Diagnoza psychologiczna i pomoc dzieciom chorym somatycznie

Sposób pomiaru efektów kształcenia

zagadnienia z wykładów: Egzamin pisemny próg zaliczenia 60% poprawnie udzielonych odpowiedzi

praca na ćwiczeniach:

Praca w małych grupach.

Aktywność na zajęciach/Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć. Analiza materiału klinicznego. Zaliczenie kolokwium- ćwiczenia próg zaliczenia 60% poprawnie udzielonych odpowiedzi

W ramach przedmiotu student ma możliwość zapoznania się ze specyfiką pracy psychologa na oddziale somatycznym.

W ramach wykładu poruszane są zastępujące zagadnienia:

Stres i strategie radzenia sobie z nim u dzieci.

Dziecko jako pacjent oddziału somatycznego.

Teoretyczne modele adaptacji dziecka i jego rodziny do sytuacji przewlekłej choroby somatycznej.

Pomoc psychologiczna dzieciom chorym somatycznie.

Zaburzenia psychiczne w chorobach somatycznych

W ramach ćwiczeń pogłębione zostaną treści dotyczące poszczególnych chorób somatycznych i ich specyfiki w kontekście aspektów psychologicznych. Zagadnienia poruszane w trakcie ćwiczeń:

ROLA PSYCHOLOGA W LECZENIU DZIECI CHORYCH SOMATYCZNIE

ZABURZENIA PSYCHOSOMATYCZNE

TRANSPLANTOLOGIA

ONKOLOGIA

DIABETOLOGIA

GASTROENTEROLOGIA

NARZĘDZIA DIAGNOZY W PRACY Z DZIECKIEM CHORYM SOMATYCZNIE

Literatura obowiązkowa:

1. Ziółkowska. B. (2010). Dziecko chore w domu, w szkole i u lekarza. Jak wspomagać rozwój dzieci przewlekle chorych. Gdańsk, GWP.

2. Pilecka, W. (2002). Przewlekła choroba somatyczna w życiu i rozwoju dziecka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

3. Pilecka, W. (2011). Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

4. Szewczyk L., Skowrońska M., (2003). Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci

i młodzieży. Teoria i praktyka. Warszawa, Wydawnictwo Emu.

5. Włodarczyk D., Jakubowska - Winiecka A., (2007). Podstawowe zasady pomocy psychologicznej dla chorych somatycznie. W: Jakubowska - Winiecka A., Włodarczyk D., (red.). Psychologia w praktyce medycznej. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 192 - 214.

6. Kubacka - Jasiecka. D. (2010). Rozważania i głosy w dyskusji. Psycholog wobec choroby somatycznej – rok 2009. Sztuka Leczenia., XX, nr.1-2, s. 101 – 140.

7. Dodziuk. A., (2009). O śmierci – z dziećmi tak jak z dorosłymi. W: Binnebesel. J., Janowicz. A., Krakowiak. P., (red.) Jak rozmawiać z uczniami o końcu życia

i wolontariacie hospicyjnym. Gdańsk, Via Medica, s.167 – 180.

8. Krakowiak. P., Paczkowska. A., Janowicz. A., Sikora. B., (2013). Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Gdańsk, Fundacja Lubię Pomagać, s. 191 – 204, 205 -213.

Literatura uzupełniająca:

1. Cybulski M., Strzelecki W. (red.). Psychologia w naukach medycznych. Poznań, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego .

2. Maciarz, A., (2001). Psychoemocjonalne i wychowawcze problemy dzieci przewlekle chorych, Kraków, Impuls.

3. Wyczesany, J., Ostrowski, T., Lohn, Z., (2000). Indywidualne i społeczne czynniki determinujące aktywny udział dzieci chorych w procesie leczenia, Kraków, Wydawnictwo Impuls

4. Kuty-Pachecka. M., Stefańska. K. (2014). Zaburzenia psychiczne u dzieci

z rozpoznaną chorobą nowotworową. Psychiatr. Psychol. Klin., 14 (2), 156–163.

5. Ryżanowska D.(2007). Sieć wsparcia społecznego i jej rola w promowaniu zdrowia psychicznego dziecka z choroba onkologiczną oraz jego rodziny – przegląd badań. Sztuka Leczenia, 15, nr 4-5,37-48.

6. Schier K., (2005). Bez tchu i bez słowa. Gdańsk, GWP.

METODY KSZTAŁCENIA:

- wykład monograficzny,

- wykład kursoryczny,

- dyskusja

-prezentacje

-studia przypadków.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 30

Przygotowanie się do zajęć, lektury 15

Przygotowanie się do egzaminu 25

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Inne formy – przygotowanie się do dyskusji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS 4

praca na ćwiczeniach:

Przygotowanie wypowiedzi w grupie

Praca w małych grupach

Aktywność na zajęciach/Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć. Analiza materiału klinicznego.

Kolokwium: próg zaliczenia 60 % poprawnie udzielonych odpowiedzi w teście jednokrotnego wyboru

W ramach ćwiczeń pogłębione zostaną treści dotyczące poszczególnych chorób somatycznych i ich specyfiki w kontekście aspektów psychologicznych. Zagadnienia poruszane w trakcie ćwiczeń:

ROLA PSYCHOLOGA W LECZENIU DZIECI CHORYCH SOMATYCZNIE

ZABURZENIA PSYCHOSOMATYCZNE

TRANSPLANTOLOGIA

ONKOLOGIA

DIABETOLOGIA

GASTROENTEROLOGIA

NARZĘDZIA DIAGNOZY W PRACY Z DZIECKIEM CHORYM SOMATYCZNIE

Literatura obowiązkowa:

1. Ziółkowska. B. (2010). Dziecko chore w domu, w szkole i u lekarza. Jak wspomagać rozwój dzieci przewlekle chorych. Gdańsk, GWP.

2. Pilecka, W. (2002). Przewlekła choroba somatyczna w życiu i rozwoju dziecka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

3. Pilecka, W. (2011). Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

4. Szewczyk L., Skowrońska M., (2003). Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci

i młodzieży. Teoria i praktyka. Warszawa, Wydawnictwo Emu.

5. Włodarczyk D., Jakubowska - Winiecka A., (2007). Podstawowe zasady pomocy psychologicznej dla chorych somatycznie. W: Jakubowska - Winiecka A., Włodarczyk D., (red.). Psychologia w praktyce medycznej. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 192 - 214.

6. Kubacka - Jasiecka. D. (2010). Rozważania i głosy w dyskusji. Psycholog wobec choroby somatycznej – rok 2009. Sztuka Leczenia., XX, nr.1-2, s. 101 – 140.

7. Dodziuk. A., (2009). O śmierci – z dziećmi tak jak z dorosłymi. W: Binnebesel. J., Janowicz. A., Krakowiak. P., (red.) Jak rozmawiać z uczniami o końcu życia

i wolontariacie hospicyjnym. Gdańsk, Via Medica, s.167 – 180.

8. Krakowiak. P., Paczkowska. A., Janowicz. A., Sikora. B., (2013). Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Gdańsk, Fundacja Lubię Pomagać, s. 191 – 204, 205 -213.

Literatura uzupełniająca:

1. Cybulski M., Strzelecki W. (red.). Psychologia w naukach medycznych. Poznań, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego .

2. Maciarz, A., (2001). Psychoemocjonalne i wychowawcze problemy dzieci przewlekle chorych, Kraków, Impuls.

3. Wyczesany, J., Ostrowski, T., Lohn, Z., (2000). Indywidualne i społeczne czynniki determinujące aktywny udział dzieci chorych w procesie leczenia, Kraków, Wydawnictwo Impuls

4. Kuty-Pachecka. M., Stefańska. K. (2014). Zaburzenia psychiczne u dzieci

z rozpoznaną chorobą nowotworową. Psychiatr. Psychol. Klin., 14 (2), 156–163.

5. Ryżanowska D.(2007). Sieć wsparcia społecznego i jej rola w promowaniu zdrowia psychicznego dziecka z choroba onkologiczną oraz jego rodziny – przegląd badań. Sztuka Leczenia, 15, nr 4-5,37-48.

6. Schier K., (2005). Bez tchu i bez słowa. Gdańsk, GWP.

METODY KSZTAŁCENIA:

- dyskusja

-prezentacje

-studia przypadków.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe ćwiczenia 15

Przygotowanie się do zajęć, lektury 15

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Inne formy – przygotowanie się do dyskusji 15

praca na ćwiczeniach:

Przygotowanie wypowiedzi w grupie

Praca w małych grupach

Aktywność na zajęciach/Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć. Analiza materiału klinicznego.

Kolokwium: próg zaliczenia 60 % poprawnie udzielonych odpowiedzi w teście jednokrotnego wyboru

W ramach ćwiczeń pogłębione zostaną treści dotyczące poszczególnych chorób somatycznych i ich specyfiki w kontekście aspektów psychologicznych. Zagadnienia poruszane w trakcie ćwiczeń:

ROLA PSYCHOLOGA W LECZENIU DZIECI CHORYCH SOMATYCZNIE

ZABURZENIA PSYCHOSOMATYCZNE

TRANSPLANTOLOGIA

ONKOLOGIA

DIABETOLOGIA

GASTROENTEROLOGIA

NARZĘDZIA DIAGNOZY W PRACY Z DZIECKIEM CHORYM SOMATYCZNIE

Literatura obowiązkowa:

1. Ziółkowska. B. (2010). Dziecko chore w domu, w szkole i u lekarza. Jak wspomagać rozwój dzieci przewlekle chorych. Gdańsk, GWP.

2. Pilecka, W. (2002). Przewlekła choroba somatyczna w życiu i rozwoju dziecka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

3. Pilecka, W. (2011). Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

4. Szewczyk L., Skowrońska M., (2003). Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci

i młodzieży. Teoria i praktyka. Warszawa, Wydawnictwo Emu.

5. Włodarczyk D., Jakubowska - Winiecka A., (2007). Podstawowe zasady pomocy psychologicznej dla chorych somatycznie. W: Jakubowska - Winiecka A., Włodarczyk D., (red.). Psychologia w praktyce medycznej. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 192 - 214.

6. Kubacka - Jasiecka. D. (2010). Rozważania i głosy w dyskusji. Psycholog wobec choroby somatycznej – rok 2009. Sztuka Leczenia., XX, nr.1-2, s. 101 – 140.

7. Dodziuk. A., (2009). O śmierci – z dziećmi tak jak z dorosłymi. W: Binnebesel. J., Janowicz. A., Krakowiak. P., (red.) Jak rozmawiać z uczniami o końcu życia

i wolontariacie hospicyjnym. Gdańsk, Via Medica, s.167 – 180.

8. Krakowiak. P., Paczkowska. A., Janowicz. A., Sikora. B., (2013). Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Gdańsk, Fundacja Lubię Pomagać, s. 191 – 204, 205 -213.

Literatura uzupełniająca:

1. Cybulski M., Strzelecki W. (red.). Psychologia w naukach medycznych. Poznań, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego .

2. Maciarz, A., (2001). Psychoemocjonalne i wychowawcze problemy dzieci przewlekle chorych, Kraków, Impuls.

3. Wyczesany, J., Ostrowski, T., Lohn, Z., (2000). Indywidualne i społeczne czynniki determinujące aktywny udział dzieci chorych w procesie leczenia, Kraków, Wydawnictwo Impuls

4. Kuty-Pachecka. M., Stefańska. K. (2014). Zaburzenia psychiczne u dzieci

z rozpoznaną chorobą nowotworową. Psychiatr. Psychol. Klin., 14 (2), 156–163.

5. Ryżanowska D.(2007). Sieć wsparcia społecznego i jej rola w promowaniu zdrowia psychicznego dziecka z choroba onkologiczną oraz jego rodziny – przegląd badań. Sztuka Leczenia, 15, nr 4-5,37-48.

6. Schier K., (2005). Bez tchu i bez słowa. Gdańsk, GWP.

Zajęcia odbywają się z wykorzystaniem aplikacji Teams:

link do wykładu i ćwiczeń:

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3ab2b4b7537abd4dff8ad97c08e1ca72c3%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=b5322a9d-ef50-4c4e-9a8d-129be7057559&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

METODY KSZTAŁCENIA:

- wykład monograficzny,

- wykład kursoryczny,

- dyskusja

-prezentacje

-studia przypadków.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe ćwiczenia 15

Przygotowanie się do zajęć, lektury 15

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Inne formy – przygotowanie się do dyskusji 15

praca na ćwiczeniach:

Przygotowanie wypowiedzi w grupie

Praca w małych grupach

Aktywność na zajęciach/Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć. Analiza materiału klinicznego.

Kolokwium: próg zaliczenia 60 % poprawnie udzielonych odpowiedzi w teście jednokrotnego wyboru

W ramach ćwiczeń pogłębione zostaną treści dotyczące poszczególnych chorób somatycznych i ich specyfiki w kontekście aspektów psychologicznych. Zagadnienia poruszane w trakcie ćwiczeń:

ROLA PSYCHOLOGA W LECZENIU DZIECI CHORYCH SOMATYCZNIE

ZABURZENIA PSYCHOSOMATYCZNE

TRANSPLANTOLOGIA

ONKOLOGIA

DIABETOLOGIA

GASTROENTEROLOGIA

NARZĘDZIA DIAGNOZY W PRACY Z DZIECKIEM CHORYM SOMATYCZNIE

Literatura obowiązkowa:

1. Ziółkowska. B. (2010). Dziecko chore w domu, w szkole i u lekarza. Jak wspomagać rozwój dzieci przewlekle chorych. Gdańsk, GWP.

2. Pilecka, W. (2002). Przewlekła choroba somatyczna w życiu i rozwoju dziecka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

3. Pilecka, W. (2011). Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

4. Szewczyk L., Skowrońska M., (2003). Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci

i młodzieży. Teoria i praktyka. Warszawa, Wydawnictwo Emu.

5. Włodarczyk D., Jakubowska - Winiecka A., (2007). Podstawowe zasady pomocy psychologicznej dla chorych somatycznie. W: Jakubowska - Winiecka A., Włodarczyk D., (red.). Psychologia w praktyce medycznej. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 192 - 214.

6. Kubacka - Jasiecka. D. (2010). Rozważania i głosy w dyskusji. Psycholog wobec choroby somatycznej – rok 2009. Sztuka Leczenia., XX, nr.1-2, s. 101 – 140.

7. Dodziuk. A., (2009). O śmierci – z dziećmi tak jak z dorosłymi. W: Binnebesel. J., Janowicz. A., Krakowiak. P., (red.) Jak rozmawiać z uczniami o końcu życia

i wolontariacie hospicyjnym. Gdańsk, Via Medica, s.167 – 180.

8. Krakowiak. P., Paczkowska. A., Janowicz. A., Sikora. B., (2013). Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Gdańsk, Fundacja Lubię Pomagać, s. 191 – 204, 205 -213.

Literatura uzupełniająca:

1. Cybulski M., Strzelecki W. (red.). Psychologia w naukach medycznych. Poznań, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego .

2. Maciarz, A., (2001). Psychoemocjonalne i wychowawcze problemy dzieci przewlekle chorych, Kraków, Impuls.

3. Wyczesany, J., Ostrowski, T., Lohn, Z., (2000). Indywidualne i społeczne czynniki determinujące aktywny udział dzieci chorych w procesie leczenia, Kraków, Wydawnictwo Impuls

4. Kuty-Pachecka. M., Stefańska. K. (2014). Zaburzenia psychiczne u dzieci

z rozpoznaną chorobą nowotworową. Psychiatr. Psychol. Klin., 14 (2), 156–163.

5. Ryżanowska D.(2007). Sieć wsparcia społecznego i jej rola w promowaniu zdrowia psychicznego dziecka z choroba onkologiczną oraz jego rodziny – przegląd badań. Sztuka Leczenia, 15, nr 4-5,37-48.

6. Schier K., (2005). Bez tchu i bez słowa. Gdańsk, GWP.

zajęcia prowadzone są w aplikacji Teams na kanale:

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a563a8d51cf31452586bdecc7f4ee749d%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=1349ecca-7375-4ea9-95d4-3548b0d9f7ee&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

To wspólny kanał dla grupy pierwszej i drugiej

METODY KSZTAŁCENIA:

- dyskusja

-prezentacje

-studia przypadków.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe ćwiczenia 15

Przygotowanie się do zajęć, lektury 15

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Inne formy – przygotowanie się do dyskusji 15