Diagnostyka w pedagogice specjalnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 10-2F-DPS |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnostyka w pedagogice specjalnej |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki Specjalnej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
4.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Efekty uczenia się: |
Wiedza PC1_KK_W01 Podaje znaczenie terminów używanych w diagnostyce pedagogicznej PC1_KK_W04 Wymienia funkcje pedagoga specjalnego spełniane w pracy zawodowej, elementy diagnozy pełnej wg S. Ziemskiego, poziomy modelu pracy z uczniem ze SPE oraz główne czynności diagnosty PC1_KK_W09 Rozróżnia modele działania diagnosty PC1_KK_W10 Opisuje zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach PC1_KK_W13 Wylicza taksonometryczne poziomy osiągnięć edukacyjnych dziedziny emocjonalno-motywacyjnej, poznawczej, praktycznej, światopoglądowej oraz wymienia narzędzia pomiaru pedagogicznego Umiejętności PC1_KS_U01 Przedstawia proces diagnostyczny w formie zmiennych niezależnych i zależnych PC1_KK_U04 Analizuje orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego PC1_KK_U04 Konstruuje podstawowe narzędzia do diagnozy pedagogicznej Kompetencje społeczne PC1_KK_K04 Docenia postępowanie diagnosty zgodne z normami etycznymi |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-02-16 |
Przejdź do planu
PN CW
CW
CW
CW
CW
CW
CW
WT CW
WYK
ŚR CW
CW
CW
CW
CW
CW
CZ CW
CW
CW
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Barbara Trochimiak | |
Prowadzący grup: | Justyna Gasik-Daszkowska, Barbara Trochimiak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia:kolokwia pisemne na zajęciach ćwiczeniowych; obserwacja aktywności studentów w trakcie ćwiczeń; egzamin końcowy - test wielokrotnego wyboru z punktami ujemnymi. |
|
Pełny opis: |
Wykład Informacje o przedmiocie. Model pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Diagnostyka w pedagogice specjalnej: funkcje spełniane przez pedagoga specjalnego; psycholog i pedagog jako diagności; modele działania diagnosty; przedmiot rozpoznania diagnostycznego. Pomiar pedagogiczny. Diagnoza osiągnięć w dziedzinie emocjonalno-motywacyjnej, światopoglądowej, praktycznej i poznawczej. Style wychowania w rodzinie, rozpoznawanie błędów wychowawczych i ich wpływu na funkcjonowanie osoby. Cechy diagnozy w pedagogice specjalnej. Diagnoza w planowaniu procesu rehabilitacji wychowanka: obszary, w których mogą występować przyczyny utrudniające funkcjonowanie osoby; diagnoza nozologiczna a diagnoza funkcjonalna, diagnoza potencjału rozwojowego, diagnoza wrażliwości edukacyjnej, diagnoza gotowości szkolnej. Ewaluacja edukacyjna. Planowanie i konstrukcja narzędzi diagnozy w pedagogice specjalnej. Egzaminy wewnętrzne i zewnętrzne – formy dostosowania odpowiednie dla ucznia ze SPE. Techniki projekcyjne w diagnozie pedagogicznej. Obszary stosowania metod projekcyjnych. Ćwiczenia Diagnoza według S. Ziemskiego. Orzeczenia i opinie wydawane przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych. Kontakt diagnostyczny. Określenie specjalnych potrzeb edukacyjnych na podstawie rozpoznania mocnych i słabych stron ucznia, a także rodzaju niezbędnej pomocy i wsparcia oraz dostosowania otoczenia. Metody diagnostyczne i narzędzia pomiaru pedagogicznego. Wykorzystanie operacjonalizacji celów kształcenia w planowym budowaniu narzędzi diagnozy. Wykorzystanie taksonomii celów kształcenia w konstrukcji narzędzi do diagnozy pedagogicznej. Zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno– pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Organizowanie kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych oraz w placówkach specjalnych. Normy moralne i etyczne diagnostyki w pedagogice specjalnej. Zasady działania publicznych poradni psychologicznopedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych. Zasady orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności. |
|
Literatura: |
1. Jarosz E., Wysocka E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna, podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak” 2. Niemierko, B. (2009). Diagnostyka edukacyjna. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN 3. Trochimiak, B. (2011). Konstruowanie narzędzi do prowadzenia diagnozy pedagogicznej. W: J. Głodkowska (red.), Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. 4. Trochimiak, B., Gosk, U. (2010). Diagnoza pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej 5. Wysocka, E. (2007). Człowiek a środowisko życia, podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak” 6. Wybrane rozporządzenia MEN oraz MGPiPS. |
|
Uwagi: |
Metody kształcenia: wykład, metody aktywizujące, praca z książką lub aktem prawnym, pokaz, metoda problemowa, symulacja, ćwiczenie, instruktaż Nakład pracy studenta: - godziny kontaktowe (wykład i ćwiczenia) - 45 - przygotowanie się do zajęć, lektury - 25 godz. - przygotowanie się do egzaminu - 20 godz - przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 5 godz. - inne formy - 5 godz Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-02-28 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT WYK
SO WYK
CW
CW
CW
CW
N CW
CW
CW
CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin
Wykład, 12 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Barbara Trochimiak | |
Prowadzący grup: | Mariusz Maciątek, Barbara Trochimiak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia:kolokwia pisemne na zajęciach ćwiczeniowych; obserwacja aktywności studentów w trakcie ćwiczeń; egzamin końcowy - test wielokrotnego wyboru z punktami ujemnymi. |
|
Pełny opis: |
Wykład Informacje o przedmiocie. Model pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Diagnostyka w pedagogice specjalnej: podstawowe terminy, funkcje spełniane przez pedagoga; psycholog i pedagog jako diagności; modele działania diagnosty; uwarunkowania procesu diagnostycznego. Pomiar pedagogiczny. Diagnoza osiągnięć w dziedzinie emocjonalno-motywacyjnej, światopoglądowej, praktycznej i poznawczej. Style wychowania w rodzinie, rozpoznawanie błędów wychowawczych i ich wpływu na funkcjonowanie osoby. Cechy diagnozy w pedagogice specjalnej. Diagnoza w planowaniu procesu rehabilitacji wychowanka: obszary, w których mogą występować przyczyny utrudniające funkcjonowanie osoby; diagnoza nozologiczna a diagnoza funkcjonalna, diagnoza potencjału rozwojowego, diagnoza wrażliwości edukacyjnej, diagnoza gotowości szkolnej. Ewaluacja edukacyjna. Planowanie i konstrukcja narzędzi diagnozy w pedagogice specjalnej. Egzaminy wewnętrzne i zewnętrzne – formy dostosowania odpowiednie dla ucznia ze SPE. Techniki projekcyjne w diagnozie pedagogicznej. Obszary stosowania metod projekcyjnych. Ćwiczenia Diagnoza według S. Ziemskiego. Orzeczenia i opinie wydawane przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych. Kontakt diagnostyczny. Określenie specjalnych potrzeb edukacyjnych na podstawie rozpoznania mocnych i słabych stron ucznia, a także rodzaju niezbędnej pomocy i wsparcia oraz dostosowania otoczenia. Metody diagnostyczne i narzędzia pomiaru pedagogicznego. Wykorzystanie operacjonalizacji celów kształcenia w planowym budowaniu narzędzi diagnozy. Wykorzystanie taksonomii celów kształcenia w konstrukcji narzędzi do diagnozy pedagogicznej. Zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Organizowanie kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych oraz w placówkach specjalnych. Normy moralne i etyczne diagnostyki w pedagogice specjalnej. Zasady działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych. Zasady orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności. |
|
Literatura: |
1. Jarosz E., Wysocka E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna, podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak” 2. Niemierko, B. (2009). Diagnostyka edukacyjna. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN 3. Trochimiak, B. (2011). Konstruowanie narzędzi do prowadzenia diagnozy pedagogicznej. W: J. Głodkowska (red.), Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. 4. Trochimiak, B., Gosk, U. (2010). Diagnoza pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej 5. Wysocka, E. (2007). Człowiek a środowisko życia, podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak” 6. Wybrane rozporządzenia MEN oraz MGPiPS. |
|
Uwagi: |
Metody kształcenia: wykład, dyskusja, pogadanka, opis, praca z książką lub aktem prawnym, pokaz, pomiar, burza mózgów, problemowa, symulacja, ćwiczenie, instruktaż, gra dydaktyczna Nakład pracy studenta: - godziny kontaktowe (wykład i ćwiczenia) - 27 - przygotowanie się do zajęć, lektury - 43 godz. - przygotowanie się do egzaminu - 20 godz - przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 5 godz. - inne formy - 5 godz Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4. |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.