Zastosowanie kompetencji coachingowych w zawodzie pedagoga i animatora
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 00-FF-ZKC |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Zastosowanie kompetencji coachingowych w zawodzie pedagoga i animatora |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki |
Grupy: |
Fakultatywne dla 3 sem. (PE) pedagogiki, (2-l) stacjonarne II stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
3.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ CW
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin, 20 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Edyta Zawadzka | |
Prowadzący grup: | Edyta Zawadzka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia Wiedza 1. ocena wiedzy na podstawie uczestnictwa w dyskursie prowadzonym na zajęciach 2. ocena wiedzy na podstawie zawartości pigułki wiedzy dotyczącej znaczenia kompetencji coachingowych w pracy pedagogicznej/animacyjnej, prezentacji tematycznej n/t wykorzystania kompetencji coachingowych w konkretnej sytuacji pedagogicznej oraz raportu ze zrealizowanego procesu coachingowego Umiejętności 1. ocena umiejętności na podstawie jakości realizacji przez studentów ćwiczeń i zadań praktycznych na zajęciach i przedstawianej refleksji ich dotyczących 2. ocena umiejętności na podstawie zawartości merytorycznej raportu ze zrealizowanego procesu coachingowego, pigułki wiedzy oraz prezentacji tematycznej Kompetencje społeczne 1. ocena na podstawie analizy zaangażowania w zajęcia, przeprowadzenie procesu coachingowego oraz przygotowanie pigułki wiedzy i prezentacji tematycznej W kontekście powyższego student jest zobowiązany do: 1. obecności na zajęciach wiążącej się z uczestnictwem w aktywnościach o charakterze ćwiczeniowo-praktycznym. Dopuszczalne są 2 nieobecności; 2. aktywnego udziału w dyskursie prowadzonym podczas zajęć - konieczność uzyskania 5 punktów za aktywność; 3. indywidualnego przygotowania jednostronicowej pigułki wiedzy dotyczącej znaczenia kompetencji coachingowych w pracy pedagogicznej/animacyjnej. Ocena uzależniona jest od jej wartości merytorycznej; 4. przygotowanie w grupach i zaprezentowanie na zajęciach nr 13 prezentacji dotyczącej wykorzystania coachingu/kompetencji coachingowych w sytuacji o charakterze pedagogicznym/animacyjnym. Ocena uzależniona jest od wartości merytorycznej prezentacji poraz wykazania zrozumienia w prezentacji idei coachingu/kompetencji coachingowych; 5. przeprowadzenie krótkiego procesu coachingowego w obszarze pedagogiki/animacji. Ocena uzależniona jest od wartości merytorycznej raportu oraz stopnia wykorzystania kompetencji coachingowych w realizowanym procesie. |
|
Pełny opis: |
1. Zajęcia wprowadzające. Przedstawienie założeń i programu przedmiotu oraz kryteriów zaliczenia zajęć. Rozpoznanie doświadczeń coachingowych uczestników zajęć. Coaching jako proces edukacyjny i rozwojowy – idea i specyfika. Coaching a inne procesy rozwojowo-edukacyjne 2. Relacja coachingowa a relacja pedagogiczna/animacyjna. Specyfika, zasady, budowanie, podobieństwa i różnice 3. Sesja coachingowa jako spotkanie edukacyjne i rozwojowe – idea i przebieg. Model GROW 4. Praca pytaniami oraz wykorzystanie aktywnego słuchania. Zasady oraz wyzwania 5. Identyfikacja potrzeb rozwojowych i wyznaczenie celów - metody i narzędzia 6. Identyfikacja zasobów i potencjału coachee– metody i narzędzia. Motywacja – znaczenie w procesie coachingu w obszarze pedagogiki/animacji oraz zasady pracy z nią 7. Stwarzanie coachee płaszczyzny do zmiany przekonań i przełamywania impasu – metody i narzędzia 8. Odzwierciedlanie i feedback w coachingu – znaczenie dla efektywności procesu edukacji/rozwoju, metody i narzędzia 9. Zastosowanie narzędzi twórczego myślenia w coachingu – znaczenie oraz przykłady narzędzi 10. Coaching rodzicielski 11. Coaching o charakterze edukacyjnym - coaching indywidualny i grupowy w środowisku szkoły 12 Fragmentarycznie superwizowana praktyka realizacji pełnej sesji coachingowej. Kodeks deontologiczny pedagoga/animatora wykorzystującego coaching w działalności zawodowej 13. Obszary wykorzystania kompetencji coachingowych w pracy pedagoga/animatora – prezentacje studentów 14. Wyzwania wykorzystania coachingu w pracy pedagogicznej/animacyjnej w świetle doświadczeń studentów ze zrealizowanych procesów coachingowych – omówienie raportów ze zrealizowanych procesów coachingowych (rozmowy indywidualne) 15. Wyzwania wykorzystania coachingu w pracy pedagogicznej/animacyjnej w świetle doświadczeń studentów ze zrealizowanych procesów coachingowych – omówienie raportów ze zrealizowanych procesów coachingowych (rozmowy indywidualne) |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. Britton, J. (2016). Skuteczny coaching grupowy. Warszawa: Co&Me Publishing, s. 15-45. 2. Brzeziński, Ł., Klemczuk, B. (2016). Coaching jako nowoczesny styl komunikacji nauczyciela w procesie edukacji. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku (127-142). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka. 3. Dobrzyniak, M. (2016). Coaching w edukacji. Harmonijny rozwój w przyjaznym otoczeniu. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku. (110-126). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka 4 Elliot, J. (2018). Coaching zespołowy. W: E. Parloe, M. Leedham, D. Newell, Coaching i mentoring. Strategie. Taktyki. Techniki. Warszawa: PWN, s. 301-314. 5. Grzybek, R. (2017). Coaching odczarowany. Warszawa: MT Biznes, s. 175-205. 6. Kodeks etyczny coacha. https://www.izbacoachingu.com/wp-content/uploads/2020/KodeksEtycznyCoachaIC.pdf 7. Krawczyńska-Zaucha, T. (2019). Etyka w coachingu. Źródła efektywnego zarządzania. Kraków: Wydawnictwo Naukowe UP, s. 99-109. 8. Kupaj, L., Krysa, W. (2014). Kompetencje coachingowe nauczycieli. Jak rozwijać potencjał ucznia w szkole. Warszawa: Wolters Kluwer SA, s. 21-77, 169-174. 9. Marciniak, Ł. (2012). Pojęcie i odmiany coachingu. W: M. Sidor-Rządkowska (red.), Coaching. Teoria, praktyka, studia przypadków (19-39). Warszawa: Wolrers Kluwer. 10. Marciniak, Ł.T., Rogala-Marciniak, S. (2013). Coaching. Zbiór narzędzi wspierania rozwoju. Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business 11. Miskim, D., Stewart, J. (2011). Coaching rodzicielski. Warszawa: Wydawnictwo SWPS, s. 37-44. 12. Norwood, K., Burke, M.A. (2018). Edukacja. W: L. Wildflower, D. Brennan (red.), Kompedium wiedzy coacha. Od teorii do praktyki. Warszawa: Co&Me publishing. 13. Nowosielska, J. (2016). Coaching jako metoda wspierania uczniów w procesie edukacyjnym. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku (80-96). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej Pedagogicznej im. Janusza Korczaka 14. Rogers, J. (2010). Coaching: Podstawy umiejętności. Warszawa: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 122-165. 15. Sidor-Rządkowska, M. (2012). Profesjonalny coaching: zasady i dylematy etyczne w pracy coacha. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business, s. 13-36, 53-75. 16. Starr, J. (2003). Coaching. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 29-47; 92-110, 140-156. 17. Stoltzdus, T. (2008). Sztuka zadania pytań w coachingu. Jak opanować najważniejszą umiejętność coacha? Wrocław: Aetos Media, s. 12-16, 31-32, 39-44. 18. Whitworth, A., Kimsey-House, K., Kimsey-House, H., Sandahl, P. (2010). Coaching koaktywny. Umiejętności wspierające sukces klienta. Warszawa: Wolters Kluwer, s. 53-69 19. Wilczyńska M., Nowak, M., Kućka, J, Sawicka, J., Swajerwald, K. (2013). Moc coachingu. Poznaj narzędzia rozwijające umiejętności i kompetencje osobiste. Gliwice: Wydawnictwo Helion, s. 19-28, 33-35, 184-190. 20. Zawiłowski, G., Huflejt-Łukasik, M., Skoniecki, M. (2016). Dialog w coachingu-zwykła rozmowa czy profesjonalne narzędzie. W: L. Czarkowska (red.). Coaching jako konstruktywny dialog. Warszawa: Wydawnictwo Poltext. Literatura uzupełniająca 1. Bachkirova, T., Spence, G., Drake, D. (red.) (2017). The SAGE Handbook of Coaching. Los Angeles: SAGE Publications 2. Bungay, S.M. (2017). Nawyk coachingu: mów mniej, pytaj więcej i stań się lepszym liderem. Łódź: Galaktyka 3. Czasopismo Coaching; numery w zależności od zainteresowań oraz potrzeb uczestników zajęć związanych z zadaniem zaliczeniowym 4. Hargrove, R. (2006). Mistrzowski coaching. Kraków: Oficyna Ekonomiczna 5. Harris, J.O. (2008). Feedback czyli informacja zwrotna. Gliwice: Wydawnictwo Helion 6. Kordziński, J. (2013). Nauczyciel, trener, coach. Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business 7. Kozłowski, R. (2016), Coaching drogi. Konin: Wydawnictwo Psychoskok 8. Kulesza, M., Surzykiewicz, J. (2013) (red.). Coaching społeczny: w poszukiwaniu efektywnych form wsparcia osób w trudnych sytuacjach życiowych. Warszawa: Difin. 9. Low, H., Ireland, S., Hussain, Z. (2010). Psychologia coachingu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 10. Malinowski, J.A., Wesołowska, A. (red.) (2015). Coaching i tutoring. W stronę nowoczesnej pracy dydaktycznej. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit. 11. Nowosielska, J., Bartnicka, D. (red.) (2016). Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku 12. Ozorkowski, M. (2015) (red.). Coaching rodzinny: innowacyjne podejście do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym 13. Parsloe, E. (2000). Coaching i mentoring. Warszawa: Petit 14. Smółka, P. (2009). Coaching: inspiracje z perspektywy nauki, praktyki i klientów. Gliwice: Onepress 15. Starr, J. (2005). Coaching: procesy, zasady, umiejętności. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne |
|
Uwagi: |
Zajęcia realizowane są w aplikacji Teams w zespole o nazwie tożsamej z nazwą zajęć (link do zespołu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aa29cb42a27fb4c93a230e46333e84cb2%40thread.tacv2/conversations?groupId=980a9311-7530-4169-9696-bef6d29daf10&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86) Metody kształcenia analiza przypadków, ćwiczenia, dyskusja dydaktyczna, pokaz, praca w grupie, praca w parach, wykład problemowy, zadania praktyczne Nakład pracy studenta Godziny kontaktowe, ćwiczenia: 30 godzin Przygotowanie do zajęć, lektury: 15 Przygotowanie do egzaminu: 0 Przygotowanie prezentacji, pigułki wiedzy: 25 Inne formy: realizacja krótkiego procesu coachingowego, stworzenie raportu: 20 Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta, z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom pracy odpowiada 1 punkt ECTS: 90 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT SO CW
N CW
|
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin, 20 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Edyta Zawadzka | |
Prowadzący grup: | Edyta Zawadzka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia Wiedza 1. ocena wiedzy na podstawie uczestnictwa w dyskursie prowadzonym na zajęciach 2. ocena wiedzy na podstawie zawartości pigułki wiedzy i prezentacji tematycznej Umiejętności 1. ocena umiejętności na podstawie jakości realizacji przez studentów ćwiczeń i zadań praktycznych oraz systematycznie przedstawianych na zajęciach refleksji z realizowanych sesji coachingowych 2. ocena umiejętności na podstawie zawartości pigułki wiedzy oraz prezentacji tematycznej Kompetencje społeczne 1. ocena na podstawie analizy poziomu zaangażowania studentów w realizację ćwiczeń i zadań na zajęciach oraz przygotowanie pigułki wiedzy i prezentacji tematycznej oraz realizacji sesji coachingowych. Studenci zobowiązani są do: 1. partycypującej obecności na zajęciach wiążącej się z uczestnictwem w aktywnościach o charakterze ćwiczeniowo-praktycznym mających miejsce podczas zajęć. Dopuszczalna jest 1 nieobecność, jednakże nie może być ona wykorzystana na zajęciach mających charakter zaliczeniowy (5); 2. aktywnego udziału w dyskursie prowadzonym podczas zajęć - konieczność uzyskania 2 punktów za aktywność; 3. przygotowania indywidualnie półtorastronicowej (czcionka Times New Roman, 12) pigułki wiedzy dotyczącej znaczenia kompetencji coachingowych w pracy pedagogicznej/animacyjnej i jej przesłania na adres e-mail prowadzącej do 05.01.2021. Ocena uzależniona jest od wartości merytorycznej przegotowanego opracowania; 4. przygotowania w trzyosobowych grupach i zaprezentowania na zajęciach nr 5 prezentacji multimedialnej dotyczącej wykorzystania coachingu/kompetencji coachingowych w konkretnej sytuacji o charakterze pedagogicznym/animacyjnym. Czas trwania prezentacji 12-15 minut. Ocena uzależniona jest od wartości merytorycznej przygotowanego opracowania oraz wykazania zrozumienia w prezentacji idei coachingu/kompetencji coachingowych; 5. realizacji sesji coachingowych pomiędzy zajęciami i dzielenia się refleksjami na ich temat. |
|
Pełny opis: |
1. Zajęcia wprowadzające. Coaching jako proces edukacyjny i rozwojowy – idea i specyfika. Relacja coachingowa a relacja pedagogiczna 2. Sesja coachingowa jako spotkanie edukacyjne i rozwojowe – idea i przebieg. Praca pytaniami oraz wykorzystanie aktywnego słuchania- zasady oraz wyzwania 3. Identyfikacja potrzeb rozwojowych i potencjału klienta oraz wyznaczenie celów - metody i narzędzia. Stwarzanie coachee płaszczyzny do zmiany przekonań 4. Coaching o charakterze wychowawczo–edukacyjnym- coaching rodzicielski, coaching indywidualny i grupowy w środowisku szkoły. Kodeks deontologiczny pedagoga/animatora wykorzystującego coaching w działalności zawodowej. Odzwierciedlanie i feedback w coachingu – znaczenie dla efektywności procesu edukacji/rozwoju, metody i narzędzia 5. Podsumowanie. Obszary wykorzystania kompetencji coachingowych w pracy pedagoga/animatora – prezentacje studentów. Praktyka realizacji pełnej sesji coachingowej |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa 1. Brzeziński, Ł., Klemczuk, B. (2016). Coaching jako nowoczesny styl komunikacji nauczyciela w procesie edukacji. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku (127-142). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka. 2. Dobrzyniak, M. (2016). Coaching w edukacji. Harmonijny rozwój w przyjaznym otoczeniu. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku. (110-126). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka 3. Kodeks etyczny coacha. https://www.izbacoachingu.com/wp-content/uploads/2019/Kodeks_Etyczny_Izby_Coachingu.pdf 4. Krawczyńska-Zaucha, T. (2019). Etyka w coachingu. Źródła efektywnego zarządzania. Kraków: Wydawnictwo Naukowe UP, s. 99-109. 5.. Kupaj, L., Krysa, W. (2014). Kompetencje coachingowe nauczycieli. Jak rozwijać potencjał ucznia w szkole. Warszawa: Wolters Kluwer SA, s. 21-77, 169-174. 6. Marciniak, Ł. (2012). Pojęcie i odmiany coachingu. W: M. Sidor-Rządkowska (red.), Coaching. Teoria, praktyka, studia przypadków (19-39). Warszawa: Wolrers Kluwer. 7. Marciniak, Ł.T., Rogala-Marciniak, S. (2013). Coaching. Zbiór narzędzi wspierania rozwoju. Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business 8. Miskim, D., Stewart, J. (2011). Coaching rodzicielski. Warszawa: Wydawnictwo SWPS, s. 37-44. 9. Nowosielska, J. (2016). Coaching jako metoda wspierania uczniów w procesie edukacyjnym. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku (80-96). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej Pedagogicznej im. Janusza Korczaka 10. Rogers, J. (2010). Coaching: Podstawy umiejętności. Warszawa: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 122-165. 11. Starr, J. (2003). Coaching. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 29-47; 92-110, 140-156. 12. Stoltzdus, T. (2008). Sztuka zadania pytań w coachingu. Jak opanować najważniejszą umiejętność coacha? Wrocław: Aetos Media, s. 12-16, 31-32, 39-44. 13. Whitworth, A., Kimsey-House, K., Kimsey-House, H., Sandahl, P. (2010). Coaching koaktywny. Umiejętności wspierające sukces klienta. Warszawa: Wolters Kluwer, s. 53-69 Literatura uzupełniająca 1. Bachkirova, T., Spence, G., Drake, D. (red.) (2017). The SAGE Handbook of Coaching. Los Angeles: SAGE Publications 2. Bungay, S.M. (2017). Nawyk coachingu: mów mniej, pytaj więcej i stań się lepszym liderem. Łódź: Galaktyka 3. Czasopismo Coaching; numery w zależności od zainteresowań oraz potrzeb uczestników zajęć związanych z zadaniem zaliczeniowym 4. Hargrove, R. (2006). Mistrzowski coaching. Kraków: Oficyna Ekonomiczna 5. Harris, J.O. (2008). Feedback czyli informacja zwrotna. Gliwice: Wydawnictwo Helion 6. Kordziński, J. (2013). Nauczyciel, trener, coach. Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business 7. Kozłowski, R. (2016), Coaching drogi. Konin: Wydawnictwo Psychoskok 8. Kulesza, M., Surzykiewicz, J. (2013) (red.). Coaching społeczny: w poszukiwaniu efektywnych form wsparcia osób w trudnych sytuacjach życiowych. Warszawa: Difin. 9. Low, H., Ireland, S., Hussain, Z. (2010). Psychologia coachingu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 10. Malinowski, J.A., Wesołowska, A. (red.) (2015). Coaching i tutoring. W stronę nowoczesnej pracy dydaktycznej. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit. 11. Nowosielska, J., Bartnicka, D. (red.) (2016). Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku 12. Ozorkowski, M. (2015) (red.). Coaching rodzinny: innowacyjne podejście do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym 13. Parsloe, E. (2000). Coaching i mentoring. Warszawa: Petit 14. Smółka, P. (2009). Coaching: inspiracje z perspektywy nauki, praktyki i klientów. Gliwice: Onepress 15. Starr, J. (2005). Coaching: procesy, zasady, umiejętności. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne |
|
Uwagi: |
Zajęcia realizowane są w aplikacji Teams w zespole o nazwie tożsamej z nazwą zajęć (link do zespołu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aa7f24dd359fe456d9f31d433b2aa962f%40thread.tacv2/conversations?groupId=754476bc-b362-4a22-89eb-0d2fcda6cd39&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86) Metody kształcenia analiza przypadków, ćwiczenia, dyskusja dydaktyczna, pokaz, praca w grupie, praca w parach, wykład problemowy, zadania praktyczne Nakład pracy studenta: Godziny kontaktowe, ćwiczenia: 15 godzin Przygotowanie do zajęć, lektury: 15 godzin Przygotowanie do egzaminu: 0 Przygotowanie prezentacji, pigułki wiedzy, praktyka sesji coachingowych: 45 godzin Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta, z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom pracy odpowiada 1 punkt ECTS: 75 |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.