Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Diagnostyka psychopedagogiczna

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: PC-2F-DPP
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Diagnostyka psychopedagogiczna
Jednostka: Instytut Pedagogiki Specjalnej
Grupy: Obowiązkowe dla 1 sem. (PC) pedagogiki specjalnej, (2-l) niestacjonarne II stopnia
Obowiązkowe dla 1 sem. (PC) pedagogiki specjalnej, (2-l) stacjonarne II stopnia
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 2.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Pełny opis:

TREŚCI PROGRAMOWE

- Podstawowe pojęcia i ustalenia terminologiczne; etapy postępowania diagnostycznego warunki i cechy pełnej diagnozy

- Ilościowe i jakościowe kategorie badań w procesie diagnozowania

- Diagnoza decyzyjna i interwencyjna

- Dyspozycje diagnosty i kontakt diagnostyczny; źródła błędów w procesie diagnozowania

- Diagnoza w ramach podstawowych form funkcjonowania dziecka w szkole

- Wstępne zasady procesu diagnozowania dotyczącego sytuacji rodzinnej dziecka

- Metody i techniki stosowane w procesie diagnozowania pedagogicznego

- Dobór metod i technik do obszaru i celu diagnozy.

Efekty uczenia się:

Wiedza

Opisuje miejsce diagnostyki w obszarach badawczych pedagogiki specjalnej oraz jej powiązania metodologicznego z naukami humanistycznymi i społecznymi

Wskazuje na powiązania interdyscyplinarne badań z zakresu pedagogiki specjalnej naukami humanistycznymi, społecznymi

Nazywa i wyjaśnia paradygmaty, w jakich prowadzone są badania w zakresie pedagogiki specjalnej

Prezentuje uporządkowaną, pogłębioną i rozszerzoną wiedzę na temat metod diagnozowania w pedagogice specjalnej

Rozumie związek metod diagnozowania z koncepcjami teoretycznymi rehabilitacji, edukacji, terapii, resocjalizacji osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

Podaje zasady i normy etyczne postępowania diagnostycznego w rehabilitacji, edukacji, terapii i resocjalizacji

Umiejętności

Posiada umiejętność wyszukiwania i przetwarzania informacji diagnostycznych z uwzględnieniem różnych źródeł

Opracowuje narzędzie diagnostyczne do oceny obszaru funkcjonowania ucznia/grupy na podstawie wybranej koncepcji teoretycznej

Wykorzystuje wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki specjalnej oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy i interpretacji wyników diagnozy

Nakreśla kierunki dalszych badań w obrębie wybranej subdyscypliny pedagogiki specjalnej

Kompetencje społeczne

Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie diagnozowania zjawisk z obszaru pedagogiki specjalnej

Docenia postawę ciągłego doskonalenia warsztatu diagnostycznego w pracy pedagoga specjalnego

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)

Okres: 2019-10-01 - 2020-02-16
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Konieczna
Prowadzący grup: Agnieszka Konieczna
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Wymagania:

-egzamin pisemny

Pełny opis:

Podstawowe pojęcia z zakresu diagnostyki pedagogicznej, źródła poznania diagnostycznego; znaczenie diagnozy w działaniach o charakterze edukacyjnym i wychowawczym, zasady i reguły diagnozowania pedagogicznego.

Techniki w diagnostyce pedagogicznej.

Typy diagnoz (diagnoza typologiczna, genetyczna, znaczenia, fazy, prognostyczna).

Kontakt diagnostyczny - cechy i techniki budowania prawidłowego kontaktu, wskaźniki kontaktu pozornego, organizacja pierwszego spotkania.

Opór w kontakcie z diagnostą – jego źródła i objawy, techniki radzenia sobie z oporem,

Błędy diagnosty.

Etyczne aspekty diagnozy;

Zagadnienia do samodzielnego opracowania:

Temat: uwarunkowania procesu diagnostycznego

E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna, rozdz. 2, s. 29-50

Temat: wywiad i rozmowa

E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna, rozdz. 3 (3.1.), s. 54-64

Literatura:

E. Jarosz E, E. Wysocka, "Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Żak, 2006

Krakowiak K (red.) (2017): Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Warszawa: ORE

M. Deptuła (red.), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz 2006

A.Janowski, Poznawanie uczniów. Warszawa 2002, Fraszka Edukacyjna

Literatura nieobowiązkowa:

Karwowska-Struczyk M., Hajnicz W. (1986). Obserwacja w poznawaniu dziecka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Rembowski J. (1986). Metoda projekcyjna w psychologii dzieci i młodzieży. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 14-31, 58-90.

Jarosz E. (2007). Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s.68-77

Deptuła M. (red.).(2004). Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2006). Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2005). Diagnostyka, profilaktyka, socjoterapia w teorii i praktyce pedagogiczne. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Uwagi:

Metody: Wykład, wspomagany prezentacją treści w formie multimedialnej, dyskusja, analiza przykładów zaczerpniętych z publikacji, prac studentów oraz filmów

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 15 godzin (wykłady);

godziny potrzebne do przygotowania się do zajęć: 10 godzin

godziny potrzebne do przygotowania się do egzaminu: 15 godzin

Liczba punktów ECTS: 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2019/2020" (zakończony)

Okres: 2019-10-01 - 2020-02-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 10 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Konieczna
Prowadzący grup: Agnieszka Konieczna
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Egzamin pisemny

Pełny opis:

Podstawowe pojęcia z zakresu diagnostyki pedagogicznej, znaczenie diagnozy w działaniach o charakterze edukacyjnym i wychowawczym, zasady i reguły diagnozowania pedagogicznego.

Projektowanie działań diagnostycznych - poprawność metodologiczna i organizacyjna.

Techniki w diagnostyce pedagogicznej.

Typy diagnoz (diagnoza typologiczna, genetyczna, znaczenia, fazy, prognostyczna).

Kontakt diagnostyczny - cechy i techniki budowania prawidłowego kontaktu, wskaźniki kontaktu pozornego, organizacja pierwszego spotkania.

Opór w kontakcie z diagnostą – jego źródła i objawy, techniki radzenia sobie z oporem.

Błędy diagnosty.

Etyczne aspekty diagnozy.

Zagadnienia do samodzielnego opracowania:

Temat: uwarunkowania procesu diagnostycznego

E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna, rozdz. 2, s. 29-50

Temat: wywiad i rozmowa

E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna, rozdz. 3 (3.1.), s. 54-64

Literatura:

E. Jarosz E., E. Wysocka , "Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Żak, 2006

M. Deptuła (red.), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz 2006

A.Janowski, Poznawanie uczniów. Warszawa 2002, Fraszka Edukacyjna

Uwagi:

Metody: Wykład, wspomagany prezentacją treści w formie multimedialnej, dyskusja, analiza przykładów zaczerpniętych z publikacji, prac studentów oraz filmów

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 10 godzin (wykłady);

godziny potrzebne do przygotowania się do zajęć: 15 godzin

godziny potrzebne do przygotowania się do egzaminu: 25 godzin

Liczba punktów ECTS: 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-02-21
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Konieczna
Prowadzący grup: Agnieszka Konieczna
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Wymagania:

-egzamin pisemny

Pełny opis:

Podstawowe pojęcia z zakresu diagnostyki pedagogicznej, źródła poznania diagnostycznego; znaczenie diagnozy w działaniach o charakterze edukacyjnym i wychowawczym.

Założenia diagnozy jako metody, zasady i reguły diagnozowania pedagogicznego.

Technika wywiadu i rozmowy w diagnostyce psychopedagogicznej.

Kontakt diagnostyczny - cechy i techniki budowania prawidłowego kontaktu, wskaźniki kontaktu pozornego, organizacja pierwszego spotkania.

Opór w kontakcie z diagnostą – jego źródła i objawy, techniki radzenia sobie z oporem,

Błędy diagnosty.

Etyczne aspekty diagnozy;

Zagadnienia do samodzielnego opracowania:

Temat: uwarunkowania procesu diagnostycznego

E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna, rozdz. 2, s. 29-50

Temat: wywiad i rozmowa

1. Na kim spoczywa odpowiedzialność za przebieg procesu diagnostycznego?

2. Czym różni się kontakt diagnostyczny od kontaktu interpersonalnego?

3. Czym różni się prawidłowy kontakt diagnostyczny od nieprawidłowego?

4. Jaką spełnia rolę prawidłowy kontakt diagnostyczny dla diagnosty a jaką dla osoby badanej?

5. Jakie są podstawowe cechy kontaktu diagnostycznego wg W. Sztander (i na czym polegają)?

6. Jakie są podstawowe wskaźniki pozwalające ocenić jakość kontaktu diagnostycznego?

7. Jakie są momenty krytyczne kontaktu diagnostycznego?

8. Na czym polegają techniki nawiązywania kontaktu (pierwsze wrażenie, zmniejszanie dystansu, t.pierwszych pytań)?

9. Jakie czynniki utrudniają nawiązanie kontaktu?

10. Na czym polegają techniki podtrzymywania kontaktu?

11. Jak można zdefiniować opór w trakcie kontaktu diagnostycznego?

12. Jakie są dwie postaci (formy) przejawiania się oporu?

13. Jakie sygnały wskazują na opór?

14. Jakie techniki pozwalają eliminować zaburzenia kontaktu (opór)?

15. Czym różni się podejście psychoanalityczne od humanistycznego – jeśli chodzi o anonimowość diagnosty?

16. Jakie umiejętności budują kontakt lub eliminują zakłócenia kontaktu?

17. Na czym polegają podstawowe błędy w procesie diagnostycznym?

E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna, rozdz. 3 (3.1.), s. 54-64

18. Czym rożni się wywiad jawny od ukrytego?

19. Jakie są rodzaje pytań w wywiadzie?

20. Jakie są reguły organizacji całości wywiadu (większych fragmentów- sekwencji pytań)?

21. Jakie są strategie budowania całości wywiadu (dotyczące rozpoczynania, sekwencji tematów, zmiany tematu, zakończenia)?

21. Jaki jest tok działań diagnosty podczas 3 etapów wywiadu: rozmowa wstępna, część zasadnicza, zakończenie (jaka powinna być sekwencja pytań)?

22. Jakie cechy powinien posiadać język stosowany podczas wywiadu/ jakie błędy w prowadzeniu wywiadu dotyczą strony językowej?

23. Jakie reguły w zakresie prowadzenia wywiadu dotyczą "warunków poprawności" (warunki fizyczne, przewidywanie zakłóceń po stronie badanego, zachowania po stronie diagnosty)?

24. Na czym polega zasada standaryzacji?

25. Na czym polega zasada dyrektywności?

26. Jakie są stosowane sposoby rejestracji danych podczas wywiadu; jakie są ich wady i zalety?

27. Jakie zasady obowiązują podczas sporządzania protokołu z wywiadu?

28. Na czym polega "głębokość" wywiadu?

29. Jakie są ograniczenia stosowania wywiadu w diagnozie?

Literatura:

E. Jarosz E, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Żak, 2006

Wysocka E., (2017), Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe pojęcia, przedmiot, problemy i modele diagnozy, [w:] Skibska J. (red.), Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, s. 39–67

Wysocka E., (2013), Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Kraków: „Impuls”

Stemplewska-Żakowicz K., (2009), Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Krakowiak K (red.) (2017): Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Warszawa: ORE

M. Deptuła (red.), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz 2006

A.Janowski, Poznawanie uczniów. Warszawa 2002, Fraszka Edukacyjna

Literatura nieobowiązkowa:

Karwowska-Struczyk M., Hajnicz W. (1986). Obserwacja w poznawaniu dziecka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Rembowski J. (1986). Metoda projekcyjna w psychologii dzieci i młodzieży. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 14-31, 58-90.

Jarosz E. (2007). Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s.68-77

Deptuła M. (red.).(2004). Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2006). Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2005). Diagnostyka, profilaktyka, socjoterapia w teorii i praktyce pedagogiczne. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Diagnozowanie kompetencji dziecka w procesie edukacyjnym, Warszawa 2013

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Indywidualne wsparcie edukacyjne, Warszawa 2015

A. Konieczna, Członkowie klasy wobec sytuacji „odrzucania kolegi”. W poszukiwaniu podmiotowego kontekstu wspierającego deliberację w warunkach kultury konfliktu w klasie, Warszawa 2015;

W. Hajnicz, A. Konieczna, Proces włączenia się dziecka do grupy o sformalizowanych regułach funkcjonowania, Warszawa 2018

A. Konieczna, Szkoła wobec rodziców dziecka źle funkcjonującego w roli ucznia, Wydawnictwo APS, Warszawa 2010

Uwagi:

Metody: Wykład, wspomagany prezentacją treści w formie multimedialnej, dyskusja, analiza przykładów zaczerpniętych z publikacji, prac studentów oraz filmów

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 15 godzin (wykłady);

godziny potrzebne do przygotowania się do zajęć: 10 godzin

godziny potrzebne do przygotowania się do egzaminu: 10 godzin

Liczba punktów ECTS: 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2020/2021" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-02-21
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 10 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Konieczna
Prowadzący grup: Agnieszka Konieczna
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Egzamin pisemny

Pełny opis:

Podstawowe pojęcia z zakresu diagnostyki psychopedagogicznej, znaczenie diagnozy w działaniach o charakterze edukacyjnym i wychowawczym.

Założenia diagnozy jako metody; zasady i reguły diagnozowania pedagogicznego.

Projektowanie działań diagnostycznych - poprawność metodologiczna i organizacyjna.

Technika wywiadu i rozmowy w diagnostyce psychopedagogicznej.

Kontakt diagnostyczny - cechy i techniki budowania prawidłowego kontaktu, wskaźniki kontaktu pozornego, organizacja pierwszego spotkania.

Opór w kontakcie z diagnostą – jego źródła i objawy, techniki radzenia sobie z oporem.

Błędy diagnosty.

Etyczne aspekty diagnozy.

Zagadnienia do samodzielnego opracowania:

Temat: uwarunkowania procesu diagnostycznego

E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna, rozdz. 2, s. 29-50

1. Na kim spoczywa odpowiedzialność za przebieg procesu diagnostycznego?

2. Czym różni się kontakt diagnostyczny od kontaktu interpersonalnego?

3. Czym różni się prawidłowy kontakt diagnostyczny od nieprawidłowego?

4. Jaką spełnia rolę prawidłowy kontakt diagnostyczny dla diagnosty a jaką dla osoby badanej?

5. Jakie są podstawowe cechy kontaktu diagnostycznego wg W. Sztander (i na czym polegają)?

6. Jakie są podstawowe wskaźniki pozwalające ocenić jakość kontaktu diagnostycznego?

7. Jakie są momenty krytyczne kontaktu diagnostycznego?

8. Na czym polegają techniki nawiązywania kontaktu (pierwsze wrażenie, zmniejszanie dystansu, t.pierwszych pytań)?

9. Jakie czynniki utrudniają nawiązanie kontaktu?

10. Na czym polegają techniki podtrzymywania kontaktu?

11. Jak można zdefiniować opór w trakcie kontaktu diagnostycznego?

12. Jakie są dwie postaci (formy) przejawiania się oporu?

13. Jakie sygnały wskazują na opór?

14. Jakie techniki pozwalają eliminować zaburzenia kontaktu (opór)?

15. Czym różni się podejście psychoanalityczne od humanistycznego – jeśli chodzi o anonimowość diagnosty?

16. Jakie umiejętności budują kontakt lub eliminują zakłócenia kontaktu?

17. Na czym polegają podstawowe błędy w procesie diagnostycznym?

Temat: wywiad i rozmowa

E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna, rozdz. 3 (3.1.), s. 54-64

18. Czym rożni się wywiad jawny od ukrytego?

19. Jakie są rodzaje pytań w wywiadzie?

20. Jakie są reguły organizacji całości wywiadu (większych fragmentów- sekwencji pytań)?

21. Jakie są strategie budowania całości wywiadu (dotyczące rozpoczynania, sekwencji tematów, zmiany tematu, zakończenia)?

21. Jaki jest tok działań diagnosty podczas 3 etapów wywiadu: rozmowa wstępna, część zasadnicza, zakończenie (jaka powinna być sekwencja pytań)?

22. Jakie cechy powinien posiadać język stosowany podczas wywiadu/ jakie błędy w prowadzeniu wywiadu dotyczą strony językowej?

23. Jakie reguły w zakresie prowadzenia wywiadu dotyczą "warunków poprawności" (warunki fizyczne, przewidywanie zakłóceń po stronie badanego, zachowania po stronie diagnosty)?

24. Na czym polega zasada standaryzacji?

25. Na czym polega zasada dyrektywności?

26. Jakie są stosowane sposoby rejestracji danych podczas wywiadu; jakie są ich wady i zalety?

27. Jakie zasady obowiązują podczas sporządzania protokołu z wywiadu?

28. Na czym polega "głębokość" wywiadu?

29. Jakie są ograniczenia stosowania wywiadu w diagnozie?

Literatura:

E. Jarosz E., E. Wysocka , "Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Żak, 2006

M. Deptuła (red.), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz 2006

A.Janowski, Poznawanie uczniów. Warszawa 2002, Fraszka Edukacyjna

Wysocka E., (2017), Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe pojęcia, przedmiot, problemy i modele diagnozy, [w:] Skibska J. (red.), Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, s. 39–67

Wysocka E., (2013), Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Kraków: „Impuls”

Stemplewska-Żakowicz K., (2009), Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Krakowiak K (red.) (2017): Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Warszawa: ORE

M. Deptuła (red.), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz 2006

A.Janowski, Poznawanie uczniów. Warszawa 2002, Fraszka Edukacyjna

Karwowska-Struczyk M., Hajnicz W. (1986). Obserwacja w poznawaniu dziecka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Rembowski J. (1986). Metoda projekcyjna w psychologii dzieci i młodzieży. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 14-31, 58-90.

Jarosz E. (2007). Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s.68-77

Deptuła M. (red.).(2004). Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2006). Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2005). Diagnostyka, profilaktyka, socjoterapia w teorii i praktyce pedagogiczne. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Diagnozowanie kompetencji dziecka w procesie edukacyjnym, Warszawa 2013

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Indywidualne wsparcie edukacyjne, Warszawa 2015

A. Konieczna, Członkowie klasy wobec sytuacji „odrzucania kolegi”. W poszukiwaniu podmiotowego kontekstu wspierającego deliberację w warunkach kultury konfliktu w klasie, Warszawa 2015;

W. Hajnicz, A. Konieczna, Proces włączenia się dziecka do grupy o sformalizowanych regułach funkcjonowania, Warszawa 2018

A. Konieczna, Szkoła wobec rodziców dziecka źle funkcjonującego w roli ucznia, Wydawnictwo APS, Warszawa 2010

Uwagi:

Metody: Wykład, wspomagany prezentacją treści w formie multimedialnej, dyskusja, analiza przykładów zaczerpniętych z publikacji, prac studentów oraz filmów

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 10 godzin (wykłady);

godziny potrzebne do przygotowania się do zajęć: 10 godzin

godziny potrzebne do przygotowania się do egzaminu: 10 godzin

Liczba punktów ECTS: 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/2022" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-02-20
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Konieczna
Prowadzący grup: Agnieszka Konieczna
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Wymagania:

-egzamin pisemny

Pełny opis:

Podstawowe pojęcia z zakresu diagnostyki pedagogicznej, źródła poznania diagnostycznego; znaczenie diagnozy w działaniach o charakterze edukacyjnym i wychowawczym.

Założenia diagnozy jako metody, zasady i reguły diagnozowania pedagogicznego.

Technika wywiadu i rozmowy w diagnostyce psychopedagogicznej.

Kontakt diagnostyczny - cechy i techniki budowania prawidłowego kontaktu, wskaźniki kontaktu pozornego, organizacja pierwszego spotkania.

Opór w kontakcie z diagnostą – jego źródła i objawy, techniki radzenia sobie z oporem,

Błędy diagnosty.

Etyczne aspekty diagnozy;

Zagadnienia do samodzielnego opracowania:

Temat: uwarunkowania procesu diagnostycznego

E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna, rozdz. 2, s. 29-50

1. Na kim spoczywa odpowiedzialność za przebieg procesu diagnostycznego?

2. Czym różni się kontakt diagnostyczny od kontaktu interpersonalnego?

3. Czym różni się prawidłowy kontakt diagnostyczny od nieprawidłowego?

4. Jaką spełnia rolę prawidłowy kontakt diagnostyczny dla diagnosty a jaką dla osoby badanej?

5. Jakie są podstawowe cechy kontaktu diagnostycznego wg W. Sztander (i na czym polegają)?

6. Jakie są podstawowe wskaźniki pozwalające ocenić jakość kontaktu diagnostycznego?

7. Jakie są momenty krytyczne kontaktu diagnostycznego?

8. Na czym polegają techniki nawiązywania kontaktu (pierwsze wrażenie, zmniejszanie dystansu, t.pierwszych pytań)?

9. Jakie czynniki utrudniają nawiązanie kontaktu?

10. Na czym polegają techniki podtrzymywania kontaktu?

11. Jak można zdefiniować opór w trakcie kontaktu diagnostycznego?

12. Jakie są dwie postaci (formy) przejawiania się oporu?

13. Jakie sygnały wskazują na opór?

14. Jakie techniki pozwalają eliminować zaburzenia kontaktu (opór)?

15. Czym różni się podejście psychoanalityczne od humanistycznego – jeśli chodzi o anonimowość diagnosty?

16. Jakie umiejętności budują kontakt lub eliminują zakłócenia kontaktu?

17. Na czym polegają podstawowe błędy w procesie diagnostycznym?

Zagadnienia do samodzielnego opracowania (c.d.):

Temat: wywiad i rozmowa

E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna, rozdz. 3 (3.1.), s. 54-64

18. Czym rożni się wywiad jawny od ukrytego?

19. Jakie są rodzaje pytań w wywiadzie?

20. Jakie są reguły organizacji całości wywiadu (większych fragmentów- sekwencji pytań)?

21. Jakie są strategie budowania całości wywiadu (dotyczące rozpoczynania, sekwencji tematów, zmiany tematu, zakończenia)?

21. Jaki jest tok działań diagnosty podczas 3 etapów wywiadu: rozmowa wstępna, część zasadnicza, zakończenie (jaka powinna być sekwencja pytań)?

22. Jakie cechy powinien posiadać język stosowany podczas wywiadu/ jakie błędy w prowadzeniu wywiadu dotyczą strony językowej?

23. Jakie reguły w zakresie prowadzenia wywiadu dotyczą "warunków poprawności" (warunki fizyczne, przewidywanie zakłóceń po stronie badanego, zachowania po stronie diagnosty)?

24. Na czym polega zasada standaryzacji?

25. Na czym polega zasada dyrektywności?

26. Jakie są stosowane sposoby rejestracji danych podczas wywiadu; jakie są ich wady i zalety?

27. Jakie zasady obowiązują podczas sporządzania protokołu z wywiadu?

28. Na czym polega "głębokość" wywiadu?

29. Jakie są ograniczenia stosowania wywiadu w diagnozie?

Literatura:

E. Jarosz E, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Żak, 2006

Wysocka E., (2017), Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe pojęcia, przedmiot, problemy i modele diagnozy, [w:] Skibska J. (red.), Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, s. 39–67

Wysocka E., (2013), Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Kraków: „Impuls”

Stemplewska-Żakowicz K., (2009), Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Krakowiak K (red.) (2017): Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Warszawa: ORE

M. Deptuła (red.), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz 2006

A.Janowski, Poznawanie uczniów. Warszawa 2002, Fraszka Edukacyjna

Literatura nieobowiązkowa:

Karwowska-Struczyk M., Hajnicz W. (1986). Obserwacja w poznawaniu dziecka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Rembowski J. (1986). Metoda projekcyjna w psychologii dzieci i młodzieży. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 14-31, 58-90.

Jarosz E. (2007). Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s.68-77

Deptuła M. (red.).(2004). Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2006). Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2005). Diagnostyka, profilaktyka, socjoterapia w teorii i praktyce pedagogiczne. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Diagnozowanie kompetencji dziecka w procesie edukacyjnym, Warszawa 2013

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Indywidualne wsparcie edukacyjne, Warszawa 2015

A. Konieczna, Członkowie klasy wobec sytuacji „odrzucania kolegi”. W poszukiwaniu podmiotowego kontekstu wspierającego deliberację w warunkach kultury konfliktu w klasie, Warszawa 2015;

W. Hajnicz, A. Konieczna, Proces włączenia się dziecka do grupy o sformalizowanych regułach funkcjonowania, Warszawa 2018

A. Konieczna, Szkoła wobec rodziców dziecka źle funkcjonującego w roli ucznia, Wydawnictwo APS, Warszawa 2010

Uwagi:

Metody: Wykład, wspomagany prezentacją treści w formie multimedialnej, dyskusja, analiza przykładów zaczerpniętych z publikacji, prac studentów oraz filmów

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 15 godzin (wykłady);

godziny potrzebne do przygotowania się do zajęć: 10 godzin

godziny potrzebne do przygotowania się do egzaminu: 10 godzin

Liczba punktów ECTS: 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2021/2022" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-02-20
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 10 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Barbara Trochimiak
Prowadzący grup: Danuta Al-Khamisy
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Egzamin

Pełny opis:

TREŚCI PROGRAMOWE

- Podstawowe pojęcia i ustalenia terminologiczne; etapy postępowania diagnostycznego warunki i cechy pełnej diagnozy

- Ilościowe i jakościowe kategorie badań w procesie diagnozowania

- Diagnoza decyzyjna i interwencyjna

- Dyspozycje diagnosty i kontakt diagnostyczny; źródła błędów w procesie diagnozowania

- Diagnoza w ramach podstawowych form funkcjonowania dziecka w szkole

- Wstępne zasady procesu diagnozowania dotyczącego sytuacji rodzinnej dziecka

- Metody i techniki stosowane w procesie diagnozowania pedagogicznego

- Dobór metod i technik do obszaru i celu diagnozy.

Literatura:

E. Jarosz E., E. Wysocka , "Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Żak, 2006

M. Deptuła (red.), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz 2006

A.Janowski, Poznawanie uczniów. Warszawa 2002, Fraszka Edukacyjna

Wysocka E., (2017), Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe pojęcia, przedmiot, problemy i modele diagnozy, [w:] Skibska J. (red.), Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, s. 39–67

Wysocka E., (2013), Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Kraków: „Impuls”

Stemplewska-Żakowicz K., (2009), Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Krakowiak K (red.) (2017): Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Warszawa: ORE

M. Deptuła (red.), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz 2006

A.Janowski, Poznawanie uczniów. Warszawa 2002, Fraszka Edukacyjna

Karwowska-Struczyk M., Hajnicz W. (1986). Obserwacja w poznawaniu dziecka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Rembowski J. (1986). Metoda projekcyjna w psychologii dzieci i młodzieży. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 14-31, 58-90.

Jarosz E. (2007). Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s.68-77

Deptuła M. (red.).(2004). Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2006). Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2005). Diagnostyka, profilaktyka, socjoterapia w teorii i praktyce pedagogiczne. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Diagnozowanie kompetencji dziecka w procesie edukacyjnym, Warszawa 2013

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Indywidualne wsparcie edukacyjne, Warszawa 2015

A. Konieczna, Członkowie klasy wobec sytuacji „odrzucania kolegi”. W poszukiwaniu podmiotowego kontekstu wspierającego deliberację w warunkach kultury konfliktu w klasie, Warszawa 2015;

W. Hajnicz, A. Konieczna, Proces włączenia się dziecka do grupy o sformalizowanych regułach funkcjonowania, Warszawa 2018

A. Konieczna, Szkoła wobec rodziców dziecka źle funkcjonującego w roli ucznia, Wydawnictwo APS, Warszawa 2010

Uwagi:

Metody: Wykład, wspomagany prezentacją treści w formie multimedialnej, dyskusja, analiza przykładów zaczerpniętych z publikacji, prac studentów oraz filmów

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 10 godzin (wykłady);

godziny potrzebne do przygotowania się do zajęć: 10 godzin

godziny potrzebne do przygotowania się do egzaminu: 10 godzin

Liczba punktów ECTS: 2

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-02-19
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Konieczna
Prowadzący grup: Agnieszka Konieczna
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Wymagania:

-egzamin pisemny

Pełny opis:

Podstawowe pojęcia z zakresu diagnostyki pedagogicznej, źródła poznania diagnostycznego; znaczenie diagnozy w działaniach o charakterze edukacyjnym i wychowawczym.

Założenia diagnozy jako metody, zasady i reguły diagnozowania pedagogicznego.

Technika wywiadu i rozmowy w diagnostyce psychopedagogicznej.

Kontakt diagnostyczny - cechy i techniki budowania prawidłowego kontaktu, wskaźniki kontaktu pozornego, organizacja pierwszego spotkania.

Opór w kontakcie z diagnostą – jego źródła i objawy, techniki radzenia sobie z oporem,

Błędy diagnosty.

Etyczne aspekty diagnozy

Literatura:

E. Jarosz E, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Żak, 2006

Wysocka E., (2017), Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe pojęcia, przedmiot, problemy i modele diagnozy, [w:] Skibska J. (red.), Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, s. 39–67

Wysocka E., (2013), Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Kraków: „Impuls”

Stemplewska-Żakowicz K., (2009), Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Krakowiak K (red.) (2017): Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Warszawa: ORE

M. Deptuła (red.), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz 2006

A.Janowski, Poznawanie uczniów. Warszawa 2002, Fraszka Edukacyjna

Literatura nieobowiązkowa:

Karwowska-Struczyk M., Hajnicz W. (1986). Obserwacja w poznawaniu dziecka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Rembowski J. (1986). Metoda projekcyjna w psychologii dzieci i młodzieży. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 14-31, 58-90.

Jarosz E. (2007). Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s.68-77

Deptuła M. (red.).(2004). Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2006). Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2005). Diagnostyka, profilaktyka, socjoterapia w teorii i praktyce pedagogiczne. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Diagnozowanie kompetencji dziecka w procesie edukacyjnym, Warszawa 2013

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Indywidualne wsparcie edukacyjne, Warszawa 2015

A. Konieczna, Członkowie klasy wobec sytuacji „odrzucania kolegi”. W poszukiwaniu podmiotowego kontekstu wspierającego deliberację w warunkach kultury konfliktu w klasie, Warszawa 2015;

W. Hajnicz, A. Konieczna, Proces włączenia się dziecka do grupy o sformalizowanych regułach funkcjonowania, Warszawa 2018

A. Konieczna, Szkoła wobec rodziców dziecka źle funkcjonującego w roli ucznia, Wydawnictwo APS, Warszawa 2010

Uwagi:

Metody: Wykład, wspomagany prezentacją treści w formie multimedialnej, dyskusja, analiza przykładów zaczerpniętych z publikacji, prac studentów oraz filmów

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 15 godzin (wykłady);

godziny potrzebne do przygotowania się do zajęć: 10 godzin

godziny potrzebne do przygotowania się do egzaminu: 10 godzin

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2022/2023" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-02-19
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 10 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Konieczna
Prowadzący grup: Agnieszka Konieczna
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Wymagania:

-egzamin pisemny

Pełny opis:

Podstawowe pojęcia z zakresu diagnostyki pedagogicznej, źródła poznania diagnostycznego; znaczenie diagnozy w działaniach o charakterze edukacyjnym i wychowawczym.

Założenia diagnozy jako metody, zasady i reguły diagnozowania pedagogicznego.

Technika wywiadu i rozmowy w diagnostyce psychopedagogicznej.

Kontakt diagnostyczny - cechy i techniki budowania prawidłowego kontaktu, wskaźniki kontaktu pozornego, organizacja pierwszego spotkania.

Opór w kontakcie z diagnostą – jego źródła i objawy, techniki radzenia sobie z oporem,

Błędy diagnosty.

Etyczne aspekty diagnozy

Literatura:

E. Jarosz E, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Żak, 2006

Wysocka E., (2017), Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe pojęcia, przedmiot, problemy i modele diagnozy, [w:] Skibska J. (red.), Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, s. 39–67

Wysocka E., (2013), Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Kraków: „Impuls”

Stemplewska-Żakowicz K., (2009), Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Krakowiak K (red.) (2017): Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Warszawa: ORE

M. Deptuła (red.), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz 2006

A.Janowski, Poznawanie uczniów. Warszawa 2002, Fraszka Edukacyjna

Literatura nieobowiązkowa:

Karwowska-Struczyk M., Hajnicz W. (1986). Obserwacja w poznawaniu dziecka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Rembowski J. (1986). Metoda projekcyjna w psychologii dzieci i młodzieży. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 14-31, 58-90.

Jarosz E. (2007). Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s.68-77

Deptuła M. (red.).(2004). Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2006). Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

Deptuła M. (red.).(2005). Diagnostyka, profilaktyka, socjoterapia w teorii i praktyce pedagogiczne. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Diagnozowanie kompetencji dziecka w procesie edukacyjnym, Warszawa 2013

W. Hajnicz, A. Konieczna (red.), Indywidualne wsparcie edukacyjne, Warszawa 2015

A. Konieczna, Członkowie klasy wobec sytuacji „odrzucania kolegi”. W poszukiwaniu podmiotowego kontekstu wspierającego deliberację w warunkach kultury konfliktu w klasie, Warszawa 2015;

W. Hajnicz, A. Konieczna, Proces włączenia się dziecka do grupy o sformalizowanych regułach funkcjonowania, Warszawa 2018

A. Konieczna, Szkoła wobec rodziców dziecka źle funkcjonującego w roli ucznia, Wydawnictwo APS, Warszawa 2010

Uwagi:

Metody: Wykład, wspomagany prezentacją treści w formie multimedialnej, dyskusja, analiza przykładów zaczerpniętych z publikacji, prac studentów oraz filmów

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 10 godzin (wykłady);

godziny potrzebne do przygotowania się do zajęć: 10 godzin

godziny potrzebne do przygotowania się do egzaminu: 10 godzin

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)