną w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym.

Zna i rozumie w pogłębionym stopniu koncepcje dydaktyczne kształcenia specjalnego.

Zna organizację procesu kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi uczniów z różnymi zaburzeniami w rozwoju, zasady ewaluacji i efektywność podejmowanych działań edukacyjnych.

Zna i rozumie metodyczne i organizacyjne założenia dotyczące kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Umiejętności

Potrafi projektować zajęcia edukacyjne, generować niestandardowe rozwiązania konkretnych problemów z zakresu dydaktyki specjalnej.

Potrafi indywidualizować zadania, dostosowywać metody i treści do potrzeb wychowanków, zwiększać umiejętności poznawcze, kompetencje społeczne i integrację rówieśniczą.

Potrafi pracować w zespole, pełniąc różne role, podejmować

i wyznaczać zadania, planować i organizować realizację złożonych działań pedagogicznych.

Kompetencje społeczne

Jest gotów do odpowiedzialnego pełnienia roli zawodowej związanej z działalnością dydaktyczną.

Wykazuje cechy refleksyjnego praktyka, świadomego znaczenia profesjonalizmu w pracy zawodowej.

Dostrzega potrzeby samodoskonalenia się.

Metody i kryteria oceniania:

Wykład, metody aktywizujące, projekt

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe (wykład, ćwiczenia) - 15 godz. wykład; 45 godz. ćwiczenia;

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 godz.

Przygotowanie się do egzaminu - 10 godz.

Uzyskanie pozytywnej oceny z przedmiotu warunkują:

1. Obecność, przygotowanie oraz aktywność podczas zajęć

2. Pozytywne zaliczenie projektu

2. Pozytywnie oceniony egzamin

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-02-18
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 45 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Joanna Głodkowska
Prowadzący grup: Joanna Głodkowska, Elżbieta Paradowska, Joanna Rostkowska, Magdalena Wałachowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia: Egzamin pisemny – test wielokrotnego wyboru.

Pełny opis:

WYKŁAD:

1. Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Swoistość i systematyka dydaktyki specjalnej.

2. Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym (w powiązaniu z dydaktyką ogólną, pedagogiką specjalną, psychologią, filozofią, socjologią, pedeutologią).

3. Humanistyczne koncepcje pedagogiczne i wybrane systemy kształcenia specjalnego.

4. Wzorce, kanony i zasady dydaktyki specjalnej.

5. Naukowe poznawanie rzeczywistości edukacyjnej i zmienności systemu oświaty w Polsce.

6. Proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

7. Ewaluacja i ocena efektywności kształcenia specjalnego.

8. Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w przygotowaniu nauczycieli szkół ogólnodostępnych do uczestniczenia w edukacji integracyjnej i włączającej.

ĆWICZENIA:

Wybrane metody wspomagające proces kształcenia i wychowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: gry dydaktyczne; rozrywki umysłowe; gry interakcyjne rozwijające kompetencje społeczne, wspomagające zdolności poznawcze, rozwijające sprawność motoryczną i sensoryczną; metody aktywizujące do rozwiązywania problemów w twórczy sposób, do efektywnego współdziałania w zespole, do rozwoju sprawności umysłowych i osobistych zainteresowań; metoda baśniowych spotkań; metody i techniki oddziaływania instrumentalnego – „Szkoła super”, praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie; techniki Freineta; metoda projektów; mapy myśli; metody rozwijające umiejętność uczenia się; metody relaksacyjne – trening wizualizacji; metody rozwijające kreatywność.

Literatura:

Literatura do wykładów:

Literatura obowiązkowa:

1. Głodkowska, J. (red.). (2010, 2012a wydanie drugie). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

2. Głodkowska, J. (2017b). Dydaktyka specjalna ‒ od wzorca do interpretacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Głodkowska, J. (2020a) (red.). Dydaktyka specjalna w horyzoncie znaczeń, koncepcji i praktyki pedagogicznej. Warszawa, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Literatura uzupełniająca:

1. Głodkowska, J. (red.) (2017c). Dydaktyka specjalna ‒ od systematyki do projektowania dydaktyk specjalistycznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 61‒75.

2. Głodkowska, J. (2020b) (red.). Dydaktyka specjalna – od konstruktów teoretycznych do modeli badawczych. Warszawa, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

3. Zacharuk, T. Jówko, E. (2017) Edukacja inkluzyjna: bogactwo form i treści. Siedlce: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego

Literatura do ćwiczeń:

1. Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się.

2. Vopel K.W. Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce, Jedność; cz. 1,2,3,4; (s.5 – 16).

3. Chałas K. , Metoda projektów i jej egzemplifikacja w praktyce, Warszawa.

4. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa.

5. Haring N.G., Schiefelbusch R.L. (red.), Nauczanie specjalne, PWN, Warszawa, rozdział 10 pt. Podsumowanie: Szkoła Super

6. Nathan H. Azrin i Viktoria A. Besalel, Jak stosować praktykę pozytywną, autokorekcję i hiperkorekcję, S. Striefel, Jak uczyć przez modelowanie i imitację.

7. Semenowicz H., Freinet w Polsce, WSiP, Warszawa, Kłosińska T. , Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków, Impuls.

8. Kapica G. Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym, Warszawa.

9. Buzan, B. Buzan, Mapy twoich myśli, Wydawnictwo RAVI, ŁÓDŹ

Uwagi:

METODY: Wykład, metody aktywizujące, projekt.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe (wykład, ćwiczenia) - 15 godz. wykład; 45 godz. ćwiczenia;

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20;

Przygotowanie się do egzaminu - 10;

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2023/2024" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-02-18
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 27 godzin więcej informacji
Wykład, 12 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Marta Pągowska
Prowadzący grup: Mariusz Maciątek, Marta Pągowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia: test końcowy pisemny

Pełny opis:

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁADY:

1. Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Podział dydaktyki specjalnej na dydaktyki szczegółowe. Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym. Dyadaktyka specjalna jako dziedzina teoretyczno - praktyczna.

2. Koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego. Wzorce edukacyjne w odniesieniu do grupy osób ze zróżnicowanymi potrzebami edukacyjnymi, a dydaktyka specjalna.

3. Dostosowanie warunków edukacji do specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

4. Zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi uczniów z różnymi zaburzeniami w rozwoju - analiza wybranych metod pracy edukacyjno - terapeutycznej.

5. Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w szkolnictwie ogólnodostępnym. Analiza badań empirycznych i praktyki pedagogicznej.

TREŚCI ĆWICZEŃ:

- Wybrane metody wspomagające proces kształcenia i wychowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: gry dydaktyczne; rozrywki umysłowe; gry interakcyjne rozwijające kompetencje społeczne, wspomagające zdolności poznawcze, rozwijające sprawność motoryczną i sensoryczną; metody aktywizujące do rozwiązywania problemów w twórczy sposób, do efektywnego współdziałania w zespole, do rozwoju sprawności umysłowych i osobistych zainteresowań; metoda baśniowych spotkań; metody i techniki oddziaływania instrumentalnego – „Szkoła super”, praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie; techniki Freineta; metoda projektów; mapy myśli; metody rozwijające umiejętność uczenia się; metody relaksacyjne – trening wizualizacji; metody rozwijające kreatywność.

Literatura:

Literatura obowiązkowa do wykładów:

Pągowska, M. (2017). Dydaktyka specjalna - teoretyczne i empiryczne podstawy kształcenia uczniów wymagających specjalnej realizacji potrzeb edukacyjnych. W: J. Głodkowska (red.). Dydaktyka specjalna - przegląd „jedności w zróżnicowaniu” ze względu na uczestników procesu kształcenia. Wydawnictwo APS, Warszawa.;

Głodkowska, J. (red.). (2015), Dydaktyka specjalna - przegląd „jedności w zróżnicowaniu” ze względu na uczestników procesu kształcenia. Wydawnictwo APS, Warszawa.;

Głodkowska, J.(red). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: podręcznik akademicki. Warszawa: APS.

Literatura do ćwiczeń:

1. Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się.

2. Vopel K.W. Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce, Jedność; cz. 1,2,3,4; (s.5 – 16).

3. Chałas K. , Metoda projektów i jej egzemplifikacja w praktyce, Warszawa,

4. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa

5. Haring N.G., Schiefelbusch R.L. (red.), Nauczanie specjalne, PWN, Warszawa, rozdział 10 pt. Podsumowanie: Szkoła Super

6. Nathan H. Azrin i Viktoria A. Besalel, Jak stosować praktykę pozytywną, autokorekcję i hiperkorekcję, S. Striefel, Jak uczyć przez modelowanie i imitację

7. Semenowicz H., Freinet w Polsce, WSiP, Warszawa, Kłosińska T. , Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków, Impuls.

8. Kapica G. Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym, Warszawa

9. Buzan, B. Buzan, Mapy twoich myśli, Wydawnictwo RAVI, ŁÓDŹ

Uwagi:

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, metody aktywizujące, projekty grupowe, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, praca z tekstem źródłowym.

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe (wykład, ćwiczenia) - 39;

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30;

Przygotowanie się do egzaminu - 40;

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 15;

Inne formy - 15;

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Sumaryczna liczba punktów ECTS 8.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (w trakcie)

Okres: 2024-10-01 - 2025-02-23
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 45 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Joanna Głodkowska
Prowadzący grup: Joanna Głodkowska, Elżbieta Paradowska, Magdalena Wałachowska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia: Egzamin pisemny – test wielokrotnego wyboru.

Pełny opis:

WYKŁAD:

1. Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Swoistość i systematyka dydaktyki specjalnej.

2. Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym (w powiązaniu z dydaktyką ogólną, pedagogiką specjalną, psychologią, filozofią, socjologią, pedeutologią).

3. Humanistyczne koncepcje pedagogiczne i wybrane systemy kształcenia specjalnego.

4. Wzorce, kanony i zasady dydaktyki specjalnej.

5. Naukowe poznawanie rzeczywistości edukacyjnej i zmienności systemu oświaty w Polsce.

6. Proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

7. Ewaluacja i ocena efektywności kształcenia specjalnego.

8. Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w przygotowaniu nauczycieli szkół ogólnodostępnych do uczestniczenia w edukacji integracyjnej i włączającej.

ĆWICZENIA:

Wybrane metody wspomagające proces kształcenia i wychowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: gry dydaktyczne; rozrywki umysłowe; gry interakcyjne rozwijające kompetencje społeczne, wspomagające zdolności poznawcze, rozwijające sprawność motoryczną i sensoryczną; metody aktywizujące do rozwiązywania problemów w twórczy sposób, do efektywnego współdziałania w zespole, do rozwoju sprawności umysłowych i osobistych zainteresowań; metoda baśniowych spotkań; metody i techniki oddziaływania instrumentalnego – „Szkoła super”, praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie; techniki Freineta; metoda projektów; mapy myśli; metody rozwijające umiejętność uczenia się; metody relaksacyjne – trening wizualizacji; metody rozwijające kreatywność.

Literatura:

Literatura do wykładów:

Literatura obowiązkowa:

1. Głodkowska, J. (red.). (2010, 2012a wydanie drugie). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

2. Głodkowska, J. (2017b). Dydaktyka specjalna ‒ od wzorca do interpretacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Głodkowska, J. (2020a) (red.). Dydaktyka specjalna w horyzoncie znaczeń, koncepcji i praktyki pedagogicznej. Warszawa, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Literatura uzupełniająca:

1. Głodkowska, J. (red.) (2017c). Dydaktyka specjalna ‒ od systematyki do projektowania dydaktyk specjalistycznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 61‒75.

2. Głodkowska, J. (2020b) (red.). Dydaktyka specjalna – od konstruktów teoretycznych do modeli badawczych. Warszawa, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

3. Zacharuk, T. Jówko, E. (2017) Edukacja inkluzyjna: bogactwo form i treści. Siedlce: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego

Literatura do ćwiczeń:

1. Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się.

2. Vopel K.W. Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce, Jedność; cz. 1,2,3,4; (s.5 – 16).

3. Chałas K. , Metoda projektów i jej egzemplifikacja w praktyce, Warszawa.

4. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa.

5. Haring N.G., Schiefelbusch R.L. (red.), Nauczanie specjalne, PWN, Warszawa, rozdział 10 pt. Podsumowanie: Szkoła Super

6. Nathan H. Azrin i Viktoria A. Besalel, Jak stosować praktykę pozytywną, autokorekcję i hiperkorekcję, S. Striefel, Jak uczyć przez modelowanie i imitację.

7. Semenowicz H., Freinet w Polsce, WSiP, Warszawa, Kłosińska T. , Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków, Impuls.

8. Kapica G. Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym, Warszawa.

9. Buzan, B. Buzan, Mapy twoich myśli, Wydawnictwo RAVI, ŁÓDŹ

Uwagi:

METODY: Wykład, metody aktywizujące, projekt.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe (wykład, ćwiczenia) - 15 godz. wykład; 45 godz. ćwiczenia;

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20;

Przygotowanie się do egzaminu - 10;

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2024/2025" (w trakcie)

Okres: 2024-10-01 - 2025-02-23
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 27 godzin więcej informacji
Wykład, 12 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Justyna Gasik-Daszkowska
Prowadzący grup: Justyna Gasik-Daszkowska, Mariusz Maciątek
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia: test końcowy pisemny

Pełny opis:

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁADY:

1. Dydaktyka specjalna jako nauka teoretyczna i empiryczna. Podział dydaktyki specjalnej na dydaktyki szczegółowe. Dydaktyka specjalna w kontekście porównawczym i interdyscyplinarnym. Dyadaktyka specjalna jako dziedzina teoretyczno - praktyczna.

2. Koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego. Wzorce edukacyjne w odniesieniu do grupy osób ze zróżnicowanymi potrzebami edukacyjnymi, a dydaktyka specjalna.

3. Dostosowanie warunków edukacji do specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

4. Zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi uczniów z różnymi zaburzeniami w rozwoju - analiza wybranych metod pracy edukacyjno - terapeutycznej.

5. Miejsce i rola dydaktyki specjalnej w szkolnictwie ogólnodostępnym. Analiza badań empirycznych i praktyki pedagogicznej.

TREŚCI ĆWICZEŃ:

- Wybrane metody wspomagające proces kształcenia i wychowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: gry dydaktyczne; rozrywki umysłowe; gry interakcyjne rozwijające kompetencje społeczne, wspomagające zdolności poznawcze, rozwijające sprawność motoryczną i sensoryczną; metody aktywizujące do rozwiązywania problemów w twórczy sposób, do efektywnego współdziałania w zespole, do rozwoju sprawności umysłowych i osobistych zainteresowań; metoda baśniowych spotkań; metody i techniki oddziaływania instrumentalnego – „Szkoła super”, praktyka pozytywna, autokorekcja, hiperkorekcja, modelowanie; techniki Freineta; metoda projektów; mapy myśli; metody rozwijające umiejętność uczenia się; metody relaksacyjne – trening wizualizacji; metody rozwijające kreatywność.

Literatura:

Literatura obowiązkowa do wykładów:

Pągowska, M. (2017). Dydaktyka specjalna - teoretyczne i empiryczne podstawy kształcenia uczniów wymagających specjalnej realizacji potrzeb edukacyjnych. W: J. Głodkowska (red.). Dydaktyka specjalna - przegląd „jedności w zróżnicowaniu” ze względu na uczestników procesu kształcenia. Wydawnictwo APS, Warszawa.;

Głodkowska, J. (red.). (2015), Dydaktyka specjalna - przegląd „jedności w zróżnicowaniu” ze względu na uczestników procesu kształcenia. Wydawnictwo APS, Warszawa.;

Głodkowska, J.(red). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: podręcznik akademicki. Warszawa: APS.

Literatura do ćwiczeń:

1. Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się.

2. Vopel K.W. Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce, Jedność; cz. 1,2,3,4; (s.5 – 16).

3. Chałas K. , Metoda projektów i jej egzemplifikacja w praktyce, Warszawa,

4. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa

5. Haring N.G., Schiefelbusch R.L. (red.), Nauczanie specjalne, PWN, Warszawa, rozdział 10 pt. Podsumowanie: Szkoła Super

6. Nathan H. Azrin i Viktoria A. Besalel, Jak stosować praktykę pozytywną, autokorekcję i hiperkorekcję, S. Striefel, Jak uczyć przez modelowanie i imitację

7. Semenowicz H., Freinet w Polsce, WSiP, Warszawa, Kłosińska T. , Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków, Impuls.

8. Kapica G. Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym, Warszawa

9. Buzan, B. Buzan, Mapy twoich myśli, Wydawnictwo RAVI, ŁÓDŹ

Uwagi:

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, metody aktywizujące, projekty grupowe, gry dydaktyczne, gry interakcyjne, praca z tekstem źródłowym.

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe (wykład, ćwiczenia) - 39;

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30;

Przygotowanie się do egzaminu - 40;

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 15;

Inne formy - 15;

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Sumaryczna liczba punktów ECTS 8.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
Ul. Szczęśliwicka 40,
02-353 Warszawa
tel: +48 22 589 36 00 https://www.aps.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.0.0-9 (2024-12-18)