Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 20-3F-PKD1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży |
Jednostka: | Instytut Psychologii |
Grupy: |
Obowiązkowe dla III r. PY, (5-l) niestacjonarne Obowiązkowe dla III r. PY, (5-l) stacjonarne |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
5.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z zagadnieniami z zakresu psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, przedstawienie zarówno teoretycznych podstaw, jak i zapoznanie z najczęściej występującymi zaburzeniami psychicznymi, diagnozą tych zaburzeń, objawami i metodami ich leczenia. Wykład zakończony egzaminem w sesji (egzamin pisemny). Ćwiczenia w oparciu o analizę materiału klinicznego (ocena aktywności i pracy grupowej) |
Pełny opis: |
Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia. Podczas ćwiczeń wiedza ta zostanie pogłębioną o analizę przypadków zaburzeń, metody diagnozowania w oparciu o klasyfikacje diagnostyczne oraz metody leczenia. Zakres tematyczny zajęć obejmuje zagadnienia: 1.Charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia. 2. Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji. 3. Etiologia zaburzeń dzieci i młodzieży. Patomechanizmy zaburzeń, rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny. 4. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej. 5. Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych: - Zaburzenia ze spektrum autyzmu. - Zaburzenia hiperkinetyczne. - Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży. - Zaburzenia lękowe, w tym lęk separacyjny, fobie. Unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, tiki etc. - Zaburzenia po stresie traumatycznym, zaburzenia więzi. - Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby i mysli samobójcze. - Zachowania autoagresywne, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne i inne. 6. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, techniki diagnostyczne, wywiad i obserwacja. 7. Rodzina a dziecko. Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. Dziecko niepełnosprawne lub/i z zaburzeniami w rodzinie. 8. Diagnoza i metody terapeutyczne pracy z dziećmi i młodzieżą. 9. Etyka psychologa dziecięcego. 10.Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Podsumowanie. |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”. 2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238). 3. Jablow, M. (2000). Anoreksja, bulimia, otyłość. Gdańsk:GWP. 4. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP. 5. Kmita, G. (2007). Małe dziecko i jego rodzina – z teorii i praktyki wczesnej interwencji psychologicznej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.5 (s.67-105). 6. Kołakowski, A., Wolańczyk, T., Pisula, A., Skotnicka, M., Bryńska, A. (2007). ADHD-zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Gdańsk: GWP. 7. Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL. 8. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży. 9. Pisula, E. (2012). Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej, Sopot: GWP. 10. Rola, J. (2001). Depresja u dzieci, Kraków: Wyd.”Impuls”. 11. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t. 1. 12. Święcicka, M. (2011). Metody diagnozy w psychologii klinicznej dziecka i rodziny. Psychologia kliniczna dziecka i rodziny, t.8. 13. Święcicka, M., Zalewska, M. (2005). Problematyka kontaktu w diagnozie i terapii dzieci. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.3 14. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL. Literatura uzupełniająca: 1. Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka. 2. Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4. 3. Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS. 4. Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP. 5. Winnnicot D. Bawienie się. Rozważania teoretyczne. w: Brzezińska A., Czub T., Lutomski G., Smykowski B. (1995) Dziecko w zabawie i świecie języka. 6. Zalewska, M., Schier, K., (2002) Krewni i znajomi Edypa. Warszawa: Scholar. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Zna terminologię obowiązującą w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży i jej zastosowanie w dziedzinach pokrewnych. Zna specyfikę oraz zasady etyczne diagnozy i pomocy psychologicznej skierowanej do dzieci i młodzieży. Zna obraz kliniczny, kryteria diagnostyczne i patomechanizm zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego. Rozumie i poddaje analizie procesy psychologiczne i czynniki mogą wpływać na zakłócenie rozwoju dzieci i młodzieży. Umiejętności Określa potencjalne problemy psychologiczne, jakich może doświadczać dziecko i adolescent na kolejnych etapach rozwoju. Posiada podstawowe umiejętności wnioskowania o rozpoznaniu oraz przyczynach zaburzeń lub problemów psychologicznych na podstawie obserwowanej u dziecka czy adolescenta specyfiki funkcjonowania. Potrafi określać skutki występowania zaburzeń u dzieci i młodzieży dla funkcjonowania jednostki oraz jej bliższego i dalszego otoczenia. Kompetencje społeczne Posiada świadomość specyfiki kontaktu klinicznego z dzieckiem i jego rodzicami. Jest wrażliwy na problemy i trudności etyczne, jakie może napotkać w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwoju i problemami psychologicznymi. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład - zaliczenie w formie egzaminu (pytania zamknięte i otwarte), zaliczenie od 60% Ćwiczenia - oceniana będzie praca grupowa, przygotowanie do zajęć (sprawdzane m.in. przez "wejściówki") oraz aktywność na zajęciach; wymagana jest obecność na zajęciach |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-02-16 |
Przejdź do planu
PN CW
CW
WYK
WT ŚR CZ PT CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Agnieszka Siedler | |
Prowadzący grup: | Agnieszka Siedler, Maria Weker | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Wykład: Egzamin pisemny: test jednokrotnego wyboru próg zaliczenia 60 % poprawnych odpowiedzi. Ćwiczenia: Praca w małych grupach.Przygotowanie prezentacji multimedialnej w grupie Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć. Analiza materiału klinicznego. Ocena na podstawie obserwacji pracy grupowej. Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć Ocena na podstawie obserwacji pracy w małej grupie. Ocena pracy warsztatowej w małych grupach |
|
Pełny opis: |
1. Wprowadzenie – charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia. Pojęcie normy. Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji. Etiologia zaburzeń u dziecka. Etyka psychologa dziecięcego. 2. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, techniki diagnostyczne, wywiad i obserwacja. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej. 3 i 4 .Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych: Zaburzenia ze spektrum autyzmu. Charakterystyka. Zaburzenia hiperkinetyczne. Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia osobowości u młodzieży Zaburzenia lękowe. Lęk separacyjny, nadmierny lęk, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm. Etiologia, patomechanizm zaburzeń, role symptomu dla dziecka oraz jego rodziny. Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby samobójcze, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne. 5. Rodzina a dziecko. Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Zaburzenia dziecka jako problem systemowy. Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. Metody terapii, etyka pracy z dzieckiem, podsumowanie |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”. 2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238). 3.Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP. 4. Kmita, G. (2007). Małe dziecko i jego rodzina – z teorii i praktyki wczesnej interwencji psychologicznej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.5 (s.67-105). 5. Kołakowski, A., Wolańczyk, T., Pisula, A., Skotnicka, M., Bryńska, A. (2007). ADHD-zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Gdańsk: GWP. 6. Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL. 7. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży. 8. Rola, J. (2001). Depresja u dzieci, Kraków: Wyd.”Impuls”. 9. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t. 1. 10. Święcicka, M. (2011). Metody diagnozy w psychologii klinicznej dziecka i rodziny. Psychologia kliniczna dziecka i rodziny, t.8. 11. Święcicka, M., Zalewska, M. (2005). Problematyka kontaktu w diagnozie i terapii dzieci. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.3 12. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL. 13.Anderson, R., Dartington, A. (red.) Przetrwać dojrzewanie. Zaburzenia okresu dojrzewania z perspektywy klinicznej. Oficyna Ingenium, Warszawa 2012. 14. Tryjarska, B. (red.) Bliskość w rodzinie. Więzi w dzieciństwie a zaburzenia w dorosłości. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2012. Literatura uzupełniająca: 1. Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka. 2. Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4. 3. Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS. 4. Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP. 5. Winnnicot D. Bawienie się. Rozważania teoretyczne. w: Brzezińska A., Czub T., Lutomski G., Smykowski B. (1995) Dziecko w zabawie i świecie języka. 6.Namysłowska, I. (red.) Zaburzenia psychiczne dzieci i młodzieży. Wybrane zagadnienia. Biblioteka Psychiatrii Polskiej, Kraków 2000. |
|
Uwagi: |
METODY KSZTAŁCENIA: - wykład monograficzny, - dyskusja -prezentacje -studia przypadków. NAKŁAD PRACY STUDENTA: Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 30 Przygotowanie się do zajęć, lektury 15 Przygotowanie się do egzaminu 25 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15 Inne formy – przygotowanie się do dyskusji 15 Sumaryczna liczba punktów ECTS 4 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-02-28 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT SO CW
CW
WYK
N CW
CW
WYK
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Agnieszka Siedler | |
Prowadzący grup: | Agnieszka Siedler | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
Przejdź do planu
PN CW
CW
CW
CW
WT ŚR WYK
CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Ewa Odachowska-Rogalska | |
Prowadzący grup: | Ewa Odachowska-Rogalska, Agnieszka Siedler, Maria Weker | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia: Wykład: Egzamin pisemny: test jednokrotnego wyboru próg zaliczenia 60% poprawnych odpowiedzi. Ćwiczenia: Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć. Analiza materiału klinicznego. Ocena projektu grupowego (przygotowanie na podstawie literatury prezentacji multimedialnej na temat wybranego zaburzenia klinicznego z okresu dzieciństwa i dorastania wraz kryteriami klasyfikacji i propozycjami metod wsparcia) |
|
Pełny opis: |
Celem wykładów jest zapoznanie studentów z zagadnieniami z zakresu psychologii klinicznej, przedstawienie zarówno teoretycznych podstaw, jak i zapoznanie z najczęściej występującymi zaburzeniami psychicznymi, diagnozą tych zaburzeń, objawami i sposobami ich leczenia. Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia. Zakres tematyczny zajęć będzie realizowany podczas 30 godzin wykładów oraz ćwiczeń. Studenci będą mogli zapoznać się z następującymi treściami:: - Historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia. - Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji. - Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej. - Etiologia zaburzeń u dziecka. - Charakterystyka wybranych zaburzeń: Zaburzenia ze spektrum autyzmu. Zaburzenia hiperkinetyczne. Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży, Zaburzenia lękowe. Zaburzenia więzi. Lęk separacyjny, nadmierny lęk, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, zaburzenia po stresie traumatycznym. Etiologia, patomechanizm zaburzeń, rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny. Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby samobójcze, samookaleczenia, zachowania autoagresywne, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne. - Diagnoza i metody terapeutyczne w pracy z dziećmi i młodzieżą. - Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. - Rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny. - Etyka pracy psychologa dziecięcego. - Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Podczas ćwiczeń studenci poznają klasyfikacje zaburzeń okresu dzieciństwa i adolescencji, uczą się rozpoznawania objawów, a także metod wspomagania dziecka w systemie rodzinnym i środowisku szkolnym. Dokonują analizy przypadków klinicznych, a także analizują metody pracy z dzieckiem. |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN 2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji (s. 79-98; 99-112; 123-137; 183-190). Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania] 3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL. 4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy (s. 11-18; 19-41; 43-55; 57-73, 177-182; 192-194). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. [Rozdz. 1. Dziecko zaburzone czy dziecko z zaburzeniami. Rozdz. 2. Dziecko trudne. Rozdz. 3. Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo. Rozdz. 4. Dziecko lękliwe. Rozdz. 5. Dziecko mutystyczne czy nieśmiałe? Podrozdz. 11.4. Terapia mutyzmu. Podrozdz. 11.6. Postępowanie z dzieckiem moczącym się] 6. Goodman, R., Scott, St. (2003). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wrocław: Urban & Partner. 7. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber. 8. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Literatura uzupełniająca 1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”. 2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238). 3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ. 6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP. 7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP 8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP 10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN. 11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber. 12. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette 13. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP. 14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP. 15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN 16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270 17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24; 18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę". 19. Sacker, I.M., Zimmer, M.A. (2008). Wolę umrzeć niż przytyć. Jak zrozumieć i pokonać anoreksję i bulimię? Poznań: Media Rodzina of Poznań. 20. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP. Warszawa: Wyd. EMU. 21. Wells, A. (2010). Terapia poznawcza zaburzeń lękowych. Praktyczny podręcznik i przewodnik po teorii. Kraków: Wydawnictwo UJ. 22. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin 23. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN |
|
Uwagi: |
METODY KSZTAŁCENIA: wykład monograficzny, dyskusja, prezentacja, studia przypadków. NAKŁAD PRACY STUDENTA: Godziny kontaktowe, wykład 30h, ćwiczenia 30h Przygotowanie się do zajęć, analiza lektur, artykułów naukowych 20h Przygotowanie się do egzaminu 30h Praca grupowa 15h Inne formy – przygotowanie się do dyskusji, ewentualnych wejściówek 15h Sumaryczna liczba punktów ECTS 5 Zajęcia odbywają się zgodnie z planem studiów w czasie rzeczwywistym w platformie Teams: Link do zespołu Wykład: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a730fcf2b17d74f7a90e8d15f74f61020%40thread.tacv2/conversations?groupId=dde601cd-d1b5-4c74-8fb3-b852f29d7d81&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 Linki do poszczególnych grup ćwiczeniowych: gr ćwiczeniowa III DMPY-PKL 1 https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a6817a8569d2b4795aa7793cebc311504%40thread.tacv2/conversations?groupId=778efcaf-1dc7-4fde-891f-cb0570b5bb46&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 gr ćwiczeniowa III DMPY-PKL 2 https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a9128b352f5694226865dda3d0d7238a7%40thread.tacv2/conversations?groupId=c74b4365-9528-4690-a6f3-bdc27ae835d9&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 gr ćwiczeniowa III DMPY-SPS 1 https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ab58c6ee22e6a4e459987f632e4cdefe8%40thread.tacv2/conversations?groupId=14b3d5a1-5ff0-4132-99e4-32a50d336887&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
|
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT SO CW
CW
WYK
CW
N CW
CW
CW
WYK
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Ewa Odachowska-Rogalska | |
Prowadzący grup: | Ewa Odachowska-Rogalska, Maria Weker | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia: Wykład: Egzamin pisemny: test jednokrotnego wyboru próg zaliczenia 60% poprawnych odpowiedzi. Ćwiczenia: Ocena wypowiedzi ustnych podczas zajęć. Analiza materiału klinicznego. Ocena projektu grupowego (przygotowanie na podstawie literatury prezentacji multimedialnej na temat wybranego zaburzenia klinicznego z okresu dzieciństwa i dorastania wraz kryteriami klasyfikacji i propozycjami metod wsparcia) |
|
Pełny opis: |
Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia. Zakres tematyczny zajęć będzie realizowany podczas 15 godzin wykładów oraz ćwiczeń . Studenci będą mogli zapoznać się z następującymi treściami:: - Historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia. - Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji. - Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej. - Etiologia zaburzeń u dziecka. - Charakterystyka wybranych zaburzeń: Zaburzenia ze spektrum autyzmu. Zaburzenia hiperkinetyczne. Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży, Zaburzenia lękowe. Zaburzenia więzi. Lęk separacyjny, nadmierny lęk, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, zaburzenia po stresie traumatycznym. Etiologia, patomechanizm zaburzeń, rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny. Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby samobójcze, samookaleczenia, zachowania autoagresywne, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne. - Diagnoza i metody terapeutyczne w pracy z dziećmi i młodzieżą. - Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. Rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny. - Etyka pracy psychologa dziecięcego. - Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN 2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania] 3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL. 4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. 6. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber. 7. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Literatura uzupełniająca 1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”. 2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238). 3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ. 6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP. 7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP 8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP 10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN. 11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber. 12. Hyman, B.M., Pedrick, Ch. (2014). Pokonać OCD czyli zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. 13. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette 14. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP. 15. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP. 16. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN 17. McMackin, R., Newman, E., Fogler, J. M., A., Keane, T. K. (2015). Terapia traumy. Teoria i praktyka terapii opartej na dowodach. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. 18. Orwid, M., Pietruszewski, K. (1993). Psychiatria dzieci i młodzieży. Collegium Medicum UJ, Kraków [Podrozdz. 3.1. Mutyzm wybiórczy. Podrozdz. 3.2. Enuresis. Podrozdz. 3.3. Encopresis. Podrozdz. 4.2. Zespółhiperkinetyczny. Podrozdz. 4.3 Tiki.] 19. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę". 20. Sacker, I.M., Zimmer, M.A. (2008). Wolę umrzeć niż przytyć. Jak zrozumieć i pokonać anoreksję i bulimię? Poznań: Media Rodzina of Poznań. 21. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP. Warszawa: Wyd. EMU. 22. Wells, A. (2010). Terapia poznawcza zaburzeń lękowych. Praktyczny podręcznik i przewodnik po teorii. Kraków: Wydawnictwo UJ. 23. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin 24. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN |
|
Uwagi: |
METODY KSZTAŁCENIA: wykład monograficzny, dyskusja, prezentacja, studia przypadków. NAKŁAD PRACY STUDENTA: Godziny kontaktowe, wykład 15, ćwiczenia 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury 15 Przygotowanie się do egzaminu 25 Przygotowanie prezentacji 15 Inne formy – przygotowanie się do dyskusji 10 Sumaryczna liczba punktów ECTS 5 Zajęcia będą prowadzone w formie zdalnej w czasie rzeczywistym, zgodnie z planem studiów.Link do wykładu na platformie Teams: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a959882e413124b2d91b40c5c3e6673f1%40thread.tacv2/conversations?groupId=d47ab428-95cf-44b8-9a99-a6872aeeeb3b&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 Egzamin pisemny: test jednokrotnego wyboru próg zaliczenia 60 % poprawnych odpowiedzi. W przypadku prowadzenia egzaminu w formie zdalnej egzamin zostanie przeprowadzony przy użyciu platformy Forms w uzgodnionym wcześniej terminie. Linki do grup ćwiczeniowych: Psychologia kliniczna ćw. gr 1 https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ad1e723c46b3249c2ae34e55399b49d47%40thread.tacv2/conversations?groupId=ae5c60db-3f87-4a93-9365-efd6b9a5becd&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 Psychologia kliniczna ćw gr 2 https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ae57ebf823be14ff1b53b8b01e35152d6%40thread.tacv2/conversations?groupId=05e7937d-53d0-47b2-969c-fbd94f58bf3c&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 Psychologia kliniczna ćw gr. 3 https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a79a2037a94e446b3a42ab6e526047f82%40thread.tacv2/conversations?groupId=a6766d73-66e5-42da-9da1-20267f9161c0&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.