Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 20-3F-PKD1
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży
Jednostka: Instytut Psychologii
Grupy: Obowiązkowe dla III r. PY, (5-l) niestacjonarne
Obowiązkowe dla III r. PY, (5-l) stacjonarne
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 5.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Skrócony opis:

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z zagadnieniami z zakresu psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, przedstawienie zarówno teoretycznych podstaw, jak i zapoznanie z najczęściej występującymi zaburzeniami psychicznymi, diagnozą tych zaburzeń, objawami i metodami ich leczenia.

Wykład zakończony egzaminem w sesji (egzamin pisemny).

Ćwiczenia w oparciu o analizę materiału klinicznego (ocena aktywności i pracy grupowej)

Pełny opis:

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia. Podczas ćwiczeń wiedza ta zostanie pogłębioną o analizę przypadków zaburzeń, metody diagnozowania w oparciu o klasyfikacje diagnostyczne oraz metody leczenia. Zakres tematyczny zajęć obejmuje zagadnienia:

1.Charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia.

2. Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji.

3. Etiologia zaburzeń dzieci i młodzieży. Patomechanizmy zaburzeń, rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny.

4. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.

5. Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych:

- Zaburzenia ze spektrum autyzmu.

- Zaburzenia hiperkinetyczne.

- Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży.

- Zaburzenia lękowe, w tym lęk separacyjny, fobie. Unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, tiki etc.

- Zaburzenia po stresie traumatycznym, zaburzenia więzi.

- Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby i mysli samobójcze.

- Zachowania autoagresywne, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne i inne.

6. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, techniki diagnostyczne, wywiad i obserwacja.

7. Rodzina a dziecko. Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. Dziecko niepełnosprawne lub/i z zaburzeniami w rodzinie.

8. Diagnoza i metody terapeutyczne pracy z dziećmi i młodzieżą.

9. Etyka psychologa dziecięcego.

10.Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Podsumowanie.

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).

3. Jablow, M. (2000). Anoreksja, bulimia, otyłość. Gdańsk:GWP.

4. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP.

5. Kmita, G. (2007). Małe dziecko i jego rodzina – z teorii i praktyki wczesnej interwencji psychologicznej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.5 (s.67-105).

6. Kołakowski, A., Wolańczyk, T., Pisula, A., Skotnicka, M., Bryńska, A. (2007). ADHD-zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Gdańsk: GWP.

7. Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL.

8. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży.

9. Pisula, E. (2012). Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej, Sopot: GWP.

10. Rola, J. (2001). Depresja u dzieci, Kraków: Wyd.”Impuls”.

11. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t. 1.

12. Święcicka, M. (2011). Metody diagnozy w psychologii klinicznej dziecka i rodziny. Psychologia kliniczna dziecka i rodziny, t.8.

13. Święcicka, M., Zalewska, M. (2005). Problematyka kontaktu w diagnozie i terapii dzieci. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.3

14. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

Literatura uzupełniająca:

1. Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka.

2. Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4.

3. Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS.

4. Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.

5. Winnnicot D. Bawienie się. Rozważania teoretyczne. w: Brzezińska A., Czub T., Lutomski G., Smykowski B. (1995) Dziecko w zabawie i świecie języka.

6. Zalewska, M., Schier, K., (2002) Krewni i znajomi Edypa. Warszawa: Scholar.

Efekty uczenia się:

Wiedza

Zna terminologię obowiązującą w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży i jej zastosowanie w dziedzinach pokrewnych.

Zna specyfikę oraz zasady etyczne diagnozy i pomocy psychologicznej skierowanej do dzieci i młodzieży.

Zna obraz kliniczny, kryteria diagnostyczne i patomechanizm zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego.

Rozumie i poddaje analizie procesy psychologiczne i czynniki mogą wpływać na zakłócenie rozwoju dzieci i młodzieży.

Umiejętności

Określa potencjalne problemy psychologiczne, jakich może doświadczać dziecko i adolescent na kolejnych etapach rozwoju.

Posiada podstawowe umiejętności wnioskowania o rozpoznaniu oraz przyczynach zaburzeń lub problemów psychologicznych na podstawie obserwowanej u dziecka czy adolescenta specyfiki funkcjonowania.

Potrafi określać skutki występowania zaburzeń u dzieci i młodzieży dla funkcjonowania jednostki oraz jej bliższego i dalszego otoczenia.

Kompetencje społeczne

Posiada świadomość specyfiki kontaktu klinicznego z dzieckiem i jego rodzicami.

Jest wrażliwy na problemy i trudności etyczne, jakie może napotkać w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwoju i problemami psychologicznymi.

Metody i kryteria oceniania:

Wykład - zaliczenie w formie egzaminu (pytania zamknięte i otwarte), zaliczenie od 60%

Ćwiczenia - oceniana będzie praca grupowa, przygotowanie do zajęć (sprawdzane m.in. przez "wejściówki") oraz aktywność na zajęciach; wymagana jest obecność na zajęciach

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)

Okres: 2019-10-01 - 2020-02-16
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Siedler
Prowadzący grup: Agnieszka Siedler, Maria Weker
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Wykład:

Egzamin pisemny: test jednokrotnego wyboru próg zaliczenia 60 % poprawnych odpowiedzi.

Ćwiczenia:

Praca w małych grupach.Przygotowanie prezentacji multimedialnej w grupie

Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć. Analiza materiału klinicznego.

Ocena na podstawie obserwacji pracy grupowej. Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć

Ocena na podstawie obserwacji pracy w małej grupie.

Ocena pracy warsztatowej w małych grupach

Pełny opis:

1. Wprowadzenie – charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia. Pojęcie normy. Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji. Etiologia zaburzeń u dziecka. Etyka psychologa dziecięcego.

2. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, techniki diagnostyczne, wywiad i obserwacja. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.

3 i 4 .Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych:

Zaburzenia ze spektrum autyzmu. Charakterystyka.

Zaburzenia hiperkinetyczne.

Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia osobowości u młodzieży

Zaburzenia lękowe. Lęk separacyjny, nadmierny lęk, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm. Etiologia, patomechanizm zaburzeń, role symptomu dla dziecka oraz jego rodziny.

Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby samobójcze, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne.

5. Rodzina a dziecko. Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Zaburzenia dziecka jako problem systemowy. Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym.

Metody terapii, etyka pracy z dzieckiem, podsumowanie

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).

3.Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP.

4. Kmita, G. (2007). Małe dziecko i jego rodzina – z teorii i praktyki wczesnej interwencji psychologicznej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.5 (s.67-105).

5. Kołakowski, A., Wolańczyk, T., Pisula, A., Skotnicka, M., Bryńska, A. (2007). ADHD-zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Gdańsk: GWP.

6. Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL.

7. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży.

8. Rola, J. (2001). Depresja u dzieci, Kraków: Wyd.”Impuls”.

9. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t. 1.

10. Święcicka, M. (2011). Metody diagnozy w psychologii klinicznej dziecka i rodziny. Psychologia kliniczna dziecka i rodziny, t.8.

11. Święcicka, M., Zalewska, M. (2005). Problematyka kontaktu w diagnozie i terapii dzieci. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.3

12. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

13.Anderson, R., Dartington, A. (red.) Przetrwać dojrzewanie. Zaburzenia okresu dojrzewania z perspektywy klinicznej. Oficyna Ingenium, Warszawa 2012.

14. Tryjarska, B. (red.) Bliskość w rodzinie. Więzi w dzieciństwie a zaburzenia w dorosłości. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2012.

Literatura uzupełniająca:

1. Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka.

2. Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4.

3. Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS.

4. Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.

5. Winnnicot D. Bawienie się. Rozważania teoretyczne. w: Brzezińska A., Czub T., Lutomski G., Smykowski B. (1995) Dziecko w zabawie i świecie języka.

6.Namysłowska, I. (red.) Zaburzenia psychiczne dzieci i młodzieży. Wybrane zagadnienia. Biblioteka Psychiatrii Polskiej, Kraków 2000.

Uwagi:

METODY KSZTAŁCENIA:

- wykład monograficzny,

- dyskusja

-prezentacje

-studia przypadków.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 30

Przygotowanie się do zajęć, lektury 15

Przygotowanie się do egzaminu 25

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15

Inne formy – przygotowanie się do dyskusji 15

Sumaryczna liczba punktów ECTS 4

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2019/2020" (zakończony)

Okres: 2019-10-01 - 2020-02-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Agnieszka Siedler
Prowadzący grup: Agnieszka Siedler
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-02-21
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Ewa Odachowska-Rogalska
Prowadzący grup: Ewa Odachowska-Rogalska, Agnieszka Siedler, Maria Weker
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia:

Wykład:

Egzamin pisemny: test jednokrotnego wyboru próg zaliczenia 60% poprawnych odpowiedzi.

Ćwiczenia:

Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć. Analiza materiału klinicznego.

Ocena projektu grupowego (przygotowanie na podstawie literatury prezentacji multimedialnej na temat wybranego zaburzenia klinicznego z okresu dzieciństwa i dorastania wraz kryteriami klasyfikacji i propozycjami metod wsparcia)

Pełny opis:

Celem wykładów jest zapoznanie studentów z zagadnieniami z zakresu psychologii klinicznej, przedstawienie zarówno teoretycznych podstaw, jak i zapoznanie z najczęściej występującymi zaburzeniami psychicznymi, diagnozą tych zaburzeń, objawami i sposobami ich leczenia.

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia.

Zakres tematyczny zajęć będzie realizowany podczas 30 godzin wykładów oraz ćwiczeń. Studenci będą mogli zapoznać się z następującymi treściami::

- Historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia.

- Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji.

- Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.

- Etiologia zaburzeń u dziecka.

- Charakterystyka wybranych zaburzeń: Zaburzenia ze spektrum autyzmu. Zaburzenia hiperkinetyczne. Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży, Zaburzenia lękowe. Zaburzenia więzi. Lęk separacyjny, nadmierny lęk, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, zaburzenia po stresie traumatycznym. Etiologia, patomechanizm zaburzeń, rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny. Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby samobójcze, samookaleczenia, zachowania autoagresywne, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne.

- Diagnoza i metody terapeutyczne w pracy z dziećmi i młodzieżą.

- Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym.

- Rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny.

- Etyka pracy psychologa dziecięcego.

- Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży.

Podczas ćwiczeń studenci poznają klasyfikacje zaburzeń okresu dzieciństwa i adolescencji, uczą się rozpoznawania objawów, a także metod wspomagania dziecka w systemie rodzinnym i środowisku szkolnym. Dokonują analizy przypadków klinicznych, a także analizują metody pracy z dzieckiem.

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN

2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji (s. 79-98; 99-112; 123-137; 183-190). Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania]

3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy (s. 11-18; 19-41; 43-55; 57-73, 177-182; 192-194). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. [Rozdz. 1. Dziecko zaburzone czy dziecko z zaburzeniami. Rozdz. 2. Dziecko trudne. Rozdz. 3. Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo. Rozdz. 4. Dziecko lękliwe. Rozdz. 5. Dziecko mutystyczne czy nieśmiałe? Podrozdz. 11.4. Terapia mutyzmu. Podrozdz. 11.6. Postępowanie z dzieckiem moczącym się]

6. Goodman, R., Scott, St. (2003). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wrocław: Urban & Partner.

7. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.

8. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Literatura uzupełniająca

1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).

3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.

6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.

7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP

8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP

10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.

11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.

12. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette

13. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.

14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.

15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN

16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270

17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24;

18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".

19. Sacker, I.M., Zimmer, M.A. (2008). Wolę umrzeć niż przytyć. Jak zrozumieć i pokonać anoreksję i bulimię? Poznań: Media Rodzina of Poznań.

20. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP. Warszawa: Wyd. EMU.

21. Wells, A. (2010). Terapia poznawcza zaburzeń lękowych. Praktyczny podręcznik i przewodnik po teorii. Kraków: Wydawnictwo UJ.

22. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin

23. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Uwagi:

METODY KSZTAŁCENIA:

wykład monograficzny, dyskusja, prezentacja, studia przypadków.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe, wykład 30h, ćwiczenia 30h

Przygotowanie się do zajęć, analiza lektur, artykułów naukowych 20h

Przygotowanie się do egzaminu 30h

Praca grupowa 15h

Inne formy – przygotowanie się do dyskusji, ewentualnych wejściówek 15h

Sumaryczna liczba punktów ECTS 5

Zajęcia odbywają się zgodnie z planem studiów w czasie rzeczwywistym w platformie Teams:

Link do zespołu Wykład:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a730fcf2b17d74f7a90e8d15f74f61020%40thread.tacv2/conversations?groupId=dde601cd-d1b5-4c74-8fb3-b852f29d7d81&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Linki do poszczególnych grup ćwiczeniowych:

gr ćwiczeniowa III DMPY-PKL 1

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a6817a8569d2b4795aa7793cebc311504%40thread.tacv2/conversations?groupId=778efcaf-1dc7-4fde-891f-cb0570b5bb46&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

gr ćwiczeniowa III DMPY-PKL 2

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a9128b352f5694226865dda3d0d7238a7%40thread.tacv2/conversations?groupId=c74b4365-9528-4690-a6f3-bdc27ae835d9&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

gr ćwiczeniowa III DMPY-SPS 1

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ab58c6ee22e6a4e459987f632e4cdefe8%40thread.tacv2/conversations?groupId=14b3d5a1-5ff0-4132-99e4-32a50d336887&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2020/2021" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-02-21
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Ewa Odachowska-Rogalska
Prowadzący grup: Ewa Odachowska-Rogalska, Maria Weker
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia:

Wykład:

Egzamin pisemny: test jednokrotnego wyboru próg zaliczenia 60% poprawnych odpowiedzi.

Ćwiczenia:

Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć. Analiza materiału klinicznego.

Ocena projektu grupowego (przygotowanie na podstawie literatury prezentacji multimedialnej na temat wybranego zaburzenia klinicznego z okresu dzieciństwa i dorastania wraz kryteriami klasyfikacji i propozycjami metod wsparcia)

Pełny opis:

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia.

Zakres tematyczny zajęć będzie realizowany podczas 15 godzin wykładów oraz ćwiczeń . Studenci będą mogli zapoznać się z następującymi treściami::

- Historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia.

- Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji.

- Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.

- Etiologia zaburzeń u dziecka.

- Charakterystyka wybranych zaburzeń: Zaburzenia ze spektrum autyzmu. Zaburzenia hiperkinetyczne. Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży, Zaburzenia lękowe. Zaburzenia więzi. Lęk separacyjny, nadmierny lęk, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, zaburzenia po stresie traumatycznym. Etiologia, patomechanizm zaburzeń, rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny. Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby samobójcze, samookaleczenia, zachowania autoagresywne, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne.

- Diagnoza i metody terapeutyczne w pracy z dziećmi i młodzieżą.

- Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. Rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny.

- Etyka pracy psychologa dziecięcego.

- Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży.

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN

2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania]

3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

6. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.

7. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Literatura uzupełniająca

1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).

3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.

6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.

7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP

8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP

10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.

11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.

12. Hyman, B.M., Pedrick, Ch. (2014). Pokonać OCD czyli zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

13. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette

14. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.

15. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.

16. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN

17. McMackin, R., Newman, E., Fogler, J. M., A., Keane, T. K. (2015). Terapia traumy. Teoria i praktyka terapii opartej na dowodach. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

18. Orwid, M., Pietruszewski, K. (1993). Psychiatria dzieci i młodzieży. Collegium Medicum UJ, Kraków [Podrozdz. 3.1. Mutyzm wybiórczy. Podrozdz. 3.2. Enuresis. Podrozdz. 3.3. Encopresis. Podrozdz. 4.2. Zespółhiperkinetyczny. Podrozdz. 4.3 Tiki.]

19. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".

20. Sacker, I.M., Zimmer, M.A. (2008). Wolę umrzeć niż przytyć. Jak zrozumieć i pokonać anoreksję i bulimię? Poznań: Media Rodzina of Poznań.

21. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP. Warszawa: Wyd. EMU.

22. Wells, A. (2010). Terapia poznawcza zaburzeń lękowych. Praktyczny podręcznik i przewodnik po teorii. Kraków: Wydawnictwo UJ.

23. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin

24. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Uwagi:

METODY KSZTAŁCENIA:

wykład monograficzny, dyskusja, prezentacja, studia przypadków.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe, wykład 15, ćwiczenia 15

Przygotowanie się do zajęć, lektury 15

Przygotowanie się do egzaminu 25

Przygotowanie prezentacji 15

Inne formy – przygotowanie się do dyskusji 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 5

Zajęcia będą prowadzone w formie zdalnej w czasie rzeczywistym, zgodnie z planem studiów.Link do wykładu na platformie Teams:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a959882e413124b2d91b40c5c3e6673f1%40thread.tacv2/conversations?groupId=d47ab428-95cf-44b8-9a99-a6872aeeeb3b&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Egzamin pisemny: test jednokrotnego wyboru próg zaliczenia 60 % poprawnych odpowiedzi. W przypadku prowadzenia egzaminu w formie zdalnej egzamin zostanie przeprowadzony przy użyciu platformy Forms w uzgodnionym wcześniej terminie.

Linki do grup ćwiczeniowych:

Psychologia kliniczna ćw. gr 1

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ad1e723c46b3249c2ae34e55399b49d47%40thread.tacv2/conversations?groupId=ae5c60db-3f87-4a93-9365-efd6b9a5becd&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Psychologia kliniczna ćw gr 2

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ae57ebf823be14ff1b53b8b01e35152d6%40thread.tacv2/conversations?groupId=05e7937d-53d0-47b2-969c-fbd94f58bf3c&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Psychologia kliniczna ćw gr. 3

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a79a2037a94e446b3a42ab6e526047f82%40thread.tacv2/conversations?groupId=a6766d73-66e5-42da-9da1-20267f9161c0&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)